"Boven de hoofden zien naar de vergezichten van de Koppenberg".

Volgens de weervoorspellers zal het niet droog blijven vandaag, maar daar trekken we niks van aan en vatten de verplaatsing naar Leupegem, een deelgemeente van Oudenaarde. We worden verwelkomd door wandelclub Hanske de Krijger in zaal edelweiss waar voor hun jaarlijkse Koppenbergtocht. Van hieruit starten alle 4 afstanden om eventjes de drukke baan te volgen, waar snel gekozen word om binnenstraatjes te kiezen. Hier kunnen we opmerken aan de wandelaars dat we kleine lusjes zullen maken. We krijgen een 1^ste kennismaking met de modder die we ondervinden door een onverhard wegeltje te bewandelen. Nu wandelen we op de oude spoorweg en nemen afscheid van de 6km die rechtdoor gaan. Wij gaan naar rechts om even de klimmersbenen al te testen. De parcoursbouwers hebben ervoor gezorgd voor de mensen die geen zin hebben om een stukje bos te doen om een omleiding te maken. Wij gaan dus door het Koppenbergbos, om daar de trappen te nemen(die echter versperd word door een omgehakte boom)om al snel weer naar beneden te gaan om voor het verharde te kiezen. Aan het einde van het bos komen voorbij de gekende Lourdesgrot. Via een wandelwegeltje, dat uitkomt aan de kerk van Melden, ligt even verder de rustpost in het parochiezaaltje. We beginnen de Koppenberg al te ruiken, maar we gaan eerste nog een keer de oude spoorweg bewandelen. Daar is hij dan, De puist van melden of de al bekende Koppenberg. 3weken terug was er hier nog massa volk n.a.v. de Ronde van Vlaanderen, maar nu is er niemand te zien. De berg bestaat uit 500m kasseien met het steilste stukje van 22%. Wie nog een huis zoekt kan hier terecht, want boven staat er een stekje te koop. Eens Boven gekomen moeten we toch de tijd nemen om even achterom te kijken en te genieten van het zicht op de Scheldevallei, met het kerkje van Melden op de voorgrond. We duiken opnieuw het bos in waar de voorjaarsbloeiers allicht volop in bloei staan. Het is hier ook het moment om afscheid te nemen van de 12km. Wij volgen nog het laatste stukje berg om via de Oudenberg de daling in te zetten. We volgen enkele asfaltwegen om de Kortekeer op te gaan. Achter een blinde bocht ligt hier zowaar ook een steil stukje. Boven is het voetbalplein van KSV Maarkedal gelegen, en daar in de kantine is de volgende rustpost voor ons. Van hieruit start ons plaatselijke lusje. We wippen even binnen in Nukerke om langs de begraafplaats te wandelen, om de grote baan weer te dwarsen. We stappen door het sterk golvende Cabernol, merken dat de appels nog niet voor direct zijn & gaan het Peronpad af. Hier liggen de stenen verspreid om aandachtig te kijken of we nergens overstruikelen. We wandelen door de weide om de Zulzekestraat te bereiken. Aan een hoeve gaat het onverhard naar het Spijkerbos, waar ons de lastigste klim van gans het parkoers te wachten staat. Dan gaat het vrij vlak terug naar de rustpost. We volgen even de N 60, en helaas na geruime tijd droog weer te hebben, valt het eerste buitje op ons hoofd. Al gelukkig is het maar van korte duur. De wandelaars van de 12km duiken op en samen kiezen we voor de andere kant van de Koppenbergbos. De paraplus gaan weer open, want een hagelbui spaart ons zelfs niet. Voor ons zien we de kerk van Oudenaarde. We verwelkomen terug de wandelaars van de kleinste afstand om samen het laatste stukje onverhard van de dag te bewandelen. Her en der komen we wandelaars tegen van ‘Les Amis de l’Argentine’ die vandaag zijn gekomen met een bus. Tussen de huizen nemen we de wandelpaadjes en zien we voor ons de industriezone. Even de bocht om, en gaan de laatste rechte lijn op om een einde te maken van deze wandeling. De wandelclub dankt de 1168wandelaars voor hun deelname aan hun inrichting en nodigen ons al uit voor Molentocht die doorgaat op 9mei.