“Nacht van Vlaanderen, Nacht van West-Vlaanderen, Zeg maar gewoon ‘De Nacht’ ”.

Wat ben ik blij dat de bui die gisteren viel vandaag weg zal blijven, of het was extra zwaarder geweest op mijn 2^de 100km in 2 weken tijd. Ik neem het openbaar vervoer om mij te verplaatsen naar Torhout voor mijn 3^de deelname van de Nacht van West-Vlaanderen. In de sporthal haalt iedereen zijn borstnummer en/of controlekaart. Ik heb een nummer gekregen dat gemakkelijk te onthouden is nl. 5050. Om 20.15u kropen we in het zog van de lopers van de 10km en wandelden tussen 2 hagen van supporters over de Burg naar De markt. De brede Ruddevoordestraat leidde ons het Brugse Ommeland in. Een muziekgroepje en de startstempel wachtten ons op aan de ingang van het diocesaan centrum Virgo Fidelis, waar de schitterende dreven van het wandelbos ons de 1^ste natuurstroken bezorgden, om over te gaan in het Groenhovebos. Enkele meters verder waar we gratis peperkoek kregen lieten we de 10km achter en stapten het plaisierbos in. Een smal paadje tussen de varens zorgden ervoor dat het tempo even zakte. Langs enkele straten, met passage door het girodomein kwamen we aan in Veldegem waar we krachten konden opdoen met een banaan en een bekertje water. De wandelaars van de 42km komen hier straks nog eens terug, wij niet want we eindigen via andere wegen, maar dat is nog veraf. We wandelen het natuurdomein doeveren in waar onderweg even de benen moeten heffen om de houten bruggetjes te trotseren. Aan het einde van het natuurstrookje stond het bevoorradingsteam te wachten om ons bij te tanken met de nodige suikers van een bekertje cola&een suikerwafel. We dwarste een brede baan en zochten een brede natuurstrook langs de snelweg op afscheid te nemen van de 42km. Ondertussen kwamen de fluovestjes&zaklampen tevoorschijn. De sliert van op en neer dansende lichtjes werd gevormd, wat de mooiste momenten beleefd van De Nacht. We klauterden de A17over en kozen voor een lange kasseidreef die ons afleverde aan de controlepost in Oostkamp.Met nog wat aanmoedigingen van plaatselijke bewoners, zochten we het Nieuwenhovebos op. Met het Rooiveld kregen we er een volgend bosstrook onder de voeten geschoven, die ons brengt in Waardamme. Hier krijgen we de kans om onze 1^ste portie koffie binnen, alsook(waar ik een beetje tegenopzie)een frangipanegebak, dat we moeten opeten, nu we de kans nog hebben om nog vast voedsel in te nemen. Wat rustige straatjes brachten ons naar een drukke baan waar een politieagent ons een veilige doorgang bezorgde. Ondertussen zijn we beland in Hertsberge waar we getrakteerd worden op een koude choco. Via een ommetje rond de kerk, wandelen we het uitgestrekte Bulskampveld in waar we het onverharde volgen tot aan de controlepost te Ruiselede waar we moeten letten op het verhoogje. Leuke betondreefjes voerden ons even doorheen Oost-Vlaanderen, waar we 2 bruggen over wandelen om via de Miseriestraat de jachthaven van Beernem naast te wandelen met de intussen bekende voetgangersbrug over het kanaal Gent-Brugge-Oostende die we oversteken om via het wegeltje achter het gemeentehuis het Cultureel Centrum te bereiken waar we voor het eerst gebruik kunnen maken van onze bagage. Een tiental minuutjes later zetten we de tocht verder, want we zijn zo goed als halfweg, naar een nieuw stukje dat gedaan word tegenover de vorige keer dat ik deelnam. We zoeken een onverhard en nadien verhard paadje op die ons bracht naar het kanaal. We wandelen ernaast met een paadje dat een beetje schuin loopt door de Leiemeersen. In Moerbrugge kregen we de kans voor een suikerwafel, maar daar bedank ik voor want mijn maag begon een beetje tegen te pruttelen. In plaats van terug te keren naar het kanaal, stapten we nu richting Beverhoutsveldkapel waarna de Assebroekse Meersen+de Gemene- en Loweiden ons van een magnifiek stukje natuur voorziet. Ondertussen mogen de fluovestjes en de zaklampen weg gestoken worden en kijken de koeien een beetje vreemd op, want zo vroeg op de dag zoveel wandelaars voor hun neus zien voorbij komen, hadden ze wellicht niet gedacht. In het dorpsschooltje van Assebroek werden we getrakteerd op een yoghurtje. Een stukje oude spoorwegbedding, en heel wat kleine doorsteekjes leidde ons feilloos terug naar het kanaal waar we grondgebied Brugge inwandelen.Langs het allombekende Begijnhof & het Minnewaterpark krioelt het niet van de toeristen, maar de rust zelve bereiken we het concertgebouw bij ’t Zand waar de wekelijkse markt stilaan word opgezet. Tijdens mijn vorige edities zochten we nu het station op, maar daar is verandering gebracht, want we wandelen even een ander ommetje om toch een blik te werpen aan de achterkant om stilletjes aan de 2^de hoofdcontrolepost te bereiken in het Immaculata Instituut(niet het Boudewijn Seapark meer)waar we kunnen genieten van een boterhammetje met een tasje koffie. Hier kunnen we ook het overtollige belast achter laten in onze bagage om mijn rugzak enigszins lichter te maken. We trekken ons weer op gang om via enkel straten te belanden in het tillegembos. Een passage eerst langs het kasteel, en het planetenpad maakte we een eind aan dit provinciedomein. Een onverhard pad bracht ons langs de historische hoeves Peereboom&Hermitage. We volgden de Diksmuidse Heirweg tot onze voetjes nog eens een graspaadje voorgeschoteld krijgen in het Chartreuzinnenbos. Het is hier ook dat in het sportzaaltje, waar ik merk dat er erg rustig is, ons krachten kunnen bijtanken met een banaan. Nu gaan we terug domein Breisbroek in om te genieten wellicht van het laatste stukje Groot Brugge om via een tunneltje onder de E40 onze weg verder te zetten naar De Groene Meersen te Zedelgem. Door de openvlakte van de Klijthoek, maken we nog even gebruik van een doorgang van een boer om voor ons de Kerk van Aartijke te zien, waar aan de voetbalkantine de wandelaars die deelnemen aan de batjestocht ons ook vervoegen. Een strook onverhard loodste ons naar provinciaal domein D’Aertrycke, grondgebied Torhout, waar een lange dreef ons bracht naar de dorpskern van Wijnendale. In het Parochiehuis kunnen we onze laatste krachten bijvullen om de resterende 4 kilometers af te leggen. Via de welbekende Groene 62 gaat het zo goed als rechtdoor om aan het einde van deze strook nog even een drukke baan te dwarsen, en aan de brandweerkazerne het sportterrein inwandelen om de bel te mogen luiden na 14u56min te hebben gewandeld.

410 deelnemers hebben de finish bereikt.