Wandelclub 'Lachende Klomp' verwelkomt alle wandelaars vandaag even buiten Sint-Niklaas voor hun 'Pannenkoekentocht'. Op klompen zullen we wel niet wandelen vandaag dat is heel lang geleden dat ze dat deden, vandaag gewoon de ingestapte wandelschoenen. Als men vandaag een beetje geld bijlegt bij je inschrijving kan je voordelig genieten van 2 pannenkoeken met koffie na de tocht. Vanuit de school zijn we gestart voor de grootste afstand verlaten we het woongedeelte om de boswegels op te zoeken rond het voetbalplein van SK Gerda. Af en toe maken we plaats voor de mensen op hun mountainbike die vandaag ook exact af en toe onze traject vergezellen. Al is het nog lang geen Kerstmis, toch groeien er massa's uit de grond hier wel niet versiert met slingers of lichtjes, zelfs de sneeuw van afgelopen dagen is ook al gesmolten. Samen met de wandelaars van de 15km passeren we naast het kapelleken bankwegel ook het fort van Haasdonk.

In 1906 keurde de Belgische regering een plan goed om een nieuwe fortengordel te bouwen rond Antwerpen. In 1909 werd gestart met de bouw van het fort van Haasdonk. Bij het uitbreken van de eerste wereldoorlog is het fort nog niet helemaal klaar. Het is wel al bemand, maar sommige geschutskoepels zijn nog niet afgewerkt. In 1927 wordt het fort gedeclasseerd als verdedigingswerk waarna het dienst doet als munitiedepot. Tijdens de 2^de Wereldoorlog gebruikt de Duitse bezetter het fort als opslagplaats en opleidingsterrein. In de jaren '50 verliest het fort langzaam zijn functie. Het fort is niet langer in gebruik, de natuur neemt het gebied beetje bij beetje in. Tegenwoordig behoort het Fort van Haasdonk tot één van de belangrijkste overwinteringsgebieden voor vleermuizen van Vlaanderen. De laatste jaren overwinterden er tussen de 200 en 300 vleermuizen en zijn er 6 verschillende soorten terug gevonden. De toegang tot het fort is momenteel verboden. Je kan wel een mooie wandeling maken rond de fortgracht. Daarmee heb je een prima zicht op het fort zelf.

We komen de wandelaars van de andere wandelaars tegemoet om samen te wandelen naar Haasdonk met zijn Sint-Jacob de Meerderekerk en het authentieke oud gemeentehuisje die nu een beschermd monument is. Op dat pleintje vin men ook het parochiezaaltje daar waar vandaag een rustpost is gearrangeerd. Straks komen we hier nog eens terug maar eerst gaan we nog een stukje verder wandelen en dit doen we via het bedrijfspark door op de oude spoorweg te wandelen die vroeger dienst heeft gehad voor de bevoorrading van wisselstukken en voor het transport van voertuigen naar het militair kwartier Westakkers en ligt er al sinds 1937 maar door geldnood en herstructureringen, is het al van 1998 geleden dat de spoorweg nog gebruikt is. In 2004 besliste het ministerie van Defensie om de kilometerslange verbinding definitief te schrappen en dit nu gedeeltelijk openbaar te maken voor fietsers en/of wandelaars. We wandelen de fusiegemeente Beveren in en hier vind men "Hof ter Saksen" waar in het hoevegebouw de volgende rustpost is gevestigd.

