Geachte lezer, de jongste teksten komen helemaal onderaan, neen en nog eens neen, nu niet meer verdorie toch, omdat ik stapje na stapje deze bescheiden denkoefening op de blog los laat. Het is een persoonlijke visie, een overtuiging die wellicht ook niet steeds op de enige echte waarheid steunt. Men kan slechts proberen zo correct mogelijk te zijn.
Neen dit is niet definitief! Deze tekstjes borrelden op staan hier te blozen zoals ze het daglicht zagen. Als ik tijd en goesting vind me met rode bic en kritisch oog door deze geestelijke erupties te worstelen, zal ik spelling en spraakkunst met de luizenkam uitpluizen. Vandaag zeker niet want ik heb het veel te druk met zaken die me belangrijker lijken. "If I had a secretareske?"
Zoeken in blog
Zoeken in blog
Positief, kritisch denken.
Wat schort er in Niel, in de politiek? Als alleen Einstein zijn mening mocht uiten, dan wordt het erg stil.
Voor een mening opkomen is een stuk verantwoordelijkheid nemen.
Een grote meerderheid van de bevolking is voorstander van een vermogensbelasting. Bij de politici ligt dat anders en dat is geen toeval. Marc Vandepitte legt uit waarom de miljonairstaks een van de beste bewaakte taboes is van ons politiek systeem.
plutocratie
Ons politiek bestel zoals we dat vandaag kennen, is het resultaat van een lange wordingsgeschiedenis, met daarin een aantal scharniermomenten. In wat volgt staan we stil bij drie zon belangrijke momenten en zoomen we in op de fundamentele kwestie van de verdeling van de rijkdom.
Griekenland: de wieg van de Westerse democratie
De grondleggers van het politiek denken in het Westen werden al geconfronteerd met een fundamenteel dilemma. Democratie betekent letterlijk dat de macht bij het volk ligt en dus bij de arme(re) meerderheid. Maar, als die armen hun numeriek overwicht daadwerkelijk inzetten om hun (economische) belangen te doen gelden, dan is het snel afgelopen met de rijkdom en privileges van de elite en dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Plato (427-347 v.Chr.) wond er geen doekjes om, hij verzette zich krachtig tegen een democratische staatsvorm. Een democratie dwingt namelijk de politici om de bevolking alles te geven waar ze om vraagt. Het gaat daarbij volgens de wijsgeer meestal om grillen, omdat de gewone mensen niet ontwikkeld zijn en dus vooral hun pleziertjes enlagere verlangens nastreven. Zoiets leidt uiteraard niet tot een goed functionerend bestel. Een goedwerkende staatsvorm veronderstelt daarentegen controle op de burgers, want teveel vrijheid leidt tot tirannie.
Die controle betreft volgens Plato ook het bewustzijn. De regering moet toezicht houden op culturele aangelegenheden opdat het denken van de burgers op een juiste manier gevormd zou worden. Enkel de juiste ideeën worden toegelaten, verkeerde ideeën zijn verboden. Kunstenaars en ambachtslieden zijn verplicht om de juiste strekking te volgen. Het regeren zelf komt toe aan de filosofen want zij beschikken over de wijsheid die daarvoor nodig is.
Zijn leerling Aristoteles (384-322 v.Chr.) laat wat meer opening en vrijheid toe, maar ook hij is gekant tegen een democratische staatsvorm. Een democratie is in zijn ogen een ontaarding van de ideale burgergemeenschap, omdat ze in het voordeel is van de armen en zich niet richt op de volledige gemeenschap. In de democratie zijn de armen koning omdat ze met meer zijn en omdat de wil van het grote aantal de kracht van wet heeft. En dat is geen goede zaak.
Democratie is volgens Aristoteles een ontaarding van de ideale burgergemeenschap, omdat ze in het voordeel is van de armen en zich niet richt op de volledige gemeenschap.
Voor Aristoteles is alleenheerschappij uit den boze en is politieke discussie belangrijk. Tirannie en oligarchie (rijken die de macht exclusief uitoefenen), zijn net zoals democratie ontaarde staatsvormen. In zijn zienswijze is het politieke debat echter beperkt tot een kleine elite, van ongeveer tien procent van de Griekse polis. [Raimundo, 17; Novack 28-31] Het gaat om de vrije mannen, d.w.z. mannen die hun kost niet moeten verdienen. Slaven, vrijgelatenen, vreemdelingen, vrouwen, maar ook kleine boeren, handwerkers, ambachtslui, winkeliers en handelaars worden uitgesloten van het politieke leven.
Wat onthouden we van deze twee grondleggers van de Westerse democratie?
Er is een kleine elite die het voor het zeggen heeft. De onderklassen (de meerderheid) worden onder de knoet gehouden. Zij krijgen geen stem in de besluitvorming en bewustzijnscontrole van die groep is belangrijk.
Binnen de kleine elite is tegensprekelijk debat nodig. Tirannen of dictators worden geweerd.
Het zijn niet de rijken die de macht (rechtstreeks) uitoefenen, dat gebeurt door een politieke klasse of door een beperkte minderheid.
De burgerlijke revoluties
Een tweede scharniermoment in de wording van het westers politiek stelsel is de Franse Revolutie. Op 14 juli 1789 bestormt een grote menigte de Bastille en maakt een eind aan het feodaal regime in Frankrijk. Er wordt een nieuwe Assemblée (parlement) ingesteld. Maar de meningen zijn sterk verdeeld, letterlijk tussen links (jacobijnen en de meer gematigde girondijnen) en rechts (de aristocraten).
De jacobijnen, onder leiding van Robespierre, sturen aan op algemeen stemrecht (voor mannen), een progressief belastingsstelsel, gratis onderwijs, afschaffing van de slavernij in de kolonies, De rechtervleugel ziet dat allemaal niet zitten en slaagt er daarentegen in om de wet Le Chapelier in 1791 te laten stemmen, waardoor vakbonden en stakingen verboden worden.
De situatie polariseert snel. In 1792 zet zich een radicalisering door onder impuls van de jacobijnen. Er komt algemeen stemrecht, een maximumprijs op levensmiddelen en er volgen heel wat andere sociale en antiklerikale maatregelen. Dat gebeurt echter in een sfeer van escalerend geweld, de zogenaamde Terreur.
Rechts vreest dat de privilegies (rijkdom) van de opkomende burgerij en de bezittende klasse zullen sneuvelen. Boissy d'Anglas, lid van de rechtervleugel van de Assemblée, drukt het zo uit: Je moet in ieder geval het bezit van de rijken beschermen. We moeten geregeerd worden door de besten; de besten zijn diegene die het best opgeleid zijn en het meest geïnteresseerd zijn om wet te handhaven. Een land dat bestuurd wordt door de eigenaren is een sociale orde, het land waar niet-eigenaars besturen is een natuurlijke orde.
