Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
21-02-2012
Prachtig Portugal.
Door al de perikelen hier in huis na onze thuiskomst zouden we bijna vergeten dat we een prachtige tijd hadden in Portugal. We genoten er niet enkel van het mooie weer, maar ook van de prachtige natuur, de mooie stranden, de strakblauwe hemel, de vriendelijke mensen enz...
We konden niet genoeg krijgen van de prachtige eucaliptusbossen! Ik wist zelfs niet dat ze die hadden in Portugal, maar het is echt prachtig om te zien, en wij maar prakizeren hoeveel boeketten je met al die eucaliptus wel niet zou kunnen afwerken Ja, eens bloemist altijd bloemist zeker
Voor het eerst zagen we ook kurkeiken. Enorme bossen vol met kurkeikenen en ook langs de kant van de wegen zie je ze staan, en elke boom is ontdaan van zijn kurklaag.
En dan die cactussen! Echte hagen van cactussen, een heel efficiënte afsluiting
Als alles goed gaat kom ik deze avond, samen met Kerim aan in België. We reizen met de tgv en doordat ze weer eens aan't werken zijn aan de lijnen, zullen we in Bordeaux 4u moeten wachten op onze aansluiting naar Brussel. Toen ik mijn ticket bestelde zei de bediende me dat we dan een extra lange lunch konden nuttigen in Bordeaux Dat zal dan een lunch op zijn "Frans" zijn, want normaal doen wij er geen 4u over om 's middags te eten
De volgende dagen zal het dus wat kalmer zijn op het blog want Rudy houd zich daar niet mee bezig. Ik laat jullie de volgende dagen wel nog mee gnieten van een paar mooie foto's van onze vakantie in Portugal!
Nils is geslaagd voor statistiek!!! We zijn zo opgelucht want dit was het derde jaar dat hij dat vak meenam en het was nu of nooit. Ook zijn 3 andere examens waren behoorlijk tot zeer goed, dus we zijn super content. Nu nog de rest van statistiek in juni en recht (ook een probleemvak!), we duimen nu al dat het dan ook goed zal zijn Dikke proficiat Nils!
Deze avond is onze Kerim terug thuisgekomen van zijn stage in Birmingham. Hij is echt oververmoeid (met als gevolg een koortsblaas) want hij heeft heel lange werkdagen gehad, maar het was een fijne stage, met een leuke ploeg en dat is natuurlijk het voornaamste. Wel spijtig dat ze weer niets van fooigeld gekregen hebben, een hele maand keihard werken voor niets is toch wel erg. Nu kunnen we weer even genieten samen met onze jongste. Maandag vertrekt hij dan naar België en... ik ga met hem mee Rudy volgt ons een paar dagen later.
Na alle winterperikelen konden we gisteren eindelijk met Folie naar de dierenarts voor een grondige controle. De conclusie van onze dierenarts is dat Folie in Portugal waarschijnlijk een aanval van epilipsie heeft gehad, maar 100% zeker is het niet. Als het bij deze ene keer blijft moet er zeker geen behandeling volgen, dat zou pas het geval zijn indien ze ongeveer maandelijks aanvallen zou hebben. We zijn in ieder geval een klein beetje gerustgesteld en gaan haar de komende weken zeker serieus observeren en in de gaten houden. We hebben ook een voorschrift gekregen zodat we als we nog naar het buitenland gaan indien nodig de juiste medicatie bij hebben. In ieder geval is onze Folie voor het moment weer helemaal de oude en hopelijk blijft dat zo!
