Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
01-07-2012
Kong-bal.
Toen Patrick en Joke hier waren met Churchill leerden wij de "Kong-bal" kennen. Dat is een zeer stevige bal met gaatjes in en één iets groter gat waar je hondenkoekjes of snoepjes kan insteken. Je hond is dan héél lang zoet met het proberen om dat lekkers uit de bal te krijgen. Vermits wij dat hier nog nergens in de winkels gezien hadden stelde Patrick voor om er in België voor onze honden één te kopen en mee te geven met Eva. Door heel de toestand met Churchill waren wij eigenlijk al vergeten dat we die bal besteld hadden maar toen Eva de bal bovenhaalde waren we blij verrast en zeker toen we hoorden dat het een kado was van Patrick en Joke.
Onze honden zijn er alletwee verzot op! Folie zeult de hele tijd rond met de bal en is er tot nu toe niet in geslaagd om de koekjes eruit te krijgen
Haar tong hing al tot op de grond en dus hebben we de bal maar even weg gelegd zodat ze wat kan uitrusten! Het is echt een super kado en ze gaan daar nog héél veel plezier aan hebben.
Nog een héél dikke merci hé Patrick & Joke en een stevige poot van Sirka & Folie!
Sinds gisterenavond is Eva hier en dus is er hier weer ene héél gelukkig Ik nam stiekem een foto van het koppeltje net nadat ze thuis kwamen.
Ze blijft nu een paar dagen hier bij Kerim en dan gaan ze samen op vakantie met de tent. Daarna rijden ze samen richting België waar Kerim nog eens een poging gaat doen om te skydiven (de vorige keer is dat letterlijk in't water gevallen). Als alles goed gaat komt hij dan eind juli terug naar huis en dan komt onze Nils ook mee naar hier
Af en toe komen er 2 reeën tot in onze tuin grazen en deze week hebben we ze weer een paar keer gezien, vlak achter de hangmat. Spijtig genoeg zijn Sirka & Folie meestal sneller dan wij en jagen ze de beestje luid blaffend weg Dikwijls zijn we te laat om foto's te nemen en als ik op de uitkijk zit met mijn fototoestel zijn ze natuurlijk nergens te bespeuren Maar het is me deze keer toch gelukt om 2 redelijke foto's te nemen juist op het moment dat ze het op een lopen zetten.
Gisterenavond, tijdens de table d'hôtes, hadden onze nieuwe gasten, Ronny & Christel, al direkt geluk. Eén van de reeën kwam weer grazen helemaal beneden in de tuin.
Iedereen zal het al wel weten, ik heb een zwak voor bloemen! Dat zal natuurlijk wel nog een gevolg zijn van ons "vorige leven" als bloemist Ik wil dan ook graag zoveel mogelijk bloemen in onze tuin dit soms tot ergernis van Rudy als ik weer eens thuiskom met een nieuw plantje voor in de tuin Momenteel staan er al heel veel vaste planten in bloem en ik geniet er met volle tuigen van. Onze zomerbloeiers zijn allemaal roze, rood, blauw of wit van kleur kwestie van een zekere harmonie te krijgen in de tuin. Op de foto's: schildersverdriet, lavendel, spiraea en campanula.
Op "den buiten" temidden van de natuur is er altijd wel iets om naar uit te kijken.
Ieder jaar maakt een koppel roodstaartjes nest in een gat boven de schuurdeur en telkens opnieuw is het mooi om af te zien hoe het koppeltje af en aan vliegt om hun kroost van eten te voorzien. De roodstaartjes kunnen serieus kwetteren, zeker als één van onze katten te dicht in de buurt komt! Gelukkig hebben onze poezen zich de laatste tijd voorbeeldig gedragen en zijn het enkel muizen die ze vangen
Rudy ging nog eens met de gasten wijn proeven bij onze buurman Jean-Pierre van "Domaine Cotes des Oliviers" ( http://www.cotes-des-oliviers.fr/) Er werd geproefd en gekocht en Rudy kreeg deze keer een zakje okkernoten kado . Ik kan dus nog eens terug beginnen noten te kraken
Ook de nieuwe gasten, Willy en Annie waren van de partij. Zij hadden in de voormiddag al een bezoek gebracht aan het kasteel van Bonaguil (http://www.bonaguil.org/) en vonden het zeker de moeite waard, een echte aanrader voor al de gasten die deze zomer bij ons logeren!
