"Meerdere Gilles in Binche, maar niet om de sinaasappelen te gooien!"

Zwerven door de nacht, al dan niet wandelend of lopend langs een  golvend landschap niet  gedomineerd door dichtbevolking. Dat had ik zo een beetje verwacht toen ik de verplaatsing deed naar Binche waar wandelclub 'Les Marcheurs de la police de Binche' voor de 30^ste keer 100km en Thudine weer hebben ingericht. Al ben ik lichtjes ziek door de hoest toch verzamel ik een paar minuten voor 21u buiten waar iedereen(258)ook staat en paar minuten later op gang trekken om te wandelden langs een vestigingsmuur op de Square Seri Veux Binches de grote stad uit naar de eerst bevoorradingspost te Waudrez. Op de toekomstige bevoorradingspunten zullen voor ter drinken altijd kunnen kiezen tussen water of cola al dan niet bijkomstige keuze van koffie. Als waait het bijna niet toch zien we de windmolens hun wieken met volle kracht laten draaien. Het is vanaf hier dat ik wandelmakkers(Caroline en haar echtgenoot) vergezel die een goede tempo aanhoudend daar zij experts zijn in Centurions te doen. Op kasseien worden onze voeten niet verwend waar we nu de windmolens achter ons laten op weg naar Haulchin. Geen soep voor mij op deze bevoorradingspost waar ook voor het eerst onze kaart word gekenmerkt, want het is al warm genoeg buiten. Geen verlichtingspaal onderweg dus de zaklamp is nuttig om de fluocerende pijltjes te zoeken onder het geluid van krekels in de bermen. Richting Merbes-le-Château wandelen we wandelaars voorbij die blijkbaar te vlug zijn gestart wat een geoefende wandelaar eigenlijk niet zou mogen tegenkomen. We wandelen de Sambre over om door de industriezone te wandelen om andere kleding en/of kousen aan te doen in de hoofdpost terwijl we in tegenstelling tot eerdere jaren een koude pastaportie voorgeschoteld krijgen, maar toch niet voor mij. We volgen nog een klein stukje het spoorweg om terug via het water een klein stapje terug te keren om een klein onverhard waar de uitstekende stenen zeer gevoelig zijn voor onze enkels niet te verstuiken. Het is tijd om de Collégiale te Watze te passeren en verder door Thudinie, dat is het land van Thuin,  te stappen die boven een helling ligt met onder meer zijn bibliotheek en zijn stadsplein waar waarschijnlijk overdag men vergezichten kan bewonderen. Het was net helder aan het worden,als er al 61 km op de teller stond nu zou ook de tocht wat meer avontuurlijk worden. We liepen terug door een stukje bos met vooral een gevaarlijke afdaling waar we blij zijn mocht het niet geregend had of het was een gladde bedoeling geweest op weg naar de post 10(van de 14)waar we het lege flesje sportwater inruilen voor een volle. Ik vind het bijzonder mooi in deze tocht als de ruines van de abdij van Aulnes in het zicht komen. Zo om 7 uur 's morgens is de plaatselijke horeca nog niet open. Niet getreurd. In een school vlak over de sluis was het voor ons bevoorrading. Geloof me! Ik dronk er niet één maar 2 bekers cola ook al ben ik deze stilletjes beu aan het worden ben en meer zal kiezen voor de water. De Samber bleef enige tijd onze compagnon naast de mooie vergezichten. Het landschap in het bos na de controlepost merken we niet veel op daar ik hoofdzakelijk naar beneden blijf kijken om niet te struikelen over de uitstekende stenen waar het grotendeels bergop gaat. Dit stukje is nieuw voor mij in tegenstelling tot vorig jaar daar ik toen verkeerd heb gewandeld en voor een andere weg moest kiezen naar de volgende rustpost in het schooltje van Thuin.De laatste verbindingsstuk van 7km zoeken we weer veel onverharde stukken op richting de volgende rustpost in het zaaltje langs de baan te Mont Sainte-Geneviève waar we een banaan laten benuttigen. Vanaf hier krijgen we het gezelschap van de zaterdagstappers waar de grootste afstand daarvan ons vergezellen naar Buvrinnes waar men her en der soorten vogelverschrikkers vind, de ene al origineler als de andere. Het is gedaan met het voedsel tijdens de bevoorradingen nu nog alleen drankmogelijkheden tijdens de laatste 10km.  Als de windmolens weer in zicht komen is het stappen door de stofferige warme wegen tussen de korenvelden. waar de  abdij van La Bonne Espérance in het  zicht komt al is het een vervelend stukje onverhard daar schuin lopende paadje gekenmerkt door duizenden stenen van verschillende formaat ons tempo een beetje doen zakken. In de Abdij hebben we onze kaar voor de laatste keer gekenmerkt en ons nummer werd doorstreept op het getallenblad. Vanaf hier is het dan nog 4,9 km te gaan beginnen op de oude spoorweg-bedding die uitkomt bij de vestigingsmuren bij het kasteel van Binche om dan nog even door het centrum te wandelen om te belanden in het Kursaal waar we om 11u10 na 12u56 hebben gewandeld de bel luiden en proficiat wensen aan alle wandelaars die deze tocht hebben uitgewandeld.

Aantal deelnemers: 258