Je moet in ieder geval het bezit van de rijken beschermen. Een land dat bestuurd wordt door de eigenaren is een sociale orde, het land waar niet-eigenaars besturen is een natuurlijke orde. Boissy d'Anglas
In juli 1794 slaat rechts keihard terug en schakelt de linkervleugel uit. De gegoede burgerij neemt opnieuw het voortouw. De maximumprijs op levensmiddelen wordt afgeschaft en er wordt een tweekamerstelselingevoerd. De Senaat, die uit de adel en rijke burgerij bestaat, dient als buffer tegen de Kamer, waar de lagere klassen vertegenwoordigd (kunnen) zijn. Radicale maatregelen kunnen in de Kamer wel goedgekeurd worden, maar ze moeten ook nog bekrachtigd worden in de Senaat.
Voor Montesquieu, de theoreticus van de scheiding der machten, was zon tweekamerstelsel precies een voorwaarde voor die scheiding der machten: De mensen zijn niet in staat om zelfstandig te regeren, daarom zijn we aangewezen op professionals van de macht(professionnels du pouvoir). De rijken met andere woorden, of minstens hun vertegenwoordigers.
Te radicale ideeën worden de pas afgesneden. De journalist Babeuf pleit voor een grote herverdeling van de rijkdom, een pensioenleeftijd op zestig jaar, gratis voedselbedeling voor de hongerlijdende bevolking, nationalisering van de buitenlandse handel, In 1796 wordt hij opgepakt en ter dood veroordeeld.
In 1799 is de situatie in Frankrijk bijzonder onrustig. Om te verhinderen dat de radicale jacobijnen de macht weer zouden grijpen komt er eenstaatsgreep onder leiding van Napoleon. Hij trekt alle macht naar zich toe, ontbindt de Kamer en laat enkel nog de Senaat werken. Er komt ook een cijnskiesstelsel.
Enkel de begoede burgers krijgen nog stemrecht en kunnen zich laten vertegenwoordigen in het parlement. In de liberale traditie staat het principe No taxation without representation (geen belasting zonder vertegenwoordiging) centraal. Maar eigenlijk is het hier vooral het spiegelbeeld ervan dat telt: No representation without taxation. [Soboul, 90-103; Losurdo, 20]
Met Napoleon krijgt de nieuwe republiek definitief vorm. De aristocratie is verslagen, het plebs is onder de knoet gehouden en radicale ideeën werden uitgeschakeld. Het tijdperk van de burgerij en het liberaal gedachtegoed breekt aan. Dat gedachtegoed staat wel voor een fundamenteel dilemma. Omdat het gekant is tegen de feodaliteit en de absolute macht van de koning is de liberale traditie voorstander van een representatief systeem.
Maar zo een representatief systeem houdt het gevaar in dat de onderste klassen omwille van hun getal hun wil zullen opdringen, en meer bepaald een herverdeling van de rijkdom zullen proberen afdwingen. Daarom moet er een politiek systeem komen dat de schijn geeft van representativiteit maar dat gelijktijdig de meerderheid politiek neutraliseert. [Losurdo, 8] Dat gebeurt op dat moment door de invoering van de twee kamers en door een cijnskiesstelsel. (Het meervoudig stemrecht in België is een variant van dat laatste.)
In Engeland zijn er vergelijkbare evoluties. John Locke, de Engelse theoreticus van de Westerse democratie, waarschuwde al in de zeventiende eeuw voor het gevaar dat een politieke democratisering met zich kon meebrengen voor de bezittende klasse. Voor deze filosoof is het privébezit absoluut en onaantastbaar, zelfs ten aanzien van een verkozen regering: de opperste macht kan van niemand een deel van zijn eigendom afnemen zonder diens toestemming.
Volgens Locke heeft de overheid geen ander doel, dan het behoud van bezit. Het tweekamerstelsel en het cijnskiesrecht zorgt ervoor dat de vrees van Locke geen realiteit kan worden. Het cijnskiesstelsel wordt pas in 1867 afgeschaft. In België duurt dat zelfs tot 1918.
De overheid heeft geen ander doel, dan het behoud van bezit. John Locke
08-12-2012 om 10:29
geschreven door Walter
05-12-2012
Onze nieuwsankers
Ico Maly laat zijn kritisch licht ook even over onze nieuwsankers schijnen en opnieuw wordt een zeer sterk vermoeden bevestigd. Maar de situatie is nog veel erger verziekt. Het wordt een bijna hopeloze zoektocht naar objectieve informatie, die met kennis van zake de democratie dient. De toestand is meer dan ongezond.
Kathleen Cools is gelukkig een positieve uitschieter, hoelang zal zij dat kunnen en mogen zijn?
05-12-2012 om 01:30
geschreven door Walter
01-12-2012
N-VA bespaart dus niet op:
De N-VA wil niet besparen op:
De notionele interest moet blijven.
Er mag zelfs geen eenmalige vermogensbelasting komen op bedragen van meer dan 1,25 miljoen Euro.
De bedrijfsbonussen van toplui inperken is geen optie.
Aan de grote, dure, benzineslurpende bedrijfswagens mag niet geraakt worden.
Ergo:Niet besparen op gunstmaatregelen voor toplui en bedrijven!
Als dat geen verandering is dan weten wij het niet, of?????
Op strikt wetenschappelijke wijze stelt Ico Maly de feiten vast. En die feiten die liegen er niet om. Daarom moet U zijn boek: N-VA, analyse van een politieke ideologie, lezen en bestuderen. U kan ook Uw schouders ophalen en later vaststellen dat zulks wellicht niet zo verstandig was.
01-12-2012 om 12:25
geschreven door Walter
Ico Maly, chapeau vat even samen...
N-VA wil besparen op:
Door de overheid in te krimpen.
Door de pensioenen en uitkeringen te bevriezen.
Door de werkloosheidsuitkeringen in de tijd te beperken (Max. 2 jaar)
Door de wachtuitkeringen te schrappen.
Door het brugpensioen af te schaffen.
Door de indexering van de lonen af te schaffen.
Ergo: Besparen op de lage middenklasse.
Hopelijk behoort u niet tot deze lage middenklasse, tenzij U voor deze maatregelen gestemd hebt, dan moet u op de blaren zitten!
Ik heb het al gezegd, ik herhaal het, lees dit formidabele boek dat de echte N-VA bloot legt. (N-VA Analyse van een politieke ideologie) Ico Maly
01-12-2012 om 09:26
geschreven door Walter
26-11-2012
Vraagje aan mijn lezers
Tijdens mijn opfrissende tocht door de uithoeken van Marx en Lenin bleef ik even hangen bij het dialectisch materialisme. Ook Hegel wees er op dat de basis van dit denken de bewegingswetten zijn. In mijn woorden spreek ik van; alles is in verandering zeker als ik in de spiegel zie. Nu mijn vraag: zaadje, boom, koolstof, diamant en dan? Of zit de verklaring in de wereld van de atomen en ander klein spul? Of zouden Marx en Lenin en andere vrienden een finaliteit voor ogen hebben. Maar zoals einde en begin niet te omschrijven begrippen zijn zou me dit verbazen. Kan het zijn dat de fysica vandaag over te beperkte inzichten beschikt om een antwoord te geven. Maak het niet te moeilijk en dank bij voorbaat.
