Deze morgen liep de wekker af om... 5u30! Een halfuurtje vroeger dan normaal, maar k had de indruk dat het een wereld van verschil was Om 6u30 de wagen in om Agnes naar Oudenaarde te voeren en anderhalf uur en 100km later stond ik weer thuis. Tijd om nog wat te eten en me klaar te maken om aan de trainingsdag te beginnen
9u30 - Fietsen: 71 km in 1u27
Qua weer mocht ik precies niet klagen: droog, een zonnetje maar wel koud en heel weinig wind... tot ik bijna op het verste punt van mn training (36 km) was: de zon was al een tijdje weg en ineens dwarrelden er sneeuwvlokjes naar beneden! Eerst enkele, maar na enkele minuten was het een redelijk sneeuwbuitje geworden. En bovendien bleef de sneeuw wat liggen op die bevroren ondergrond! K zag al allerhande doemscenario's voor mij, want een aantal jaren geleden ben ik eens tijdens een lange training 'ingesneeuwd' geraakt: k kon geen kant meer uit op die smalle koersbandjes... Maar zover is het deze keer uiteindelijk niet gekomen Na een kwartiertje was ik uit die bui gereden en bleef het overwegend droog!
O ja... en de training: hoewel het mn 5de training op 3 dagen was voelen de benen nog altijd prima. Ook mn hartslag stijgt/daalt nog normaal bij het versnellen/herstellen, dus op vlak van de conditie mogen we zeker niet klagen!
Seffes staat er nog een zwemtraining op het menu: tot 15u45 is het zwembad open voor schoolkinderen, dus k ga zorgen dat ik tegen 16u aan mn training kan beginnen. Dan zijn de kinderen buiten, maar is het nog héél kalm in t bad
16u - Zwemmen: 2000m
Zoals gehoopt was het deze middag inderdaad superkalm in 't zwembad! De goesting om te trainen was ook nadrukkelijk aanwezig, dus het werd een zeer plezante training. Volgens 'het plan' moest ik 500 - 4x150 en nog eens 500m zwemmen, maar t was pure fun, zodat ik er 500 - 2x400 - 500 en 200 van maakte. K had echt een goed 'watergevoel'. Moeilijk om uit te leggen wat het precies is, maar het voelt aan alsof je bij elke slag een groot pak water opschept en je jezelf daarop afduwt. De site (swimsmooth.com) die ik een tijdje geleden ontdekte heeft mijn techniek echt stukken beter gemaakt! Echt een heel goeie site voor amateur-zwemmers!!!
De zon was ruimschoots van de partij deze ochtend... een zalig fietsweertje dus. Er zat wel een pittig en koud NO-windje, maar dat nemen we er graag bij! Traditioneel trok ik weer richting Zeeuwse polders om mijn kilometers af te malen. En het ging zeer behoorlijk. Dit keer had ik tegenwind in het heenrijden, waardoor ik nadien aan een iets steviger tempo kon terugkeren naar huis. Geslaagde training!
17u30 - Lopen: 12 km in 1u05:46 (5:23/km)
K moet eerlijk toegeven: voor zover ik weet was dit de eerste keer dat ik niet echt met de volle goesting aan een looptraining begon. Mijn benen voelden nochtans nog heel goed aan na de ochtendtraining, maar om de een of andere reden moest ik me echt in mijn looptenue 'dwingen'. Eens ik op pad was, kwam de zin echter heel snel terug . De kilometers (die aan 5:30/km moesten afgewerkt worden) passeerden vlot, zodat het toch nog een goeie training werd. En weer kwam ik tot het besluit dat ik een diesel ben: de laatste kilometers voelde ik echt mijn benen niet!
Morgen vertrekt mijn vrouw voor 3 dagen met haar school op GWP (de 'bosklassen' van vroeger). Aangezien ik haar naar Oudenaarde moet voeren heb ik dus gans de dag verlof genomen: tijd zat dus om te trainen! 's ochtends een duurtraining op de fiets en in de namiddag duiken we nog eens het zwembad in. Daarna begint de tapering naar de winterduatlon van Geel die aanstaande zondag op het programma staat...
