Ik shop graag, dat wisten jullie al.  Ik vind het zalig om op zoek te gaan naar iets perfects, of het nu een nieuw kleedje is , schoentjes, iets voor in huis of een cadeautje voor iemand.  Toch was ik de laatste paar weken op zoek naar iets wat je niet zomaar in een uitstalraam vind.  De tijd was namelijk rijp om op zoek te gaan naar een appartementje van mezelf.  Zoals met vele dingen was ook dit iets wat vele mensen me al eerder gezegd hadden, toch had ik wat tijd nodig om aan dit idee te wennen.  Veranderingen maken we altijd een beetje bang, en als ik daar dan mee geconfronteerd word duw ik die gedachte weg.  De albekende ‘kop-in-het-zand-techniek’.  Tot op het moment dat ik dan voor mezelf beslis dat ik inderdaad die stap moet wagen, eens ik dit moment bereik, gebeurt dat dan ook direct .  En zo kwam het dat ik mezelf ineens op de huizenmarkt terugvond.

De huizenmarkt van Knokke-Heist, want veranderen van gemeente was ik zeker niet van plan!  De eerste kennismaking met de appartementen in Knokke-Heist drukte echte al mijn illusies meteen de kop in.  Hier iets vinden in mijn budget zou niet gemakkelijk zijn.  Tot het moment dat ik, samen met mijn ouders die een dagje op bezoek waren, op goed geluk een immo-kantoor binnenstapte.
‘Mag het ook een huisje zijn?’ vroegen ze me daar.
‘Een huisje? Natuurlijk mag het een huisje zijn!’  Ik had alleen nooit gedacht dat dit ook een optie was.  En zo werden we ’s middags al voorgesteld aan een huisje.  Het was liefde op het eerste gezicht.  Gezellige ruimtes, ruime slaapkamers, een ingerichte keuken en badkamer en een tuintje met zon, groot genoeg om een bbq met vrienden te houden.  De klap op de vuurpijl kwam echter toen we de allerlaatste kamer zagen… een dressing, met plaats genoeg voorzien voor schoenen.  Dat was het, ik was verkocht… en het huisje ook.  Op minder dan een week was er al getekend en zo kan ik beginnen dromen en inrichten… en sparen…

Dat zegt men altijd hé ‘als je een huis hebt, dan weet je waarvoor je werkt’.  En al woon ik er nog niet, toch probeer ik al wat meer te sparen.  Dit betekent dus ook minder uitgeven en bijgevolg minder shoppen.  Hmmmm minder shoppen.  En net nu ik genoeg plaats ga hebben voor al m’n kleren.  Dit weekend probeerde ik dus dat ‘zuinig leven’ eens uit, en met succes want tot vandaag was de inhoud van m’n portemonnee niet veel kleiner geworden. Vandaag besloot ik echter om even van het zonnetje te gaan genieten, en waar schijnt de zon harder dan in de Lippenslaan?  Ah, hoe ze reflecteert in de vitrines…. Pure poëzie!  Toen viel m’n oog op een uitverkoop, 80 % korting, dat kan je toch niet zomaar voorbijlopen…  Stoppen met shoppen is zo niet nodig, ik ga gewoon heel slim moeten kopen.  Als het op kledij aankoopt speel ik namelijk graag kort op de bal.  Ik ben voorzienend en investeer in de toekomst.  Het is niet omdat ik nu geen nieuw kleedje nodig heb, dat dit niet zal veranderen. En dan zal ik er geen vinden aan 80 % korting hé. En zo had ik alle vliegen in één klap, ik heb een middagje kunnen genieten in het paskotje, een mooi kleedje bij én ik heb bespaard.  Besparen is nooit geen probleem, wat ik in de solden allemaal niet bespaard heb… Nee, ‘besparen’ kan ik al, nu nog écht leren ‘sparen’.

11-03-2012 om 22:29 geschreven door Postuertje