26-11-2012 om 11:59
geschreven door Walter
25-11-2012
Geschiedenis en kennis
lijken weleen enorme puzzel. Hoe meer blokjes we op hun plaats krijgen, hoe duidelijker het beeld wordt. Dat is natuurlijk belachelijk eenvoudig voorgesteld. Maar zeker is dat meer weten, meer inzicht betekent en uiteindelijk ons denken sterk bepaalt. Die twee boeken, die wetenschappelijke onderzoeken, waarover ik zo enthousiast ben zijn weer zo'n stukken van de grote-mensen-puzzel. Daar waar Aline Sax °even naar de omstandigheden waarin de collaboratie haar voedselbodem heeft gevonden blijft hangen, kan de lezer niet anders dan de overeenkomsten met vandaag huiverend vaststellen. Bangelijk, en zo overduidelijk! Datzelfde hoofdstuk past naadloos in de studie van Nico Maly° en dan wordt de situatie vandaag glashelder. De feiten zijn inderdaad glashelder, het waarom blijft voor mij duister. Ik sta achter de filosofie van de verlichting en ik kan niet begrijpen hoe men voor een terugkeren naar de toestanden, die de anti-verlichting propagandisten zo hevig verdedigen, een nobele, positieve, voor alle mensen verdedigbare verklaring kan geven. Ik kan er gewoon niet bij. Ik vind maar één verklaring: mensonterende zwendel gestoeld op discriminerend egoïsme. De anti-verlichting is een monster dat door de rede in de richting van zijn hol gedreven werd, De hoeders van dat monster gunnen zich geen rust, het moet en het zal, als zij hun slag kunnen slaan, de mensheid terugdrijven in twee groepen, een, die heeft en pakt en de andere, de massa die voor de de eersten zullen werken. Die evolutie is onontkoombaar en moet hoe dan ook een nooit gezien conflict veroorzaken. Vriend lezer, ook kameraad lezer of gezellin, het is de hoogste tijd de geschriften van Marx en Lenin heel grondig te bestuderen vanuit een door en door verlicht standpunt, dat kan, dat kan eigenlijk niet anders en daar is hoop nog te vinden. Ga eens even rondneuzen op wat ons meestal ontzegd wordt. CP of the Russian Federation, Gennady Zyuganov: "The Epoch of Stalin in facts and figures" [En., Ru.] Drie bronnen en drie bestanddelen van het marxisme The struggle against opportunism by Nina Andreyeva Laat dit een uitnodiging zijn, een eerste klein stapje!
twee potten anabole steroïden, een maxi-pak testosteron, een kilo voedingssupplementen en de dagelijkse reeks sexmassages een warm bad en een boterhammetje met ei, wat ik voor elke burger aanbeveel, voel ik me terug de oude en kan ik voorzichtig proberen het politieke treurspel in eindeloos mineur van ver te bekijken, hoewel. Ja ik heb weer gekeken en dat bedoel ik letterlijk. Alleen gekeken, en ik heb ze niet gehoord, ze, de dames en heren schermvullende politici. Ik kon het aan, hoewel ik in alle eerlijkheid moet toegeven dat ik mij gelijktijdig verdiepte in een prachtig boek. Oblomov van Iwan Gontsjarov is magistraal. De hoofdpersoon van adel leeft in Sint Petersburg en weet dat zijn immense landgoederen door zijn rentmeesters leeggezogen worden en de bevolking daar vreselijk onder lijdt. Hij zal daar wellicht, misschien, ooit toch wel eens naar toe willen gaan, maar vandaag zeker niet en morgen wordt het winter en , ja we zullen zien... Dus geboeid door de enorme dynamiek van dit meesterwerk en zittend buiten het gezichtsveld van mijn breedbeeldscherm heb ik mijn aandacht niet volledig aan de zo belangrijke politieke actoren kunnen schenken. Ik heb ze dan ook nooit, zelfs niet één keer op slordigheden, tegenspraken, ontwijkingen, leugens, verdraaiïngen of andere nonsens kunnen betrappen. Ik moet toegeven dat zij zorgden voor een stil, bewegend decorum, waarbij spontane lichtvlekken door de halfduistere kamer mij deden denken aan een knappend haardvuur. Wat ik vreesde, namelijk dat ik me zou afkeren van de, onze politiek, die a-politiek of de negatie van wat politiek zou moeten voorstellen, is niet bewaarheid. Ik kan met het fenomeen politici op het scherm uit mijn zicht opnieuw leven zonder permanente aanvallen van hartkloppingen en uitbarstingen van frustraties en erger. Ik durf het zelfs aan waarde landgenoten, u dit aan te bevelen. Kijkt u gerust naar de meeste politici, ik zeg wel de meeste politici, eigenlijk is deze beperking overbodig omdat het samenraapsel dat zich als politici vermomd om de haverklap op het scherm vertoont met hatelijke en afwisselende misprijzende en spottende uitdrukkingen op hun, ik durf het niet zeggen, zum kotsen, koppen, zou ik denken, dus voor mij geen politici zijn, alleen rel- en haatschoppers. Het is dus een ware opluchting, ik kan dus terug in een zelfde kamer met mijn breedbeeldscherm zitten lezen, wetende dat mogelijk politici over mijn scherm schemeren op voorwaarde, en dat is van doorslaggevend belang, van conditio sine qua non, want ik heb de Grieks Latijnse gedaan, en heb geen behoefte aan boekjes, Latijn voor gebruik in het frietkot, ik mag ze, ik wil ze, ik kan ze niet meer horen.