In de Middeleeuwen stond het landgoed ter Saksen bekend als Het Schaek. Doorheen de tijd zou dit verder evolueren van goed Schaekx(1447) naar Saecks(1590) tot uiteindelijk ter Saks(en) (1720). Hof ter Saksen was een pachtgoed met een dubbele bestemming, namelijk een landbouwuitbating en een herberg. Omwille van de gunstige ligging naast de oude heerweg van Antwerpen naar Gent deden vele reizigers de locatie aan als rust- en stopplaats. In 1781 kwam het landgoed in handen van Jan-Baptist Versmessen (†1815), hoofdschepen van het Land van Waas, die de oude gebouwen en het neerhof liet afbreken om te vervangen door een huys van plaisancein neoclassicistische stijl. De bouw van het nieuwe kasteel vond plaats in de jaren 1804-1805. Kort daarna werd begonnen met de bouw van de prachtige oranjerie en pachthoeve (1812). Later werd het goed bewoond door de familie de Schoutheete de Tervarent. De laatste private eigenaar van Hof ter Saksen was de rijke Sint-Niklase industrieel Edmond Meert (1879-1961). Wist je dat het kasteel van Hof ter Saksen tijdens de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) door de Duitse bezetters zwaar beschadigd werd? Na de inbeslagname van het domein werden Duitse officieren in het kasteel ondergebracht. Het domein van Hof ter Saksen maakte in de oorlogsjaren deel uit van een strategische spoorlijn die vertrok van op de Rapenberg (Bazel) langs de Heihoek (Kruibeke) en Haasdonk tot Hof ter Saksen. Via de spoorlijn werden allerlei goederen, materiaal en munitie aangevoerd. Tijdens de Duitse bezetting van Beveren werden langs de Bosstraat ook twaalf hangars gebouwd voor de berging van allerhande oorlogsmateriaal. Hof ter Saksen speelde een belangrijke rol als logistiek hoofdkwartier voor de Duitse soldaten in bezet België. In 1920 kocht hij het domein aan als tweede verblijfplaats. Textielfabrikant Meert bewoonde het kasteel slechts gedurende korte tijd, tussen 1954 en 1961, en liet de hoeve ombouwen tot zijn nieuwe residentie. De familie Meert gaf Hof ter Saksen een stukje van zijn vroegere grandeur terug, maar na het overlijden van Edmond in 1961 verviel het kasteel tot een bouwvallige ruïne. Dit was te wijten aan de verwaarlozing door zijn erfgenamen, die het kasteel en het domein achteloos lieten verloederen. Na een lange en moeilijke aankoopprocedure werd het kasteel Hof ter Saksen, met het omliggende landschapspark en cultuurgronden, op 11 juni 1982 overgedragen aan de gemeente Beveren. Het domein werd ingericht als een gemeentelijk parkgebied en arboretum en ook de gemeentelijke groendienst vond onderdak op het terrein. Per Koninklijk Besluit van 7 februari 1980 is Hof ter Saksen beschermd als monument en landschap. Door de langdurige leegstand en de ontmanteling van het interieur van Hof ter Saksen kwam de stabiliteit van het kasteel ernstig in gevaar. Lange tijd dreigde het gebouw letterlijk in te storten. Na de doortocht van een hevige storm in 1986 zakte een groot deel van het dak in. Sindsdien werd het kasteel blootgesteld aan de destructieve invloed van de weerelementen die het eens zo prachtige gebouw herleidden tot een bouwvallige ruïne. Na enkele alarmerende rapporten over de bouwfysische toestand werd besloten om het kasteel in zijn vroegere glorie te herstellen. Bij de start van de renovatiewerken in 2004 werd een volledig nieuwe inwendige draagstructuur aangebracht waarin de instortende gevels verankerd werden en waarmee de nieuwe dakconstructie opgevangen moest worden. Tussen september 2004 en juli 2007 werd onafgebroken gewerkt aan de buitenrestauratie van het kasteel Hof ter Saksen. De totale kostprijs van de restauratie liep op tot2.063.014 euro, waarvan de gemeente Beveren, als opdrachtgever van de verbouwingswerken, een bedrag van 679.133 euro betaalde. Het resterende bedrag werd opgevangen met subsidies van de Vlaamse gemeenschap (Dienst Monumenten en Landschappen) en de Provincie Oost-Vlaanderen. De binnenrenovatie van het kasteel is op heden nog niet aangevat. Nutsleidingen zoals gas-, elektriciteits- en waterleidingen zijn voor het ogenblik niet aanwezig. Momenteel bekijkt de gemeente Beveren samen met privé-investeerders de mogelijkheden om het kasteel een nieuwe publieke of private bestemming te geven.

 Voor de 2 grootste afstanden hebben ze hier een plaatselijke lusje ingepland waar we gaan wandelen naast de spoorlijn tot aan het station van Beveren die we onder wandelen door het tunneltje. Even verder gaan we door de poort van Kasteelhof ter Welle.

 Hof Ter Welle dankt zijn naam waarschijnlijk aan 'een waterplaats aan een bron'. Geschiedkundigen zijn het er nog niet helemaal over eens maar in de Anna Piersdreef moet ergens tussen 1.000 en 1.100 al een houten burcht gestaan hebben. Balken van dit bouwwerk zijn later gebruikt om het huidige kasteel te bouwen. De eerste vermelding 'Hof ter Welle' dateert uit 1291 en het bouwwerk kende uitbreidingen in de 15de en 17de eeuw. In 1752 kreeg het zijn huidige vorm met de bouw van de kapel. Juffrouw Anne Françoise Piers kocht het gebouw in 1727 en bracht er een school voor weesmeisjes en arme meisjes in onder. Zij zag de bouw van haar kapel nooit beëindigd, want op 2 augustus 1751 overleed zij op 88-jarige leeftijd. Zij schonk bij testament het Hof ter Welle, met alle gebouwen en landerijen aan de overste en directrice van de school. Rond het kasteel werd een schoolgebouw opgetrokken en de zusters gebruikten het kasteel als klooster tot in 1988 toen de laatste zeven zusters Hof ter Welle verlieten.In 1974 werd het gebouw en zijn onmiddellijke omgeving beschermd. De gemeente Beveren kocht in 1978 het gebouw maar het duurde nog tot maart 2009 voor de renovatie van de buitenkant klaar was. Het kasteel dient nu als decor voor een tehuis waar kinderen voorlopig niet meer thuis kunnen wonen of een misdrijf hebben gepleegd.

 We zoeken stilaan het spoor weer op om terug te keren naar het Hof ter Saksen waar we tijd maken om onze boterhammetjes op te eten. Na de lunchpauze wandelen we door het park rond het kasteel terugwaarts naar Haasdonk waar men het borstbeeld van de  'Heilige Jacobus' aan de zijgevel  van de Sint-Jacobus de Meerderekerk kan vinden. We verlaten de laatste rustpost en wandelen tussen villa's door het kleine gespetter, gelukkig van korte duur. Even nadat we de Haasdonkse bossen zijn gepasseerd komen we de Heikapel tegen voordat we een Parijs-Roubaixtje doen daar we de kasseien moeten trotseren al kiezen de meesten om te wandelen aan de zijkant tot we weer de dorpskern bereiken en de startzaal bereiken. Voor de meeste wandelaars  moeten ze nog enige tijd geduld hebben vooraleer ze kunnen genieten van hun pannenkoeken om dan terugwaart te keren naar huis zonder eerst nog een ogenblikje tijd te maken om een passage te maken in het mooi uitgebouwde toiletten.

Aantal deelnemers: 1677