Oeps, k sta een paar dagen achter met mijn trainingsverslagen, maar daar is een goeie reden voor: onze computer weigerde dienst! Enerzijds valt hij van tijd tot tijd gewoon uit (en dan ben je alles kwijt wat je aan het type was), maar ook een aantal programmas (waaronder Garmin Training Center) zijn gewoon verdwenen! Alles kwijt dus L. Nu ja: het belangrijkste is wel dat de trainingen uitgevoerd werden, maar het is toch wel handig/plezant om van tijd tot tijd eens terug te keren in de tijd (al is het maar om jezelf te motiveren en je vooruitgang vast te stellen).
Gelukkig heb ik meestal een print-screen genomen om op de blog te zetten, zodat ik hier nog kan piepen
16u: Lopen 6.84 km in 37:33 (5:29/km)
Door omstandigheden (zie post van maandag) kon ik de versnellingen die de coach op dinsdag voorzien had, niet uitvoeren. Dinsdag werd woensdag... Woensdag werd donderdag... Donderdag werd vrijdag... Vandaag moesten ze er absoluut door! Maar... t ging écht niet. De benen waren wel OK, maar mijn hoofd wil voor geen geld van de wereld meer mee Het eerste blokje was al trekken en sleuren. Met veel goede moed aan blokje 2 begonnen (wie weet gaat het toch beter!?). Nee dus. Allez, nog een laatste poging... Maar ook blokje 3 was niet om over naar huis te schrijven: ik keek op mijn Garmin in de veronderstelling dat ik al halfweg was... nope, nog 800m te gaan (200m afgelegd dus). Toch nog uitgelopen, maar toen heb ik met spijt in het hart mijn 'kar' gedraaid en rustig naar huis gelopen. Bij wijze van 'straf' nog getrakteerd op een serieuze stortbui. Waarom niet?
Eigenlijk vind ik het wel spijtig: k heb 36 (jawel! ik ben op 12 oktober begonnen aan de voorbereidingen van het nieuwe seizoen) weken lang mijn schema bijna perfect (denk ik toch) uitgevoerd. En nu die laatste week is er teveel aan. Vanavond op tijd gaan slapen en morgen met een positieve noot trachten af te sluiten: een duurloop over 18 km en nog een zwemtrainingske.
Na de duurtraining van woensdag was dit dus de laatste echte fietstraining. Volgende week zal ik nog wel eens gaan losrijden, maar het 'stevige' werk werd vandaag afgerond: 9 blokjes van 3 aan 37 à 39 km/u, dus zon 5 km/u sneller dan wat het in wedstrijd zou moeten worden.
De beentjes waren goed, want zelfs de stukken met tegenwind werkte ik af aan die geplande snelheden. Fietsen: check!
Donderdag 17 juni: Lopen 12 km in 55:16 (4:36/km)
Ook donderdag had ik het de eerste kilometers moeilijk. Dit keer niet zozeer met de benen die het tempo nog moesten vinden, maar vooral met de motivatie. Eigenlijk ben ik een 2-tal weken te vroeg klaar met de voorbereiding op de halve triatlon. Het loopschema loopt nog door tot volgende week, maar in de andere disciplines zijn de geplande trainingen bijna allemaal afgewerkt (1900m zwemmen: check 90 km fietsen en de geplande intervaltrainingen: na morgen check). K had er bij de planning namelijk rekening mee gehouden dat er hier en daar toch wel een weekske verlies zou zijn door ziekte of zo, maar (gelukkig!) ben ik er al sinds november van gespaard gebleven. Enkel die spinnebeet van vorige week had wat vertraging tot gevolg.
