Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
27-06-2012
Domaine Cotes des Oliviers
Rudy ging nog eens met de gasten wijn proeven bij onze buurman Jean-Pierre van "Domaine Cotes des Oliviers" ( http://www.cotes-des-oliviers.fr/) Er werd geproefd en gekocht en Rudy kreeg deze keer een zakje okkernoten kado . Ik kan dus nog eens terug beginnen noten te kraken
Ook de nieuwe gasten, Willy en Annie waren van de partij. Zij hadden in de voormiddag al een bezoek gebracht aan het kasteel van Bonaguil (http://www.bonaguil.org/) en vonden het zeker de moeite waard, een echte aanrader voor al de gasten die deze zomer bij ons logeren!
Wie lavendel zegt denkt meestal direkt aan de Provence, maar hier bij ons in de streek vind je hier en daar ook een lavendelveld, o.a. in de Quercy. Vorig weekend was het opendeurdag in de "Ferme de Lacontal" (http://www.lavande-quercy.fr/) , tijd dus om de lavendelvelden eens in de zomer te bezoeken, want tot nu toe hadden wij ze alleen nog maar gezien in de winter.
Er is ook een klein winkeltje bij de boerderij waar je allerlei produkten kan kopen zoals heerlijke lavendelzeep, lavendelessance, lavendelkaarsen enz... In juli en augustus kan je trouwens ieder weekend een bezoekje brengen aan de boerderij.
Vanmorgen zijn onze vrienden Suzanne en François weer richting België vertrokken, maar niet zonder souvenier. Deze keer is het geen oude kast die ze op de kop getikt hebben, maar wel 2 mooie zeteltjes die ze op een brocante kochten. Gelukkig was ik mondig genoeg om goed af te dingen zodat de zeteltjes voor een zacht prijsje mee naar Lommel konden
François die deed bij ons in de tuin nog een ontdekking! In de cirkel van de eikenbomen lag er aan de voet van één van de bomen een "schat" verborgen Allez, een schat is wat overdreven, het is eerder wat oud ijzer, maar misschien kunnen we er wel iemand plezier mee doen om er een kunstwerk van te maken
We hebben daarstraks een telefoontje gehad van Patrick met het droevige nieuws dat Churchill is overleden op de ring van Brussel, 30 km voor ze thuis zouden komen in Heverlee. Patrick vertelde nog dat hij niets liever deed dan meerijden in de auto en daar is Churchill dus ook begonnen aan zijn allerlaatste reis.
Veel sterkte Joke en Patrick, ook van alle gasten hier, we denken aan jullie.
Eergisteren gingen we samen met onze gasten een ijsje eten bij Jean-Paul in Penne. Het viel iedereen op dat het ineens veel minder goed ging met Churchill, hij zakte regelmatig door zijn poten en wandelen was er echt te veel aan voor de lieve schat.
Gisteren was het dan de laatste dag dat Joke en Patrick hier waren en Churchill heeft de ganse dag heel stilletjes in de schaduw op het gras gelegen. Hij wou niet meer eten en drinken en tegen 's avonds bewoog hij nog amper. We vreesden het ergste
Joke en Patrick gingen op tijd slapen met hem zodat ze vanmorgen op tijd konden vertrekken. Toen Rudy vanmorgen om 7u15 in de keuken kwam stonden ze al vertrekkensklaar! Churchill had de ganse nacht buiten gelegen en had het moeilijk met ademen. Rudy heeft hem mee in de auto gelegd en ze zijn dan dadelijk vertrokken en gaan als ze thuiskomen dadelijk naar de dierenarts ...
Ik vind het zo spijtig dat ik geen afscheid meer heb kunnen nemen, Rudy wou me niet wakker maken, en ik hoop echt dat Churchill de lange rit nog zal overleven. We wachten nu op nieuws en iedereen heeft het er vandaag al meermaals over gehad, ook de nieuwe gasten, Kurt en Delphine die gisteren aankwamen en die samen met de hele bende nog een heel plezante avond hadden, ondanks dat iedereen met één oog naar Churchill zat te kijken.
De voorlaatste avond maakte ik nog een mooie foto van Churchill, die net als Sirka en Folie het liefst ging drinken uit de "visbak".
