Geachte lezer, de jongste teksten komen helemaal onderaan, neen en nog eens neen, nu niet meer verdorie toch, omdat ik stapje na stapje deze bescheiden denkoefening op de blog los laat. Het is een persoonlijke visie, een overtuiging die wellicht ook niet steeds op de enige echte waarheid steunt. Men kan slechts proberen zo correct mogelijk te zijn.
Neen dit is niet definitief! Deze tekstjes borrelden op staan hier te blozen zoals ze het daglicht zagen. Als ik tijd en goesting vind me met rode bic en kritisch oog door deze geestelijke erupties te worstelen, zal ik spelling en spraakkunst met de luizenkam uitpluizen. Vandaag zeker niet want ik heb het veel te druk met zaken die me belangrijker lijken. "If I had a secretareske?"
Zoeken in blog
Zoeken in blog
Positief, kritisch denken.
Wat schort er in Niel, in de politiek? Als alleen Einstein zijn mening mocht uiten, dan wordt het erg stil.
Voor een mening opkomen is een stuk verantwoordelijkheid nemen.
03-02-2020
Ja, dat kunnen zij!
Als rechts (let op de kleine letter) zijn mond open trekt, walmt steeds hetzelfde afgezaagde refrein: "de Communisten kunnen niks, zie Cuba, Noord Vietnam, Rusland (moet eigenlijk Sovjetunie zijn). Is dat Uw voorbeeld...!" Als een PVdA-vertegenwoordiger een gefundeerde vraag stelt, of een pertinente vraag stelt over een stinkend probleem, bekomt die zelden een terzake doend antwoord. De rechtse mantra wordt dan hatelijk afgerateld, dat is gemakkelijker als een zinnig en noodzakelijk antwoord te te geven, indien dat zou kunnen!!!
Een ziekenhuis uit de grond stampen in iets meer dan een week, meer dan vijftig miljoen mensen in quarantaine plaatsen, tweemaal daags de bevolking van het platte land (over welke streek het gaat , weet ik niet) voorlichten en op mogelijke infectie onderzoeken, dat kunnen de Chinezen dus wel. Wie doet dat hier na?
De situatie hier en ginder is natuurlijk niet dezelfde, maar één zaak is overduidelijk, de Partij wet van aanpakken, en dan aanpakken. Dus stop met die belachelijke mantra en begin ernstig en heel veel te studeren om de leugens van de werkelijkheid te kunnen onderscheiden. Pak de mythen in de geschiedenis aan, leer de echte geschiedenis, laat u niets wijsmaken.
Zelfstandig, kritisch en onbevooroordeeld onderzoeken en leren, 't is nodig!
03-02-2020 om 14:03
geschreven door Walter
25-01-2020
In Calabrië Maffiosi? In Vlaanderen racisten?javascript:emoticon(':?:')
Drie jaar in Zuid-Italië. Het is een rijke ervaring geworden die men onmogelijk kan vatten in de conclusie dat de Pizza's er werkelijk lekker zijn. Dat zijn ze ook, en dat is normaal want Napoli ligt echt niet zo ver en de Italianen zijn lekkerbekken. De vooroordelen die zich in mijn kop hadden vastgezet zijn vervlogen en vervangen door inzicht en meer begrip. Basilicata en Calabria zijn geen Rimini of Lago di Garda. Voor wie hoopt daar het massatoerisme te kunnen genieten heeft er niet veel verloren. Zij, de zuiderlingen, motiveerden mij hun taal te leren en beetje bij beetje inzicht te krijgen in hun leven, in hun problemen en in de zovele aangename, warme soms vreemde aspecten. Met een kamper hoef je niet te blijven in een streek die je afschrikt en onaangenaam is. Het had meer dan drie jaar mogen zijn. Ik kom daar op terug, waarschijnlijk in mijn andere blog. (www.bloggen.be/onze reisjes)
Vlaanderen, het land waar ik geboren ben en al zo lang leef, het was niet meer hetzelfde. Ik herkende het wel maar kende het zo niet. Vermits ik hier de taal niet meer hoef te leren, hoop ik in staat te zijn te ontdekken wat hier veranderd is. Het zal moeite kosten en ik vrees dat het niet altijd prettig zal zijn. Ik ben ook ouder geworden en kijk nu wat kritischer vanuit een andere intense ervaring. Hopelijk wordt mijn blog geen galsteen.
25-01-2020 om 20:07
geschreven door Walter
22-06-2016
This changes everything.....
