Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglist.
Post van Postuertje
28-01-2010
A whole lotta Rosie
Het eerste deel van onze vakantie, het deel in het Zuidereiland van NZ, zit erop. Vanaf nu trekken we door het Noordereiland, in een camper dan nog wel, dat wordt interessant... De gedachte om de camper gewoon als een mobiele dressing te gebruiken en toch maar in B&B's te verblijven is al in me opgekomen. Maar kom, ik ben een avontuurlijk type en ik zal het bewijzen!
Het noordereiland bereik je per ferry, de huurwagen moest dus achtergelaten worden. Daar stonden we plots, met al onze bagage. Ongelooflijk toch hoe de hoeveelheid bagage gedurende een reis kan groeien, herinneringen omgezet in souvenirs, een verrijking vermomd als ballast. In mijn geval een postuurtje, opgepikt in Queenstown; onbreekbare wijnglazen (ja, ik ken mezelf ), zodat ik thuis alle dagen carnaval kan vieren, en een notenkraker die eruitziet als een eekhoorn. Als je de noot in de mond legt, wordt hij gekraakt door aan zijn staart te trekken... Ik bedoel dit letterlijk!
De ferry was vol, vol met AC DC-fans, want blijkbaar is er een concert in Wellington. De meeste fans waren al lichtjes beschonken nog voor ze op de ferry kwamen. Een drukte van jewelste, het leek wel een wespennest, dus ik hield mijn postuurtje dicht bij mij. Eventjes ogen sluiten en relaxen dan maar, even wegdromen. In gedachten ben ik terug in het Ebel Tasman Park, waar we juist hadden verbleven. We deden daar de Coast Track, een wandeling langs de kust. Een prachtige kust met veel pittoreske, verlaten baaitjes en een uitgestrekt goudkleurig strand. De zee is hier op haar best, azuurblauw en met prachtige golven, waarin de pinguins een zwemwedstrijdje houden. Maar ook als ik mijn ogen terug open is er veel moois te zien, de ferry vaart door de Marlborough Sounds, de fjorden. Een prachtig uitzicht, wat waarschijnlijk nog mooier is op het dek dan vanuit het raam. Ik bracht dus een bezoekje aan het zonnedek, dat geplaveid lag met AC DC-fans, netjes uitgedost in zwarte t-shirt of schooluniform. Het was echter enorm winderig daar, en ik was in een vrolijke bui die ochtend, wat zich vertaald had in mijn felroze, losse rok. De wind zorgde voor een Marylin Monroe'tje, ontvangen op applaus door de AC DC-Crowd. Oeps... A whole lotta Rosie!
), zodat ik thuis alle dagen carnaval kan vieren, en een notenkraker die eruitziet als een eekhoorn. Als je de noot in de mond legt, wordt hij gekraakt door aan zijn staart te trekken... Ik bedoel dit letterlijk!
