Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
22-03-2012
Kastaar.
Er kwam deze week weer een hond op bezoek en dus was onze Folie in haar nopjes!
Kastaar is de Golden retriever van Carlo en Brigitte, en ja zij mochten natuurlijk ook meekomen . Ze wonen in Trentels, niet ver van hier dus, en we leerden hen kennen via de blog. Blijkbaar hadden we ze enkele jaren geleden al eens ontmoet in Penne, maar zowel Rudy als ik kunnen ons dat niet meer herinneren.
Kastaar is een héél lieve en vriendelijke hond en hij en onze Folie konden het echt uitstekend vinden met elkaar! Na al het spelen hadden ze natuurlijk grote dorst en wat is er dan leuker als samen uit de "visbak" te drinken
We zijn vorige week begonnen met de lenteopkuis in de tuin. Het grootste werk is altijd het snoeien, en dat stond dan ook als eerste op ons lijstje.
Iedere keer opnieuw staan we ervan te kijken hoeveel afval er is na het snoeien, gelukkig moeten we alles niet wegbrengen naar het containerpark, maar kunnen we dat hier allemaal opbranden in de tuin.
Ondertussen is het meeste onkruid al gewied en ligt alles er weer netjes bij. De paasbloemen, hyacinten en al de eerste lentebloeiers staan al in bloem. Ook de eerste fruitbomen, de mirabellen, staan al in bloei.
Gisteren kwamen Annick, Luc en Louise nog eens op bezoek en natuurlijk hadden ze ook Filou meegebracht! Die laatste is ondertussen al een beetje gegroeid, maar als je hem ziet lopen naast onze Folie en Sirka dan is het verschil toch wel erg groot
Eerst was de kleine pruts niet echt op zijn gemak met onze 2 loebassen, maar na een paar uurtjes begon het al echt te klikken tussen Folie en Filou, maar ja onze Folie is dan ook de goedheid zelve en heeft nog nooit gegromd naar een andere hond. Sirka die bleef wijselijk op afstand en laat zich liever vertroetelen door de mensen.
Voor Louise was het natuurlijk ook wennen, eerst zo'n klein puppietje op de schoot en dan ons "Folieke" die ook liefst op de schoot zou willen kruipen, maar daar toch ietskes te groot voor is.
We hadden weer een super leuke namiddag, zeker voor herhaling vatbaar dus.
Het is eindelijk gelukt, Kerim zijn scooter is verkocht! Vorig weekend was er al iemand die serieus interesse had en die verschillende keren belde maar ik denk dat het de afstand was die hem tegengehouden heeft. Hij was van rond Bordeaux en moest dus meer dan 150km doen om de brommer te komen halen. Maar gisteren was het dan toch raak. Eerst kwamen er mensen kijken uit een naburige gemeente, maar omdat die de scooter ook niet aan de praat kregen kochten ze hem niet. Ondertussen had er wel nog iemand al enkele keren gebeld en die bleek toch echt serieus geïteresseerd. Hij zou zelfs gerief meebrengen om hem in gang te krijgen, maar besliste al aan de telefoon dat hij hem sowieso zou kopen, startend of niet startend! Ze kwamen hier aan met z'n vijven en met een camionetje om de brommer mee te nemen. Uiteindelijk hadden ook die mensen er een rit van meer dan 100km voor over om tot hier te komen.
Wij blij natuurlijk, nu dat hij na 2 jaar werkeloos te staan in de schuur, eindelijk weg is!
Sinds 2 dagen is de loodgieter bezig met de reparaties aan de waterleidingen, chauffages, kranen enz.
Tot nu toe valt het alles bijeen nog mee, er zijn buizen gesprongen onder de vloer van de wc van de Camelia en ook in de muur van de badkamer van de Tournesol, maar de loodgieter heeft de gaten zo klein mogelijk gemaakt en vermits we nog tegels hebben liggen zal Rudy normaal gezien alles mooi terug kunnen "oplappen".
Ondertussen zijn al de leidingen terug in gebruik en (hout vasthouden ) tot nu toe komt er nergens water binnen, al is Rudy er nog niet helemaal gerust in en gaat hij om de haverklap kijken of er nergens lekken zijn.
Volgende week komt de loodgieter terug om de nieuwe radiators te plaatsen en ook nieuwe kranen voor in de twee badkamers van boven, want die waren ook compleet kapot gevroren!