Van mijn dagje verlof heb ik gebruik gemaakt om de laatste lange fietstraining van de voorbereiding te maken. K wou per sé nog eens de wedstrijdafstand in de benen hebben, dus het was het ideale moment. De weersomstandigheden waren redelijk pittig: de zon scheen wel en het was ook een aangename temperatuur, maar die wind... 4 Bft in het binnenland, maar aangezien ik mn duurtrainingen steeds in de Nederlandse polders afwerk was het ginds al dicht tegen de 5 Bft. Gelukkig was het vooral tegenwind in het heenrijden, zodat ik redelijk 'relaxed' en met een goed gevoel kon terugkeren. In het heenrijden reed ik constant een goeie 27 km/u, zodat ik mn hartslag redelijk laag kon houden. Na het keerpunt ging het dan 'gone with the wind' tegen 30 à 31 km/u. Geslaagde/plezante training!
Deze week is het de laatste echte trainingsweek, dus het aftellen kan beginnen: vandaag stond de voorlaatste zwemtraining in open water op het programma. Terug een gewone 'duurtraining' van 1900m (de wedstrijdafstand en exact 1x rond de Nieuwdonk). Na vorige zondag is het dus de 2de keer dat ik de volledige afstand zwem, dus dat zal in Neerpelt ook wel lukken. Zaterdagavond trek ik nog een laatste keer naar het meer, maar wellicht ga ik dan langs het staketsel wat snellere intervalletjes zwemmen.
In principe zou ik morgen intervalletjes moeten lopen, maar de electricien komt naar het huis dat we gaan kopen, dus zullen we daar ook langsgaan (k moet er immers voor zorgen dat er zeker een stopcontact voorzien wordt op de plaats waar ik van plan ben om op de Tacx te trainen hé
Gisteren heb ik me in de laatste run bewust wat ingehouden, zodat ik vandaag de geplande duurloop kon doen. Normaal gezien zou ik die in de avond moeten afwerken, want ik had immers de 'eer' om als bijzitter te gaan zetelen bij de verkiezingen. Gelukkig heb ik me ginder heel vroeg aangemeld, stond ik als eerste reserve (want diegenen die laatst komen moesten blijven), hadden ze geen reserven nodig (iedereen is braaf komen opdagen) en... was ik dus om 7u45 al terug thuis
De duurloop dan: de eerste kilometer was het weer wat zoeken naar het tempo van 5:30, maar tegen dat ik op de Scheldedijk zat (na 3 km) had ik dat gevonden. De rest is eigenlijk heel onbelangrijk: kilometerkes afgemaald (de ene al wat sneller dan de andere, maar allemaal binnen de grenzen van het 'toelaatbare'). Na 13 km begon ik toch wel de inspanning van gisteren wat te voelen, wat me direct met mijne poezelige maat 45 op de grond zette: niet te hard van stapel lopen daar in Neerpelt. Beter te traag vertrekken en na 10 km nog kunnen versnellen, dan stevig uitpakken en na 10 km weer te moeten inpakken . K denk dat 'k zo van die briefkes op mijn drinkbuskes/energydrinks ga plakken om mij eraan te herinneren, want in t heetst van de strijd zal dat (lees: overmoed) wel eens het probleem kunnen worden...
De laatste kilometers van deze training liep ik weer in een hoger tempo (5:02 en 4:55) en dat ging nog behoorlijk vlot, dus k zat nog niet steendood.
