05-05-2020 om 20:40 geschreven door Walter

04-05-2020 om 14:26 geschreven door Walter

03-05-2020 om 15:23 geschreven door Walter

02-05-2020 om 16:37 geschreven door Walter

01-05-2020 om 15:38 geschreven door Walter

30-04-2020 om 00:00 geschreven door Walter

29-04-2020 om 18:59 geschreven door Walter

27-04-2020 om 20:57 geschreven door Walter

03-02-2020 om 14:03 geschreven door Walter

25-01-2020 om 20:07 geschreven door Walter

Hoe zou het voelen moest men je plots en onverwacht droppen in de Grand Canyon, moederziel alleen? Nogal verward vermoed ik. Ik heb nu This Changes everything van Naomi Klein volledig gelezen. En daar sta ik voor een reeks muren als monumenten. Die muren, torenhoog, tastbaar, ruikbaar, het zijn de feiten. Je kan er niet naast, ze niet loochenen. 

Terwijl ik dit werk las en probeerde te verteren snuffelde ik door Het Kapitaal van Carl Marx. Ik heb dat reusachtige werk nog altijd niet volledig gelezen en begin te vrezen dat ik dat ook nooit zal doen, of kunnen. Maar zoals ik reeds vaak vermeldde heb ik met verbijstering de getuigenissen, de geschiedenis die Marx daar schrijft wel met de grootste aandacht verslonden. En dan is de overeenkomst tussen die twee werken verbluffend en oh zo voor de hand liggend. Nihil nove sub sole! Dat is het inderdaad. 

Fabelachtige geldzucht en onbegrensd egoïsme maken monsters, of maken nog grotere monsters  van die van nature al monsters zijn. Mag ik de term:"wraakroepend!" gebruiken? Stoot dat tegen de borst? 

Het is zoals op de flap te lezen is toch ook een hoopgevend werk. Hoopgevend door het feit dat je verneemt, ik althans, dat er oneindig moedige mensen zijn die reageren, ondanks alles. Dat vernemend wordt het verdomd moeilijk om alleen maar te kankeren en mee op te stappen in een betoging, hoewel dat zeker moet. 

Voor mij is dit zeker niet het eerste werk dat dit kapitale probleem behandelt, wel het sterkste. Maar na het lezen volgt iets bijzonder interessants. Wass Nun? Hoe zie ik in mijn wereld dit wereldprobleem. Wat als dit of dat gedaan wordt? Wat zijn de gevolgen voor die en misschien voor ons? Wat moet gebeuren om te evolueren naar een toestand die Klein zeker niet aanbeveelt? Dat is een buitengewone denkoefening. Ik ben absoluut overtuigd dat die denkoefening absoluut noodzakelijk is om al beter voorbereid te zijn om de commentaar van de ontkenners, om de ongelovigen, om de onverschilligen en hardleersen een dreun te kunnen geven waar ze een tijdje van moeten bekomen. 

This Changes Everything moet een bestseller worden en dat de volgende jaren blijven. Het moet het gespreksonderwerp zijn dat voetbalgekwets doet verstommen. Het mag niet het lot van "Het Kapitaal" ondergaan en ergens liggen wachten tot er iemand over struikelt, maar gelukkig vandaag een ware revival aan belangstelling mag genieten, ook niet overdrijven! De inzet is te groot, onvoorstelbaar groot. "Het zal mijn tijd maar duren", moest gisteren al als een geestelijke misdaad tegenover het leven beschouwd worden. Onverschillig de schouders ophalen moet aangevoeld worden als een bewijs dat men niet geschikt is om kinderen op de wereld te zetten, cru? Nog lang niet genoeg!

Voor wat ik nu geleerd heb over de enorme kracht en de prachtige houding die er leeft bij the First People , waar ik zo goed als niets vanaf wist, ben ik enorm dankbaar. Eindelijk is die Western-onzin eens op zijn plaats gezet. 