Nu moeten we nog nieuwe draperies laten maken voor in de Tournesol, want die waren ook finaal om zeep. De keuken daar zijn we nog niet uit wat we daarmee gaan doen, sommige kasten zijn wat gezwollen door het water, maar als we die moeten laten vervangen zal er ook opnieuw moeten bezet en geverfd worden. We hebben al een bestek binnen en die prijzen zijn om van achterover te vallen. Normaal gezien zou volgens de expert de verzekering alles wel terug betalen, maar eerst zien...
Dan ook hier en daar nog wat verven en retoucheren, alles terug opkuisen en dan zijn de vorstperikkelen hopelijk achter de rug.
We genieten hier volop van het echte lenteweer. De zon schijnt bijna de hele dag, 's middags eten we buiten en er wordt volop in de tuin gewerkt. En bij zo'n lentezonnetje horen natuurlijk ook mooie lentebloemen. In de tuin staan de tète à tètes al in bloei, en ook de crocussen en hyacinten staan te pronken. Op de tafels mag er natuurlijk ook wat kleur zijn en dus staan er nu mooie primula's en tète à tètes, die we meebrachten uit den Belgique .
Gisteren was er in Auradou een doortocht van oldtimers, altijd mooi om te zien al die mooie oude wagens! Rudy kon er nog vlug een paar foto's van nemen.
Kerim zijn scooter staat hier al 2 jaar werkeloos in de schuur en we gaan nog eens een poging doen om hem te verkopen. Enige probleem: het beestje start niet meer Vader en zoon gingen dat samen eens proberen te repareren, allez, t'is te zeggen er was er één die iets deed en één die ... keek
Resultaat, Kerim heeft o.a. geleerd wat een "bougie" is, maar de scooter ... die start nog steeds niet! Dus als er iemand geïnteresseerd is in een scooter die in héél goede staat is (buiten het feit dat hij niet wil starten ) laat maar horen !
Ik vertelde al dat onze Snowy gekwetst was, wel ondertussen zijn we ermee naar de dierenarts geweest, want het zag er echt niet goed uit.
De wondes waren echt diep, hij had een abces en dat was echt vies om te zien toen die openging. De dierenarts zei ons dat er nog een abces was dat ze onder verdoving moest opensnijden en dus moest Snowy een nachtje daar blijven. Vanmorgen ging Rudy hem ophalen en nu moet hij 2 weken een "kraag" dragen en dat zal dus niet simpel worden want hij wil dat ding er echt afkrijgen! Hij mag ook niet buiten en zal dus moeten leren om in de kattebak te gaan.
10 dagen antbiotica nemen en elke dag 2x de wondes laten ontsmetten, hopelijk denkt hij de volgende keer beter na als hij wil vechten met een andere kat, want dat is wat er volgens de dierenarts gebeurd is, "gewoon" gevochten We moeten ook als de korsten eraf zijn, HONING op de wondes smeren! We dachten alletwee dat we het verkeerd begrepen hadden maar neen, echt, er moet honig op om de wondes mooi te laten dicht groeien.
Zoals bijna iedere dag gingen we vandaag een wandeling maken met onze woefies. We deden nog eens de panoramawandeling en op het stuk waar de verwaarloosde wijngaard is liep er ineens een konijntje weg. Sirka en Folie liepen er als zot achter. Wij dachten dat ze het beestje niet zouden inhalen maar dat was dus buiten het jachtinstinct van onze 2 Goldens gerekend. Binnen de kortste keren hoorden wij een jammerlijk gepiep en onze Sirka was super fier met het gevangen konijn. Hulp kon niet meer baten, het beestje was zo goed als dood Rudy heeft het dan afgepakt en ja, uit zijn lijden verlost We waren er alletwee niet goed van, maar ja da's de natuur zeker, jachthonden die achter een konijn jagen!
Vermits ik mijn fototoestel niet bij had (gelukkig maar ) een foto van onze 2 "brave" helden van in Portugal.
We zijn alweer een paar dagen thuis en hebben weer een pak mooie herinneringen aan ons verblijf in België! Vermits ik al een week vroeger in België was als Rudy had ik extra tijd om door te brengen met mijn 3 zonen en natuurlijk ook met mijn ouders. We genoten zeker ook van het weerzien met de kleinkinderen! Wat waren ze weer gegroeid! Nog even en Finn loopt rond, nu kruipt hij nog als een slang over de grond, maar hij begint al mooi recht te staan, dus die eerste pasjes zullen niet lang meer op zich laten wachten. En de tweeling, die groeien ook als kool!