Toen ik op 13 februari mijn training afgewerkt had, dacht ik meteen aan de dag van vandaag: dezelfde training (6x 1 km aan 3:55) stond dan geprogrammeerd... En toen was het een zeer pittige brok, hoewel de coach er fijntjes bijgeschreven had dat ik niet mocht forceren Vol goede (?) moed begon ik aan mn opdracht. Maar k moet zeggen: t viel nog beter mee dan ik verwacht had. De benen waren redelijk goed en k had er ook voor gezorgd dat ik in een rondje kon lopen, waardoor ik wat beschut zat voor de schrale wind. Als ik vergelijk met de vorige keer stel ik vast dat mn tempo toen net wat hoger lag terwijl de hartslag een 2à 4 sl/min lager zat. Vandaag zat het gevoel daarentegen een stuk beter. Waarmee ben je dan het beste af!?
14u - Zwemmen: 1600m
Om 13u55 kwam ik in het zwembad... en het bad was iets voorbij halfweg over de volledige breedte afgespannen voor een waterpolo-training. Shit!!! Snel opnieuw uitrekenen hoeveel lengtes ik voor elke blokje zou moeten doen... En toen die berekening gedaan was begonnen ze hun boeltje op te kuisen Er kon dus in goeie omstandigheden getraind worden! 2x 400 meter + 4x 150 meter wou ik doen. Het ging echter stukken beter dan 2 weken geleden, daarom maakte ik er maar blokjes van 200m (ipv 150m) van... Het zwemmen is eigenlijk het enige onderdeel waar ik wat schrik voor heb, daar in Neerpelt... 1900m in open water is niet min, zeker voor niet-zwemmers zoals ondergetekende. Om hieraan te verhelpen staan er vanaf volgende week 2 ipv 1 zwemtraining op het programma: ook op maandag zal ik (in Wachtebeke ipv Aalst) een zwemtraining afwerken. Op die manier zal het opstartprogramma van 20 trainingen vlugger afgewerkt zijn en kan ik er de laatste maand ook wat snelheidswerk aan toevoegen. Ook enkele openwater-trainingen moeten zeker gedaan worden, want zwemmen in donker water is iets compleet anders dan in een helder zwembad!
Direct na het werk trok ik mijn loopschoenen aan om mijn duurtraining te gaan afwerken. Het zonnetjes was weer van de partij, dus zou het zonde zijn om te wachten tot het donker werd natuurlijk. Op de blog van de coach had ik gezien dat het interessant kan zijn om de laatste 2 à 3 kilometers van een duurloop aan een wat hoger tempo af te werken, op voorwaarde dat het eerste gedeelte voldoende traag wordt gelopen... En dus hebben we dat maar es gedaan natuurlijk! De eerste 12 km zo dicht mogelijk tegen de opgelegde 5:45/km en vanaf dan wat intensiever (maar niet voluit uiteraard!). En t is inderdaad een plezant gevoel om wat sneller te kunnen eindigen...
Wat met die 'plannen' uit de titel!? Als afsluiter van de triatlon in Neerpelt moet er nog een halve marathon gelopen worden. Mijn langste training 'ooit' was tot nu toe 18 km, laat staan dat ik wedstrijdervaring heb op die afstand... Daarom ben ik van plan om in de periode april tot begin juni een 2-tal halve marathons te lopen om een idee te hebben van het tempo dat ik daarin kan halen. Op die manier kan ik in Neerpelt dan aan het juiste tempo (dus ietske trager dan in gewone wedstrijden) aan die laatste klus beginnen en maak ik ook meer kans om niet steendood te moeten opgeven
2 opties: ofwel doe ik mee aan een van de bekende halve marathons (Brussel e.d.), maar ik heb het niet zo voor die wedstrijden waar een massa mensen aan deelnemen. Daarom ben ik op runnersweb op zoek gegaan naar kleinere organisaties. In die categorie heb ik hetvolgende gevonden: 8 mei: Halve marathon Ivo Van Damme in Veltem-Beisem 24 mei: Den Elewijtse Halve 6 juni: Halve Marathon van Nijlen Vorig jaar namen aan die wedstrijd tussen de 100 en 400 mensen deel, dus ik veronderstel dat je daar heel wat vlotter kan lopen dan in Brussel
In Veltem-Beisem zal ik zeker starten. De tweede wedstrijd hangt ervan af: geraak ik ingeschreven voor de 1/4 triatlon van Sint-Laureins (5/6), dan loop ik in Elewijt. Anders wordt het Nijlen....
