"Het is niet meer zoals vroeger!"

Aan het einde van de zomervakantie vindt de jaarlijkse ‘4-Daagse V/D Yzer plaats waar men ons aan de oorlog wilt herinneren, de band tussen defensie en burgers versterken alsook ons kennis wilt laten maken met de westhoek. Voor mij zal het de 22^ste editie(in 2014 niet deelgenomen) zijn waaraan ik deelneem, vroeger over de 16km nu al enkele jaren de grootste afstand. Hieronder maak ik een verslag per dag over het parcours van de 45^ste editie.

Dag 1:

Al enkele jaren laat ik de massa vroeg starten en kies ik liever om eerst goed uit te slapen daar de komende dagen dit niet van toepassing zal zijn. Als ik aan het Astridplein aankom zie ik nog een heel lange rij aan de inschrijvingstafel, gelukkig heb ik dit gisteren al gedaan. De inschrijvingsprijs bedraagt dit jaar €6/per wandeldag(€5 vooraf)maar als je ook wil dienst maken van het transportbussen betaal je er €6/dag er bovenop en dit te zeggen dat het vroeger nog 125 Belgische frank was per dag. Waarom ben ik op het Astridplein? Wel, naar aanleiding van de 50^ste verjaardag van de Orde van de Paardenvissers hebben ze alles geïnstalleerd hier. Bij mij weten in is het de eerste keer dat we het strand bewandelen met zen allen richting Koksijde waar we ter hoogte van Sint- Andre afscheid nemen van de kleinste afstand. De rest van de meute kiezen waar ze kunnen voor het harde zand tot aan de eerste appartementen waar we de dijk zullen volgen tot aan Ster der Zee. De mensen van de 16km gaan hier naar links om via de Duinenbdij, door het onverharde van de Noordduinen naar de top van de Hoge Blekker om een passage te hebben door de Doornpanne en ons straks weer zullen bij voegen. De 2 grootste afstanden wandelen tot aan het einde van de dijk om de Houtsaegerduinen te bewandelen, wat later zal blijken voorlopig het laatste stukje onverhard, de rest is straatsteen. Aan de CC Taf Wallet(einde Houtsaegerduinen)hebben we ook afscheid genomen van de 24km en wandelen via de Noordhoekstraat naar het Vaubanpark gevolgd door het Sint-Walburgapark waar we belanden op de Grote Markt van Veurne. Aan de jachthaven pikken we het flesje limonade mee en komen nu pas het grootste volk tegen langs de Lovaart. Aan de Kortewildebrug gaat het naar links en doen we eerst het Titanenpad aan vooraleer we Steenkerke binnen treden waar het cafétje wellicht de beste dag van het jaar zal hebben met al die wandelaars die hier ene drinken. We wandelen langs de Steengracht naar het spoor die we voor eindje zullen volgen terug richting Veurne waar we het station volgen die nog altijd in herstelling is. Nu is het tijd om Veurne letterlijk de rug toe te keren langs het kanaal Nieuwpoort-Duinkerke voor een goede 3- tal kilometer. Het IWVA/Aquafin heeft een hart voor de wandelaars en stelt hun domein open om al de wandelaars een kortere stukje te doen naar de oude munitiedepot waar we na het ontvangen van het fruitsapje de wandelaars van de 24km terugzien. Zij zijn via de Noordduinen in St.-Idesbald even de stappers gezelschap gehouden van de 16km om aan het gemeenteschooltje te wandelen door de militaire begraafplaats het zand op te zoeken van de Liefoordduinen tot bij ons. We wandelen naar Oostduinkerke- dorp waar al de afstanden halt kunnen houden op het binnenplein van het visserijmuseum maar hier is dit jaar niet het einde. In de Piet Verhaertstraat duiken we de Plaatsduinen in, (joepie, eindelijk weer onverhard)merendeels achter elkaar daar het paadje smal is waar deze direct aan de andere kant van de straat vervolg wordt door de Zeebermduinen. Het is hier dat we nog even afscheid nemen van de 16&24km die meerdere meters nog moeten afleggen en dit doe ze via de Ter Yde-duinen met daar bovenop het Hannecartbos voor de 24km- stappers. Het strand laten we nu voor ons liggen en wandelen op het voetgangerspaadje de zeedijk van Oostduinkerke terug op waar we enkele meters voor de aankomst nog een traktatie krijgen van een lekker soepje. Zo zit mijn thuismatch er al op na dag 1 en ben benieuwd wat we de volgende dagen nog krijgen.