Er is geen tijd te verliezen of er is geen tijd meer. Voor mij vullen de twee vermelde werken elkaar totaal aan. Bij Marx staat de misdaad tegenover het volk, de werkende mensen, de armen, en vandaag voegt Klein daar Mama Nature aan toe, de kring is rond, het gaat over het leven.

22-06-2016 om 19:53 geschreven door Walter

03-12-2015 om 21:13 geschreven door Walter

Bijlagen:
http://www.bloggen.be/walter_gedichten   

04-11-2015 om 21:17 geschreven door Walter

Horror, oh horror, de "redding" verwachten van extreem Links! Hoe durf je, hoe kan je? Naar het voorbeeld van Stalin, Cuba, Noord-Korea, China enz? 

Uitgeraasd? Neen ,volgens de Marxistische dialectiek ...en toen werd het stil, want waarover heb je het. Onmogelijk om dit onderwerp even uit mijn mouw te schudden zonder belachelijk te worden. Maar eenvoudig gezegd is de werkwijze die Naomi Klein toepast om zo'n ingewikkelde en uitgebreide materie te behandelen een bijzonder gepaste. Zij werkt op haar manier zoals Marx op zijn manier een zeker zo ingewikkelde materie behandelde, met wel een verschil: de leesbaarheid. 

Het komt er volgens mij op neer dat men zich niet vastpint op een systeem dat ooit ergens eens werd geprobeerd, met al dan niet een goed resultaat. De wantoestanden en de onmenselijkheid van wat wij nu kunnen vaststellen van dit kapitalistisch, neo-liberale systeem  moet verdwijnen. Wij hebben een door en door nieuw democratisch systeem nodig dat steunt op respect voor het leven. 

Ik moet het ook niet hebben van: "de dictatuur van het proletariaat"... Dictatuur kan gewoon niet en proletariaat moet een achterhaalde klasse zijn. 

Privaat eigendom moet vervangen worden door een verantwoord en gecontroleerd gebruiksrecht. 

Persoonlijk initiatief en echte vrijheid *moeten de dragers van het systeem worden. 

Klare duidelijke regels en geen achterpoorten, geen privileges, ook geen verplichte uniformiteit maar zelfontplooiing.

Dit zijn slechts een paar ideeën maar met zeer verstrekkende gevolgen. Door het verbannen van de egoïstische, agressieve drijfveren van het brutale Kapitalistische neo-liberalisme kan een ander samenleving met een andere mens in een andere relatie met het leven en dus ook met Mother Earth ontstaan. Margaret Mead** bezocht samenlevingen die zo werkten, hopelijk zijn ze niet uitgeroeid wegens ongeschikt in  u weet het nu al wel zeker. 

Hoe dit bereiken? Door het voorbeeld te volgen van de steeds talrijker wordende groepen mensen die  de huidige catastrofale mislukking hartsgrondig beu zijn. Die ene procent van de allerrijksten en die wat meer procenten,die alles op alles zetten om tot de eerste groep te behoren, zullen uiteindelijk nooit de enorme massa van mensen die vastberaden zijn het anders te doen, kunnen tegenhouden hun rechtvaardige en noodzakelijke verandering waar te maken.

 Wie zei het:" Yes, we can!  Inderdaad, We Can en als het moet met de harde hand van Mother Earth. 

Deze opgeborrelde gedachten hebben in allerlei bodem hun wortels naar voeding laten zoeken, nu moet de confrontatie met bezwaren tot heldere, eenvoudigen principes leiden. 

Genoeg voor vanavond, ben moe.

• misschien wel het meest misbruikte principe. Ooit heb ik daar al een boom over opgezet. Meer daarover in "Angst voor de vrijheid" van Eric Fromm.
• * Sociologe die zeer belangrijke vaststellingen deed. Mag niet vergeten worden.