24-11-2012 om 11:11
geschreven door Walter
23-11-2012
En toen sprak Elio
en ik voelde mij niet opgelucht, niet verheugd, alleen moe. Het zal wel aan mij liggen, ik word nu zeer moe van deze politiek. Ik ben ontzaglijk moe geworden van het eindeloos hopen en wachten en steeds maar opnieuw hopen en steeds maar opnieuw moeten vaststellen dat alle hoop schijnbaar nutteloos is. Ik ben dus een dwaas, ik ben iemand die blijft hopen op iets dat niet schijnt te komen. Eigenlijk ben ik een gelovige die hoopt ook dat ooit iets of iemand komt om iets te doen. Maar ik ben geen gelovige. Dus ben ik een steeds maar hopende ongelovige en daarom zal ik dus zo moe worden. Ik zou graag een Bernard d'hermite zijn en in de geleende kreukel kruipen. Dan kon ik af en toe mijn poten even uitsteken en vlug weghollen en dan terug in de geleende kreukel schuilen. Alleen al die gedachte maakt me hoopvol. De werkelijkheid dwingt me steeds opnieuw iets te zijn en te doen dat me meer en meer de strot uitkomt. Braaf zijn, positief zijn, sociaal voelend, begrijpend, vredelievend, hulpvaardig, open, verdraagzaam, breeddenkend, inlevend, vergevingsgezind, gemanierd, onderdanig hoewel, en opnieuw: Braaf zijn, positief zijn, sociaal voelend, begrijpend, vredelievend, hulpvaardig, open, verdraagzaam, breeddenkend, inlevend, vergevingsgezind, gemanierd, onderdanig hoewel en opnieuw... En ik luisterde naar Elio alias de marxist met kleine letter want dat heeft niets te maken met Marx met een hoofdletter. Ik luisterde en probeerde hem te verstaan wat in het Frans zeer goed ging en in het Nederlands weer een stel ongeletterden een reactie zal ontlokken. Ik luisterde en werd dus moe, zeer moe en zakte dieper in mijn zelf gegraven afgrond op zoek naar een lichtje in de duisternis. Maar waarom zat ik daar moe te worden? Ben ik verrast? Verwachtte ik wat anders? Zou mijn aangeboren hoop zo ontredderd zijn dat er al verwachting zonder grond ontstaan is? Ben ik dan zo ontaard, te hopen dat er hoop is voor mijn hoop die aan grenzeloze wanhoop paalt? Dan ben ik ziek. Ik ben niet alleen moe ik ben ziek. Zwaar ziek, ik lijdt aan waanhoop. En toen, en toen, rukte Elio zijn strik los en trok een vlammend zwaard. Met één sprong stond hij op een platte rots midden in de huilende, barbaars vijandelijke monsters die geile kreten en zure vlammen naar hem uitstoten en met smerige, stinkende grijp- en graaipoten naar zijn mooie benen uithaalden en hij danste en danste en liet zijn vlammend zwaard huilend suizen over de wanklanken van een bende koplozen uit de diepten van een onnoemelijk gedrocht naar boven gekrabbeld waren als schele krabben, wriemelend en krochend gedreven door een onstuitbare gemeenschappelijke drang tot ver- en bevuilen. Elio die knappe danser, op laarsjes fijn en de wapperende haren als een stalen helm rond zijn getaand en nobel vreemd gelaat hakte en hieuw en kloof en kapte onvermoeibaar en joeg de haatspuitende kruipsels met achterlating van nijptangen, goedendaggen en vuiligheden dwars naar de krochten van hun paradijs. Lang nog hoorde ik vanuit die stinkende diepte een onverstaanbaar mantra herhalen en herhalen, maar vermits het zinloos was kon ik het niet verstaan. Dat was een koortsdroom en prachtige droom van ontroerende schoonheid. Onze hakkelende Elio, redder van de belangen van de.... Oh wat ben in moe, die waanhoop maakt mij nog kapot. Ik moet me haasten want eerst moet ik de laatste honderd bladzijden van het doctoraatswerk van Ico Maly nog verwerken en dan verkneukel ik mij op heerlijke stonden bij Aline Sax met haar eveneens wetenschappelijke werk over de collaboratie; Voor Vlaanderen, voor volk, voor Führen, een kluif om duimen en vingers af te likken. Stof om misschien ooit te genezen van die ziekte, van die besmettelijke waanhoop en opnieuw kracht te krijgen om met de Grote Karl met baard en dichte haardos Elio Nederlands te leren.
23-11-2012 om 00:00
geschreven door Walter
17-11-2012
Aanstekelijke domheid
op zo'n grote schaal verwacht je niet. In een land waar de leerplicht tot achttien jaar is opgetrokken. In een land waar iedereen een TV en bijna iedereen een computer heeft en zelfs een GSM waarmee men onbeperkt informatie kan vergaren. Of men het verwacht of niet die domheid is onrustwekkend, beangstigend zoals steeds meer vrienden beweren. Ik heb nu al lang geleden opgehouden met de misselijk makende schrijfsel van lezers die reageren op berichten in het Nieuwsblad on line opzettelijk niet meer bekeken. Ondertussen is er niets veranderd. Een horde fanatiekelingen blijft baarlijke onzin spuien en oogst bij een horde stompzinnige fanatiekelingen nog steeds jubelend zwarte lof. Onthutsend, ja; beangstigend, ja; onbegrijpelijk... neen. Er is de leider, de groep vazallen en dan de stoottroepen die afgericht worden. Niet met lansen, speren en goedendags (gelukkig nog niet) maar met reacties op berichten in fora van kranten die denken dat zij zo "zaken" doen. De reacties behandelen zelden tot hoogst zelden het oorspronkelijke bericht. De reacties zij mantra's van de verzameling gedachten samengeraapt bij extreem rechtse denkers die ik nooit filosofen zal noemen en die de mensheid liefst zo snel mogelijk mag vergeten. Natuurlijk mogen wij nooit de onmenselijkheden die diezelfde mensheid heeft moeten ondergaan vergeten. Dat nooit! Het allegaartje uitspraken van hun leider en denker die permanent twijfelachtige gedachten van andere verwarde en soms ontspoorde geesten in een pot kletst en er een alchemisten brouwsel mee bekomt, wordt bijzonder handig verstopt in reeks vlotte vleiende gezegden die men als uitlaat van frustraties aan elke volkstoog permanent kan horen maar die een andere grond en betekenis hebben. Platter kan niet. Vraag aan hen die het moeilijk hebben, hoe het gaat: antwoord zelf dat ze het echt moeilijk hebben en het nog moeilijker gaan krijgen. Maak ze kwaad en wijs dan een schuldige aan. Blijf die aanwijzen! Staaf die beweringen met flauwe kul, halve waarheden, verdraaiingen en hele leugens en blijf die herhalen. Laat die mantra's herhalen door de vazallen en de film wordt een voorlopig succes. Heb ik me weer laten ophitsen, dom, dom, ze zijn het niet waard, en hij zeker niet, walgelijk!
17-11-2012 om 00:00
geschreven door Walter
12-11-2012
Ico Maly, chapeau!!!!!
Wat een werk! Dat moet verplicht studiemateriaal worden voor al wie in de verste verte iets met politiek wil te maken hebben. Als door een microscoop bestudeer je elk begrip dat De Wever of zijn NV-a gebruiken en vooral opzettelijk anders gebruiken, en dus zou men kunnen denken misbruiken? De vele duidelijk opzettelijke vaagheden en misleidende onduidelijkheden worden door deze studie plots heel duidelijk, zodra je weet dat De Wever eigen betekenissen aan begrippen die iedereen kent, geeft en dus iets anders vertelt dan wat de gewone mens meent te horen. Ondertussen kennen wij ook de bronnen waarop die zogezegde ideologie gestoeld is en in mijn kindertijd zouden wij gezegd hebben daar willen wij niet mee spelen. Dat wou ik ondertussen al kwijt en moet nu nog een pak doorwerken. Ik kan alleen herhalen dat dit verplichte leerstof moet zijn. Mensen mogen later de kans niet krijgen te beweren dat zij het niet geweten hebben!
Natuurlijk vind je dit werk bij Epo en ook bij de PVDA. Durven andere partijen daar niet over spreken? Is het te moeilijk? Hebben zij er geen belangstelling voor? Zitten zij er verveeld mee? Ik versta dat niet!
