We zijn de 23de week van 2025
De mooiste gedichten uit de Nederlandse letterkunde verzameld en gekozen uit www.bloggen.be/thuishaven
Welkom in mijn thuishaven en geniet van deze gouden gedichten. Geen rijker kroon dan gedichten schoon. Mijn moedertaal is wonderzoet voor wie haar geen geweld aandoet. Elke vrijdag een gouden gedicht.
17-01-2016
Bij de zeven populieren,
waar de mezen tierelieren,
zie ik de voorhang openkieren,
die de hemel van mij sloot.
Hoor ik zoet de blaren zoeven,
laat door leven u niet bedroeven,
vinden we al wat wij behoeven,
niet in leven, dan in dood.
Bij de zeven populieren,
wanneer geen blad meer blij wil tieren,
wanneer novemberstormen gieren,
wil ik staan bij avondrood.
Wil ik zeven wilde nachten,
op de bleke veerman wachten,
die mij roeien zal met zachten
riemslag, naar het land van de dood.
17-01-2016, 00:00
Geschreven door André
16-01-2016
Waar de landweg splitst in vieren,
bij de blauwste der rivieren,
zingen zeven populieren,
melodieën met de wind.
Als ik vroom aandachtig luister,
hoor ik weer in het boomgefluister,
de oude zang van hoop, die ruist er
in mijn ziel van dromenkind.
Bij de zeven populieren,
waar de zwaluwen over zwieren,
wil ik stil mijn zomer vieren,
met de vrede van mijn hart.
Lijdelijk luisterend naar het geklater,
van de zeven populieren aan het water,
werp ik droefenis in de golven en laat er
zinken weg mijn stille smart.
16-01-2016, 00:00
Geschreven door André
15-01-2016
Meisjes.
Blonde muggen onder groene linden,
zwemmen gonzende in de zomerzon,
gele vlinders over blanke winden,
dansen dartel rond de honingbron.
Blaadjes blij gezoend door zoele winden,
dansen licht of lover vliegen kon,
zonatomen zwevend de aarde verbinden,
met lazuur dat gouden draden spon.
Zingend dansen over het goud bezonde
bloeiend gras, de meisjes in het woud.
Wapperharen dansen, donkere en blonde
blote voetjes blinken blij bedauwd.
Op de maat van zielen zonder zonde,
dansen maagden blank in het zonnegoud.
15-01-2016, 00:00
Geschreven door André
14-01-2016
Kinderdans.
Zonnevonken dansen op het water,
bloesemvlokken dansen door het blauw,
boven het blank van lentewolken gaat er
een dans van engelen in Gods landouw.
Jubel-lachend danst klein blondje, en laat er
wilde rozen vallen in het gras vol dauw,
zij zingt een liedje blij als brongeklater,
wiegelt de armen of zij vliegen wou.
Dans o kindje, als je slaapt vanavond,
gaan de sterren dansen in reien zacht,
dansen feeën koel, met dromen lavend
het open mondje, dat van weelde lacht.
Dans in het meilicht, lievende engelen gaven het,
zwarte vlinders dansen door de nacht.
14-01-2016, 00:00
Geschreven door André
13-01-2016
O donzig blonde bloei van onbezongen
gepluimde halmen van het junigras,
aromenzee, waar ik nooit de lof van las,
ik hef mijn handen, van uw geur doordrongen,
naar het hemelblauw, en zegen het rijp gewas,
en laat mijn ziel door het suizellied verjongen,
dat, wuivend-deinend, ruizelend duizend tongen,
terwijl ik droomde van uw golven plas.
De voeten bloot, beschroomd me een weg te banen,
en ruw vertreden wat zo vredig bloeit,
voel ik me als een kind verloren in Sawanen.
Ik hou de adem in en drink wat overvloeit
van morgendauw, en koel met halmentranen
van mijn dromend hart, dat eeuwig klopt en gloeit.
(Sawanen is een plaats in Indonesië)
13-01-2016, 00:00
Geschreven door André
12-01-2016
Het blink-blauwe der blije lenteluchten,
wordt plots door ijzig ijzergrijs verholen,
en winterwitte zware vlokken dolen,
waar zonnegeel al zweefden vlindervluchten.
De vlokken vallen, vullend mijn violen,
zij zien mij droef verwijtend aan en zuchten,
wel ontloken, vroom vertrouwd in genuchten,
die nu, waarom, ons worden ruw ontstolen.
Te vroeg ontbloeid, nog lauw van zonnezoenen,
laat sneeuw u rein met lijden's wijding dopen,
uw zon komt weer en doet de wereld groenen.
Houd wijd uw witbesneeuwde kelken open
en wacht, de vreugd der lente is voor de koenen,
die zonverlaten blijven bloeien en hopen.
12-01-2016, 00:00
Geschreven door André
11-01-2016
Wat zal ik met mijn verlangen doen,
in die weelde van lente-gebeuren,
vereffen ten hemel mijn aanschijn koen,
of treurig neuriën?
Wat zal ik met mijn verlangen doen,
nu voor eeuwig de lente is verdwenen,
en de herinnering fluistert van ach en toen,
er wild om wenen?
Wat zal ik met mijn verlangen doen,
dat bleek in de bloei wilt zwerven,
ver van de lachende lentenoen,
er stil mee sterven?
11-01-2016, 00:00
Geschreven door André