Nu de dagen stilaan wat langer worden, wordt het ook interessanter om tijdens de week 's avonds op de weg te trainen. Na het werk heb ik telkens nog zo'n uurtje eer het donker wordt: net genoeg dus om een intensieve duurtraining af te werken. Voor de lopers: dit is ongeveer hetzelfde als een tempoloop. De afstand (45 à 60' in de beginfase) wordt aan een redelijk hoge snelheid afgelegd, maar wel in de wetenschap dat je niet 'in het rood' gaat. Op de stroken zonder wind (en met rugwind ook uiteraard) ging het zeer vlot. Daar haalde ik makkelijk 35 km/u. Maar in mijn toerke van 10 km heb ik ook een strook van een 3 à 4 km waar de wind lelijk tegen zat... Daar liet het gebrek aan fietskilometers zich toch goed voelen. T is door deze trainingen te doen dat ik daaraan kan werken.
K heb ook een niet onbelangrijke ervaring opgedaan voor de triatlon van Neerpelt: op de kleine plaat (39, maar wellicht beter wisselen met 42) en achteraan redelijk groot gaat het vlotter dan buitenplaat (52) en achteraan redelijk klein. Op het gebied van snleheid lever je een ietsje in, maar de vermoeidheid in de benen is wel een pak minder! K ga het binnenkort nog eens grondig testen bij windstil weer en op de piste, zodat de omstandigheden ideaal zijn om te vergelijken...
De wedstrijd van zaterdag is verteerd, het zonnetjes schijnt terug, benen en hoofd zijn opnieuw opgeladen dus hebben we ons vandaag terug op gang getrokken om aan een volgend trainingsblokje te beginnen. En k had het geluk aan mijn zijde, want er stond eigenlijk een van mijn favoriete trainingen op het schema: een wisselloop van 12 km (500m loslopen gevolgd door 1 km aan 4:45/km). K had mij bij een van de laatste trainingen voorgenomen om voortaan het opgegeven tempo zo exact mogelijk na te leven, zodat de batterijtjes niet te rap leeglopen...
En t is best wel goed gelukt. In het tabelletje staat wel een verschil van 3 à 5 seconden, maar tijdens het lopen zat ik er telkens maar max. 2 seconden vanaf. Blijkbaar wordt er bij de overdracht naar de PC nog een of ander afgerond of gecorrigeerd... Het loslopen heb ik ook telkens heel rustig gedaan.
Eigenlijk had ik vandaag een duurloopje willen doen, maar gezien het stormweer leek me dat nu niet echt ideaal. Ook de beentjes voelden nog niet echt fris aan, na de wedstrijd van gisteren. Darom kroop ik maar op de rollen om toch wat los te rijden.
Deze middag was ik ook graag gaan zwemmen, maar... het zwembad in Wachtebeke was uitzonderlijk gesloten voor een of andere wedstrijd. Gelukkig had ik vooraf eens op internet gekeken, anders stond ik daar voor niks :-s
In plaats daarvan werd het dus een middagje koers kijken op de TV hé. In de loop van de namiddag begon ik echter wat last te krijgen van mn maag. Deze week waren vrouw en dochter al slachtoffer van een buikgriepje, dus misschien heb ik er ook wat van geërfd. K voelde me gisteren al niet echt 100% in orde (OK, niet echt slim om dan een koerske te gaan lopen), maar we zien wel wat het wordt...