Zaterdagochtend stond ons recreatief duatlonnetje geprogrammeerd. Om het voor iedereen haalbaar te maken hadden we een formule volgens de 'sprintafstand (5 km lopen - 26 km fietsen en nog eens 2.5 km lopen) én nog een wedstrijd over de 'halve sprint'-afstand (2.5 - 13 en 2.5 km) georganiseerd. Gans het traject is verkeersvrij, dus dan denk je 'nu kan er niks meer misgaan'... Breekt er halverwege toch geen paard uit zijn weide zeker!? Gelukkig kon iedereen veilig passeren en gebeurden er geen ongelukken
De wedstrijd zelf was voor mij eigenlijk nog een goede laatste conditietest voor de triatlon. De eerste run ging in 20:28 waardoor ik met 17" voorsprong kon wisselen. Doordat er op lange rechte wegen werd gereden, kon ik tijdens het fietsen mijn tempo afstemmen op dat van de achtervolger. De 26.2 km gingen erdoor in 46:52. De laatste run tenslotte liep ik in 11:01, goed voor een totaaltijd van 1u19'25". Aangezien we vorig jaar op een identiek parcours liepen/fietsten, kan ik de tijden onderling vergelijken. Toen ging het in 1u22'38, dus we zijn erop vooruit gegaan
Wat me wel opviel: door nu al een paar maanden voor die halve marathon te trainen is de snelheid en de explosiviteit wat weg. Een tempo onder de 4:00/km in de eerste run zat er nu bvb niet in, terwijl dat in de periode dat ik voor de 10 km trainde bvb wel vlot ging op een wedstrijdje over 5 km. T kan natuurlijk ook komen door ruim onvoldoende te rusten de voorbije dagen (redelijk veel werk gehad met de voorbereidingen, vrijdag een ganse dag rondgecrosst enz) én met de cortisone die ik de vorige 10 dagen moest innemen.
Maar we trainen nu voor de halve en die gaat wel goed, dus we klagen zeker niet
Vrijdag 11 juni: toch getraind tussen het voorbereiden
10u - Fietsen: 8x 3' (2' recuperatie)
Deze ochtend heb ik nog gauw een intervaltraining op de tijdritfiets afgewerkt. Voor de rest van de dag had ik het superdruk met de voorbereidingen van onze duatlon die morgenochtend doorgaat hier op de Scheldedijk in Berlare: paaltjes in de grond kloppen, pijltjes ophangen, startnummer plastificiëren, materiaal voor de seingever/jury/bevoorrading/wisselzone klaarzetten, nadarafsluiting ophalen enzo... Elk jaar vraag ik me weer af waarom ik me die miserie telkens weer op mn nek haal! Want op t laatste moment zijn er telkens weer mensen die afmelden, nog proberen inschrijven, materiaal dat niet beschikbaar is... Maar als alles dan achter de rug is en 't is goe verlopen, haalt de voldoening het toch weer van de frustraties
Zelf doe 'k uiteraard ook mee. Als k mn winst van vorig jaar wil hernieuwen zal k moeten proberen om geen (of toch zo weinig mogelijk) tijd te verliezen in de 5 km lopen (dit jaar doen er een paar goeie lopers mee) om dan in t fietsen (26 km) proberen wat voorsprong te pakken voor de laatste run (van 2.5 km)... Maar t is vooral voor t plezier, dus de uitslag is eerlijk gezegd bijkomstig hoor! Om 10u30 beginnen we eraan...
Eigenlijk is woensdag een 'fietsdag', maar aangezien de vorige looptraining ook een dag eerder afgewerkt was, kon ik vandaag al (in de gietende regen) aan mijn opdracht beginnen: een tempoloop van 9 km aan 4:45/km. Om er wat rapper van af te zijn (niet van de training, maar van de regen) zou ik 'iets' sneller lopen, maar dat 'iets' werd al gauw 4:22 over de eerste kilometer... Té snel dus. Maar het gevoel zat wel goed, waardoor ik de resterende kilometers eigenlijk allemaal tussen 4:25 en 4:30 afwerkte.
T wordt gelukkig keer op keer bevestigd: de conditie is (volgens mijn niveau uiteraard) redelijk goed en ik denk niet dat ik nog echt beter zal worden in de resterende 2 weken. Het komt er dus op aan om gewoon te onderhouden en vooral goed te verzorgen en de laatste week te rusten!