04-11-2015 om 20:38 geschreven door Walter

Brrrr, Brrrr, koud, 't wordt vannacht zeker minus 5 misschien wel 6. Maar in mijn zelfgebouwde, selfsupporting, old-timer camper kunnen we het wel uithouden. Normaal heb ik het hier niet over, zeker niet als de "opwarming" mij zo bezig houdt, maar zweven is ook gevaarlijk en warme voeten belangrijk. Als ik me niet  vergis, is er nog een blog van mij over mijn vehikel. www.bloggen.be/mijn 508d , daarop ben ik ooit begonnen mijn ervaring en opvattingen betreffende het fenomeen camper, kampeerauto, zwerfwagen, motorhome wat te luchten. Vanavond zal de generator wat langer moeten werken en morgen zien we wel.

Het is me ooit gezegd en ik besef het dat ik soms nogal grote stappen in mijn denken maak. Voor wie kan volgen is dat prettig, maar onaangenaam en onduidelijk voor wie meer stappen wil zien. Daarom kom ik terug op mijn verwijzing naar het extreem Linkse gedachtengoed en de Warrior for Mother Earth. 

 In de opkomst en de groei van de industriële revolutie ontstaat een werk-proletariaat dat in onmenselijke, onnatuurlijke omstandigheden verplicht wordt te werken en voor wat rest te leven. Wij Vlamingen kennen een priester Daens en ere wie ere toekomt in de Borinage* en het Luikse bekken waren het de vrouwen, de moeders die de straat opgingen en de barricades bevolkten omdat het zo niet meer verder kon. Marx stelt wel de feiten aan de hand van rapporten uit die tijd vast en In Les Miserables** beschrijft Victor Hugo dezelfde onmenselijkheid, en Emile Zola in zijn Germinal*** schildert de gruwelen waaronder het werkvolk ten onder ging, maar waar was er toen een verbinding met milieu (Mother Earth) en de onmenselijkheid van de uitbuiting door het patronaat? Zag men toen het verband niet tussen het misbruik van het menselijk leven en van het leven tout court? Waarschijnlijk stelde men prioriteiten en het leven van de arbeiders in de industriële revolutie kreeg de absolute voorrang. Volkomen terecht natuurlijk, maar is toen niet een houding tegenover het leven, de natuur, Mother Earth ontstaan waarvan wij nu de gevolgen aan den lijve zullen ondervinden. Het is de moeite dieper na te denken over wie heeft bijgedragen tot die toenmalige visie. Denkt u even mee over de rol van de kerk(en), van de godsdienst. En laat u niet ophouden met denken over bv. onderwijs en familie, sociale wetgeving, enz. .

Als deze historische ontwikkeling zich opnieuw voordoet dan vrees ik het allerergste. Als wij het grote probleem, de grote bedreiging, namelijk het voortbestaan van een voor menselijk leven geschikte aarde zouden opdelen in hokjes en vakjes en daarvoor prioriteiten vastleggen, dan durf ik hierop niet verder ingaan. 

Nu duidelijker: extreem Links en alles wat onder een linkse hoed vooraan wil marcheren zal uitbuiting, hebzucht, egoïsme, vervuiling, verspilling kortom de uitwassen van het neoliberalisme  en gevolgen van een zich snel kwaad makende Mother Earth als de grote uitdaging moeten inzien. In een wereld met zoveel  verschillende levensverwachtingen en levensstandaards en mogelijkheden een gemeenschappelijke en aangepaste strategie ontwikkelen, geen peulschil. Voor kortzichtig eigenbelang en brutaal egoïsme en racisme en nationalisme en gender-problematiek en  wat nog meer is er geen tijd, geen plaats, geen toekomst. 

Extreem links krijgt de kans niet alleen om de ganse werkende bevolking te helpen, het krijgt de ultieme kans om onze wereld te redden. Alleen Extreem links dat bloedrood en levend groen is, met of zonder partij! 