12-11-2012 om 00:00
geschreven door Walter
07-11-2012
Oef, Barack
Ik ken het Amerikaanse volk te weinig om met de "overwinning" van Obama in een uitgelaten jubelstemming te verkeren. Was het de andere geweest, dan zou ik verstomd en onthutst zijn, dat is dus gelukkig nu niet nodig. Maar een natie waarin een enorme massa kiezers denkt en beweert dat Obama Links is, een Marxist is, stemt mij eerder wanhopig. Zoveel onkunde, zoveel domheid, zoveel slechte wil, ik kan er niet bij. Dat er astronomische sommen uitgegeven moeten worden omdat een enorme massa Amerikanen vindt dat zij zich overal gewapend moeten kunnen bewegen, dat zij het recht hebben naar eigen goeddunken iemand die hun land betreedt te mogen doodschieten, dat zij zelf mogen bepalen welke sukkelaars geholpen worden en welke niet, dat zij zich blijkbaar geen barst aantrekken van de verloedering van het klimaat, dat het eigen belang, het eigen beslissingsrecht primeert, is zelfs geen misplaatste mop. Een zo groot land waar hele streken een blind godsdienstfanatisme beleven, dat andersdenkenden uitstoot, dat schijnbaar permanent de "Heer" aanroept en als getuige vermeldt en tegelijkertijd met vuur en zwaard de wereld probeert te regeren. Een cultuur, misschien een verkeerd gekozen woord, die blijkbaar het geld laat primeren boven het leven. Gelukkig waren er opnieuw meer mensen die alvast zulke extreme standpunten niet goedkeuren en een andere kijk op het leven en de mens hebben. Ik kan me voorstellen dat de plaats waar je woont, en de wijze waarop je leeft, een grote, wel zeer grote invloed heeft op je overtuiging. En in zo'n reusachtig land zijn de verschillen blijkbaar enorm, dus zullen er ook verschillen zijn in cultuur en opvatting. Dat kan ik begrijpen. Dat echter een door de omstandigheden gegroeide opvatting en cultuur door bepaalde overheid, door godsdienst en politici veralgemeend wordt en opgedrongen aan de rest, tot over de grenzen heen, maakt mij meer dan ongerust. Neen Barack is geen Marxist, is in de verste verte geen Socialist, het is een mens die aan een betere wereld wil werken, ook voor de zwakkere landgenoten, en dat is een geweldige stap voorwaarts in het land waar ooit Thomas Jefferson zijn Declaration of Independence schreef. Barack en Michelle Obama, grote mensen in een groot land met grote problemen, denk ik.
07-11-2012 om 12:16
geschreven door Walter
22-10-2012
Weer een pak rijker geworden...
En het is een dik pak rijker, een kanjer om U tegen te zeggen. Voor mijn schaarse vrije tijd om weer eens wat litteraire voortbrengsels te plegen een hinderpaal van belang, maar dit krijgt natuurlijk de voorrang. Die kanjer van ongeveer 530 pagina's en daar nog eens 80 pagina's voetnoten bij, werd geschreven door Ico Maly geholpen door een legertje wetenschappers, zal ik ze noemen, om de doctoraatsthesis tot een goed einde te brengen. De kanjer luistert naar de titel, :-N-VA Analyse van een politieke ideologie.- uitgegeven bij EPO en kost opgestuurd 34,95. De eerste honderd bladzijden en 9.3.3 van het algemeen besluit heb ik al achter de rug en de rest moet volgen. Een aantal termen vragen wat opzoeken en gewenning, maar verder is de taal duidelijk en vooral overzichtelijk. Als Linkse rakker met een beetje ervaring in het lezen van zulke werken overkomt me regelmatig de "AHA-Erlebnis", dat dacht ik al, dat vind ik ook en dat verklaart veel, echt de moeite meer dan waard. Het zou me verbazen als de volgende 400 bladzijden me zouden ontgoochelen. Ik kom hier nog op terug, zwaarder gepantserd en gewapend tegen de ideologie van Bart de Wever. Tot lezens.
22-10-2012 om 21:52
geschreven door Walter
17-10-2012
Rukken de bruinhemden al op?
Rukken de bruinhemden al
op?
of zijn ze er al?
Een anonieme bedreiging
door een mannenstem die in Niels dialect een niet meer jonge vrouw bedreigt door te waarschuwen 's
avonds op straat steeds goed om te kijken want een slag op het hoofd kan... Is
dit te geloven? Ja, zeker want die dame kwam op voor de lijst Rood in Niel en
deze lijst haalde 312 stemmen wat gezien de omstandigheden meer was, dan men had
kunnen verwachten. Rood out zich als de Socialisten en zet zich daardoor af
tegen Samen dat samengesteld is uit CDNV, Groen en Samen-SP.a.
Zestig jaar
bestuur onder leiding van een burgemeester van de SP.a is nu beëindigd. Als de brutale bedreiging gelinkt zou kunnen worden aan de beschuldigende mails gericht aan andere kandidaten van Rood dan kan men stellen dat er blijkbaar voor een nederlaag heel gemakkelijk een "stok" wordt gevonden, en ook een "vrouw". Waarmee natuurlijk nog niet gezegd is dat er een verband is tussen de bedreiging en de SP.a, het kan ook wat anders zijn.
Wie is zo laag gevallen om een
oudere vrouw zo te bedreigen? Wie en uit welke hoek komt deze bedreiging?
Wie meent zoveel verloren te hebben of nadeel berokkend te zijn geworden dat hij of zij meent dat juist op dit tijdstip een misdaad gerechtvaardigd is?
Alles wijst duidelijk in een bepaalde richting, maar ik doe niet aan losse verdachtmakingen. Dit moet onderzocht worden, hier moeten alle mogelijke
stappen gezet worden om aan zulk een gemene brutaliteit paal en perk te stellen. zulke mentaliteit kan niet in een democratie. Iedereen met politieke
verantwoordelijkheid in Niel moet zijn of haar ondubbelzinnige stelling
openbaar maken. Nu zwijgen is goedkeuren is stilzwijgend laten begaan en onze
rechtstaat grondig laten aantasten.
Wat betekent het een
oudere persoon 's avonds langs achteren op het hoofd te slaan? Is dat iemand
zwaar verwonden, is dat iemand kreupel slaan, is dat iemand doodslaan?
Hoe moet men die
bedreiging opnemen? Is dit de daad van een criminele idioot, van een
onverantwoordelijke fanaticus? Moet men rekening houden dat zo'n onwezen
werkelijk tot een misdaad kan overgaan? Moet men dan beslissen dat deze
bedreiging het einde is van een grondwettelijke vrijheid? Gedaan met de
bewegingsvrijheid? Begin van een angststaat?
Een crimineel die zulk
een bedreiging uit, zal dan wel zeker geen scrupules hebben om schade toe te brengen,
materiële schade. Waaraan moeten wij dan denken, ramen ingooien, bezittingen
vernielen, brandstichting? Waar houdt dat op? Moet het bedreigde slachtoffer dat
allemaal negeren en doen alsof er niets gebeurd is?
Geldt die bedreiging
alleen de dame die de telefonische boodschap kreeg of ook haar familie, haar
omgeving? Geldt dat voor alle kandidaten van Rood, ook voor de sympathisanten?
Dit is zo maar geen fait divers, ook al zal de overheid eerst stappen zetten
als er iets heel ernstig gebeurt en als er de nodige getuigen zijn en een
advocaat een procedure voor de rechtbank begint, want tegen onbekende kan onze
plaatselijke politie niets beginnen, heb ik zelf ondervonden. En als de dader zijn personalia niet
bekend wil maken dan blijft zo'n zaak wel eens als klacht tegen onbekende en dus
geseponeerd.
