Net toen ik de winkel volledig gesloten had, kreeg ik telefoon van de mama. Terwijl ik opnam stak ik ondertussen mijn sleutels veilig weg en keek even op het uur... 18u12, ideaal!  Met een beetje geluk zou er weinig file zijn om Antwerpen uit te rijden wat zou betekenen dat ik om 19u15 al in Knokke zou zijn.  Ik ken de weg ondertussen al goed, ik weet de tankstations en flitspalen staan en ik kan perfect de tijd inschatten.  Het is een comfortabele routine geworden.  Ook de weg naar de parking zit mee in die routine, dan neem ik mijn parkeerkaart en mijn autosleutel klaar én  most important, mijn gsm.  Die verbind ik dan met de oortjes, zodat als ik onderweg mijn telefoontjes kan doen. 
'Verdorie!' Aan de auto merkte ik dat mijn gsm niet in het daarvoor voorziene vakje van mijn handtas zat. Hij lag dus nog op mijn bureau.  En door Joodse feestdagen was de winkel twee dagen dicht,er zat dus niets anders op dan opnieuw naar de winkel te wandelen om hem te gaan halen. 
'Wacht mama, ik ga je moeten laten, ik ben mijn gsm vergeten in de winkel en moet dus terug open doen. Daarvoor moet ik me concentreren, dus dat gaat moeilijk als ik aan het bellen ben.  Ik bel je straks wel terug!' zei ik dus
'Oh' reageerde de mama 'Ja, gaat hem dan maar vlug halen hé'
Pas toen ik inhaakte en mijn gsm dus wou wegsteken had ik het door.  Een blond moment noemen ze dat.  Blijkbaar besefte de mama net op dat moment ook haar blond moment want ze belde terug.
'Maar Vicky, ik heb je op je gsm gebeld!  Hoe kan hij dan in de winkel liggen?'

Zo baasje, zo beestje.  Scarlett, de kat, had ook zo haar blond moment deze week.  Ze mag namelijk buiten spelen tegenwoordig.  Voorzichtig verkent ze de wereld rond haar, en maakt ze nieuwe vriendjes.  De bewoners van het rusthuis, mijn buren, zijn alvast fan. Naast het rusthuis wonen heeft zo zijn voor- en nadelen.  Je hebt nooit last van je buren, geen geluidsoverlast, geen wilde feestjes, of toch niet na 16 uur.  Alleen heb ik zo mijn bedenkingen bij het wijkfeest... Scarlett is alvast blij met de vele aandacht, wat haar tevens een beetje overmoedig maakte.  Zo was ze op het binnenkoertje onder mijn balkon gesprongen.  Ik merkte dit rond 23u30, toen ik ging slapen en haar hoorde janken.  Terug naar boven geraken was blijkbaar wat moeilijker.  En wat moet je doen als je kat midden in de nacht vast zit?  Ik probeerde haar te redden en ging dus op zoek naar een stok, een aftrekker zou mss helpen.  Voorzichtig klom ik, in pyjama, over mijn balkonreling op het plat dak, waar ik me op mijn buik legde en de aftrekker naar beneden hield.  Scarlett jankte er nog steeds op los.  Ondanks al mijn pogingen haar te overtuigen dat het veilig was om op de stok te kruipen, weigerde ze.  Ik begrijp haar wel, een poes kruipt niet op zomaar eender welke stok.  Misschien als ik er een dekentje aanbond, maar ook dit hielp niet.  Een ladder dan... Puffend sleurde ik de ladder uit de garage tot in mijn appartement, en over de reling, maar Scarlett was ondertussen al te veel in paniek om nog de trapjes op te lopen.  Er zat niks anders op dan haar buiten te laten tot 's ochtends, wanneer ik toegang had tot het binnenkoertje.  Gelukkig dat de buren een beetje doof zijn... nog een voordeel van naast het rusthuis wonen!

20-05-2010 om 22:13 geschreven door Postuertje