Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
13-06-2012
Hortensia's
De hortensia is één van mijn lievelingsbloemen (zal wel iets te maken hebben met jeugdsentiment: die geur, heerlijk !!! ) maar spijtig genoeg kunnen wij ze hier in volle grond niet houden. We hebben al allerlei soorten gekocht en ze op verschillende plaatsen geplant maar ze kwijnden gewoon weg. Nu hebben we een oplossing gevonden... we hebben ze in potten geplant en... ze doen het goed Nu maar hopen dat het zo blijft!
Gisterenavond hebben we afscheid moeten nemen van onze Rufus.
In de namiddag waren we terug naar de dierenarts geweest omdat het echt niet goed ging met Rufus. Hij had ondertussen al 6 dagen niets gegeten. We kwamen bij één van de twee andere collega dierenartsen terecht en hij bleef bij de eerdere diagnose van een sinusinfectie. Hij stelde voor om een zwaardere antibioticakuur te geven en dus kreeg hij nogmaals 2 spuiten, één antibiotica en dan nog een ontstekingsremmer. We moesten ook verder doen met het "dampen". Terug thuis hebben we hem dan terug laten "dampen" en daarna hebben we nog eens geprobeerd om hem eten te geven wat echt niet lukte. Hij is dan tegen zijn gewoonte in onder een kast gekropen en wou er niet onderuit komen.
Een paar uurtjes later heeft hij dan een zeer zware attaque gekregen en is Rudy samen met Kerim er direkt terug mee naar de dierenarts gereden. Deze keer was het collega nummer drie die hem onderzocht en deze zag direkt dat Rufus zijn puppillen helemaal verwijd waren en zelfs met een lichtje erop niet meer vernauwden. Zijn conclusie was: waarschijnlijk een tumor in de sinussen of hersenen. Hij woog ondertussen ook nog maar net 2 kilo. De dierenarts heeft dan in samenspraak met Rudy en Kerim besloten om hem te laten inslapen. Hij was vorige maand één jaar geworden.
Rufus in betere tijden samen met zijn halfbroertje Rosso.
Al een paar dagen na elkaar hebben Hilde en Frank 's morgens vroeg een ree zien grazen op de weide naast hun kamer. Wij hebben ze ook al een enkele keer gezien maar meestal zijn we te laat, of te veraf om een foto te nemen. Hilde kon echter wel een zeer mooie foto nemen van het prachtige beestje en ik wil jullie graag laten mee genieten:
Hilde, nog eens een dikke merci voor de prachtige foto!
Onze katten houden ervan om af en toe mee te "helpen". Alleen is dat soms wat lastig als je wilt bloggen en Snowy wil juist dan een dutje doen op het toetsenbord van de pc Nu ja, voor het moment is het hem gegund, want hij heeft weer eens gevochten en is gewond aan zijn oog. Hij leert het echt niet af om te vechten en telkens is hij dan een paar dagen onder de voet door zijn verwondingen!
Met Rufus gaat het nog steeds niet beter , gisteren hebben we nog eens naar de dierenarts gebeld omdat hij al van dinsdag niets meer gegeten heeft, hij drinkt enkel nog wat water en ligt de ganse dag op zijn kussentje.
We moeten nu met een spuitje water in zijn neus spuiten om die vrij te krijgen en we moeten hem onder dwang ook met een spuit voedsel geven. Natuurlijk verzet hij zich daartegen met al de kracht die hij nog in zijn lijfje heeft en het resultaat is dat hij gisteren eens goed in Rudy zijn vinger gebeten heeft. Hij heeft nu wel wat voedsel binnen gekregen maar ondanks de antibiotica veranderd er niets aan zijn toestand.
Het is echt zielig om hem daar zo te zien liggen en ik denk dat we morgen nog eens terug naar de dierenarts zullen gaan, want dit kan zo niet verder
Onze rozen staan vollop in bloei en stilaan groeit onze verzameling. We hadden eerst enkel twee klimrozen staan, maar toen we merkten dat die het hier zeer goed deden kochten we af en toe rozen bij. Ze hebben geen last van de droogte en tot nu toe hebben we ook geen problemen gehad met ziektes of beestjes op de rozen.