Joke en Patrick we wensen jullie héél veel sterkte en denken aan jullie en aan Churchill. Dikke kussen, Rudy & Myriam
We kunnen hier momenteel iedere dag genieten van mama & papa zwaluw die hun kroost komen voederen op de telefoondraad boven het terras. Het blijft mooi, zo'n jonge beestjes, met nog net een klein beetje donspluimpjes, die bijna klaar zijn om op eigen vleugels de wereld te gaan verkennen
Ieder jaar probeer ik te zorgen voor een paar nieuwe recepten, zodat al de gasten die meerdere keren terugkomen toch telkens weer nieuwe dingen op hun bord krijgen! Ook dit seizoen zijn er al heel wat nieuwe gerechten de revue gepasseerd en ik moet zeggen, tot nu toe is alles héél goed in de smaak gevallen bij onze gasten
Patrick en Joke bezochten Cahors en kwamen terug met een auto die redelijk "vies" was. Churchill voelde zich blijkbaar niet goed en ... ik bespaar jullie de details Terug thuis was François direkt bereidt om Patrick te helpen met het schoonmaken van de auto!
Het ziet er nogal raar uit op de foto, maar op de 2de en 3de foto zie je beter wat hij juist aan't doen is
Tot nu toe gaat het, gezien de omstandigheden, nog redelijk goed met Churchill al is hij sinds gisteren wel héél rustig! We hopen dat hij toch nog een paar weken bij Patrick en Joke mag blijven, want als ze hem tijdens hun vakantie zouden moeten afgeven zou dat echt wel verschrikkelijk zijn!
Zoals iedere woensdag waren de moedigen deze morgen om 8 uur klaar om aan de ochtendwandeling te beginnen. Er hing nog wat mist en dat gaf een mysterieus tintje aan de wandeling, maar tegen 9 uur was de mist helemaal opgeklaard en was de zon weer van de partij. Het beloofd weer een prachtige dag te worden
Het is al de zesde keer dat onze vrienden, François en Suzanne, bij ons logeren en dat doet ons natuurlijk veel plezier. Op de koop toe hebben ze ons ook nog schandalig verwend met een etentje en een héél mooi kado, 3 plateaus en 2 windlichtjes (Suzanne kent duidelijk mijn smaak )
Daar bovenop was er nog een doos pralines voor Rudy en een héél grote doos pralines voor mij Ik moet het toegeven, de Belgische pralines zijn toch echt de beste ter wereld, en die witte van Leonidas daar kan ik hééééél moeilijk afblijven maar ook alle pure chocolade is voor mij niet veilig! Gelukkig kunnen we die pralines invriezen om dan later af en toe eentje van te eten, want anders zou mijn diëtiste de volgende keer zeker niet content zijn!
François en Suzanne, nogmaals een héél dikke merci en dat we samen nog veel gezellige uren mogen doorbrengen en herinneringen ophalen aan o.a. de vakanties in Oostenrijk, toen de kindjes nog klein en "braaf" waren
Patrick en Joke uit Heverlee, zijn met hun Flatcoat retriever Churchill al voor de 2de keer bij ons, maar spijtig genoeg zal het voor Churchill de laatste keer zijn Twee jaar geleden was hij nog in prima conditie en deed hij niets liever dan eens te gaan zwemmen in een meertje. Nu heeft hij kanker in de terminale fase en iedere dag kan de laatste zijn. We hopen samen met Joke en Patrick dat ze hem nog levend en wel mee naar huis kunnen nemen. Voordat ze naar ons kwamen waren ze in Normandië, en ze brachten van daar een fles "Pommeau" mee voor ons, een Normandische specialiteit
Het lijkt hier voor het ogenblik trouwens een beetje op een "hondenpension" i.p.v. op een chambres d'hôtes, want ook Edith en Jos hebben hun hond bij. Viktor is een kruising tussen een Golden en een Labrador, dus we zitten hier nu met 4 honden van dezelfde "familie". Viktor is 6 jaar maar een ongelooflijk kalm en braaf beest.
Churchill, Folie en Sirka.