Dag 2:

Daar waar de markt van Diksmuide wordt vernieuwd moest de organisatie op zoek naar een nieuw terrein waar ze al die duizenden wandelaars konden verwelkomen zonder dat ze als haringen in een ton moesten wachten op het startsignaal. Vandaag willen ze meer wandelaars aantrekken op de afstand van 8km door te werken met bussen die ze zullen brengen naar drie verschillende startlocaties met name keuze ‘IJzer’(8,7km)waar ze hoofdzakelijk zullen wandelen naast het water oftewel keuze ‘gemakkelijk’(8,8)km over goed begaanbare wegen, of laatste keuze optie ‘Blankaard’(8,7km)waar ze wandelen door dit natuurgebied. Als dit nog niet genoeg moeten de mensen met een buggy of rolstoel-gebruikers het traject volgen van 23km daar de andere afstanden onverharde stroken krijgen zonder omleiding mogelijkheden. We verlaten het VTI- schoolcomplex waar we de spoorweg onder wandelen op zoek naar de IJzertoren waar we een gratis boterkoek krijgen van de sponsor ‘Diksmuidse Boterkoeken’. We wandelen door al de deeldorpjes van deze stad waar in hun naam ……..kapelle voorkomt, zo te denken aan St.- Jacobskapelle + Oudekapelle & Nieuwkapelle. Ondertussen heb ik mijn plakkerige handen kunnen afspoelen aan de waterstand vooraleer we de 10km passeren vlak voor de Knokkebrug. Het is vanaf hier dat we allen wandelen een heel eind stuk langs het kanaal IJzer-Ieper waar we het harde wegdek ruilen voor een slecht bollende onverhard naast de Martjesvaart die uitkomt aan de drukke baan waar we door de scanning wandelen. We passeren een groot rotsblok, binnen een omheining van met ketting verbonden obussen. Deze steen herdenkt de 3^de Belgische Divisie voor hun bijdrage aan de Slag bij Merkem(17 April 1918). Dat wil zeggen dat we nu door Merkem wandelen waar ze de weg aan het herstellen zijn en daardoor weinig verkeer is. We zien voor ons de wieken draaien van de Beukelaremolen maar eerst pikken we een appelsapje mee want drinken is de boodschap in dit warme weer om en bij de 25°C. De ezels trekken van al die wandelaars niets aan in het gebied vijfhuizenbroek en grazen gezellig verder terwijl wij de 24km(+keuzestappers 8km)terug begroeten en binnen treden in natuurgebied De Blankaard met zijn poortjes en houten bruggetjes. We wandelen door het bezoekerscentrum waar we ondertussen bezig zijn aan het laatste uur en Woumen by-by zeggen en wandelen op de drukke baan om de overbrugging zo kort mogelijk te maken voor al de afstanden terug naar het schoolcomplex. Morgen is het vroeg opstaan want voor de verplaatsing naar Poperinge vertrekken de bussen vroeg.

Dag 3:

