"Het is nu al tijd voor de laatste!"

Na vanavond zitten noodgedwongen alle 100km- tochten van 2018 erop en dit doen we net zoals de eerste dit jaar bij de wandelfamilie Euraudax, vandaag diegene van Kuurne-Ieper die uitwijken naar Zonnebeke. Ruim op tijd vooraf komen we één per één binnen in café De Dreve om ons in te schrijven voor 1 lus van 50km of meerdere die zullen kiezen voor de samensmelting van beide lussen. Wanneer we het fluitsignaal horen trekken we met een 30- tal op gang om het Polygoonbos in te duiken waar aan het uiteinde een soldaat op wacht staat paraat met zijn geweer. We hebben het hier over het monument 'Black Watch Memorial' aan het kruispunt bovenop de autosnelweg. Naast het Polygoonbos vind je ook het Nonnebos waar we deze nu rond wandelen richting Bellewaerdepark die ten volle draait. Wanneer we door de signaalgevers de zeer drukke baan veilig kunnen over steken duiken we het provinciedomein Gasthuisbossen waar de herfst zijn eer in het hoog houdt door de vallende bladeren/kastanjes alsook de uitschietende paddenstoelen. Eens het domein uitgestapt nemen we een banaan aan omdat we toch na 7 kilometer krachten moeten op doen voor de nog vele volgende kilometers. Om de hoek vinden we Hill 60, één van de vele herdenkingssites die men vind rond de vredesstad Ieper. In 1914 veroveren de Duitse troepen de heuvel op de Fransen. De Britten nemen de sector over en het ondergrondse gevecht begint. Allicht is het hier dat op 17 februari 1915 de eerste Britse dieptemijn tot ontploffing gebracht. Bij een volgende ondergrondse actie op 17 april 1915 komt de heuvel in Britse handen. De ondergrondse oorlogsvoering duurt tot begin juni 1917 (Derde Slag bij Ieper). Veel soldaten die werkten en vochten in de donkere tunnels zijn er ook gestorven en liggen nog steeds naamloos in de klei begraven. Hill 60 is een begraafplaats zonder grafstenen. De volgende natuurdomein is voor mij ook bekend daar ik al vele malen door het provinciedomein Palingbeek waar men her en der met water ondergezette kraters vindt. De eerste mooi onderhouden Commonwealth War Graves begraafplaats is die van Spoilbank Cemetery(1915). De naam van deze begraafplaats verwijst naar de oevers die werden opgeworpen bij het uitgraven van het nooit voltooide kanaal Ieper-Komen. De begraafplaats lag nabij 'Kingsway' en werd vaak ook 'Chester Farm Lower Cemetery' (vlakbij lag Chester Farm) of 'Gordon Terrace Cemetery' genoemd. Hier werden veel manschappen van het '2nd Suffolks Regiment' begraven, die het leven lieten bij de verdediging van 'The Bluff'. Er liggen nu 520 militairen begraven, waaronder 436 Britten (waarvan 113 ongeïdentificeerd), 68 Australiërs (waarvan 6 ongeïdentificeerd) en 16 Canadezen (waarvan 6 ongeïdentificeerd). 11 militairen, waarvan aangenomen wordt dat ze onder naamloze grafstenen begraven liggen, worden herdacht op een 'special memorial'.

