|
"Het word nog eens tijd om de schoenen
aan te doen!"
35 edities lang al organiseert
wandelclub 'Vier op een rij- Zedelgem' om hun wandeljaar af te sluiten de
Sint-Elooitocht in. Startend doen we vanuit het sportencomplex waar we
kunnen kiezen uit 5 afstanden variërend van 6 tot 30km die ik al blijkend zal
bewandelen. Via de achterkant van de startzaal
gaan we allen de oude spoorwegbedding op en nemen voorts afscheid van de
kleinere afstanden die het park Hof ter Lo tegemoet wandelen terwijl wij de
andere kant de rood-witte pijltjes blijven volgen tot in Loppem-dorp waar de medewerkers
al de wandelaars begroeten in de rustpost 'De Strooien Hane' en dit zelf twee
keer voor de wandelaars van de 2 grote afstanden die hier een plaatselijke
lusje gaan doen. We steken de drukke baan over om een passage te maken door het
park met
kasteel van Loppem.
In 1856 geven baron Charles van Caloen en zijn echtgenote
geboren gravin Savina de Gourcy Serainchamps opdracht aan de Engelse architect
Edward Welby Pugin een volledig nieuw kasteel te bouwen. Drie jaar later neemt
Jean Bethune de taak over. Hij verleent aan de toen heersende neogotiek,
christelijke bouwstijl bij uitstek, een Vlaams karakter. Het Kasteel van Loppem
speelde een voorname rol in de politieke geschiedenis van België aan het einde
van de WO I. In de late herfst van 1918 vestigden zich hier het hoofdkwartier
van het Belgisch leger en de zetel van de zogenaamde Regering van Loppem.
Koning Albert I en Koningin Elisabeth verbleven er tijdens die periode. De
laatste effectieve bewoner van het kasteel was baron Jean Van Caloen. Hij
voorzag dat de volgende generaties er niet meer zouden willen in wonen en
stichtte in 1952 de vereniging 'Stichting van Caloen' die eigenaar werd van
kasteel en park.
In 1985 werd het kasteel als monument beschermd. Het park werd vanaf 1974 voor
de symbolische frank verhuurd aan de gemeente, die het onderhoudt en openstelt
voor het publiek.
Eens het kasteeldomein uit passeren we een oude neerhof uit
de 13de eeuw vooraleer we terug belanden in de rustpost om daar de
afstandwandelaars van 18km op te pikken en voet te zetten richting Zedelgem.
Maar eerst wandelen we de tunnel door onder de autosnelweg waar we nu in
Sint-Michiels(Brugge) een bosje gaan doorwandelen, en wat voor een bos? Aan de
ingang van het Tillegembos komen we eerst voorbij het Kruis van de
gefusilleerden die op een kleine
aarden heuvel staat. Het kruis vermeld in twee talen "Op deze plaats gefusilleerd
in dienst van België 10.11.1942". Tevens staan de namen van de
gefusilleerden op het kruis vermeld.
Acht leden
van de inlichtingendienst Brave-Bravery veroordeeld wegens spionage en hulp aan
de vijand werden er in het grootste geheim in de bossen van Tillegem
gefusilleerd op 10 november 1942. De lichamen van de gefusilleerden werden naar
een geheime begraafplaats in Hechtel overgebracht. Bij de opgravingen werd nog
een onbekend negende slachtoffer aangetroffen over wie geen gegevens zijn
bekend, mogelijks gaat het hier over een Duits militair die ook in het
Tillegembos als negende slachtoffer werd gefusilleerd. De bomen waartegen de
slachtoffers in het Tillegembos werden terechtgesteld werden door de bezetter
omgehakt om alle sporen uit te wissen. Na de oorlog kon men slechts bij
benadering nog te plaats van de terechtstellingen aanduiden.
We blijven wandelen op de gevallen herfstbladeren ploeteren
door soms grote plassen om juist voor het kasteel van Tudor links af te slaan
en domein Breisbroek letterlijk rechts laten of we komen met meerdere kilometers
straks weer binnen aan de aankomst. We gaan terug de snelweg onder om de
Diksmuidse Heirweg te blijven volgen terug Zedelgem binnen wandelend op weg
naar de rustpost pal in de wijk. De wandelaars van de 12km vergezellen ons hier
tijdens het plaatselijke lusje waar we via de oude spoorwegbedding naar het
Vloethemveld wandelen, een voormalig militair domein en krijgsgevangenkamp, dat
nu een waar natuurdomein geworden is! Eens het bos uit kijk ik eens naar boven, terwijl we een verzopen
weidestuk opwandelen, maar in één van de wolken zie ik toch een hondje of
hallucineer ik misschien. Na een tweede stop in die rustpost is het nog een
goede 2 kilometer stappen naar het sportcomplex de Groene Meersen.
Aantal deelnemers: 1252
|