En helaas, blijft het
niet tot deze ene wansmakelijke bedreiging, ook de psychologische
oorlogsvoering is al begonnen. Hoe is het mogelijk dat mensen op deze wijze hun
laagste instincten naar boven laten komen. Is dat aangeboren primitief overlevingsinstinct.
Is het beschamende domheid van mensen die niet begrijpen tot welke gevolgen
zo'n gedrag kunnen leiden? Laat ons hopen dat het inderdaad emotionele
uitbarstingen van wraakzucht zijn die na enige tijd beschaamd zullen wegebben.
Maar wij mogen dit niet dulden! Dat kan niet en mag niet! Een hond wordt
opgevoed en van een hond aanvaarden wij geen agressieve bedreiging.
Neen, beste lezer, het
zijn geen bruinhemden, sorry, dit is enkele dagen na 14-10-2012 Te Niel waar
een einde gekomen is aan een zeer lang socialistisch bestuur gebeurd. Zonder op het verdere onderzoek vooruit te lopen, kunnen wij duidelijk stellen: Geen enkele
Socialist, geen enkele Linkse Socialist kan dit aanvaarden, men zegge
het voort, uitschot hoort in onze Socialistische rangen niet thuis.
17-10-2012 om 00:00
geschreven door Walter
16-10-2012
Rood herleeft, Rood groeit!
Rood als kozenaam voor echt, Links
Socialisme, alsof er een rechts socialisme zou kunnen zijn,
herleeft en groeit. De PVDA heeft het zeer goed
gedaan. En zonder glazen bol weten wij dat achter de PVDA sterke mensen staan.
Achter de PVDA schuilen geen profiterende meelopers, zo voel ik het althans
aan.
Zelfs in Niel toonde het onvolwassen, veel te snel
gestarte Rood duidelijk aan dat er behoefte, grote behoefte is aan een
terugkeer naar een Socialistische koers. Hoe waardevol Rood ook mag zijn,
vandaag moet Rood in de PVDA stappen en kan daar gerust een persoonlijke
"touch" behouden, naar buiten moeten zij als één blok, een vrij sterk
blok optreden. De weg die moet gegaan worden is nog zo ver en zo moeilijk dat
wij nog heel veel tijd hebben om over details te twisten. L'Union
fait la Force!
Concordia res parvae crescuntRood herleeft, Roo
16-10-2012 om 10:59
geschreven door Walter
Een einde voor wie?
Op 14-10-2012 werd Samen naar de banken van
de Oppositie verwezen. Het resultaat van een al meerdere decennia
voortwoekerende trend. Van verrassing dus geen sprake. Wel een enorme
teleurstelling voor de ondertussen zeer oude leden van de Socialistische Partij
van Niel. Voor de anderen wellicht een goede zaak. Die moeten eindelijk
beginnen begrijpen dat Socialisme geen rekker is die men eindeloos kan
uittrekken! Die moeten begrijpen dat Socialisme een idee, een ideaal is dat
men hoog in het vaandel draagt. Die moeten nu toegeven dat Socialisme zo maar
niet kan weggemoffeld worden achter een schuilnaampje. Die moeten ondervinden
dat Socialisme geen privaat spaarpotje is voor enkelen. Socialisme is voor de
gemeenschap en dat was men vergeten, ook hier in Niel. Zelfs mensen die
weinig lettertjes gegeten hebben, zo zegt men dat hier, verwijten onkunde en
eigenbelang, dat is niet goed, dat verklaart wat moest gebeuren.
Door heel dit blog en door mijn aanverwante
blogs loopt de draad van de analyse. Als ik zou zeggen dat ik het niet
verwacht had, zou ik liegen en dat is niet mijn gewoonte.
Is deze afstraffing dan goed voor de
gemeenschap? Ik geloof het niet. Oppositie voeren is wat anders dan
"ja" roepen, door "neen" vervangen. oppositie voeren
vraagt volgehouden kritisch en creatief denken, en juist daaraan schort het.
Het zal een verkrampte, verzuurde oppositie worden, die vanaf nu kan
ondervinden hoe aangenaam het is van geen tel te zijn.
Vermits men de goeroe's, ook al wonen ze
niet meer hier, zal laten orakelen wat er moet gebeuren, zal er heel
waarschijnlijk niets gebeuren, hoewel de verdere ontmanteling van wat ooit de
trots van deze streek was, men echt niet niks kan en mag noemen. Zij
mogen fier zijn op hun bijdrage.
Om hier het socialisme terug op de kaart te
zetten zijn er sterke, verstandige, ontwikkelde, verantwoordelijke mannen en
vrouwen nodig. Er zal jeugd gevraagd worden die luistert naar en leert van
ouderen die de wijsheid van de ervaring hebben, er zal moeten gestudeerd
worden want de maatschappij is zeer moeilijk, zeer ingewikkeld en de
tegenstrevers kopen inzicht en kennis en zijn sterker dan ooit.
Dat zij die het niet konden, nu in alle
nederigheid een grote stap opzij zetten. De
vraag is of zij die het niet konden, beseffen dat zij een grote, de grootste
verantwoordelijkheid dragen in de teloorgang van het Rode dorp aan de Rupel,
waarvan we houden, maar dat minder dan ooit een parel wordt.
16-10-2012, 10:33 geschreven door Walter
16-10-2012 om 10:58
geschreven door Walter
12-10-2012
Nog twee keer slapen
en dan mogen de maskers vallen, samen met de bladeren van de bomen. Ik hoor het vrolijk gezang al in de verte:" We gaan er niks aan doen, belange ni, belange ni, we gaan er niks aan doen, de stemming is voorbij!" de volledige tekst is weldra te koop in een luxe-editie, in leder ingebonden en op dik gelig rijstpapier. Ook mijn ondertussen in een derde oplage gedrukt gedicht: De Koppen, wordt in een zelfde uitgave op de markt gebracht. Echter niet op de Nielse omdat die ligt te zieltogen en weldra helemaal ter ziele zal zijn gegaan, in navolging van het steeds maar verouderde en meer uitgedunde cliënteel. Is er dan geen nieuwe generatie marktbezoekers op komst? De olievlekuitbreidingspolitiek moet ondertussen toch al ergens een nieuwe inwoner hebben opgeleverd. Dat is mogelijk, zelfs statistisch waarschijnlijk, maar dat zijn jonge tweeverdieners. Dat is goed nieuws, de middenstand zal lachen! Jonge mensen zijn nu niet bepaald marktbezoekers. Daarvoor moet men tijd hebben. En tweeverdieners, zoals die soort door het bestuur, en de kandidaten om het bestuur uit te maken ze noemen, moeten met twee gaan verdienen. Het is niet zo dat ze tweemaal verdienen voor een die werkt. Jonge tweeverdieners proberen vaak een gezinnetje te stichten, als dat dan lukt, dan is er een heel klein kindje en oeps, wat moeten ze daar mee aanvangen? Miserie, miserie, waar is ons moe gebleven? En dan komt die vlotte meneer van het krediet elke maand stipt op tijd om centjes op te halen, zoals voeger de rentmeester van de graaf. En dat is nu al voor minstens dertig jaar; zo geraken ze bevriend met die vlotte meneer. Maar 't is er toch rustig wonen! Nu nog niet, het zal nog wel een hele poos een vuile slijkhoop zijn. En een jobke zullen de tweeverdieners daar moeilijk vinden, tenzij ze het steenstort uit hun lapje grond, tuin genaamd in het plaatselijk patois, willen sorteren, dat is een goede oefening, neen, zonder auto geraken ze nooit op hun werk, als ze dat al vinden, als ze dat al kunnen behouden, als, als, hopelijk werken ze dan samen op hetzelfde werk, anders moeten ze elk een auto hebben. Dat is de luxe, daar moet je wat voor over hebben. Dus een dubbele garage? Waarom? Hoe dan ook die tweeverdieners gaan de belastingen van Niel geen windeieren leggen, zeggen zelfs de liberalen in Niel en die kunnen het weten, want van geldzaken beweren die alles te kennen. Dus mijn in leder gebonden uitgave van het lied en gedicht zal niet op de markt van Niel te koop zijn. U bent tijdig op de hoogte gebracht, U moet later geen kabaal maken omdat u tevergeefs gezocht hebt wat niet te vinden was. Vaarwel markt, leve de tweeverdieners.