Wie lavendel zegt denkt meestal direkt aan de Provence, maar hier bij ons in de streek vind je hier en daar ook een lavendelveld, o.a. in de Quercy. Vorig weekend was het opendeurdag in de "Ferme de Lacontal" (http://www.lavande-quercy.fr/) , tijd dus om de lavendelvelden eens in de zomer te bezoeken, want tot nu toe hadden wij ze alleen nog maar gezien in de winter.
Er is ook een klein winkeltje bij de boerderij waar je allerlei produkten kan kopen zoals heerlijke lavendelzeep, lavendelessance, lavendelkaarsen enz... In juli en augustus kan je trouwens ieder weekend een bezoekje brengen aan de boerderij.
Vanmorgen zijn onze vrienden Suzanne en François weer richting België vertrokken, maar niet zonder souvenier. Deze keer is het geen oude kast die ze op de kop getikt hebben, maar wel 2 mooie zeteltjes die ze op een brocante kochten. Gelukkig was ik mondig genoeg om goed af te dingen zodat de zeteltjes voor een zacht prijsje mee naar Lommel konden
François die deed bij ons in de tuin nog een ontdekking! In de cirkel van de eikenbomen lag er aan de voet van één van de bomen een "schat" verborgen Allez, een schat is wat overdreven, het is eerder wat oud ijzer, maar misschien kunnen we er wel iemand plezier mee doen om er een kunstwerk van te maken
We hebben daarstraks een telefoontje gehad van Patrick met het droevige nieuws dat Churchill is overleden op de ring van Brussel, 30 km voor ze thuis zouden komen in Heverlee. Patrick vertelde nog dat hij niets liever deed dan meerijden in de auto en daar is Churchill dus ook begonnen aan zijn allerlaatste reis.
Veel sterkte Joke en Patrick, ook van alle gasten hier, we denken aan jullie.
Eergisteren gingen we samen met onze gasten een ijsje eten bij Jean-Paul in Penne. Het viel iedereen op dat het ineens veel minder goed ging met Churchill, hij zakte regelmatig door zijn poten en wandelen was er echt te veel aan voor de lieve schat.
Gisteren was het dan de laatste dag dat Joke en Patrick hier waren en Churchill heeft de ganse dag heel stilletjes in de schaduw op het gras gelegen. Hij wou niet meer eten en drinken en tegen 's avonds bewoog hij nog amper. We vreesden het ergste
Joke en Patrick gingen op tijd slapen met hem zodat ze vanmorgen op tijd konden vertrekken. Toen Rudy vanmorgen om 7u15 in de keuken kwam stonden ze al vertrekkensklaar! Churchill had de ganse nacht buiten gelegen en had het moeilijk met ademen. Rudy heeft hem mee in de auto gelegd en ze zijn dan dadelijk vertrokken en gaan als ze thuiskomen dadelijk naar de dierenarts ...
Ik vind het zo spijtig dat ik geen afscheid meer heb kunnen nemen, Rudy wou me niet wakker maken, en ik hoop echt dat Churchill de lange rit nog zal overleven. We wachten nu op nieuws en iedereen heeft het er vandaag al meermaals over gehad, ook de nieuwe gasten, Kurt en Delphine die gisteren aankwamen en die samen met de hele bende nog een heel plezante avond hadden, ondanks dat iedereen met één oog naar Churchill zat te kijken.
