O godgodgodgod.

De voorbije weken hadden wij een taak te verrichten in dit anders zo luie-laat-maar-waaien leventje.

De jongste zap had een eerste communie op 12 mei in haar agenda staan. En wij mochten daar voor opdraaien. Het besef dat er nood zou zijn aan een minimale organisatie drong slechts rijkelijk laat door in onze suffe koppen. U moet weten, feestjes ten huize zap ontstaan meestal door toeval en improvisatie : bekenden, gestuurd door het weer, nodigen zichzelf uit, na een paar sms'jes dartelt er ineens twintig man in de tuin, iemand duikt in de diepvries, iemand anders belt de pitabar en voor je het weet ben je aan het feesten zonder reden.

 

Deze keer zouden wij het degelijk aanpakken! Jahaa! Met een lijstje, met een ruime timing, met een planning. Nog omringd door heerlijk weder, werd er besloten dat het een tuinbarbeque zou worden. Voor 38 genodigden. Mijn familie en onze vrienden hebben allen gemeen dat ze de voorbije decennia geprocreëerd hebben tegen de sterren op. Dat zou daar een uit de kluiten gewassen onderonsje worden.

 

Te midden die voorbereidingen wierp sandrissimo mij een blogstok toe : hoe milieuvriendelijk ben jij? 

Hmm. In normale omstandigheden zou ik durven opperen dat het hier ten clan zap niet eens zo slecht gesteld is met het milieubewustzijn. De ultieme ecologische daad, het composteren van de zapjes, hoe graag ik dat op tijd en stond zou willen realiseren, moet ik nog even uitstellen. Een communie zonder feestvarken oogt ook maar povertjes. Bovendien lijkt de maatschappelijke tolerantie er vooralsnog niet klaar voor te zijn.

Voorts hebben wij schandelijk geconsumeerd afgelopen tijd. Daar waar wij meestal onze gebruikstuigen verteren tot zelfs het kringloopcentrum ervoor bedankt, ontdekten wij gaten in onze handen die door de omstandigheden een eigen leven gingen leiden : 

 

"Leuk, een barbeque houden, maar de mijne is vorige zomer geïmplodeerd door de roest, 'ploef' en daar hield ik nog wat schilfers oud ijzer over." (lijstje : bbq kopen + bbq lenen bij ouders)

"Wat dacht je van een nieuwe parasol?" (lijstje : parasol kopen)

De eerste parasol brachten we terug naar de winkel, de mast was gebarsten en bij nader inzien vonden we het zeil toch ook maar inferieur. Hij werd vervangen door een iets kwalitatievere soort.

 

Vorige jaren maaide ik het gazon welgeteld twee keer per jaar. Voor en na de zomer. Nuja, gras is een beetje eufemistische uitdrukking voor mos met enkele sprieten gras en een heleboel gewassen die men doorgaans niet in een pelouze zou verwachten. De benzine die ik de voorbije maand al in dat grasmachien heb gegoten, daar kan de naftversie van mijn  wagen tot aan de zee mee geraken. Maar het afgesneden mos had cachet. In die mate zelfs dat Hill er zich op waagde tot in een uithoek. Daar ontdekte hij verstopt in een oerbos de vijver. Meteen kwam zijn gecultiveerde aard naar boven en wilde hij dat stukje oerwoud vrij en toegankelijk maken. En zichtbaar voor het toekomstige bezoek ("O o o... een man in huis, het doet wel wat met je tuin zeg!") Er kwam een kettingzaag aan te pas, ieder lid van de familie, inclusief ma en pa, veel uren doornkapperij, de ontbinding van de omheining rond de vijver en de verplaatsing van het verworven kreupelhout naar een verstopplaats aan de andere kant van de hof. Gedreven door een mij onbekend enthousiasme, plonste Hill de vijver in, heeft dagenlang eendenkroos en de afvalberg die door de tijd en vooral kinderhanden was ontstaan op de bodem, geschept. (lijstje : kabbelvijverpomp, zodat we doorlopend het gevoel krijgen dat we moeten plassen als we op het terras zitten, vijverplantjes)

De fauna die jarenlang onafgebroken zijn uitbreiding had gevonden in het ondoordringbaar gebied vluchtte verstoord alle richtingen uit. Een duif en een eekhoorn namen de verkeerde richting, ze belandden recht in de bek van onze rosse kater. Tot zover ons ecologiebeleid in eigen hof.

 

Ter beloning van zijn arbeid, wilde moose zichzelf trakteren op een pingpongtafel. we probeerden ze onze communicant op te dringen, als cadeau, maar die wilde liever aan zelfverminking doen, met zilveren oorbellen erbij. Pas nadat ze doorprikt van bij de juwelier terugkeerde, besloot ze dat pingpongen misschien toch wel enige amusementswaarde had. (lijstje : tafeltennistafel outdoor)

 

Nu het decor bijna toonbaar was (lijstje : terrasplanten in potten), wilden we nog een beschermlaagje over de gasten leggen. Gepeupel als wij zoekt daar zijn bestaande partytenten uit zijn tuinhok en besloot er nog twee bij te kopen. (lijstje : twee partytenten)

 

Veel te laat bedacht ik dat ik misschien eens kon gaan kijken voor iets nieuws om rond het lijf te draperen, van de vodden in de kast was er niets meer dat voldeed voor een feestelijke gebeurtenis. (lijstje : kledij mama) (lijstje : Kapper!! De uitgroei wegdoefelen!) De meiden waren gelukkig al eerder voorzien van feesttextiel en de zoon zwoer bij zijn gebruikelijke zwarte plunje.

 

Op de valreep bracht nog iemand naar voren dat het kind misschien ook nog een paar fotootjes nodig had om uit te delen aan de belangstellenden. Oow, dat waren we in alle commotie even vergeten. (lijstje : foto's nemen en doormailen naar het Kruidvat)

 

Tot slot zette ik er onder druk van mijn moeder nog enkele waterverspillende acties op zoals 'auto kuisen' en 'orde scheppen in huis met water en vervuilende detergenten'.

 

We hadden nu een lijstje en ik een berg stress. Zo'n grootscheepse acties, daar doe ik normaal een half jaar over.

 

De laatste keer dat het kind haar eerste communie mag doen!

Milieuonvriendelijk op de koop toe!