We hebben een paar bewogen dagen achter de rug. Zoals ik al vertelde kwamen we zondag thuis in een ijskoud huis. Het duurde 2 dagen voordat het in onze living 20° was, de kachel en de electrische vuurtjes draaiden dag en nacht op volle toeren. En dan gebeurde het: dinsdagavond rond 19u30 begon het te dooien en binnen de kortste keren stond de keuken onder water. Het "regende" gewoon door het plafond. Rudy trok direkt naar de zolder om daar te proberen het meeste water direkt op te dweilen (dweilen met de kraan open ) en ik probeerde in de keuken alles vol te zetten met emmers en potten om het meeste water op te vangen, maar het was onbegonnen werk! Ik was binnen de kortste keren mestnat en na 3u water kuisen heeft Rudy eindelijk de juiste kranen kunnen dichtdraaien. Hij dacht oorsponkelijk dat het enkel de buizen van de chauffage waren die gesprongen waren maar uiteindelijk bleken het ook de buizen van de waterleiding zelf te zijn. Ik moet er niet bij vertellen dat we alletwee doodop waren van al het opkuisen en op zo'n moment sta je er wel even bij stil wat water kan aanrichten! Tussendoor dacht ik er gelukkig aan om foto's te nemen voor de verzekering.
Gisterennamiddag kwam dan eindelijk de loodgieter langs, we zaten ondertussen ook volledig zonder water, maar ja die mens zit ook tot over zijn oren in het werk want hij kreeg constant telefoontjes van mensen waar er buizen gesprongen waren. Van 14u tot 20u waren de loodgieter en Rudy bezig om ervoor te zorgen dat we terug water en verwarming hebben in ons woongedeelte. Nadat we eerst nog eens 2 keer water binnen kregen in onze living (op de pc, printer enz.) zijn de juiste buizen afgesloten en hebben we water en verwarming in de helft van ons huis.
De volledige reparaties en de nieuwe radiators plaatsten zal voor binnen een paar weken zijn want de loodgieter moet eerst overal de meest dringende reparaties uitvoeren.
Sinds zondagavond zijn we weer thuis, en hoe De laatste 10-15km hebben we aan 5km/u gereden, want in Auradou en omstreken wordt er dus echt geen sneeuw geruimd of zout gestrooid. Blijkbaar is het hier ook (net als in België) echt wel héél koud geweest en het beetje sneeuw dat een week geleden gevallen is lag er nog altijd! We zullen onze deze thuiskomst nog lang herinneren, want ondanks het feit dat Huguette de chauffage opgezet had was het in onze living maar 5°!!! Het werd algauw duidelijk wat de oorzaak was. Leidingen en de chauffages zijn aan één kant van het huis volledig bevroren en sommige radiators zijn gewoon kapot gevroren Gelukkig brand de chauffage nog wel in onze badkamer en in onze slaapkamers. De living en keuken verwarmen we met de houtkachel en met electrische radiators.
En zeggen dat we in Portugal alle dagen volle zon hadden! Enkel de eerste 2 dagen toen we nog in het binnenland zaten was het bewolkt. 's Nachts koelde het ook wel serieus af maar overdag haalde het kwik met gemak 17° in de schaduw.
Ook voor de woefies is het een hele aanpassing; van plonsen in het water en lange strandwandelingen is het nu achter het stoveke liggen soezen en af en toe buiten in de sneeuw wandelen.
Vorige week in Portugal:
Lekker pootje baden.
We verstoppen ons in het zand
Vanmorgen in Auradou: mistig, somber en... sneeuw!
Dit is gewoon zalig! We wisten niet dat het in Portugal in de winter zo warm en zonnig is. Goed om weten Alle dagen volle zon, zonder wolkje aan de hemel, nog geen druppel regen gahad, laat staan sneeuw! 's Middags is het zo'n 17° en in de zon ... geen idee, maar het is ZALIG
We waren eerst aan de westkust en daar was het wel altijd frisse wind, maar hier aan de zuidkust is het echt heerlijk weer.
We zijn wel curieus om te weten hoe hard het bij ons in Auradou gevroren heeft. Hopelijk was het niet te koud, want er staan nog een deel terrasplanten buiten die zware vorst niet overleven.
Bedankt iedereen voor de vele reacties op de problemen met onze Folie! Voor de moment lijkt ze weer helemaal de oude, maar als we thuiskomen gaan we wel direkt naar onze eigen dierenarts, want dit willen we niet meer meemaken, we waren echt dood ongerust en weten echt niet wat er mis was.