Eigenlijk zou ik deze gedachte met vrienden ten gronde willen bespreken, maar mijn trouwe hond en Apple reageren niet. Het is dus mijn gedacht, op dit ogenblik. En ik moet al bekennen dat ik ondertussen bij Klein de term Warrior ook al ben tegengekomen. Ik was dus niet origineel, ik voel me wel gesterkt dat er anderen zijn die.... zeker mijn blogske niet gelezen hebben, maar wel zo denken, en dat is belangrijk. 

Geduld Mother Earth, we smeken je.

• zie film Fonds Henri Storck
• **1862 hoofdpersoon Jean Valjean
• ***émile Zola 1840 1902  Verfilmd 1905-1967

02-11-2015 om 21:50 geschreven door Walter

Die machtige bondgenoot... Doet me denken aan die gewapende muis die tegen haar ook zwaar gewapende partner, een olifant zei:" kom we geven die er eens van langs!". Als Mother Earth echt kwaad wordt en ze heeft er nu alle reden voor, dan vallen er rake klappen, heel rake klappen en helaas de zwaksten onder ons, de minst beschutten, de meest kwetsbaren en meer dan waarschijnlijk diegenen die het minst te verwijten vallen, zullen het zwaarst te incasseren krijgen.

Het zou kunnen dat een lezer zich wat ergert aan mijn soms nogal onstuimige taal. Dat is de aard van het beestje, als je echt in iets opgaat, in iets gelooft dan moet je toch ten minste enthousiast worden, Niet? 

Mijn hele beroepsleven en ook tijdens mijn studententijd leefde ik met medestudenten en later collega's en ook in een omgeving waar men dat enthousiasme had. Wij hadden vaak lange en boeiende gesprekken, en die waren leerzaam. Ik mis dat enorm. Als Diogenes zou ik met een lantaarn op zoek gaan naar zo'n gesprekspartner, waar steken ze? Als gebiologeerd aan hun smartphone of geketend aan hun oortje met ogen die je zelfs niet opmerken. En dat juist nu! 

Wir haben es nicht gewusst! is openlijk achterhaald in Duitsland. Niks weten deden slechts weinigen. Niks willen weten, onbelangrijk vinden, gering schatten, dat is niet hetzelfde als niks weten, dat is weten en geen verantwoordelijkheid nemen. Nihil nove sub sole, blijkbaar is onverschilligheid in onze contreien uitgegroeid tot een besmettelijke ziekte. 

Nooit was het vergaren van informatie zo gemakkelijk als nu, nooit waren er zovelen die toch een beetje kunnen lezen en de apathie, de onverschilligheid is hemels, grotesk, onvoorstelbaar. 

Wanneer wordt onverschilligheid medeplichtigheid? Op welk ogenblik wordt wegkijken en negeren een strafdaad? Heeft het te maken met lengte, met hoeveelheid, met kleur of met wat dan? 

Naomi heeft het nu over Blockadia en dan word ik beschaamd. De situatie o.a. in Niger is gruwelijk, de wreedheid die die gewone mensen daar ondergaan onbeschrijflijk en die komen op, die reageren tegen deze wantoestanden die wij toch wel misdaden mogen noemen en sommigen bekopen dat met hun leven. Ja Niger, want heel wat vluchtelingen komen uit de Nigerdelta. En uitschot bij ons bespot die mensen en roept luidop dat ze die wanhopigen zo vlug mogelijk naar hun land moeten terugsturen. Onbegrijpelijk. Terugsturen ja, dat willen zij ook, maar eerst moet het daar terug mogelijk zijn menswaardig te kunnen leven en dat wordt onder andere in de "rijke wereld" zoals bij ons door politici *beslist. 