Eindelijk is het er dan toch nog eens van gekomen: starten in een stratenloop. Als voorbereiding reed ik deze ochtend een halfuurtje op de rollen: eerst 10' rustig inrijden, daarna 10' de gas opengedraaid om de benen wat op spanning te brengen en tenslotte nog eens 10' rustig uitrijden.
Om 14u stond ik dan in Terneuzen aan de start voor een wedstrijdje over 6 km. Het enige doel: 4:00/km lopen Aangezien er een gezamenlijke start was voor alle afstanden (naast de 6 ook een 12 en 25 km-wedstrijd) zette ik me toch op de eerste startrij. De mannen van de 25 km zouden immers wat rustiger starten en dan moest ik toch opletten om daardoor niet ingesloten te geraken. Maar die 'rustige start' viel goed mee: 3 koplopers (met daarbij de leider van de 6 km) en daarna een achtervolgende groep van 6 waarin ik had postgevat. K moet zeggen: t geeft wel wat een 'kick' om eens vooraan in een wedstrijd te kunnen meelopen . De eerste kilometer ging veel te snel: 3:45. Ons groepje viel uiteen: 2 man liepen weg, wij volgden met zn 2 (beiden voor de 6 km) en de overigen werden gelost. En in kilometer 2 maakte ik een grote fout: ik probeerde om mijn kompaan los te lopen en ging daar wat over mijn toeren. Aan het keerpunt begonnen we dan aan de strijd tegen de wind. De leider liep toen al een minuut voorop, ik zat op plaats 2 en een 100m achter mij zaten nr 3 en 4. In de kilometers die volgden betaalde ik mijn te snelle start 'cash': 4:03 en 2x 4:10. Niet goed ingedeeld dus. Op iets meer dan 1 km van het einde kwam er nog een jongen bij mij. K liep gewoon voor een zo snel mogelijke tijd, dus vroeg ik niet om over te nemen. Helemaal op t einde liep hij nog van mij weg, maar k kwas toch wel content met mijn tijd en de bijbehorende eerste 'podiumplaats'
Maar we gaan onszelf niks wijsmaken: als je met 4:00/km derde wordt kan je absoluut niet van een sterkbezet deelnemersveld spreken hé!
Besluit: volgende keer rustiger starten en daardoor egalere kilometertijden lopen (en ook sterker finishen). Maar in vergelijking met een 2-tal maanden geleden (toen ik 4:12/km liep) ben ik er wel stukken op vooruitgegaan, met dank aan Coach Mario natuurlijk!
Vrijdag betekent het einde van de recuperatieweek. Een periode waar ik eigenlijk een haat-liefde verhouding mee heb. Enerzijds heeft mijn lichaam (en ook geest) regelmatig nood aan een 'break'. Maar eens we dan enkele dagen ver zijn in die week, begint de verveling eigenlijk wel toe te slaan. Na het avondeten met de kleine spelen vind 'k wel heel plezant. Maar eens ze in haar bedje ligt in de zetel ongeïnteresseerd naar 'David' of andere 'Voetbalvrouwen' kijken vind k nu niet echt het summum van ontspanning
Maar allez, t is dus terug tijd om aan de conditie verder te werken! Vandaag ging ik 5 km loslopen, want morgen ga ik van start in een stratenloop over 6 km in Terneuzen (Nederland). Er kan ook voor de 12 en zelfs 25 km gekozen worden, maar in functie van de winterduatlon van Geel wil ik wel eens kijken hoever het staat met de snelheid. Zelf verwacht / hoop ik om rond de 4:00/km uit te komen, maar wie Terneuzen kent weet dat de wind daar een allesbepalende factor is. Er wordt immers gelopen op de Scheldeboulevard en dat staat gelijk aan lopen langs de zeedijk. Zit de wind goed (zuid tot zuidoost) dan zit je gans de tijd goed beschermd achter de dijk en kan je dus wel stevig doorlopen. Komt die uit alle andere richtingen, dan heb je steeds een stuk rugwind en een stuk tegenwind. We'll see...
