"1, 2, 3, alléz we zitten al aan 4de x 100km"

Euraudax Belgium kende afgelopen jaren bij hun organisaties  een magere deelnemers opkomst, maar stilletjes aan begint de opmars. Vandaag organiseert Euraudax Affligem een 20h- wandeltocht vanuit Aalst. Men moet niet volledig de 20h uit te wandelen maar men kan kiezen om na elke lus van 25km te stoppen. De echte Die-hards hebben net zoals ik geen schrik om de volle pot te doen. We zijn met 82 wandelaars vertrokken, benieuwd  hoeveel er straks nog zullen zijn. Bij vorige soort van wandeltochten heb ik opgemerkt dat de deelnemers na geruime tijd afslanken. We zijn gestart en het duurt niet lang voor we Aalst uit zijn en Vlaams-Brabantse wegen opwandelen zoals de gemeente Hekelgem ook deel van uitmaakt. De meeste onverharde stroken doen we aan zolang het nog klaar is. We wilden een strook bewandelen maar daar had iemand anders liever niet. De reden was dat er een paardeneventing plaats vind en de organisator niet wilt dat we de wedstrijd beletten. We wandelen gewoon verder, maar mocht er een paard met ruiter aankomen kaan we gewoon netjes aan de kant. Sommige paarden hadden niet veel zin om te springen, daar hij een 3de poging nodig had om de hindernis te trotseren. We wandelen Essene in en voor de kerk staat het beeldhouwwerk van "De Papeter" net voor we halt houden voor de eerste wagenrust aan het parochiezaal. We krijgen alle soorten trajecten voorgeschoteld onderweg. Is het nu kleine wegeltjes, kasseien, bos- of weidepaden, we komen ze allemaal tegen op weg naar de wagenrust voor de begraafplaats. Gebabbeld word er op dit ogenblik maar weinig dat komt omdat we de Eksterberg beklimmen. Blijkbaar Ligt Hekelgem/Affligem op zeer hoge hoogte. De Oude witte molen ligt ook al op een top om deze te passeren. Voor het eerst zien we de zon die ons een beetje doet opwarmen terwijl we in Erembodegem wandelen op weg naar de startzaal De Kring waar we tijd nemen om onze broodje op te smukkelen. Met 66 wandelaars vatten we de volgende 25km aan waar we via de oude Zeebergbrug  het Somergembos in wandelen. Bos is veel gezegd, laten we het houden op een soort van stadsparkje waar we doorwandelen. Links zin we de witte Kluiskapel maar het gaat naar rechts langs een hoppeveld voor een kasteel. We laveren tussen de grote plassen om toch geen natte voeten te hebben als we richting de kerkplein van Meldert wandelen voor onze wagenrust. Hop, de kasseien laten we rechts liever liggen en wandelen het bos in en merken dat er al een elastiek is gevormd dit ook wegens de talrijke plaspauzes. De zon gaat nu definitief onder dus tijd om de fluohestjes aan te doen maar.....het is de moeite om hem niet aan te doen daar het tijd is om te genieten van het avondmaal halfweg deze wandeling. We kunnen genieten van een groentesoepje gevolgd door een schotel van kippenblokjes met kroketjes en gestoofde worteltjes gevolgd door een cornetto.  Ondertussen word Temmerman Willy gehuldigd daar hij zijn 1ste gouden schelp heeft behaald. Wanneer we buiten verzamelen is het echt donker dus een klein lampje is nuttig voor de 60 wandelaars die beginnen aan de kortste van 4 lussen. Na het wandelen tussen de populieren wandelen we Erembodegem door langs de autosnelweg. Sommige dorpnamen heb ik nog nooit van gehoord, neem nu Teralfene daar we het plaatsnaambord van passeren. Aan het rondpunt merken we de kookketel van Affligem gemaakt door het VTI. We hebben de wagenrust al achter de rug wanneer we het station van Sint-Katelijne- Lombeek voorbij gaan. Het spoor speelt de volgende periode een grote rol op weg naar Liedekerke. We passeren het overstromingsgebied van Denderleeuw langs het water en het onfris ruikt dat afkomt van een fabriek die kadavers verwerkt. Aan het viaduct houden we even halt om te lozen en bij te tanken. De Oude denderweg brengt ons rarara..... naar de Dender die we aan de linkerzijde blijven volgen tot aan de startzaal voor het ontbijt of sommigen een dutje. Van de 82 die gestart zijn deze morgen zijn 59 dapperen gestart om de laatste lus te doen. Het begin is hetzelfde als de 2de lus met een passage door het Somergembos, waar we moeten vechten om niet te slaap wandelen. De straten gaan bergop tot aan de 2x kerkplein Meldert maar nu in donkere en rustige omstandigheden. De Paasklokken hebben blijkbaar hun werk al gedaan. Koud is het alleszins want aan de ruiten van de auto's merken we een kleine vrieslaagje onderweg naar de laatste wagenrust bij de Patronaat te Hekelgem. Nog een goede 6 kilometer wacht er ons waar bijna aan het einde van de wandeling de zon zien opkomen en iedereen feliciteren met hun prestaties. Ann Baert krijgt daar bovenop nog een extra applausje daar zij nog gehuldigd word voor haar 3de gouden arend. Nu nog de trein nemen om zo snel mogelijk mijn bed op te zoeken. De paaseierenraap is voor enkele uurtjes later.