De voorlaatste avond maakte ik nog een mooie foto van Churchill, die net als Sirka en Folie het liefst ging drinken uit de "visbak".
Joke en Patrick we wensen jullie héél veel sterkte en denken aan jullie en aan Churchill. Dikke kussen, Rudy & Myriam
We kunnen hier momenteel iedere dag genieten van mama & papa zwaluw die hun kroost komen voederen op de telefoondraad boven het terras. Het blijft mooi, zo'n jonge beestjes, met nog net een klein beetje donspluimpjes, die bijna klaar zijn om op eigen vleugels de wereld te gaan verkennen
Ieder jaar probeer ik te zorgen voor een paar nieuwe recepten, zodat al de gasten die meerdere keren terugkomen toch telkens weer nieuwe dingen op hun bord krijgen! Ook dit seizoen zijn er al heel wat nieuwe gerechten de revue gepasseerd en ik moet zeggen, tot nu toe is alles héél goed in de smaak gevallen bij onze gasten
Patrick en Joke bezochten Cahors en kwamen terug met een auto die redelijk "vies" was. Churchill voelde zich blijkbaar niet goed en ... ik bespaar jullie de details Terug thuis was François direkt bereidt om Patrick te helpen met het schoonmaken van de auto!
Het ziet er nogal raar uit op de foto, maar op de 2de en 3de foto zie je beter wat hij juist aan't doen is
Tot nu toe gaat het, gezien de omstandigheden, nog redelijk goed met Churchill al is hij sinds gisteren wel héél rustig! We hopen dat hij toch nog een paar weken bij Patrick en Joke mag blijven, want als ze hem tijdens hun vakantie zouden moeten afgeven zou dat echt wel verschrikkelijk zijn!
Zoals iedere woensdag waren de moedigen deze morgen om 8 uur klaar om aan de ochtendwandeling te beginnen. Er hing nog wat mist en dat gaf een mysterieus tintje aan de wandeling, maar tegen 9 uur was de mist helemaal opgeklaard en was de zon weer van de partij. Het beloofd weer een prachtige dag te worden
Het is al de zesde keer dat onze vrienden, François en Suzanne, bij ons logeren en dat doet ons natuurlijk veel plezier. Op de koop toe hebben ze ons ook nog schandalig verwend met een etentje en een héél mooi kado, 3 plateaus en 2 windlichtjes (Suzanne kent duidelijk mijn smaak )
Daar bovenop was er nog een doos pralines voor Rudy en een héél grote doos pralines voor mij Ik moet het toegeven, de Belgische pralines zijn toch echt de beste ter wereld, en die witte van Leonidas daar kan ik hééééél moeilijk afblijven maar ook alle pure chocolade is voor mij niet veilig! Gelukkig kunnen we die pralines invriezen om dan later af en toe eentje van te eten, want anders zou mijn diëtiste de volgende keer zeker niet content zijn!
François en Suzanne, nogmaals een héél dikke merci en dat we samen nog veel gezellige uren mogen doorbrengen en herinneringen ophalen aan o.a. de vakanties in Oostenrijk, toen de kindjes nog klein en "braaf" waren
Patrick en Joke uit Heverlee, zijn met hun Flatcoat retriever Churchill al voor de 2de keer bij ons, maar spijtig genoeg zal het voor Churchill de laatste keer zijn Twee jaar geleden was hij nog in prima conditie en deed hij niets liever dan eens te gaan zwemmen in een meertje. Nu heeft hij kanker in de terminale fase en iedere dag kan de laatste zijn. We hopen samen met Joke en Patrick dat ze hem nog levend en wel mee naar huis kunnen nemen. Voordat ze naar ons kwamen waren ze in Normandië, en ze brachten van daar een fles "Pommeau" mee voor ons, een Normandische specialiteit
Het lijkt hier voor het ogenblik trouwens een beetje op een "hondenpension" i.p.v. op een chambres d'hôtes, want ook Edith en Jos hebben hun hond bij. Viktor is een kruising tussen een Golden en een Labrador, dus we zitten hier nu met 4 honden van dezelfde "familie". Viktor is 6 jaar maar een ongelooflijk kalm en braaf beest.