Links Churchill daarvoor Viktor, dan Folie en rechts Sirka.
Het is ondertussen traditie, op zondagnamiddag eten we taart met de gasten. Ik probeerde nog maar eens een nieuw recept uit, een abrikozentaart met een vulling van frangipane en gemixte abrikozen.
De taart werd unaniem goed bevonden door onze gasten en dit is dus een receptje dat nog zal gemaakt worden, zeker nu het abrikozenseizoen eraan komt en we voor het eerst zelf abrikozen hebben in de tuin.
Er is er eentje jarig vandaag Folie is vandaag 2 jaar geworden en van een lieve, schattige, energieke puppy is ze uitgegroeid tot een super lieve, brave en rustige Golden!
We brachten deze week ook nog een bezoekje aan Carlo en Brigitte die er sinds een dikke week een kleine Golden bij hebben. Castaar heeft het gezelschap gekregen van Hachiko, een super schattige heel energieke pup die ook van bij Bénédicte komt. ( http://benedicte.rihl.pagesperso-orange.fr/) Je smelt gewoon als je dat ziet, zo'n lieve puppy, en we kunnen ons nog moeilijk voorstellen dat Sirka en Folie ook ooit zo klein geweest zijn! Maar 2 Goldens volstaat voor ons een derde erbij zou van het goede teveel zijn
Kleine Hachiko is al verwend... als het baasje een koekje eet is hij direkt van de partij
De avonden dat we niet moeten koken proberen wij steeds een grote wandeling te maken met Sirka & Folie. Deze keer deden we de "Le Mas" wandeling toch goed voor een kleine 2 uurtjes stappen, met onderweg prachtige uitzichten en af en toe een stevige klim.
Onderweg zag ik een mispelboom, ik kende dat eigenlijk niet echt maar na wat opzoeken op internet bleek het toch echt om mispels te gaan.
Op een open veld zagen we een ree weg lopen en toen kregen we ineens een soort val in de gaten. Een enorme kooi die op een aanhangwagen staat en zo verder getrokken kan worden met een tractor. We wandelelden tot vlak bij de kooi en ... degoutant... die lag vol met kadavers van dode beesten. Ik heb er maar geen detailfoto's van genomen Blijkbaar zou deze val dienen om kraaien, ekster en buizerds mee te vangen. Ik weet niet in hoeverre dit hier is toegestaan, maar blijf het toch zielig vinden voor de beesten die erin geraken. We maakten ons onmiddellijk de bedenking dat ook katten hier zouden kunnen in kruipen en er dan natuurlijk ook niet meer uit raken. Dus wie weet zijn onze 3 poezen die ooit spoorloos verdwenen wel in zo'n val terecht gekomen
De hortensia is één van mijn lievelingsbloemen (zal wel iets te maken hebben met jeugdsentiment: die geur, heerlijk !!! ) maar spijtig genoeg kunnen wij ze hier in volle grond niet houden. We hebben al allerlei soorten gekocht en ze op verschillende plaatsen geplant maar ze kwijnden gewoon weg. Nu hebben we een oplossing gevonden... we hebben ze in potten geplant en... ze doen het goed Nu maar hopen dat het zo blijft!
Gisterenavond hebben we afscheid moeten nemen van onze Rufus.
In de namiddag waren we terug naar de dierenarts geweest omdat het echt niet goed ging met Rufus. Hij had ondertussen al 6 dagen niets gegeten. We kwamen bij één van de twee andere collega dierenartsen terecht en hij bleef bij de eerdere diagnose van een sinusinfectie. Hij stelde voor om een zwaardere antibioticakuur te geven en dus kreeg hij nogmaals 2 spuiten, één antibiotica en dan nog een ontstekingsremmer. We moesten ook verder doen met het "dampen". Terug thuis hebben we hem dan terug laten "dampen" en daarna hebben we nog eens geprobeerd om hem eten te geven wat echt niet lukte. Hij is dan tegen zijn gewoonte in onder een kast gekropen en wou er niet onderuit komen.