We zijn er voor een paar dagen tussenuit en zitten momenteel in Portugal. Het is niet om de koulijders in België jaloers te maken maar hier is het ... lente. Alle dagen volle zon, en tussen de 13 en 18°. We zitten dan ook regelmatig in t-shirt te genieten op het strand
Eergisteren hebben we ongelooflijk veel schrik gehad. Onze Folie begon ineens regelmatig te schokken en ze kon haar kop niet omhoog houden. Het was net of ze evenwichtsproblemen had en we dachten aan een hersenbloeding. Ze kon ook bijna niet meer gaan zitten en als ze lag, bleef ze liggen en wou niet meer bewegen. Epilepsie was het niet denken we, want ze kreeg geen schuim op haar mond en het schokken was maar om het half uur ongeveer.
De volgende morgen was het beter maar nog niet helemaal over en wij dus op zoek naar een dierenarts. Na veel zoeken en op aanwijzing van een lieve Portugese vrouw naar Lagos gereden en daar een dierenarts gevonden. Nu ja, ik weet niet of die man een diploma had, het enig wat hij gedan heeft is onze Folie koekjes geven en eens aan haar rug gevoeld. Het was toen al na de middag en ik moet zeggen, ze gedroeg zich toen terug bijna normaal. Resultaat, we weten nog niets. Hij heeft haar anti-ontstekings pillen gegeven en dat was het, en we waren 50 euro armer.
Ondertussen lijkt ze weer helemaal ok te zijn, maar de schrik zit er bij ons serieus in, en als we weer thuis zijn gaan we zeker direkt contact opnemen met onze eigen dierenarts.
Tegenwoording maken we praktisch iedere dag een mooie wandeling met de honden. Als Folie het woord "wandelen" nog maar hoort staat ze al kwispelend klaar aan de deur om te vertrekken . Ze stormt dan naar buiten en is door het dolle heen.
Na wat mislukte pogingen konden we ze tijdens de laatste wandeling met z'n tweeën mooi op foto vastleggen.
De Helleborussen staan hier in de bossen weer volop in bloei. Het zijn prachtige bloemen en zeker ook deze wilde soort is de moeite waard. De frisgroene bloemen vallen echt op tussen alle dorre bladeren en kale struiken.
Rudy kon het zich niet laten en heeft de muren aan de achterkant van ons huis ook nog helemaal uitgepikeerd. Dat was wel nog een hele klus, want op die muren was er een deel "bepleisterd", ttz er was wat cement op de stenen uitgesmeerd! Dat stuk is nu helemaal klaar om binnen een paar weken, als het warmer wordt, op te voegen. Maar zelfs nu ziet het er al heel wat beter uit dan vroeger!
Een paar weken geleden vroegen we jullie mening over het al dan niet meewerken aan het programma "Met 4 in bed". We kregen heel wat reacties en dat deed ons alvast veel plezier. Aanvankelijk waren het over het algemeen positieve reacties op het programma, maar er waren toch ook heel wat mensen die het allemaal "opgezet spel" vinden. Eens "op TV" komen kan natuurlijk een enorme reclame zijn, maar voor hetzelfde geld breken ze je chambres d'hôtes volledig af. We hebben dus uiteindelijk toch besloten om niet mee te werken aan het programma. We zagen het trouwens ook niet zitten om een ganse week met cameraploegen achter ons gat te lopen Zo "fotogeniek" zijn we nu ook weer niet
En de "mond aan mond" reclame die onze gasten voor ons maken blijkt toch nog steeds het beste te werken! Voor 2012 zitten juli en augustus al aardig vol en dat bijna allemaal met mensen die terugkomen ofwel mensen die via-via gestuurd zijn. Super toch!
De voorbije week was een drukke "bezoekjes" week. Wij kregen bezoek van o.a. Rene & Marianne en van Claude en Isabelle met de 3 kindjes. Jan Hendrik en Han waren voor een kleine week in Frankrijk en kwamen dus ook eens langs. Vrijdag hadden we afgesproken om in Agen te gaan eten samen met Claude en Isabelle en hun kleinste, Maurice. Zoals steeds was het een gezellige middag en we leerden weer een nieuw restaurant kennen, waar je in de zomer buiten kunt eten met zicht op een klein meertje! Maurice was zoals steeds braaf en hij hield zich bezig met kleuren, en in boekjes kijken.
Als je ziet hoe zo'n kleintje veranderd, dan "pikt" het toch wel een beetje dat we onze eigen kleinkindjes niet dikwijls kunnen zien. Maar allez, we tellen weer af naar eind februari want dan gaan we naar België en kunnen we ze weer eens in't echt zien.
Gisteren gingen we op visite bij Annick en Luc in Valeilles. De namiddag vloog om en we bleven 's avonds ook nog bij hen eten. Ze hebben sinds een week een puppie in huis en dochter Louise ontfermt zich maar al te graag over de nieuwe aanwinst. Filou noemt het hondje en het is een Cavalier King Charles. Zoooo schattig dat zo'n jong beestje is!
Ondertussen hebben we ook nieuws van onze Kerim en gisteren hebben we kunnen chatten. Skypen lukte spijtig genoeg niet, maar enfin hij heeft internet en dat is toch al iets. Hij is goed aangekomen in Birmingham en hij logeert op een 30 minuutjes stappen van het restaurant waar hij stage moet doen. Voor de eerste keer van al zijn stages heeft hij een eigen kamer met douche! Super natuurlijk! Ook krijgt hij nog een premie van de regio Aquitaine om al zijn vervoerskosten te betalen. Met aftrek van de trein en vliegtuigreis zal er toch nog een 200 euro overblijven om tijdens zijn vrije dagen met de trein of bus rond te reizen. Nu is het nog juist te hopen dat het werk ook goed meevalt en dat hij heel wat kan bijleren!
Kerim is vanmorgen vertrokken voor zijn laatste stage van dit jaar. Deze keer zit hij voor een maand in Birmingham in het Simpsons restaurant (http://www.simpsonsrestaurant.co.uk/). Hij is samen met Anaïs, een klasgenote vertrokken. Zij staat in de zaal en Kerim staat zoals steeds in de keuken. Ze reizen met de trein tot Toulouse en vandaar nemen ze onder begeleiding van een leraar het vliegtuig.
Het zal een zeer zware maand worden (zijn leraar heeft ons, en Kerim al verwittigd dat het daar héél hard werken is) maar waarschijnlijk zal het een unieke ervaring worden, vermits het restaurant een Michelin ster heeft! De foto's op de website van het restaurant spreken alvast tot de verbeelding! Het eten ziet er allemaal even verrukkelijk uit.
Gisteren zat er voor Kerim ook nog een aangename verrassing in de brievenbus, een cheque van 250 euro van zijn vorige stageplaats in Cahors. Het is de eerste keer dat hij echt betaald werdt voor een stage en zo'n extra zakcentje is natuurlijk altijd welkom
Zaterdag vertrekt Kerim weer voor een maand op stage naar Birmingham en dus beginnen we met de eerste voorbereidingen. Wat er zeker moet gebeuren : haar kort knippen. Blijkbaar heb ik ooit mijn roeping gemist, want ik was weer kapper van dienst. Rudy zijn haar (allez, wat er nog van overschiet ) doe ik al jaren met de tondeuze, niets moeilijks aan en het gaat erg vlug. Toen mijn oudste zoon Tom nog "jonger" was moest ik ook altijd zijn haar knippen want hij haatte het om naar de kapper te gaan. Ik heb me toen dus eens een profesionele schaar gekocht (want met een Ikea-schaar ging dat echt niet goed ). Daarna was het de beurt aan zoon nummer twee, onze Nils had een paar jaar mooie lange pijpekrullen en af en toe moesten die toch wat bijgeknipt worden en ja, ook dan was ik kapper van dienst, want naar de kapper gaan wou hij echt niet! En de laatste jaren is zoon nummer drie aan de beurt. Sinds Kerim op de kokschool zit moet zijn haar regelmatig geknipt worden en ook dat is mijn jobke. Eén keer heb ik hem tot bij de kapper in St.Sylvestre gekregen, en daar is het bij gebleven. Want : "allez mama, eer dat ik daar ben en terug thuis heb jij dat allang geknipt"
Ok, ik geef het toe, ik vind het wel leuk om af en toe eens kapper te spelen, en dat moeder en zoon dan ook een leuke babbel hebben is mooi meegenomen
Vandaag was het weer prachtig zonnig weer en dus ideaal om een flinke wandeling met de honden te maken.