Churchill, Folie en Sirka.
Links Churchill daarvoor Viktor, dan Folie en rechts Sirka.
Het is ondertussen traditie, op zondagnamiddag eten we taart met de gasten. Ik probeerde nog maar eens een nieuw recept uit, een abrikozentaart met een vulling van frangipane en gemixte abrikozen.
De taart werd unaniem goed bevonden door onze gasten en dit is dus een receptje dat nog zal gemaakt worden, zeker nu het abrikozenseizoen eraan komt en we voor het eerst zelf abrikozen hebben in de tuin.
Er is er eentje jarig vandaag Folie is vandaag 2 jaar geworden en van een lieve, schattige, energieke puppy is ze uitgegroeid tot een super lieve, brave en rustige Golden!
We brachten deze week ook nog een bezoekje aan Carlo en Brigitte die er sinds een dikke week een kleine Golden bij hebben. Castaar heeft het gezelschap gekregen van Hachiko, een super schattige heel energieke pup die ook van bij Bénédicte komt. ( http://benedicte.rihl.pagesperso-orange.fr/) Je smelt gewoon als je dat ziet, zo'n lieve puppy, en we kunnen ons nog moeilijk voorstellen dat Sirka en Folie ook ooit zo klein geweest zijn! Maar 2 Goldens volstaat voor ons een derde erbij zou van het goede teveel zijn
Kleine Hachiko is al verwend... als het baasje een koekje eet is hij direkt van de partij
De avonden dat we niet moeten koken proberen wij steeds een grote wandeling te maken met Sirka & Folie. Deze keer deden we de "Le Mas" wandeling toch goed voor een kleine 2 uurtjes stappen, met onderweg prachtige uitzichten en af en toe een stevige klim.
Onderweg zag ik een mispelboom, ik kende dat eigenlijk niet echt maar na wat opzoeken op internet bleek het toch echt om mispels te gaan.
Op een open veld zagen we een ree weg lopen en toen kregen we ineens een soort val in de gaten. Een enorme kooi die op een aanhangwagen staat en zo verder getrokken kan worden met een tractor. We wandelelden tot vlak bij de kooi en ... degoutant... die lag vol met kadavers van dode beesten. Ik heb er maar geen detailfoto's van genomen Blijkbaar zou deze val dienen om kraaien, ekster en buizerds mee te vangen. Ik weet niet in hoeverre dit hier is toegestaan, maar blijf het toch zielig vinden voor de beesten die erin geraken. We maakten ons onmiddellijk de bedenking dat ook katten hier zouden kunnen in kruipen en er dan natuurlijk ook niet meer uit raken. Dus wie weet zijn onze 3 poezen die ooit spoorloos verdwenen wel in zo'n val terecht gekomen
De hortensia is één van mijn lievelingsbloemen (zal wel iets te maken hebben met jeugdsentiment: die geur, heerlijk !!! ) maar spijtig genoeg kunnen wij ze hier in volle grond niet houden. We hebben al allerlei soorten gekocht en ze op verschillende plaatsen geplant maar ze kwijnden gewoon weg. Nu hebben we een oplossing gevonden... we hebben ze in potten geplant en... ze doen het goed Nu maar hopen dat het zo blijft!
Au Cercle Des Chênes
en dus hebben we de bal maar even weg gelegd zodat ze wat kan uitrusten!
. Ik kan dus nog eens terug beginnen noten te kraken 
Ik moet het toegeven, de Belgische pralines zijn toch echt de beste ter wereld, en die witte van Leonidas daar kan ik hééééél moeilijk afblijven 