Hoewel hun vakantie er nog niet opzit werden we gisteren al verwend met een kado van Eddy en Mireille dat ze kochten op de markt in Libos (Lesbos voor Eddy). Het zijn 3 mooie geurhangers en die zullen in de kamers opgehangen worden zodat ze daar hun heerlijke geur kunnen verspreiden
Nog eens een dikke merci hé Eddy en Mireille!
Ondertussen zitten de voorbereidingen voor de table d'hôtes van vanavond er weeral op. Alles staat klaar om vanavond verder klaargemaakt te worden.
Wat eten we vandaag???
Als hapje, een soepje van venkel en ook warme foie gras met appeltjes geplambeerd met Calvados. Daarna asperges uit de Lot & Garonne met zalm en een zure roomsaus met verse tuinkruiden.
Dan Aiguillettes de canard met aardappelgratin en gestoofde worteltjes. Daarna volgen de kazen en als dessert een Bonafee pie
Vermits ik al tussen de regels door hoorde dat er foie gras en asperge liefhebbers tussen de gasten zitten zal er weer gesmuld worden!
Het gaat niet goed met onze Rufus. Hij is al een week of twee erg lusteloos en ligt de ganse dag te slapen. Toen hij eergisteren ook niet meer wou eten en moeilijkheden had om te ademen, was het hoog tijd om ermee naar de dierenarts te gaan. Volgens de dierenarts heeft hij een infectie op de luchtwegen en doordat hij niet meer kan ruiken door zijn verstopte neus, wil hij ook niet meer eten. Hij krijgt nu antibiotica en druppeltjes in zijn oogjes, en 3-4 keer per dag moet hij in een "stoomcabine" = kattemand met een kom kokend water voor en een handdoek erover. Tot nu toe is er nog geen verbetering merkbaar. We hebben al vanalles geprobeerd om hem toch te laten eten, maar hij ruikt blijkbaar nog steeds niets en wil dus niet eten. Hopelijk herpakt hij zich snel want Rufus is al een lichtgewicht katje, hij weegt maar 2,250kg!
Sinds enkele dagen logeren Frank en Hilde hier. Normaal gezien houden ze van avontuurlijke reizen maar dit jaar kozen ze, na de positieve reclame van Tom en Annick (mercikes hé... en tot binnenkort ), voor een verblijf in "Au cercle des chênes". Ook terugkomers Mireille en Eddy zijn hier te gast samen met hun Beagle, Puzzle. Drie jaar geleden was Puzzle nog een vinnig hondje maar net na hun verblijf kreeg hij een beroerte. Het gaat ondertussen terug al veel beter met hem en hij gaat nog steeds mee om lange wandelingen te maken, maar hij kan zijn hoofdje niet meer recht houden en is zo goed als blind.
Gisteren ging Rudy s' morgens vroeg met de gasten wandelen in de hoop reeën te zien, maar spijtig genoeg zagen ze er geen enkele. s'Avonds tijdens de table d'hôtes lieten Sirka en Folie duidelijk merken dat er "iets" te zien was en ja hoor, vlak naast de schuur op de wei stond er een ree rustig te grazen. Zo kreeg iedereen gisteren toch nog zo'n mooi beestje te zien
Vrienden van ons hebben het gepresteerd om zelf truffels te vinden en dat zonder de hulp van een varken of een opgeleide hond!!! We kregen 2 truffels, het zijn zomertruffels, en ik maakte er heerlijke truffelboter mee. Nog eens een dikke merci aan ....
De eerste kersen zijn ook rijp, maar de oogst zal maar magertjes zijn dit jaar, vermits er vorig jaar nog een kerselaar gesneuveld is. De kerselaars die we zelf geplant hebben beginnen stilaan vruchten te dragen, maar veel zaaks is het nog niet en de kersen zijn vrij klein.
