“Zie ik de lichtjes van de Schelde”

Om de 4jaar organiseren de Scheldestappers uit Zingem een langere versie van hun jaarlijkse Sloebertocht. Dit jaar hebben ze voor de 3^de keer weer hun best gedaan om de wandelaars een mooi parcours aan te bieden van 100km. Starten doen we traditioneel vanuit de voetbalkantine van Zingem. Ik haal mijn borstnummer(83)af, raadpleeg nog even de informatie over de controleposten, om tot slot klaar te maken om aan de start te verschijnen. Met 375anderen wachten we om het signaal om te vertrekken. Er staat een matige wind onder droge omstandigheden, terwijl het zonnetje ondergaat stilletjes. Na een ommetje doorheen de dorpskern van Zingem krijgen we heel wat aardewegen en paadjes onder de voeten geschoven die ons doorheen de Scheldemeersen en het natuurgebied Kleinmeers tot aan de Schelde brengt. De Schelde wordt een tijdje stroomopwaarts gevolgd en wat verder overgestoken naar Nederzwalm. Enkele rustige weggetjes loodsen ons naar de eerste rustpost in Welden. Na de rustpost gaat het richting het natuurgebied de Rijtmeersen. Gezien het late uur doorkruisen we dit natuurgebied niet maar volgen ze de aardeweg die langsheen het reservaat loopt. De beleving is er niet minder om. Wat verder komen ze aan de Ohio-brug waar deze aan beide uiteinden bewaakt door buffels. Een aardeweg omgeven door weiden, afgezoomd met soms majestueuze knotwilgen, brengt ons opnieuw tot aan de Scheldetragel. Van hieruit gaat het richting Oudenaarde tot aan de rustpost achteraan het zwembad. Na een korte doorsteek van het Liedts-park met zijn fraaie vijverpartij bereiken we het centrum van Oudenaarde. Via de markt gaat het opnieuw richting Schelde. Vanop de Scheldebrug zien we de abdij van Maagdendale en de kerk van Pamele. Van hieraf gaat het richting Leupegem en eindigt ook het vlakke gedeelte van deze 100 km-tocht. Enkele rustige aarde- en veldwegen brengen de wandelaars aan de voet van de Koppenberg, de eerste maar zeker niet de laatste helling die we vanaf nu te verwerken krijgen. Na deze toch wat nijdige beklimming worden we beloond met een banaan +bekertje cola. Na een doortocht doorheen het Koppenbergbos wordt stilaan de rustpost aan de voetbalkantine van SV Nukerke bereikt. Na het verlaten van de rustpost dwarsen de deelnemers de N60. Een kerkwegel en een lange afdaling, met soms gevaarlijke passages leid ons tot aan de Taaienberg, de tweede helling van de dag of hier beter gezegd de nacht. Eenmaal boven gekomen wordt via enkele veldwegen opnieuw de diepte ingedoken. Doorheen een heuvelend landschap gaat het nu verder richting Louise Marie alwaar de volgende rustpost wacht.Vanaf nu volgen rustposten die we 2x doen. Gebruik makend van de bosrijke omgeving, waar we met onze zaklamp moeten kijken of we niet uitschuiven in de modder, gaat het nu richting Berg Ten Houte die de wandelaars verder afdalen. Na even verder nog een klimmetje gaat het dan via rustige wandelwegen naar de rustpost in Schorisse waar we voor de eerste maal van onze bagage gebruik kunnen maken en waar velen voor hun ontbijt kiezen. Ik kies nu gewoon voor een koffie om nog altijd wakker te blijven. Via een wegeltje langsheen de Molenbeek en de kasteelmolen verlaten we Schorisse. Een nijdig klimmetje brengt ons in de Heidestraat waarna we door een weide terug neerwaarts afzakken. Dit levert, als het al licht genoeg is, fraaie vergezichten op. Via heel wat aarde- en veldwegen bereiken we het gehucht Koekamer. Het kasteeltje dat men aan het verbouwen is wordt nu gediend als rustpost. Enkele aardewegen op de grens met Wallonië loodsen ons naar het vorig jaar door de overheid aangekochte Sint-Pietersbos. Dit is naar alle waarschijnlijkheid wellicht het mooiste bos dat de Vlaamse Ardennen rijk is. Na de doortocht van het Muziekbos en zijn recente uitbreiding komen we voor de tweede maal in Louise Marie terecht. Nu is het stilletjes aan licht aan het worden, waardoor we de zaklamp definitief opbergen. We dalen opnieuw het bos(waar we nu wel de modder duidelijk zien) in dat hen tot Berg Ten Houte brengt. Daar aangekomen gaat het nu opwaarts. Een aaneenschakeling van aardewegen, met op het traject ondermeer een