Ik vraag me nu met de dag meer af hoe Marx met deze kennis, met deze onmenselijke situatie, zou omgaan. Ik veronderstel dat hij in zijn analyse de naderende catastrofe door de opwarming en de uitbuiting van mens en leven als een ontaarding van hebzucht en egoïsme zou zien. De vraag is nu of zijn volgelingen dit ook als een eenheid zullen zien en daardoor de ultieme fout niet zouden maken. **

Wel , Peter,*** wat zeg je van Naomi? 

*en wie kiest die politici? 

** De Grote Vervuilers, (olie, gas, kool) zullen elke beperking op kap van de arbeiders en de welvaart schuiven en aldus maatregelen tegen de opwarming als slecht voorstellen met de catastrofale gevolgen die wij nu al wereldwijd ziene machtige bondgenoot... Doet me denken aan die gewapende muis die tegen haar ook zwaar gewapende partner, een olifant zei:" kom we geven die er eens van langs!". Als Mother Earth echt kwaad wordt en ze heeft er nu alle reden voor, dan vallen er rake klappen, heel rake klappen en helaas de zwaksten onder ons, de minst beschutte, de meest kwetsbare en meer dan waarschijnlijk diegenen die het minst te verwijten vallen, zullen het zwaarst te incasseren krijgen.

Het zou kunnen dat een lezer zich wat ergert aan mijn soms nogal onstuimige taal. Dat is de aard van het beestje, als je echt in iets opgaat, in iets gelooft dan moet je toch ten minste enthousiast worden, Niet? 

Mijn hele beroepsleven en ook tijdens mijn studententijd leefde ik met medestudenten en later collega's en ook in een omgeving waar men dat enthousiasme had. Wij hadden vaak lange en boeiende gesprekken, en die waren leerzaam. Ik mis dat enorm. Als Diogenes zou ik met een lantaarn op zoek gaan naar zo'n gesprekspartner, waar steken ze? Als gebiologeerd aan hun smartphone of geketend aan hun oortje met ogen die je zelfs niet opmerken. En dat juist nu! 

Wir haben es nicht gewusst! is openlijk achterhaald in Duitsland. Niks weten deden slechts weinigen. Niks willen weten, onbelangrijk vinden, gering schatten, dat is niet hetzelfde als niks weten, dat is weten en geen verantwoordelijkheid nemen. Nihil nove sub sole, blijkbaar is onverschilligheid in onze contreien uitgegroeid tot een besmettelijke ziekte. 

Nooit was het vergaren van informatie zo gemakkelijk als nu, nooit waren er zovelen die toch een beetje kunnen lezen en de apathie, de onverschilligheid is hemels, grotesk, onvoorstelbaar. 

Wanneer wordt onverschilligheid medeplichtigheid? Op welk ogenblik wordt wegkijken en negeren een strafdaad? Heeft het te maken met lengte, met hoeveelheid, met kleur of met wat dan? 

Naomi heeft het nu over Blockadia en dan word ik beschaamd. De situatie o.a. in Niger is gruwelijk, de wreedheid die die gewone mensen daar ondergaan onbeschrijflijk en die komen op, die reageren tegen deze wantoestanden die wij toch wel misdaden mogen noemen en sommigen bekopen dat met hun leven. Ja Niger, want heel wat vluchtelingen komen uit de Nigerdelta. En uitschot bij ons bespot die mensen en roept luidop dat ze die wanhopigen zo vlug mogelijk naar hun land moeten terugsturen. Onbegrijpelijk. Terugsturen ja, dat willen zij ook, maar eerst moet het daar terug mogelijk zijn menswaardig te kunnen leven en dat wordt onder andere in de "rijke wereld" zoals bij ons door politici *beslist. 

Ik vraag me nu met de dag meer af hoe Marx met deze kennis, met deze onmenselijke situatie, zou omgaan. Ik veronderstel dat hij in zijn analyse de naderende catastrofe door de opwarming en de uitbuiting van mens en leven als een ontaarding van hebzucht en egoïsme zou zien. De vraag is nu of zijn volgelingen dit ook als een eenheid zullen zien en daardoor de ultieme fout niet zouden maken. **

Wel , Peter, wat zeg je van Naomi? 