We hebben weer een stukje aan ons huis dat er helemaal proper bijligt Aan de noordkant van het huis waar we pas nog een muur voegde lag er nog een stukje "siertuin", je kon eigenlijk meer spreken van een stukje wildernis, maar enfin dat is het nu niet meer Rudy heeft de grond helemaal omgespit en hij haalde er 13 serieuze emmers met steenafval uit!!! Je moet weten dat het maar een stukje van 1mx3m is Er zaten ook nog 3 enorme rotsstenen in en een volle kruiwagen met een soort rode bakstenen, die we gerecupereerd hebben.
Twee keer reed Rudy met een volle auto steenafval naar het containerpark en hij kwam terug volle emmers compostgrond. Nadat die gemengd werd onder de andere grond was het stukje klaar om te worden aangeplant. Voorlopig ziet het er nog maar mager uit, maar als alles nog wat wil groeien en de voorziene klimroos staat er zal dat hoekje er ook weer heel wat fleuriger uitzien.
Af en toe gebeurd er hier nog een klein werkje, zo tussendoor.
De doorgang naast het terras van de kamer Muscari was al lang een doorn in het oog van Rudy. Eigenlijk had hij het klusje al doorgeschoven naar zijn lijstje voor volgende winter, maar een paar dagen geleden begon hij er toch nog ineens aan. Het "wegje" werd uitgegraven en daarna mooi opgevuld met kiezelsteentjes en ik moet toegeven, het ziet er echt veel netter uit!
Kerim moest gisteren zijn examen Spaans afleggen in een lycee in Marmande. Het examen was niet verplicht voor de "Bac", maar als ze goeie punten hebben tellen die wel mee voor de andere vakken. Dus reed ik samen met hem richting Marmande, toch goed voor een rit van 1u30! Hij moest er om 14u zijn (blijkbaar had hij meer geluk dan zijn vrienden die al om 8u s'morgens daar moesten zijn en dan ook forfait gaven) en hij passeerde als laatste dus ik had tussendoor tijd om de stad te verkennen en wat te shoppen.
Marmande is vooral gekend om het jaarlijkse festival "Garorock", waar dit jaar ook "onze" Selah Sue optreed! Ik zou haar wel eens in levende lijve willen bezig zien, maar volgens Kerim is "Garorock" echt niets meer voor mij daar lopen enkel "weed" rokers rond als ik hem mag geloven
Het examen was blijkbaar "een fluitje van een cent" en dus zouden de extra punten moeten binnen zijn
Gisterenavond trakteerden Koen en Nadine ons op een fles bubbels om hun vakantie af te sluiten.
Ze hebben hier iedere dag kunnen buiten ontbijten en met de table d'hôtes was het ook iedere keer genieten van de prachtige zomeravonden. Zelfs toen het al donker was bleef het gisteren nog steeds heel aangenaam om buiten te zitten! We wensen hen vandaag een veilige rit huiswaarts toe!
Eindelijk zit onze notenolie in de flessen, klaar om gebruikt te worden in de dressings en om verkocht te worden aan de gasten. In april reden we met Tom en Nils naar Martel, waar we net zoals vorig jaar onze noten lieten persen tot notenolie.
De olie heeft daarna ruim de tijd gehad om te rusten, zodat het bezinksel nog wat kon zakken en gisteren heeft Rudy de olie dan in de flessen gegoten. Daarna heb ik er nog etiketjes opgeplakt en ondertussen staan de flessen al naast de confituurtjes in de kast in de gastenliving.
Sinds een paar dagen zijn onze nieuwe gasten hier, Koen en Nadine. Ze zijn van het sportieve type en gaan iedere dag wandelen of fietsen! Gisteren fietsten ze tot in Fumel en dat bij zeer warm weer! Chapeau, ik zou het hun niet nadoen Vanmorgen vertrokken we zoals gebruikelijk op woensdagmorgen al om 8 u voor een wandeling van een uurtje. Spijtig genoeg zagen we geen reëen, alhoewel wij er de dag ervoor nog 2 maal één zagen. s'Morgens terwijl ik de honden aan't borstelen was, zat er eentje te grazen vlak aan onze wasdraad. Sirka heeft ze echter vlug de stuipen op het lijf gejaagd. s'Avonds tijdens onze wandeling heeft Folie er een opgejaagd in een weide, wij hadden ze eerst helemaal niet gezien omdat het gras zo hoog staat.