Zaterdag vierden we in Antwerpen de 90ste verjaardag van bompa Walter. Even zag het ernaar uit dat hij niet zou mee vieren omdat hij zich echt niet goed voelde, hij was erg moe en had totaal geen energie meer, maar uiteindelijk viel het allemaal nog mee. Hij heeft echt genoten van het weerzien en samenzijn met zijn kinderen, kleinkinderen en de 8 achterkleinkinderen.
Toen we gisterenavond thuiskwamen waren onze 5 poezen dadelijk daar om ons te verwelkomen. We verschoten wel serieus toen we onze Snowy zagen. Zijn snuit zat onder het bloed en zijn ene oog zat helemaal toe. Ook zijn voorpootjes waren gekwetst.
Ondertussen hebben we al twee keer zijn snuitje gedept met warm water en nu ziet hij er al een ietsie pietsie beter uit. Blijkbaar heeft hij een erg diepe wonde juist naast zijn oog, maar gelukkig is zijn oog niet geraakt. Wat er gebeurd is weten we natuurlijk niet, maar Huguette vertelde ons vandaag dat ze Snowy geen enkele keer gezien heeft toen ze de poezen kwam eten geven. Waarschijnlijk moet hij dus iets voorgehad hebben juist nadat Rudy naar België vertrokken is en heeft hij de ganse tijd ergens in een hoekje gelegen om te bekomen.
Ons verblijf in België zit er bijna op. Spijtig genoeg is het hier weeral heel de tijd typisch Belgisch weer, somber, druilerig en kil. En zeggen dat het thuis al een ganse week prachtig zonnig en zacht weer is, maar tegen dat we thuiskomen voorspellen ze ook bewolkt en terug frisser weer
Morgen is het onze laatste dag hier in het noorden en we gaan nog een verjaardag vieren want Rudy zijn vader wordt 90 jaar! Hopelijk kan hij er zelf nog een beetje van mee genieten want hij voelt zich de laatste dagen niet te best. Duimen dus dat hij zich morgen wat beter voelt.
Maandag ben ik samen met Kerim in België aangekomen na een lange treinreis van 14u (we moesten in Bordeaux 4uur wachten op onze aansluiting naar Brussel).
In Brussel Zuid hadden we juist de trein naar Leuven gemist en daar moesten we dus ook nog een half uur wachten op de volgende. We waren moe, het was ondertussen al 22u45 en ja we hadden het zitten
We stonden op het perron te wachten op de trein toen er een zwarte de weg naar de metro kwam vragen. Kerim en ik zegden dat we het niet wisten, maar hij bleef maar wat zagen tegen ons. Enfin, na efkes vertrok hij ineens. Onze trein ging er aankomen en ik zette de valiezen al klaar om op te pakken, mijn rugzak en handtas had ik op mijn rug en rond mijn nek hangen en toen keek ik ineens naar Kerim zijn rugzak... die was verdwenen!!! Kerim vloog direkt de trappen af naar het perron van de de tgv waar we afgestapt waren en naar het nachtloket waar hij de tickets voor Leuven gekocht had, om te kijken of hij daar zijn rugzak had laten staan, maar op dat moment besefte ik al wat er gebeurd was. Kerim had zijn fles drank uit zijn rugzak gehaald en leeg gedronken en toen heeft hij zijn rugzak aan zijn voeten gezet. En ja toen zijn we dus afgeleid door die zwarte en waarschijnlijk heeft er ondertussen een 2de persoon de rugzak gestolen. We hebben er NIETS, maar dan ook niets van gemerkt!!!
Paniek, woede ... wat voelt een mens allemaal op zo'n moment. We misten door de commotie ook nog bijna onze volgende trein. Op de trein maakten we de balans op; in de splinternieuwe rugzak zaten o.a. zijn laptop, mp3 en koptelefoon, gsm, een boek van Eva, cusussen van school. Enfin alles bij elkaar gaat het omeen kleine 1000 euro! Geen leuk begin van onze vakantie dus!
De volgende dag zijn we in Leuven aangifte gaan doen en daar verschoot ik pas echt. Tijdens het uurtje dat wij daar moesten wachten, kwam de ene na de andere daar binnen om aangifte te doen: gsm gestolen, laptop gestolen, portefeuille gestolen, fiets verdwenen. Zowel jonge mensen als ouderen zijn slachtoffers van diefstal!
Ik was er mij echt niet van bewust dat dit zo veelvuldig gebeurt!