*en wie kiest die politici? 

** De Grote Vervuilers, (olie, gas, kool) zullen elke beperking op kap van de arbeiders en de welvaart schuiven en aldus maatregelen tegen de opwarming als slecht voorstellen met de catastrofale gevolgen die wij nu al wereldwijd zien.

01-11-2015 om 20:59 geschreven door Walter

Kent U dat dwaze gevoelen een weinig te triomferen als uitkomt wat je al lang voorspeld had? Hebt u ook vastgesteld, dat het uiterst zelden voorkomt ,dat anderen dat kunnen of willen toegeven? Dat is natuurlijk logisch, want waarom hadden zij dat niet gezien. Pluimen steekt men op de eigen hoed niet op die van een ander. 

Maar als het om werkelijk ingrijpende, belangrijke zaken gaat, dan is triomferen niet de juiste verwoording, eerder een moedeloos herhalen van wat men zoveel eerder ook al had gezegd, maar dat achteloos afgewimpeld werd, niet aux serieux genomen, want het was maar jij die dat beweerde en geen nieuwsanker van TV. 

U voelt het, dit gevoelen domineert vandaag mijn innerlijke persoonlijkheid. Niet om op te scheppen, maar om uiteindelijk volwassen te worden en te beseffen dat sommigen inderdaad veel meer intuitief inzicht hebben dan anderen, dat schijnt werkelijk zo te zijn. En als U meent dat dit uit de nek kletsen is, raad ik u aan dit onooglijke blogske eens aandachtig helemaal te herlezen en let op de data. En doe mij een enorm plezier, verbeter de belachelijke type- en andere fouten, maar mij storen ze echt niet. Tot daar.

In een bondige referentie naar dit uitstekende werk van Klein las ik dat ondanks de oceanen van onheil die op ons afkomen er ook hoop is. Tot op bladzijde 295 van de Engelse pocketuitgave is daar geen spoor van te bekennen. En toch, en toch! Tusser de regels door heb ik menen aan te voelen of heb het me ingebeeld dat ondanks, of juist omwille van deze triomf van de smeerlapperij er echte hoop bestaat op grote verandering. Ofwel maak ik me onnoemelijk belachelijk door dit hier te pennen, ofwel, .... ofwel , ziet u wel....

Ik bedenk gewoon wat Marx over het onmenselijk bestaan van de levende machines in het Engeland van de elegante dames beschreef. Kinderen van 4 jaar die naar hun werk gedragen werden omdat ze de kracht om te lopen niet meer hadden. de overheid die kopzorgen had omdat de mannen voor het leger niet aan de lichamelijke eisen voldeden, over de geestelijke zegt men niets. En die vervuilde, afgebeulde, mishandelde levende wegwerpmachines zijn uit de stront en de miserie gekropen, de meeste met achterlaten van hun miserabel leven. Ze zijn er echter uitgekropen, op eigen kracht,alleen op eigen kracht en door niks anders; zeker geen goddlelijke tussenkomst. Laat dit nu even tot u doordringen want deze feiten leerden ze u niet in de geschiedenislessen, of kleurloos, geurloos en smaakloos. De onuitstaanbare stank in de thuiswerkholen was niet te harden... En ze zijn eruit gekropen.

En hoe zit het nu? Ik zit in een van de mooiste landschappen die men zich kan inbeelden, en toch moet ik beseffen dat ons voortbestaan zeer zwaar op de proef wordt gesteld. Ik weet dat er ontelbaren volksgroepen zijn voor wie het moment van uit de stront kruipen nog niet aangebroken is, hoe lang nog? Hoe lang nog lopen wij, ik niet!!!, om een afgewassen jeans met gaten te kopen gemaakt door teringlijdende moeders en gewassen door kinderen in giftige dampen, de zolen van hun schoenen om ze nog goedkoper te kunnen krijgen en ze nog vlugger te kunnen dumpen als vodden voor de derde wereld, die er dik voor betaald? ? Hoelang nog blijven diegenen die vandaag tot consumptievee zijn verworden, nazaten van de levende machines , blind en doof voor de onmenselijkheid van "ons" economisch stelsel? 't Is maar een vraag, meer niet, ik wil u zeker niet storen.