Hoe zou het voelen moest men je plots en onverwacht droppen in de Grand Canyon, moederziel alleen? Nogal verward vermoed ik. Ik heb nu This Changes everything van Naomi Klein volledig gelezen. En daar sta ik voor een reeks muren als monumenten. Die muren, torenhoog, tastbaar, ruikbaar, het zijn de feiten. Je kan er niet naast, ze niet loochenen.
Terwijl ik dit werk las en probeerde te verteren snuffelde ik door Het Kapitaal van Carl Marx. Ik heb dat reusachtige werk nog altijd niet volledig gelezen en begin te vrezen dat ik dat ook nooit zal doen, of kunnen. Maar zoals ik reeds vaak vermeldde heb ik met verbijstering de getuigenissen, de geschiedenis die Marx daar schrijft wel met de grootste aandacht verslonden. En dan is de overeenkomst tussen die twee werken verbluffend en oh zo voor de hand liggend. Nihil nove sub sole! Dat is het inderdaad.
Fabelachtige geldzucht en onbegrensd egoïsme maken monsters, of maken nog grotere monsters van die van nature al monsters zijn. Mag ik de term:"wraakroepend!" gebruiken? Stoot dat tegen de borst?
Het is zoals op de flap te lezen is toch ook een hoopgevend werk. Hoopgevend door het feit dat je verneemt, ik althans, dat er oneindig moedige mensen zijn die reageren, ondanks alles. Dat vernemend wordt het verdomd moeilijk om alleen maar te kankeren en mee op te stappen in een betoging, hoewel dat zeker moet.
Voor mij is dit zeker niet het eerste werk dat dit kapitale probleem behandelt, wel het sterkste. Maar na het lezen volgt iets bijzonder interessants. Wass Nun? Hoe zie ik in mijn wereld dit wereldprobleem. Wat als dit of dat gedaan wordt? Wat zijn de gevolgen voor die en misschien voor ons? Wat moet gebeuren om te evolueren naar een toestand die Klein zeker niet aanbeveelt? Dat is een buitengewone denkoefening. Ik ben absoluut overtuigd dat die denkoefening absoluut noodzakelijk is om al beter voorbereid te zijn om de commentaar van de ontkenners, om de ongelovigen, om de onverschilligen en hardleersen een dreun te kunnen geven waar ze een tijdje van moeten bekomen.
This Changes Everything moet een bestseller worden en dat de volgende jaren blijven. Het moet het gespreksonderwerp zijn dat voetbalgekwets doet verstommen. Het mag niet het lot van "Het Kapitaal" ondergaan en ergens liggen wachten tot er iemand over struikelt, maar gelukkig vandaag een ware revival aan belangstelling mag genieten, ook niet overdrijven! De inzet is te groot, onvoorstelbaar groot. "Het zal mijn tijd maar duren", moest gisteren al als een geestelijke misdaad tegenover het leven beschouwd worden. Onverschillig de schouders ophalen moet aangevoeld worden als een bewijs dat men niet geschikt is om kinderen op de wereld te zetten, cru? Nog lang niet genoeg!
Voor wat ik nu geleerd heb over de enorme kracht en de prachtige houding die er leeft bij the First People , waar ik zo goed als niets vanaf wist, ben ik enorm dankbaar. Eindelijk is die Western-onzin eens op zijn plaats gezet.
Er is geen tijd te verliezen of er is geen tijd meer. Voor mij vullen de twee vermelde werken elkaar totaal aan. Bij Marx staat de misdaad tegenover het volk, de werkende mensen, de armen, en vandaag voegt Klein daar Mama Nature aan toe, de kring is rond, het gaat over het leven.
22-06-2016 om 19:53
geschreven door Walter
03-12-2015
Abruzzo
Ja, wat heeft dat in godsnaam met politiek of opstandige oprispingen te doen? Niks, geen barst, maar hier kan ik ademen. Hier greten onbekende mensen je zeer vriendelijk, sommigen vragen spontaan of ze je kunnen helpen... Wat een verschil met de verzuurde, bekrompen, pretentieuze gedoe bij ons, ik bedoel in dat nest waar ik pleeg ingeschreven te zijn. (Sorry oor de paar goede en toffe vrienden die ik daar heb, die weten wel wie ik bedoel.) Een prachtige streek waar je de natuur, het leven, Mother Earth zo kan voelen.
Ik ben bijna klaar met het meesterwerk van Naomi Klein, "This changes everything!" Ja, zoals sommige commentatoren stellen, dit boek geeft ook hoop... Het zal wel, maar dan zal alles wat sneller moeten gaan. Wat er nu in Parijs gebeurt, laat wat anders horen, of zijn dat valse noten, is de toonladder niet afgestemd op de tijd... Men moet al beginnen oppassen dat men niet de valse noot aantikt, anders valt de choreografie op haar gat, en wij hebben er al zo'n groot, of zijn het er meer. Vriend Sami laat weer van zich horen en dat is fijn, zeker bij de warme haard en een stuk speculoos. Of komt de Sint niet meer in onze contreien. Op mijn fiets uit de hoogte afdalend naar de kust zag ik de Adria niet. De dikke vervuilde lucht belette dat, en hier meen ik desondanks toch nog goede lucht te happen...