passage langsheen de omstreden stortplaats Bohez, brengt ons terug richting de schuur van Koekamer. Goedemorgen, Enkele rustige veldwegen leid ons naar het Bos ter Rijst. Na de doortocht doorheen het bos passeren we de ezelsboerderij in de omgeving van Bosgat. Vanaf hier en tot het einde van de tocht krijgen we het gezelschap van de 60 km-wandelaars. Via een rustige aardeweg met mooie vergezichten passeren de wandelaars ietwat verder de kasteelwoning van Jan Fabre, eveneens één van Vlaanderens bekendste kunstenaars. De Vlaamse Ardennen zijn dus niet alleen geliefd bij wandelaars en fietsers. Aan het Hof te Wolfskerke gaat het linksaf richting Ijskelder. Na nog een stevig klimmetje over een restant van een oude kasseiweg lonkt de volgende halte in de voetbalkantine van Zegelsem. Hier krijgen we een rijsttaartje, maar mijn maag pruttelt nu al wat tegen, en zeg ik nee tegen het gebakje. Het weer is wel heel wisselvallig. Ene keer volop zon waardoor het warm is, maar ook steeds weer de zon die weg is waardoor het fris aanvoelt. Na de kantine leidt een neerdalend wegeltje naar de Wolvenweg, een heerlijk stukje veldweg. Wat verder volgt een aardeweg richting Burreken. Doorheen het bos en langsheen het natuurgebied bereiken we de Ganzenberg die we verder afdalen. Via de Beukenstraat gaat het opnieuw opwaarts tot bovenaan Foreest. Dan wenkt enkel nog de afdaling naar de rustpost in Schorisse waar onze bagage wacht. Hier maak ik gebruik om het overtollig achter te laten om gewicht te besparen, maar tegelijkertijd een nieuwe voorraad voedsel&drank aanvullen. Na de rustpost doe ik een zakje chips open om mijn zoutpijl op te krikken, wat ik even later toch merk waardoor mijn tempo een beetje omhoog gaat. Na Schorisse volgt traditioneel de trip naar de brouwerij Roman. Enkele rustige aardewegen brengen ons aan de voet van de berg Stene. Na de beklimming volgt de soms wat drassige afdaling langs Schamperij. Dit hoort nu eenmaal bij de Sloebertocht. Het zou zonde zijn om zo’n prachtig stukje natuurschoon links te laten liggen.
Daarna volgt een lange wegel richting de weg Oudenaarde-Brakel die we kruisen. Een aardeweg langsheen de Oude Molen afdalend biedt de wandelaars een prachtig zicht op Sint-Maria-Horebeke en Sint Kornelius-Horebeke. Nu wenkt enkel nog de brouwerij Roman met zijn frissmakende Sloeber. Deze krijgen de andere gratis aangeboden. Ik drink geen bier dus verlaat ik al snel de brouwerij. Na de rustpost dalen we de Varent af, waarna we vrij kort daarna een aardeweg nemen die ons boven de Boigneberg brengt. Na de beklimming van de Kapelleberg(waar ondertussen enkele kleine druppels vallen) leiden enkele aardewegen en een passage doorheen een recent aangelegd bos- en natuurgebied ons naar de bevoorradingspost in Volkegem waar we op het pleintje voorzien worden van het nodige water en een versnapering. Via een aangenaam neerdalend wegeltje komen we aan de voet van de Wolvenberg, een lastig klimmetje, maar het is hiermee gedaan met. Daarna volgen opnieuw enkele aardewegen met van daaruit een fraai zicht op Ename en Oudenaarde en een korte maar heel mooie doortrek van het natuurgebied Enamebos alvorens de rustpost op de Lijnwaadmarkt in Ename te bereiken. De heuvelachtige Vlaamse Ardennen zijn achter de rug en er rest ons nu enkel nog een tiental vrij vlakke kilometers doorheen de Scheldevallei. Langsheen een stuk Scheldetragel, een door kleiwinning nieuw ontstane waterpartij en enkele oude Scheldearmen worden de deelnemers naar de rustpost in Heurne(waar we eerst trappen moeten overwinnen) geloodst. Na de rustpost begeven we ons naar het domein Axelwalle. Daar wacht de drankwagen van Roman hen op om te kunnen genieten van een bruin streekbiertje of een frisdrank. Nog 2.9 km scheiden ons van de welverdiende aankomst. Na nog even door de dorpskom en rond de Sint-Bavokerk getrokken te zijn komen we aan in de voetbalkantine van Zingem en zit onze 100 km er op. We halen onze T-shirt&fles sloeber op en recupereren enige tijd om de trein te nemen naar huiswaarts en daar het tekort aan slaap inhalen.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> Er namen aan de 100km 376 wandelaars deel.