Sorry, wie gaat er aan de tweeverdieners verdienen? SSSSSSSSSSTTTTTTTTT, Oh zo zit dat, maar SSSSSSSSSSSSSTTTTTTTTT
12-10-2012 om 00:00
geschreven door Walter
11-10-2012
Mag ik u ven helpen?
De vergeten oudjes, de brave zielen die mogen wegkwijnen in hun huisje, vaak huurhuisje, die alleen nog contact met de buitenwereld hebben met een sociale helpster en van achter hun gordijntje, worden nu uit de reeds opgeborgen fichebakken opgevist. Het is logisch dat zij niet in een database zouden staan, waarom ook. Wie zou er zich mee bezighouden. Maar één keer om de zes jaar mogen zij nog eens de rol van hun leven spelen. "Men" zal hen helpen hun stemplicht te vervullen. Want stemmen is nog steeds verplicht en als men niet gaat stemmen dan dreigen er problemen, boetes en straffen, dus er MOET gestemd worden. Vele oudere mensen willen ook stemmen, zij beseffen dat stemmen belangrijk (zou) kan zijn. Daar is de volmacht! Hoera de volmacht! Weer een stemmeke voor ons! Als dat geen sociaal dienstbetoon is , wat is het dan wel? Het vrouwtje, een paar jaar ouder dan ik, maar dat vele jaren meer versleten is dan ik en daarbij een zware last van een man-patiënt te dragen heeft, hoopte en rekende er op, haar recht en plicht te kunnen uitoefenen, geholpen door haar rollator. En zij oefende als het weer het enigszins toeliet. Ik zag ze worstelen en zwoegen om dat karretje van het trottoir door de te diepe goot op de te hoge en te hobbelige kasseien van de Hamelstraat te stompen. Het was zwaar en het duurde lang en toen ze mij zag, bleef ze zwaar ademend en steunend op haar hulp, staan en begon te vertellen. Nadat ze mij had uitgelegd dat ze zo blij was dat een buur "uit de politiek" haar brief was komen halen en dat haar stem dus toch niet verloren zou gaan, vertelde ze een tweede maal over een lang verleden, over haar ontgoocheling van de verkilde egoïstische maatschappij, over haar patiënt. Ik luisterde lange tijd en vond mijn planning niet meer belangrijk. Verdomme, die holle politieke slogans betekenen totaal niks! Het zijn leugens zoals ze in de reclame wereld gebruikt worden, en ze worden ondanks alles nog geloofd. Ik heb haar vast nutteloos gezegd dat ze zich had kunnen laten afhalen, en zich laten bijstaan door de voorzitter van het bureau om dan zelf, helemaal zelf haar stem uit te brengen. Dat zou voor haar na zoveel jaren, gratis, aan huis, met een auto worden afgehaald en naar de urne gebracht een hoogdag, zoals een trouw geweest zijn. Dat had de politiek bedrijvige buur haar nooit gezegd, een volgende keer, neen die zal wel niet meer komen. De buur verzorgde slechts haar, of is het zijn stem? Hangt mijn foto recht? Sta ik er goed op? Ben ik wel bruin genoeg? Zij is zeer bleek, vaal en gerimpeld, een oud vrouwtje, versleten van het werk als kuisvrouw en nu veel te zwaar belast met zorgen voor een een patiënt die ooit haar man was.
Toen ik dit schreef, wist ik niet dat één uur later Turtenboomofzo in de krant meedeelde dat die wettelijke verplichting niet zo bedoeld was of zo, dat men ook mocht thuis blijven of zo, of dat wel waar is weet ik ook niet. Ik denk dat zij dat gezegd heeft, omdat ik het anders heb geschreven op dit blog, altijd beter willen weten of zo.
11-10-2012 om 00:00
geschreven door Walter
10-10-2012
Zijnde een maatschappelijk nieuws verslaafde
beleef ik vermoeiende hoogdagen. Ik heb me blijkbaar vergist toen ik dacht dat het gemeenteraadsverkiezingen zouden zijn. Een aantal federale en nationale politici komen dagelijks op het scherm en hoor je op de radio. Bijna steeds dezelfden. Dus politici die vooral naam hebben omdat ze vooral op een andere level als de gemeentepolitiek iets zouden doen, vinden nu juist dat het de gemeentepolitiek is die zij het belangrijkst vinden. Ik stel ook vast dat er alvast in Vlaanderen maar een paar gemeenten zijn die de moeite waard zijn in de belangstelling te komen. Bovendien stel ik vast dat burgemeester zijn een roeping is. Maar dat is ook een job van 24 op 24 op 7.(!!!?????) Burgemeesters zijn dus inderdaad de voorbeelden voor de mensheid. Of dat ook zo is voor de vele tientallen burgemeesters die blijkbaar niets willen zeggen, of niets mogen zeggen, of niets kunnen zeggen, weten wij niet. Over de schepenen, de raadsleden, de mannen en vrouwen die naar het OCMW worden afgevoerd horen of zien, of vernemen wij totaal niets. Zou het daar dan niet zo fijn, zo leuk, zo boeiend, zo bevredigend, zo verrijkend, zo enfin, vult u het zelf maar in, zijn? De media doen echt hun best en vergeten niet de kopstukken en de kandidaten van de gevestigde orde, op voorwaarde dat ze niet Links zijn aan het woord te laten. Nu dat is logisch, men wenst mensen met ERVARING! Ervaring is een basisbegrip en zonder ervaring kom je niet aan de bak, tenzij je ervaring kan erven of kopen, veronderstel ik. Dat doet denken aan de notaris, kan je ook zo maar niet zijn. Let wel, ervaring heeft niets te maken met kennis, met bekwaamheid, met de nodige eigenschappen die het profiel van... zou voorschrijven. Ervaring is blijkbaar een aantal jaren op een stoel zitten, duizenden handen drukken, pinten pakken, onderdanen door verwijzen, en overal waar het opportuun is aanwezig zijn. Er is echter nog een gave die misschien het allerbelangrijkst is, alles beter weten, en de mening van een ander met een veeg van tafel keren, ongeacht wat die mening ook mag zijn. Diezelfde gave verschaft de ervaringsdeskundige met het vermogen naast vragen te blijven antwoorden en nog belangrijker, elke gedachte, van wie of van waar ze ook komt, als ze nuttig is om een vooropgesteld doel te bereiken als de eigen gedachte voor te stellen en door te drukken. Wel daar is ervaring voor nodig. Dat kan niet iedereen. Of die gedachte ook goed is voor de bevolking is geen punt, daarover gaat het niet, het gaat over het "Hogere Doel." Gelukkig zijn de burgervaders die ik reeds een polleke mocht geven van een ander hout gesneden, mijn gedacht! Heilige politicus sta me bij in deze barre tijden en leidt mijn potlood of vinger naar het bolletje op vierkantje dat ik nu nog niet ken, maar waar mijn stem nutteloos rusten zal, we waren ooit met zovele kameraden en gezellinen, ontelbaar in getal, geen zal het rode ochtendgloren zien. ( vergeef mij groot dichter voor het vinden van inspiratie in jouw onvergetelijk gedicht : (Het lied der ) De achttien doden. Jan Campert Verzetsstrijder Nederland vermoord in 1941
10-10-2012 om 11:49
geschreven door Walter
04-10-2012
Nooit was het zo schrijnend.