Dus U, mijn lezer, gaat nu het hoger vermelde boek aanschaffen en lezen, anders verlies ik mijn tijd door nog iets zinnigs proberen te zeggen. Want 2017 is :"The point of no return!!!!"
Soms loert het gevaar dat de mand met walg, met ontzetting en ongeloof en wanhoop te zwaar wordt en dat is gevaarlijk. Niet alleen heel gevaarlijk, maar vooral schadelijk en ongezond. Soms verwijt ik mezelf dat ik tegen beter weten in toch probeer die mand een eind weegs te torsen. Is het romantische overmoed? Is het de tijdens de kinderjaren ingeprente behulpzaamheid. Soms lijkt het mij ook mij te dwaas, te dom, en toch.... Ik wil weten, ik wil begrijpen, voor zover ik dat kan... Soms , heel soms volg ik een ander spoor, een spoor dat me naar een intieme, intense, maar zo rijke wereld leidt. En soms denk k dat dat eigenlijk mijn wereld is...
Misschien is het ook jouw wereld? www.bloggen.be/jeugdgedichten vanonder het stof of
www.bloggen.be/walter_gedichten
Mijn jeugd duurt nogal lang.
04-11-2015 om 21:17
geschreven door Walter
denken is soms vermoeiend
Horror, oh horror, de "redding" verwachten van extreem Links! Hoe durf je, hoe kan je? Naar het voorbeeld van Stalin, Cuba, Noord-Korea, China enz?
Uitgeraasd? Neen ,volgens de Marxistische dialectiek ...en toen werd het stil, want waarover heb je het. Onmogelijk om dit onderwerp even uit mijn mouw te schudden zonder belachelijk te worden. Maar eenvoudig gezegd is de werkwijze die Naomi Klein toepast om zo'n ingewikkelde en uitgebreide materie te behandelen een bijzonder gepaste. Zij werkt op haar manier zoals Marx op zijn manier een zeker zo ingewikkelde materie behandelde, met wel een verschil: de leesbaarheid.
Het komt er volgens mij op neer dat men zich niet vastpint op een systeem dat ooit ergens eens werd geprobeerd, met al dan niet een goed resultaat. De wantoestanden en de onmenselijkheid van wat wij nu kunnen vaststellen van dit kapitalistisch, neo-liberale systeem moet verdwijnen. Wij hebben een door en door nieuw democratisch systeem nodig dat steunt op respect voor het leven.
Ik moet het ook niet hebben van: "de dictatuur van het proletariaat"... Dictatuur kan gewoon niet en proletariaat moet een achterhaalde klasse zijn.
Privaat eigendom moet vervangen worden door een verantwoord en gecontroleerd gebruiksrecht.
Persoonlijk initiatief en echte vrijheid *moeten de dragers van het systeem worden.
Klare duidelijke regels en geen achterpoorten, geen privileges, ook geen verplichte uniformiteit maar zelfontplooiing.
Dit zijn slechts een paar ideeën maar met zeer verstrekkende gevolgen. Door het verbannen van de egoïstische, agressieve drijfveren van het brutale Kapitalistische neo-liberalisme kan een ander samenleving met een andere mens in een andere relatie met het leven en dus ook met Mother Earth ontstaan. Margaret Mead** bezocht samenlevingen die zo werkten, hopelijk zijn ze niet uitgeroeid wegens ongeschikt in u weet het nu al wel zeker.
Hoe dit bereiken? Door het voorbeeld te volgen van de steeds talrijker wordende groepen mensen die de huidige catastrofale mislukking hartsgrondig beu zijn. Die ene procent van de allerrijksten en die wat meer procenten,die alles op alles zetten om tot de eerste groep te behoren, zullen uiteindelijk nooit de enorme massa van mensen die vastberaden zijn het anders te doen, kunnen tegenhouden hun rechtvaardige en noodzakelijke verandering waar te maken.
Wie zei het:" Yes, we can! Inderdaad, We Can en als het moet met de harde hand van Mother Earth.
Deze opgeborrelde gedachten hebben in allerlei bodem hun wortels naar voeding laten zoeken, nu moet de confrontatie met bezwaren tot heldere, eenvoudigen principes leiden.