De dag van Poperinge is al enkele jaren de mooist van alle vier, ben benieuwd. Vertrekken doen we net zoals vorig jaar op het stationsplein, wellicht vanaf nu of aan voor altijd. Eens gestart wandelen we tussen de winkels naar de Grote Merkt om aan de kerk links te gaan richting de ring waar de MP zorgt dat we veilig Poperinge kunnen uitwandelen. Tussen de hoppevelden nemen we afscheid van de 8km en wandelen we verder door het domein de Lovie waar aan de uitgang ons een limonade wordt aangereikt. In Canada zijn we nu beland als we het naambordje mogen geloven maar toch zoeken we de Sixtusbossen op waar we de groene pijltjes(16km)hun eigen weg kiezen. Niet later is het ook van dat voor de 24km onder het geluid van een militaire helikopter die nu al via Krombeke richting de abdij trekken. In de Hapjeshoek passeren we het bordje van de 10km en gaat het bijna in rechte lijn en dit allemaal verhard(weeral!!!!)naar Stavele. In dit dorpje maken we een hoekje rond de kerk voor meer kilometers te hebben en is het tijd om te wandelen op het jaagpad naast de oevers van de IJzer die we dan weer over steken via de Eversambrug tussen de schapen door naar het Eversambos die voor ons ligt met een suikerwafel aangeboden door de organisatie. Als we 20km achter de boeg hebben volgen we het binnenbaantje, die ik meermaals doe als ik met de fiets hier ben naar het dorpje Westvleteren. Ook hier maken we een extra blokje om en dit omwille van het Belgisch militair kerkhof wat natuurlijk makkelijker maakt om aan die 33,6km te komen die toch ver boven de normale 32km moet zijn. Al is Poperinge nog 8km tot hier, in werkelijkheid zal het nog 11,6km worden. Wij pikken de collega’s van de 24km op en gaat het via de Sixtusbossen met zijn grot, het hoekje om langs de abdij waar we voor ons in lange sliert de groene pijltjesvolgers ons bijvoegen. Even net na het bordje van de 30km nemen de 8&24km de andere kant maar toch ook langs de hoppevelden die nog eventjes het onverharde gaan bewandelen naast de Poperingevaart. De lokale politie zorgt ervoor dat we de drukke baan kunnen oversteken om met zen allen nog door het Frimoutpark te wandelen om via het vernieuwde zwembad terug belanden op het stationsplein. Wat traditioneel de mooiste dag van de editie moet worden is een zware!!!! ontgoocheling geworden met veel te veel verharde stukken, nog minder dan de vorige dagen en het is niet allen ik die daarover denk hoor. Morgen is het tijd om alweer aan de laatste dag te beginnen.

Dag 4:

Welkom in de kattestad Ieper waar we ons klaar maken voor de 32,5km laatste wandeldag waar het thema ‘100 jaar Slag van Passendale’ zijn naam alle eer gaat aandoen naast de talrijke begraafplaatsen her en der rond deze streek. Voilà, we zijn gestart en wandelen de Menenpoort door en passers quasi de eindlocatie al maar we wandelen eerst even verder en hebben al snel onze gratis aangeboden limonade al en dit voor het bordje van de 5km en merken rechts van ons het Princess Patricia's Canadian Ligt Infantry(monument). Als we zicht krijgen op de autosnelweg zijn de 2 kleinste afstanden van ons afgehaakt en wandelen Zonnebeke binnen waar aan het oude stationsgebouw we nu alleen zijn en als enige de kans krijgen op naast ‘Tyne Cot Cemetery’ te wandelen met zijn 11 957 waaronder 8369 niet zijn geïdentificeerd, de grootste militaire begraafplaats van België. Gestaag bergop gaat het naar het dorpje Passendale waar we het Canadian Memorial op onze weg tegen komen. Hier is het verste punt en moeten we weer terug via de achterkant van Tyne Cot naar Zonnebeke waar ik ben rond de klok van halfelf en we pikken de 24km- stappers mee door het kasteelpark en gaan op zoek naar het Polygoonbos met onderweg het bordje van 20km. Aan de parking zien we al het 'Australian Division Memorial' die te bereiken is na een trappenreeks en duiken nu echt het bos in(nu pas het echte eerste onverharde stuk)om. We herkennen nu ook de soldaat in actie met name de 'Black Watch Memorial' om alles tope te laten komen om het slot van deze editie af te leggen. Je hebt nog de allerlaatste kans om je te verzorgen naast Bellewaerdepark vooraleer we dwars door de parking van het pretpark om uit te komen aan het Hooge Crater Cemetery. Via een boerderij waar we het laatste sapje krijgen wandelen we door de talrijke poortjes naar Zillebekevijver toe. Jaarlijkse rendez-vous is dit alsook het laveren tussen de wandelaars en merk dat men het steengruis hebben geruild voor hard wegdek. Het tunneltje onder naast de Crack winkel om naast de camping de wijk Torrepoort in te wandelen en onze aandenken op te halen en dit jaar terug een medaille. Mochten we een conclusie moeten maken kunnen we beslissen dat ze met onderscheiding gebuisd zijn wegens te veel verharde wegdek ondanks het positieve puntje dat we voor het eerst het strand hebben bewandeld.

Aantal deelnemers dag 1:

Aantal deelnemers dag 2:

Aantal deelnemers dag 3:

Aantal deelnemers dag 4: