Ik durf niet zo goed meer naar buiten... het is niet veilig buiten. De Lippenslaan ligt vol booby traps. Daarjuist ben ik even met de fiets tot bij de beenhouwer geweest en er zijn maar liefst 3! schoenwinkels die TOTALE UITVERKOOP doen... Hmmm 'Totale Uitverkoop', wat een mooie woorden, spannend en verleidelijk en vol mogelijkheden. Mijn hart ging wat sneller slaan! Maar nee, ik mag niet, want ik heb deze week nog maar nét schoentjes op internet gekocht. Ja, thuisblijven is ook niet meer veilig. Ik was nochtans niet van plan om iets te kopen, maar ja, dat ben ik nooit. Ik wou gewoon wat naar mooie foto's kijken... Shoe-Porn dus. Ieder diertje zijn pleziertje, alhoewel een stoere borstkas mijn hartje ook kan doen overslaan.

Vandaag mocht ik mijn internet-aankoop gaan ophalen... Al 2 dagen keek ik verlangend naar de foto van de schoentjes, wachtend op de mail dat ik ze mocht ophalen. 'Zo moeten adoptie-ouders zich ook voelen' bedacht ik me. Enkel maar een foto zien, en toch al diep in je hart weten dat je ze graag zult zien, en goed zal verzorgen. Verlangend uitkijken naar het moment dat je ze daadwerkelijk kan vastpakken... OK... Ik geef toe... dit klinkt verontrustend. Maar ik kan het niet helpen, my shoes are my babies. En ik heb een gróót gezin!

Vermits ik toch niet meer naar buiten durf, besloot ik dan maar om één van mijn favoriete bezigheden aan te vatten... kleren passen. Mijn eigen kleren wel te verstaan! Op zoek naar nieuwe combinaties. Als ik dat rokje dat ik altijd draag met dat truitje, nu eens zou dragen met die blouse? Zou dat gaan? En welke accessoires passen daar dan bij? Spijtig genoeg heb ik geen spiegel in mijn dressing, ik heb er wel eentje in mijn slaapkamer, maar die toont enkel maar de bovenkant. Ik kan dus niet zien of de schoenen er wel bij passen. Daarvoor moet ik op mijn bed gaan staan, wat niet altijd even evident is met die hoge hakken, gelukkig dat ik een stevige matras heb. Vervolgens neem ik de bovenste spijlers van mijn hemelbed vast en laat me een beetje naar beneden zakken, waarbij ik telkens hoop dat mijn bed me nog steeds aankan, ik heb het tenslotte zelf in elkaar gezet. Al hangend aan mijn bed heb ik dan een volledig overzicht in de spiegel... Ach ja, aan je bed hangen om je schoenen te bekijken, 't is een hobby als een ander hé!