Zondag staat er een duurloop en wellicht een zwemtraining geprogrammeerd.
Prettig weekend en veel succes aan de mannen/vrouwen die in Hasselt-Kiewit van start gaan. K had ook graag naar daar gekomen, maar die 2x125 km met de wagen om uiteindelijk een wedstrijdje over 10 km te lopen vond ik er nu toch wat over
We moeten van het droge weer profiteren om kilometers op de fiets te maken. Daarom trok ik er deze voormiddag op uit voor een duurtraining van een 60-tal kilometer. Er stond een redelijk strakke zuidenwind, dus daar moest ik rekening mee houden (zien dat we nog deftig thuisgeraken met de tegenwind). De training ging echter heel goed: hartslag bleef weer mooi binnen de uithoudingszone, terwijl ik er toch een deftig tempo kon op nahouden. Na de training goed gegeten en efkes op de zetel, want in de namiddag volgde nog een uitgebreid trainingsblokje...
15u - Lopen: 18 km in 1:43:52 (5:46/km)
Dit werd dan effectief de allerlangste looptraining uit mijn loop-carrière. Van in het begin voelde het goed aan: eens geen last van pijnlijke botten, de benen waren (ondanks de ochtendtraining) zeer behoorlijk en er was zowaar een waterzonnetje aanwezig. Op uitzondering van de 2de kilometer (toen er efkes iemand met mij meefietste) hield ik er een constant, maar voldoende traag tempo op na.
In totaal haalde ik vandaag een 4-tal trainingsuren, waarmee mijn weektotaal rond de 12u zal uitkomen. Nu volgen een paar rustdagen en daarna gaan we de laatste voorbereidingen op de winterduatlon van Geel (14/3) aanvatten. Ik kijk er al naar uit! Volgende week is er in de buurt van Hasselt blijkbaar een 10km-wedstrijd op een redelijk snel parcours. Vanuit Berlare is t wel 127 km tot ginder, dus toch wel een behoorlijke afstand om zo een wedstrijdje te gaan lopen. K zal er nog es over nadenken
Zaterdag 20 februari: wisselloop en ... zwemmen (alsnog)
11u - Lopen: 12 km in 1:01:40 (5:08/km)
12x 500m loslopen + 1 km aan 4:45/km. Dat was de opdracht van deze voormiddag. Weinig nieuws eigenlijk: bij het loslopen had ik telkens wat pijn aan mijn knoken, maar de intensievere stukjes gingen heel vlot. K heb er telkens goed op gelet om het opgelegde tempo te lopen en zeker niet sneller te gaan. T is me redelijk goed gelukt Morgen staat er een kanjer op het menu: 18 km duurloop. Never done that!
14u30 - Zwemmen: 1500m
Een weekje eerder dan oorspronkelijk voorzien trokken we deze middag naar het Stedelijk Zwembad van Aalst. Daar is het een echte luxe om te trainen: een 50m-bad en vooral... op zaterdagmiddag is daar bijna nooit volk! Voor de halve triatlon van Neerpelt is mijn ambitie op zwemgebied héél miniem: de 1.9 km comfortabel afleggen in een 50 à 60 minuten. K moet dus eigenlijk gewoon zorgen dat ik de afstand in de armen/benen heb. Daarvoor ga ik hetzelfde 'Start to Swim'-trainingsprogramma gebruiken dat ik ook vorig jaar als hulp gehaald had op www.quafit4you.nl.