Genoeg voor vanavond, ben moe.
misschien wel het meest misbruikte principe. Ooit heb ik daar al een boom over opgezet. Meer daarover in "Angst voor de vrijheid" van Eric Fromm.
* Sociologe die zeer belangrijke vaststellingen deed. Mag niet vergeten worden.
04-11-2015 om 20:38
geschreven door Walter
02-11-2015
E-Links, bloedrood levend groen
Brrrr, Brrrr, koud, 't wordt vannacht zeker minus 5 misschien wel 6. Maar in mijn zelfgebouwde, selfsupporting, old-timer camper kunnen we het wel uithouden. Normaal heb ik het hier niet over, zeker niet als de "opwarming" mij zo bezig houdt, maar zweven is ook gevaarlijk en warme voeten belangrijk. Als ik me niet vergis, is er nog een blog van mij over mijn vehikel. www.bloggen.be/mijn 508d , daarop ben ik ooit begonnen mijn ervaring en opvattingen betreffende het fenomeen camper, kampeerauto, zwerfwagen, motorhome wat te luchten. Vanavond zal de generator wat langer moeten werken en morgen zien we wel.
Het is me ooit gezegd en ik besef het dat ik soms nogal grote stappen in mijn denken maak. Voor wie kan volgen is dat prettig, maar onaangenaam en onduidelijk voor wie meer stappen wil zien. Daarom kom ik terug op mijn verwijzing naar het extreem Linkse gedachtengoed en de Warrior for Mother Earth.
In de opkomst en de groei van de industriële revolutie ontstaat een werk-proletariaat dat in onmenselijke, onnatuurlijke omstandigheden verplicht wordt te werken en voor wat rest te leven. Wij Vlamingen kennen een priester Daens en ere wie ere toekomt in de Borinage* en het Luikse bekken waren het de vrouwen, de moeders die de straat opgingen en de barricades bevolkten omdat het zo niet meer verder kon. Marx stelt wel de feiten aan de hand van rapporten uit die tijd vast en In Les Miserables** beschrijft Victor Hugo dezelfde onmenselijkheid, en Emile Zola in zijn Germinal*** schildert de gruwelen waaronder het werkvolk ten onder ging, maar waar was er toen een verbinding met milieu (Mother Earth) en de onmenselijkheid van de uitbuiting door het patronaat? Zag men toen het verband niet tussen het misbruik van het menselijk leven en van het leven tout court? Waarschijnlijk stelde men prioriteiten en het leven van de arbeiders in de industriële revolutie kreeg de absolute voorrang. Volkomen terecht natuurlijk, maar is toen niet een houding tegenover het leven, de natuur, Mother Earth ontstaan waarvan wij nu de gevolgen aan den lijve zullen ondervinden. Het is de moeite dieper na te denken over wie heeft bijgedragen tot die toenmalige visie. Denkt u even mee over de rol van de kerk(en), van de godsdienst. En laat u niet ophouden met denken over bv. onderwijs en familie, sociale wetgeving, enz. .
Als deze historische ontwikkeling zich opnieuw voordoet dan vrees ik het allerergste. Als wij het grote probleem, de grote bedreiging, namelijk het voortbestaan van een voor menselijk leven geschikte aarde zouden opdelen in hokjes en vakjes en daarvoor prioriteiten vastleggen, dan durf ik hierop niet verder ingaan.
Nu duidelijker: extreem Links en alles wat onder een linkse hoed vooraan wil marcheren zal uitbuiting, hebzucht, egoïsme, vervuiling, verspilling kortom de uitwassen van het neoliberalisme en gevolgen van een zich snel kwaad makende Mother Earth als de grote uitdaging moeten inzien. In een wereld met zoveel verschillende levensverwachtingen en levensstandaards en mogelijkheden een gemeenschappelijke en aangepaste strategie ontwikkelen, geen peulschil. Voor kortzichtig eigenbelang en brutaal egoïsme en racisme en nationalisme en gender-problematiek en wat nog meer is er geen tijd, geen plaats, geen toekomst.
Extreem links krijgt de kans niet alleen om de ganse werkende bevolking te helpen, het krijgt de ultieme kans om onze wereld te redden. Alleen Extreem links dat bloedrood en levend groen is, met of zonder partij!
Eigenlijk zou ik deze gedachte met vrienden ten gronde willen bespreken, maar mijn trouwe hond en Apple reageren niet. Het is dus mijn gedacht, op dit ogenblik. En ik moet al bekennen dat ik ondertussen bij Klein de term Warrior ook al ben tegengekomen. Ik was dus niet origineel, ik voel me wel gesterkt dat er anderen zijn die.... zeker mijn blogske niet gelezen hebben, maar wel zo denken, en dat is belangrijk.