We haasten ons om vlug door de dorpskern van Voormezele, om toch de kalmere wegen op te zoeken op weg naar de volgende bevooradingspunt die is gepland aan het 'Klein Vierstraat British Cemetery(Kemmel 1914-1918)' genoemd naar het nabij gelegen gehucht ‘Vierstraat’. Hier vinden 779 Britse, 8 Canadese, 8 Australische, 7 Nieuw-Zeelandse, 1 Zuid-Afrikaanse, 1 Brits West-Indische, 1 Chinese & 17 Franse soldaten hun eeuwige rust. Het is toch verwarmend dat we een gesneuvelde soldaat van 38jaar broederlijk naast zijn kameraad van 19jaar zien liggen. Links zien we de Kemmelberg maar naar daar wandelen zou wellicht nog meerdere kilometers op onze teller hebben gestaan en wandelen we de oldtimers tegemoet naast de wijnranken, maar toch enkele stappen moeten zetten daar de GPS niet altijd de juiste weg aanduid, gelukkig zijn er meer die de weg weten om onverhard te klimmen naar de top van de Baneberg. Die berg is een uitstolpje van de Rode Berg waar aan de andere kant van de weg een bos vindt waar me kan inwandelen, wat we ook even doen, vooraleer halthouden in taverne/feestzaal 'Wielewaal' gelegen tussen de Rode- & Vidaigneberg voor het verorberen van een breughelmaaltijd. Na 40 minuten wandelen we terug met ondertussen onze fluo- hesjes aan naar de top van de Rode Berg die we ook meteen afdalen met een stuk van 12%. Achter elkaar op het onverharde paadje richting het Scherpenbergbos waar we stukjes herkennen die we daarnet nog deden maar dan in tegengestelde richting. Wanneer we door De Klijte doorwandelen wordt het stillaan echt donker en blijkt het alsof ze bespaard hebben op straatverlichting daar we door vele pikdonkere stukken moeten wandelen. Als je de streek zo goed al op je duimpje kent weet je dat we nu naast Dikkebusvijver wandelen met daar niet ver vandaan ook het Tortelbos, nu te donker om door te wandelen in groep. Het hoekje om zien we de skyline van het verlichte Ieper maar wandelen we door rond Zillebekevijver waar aan de parking we ons laten bevoorraden. Als je een voetballiefhebber bent maar geen idee heeft naar de tussenstanden van het voetbal moet wel achteraan in de groep wandelen daar Jos ons laat mee genieten van het radiosignaal op zijn mobieltje. In quasi rechte lijn wandelen we terug richting Zonnebeke waar we aan het uiteinde iets te zien is. Op Clapham Junction(een plaats hier genoemd naar het bekende treinstation te Londen) staan 2 monumenten, met name 2 obelisken, de ene voor het "Gloucestershire Regiment"(vooraan) en de andere voor de "18th Division"(andere kant van de straat). De soldaat heeft zijn plaats nog niet verlaten in het donkere maar dit doen wij ook niet tijdens de warme maaltijd waar we konden kiezen uit vol-au-vent of karbonade met aardappelen. Het is inmiddels zondag geworden wanneer we onze bagage terug in de remorque leggen daar ze kan vervoerd worden naar de volgende post. Een zaklampje bovenhalen is voordeliger wanneer we terug, nu maar met zen 30 meer, door het Polygeenbos verder wandelen naar het heksendorpje zonder eerst een zelfportret maken van een collega(zie je wel dat ik durf)wandelaarster. We laten de heksenaren rustig genieten van hun nachtactiviteit, maar rusten zit er voor ons nog niet in daar we zeker nog de ganse nacht wandelen is wat me moeten doen. Met Geluwe, Vijfwegen, Moorsele& Wevelgem kan je zeggen dat we op grondgebied groot Kortrijk nu zijn. Sommige van onze collega’s moeten zich een beetje thuis zijn daar hun wandelclub zoals, 12u van Lauwe of WSK Marke hier vandaan zijn. Niet ver van de kerk van Marke vandaan vind je café ‘Schuttershof’, tevens ook de startzaal van een andere organisatie van deze club, waar we tijd maken voor ons ontbijt en/of hazenslaapje. Het is hier dat we afscheid moeten nemen van één van de mensen die instaat voor de organisatie daar ze zich niet meer fit voelt. We trekken ons op gang voor de laatste lus van een goede 25km naar het centrum van Lauwe, daar waar de kermis nog gesloten is terwijl de bakker de voorbereidingen treft om zijn winkel open te doen. We wandelen naast de Leie aan beide kanten vooraleer we getrakteerd worden op een rijstpapje. Via de Sint Jan Baptistekerk komt de zon op in Geluwe boven het gemeentepark die we door wandelen richting de gehuchten ’t Zwaantje & Molenhoek om te zoeken naar de brug over de autostrade. Waarom?, zou je nu zeggen! Wel, het is daar dat we de laatste kans krijgen om ons te bevoorraden om toch nog onze tank te vullen, want met een lege maag zal dat moeilijker en moeilijker worden. We volgen een stukje van de Heksenwandelpad om aan de andere kant van Beselare te komen. Ik ken de laatste meters zo goed al uit mijn hoofd daar ik weet welke wegen we moeten nemen om terug het Polygoonbos in te duiken, maar eerst een groot klaprozenveld kunnen opmerken aan de rechterkant. Naar rechts en nu altijd maar rechtdoor naar de andere kant van het bos waar we uitkomen aan café De Dreve waar Frank Rottiers (al !!!!) zijn 71^ste Gouden Arend mag ontvangen, je moet het maar doen hé. Met dit verslagje maak ik een einde aan de wandeltocht nadat ik eerst mijn nachtrust heb ingehaald. 

Aantal deelnemers: 37