Normaal heb ik een vast stramien voor mijn avonden: thuiskomen van t werk, trainen, eten, evt wat TV-kijken en dan gaan slapen. Als ik nog iets vóór mijn training moet doen, wordst ik daar zó nerveus van en meestal komt die training er dan niet eens meer van... Maar vandaag moest het gewoon: aangezien het de enige dag is dat er nog droog weer wordt voorzien, zouden de intervalletjes er vandaag door moeten. Maar t was ook zwemles/watergewenning voor ons Laura... Dus eerst eten, dan naar t zwembad en pas tegen 20u (als k normaal al bijna gedaan heb) nog mn kledij aantrekken om te gaan trainen...
Maar gelukkig ging de training (8x 1km aan 4:05/km) heel goed: alle blokjes een stukje sneller gelopen zonder te moeten forceren. K ben content dat ik mn karakter getoond heb om te vertrekken No pain, no gain...
Fietsen gaat pijnloos, dus deze ochtend gingen we es testen of ook het lopen goed lukt, zodat morgen eventueel versnellingen kunnen afgewerkt worden. Ook hier kan ik kort zijn: geen enkele pijn gevoeld. Bizar eigenlijk: donderdag niet eens gewoon kunnen stappen (toen was 'k van mening dat dit toch een paar dagen ging duren) en 3 dagen later al pijnloos kunnen lopen! Maar we klagen niet Eerst heb ik 4.5 km rustig gelopen, gevolgd door 500m aan een 4:30/km om dan nog een kilometertje los te lopen.
Dus: morgen versnellingen (8x 1km
Ondertussen is er ook nog wat (klein) nieuws van de triatlon in Neerpelt die over exact 3 weken doorgaat: momenteel zijn er voor de 1/2de afstand 302 deelnemers ingeschreven (ik start voorlopig met nummer 146)! Dat zal drummen worden in die eerste zwem-meters (al ga ik me met veel plezier achteraan leggen, want t zal in dat onderdeel echt niet op een minuutje min of meer aankomen
Deze middag ga ik ook eens werk maken om mijn bevoorradings-strategie op papier te zetten, zodat mn begeleiders weten wat te doen
UPDATE: 19u30 - Zwemmen: 1.900m open water
De ganse middag was het hier pijpestelen aan het regenen, maar rond 18u hield het ineens op! Meer zelfs: er kwam zowaar een warm lentezonnetje opzetten . Ideaal moment dus om nog eens naar de Nieuwdonk te trekken om die langverwachte 'ganse ronde' te kunnen maken. En gelukkig had ik er totaal geen problemen mee. Of toch: door het warme weer van de voorbije dagen, begon er op de stukken waar je makkelijk kan staan algen en van die 'lange groene slierten' (het heeft ongetwijfeld een wetenschappelijke benaming, maar dit eventjes terzijde) te groeien die eigenlijk wel hinderen. Je trekt die immers steeds mee met je hand en ze blijven aan je gezicht plakken. Maar door een metertje of 5 op te schuiven omzeil je het probleem makkelijk!
Op de foto: mijn assistente die telkens braafje met mijn 'teenslippers' staat te wachten als ik uit het water kom. Lief hé
Zoals gevraagd ging ik zaterdagochtend nog eens op controle met mijn voet. De dokter wou het voor alle zekerheid toch wat opvolgen, want als zo een infectie in je bloedbaan terecht komt kan daar blijkbaar heel wat gesukkel uit voortkomen. Maar k had er wel vertrouwen in, want de pijn én de zwelling was al véél minder, ik kon al vlot stappen. Enkel gewoon 'stilstaan' deed nog veel pijn. En mijn voorgevoel zat juist: t gaat de goede kant uit. 2 dagen met je benen omhoog liggen duren écht wel lang, maar t is dan toch rendabel geweest. En als er dan toch een positief puntje aan dit verhaal is: voor het eerst in jàren zal ik deze zomer es geen spierwitte benen hebben... 'k heb die 2 dagen namelijk doorgebracht in ne ligstoel op ons terras, dus ondertussen toch es een beetje kleur gekregen
12u - Fietsen: 26.20 km in 44:55
Aangezien het niet om een blessure van spieren of pezen gaat, mocht ik ook beginnen sporten, voor zover de zwelling geen pijn veroorzaakt (wat die zit net op de rand waar je schoen aansluit) én de zwelling niet erger zou worden natuurlijk! Daarom trok ik er op de middag op uit voor een intensieve duurtraining op de fiets. Om es te kijken waar ik sta deed ik het parcours van onze duatlon (4 rondjes van 6.6 km) die volgende zaterdag doorgaat. Daarvan had ik nog rondetijden van vorig jaar, dus ik kon perfect vergelijken. Het resultaat was beter dan verwacht: elke ronde 1 minuut sneller dan in oktober, maar er wel rekening mee houden dat ik nu niet eerst 5 km voluit gelopen had (maar ook niet voluit gefietst heb).
Zeer slecht nieuws! In mijn vorige post had ik al gemeld dat ik een insectenbeet had op mijn voet en dat dit redelijk pijnlijk aanvoelde... Dinsdagavond ben ik daarmee naar de dokter geweest en die had me een zalfje en pillen voorgeschreven. K had er goede hoop op dat het daarmee stilaan zou beter gaan en binnen een paar dagskes zelfs weg zou zijn. Maar... gisteren in de loop van de dag is het steeds erger en erger geworden: mn voet was zowat dubbel zo dik geworden, voelde heel pijnlijk aan en k begon er zelfs wat koorts van te krijgen. Zelfs stappen lukte maar met moeite Daarom bracht ik nog een bezoekje aan de dokter en die heeft me nu cortisone voorgeschreven en k moet 2 dagen plat liggen met mn voet omhoog . Blijkbaar is het een allergische reactie (en ontsteking) op die beet...
Over de halve marathon zal ik dus een kruis moeten maken: k zal overigens al heel blij zijn als ik tegen zondag weer deftig en pijnloos kan stappen!
Nog maar eens een bewijs dat een ongeluk in een klein hoekje schuilt: je bereidt je zo goed mogelijk voor, wordt gespaard van ziekte of kwetsuren, maar dan komt zo een onozel spinnetje (of ander insectje) roet in het eten gooien. Nu ja: als het dan toch moest gebeuren, heb ik het liever nu (voor de halve marathon) dan binnen 3 weken (voor de triatlon) hoor!
De laatste dag van de maand zit er weer op: tijd voor de (o zo onbelangrijke) statistiekjes: Zwemmen: 4.50 km (2u) - 6% van de trainingen Fietsen: 441 km (14u45) - 47% van de trainingen Lopen: 170 km (14u45) - 47% van de trainingen
Maandtotaal: 31u30
Als ik de som maak van de eerste 5 maanden van 2010 kom ik aan volgende totalen: Zwemmen: 20.6 km (10u) - 7% van de trainingen; Fietsen: 1835 km (63u33) - 44% van de trainingen Lopen: 772 km (70u12) - 49% van de trainingen
Jaartotaal: 143u40
Wat erger is: deze ochtend ben ik opgestaan met een serieuze ontsteking op de wreef van mn linkervoet. De reden ken ik niet, maar t lijkt me of ik gebeten ben door een insect (wellicht een spin). Stappen gaat min of meer probleemloos, maar mn voet knelt enorm in mn schoen... Hopelijk krijg ik het met ontstekingsremmer tegen morgen in orde zodat de geplande versnellingen alsnog kunnen afgewerkt worden. Want k zou die toch nog heel graag doen voor de wedstrijd van zondag...