We wandelden nog eens langs de "dolmen" van Auradou, gelegen juist onder de lieu dit "Grézac". Die dolmen zouden dateren van rond het jaar 3900 vC. Je kan er meer over lezen op de site van ons dorp: http://www.auradou.free.fr/spip.php?rubrique7
Het blijft steeds facinerend om te zien, zo'n dolmen en zeker als je weet dat deze stenen er al duizenden jaren staan. Ze zijn de stille getuigen van de eerste bewoners in deze streek, "de Liguriërs". De bovenste dekstenen van de dolmen zijn ingevallen, maar je ziet nog wel heel duidelijk de structuur.
Rudy gaat trouwens een wandeling markeren die langs deze dolmen loopt.
De voorlopig laatste helemaal afgewerkte muur is die aan onze Kerim zijn kamer.
Rudy is nu bezig met het uitkappen van de laatste muren van het huis, die aan de noordkant. Maar met het voegen gaan we zeker nog een paar weken wachten, want momenteel is het hier veel te koud! We hebben al 2 dagen de zon NIET gezien, en het was maar zo'n 4°. Koud dus Maar er is hoop, want vanaf morgen geven ze terug zon, en dat maakt dat het overdag toch zeker zo'n 10° warmer aanvoelt!
Het was weer lang geleden dat we nog eens afspraken met Johan en Annette. In het seizoen komt zoiets er natuurlijk niet van en ook in de winter is het soms puzzelen om af te spreken. Maar allez, we hebben weer eens kunnen bijpraten, en voor mij is het ook altijd een gelegenheid om nieuwe receptjes uit te proberen. Ik kan echt wel vertrouwen op hun oordeel en ja, alles werd unaniem goedgekeurd en in't seizoen zullen het hapje en het dessert zeker regelmatig op tafel komen! Ik ga natuurlijk niet vertellen wat we gegeten hebben, want dan is het geen verrassing meer voor de gasten. Aan het hoofdgerecht moet ik nog wat sleutelen, de smaken zaten goed, maar aan de hoeveelheden moet nog gewerkt worden.
Rudy heeft weer een puntje op zijn klussenlijst kunnen schrappen
Hij heeft een poortje gemaakt voor aan het terrasje van Kerim zijn kamer, zodat de honden in't seizoen daar kunnen buiten liggen terwijl de gasten aan tafel zitten. De mensen vinden het wel niet erg als de honden op het grote terras liggen, maar het probleem is vooral dat er toch altijd gasten zijn die niet aan de verleiding kunnen weerstaan om de honden iets te eten te geven aan tafel! En vermits dat echt niet mag (we willen geen kwijlende, bedelende honden opkweken) hebben we naar een oplossing gezocht. Het was wel maar een klein werkje maar allez, t'is toch weer gebeurd!
Als wij een paar uur weg geweest zijn kan het gebeuren dat ik 's avonds niet genoeg plaats heb op mijn schoot
Gelukkig is onze Santos niet zo'n "schootzitter" zodat het bij 4 katten blijft En zeggen dat er bij Rudy toch ook plaats is! Of zou het komen omdat ze bij mij "malser" liggen
Au Cercle Des Chênes
Ja, eens bloemist altijd bloemist zeker 
Dat zal dan een lunch op zijn "Frans" zijn, want normaal doen wij er geen 4u over om 's middags te eten 
) en ik probeerde in de keuken alles vol te zetten met emmers en potten om het meeste water op te vangen, maar het was onbegonnen werk! Ik was binnen de kortste keren mestnat en na 3u water kuisen heeft Rudy eindelijk de juiste kranen kunnen dichtdraaien. Hij dacht oorsponkelijk dat het enkel de buizen van de chauffage waren die gesprongen waren maar uiteindelijk bleken het ook de buizen van de waterleiding zelf te zijn.
