"Lente is met deze temperathuren ver te zoeken."
Als je van rustige wegen tussen landbouwbedrijven houd moet je vandaag je gaan verplaatsen naar Keiem(een deelgemeente van Diksmuide). Daar richten De Tervaete Stappers voor de 12^de keer hun lentetocht in. Als je aan lente denkt denk je aan wandelen in lichte kledij. Nu moeten we ons dik inkleden als we eens aankomen. Vlak naast de kerk vindt in ontmoetingszaal de inschrijvingplaats. Van daaruit krijg je van de club vele voorstellen om je afstand uit te kiezen. Eerst moet je kiezen welke lus je gaat wandelen, maar daarmee is het nog niet genoeg. Je moet dan nog eens kiezen als je de korte, middelmatige of grootste versie van de lus gaat bewandelen. Ik kies vandaag om alle lussen te doen in de grootste versie. We maken steeds een rondje rond de kerk die steeds centraal zal staan. Beginnend doen we met lus 1, waar we al vlug een onverhard wegeltje volgen voor we de drukke baan oversteken. Rechtdoor gaan we stapwaarts en passeren enkele wandelvrienden om een klein wegeltje in te slaan die leid naar een boerderij. We steken de Meulebrugge over, waar hier ergens vroeger de Leedmolen stond. We steken de drukke Oostendestraat ver om via het cisterciënzerpad kriskras te wandelen door de wijk liggend achter de kerk. Voor de 2^de lus komen we nog eens langs de kerk gaat het via een grote serrekweker van viooltjes nemen we stilletjes aan afscheid van de kortere versie van deze lus. De 2 grotere gaan richting Vladslo. Eens voorbij dit bord is er bij een vijvertje van een plaatselijke bewoner tijd om elk onze eigen weg op te gaan. Wat horen we hier?, Het gekraai van hanen. Dat wil veel zeggen als we het ’t Kakelend Kippenmuseum passeren, waar we als nog eens in de zomer tijd hebben kunnen binnenwippen. We houden even halt in de startzaal voor dat we beginnen aan de laatste lus. Door tijdsgebrek ben ik genoodzaakt om mijn plannen te herzien en de langere versie aan me laten voorbij gaan. We houden rechts aan de drukke baan om Keiem de rug te keren. We merken op dat bewoners creatief zijn om hun voorgevel te versieren. Nu is het de beurt om Leke binnen te wandelen, alhoewel het centrum laten we aan ons neus voorbij gaan maar wandelen we wel door het gehucht Zoetendale. We bewandelen een wegeltje die ons brengt naar een hoeve. We wandelen langs de Moerestraatbeek tot we goed moeten kijken dat we het juiste wegeltje niet voorbijlopen die leid naar het militair kerkhof van Keiem. Voor ons zien we de kerk, maar als we denken dat we er bijna zijn, gaat het nog even naar links om een klein omeweggetje te maken voordat we een einde maken aan deze wandeling.