Een paar uurtjes later heeft hij dan een zeer zware attaque gekregen en is Rudy samen met Kerim er direkt terug mee naar de dierenarts gereden. Deze keer was het collega nummer drie die hem onderzocht en deze zag direkt dat Rufus zijn puppillen helemaal verwijd waren en zelfs met een lichtje erop niet meer vernauwden. Zijn conclusie was: waarschijnlijk een tumor in de sinussen of hersenen. Hij woog ondertussen ook nog maar net 2 kilo. De dierenarts heeft dan in samenspraak met Rudy en Kerim besloten om hem te laten inslapen. Hij was vorige maand één jaar geworden.
Rufus in betere tijden samen met zijn halfbroertje Rosso.
Al een paar dagen na elkaar hebben Hilde en Frank 's morgens vroeg een ree zien grazen op de weide naast hun kamer. Wij hebben ze ook al een enkele keer gezien maar meestal zijn we te laat, of te veraf om een foto te nemen. Hilde kon echter wel een zeer mooie foto nemen van het prachtige beestje en ik wil jullie graag laten mee genieten:
Hilde, nog eens een dikke merci voor de prachtige foto!
Onze katten houden ervan om af en toe mee te "helpen". Alleen is dat soms wat lastig als je wilt bloggen en Snowy wil juist dan een dutje doen op het toetsenbord van de pc Nu ja, voor het moment is het hem gegund, want hij heeft weer eens gevochten en is gewond aan zijn oog. Hij leert het echt niet af om te vechten en telkens is hij dan een paar dagen onder de voet door zijn verwondingen!
Met Rufus gaat het nog steeds niet beter , gisteren hebben we nog eens naar de dierenarts gebeld omdat hij al van dinsdag niets meer gegeten heeft, hij drinkt enkel nog wat water en ligt de ganse dag op zijn kussentje.
We moeten nu met een spuitje water in zijn neus spuiten om die vrij te krijgen en we moeten hem onder dwang ook met een spuit voedsel geven. Natuurlijk verzet hij zich daartegen met al de kracht die hij nog in zijn lijfje heeft en het resultaat is dat hij gisteren eens goed in Rudy zijn vinger gebeten heeft. Hij heeft nu wel wat voedsel binnen gekregen maar ondanks de antibiotica veranderd er niets aan zijn toestand.
Het is echt zielig om hem daar zo te zien liggen en ik denk dat we morgen nog eens terug naar de dierenarts zullen gaan, want dit kan zo niet verder
Onze rozen staan vollop in bloei en stilaan groeit onze verzameling. We hadden eerst enkel twee klimrozen staan, maar toen we merkten dat die het hier zeer goed deden kochten we af en toe rozen bij. Ze hebben geen last van de droogte en tot nu toe hebben we ook geen problemen gehad met ziektes of beestjes op de rozen.
Hoewel hun vakantie er nog niet opzit werden we gisteren al verwend met een kado van Eddy en Mireille dat ze kochten op de markt in Libos (Lesbos voor Eddy). Het zijn 3 mooie geurhangers en die zullen in de kamers opgehangen worden zodat ze daar hun heerlijke geur kunnen verspreiden
Nog eens een dikke merci hé Eddy en Mireille!
Ondertussen zitten de voorbereidingen voor de table d'hôtes van vanavond er weeral op. Alles staat klaar om vanavond verder klaargemaakt te worden.
Wat eten we vandaag???
Als hapje, een soepje van venkel en ook warme foie gras met appeltjes geplambeerd met Calvados. Daarna asperges uit de Lot & Garonne met zalm en een zure roomsaus met verse tuinkruiden.
Dan Aiguillettes de canard met aardappelgratin en gestoofde worteltjes. Daarna volgen de kazen en als dessert een Bonafee pie
Vermits ik al tussen de regels door hoorde dat er foie gras en asperge liefhebbers tussen de gasten zitten zal er weer gesmuld worden!
Au Cercle Des Chênes
. Ik kan dus nog eens terug beginnen noten te kraken 
Ik moet het toegeven, de Belgische pralines zijn toch echt de beste ter wereld, en die witte van Leonidas daar kan ik hééééél moeilijk afblijven 
en is gewond aan zijn oog. Hij leert het echt niet af om te vechten en telkens is hij dan een paar dagen onder de voet door zijn verwondingen!