Waar is de tijd dat alleen de Volksgazet met de bijzonder scherpe pen van de "Zuurpruim" zijn lezers en kiezers een bepaalde waarheid aanreikte. Toen die, door gebrek aan inzicht, aan wilskracht, aan moed, aan ondernemingszin en boven alles aan visie en politiek bewustzijn ten grave werd gedragen bleef voor velen een leegte na. Men, onze leiding had de leuning afgebroken en mensen hebben graag een leuning. Het resultaat kennen wij, van het sterke BSP blijft alleen nog een vakbond over die durft socialistisch denken en vooral spreken. De vroegere rode lezers worden nu dagelijks zachtjes gebrainwasht door kranten die het rode gedachtengoed niet welgezind zijn. Wie het begrip "socialisme" te vaak vernoemd is een rode rakker, een militante oproerkraaier en geen doodgewoon lid meer. De tijden zijn veranderd. Helaas.Ook de samenleving is veranderd en hoe. Met enorme likstokken, met dubieuze beloften en wazige dromen en een flinke portie zachte maar sterke druk is onze maatschappij een, de slechte richting ingedreven. Het resultaat zagen enkelen al heel lang, vandaag beginnen velen vragen te stellen over dat resultaat. De kapitalistische graai-maatschappij is in zijn niet te stuiten geld- en machtshonger met zijn klauwen over de bodem van de grote pot aan het schrapen. De sterkste graaiers schrapen de kleinere graaiers mee. En nog altijd worden de likstokken voor gehouden, alleen wat hoger, men moet krampachtig op de tenen staan om er bij te komen, men moet langer op de tenen staan en de smaak is minder zoet, het lekkers zit in een grotere verpakking, en is zelf wat kleiner. Vermits de nieuwe generaties de oudere likstokken toch niet kennen, vechten ze verbeten, met voeten en ellebogen om toch wat resten binnen te halen. Zelfs Jantje met de verkleurde pet, die al lang alle politieke belangstelling heeft afgeschud als viezigheid heeft de eenheidsslogan tot de zijne gemaakt. "'t Zijn allemaal dezelfden, ze doen het voor het geld!" "Neen!" gilt het achtergebleven voetvolk dat alleen als vulsel diende: "wij niet!" En dat gillen ze net zo lang tot ze met ellebogen en voeten en niet met hun hersenen zover geraakt zijn, dat ze een kleine vinger in de pappot kunnen steken. "Hmmm, lekker, meer..."
04-10-2012 om 12:35
geschreven door Walter
't Is moeilijk
tussen de blinden een ziende te zijn. 't Is nog veel minder plezant tussen moedwillig niet- willende-zienden een ziende te zijn. Wij hebben een kleine voldoening, maar ze is belangrijk, ook al zijn de anderen niet in staat dat in de verste verte te begrijpen. Veel, heel veel van wat wij zagen aankomen, wat wij reeds lang geleden hebben voorspeld, zien wij stap voor stap waar worden. Dat is enorm, formidabel. 't Is alsof wij de geschiedenis mee schrijven, maar dat is niet zo. Dat is des te formidabeler omdat wij zelf mee in de shit, in de stront getrokken worden. Met onze sterke solidariteit en overdreven verantwoordelijkheidszin, delen wij het lot van de dwazen. Ooit hadden wij de keuze om een andere weg in te slaan. Wij zagen de afgrond in de verte, wij wisten dat wij op een hellend vlak zaten, wij beschikten over het enig echte wapen, een voldoende ontwikkelde geest en een kritische denkwijze, maar wij wilden de weg van het egoïsme niet inslaan. Wij gilden en blijven gillen en zien de afgrond nu met de dag groter en dreigender, geen ontkomen meer aan. En hoewel ze meeschuiven roept de meer en meer afgerichte, blinde meute dat wij de verkeerden zijn. Toppunt van achterlijke dwaasheid. Maar wij vergeven het hen, zij kunnen het niet zien, zij zijn stekeblind, zij kunnen het niet begrijpen want ze zijn er te dom voor. Ja dat is pessimisme puur. Ja dat is negatief!Is dat verwonderlijk? Is het niet begrijpelijk dat wij onszelf om de oren willen slaan met masochistisch zelfverwijt: hadden wij onze mogelijkheden niet beter voor onszelf ingezet en de dwazen en onwetenden aan hun lot overgelaten? Is dat niet menselijk? Dat is tenslotte wat alle machtigen, alle rijken in alle tijden gedaan hebben. Voor die groep machtigen en rijken staan de dommen en de dwazen uren in de rij om ze toe te juichen en te bewonderen, om hun kleed te kussen. Ben ik verkeerd? Kennen wij de namen van wetenschappers, die in hun laboratoria jaar na jaar vorsen om ons te helpen? Neen! Kennen wij de namen van schrijvers, denkers, filosofen die de mens wijzen op de consequenties en de gevaren van bepaalde beslissingen? Neen! Kennen wij de namen van de duizenden, tienduizenden die onbaatzuchtig anderen, onbekenden helpen? Neen! Kennen wij de namen van de zovele brave mensen die hun plicht doen, hun steentje bijdragen, die werkbijen van onze maatschappij zijn en in alle bescheidenheid ongemerkt verdwijnen? Helaas, voor al dezen geen Path of Glory. Meer nog ze interesseren ons geen zier, komen niet of nauwelijks in het nieuws. Ik blaas nu met alle kracht mijn pessimisme, mijn ontgoocheling, mijn verontwaardiging uit. Ik moet ze kwijt, ik wil ze bannen uit mijn leven. De geschiedenis komt hoe dan ook, onafwendbaar, het zij zo. Dat betekent dat ik me alleen nog thuis zal voelen in een links, zeer Links milieu. Het moet Links zijn en hoog ontwikkeld, voor de rest heb ik geen aandacht meer. Mijn diep rode, frisse groet.