Les 1 dus. 400m + 2x 300m + 2x 250m. K was vertrokken met het idee: 'O dit wordt een makkie'. Not... Bij dat eerste blokje was ik uiteraard veel te snel vertrokken, met als gevolg: redelijk geparkeerd (als je dat al kan in het water) na een goeie 250m. En dan kunnen 3 lengtes héél lang worden hoor De overige blokjes heb ik iets economischer aangepakt en ook allemaal met een goed gevoel kunnen zwemmen. Door wat trager te zwemmen kan er ook wat meer op de 'stijl' (als daar bij mij al sprake van is) gelet worden: rollen in het water, het water vastgrijpen en achteraan uitduwen, de beenbeweging, ademhaling, ...
Om een lang verhaal kort te maken: er is nog werk aan de winkel om de zwem-uithouding op peil te krijgen, maar k zie het wel zitten hoor!
Eindelijk zijn we van de sneeuw en de ijskoude dagen af. T is misschien tijdelijk, maar we zijn tevreden met wat we hebben hé! Na de middag maakte ik me dan ook klaar voor de geplande duurtraining op de fiets. Aangezien ik de voorbije dagen wat vermoeid begon te raken van de intensieve looptrainingen, moest het vandaag een heel rustige uithoudingstraining worden. En de weergoden waren mij goed gezind: gans het traject zijwind, dus ik kon perfect op hartslag rijden en toch ongeveer dezelfde snelheid aanhouden. Van de 2u13 zat in ongeveer 2u05 in mijn doelzone, wat toch wel heel erg flink is hé . Het gevoel op de fiets en in de beentjes was ook zeer goed, dus we kunnen van een geslaagde training spreken!
O ja, een kleine tip voor fietstrainingen gebaseerd op hartslag: Veel renners willen per sé 30 km/u gemiddeld rijden op training. Vraag me niet hoe het komt, maar bijna iedereen 'lijdt' aan die 'ziekte'. Het is dan natuurlijk moeilijk om nog op hartslag te trainen. Rijden zonder snelheidsmeter zou dan een mogelijke oplossing zijn. Maar dan weet je niet exact hoeveel kilometer je getraind hebt. Of dan kan je je trapfrequentie niet zien. De oplossing: kleef op je snelheidsmeter een stukje zwarte plakband op de plaats waar je snelheid verschijnt. Zo kan je wel (meestal onderaan) het schermpje de afstand nog zien, maar zie je de snelheid dus niet Simpel maar zeer doeltreffend!
Jawel, de training voor vandaag zit er al op! De wielerploeg waar ik vroeger trainer van was is momenteel op stage. Aangezien we die vanavond eens een bezoekje gaan brengen, heb ik mijn training deze middag reeds afgewerkt.
En t was weer een pittige brok hoor! 2 km inlopen gevolgd door 3 reeksen van telkens 3x 600m aan 4:00/km. Bij het inlopen voelden mijn botten heel pijnlijk aan, maar na de eerste versnelling werd dit (zoals wel vaker) een stuk beter. De eerste reeks was echter een ware martelgang. Het vlotte niet echt zoals het hoort: hartslag lag hoog, de benen wilden niet echt mee, kortom: het goede gevoel was er niet. Ik vrees een beetje dat de vermoeidheid begint toe te slaan. Vroeger trainde ik altijd volgens een 3:1-structuur. 3 trainingsweken werden steeds gevolgd door een rustweek. Coach Mario hanteert echter een 'strakker' regime: geen rustweken .
Terug naar de training van vandaag. Na de tweede reeks hab ik het anders aangepakt: rustiger beginnen, om pal op de 4:00/km te kunnen eindigen. Samen met de lichte rugwind hielp dit om een beter gevoel te krijgen. Moraal van het verhaal: k loop mijn blokjes (niet alleen tijdens deze training maar ook bij alle andere trainingen) eigenlijk steeds een fractie (zo'n 5"/km) te snel... Typisch voor een man zeker!? Maar die 'fractie' kost wel telkens een hoop meer energie, die je na verloop van tijd wat tekort komt.
Je ziet: het verstand komt met de jaren... Soms zelfs na (bijna) 30 jaar...