Maar de ellende van de alle mensen op deze aarde die het gevolg is van uitbuiting, grenzeloos misprijzen voor de medemens en gedomineert door een onbeschrijfelijk winstbejag krijgt de machtigste bondgenoot die er ooit bestaan heeft en ooit zal bestaan, Mother Earth.

 Lees even niet verder, want eigenlijk hoeft er verder niets gezegd te worden, u moet het aanvoelen. This Changes Everything , zegt Naomi Klein en dit voel ik zo aan. 

Over enkele weken zal ik weten of mijn aanvoelen in de richting gaat die  echte deskundigen ook zo zien. 

31-10-2015 om 20:55 geschreven door Walter

Toch nog eens aan herinneren dat de laatste schrijfselen als eersten worden opgeroepen op dit blogske. Misschien heeft het alles te maken met het doel en de essentie van een blog en is natuurlijk een boekvorm veel logischer, zeker om iets op te bouwen. 

Dus: U weet al wat die geoengeneersmafketels dolgraag zouden doen; weergod spelen, niet in hun badkuip maar met de wereld. Kan het nog erger? Ja! volmondig ja! 

Hoewel onze media steevast berichtjes rondsturen dat "de wetenschap niet unaniem achter de idee van de opwarming staat", zijn die geoengeneers daar al tientallen jaren mee bezig. Ik denk, (dat is nu eens mijn idee), dat die kerels maar al te graag zouden zien dat de opwarming zo uit de pan vliegt, dat zij naar hartelust hun confetti in de , is het stratossfeer, kunnen schieten om lastige volkeren het zwijgen op te leggen. Maar dat is mijn idee. 

Naomi Klein, die blijkbaar alle informatie weet te vinden en tot een duidelijk beeld  verwerkt, voegt daar nog iets, nog meer halucinanter* bij. Die pervers rijken, die zich goden wanen, en inderdaad een enorme macht bezitten, zijn nog met wat anders bezig. Vluchten! Ja gewoon vluchten, allochtoon worden als het hier naar de maan** gaat. Te zot om los te lopen , voor mij wel, wie ben ik. Maar wie toch met de gedachte speelt om ergens onder een kaasstulp met soortgenoten van een zelfgemaakte hemel te genieten, die kan het geen barst schelen hoe snel, en hoe erg, het hier wel wordt. Minder consumeren? Waarom, alles mag op, alles moet op. Niet vervuilen? Waarom, wij hebben toch de confettispuiten, en als het wat te wild wordt voor het grote vertrek, dan komen de stofzuigers op de proppen. Dus verbras de gulle geschenken van Mother Earth, Wie denkt ze dat ze is, De superrijken, de die toch alvast, doen mij enorm denken aan keizer Nero die Rome in brand stak. 

In de plaatselijke krant lees je al eens: Pyromaan stak schuur in brand! De hele gemeente leeft in angst en vrijwillgers houden de wacht... 

Zie je wat ik nu zou willen schrijven? Kan je die titels voorstellen? 

En ondertussen wordt Mother Earth meer en meer bedreigend voor het leven dat wij kennen en dat zo fantastisch mooi zou kunnen zijn. Ware maar nooit of nooit door een profeet, of hoe heten die, gezegd  dat de mens het summum is en over alles naar believen mag beschikken. Dat waren echte neoliberalen voordat die strekking (???)***was uitgevonden. 