Ondertussen zijn we natuurlijk al wat bekomen, maar ik let nu nog meer dan vroeger op mijn handtas en in't donker op straat voel ik mij heel wat minder veilig als vroeger
Wat eet je als je op vakantie bent aan de kust in Portugal? Juist, vis! T'is te zeggen, ik at bijna alle dagen vis, maar als Rudy kan kiezen ... dan kiest hij voor vlees! Eén keer heb ik hem kunnen overhalen om ook vis te nemen en hij vond die vis niet lekker Dus is het bij die ene keer gebleven. In de meeste restaurantjes kan je je rauwe vis gaan kiezen en dan wordt die voor jou gegrild. Ik had nog nooit zo'n lekkere pure gegrilde vis gegeten.
Ook stoofpotjes met vis kan je overal eten.
En natuurlijk wilde ik ook eens de plaatselijke "zoete" specialiteiten proeven. Met mijn "guide vert" van Michelin in de hand gingen we op zoek naar een patiserie in Tavira.
Eind januari, begin februari, en in Portugal was het al echt lente. En wat geeft er meer een lentegevoel dan bloemen?
De mimosa stond al in bloei, bij ons bloemt hij normaal begin maart! Blijkbaar is mimosa gewoon onkruid in de Algarve, overal langs de wegen, staat er mimosa. En de bougainvilla, die bloeit hier blijkbaar winter en zomer. Wij zijn al blij als hij (in pot) in de zomer wil bloeien.
We zagen voor het eerst kerstrozen in volle grond, echte struiken waren het! Ook de strelitzia's hadden al bloemen.
Door al de perikelen hier in huis na onze thuiskomst zouden we bijna vergeten dat we een prachtige tijd hadden in Portugal. We genoten er niet enkel van het mooie weer, maar ook van de prachtige natuur, de mooie stranden, de strakblauwe hemel, de vriendelijke mensen enz...
We konden niet genoeg krijgen van de prachtige eucaliptusbossen! Ik wist zelfs niet dat ze die hadden in Portugal, maar het is echt prachtig om te zien, en wij maar prakizeren hoeveel boeketten je met al die eucaliptus wel niet zou kunnen afwerken Ja, eens bloemist altijd bloemist zeker
Voor het eerst zagen we ook kurkeiken. Enorme bossen vol met kurkeikenen en ook langs de kant van de wegen zie je ze staan, en elke boom is ontdaan van zijn kurklaag.
En dan die cactussen! Echte hagen van cactussen, een heel efficiënte afsluiting
Als alles goed gaat kom ik deze avond, samen met Kerim aan in België. We reizen met de tgv en doordat ze weer eens aan't werken zijn aan de lijnen, zullen we in Bordeaux 4u moeten wachten op onze aansluiting naar Brussel. Toen ik mijn ticket bestelde zei de bediende me dat we dan een extra lange lunch konden nuttigen in Bordeaux Dat zal dan een lunch op zijn "Frans" zijn, want normaal doen wij er geen 4u over om 's middags te eten
De volgende dagen zal het dus wat kalmer zijn op het blog want Rudy houd zich daar niet mee bezig. Ik laat jullie de volgende dagen wel nog mee gnieten van een paar mooie foto's van onze vakantie in Portugal!
Nils is geslaagd voor statistiek!!! We zijn zo opgelucht want dit was het derde jaar dat hij dat vak meenam en het was nu of nooit. Ook zijn 3 andere examens waren behoorlijk tot zeer goed, dus we zijn super content. Nu nog de rest van statistiek in juni en recht (ook een probleemvak!), we duimen nu al dat het dan ook goed zal zijn Dikke proficiat Nils!
Deze avond is onze Kerim terug thuisgekomen van zijn stage in Birmingham. Hij is echt oververmoeid (met als gevolg een koortsblaas) want hij heeft heel lange werkdagen gehad, maar het was een fijne stage, met een leuke ploeg en dat is natuurlijk het voornaamste. Wel spijtig dat ze weer niets van fooigeld gekregen hebben, een hele maand keihard werken voor niets is toch wel erg. Nu kunnen we weer even genieten samen met onze jongste. Maandag vertrekt hij dan naar België en... ik ga met hem mee Rudy volgt ons een paar dagen later.
Au Cercle Des Chênes
en dus was onze Folie in haar nopjes! 
. Ze wonen in Trentels, niet ver van hier dus, en we leerden hen kennen via de blog. Blijkbaar hadden we ze enkele jaren geleden al eens ontmoet in Penne, maar zowel Rudy als ik kunnen ons dat niet meer herinneren.