Voor deze week heb ik er goede hoop op dat er eindelijk eens wat kilometers op de fiets kunnen afgewerkt worden. Vandaag ben ik ermee begonnen: een korte duurtraining van 30 km op de rollen. Vermogen: 150 watt en een trapfrequentie van 103 à 105 tr/min. De hartslag bleef overigens mooi constant in de zone voor de uithoudingstrainingen.
Morgenmiddag neem ik een half dagske overuren op (neen, niet 'alweer', want het is gewoon het half dagske dat ik eigenlijk vorige week wou nemen), zodat ik in de namiddag mijn looptraining kan afwerken. Vrijdag plan ik dan een duurtraining van een 70-tal kilometer op de fiets. En op zaterdag... jawel: de eerste zwemtraining van het (ondertussen toch niet meer zo nieuwe) jaar .
O ja, voor de geïnteresseerden: k heb onlangs een mailtje gestuurd wanneer mijn tijdritframe zou verstuurd worden. Een vriendelijk madammeke antwoordde dat die waarschijnlijk tegen het einde van de maand zal vertrekken. Blijkbaar waren hun frames nog met de boot onderweg vanuit een of andere Taiwanese fabriek. Nu ja, 't is niet dringend hé... Het is enkel handig om aan mijn ouders een timing te laten weten. Die zijn immers de 'bestemmeling'. En als ze weten dat het niet voor de eerstkomende dagen is, kunnen ze met een gerust hart hun boodschapkes doen zonder te moeten vrezen dat taxipost aan de deur gaat staan...
In het schema stonden vandaag versnellingen geprogrammeerd, maar toen ik thuiskwam zei Agnes dat ze eigenlijk wel eens wou meerijden met de fiets. Die intervalletjes over 600m meefietsen zou wat belachelijk zijn. Daarom wisselde ik de training met de tempoduurloop die donderdag voorzien is. Laura in de fietskar gestoken en op pad voor 8 km aan 5:00/km... T was wel eens leuk, zo met 'supporters' erbij. En natuurlijk had ook de kleine dolle pret: de papa telkens voorbijrijden en hem dan weer laten voorbijlopen, handjes zwaaien enzo. Om een constant tempo te lopen is dit wel niet echt ideaal, maar af en toe moet er toch wat plezier in de training zitten hé. Het opgelegde tempo haalde ik overigens wel hoor
Deze ochtend (allez, t was eerder middag) trok ik op pad voor mijn op één na langste duurtraining ooit. Het was lichtjes aan het sneeuwen, maar ook hat (water)zonnetje was efkes van de partij. De eerste 4 kilometer voelde ik de pittige training van gisteren nog in mijn benen zitten. Maar dan kwam ik op een strook van 3 km waar het nog behoorlijk glad lag, dus toen had ik geen tijd meer om aan de pijn te denken De rest van de training ging dan ook redelijk vlot.
Onderweg begon ik het gevoel te krijgen dat de temperatuur toch wel wat begint te stijgen: de handschoenen konden probleemloos uitgedaan worden (terwijl ik anders redelijk snel kouden handen heb). Met een beetje geluk zijn we dus de komende dagen van die 'witte ellende' af...
16u - Lopen: lange versnellingen (13.03 km in 1:13:09 of 5:36/km)
Wie deze voormiddag mijn blog bezicht, zal wellicht wat raar opkijken: aangezien het hier al de ganse ochtend gesneeuwd had, zag ik het niet echt goedkomen om versnellingen te gaan doen. Daarom was ik van plan om naar Terneuzen (Nederland) te trekken om daar deel te nemen aan de Bodyline Loop, een stratenloop over 8 km. Toen we tegen 13u klaarstonden om te vertrekken kregen we ons Laura maar niet wakker. Die was echt nog héél vast aan het slapen. En aangezien het een kwartiertje voordien gestopt was met sneeuwen besloot ik om haar maar te laten slapen en toch hier te gaan trainen...