Na de duurtraining van woensdag had ik het gevoel dat de fietsuithouding voldoende op punt staat. Ik kan dus wat meer tijd uittrekken voor het tempo-werk, de zogenaamde intervallen of versnellingen. Maandag had ik al een lange 'tijdrit' afgewerkt, waarbij ik uitkwam op meer dan 33 km/u, dus nu zou het wel handig zijn om die snelheid nog een klein tikkeltje op te voeren. Dit kan best gedaan worden door korte intervallen aan een hogere snelheid dan in wedstrijd af te werken. De vorige weken had ik al eens 4x, 5x en 6x 2'30 gedaan. Die gingen telkens heel vlot, dus wou ik nu eens de duur verlengen tot 3' én toch rond de 35 à 36 km/u blijven rijden. Hiervoor had ik op de Scheldedijk een strook uitgezocht waar er enkel zijwind stond. Blokje 1: 37.9 km/u Blokje 2: 38.3 km/u Blokje 3: 38.5 km/u Blokje 4: 38.3 km/u Blokje 5: 38.7 km/u Blokje 6: 38.8 km/u Blokje 9: 39.5 km/u
Morgen is't weer gedaan met het schoon leven: dan moeten we weer aan het werk... Deze week doe ik nog enkele korte maar intensieve trainingen en dan gaat het zondag richting Nijlen voor de halve marathon (waar ik ga proberen om toch zo dicht mogelijk bij de 1u30 te komen). De week daarna zal het dan vooral recupereren worden om fit te zijn voor de duatlon die we in Berlare organiseren met/voor de collega's. En als dat achter de rug is gaan we nog 1 week stevig doortrainen om daarna een weekske te rusten voor hét grote seizoensdoel: de halve triatlon in Neerpelt. En daarna: ??? Nog geen flauw idee
K had eerlijk gezegd dat t er niet meer ging van komen om die duurloop nog af te werken. Je weet wel hoe dat gaat: net terug van (weliswaar een korte) vakantie, twee uur in de auto gezeten, bij thuiskomst plof je je neer in de zetel enz... Maar uiteindelijk heeft het me geen enkele moeite gekost om mijn loop-outfit aan te trekken voor de duurloop. T moest overigens een hele trage worden: 5:45/km had de coach me opgedragen. En jawel: k heb er me perfect aan gehouden! Meer zelfs: er waren zelfs 3 kms die 'te traag' waren .
Op het einde van de training begon ik zelfs rare gedachtenkronkels te krijgen... Hiervoor efkes terug in de tijd: na de halve marathon van Veltem vond ik deze afstand ideaal. Niet te lang (om te beginnen vervelen), niet te kort (zodat er op uithouding en weinig op weerstand en explosiviteit moet gelopen worden). De marathon: daar voel(de) ik totaal niks voor: meer dan 3u lopen, k mag er niet aan denken... Maar gisteren zat ik zo in een zalig tempo dat ik het gevoel had dat het uren aan een stuk vol te houden is (wellicht een zware overschatting, maar t voelde op die moment toch zo aan)... Dus misschien moet ik voor de lol dan toch maar es een marathon gaan doen!? Desnoods er gewoon op training es 42 km op uit trekken. Maar k heb me voorgenomen om voor de periode na de halve triatlon nog geen (sportieve) plannen te maken, dus we gaan er niet te ver over nadenken
T was efkes 'windstil' op mn blog, maar daar was een goeie reden voor: vakantie Vrijdag heb ik eerst de intervalletjes gelopen en na de doortocht van de Ronde van België door ons dorp(je) zijn we dan tegen 15u naar Nederland vertrokken. We hadden aan de rand van de Oosterschelde een chalet gehuurd zodat we er toch nog efkes konden op uit trekken. Vanavond volgt (als 't droog blijft) nog een duurloop van 18 km en morgen zijn we dan al aan de laatste dag van deze verlofweek bezig...