Koen en Nadine genieten van een rustig ontbijt op het terras.
Het is bijna niet te geloven, maar vandaag, juist op mijn verjaardag, kreeg ons blogje zijn 200.000 ste bezoeker!
Dat was dus al een leuke verrassing bij het opstaan vanmorgen. Rudy had gelukkig al een foto genomen van het bezoekersaantal toen hij aan de pc zat, want ondertussen is het aantal al opgelopen tot 200.022!
Tof toch, dat er zoveel mensen onze blog volgen en de leuke reacties doen ons nog steeds veel plezier en ja, we (ik) gaan er nog even mee door. Hoe lang nog? Geen idee, zolang het geen "corvee" wordt doe ik nog graag verder.
Rufus en Rosso zijn hier samen aangekomen en -opgegroeid maar gaandeweg wordt het verschil tussen de beide katertjes duidelijker en duidelijker. Rufus is klein en tenger en het is een rustig katje dat uren aan een stuk kan liggen slapen. Hij is ook nogal bangelijk en houdt niet van teveel drukte.
Rosso daarentegen is nu al groter dan zijn halfbroertje (hij is nochtans één maand jonger) en hij is véél zwaarder, om niet te zeggen dik Het is een echte deugniet, is nergens bang voor en hij lust werkelijk alles. Eten is in zijn buurt dus nooit veilig, en de keuken moet regelmatig "hermetisch" afgesloten worden voor hem. Op de foto's zie je hoe hij op zoek gaat naar iets eetbaars in de afvalbak voor de kippen. Het resultaat liet zich raden, hij viel met emmer en al op de grond, maar spijtig genoeg was Rudy niet snel genoeg om daar een foto van te nemen.
Als we een dagje vrij hebben tussen de vertrekkende en de aankomende gasten door, proberen we af en toe nog een stukje te voegen met als resultaat dat het hele huis bijna klaar is op één kleine muur na. Normaal gezien was dit werkje al lang af geweest, tenminste als het weer in april en mei "normaal" geweest was. Maar dat was dus niet het geval, we kregen redelijk veel regen en kil weer. Maar nu is het dus toch eindelijk goed geworden en dus doen we verder...
Dit zal dus één van de laatste voor en na's zijn
We hebben al erg veel lovende reacties gekregen en dat doet ons natuurlijk veel plezier, al dat werk is dus niet voor niets geweest
Het was gisteren de laatste dag dat Finn hier was. We hebben weer genoten van de mooie momenten samen met onze kleinzoon en hopelijk kent hij ons nog als we hem terug zien tegen het eind van het jaar! Gelukkig is er skype en kunnen we elkaar zo tussendoor toch ook eens zien. Axel en Anke hebben 's nachts gereden en ondertussen zijn ze weer goed thuis gekomen.
Finn is helemaal niet bang van onze honden en onze Folie vindt een beetje extra aandacht van zo'n kleine hummel best wel leuk!
Rudy kreeg gisteren voor zijn verjaardag nog een super leuk kado van Anke, Axel, Siem & Sara. Het is een fotoboek met allemaal foto's van de tot nu toe 3 kleinkinderen. Ja ik zeg wel "tot nu toe" want begin november verwachten we kleinkind nummer 4!!! Anke is terug in blijde verwachting en Finn zal er dus een broertje of zusje bij krijgen. De familie wordt dus nog groter!
Au Cercle Des Chênes
Nu maar hopen dat het zo blijft!
en is gewond aan zijn oog. Hij leert het echt niet af om te vechten en telkens is hij dan een paar dagen onder de voet door zijn verwondingen!
, gisteren hebben we nog eens naar de dierenarts gebeld omdat hij al van dinsdag niets meer gegeten heeft, hij drinkt enkel nog wat water en ligt de ganse dag op zijn kussentje.
daar lopen enkel "weed" rokers rond als ik hem mag geloven 