In het schema stond (na een warming-up): 6 x 1km aan 3:55/km. Als voetnoot had de coach eraan toegevoegd: 'Niet forceren'. Euh... die 3:55/km heb ik telkens gehaald, maar van dat 'niet forceren' was weinig sprake hoor: k vond het een stevige inspanning. En telkens hetzelfde ritueel: die eerste 300m gaan heel goed -meestal zelfs wat te snel- maar dan kijk je op je Garmin. Nog 600m... nog 400m,... shit nòg 320m... nog tot aan dat huis... nog 100m... En dan hoor je die zalige laatste 5 seconden 'afbiepen'. Maar t is van zulke trainingen dat je wel beter gaat worden natuurlijk!
Morgen staat er een rustige duurloop van 15 km op het programma.
Vandaag beginnen ze, de Winterspelen. Hoewel ze allerminst goed begonnen zijn: er is de voorbije dagen blijkbaar al een dopinggeval aan het licht gekomen. Maar nog erger: vandaag is er een rodelaar tijdens een training zwaar gecrasht en om het leven gekomen!
Zelf kijk ik vooral uit naar het schaatsen (niet het kunstschaatsen, hoewel... Isabelle Pieman kan mij zeker wel bekoren ), de biatlon en het langlaufen. De uithoudingssporten dus... Wel spijtig van het uurverschil hé. We zullen dus grotendeels de samenvattingen moeten bekijken (behalve de échte die-hards die tot een stuk in de nacht naar de TV zullen kijken).
Het dipje van gisteren is gelukkig voorbij. Hoewel het weer redelijk druk was op t werk, keek ik toch wel uit naar mijn trainingske. Enkel de staat van het wegdek (geschikt om te lopen?) kon nog roet in het eten gooien. Maar de gemeentediensten hebben schitterend werk geleverd hoor: alles lag er perfect sneeuw- en ijsvrij bij
De opdracht was om 8 km aan 4:45/km te lopen. Net als de vorige tempoduurloop ging ook deze heel vlot. Weinig nieuws te melden dus.
Morgen is het mijn dagske ouderschapsverlof, dus dan kan ik me een ganse dag met ons kleine amuseren. Er staat op vrijdag trouwens (bijna) nooit een training gepland. Zaterdag hoop ik om (naast de looptraining in de ochtend) terug een duurtraining op de fiets te kunnen afwerken. Zondag is er dan een duurloop van 15 km voorzien, misschien ook gecombineerd met een fietstraining (onder voorbehoud, want t is carnaval in Aalst en misschien gaan we es efkes gaan kijken met Laura).
Toen we deze ochtend door het raam keken en het sneeuwlaagje zagen, wist ik al hoe laat het was: adiós half dagje verlof, adiós lange duurtraining op de fiets Ganse dag werken dus... en t was een ambetant drukke dag. 's avonds op de trein (waar ik normaal nog een dutje doe) werd ik dan nog wakker gehouden door een of ander kind dat (tegen al wie het horen wilde) aan het vertellen was hoe belangrijk haar werk wel is... Blijkbaar werkt ze aan een of andere thesis of zo. Voor schoolverlatertjes precies heel belangrijk, terwijl de werkende mens dit eerder een verspilling van tijd en (hun belastings-)geld vind en van mening is dat die mannekes maar beter es een deftige job zouden zoeken ipv het 'gaan werken' steeds maar uit te stellen... Enfin: k had eigenlijk (en wellicht voor de eerste keer sinds maanden) echt geen zin meer om nog te trainen.
Om toch wat beweging te hebben, speelde ik dan maar enkele partijtjes darts tegen mn pa. En dat ging gelukkig wel goed: een 4-0 omgebogen in 4-4
Vandaag beginnen ze, de Winterspelen. Hoewel ze allerminst goed begonnen zijn: er is de voorbije dagen blijkbaar al een dopinggeval aan het licht gekomen. Maar nog erger: vandaag is er een rodelaar tijdens een training zwaar gecrasht en om het leven gekomen!