Nu ik toch verlof heb, wou ik ervan profiteren om nog eens een lange trage duurtraining af te werken. Zo eentje dat je eigenlijk uren aan een stuk kan volhouden. Het 'geheim' om die lage hartslagen aan te houden zit m natuurlijk vooral in het parcours (op heuvelachtig terrein ga je geen 125 sl/min blijven aanhouden), maar ook in de eerste 5 km. Als je die traag genoeg aflegt (en direct je hartslag laag kan houden) zit het er wel in om daarna ietsje sneller te gaan rijden en toch in de lage hartslagen te blijven. En vandaag lukte het gelukkig heel goed: mijn toerke naar de Westerschelde begon ik aan 26.5 à 27 km/u met hartslagen van 110 tot 120. Gaandeweg ben ik dan wat gaan versnellen zodat ik uiteindelijk een gemiddelde slenheid had van 28 km/u en mijn hartslag over de ganse rit: 126 Supergoeie/plezante training gehad!
Vanavond nog es gaan zwemmen (hopelijk de ganse vijver rond ofwel 1.9 km). K hou jullie op de hoogte!
T is een beetje schuiven en puzzelen met de looptrainingen, maar er is telkens een gegronde reden voor: gisteren werden de versnellingen verschoven omdat ik dan een zwemtraining kon doen. Normaal ging ik de versnellingen dan op woensdag doen, maar toen regende het en was het eigenlijk best wel fris. En het probleem situeert zich dan niet zozeer in de versnellingen, maar wel in de herstelperiode tussen de versnellingen. Je koelt dan snel af, staat wat in de tocht en voor je t weet hebt ge n verkoudheid aan je been. Nee, dan wou ik liever de tempoloop doen, zodat ik aan 1 stuk stevig kon doorlopen en geen gelegenheid had om af te koelen (integendeel zelfs )
Toen ik pas vertrokken was, merkte ik dat de Virtual Partner van mijne Garmin niet zoveel zin had om mee te lopen... K had dus enkel de km-tijden als referentie... en wat denk je: die waren allemaal een stukje te snel natuurlijk! Maar het ging echt zeer goed vandaag, dus 'k had geen probleem om de tempo's van ong 4:35/km te blijven aanhouden. De laatste 2 km's gingen zelfs nog wat harder (telkens 4:30/km). In vergelijking met de eerste tempolopen die ik ooit moest doen aan dat tempo is het een wereld van verschil: toen kwam ik redelijk afgepeigerd thuis na 8 km aan 4:45...
Nee, deze dinsdag staan er geen loop-intervalletjes op mn programma. Wel een extra zwemtraining in open water. De vorige trainingen waren resp. 1.250 en 1.500m lang, dus vandaag gingen we voor ongeveer 1.750m plonsen tussen de vissen In tegenstelling tot zondag zat er vandaag wel redelijk wat wind, dus zou ik direct ondervinden of het (zoals dat bij fietsen en lopen het geval is) een verschil maakt. En jawel hoor: de eerste paar honderd meter waren 'tegenwind'. En dan heb je vooreerst al de golfjes die er gevormd worden. Maar daarnaast heb je effectief ook wat meer weerstand (of mn armen waren nog niet goed gerodeerd ) De rest van de training was ook heel plezant: het tempo gaat erop vooruit en 'k begin er zelfs plezier in te krijgen ook!
O ja, die looptraining (intervalletjes uiteraard) wordt natuurlijk niet overgeslagen, maar aangezien ik de rest van de week verlof heb, worden die gewoon één van de komende dagen afgewerkt!
Het eerste blokje was al trekken en sleuren. Met veel goede moed aan blokje 2 begonnen (wie weet gaat het toch beter!?). Nee dus. Allez, nog een laatste poging... Maar ook blokje 3 was niet om over naar huis te schrijven: ik keek op mijn Garmin in de veronderstelling dat ik al halfweg was... nope, nog 800m te gaan (200m afgelegd dus). Toch nog uitgelopen, maar toen heb ik met spijt in het hart mijn 'kar' gedraaid en rustig naar huis gelopen. Bij wijze van 'straf' nog getrakteerd op een serieuze stortbui. Waarom niet?