Neen behalve enkele wetenschappers en menselijke mensen met respect voor het leven voor het bestaan wimpelen wij de sporadische meldingen van verdwijnende diersoorten en plantensoorten hoovaardig weg. Ver van ons bed show. BV X laat haar tieten zien en BV Y zijn blote reet, dat is pas nieuws. En de voetbal, een wereldgebeuren van de allerhoogste orde. En over de rest maken de lolbroeken grapjes aan de toog. Mother Earth vergeef het hen zij zijn gewoon te dom, te dom gehouden, zij mogen de perversiteit van "anderen" (wie?)**** niet kennen niet begrijpen. 

Warriors for Mother Earth, maak U sterk, de confrontatie wordt zwaar en denk er aan: het orakel van de neoliberalen heeft gesproken :"Gratis bestaat niet!" En wat doet die bende..........?

30-10-2015 om 21:08 geschreven door Walter

Hi!

Voor het heilig graf, al dan niet met een hoofdletter, voor het heilig land, voor het vaderland, voor de geboortestreek van de voorouders en noem maar op. Dat zijn allemaal redenen om het scherpe zwaard op te nemen en de krijgshoorns te blazen. Tenminste als men niets anders zinnigs te doen had, veronderstel ik. De arme luis, de sukkelaar, de miskleum, de armoezaaier en noem maar op, die kon achter dat geslepen zwaard aan strompelen en telkens als het moest een soort strijdlied aanzetten, moet vreselijk geklonken hebben, meen ik. 

Over de koppen van de sukkels werd steeds en altijd en overal beslist waarvoor men ten strijde trok. Het maagdevlies van juffrouw x was al een voldoende reden om alles achter te laten en ten strijde te trekken. Men moet ook niet schijnheilig doen over het feit dat de sukkelaars hoopten om zo nu en dan een oorlogsbuit binnen te halen, al was het maar een oude ongewassen sukkel die per ongeluk tot de vijanden behoorde eens met de gezellen grondig te verkrachten. Stelen en verkrachten maakten het miserabele leven voor de aan de winnende hand zijnde een pak draaglijker. Venerische ziekten en ander onheil stelde de veroveraar maar later vast. 

Herlees nu opnieuw de eerste lijn, zin. Weet je wat ik ga beweren? Wel, om het even welke reden was goed genoeg om een strijd voor te voeren, als het de rijksten, de heren, de machtigen maar goed uitkwam. Ooit gehoord van de kruistocht van de bedelaars, blinden en kreupelen? Ik ook niet.  Vrouw smeer mijn ijzeren rommel weer eens in met vet en olie, anders ben ik opgeroest voor we er zijn, vooruit mars.

Wat een inleiding om tot de essentie te komen, niet? 

Al tientallen jaren en met de dag meer is onze aarde, ons leven in gevaar. Och wist U dat nog niet, sorry, een mopje, we zijn aan het opwarmen en moeder aarde krijgt van die vapeurkes, en voelt zich niet lekker.....  Ja, en wat doen wij? Wat doen wij voor Moeder Aarde? 

Wij zijn even vergeten dat Mother Earth geen supermarkt is, maar onze biothoop! Wij zijn van een ongekende domheid, overmoed,(Ubris in het Grieks) dat wij onze Mother Earth naar de klote laten brengen door niks minder als aasgieren, neen slechter, als van winst bezetenen die zich de goden van hun eigen schepping wanen. Even tijd nemen om na te denken.....

En waar sta ik? Waar sta ik tegenover Mother Earth? Wil ik die bacterie zijn die haar van binnenuit leegvreet? Is het dat? Is dat mijn normen en waarden systeem? 

Of....

Zal ik mijn Mother Earth verdedigen, zal ik voor haar strijden,zal ik haar warrior zijn?Wanneer vertrekt de kruisvaart voor ons aller Mother Earth? 

29-10-2015 om 22:11 geschreven door Walter