Vanmorgen een prachtige zonsopgang die ons deed besluiten allemaal naar school te fietsen. Om de verkoudheid uit mijn systeem te krijgen nog een extra rondje gefietst naar het graf van Sa, alwaar ik overvallen werd door een klein buitje. Onderweg 4 fazanten in het veld gezien. Prachtig. Doet me denken aan het wild seizoen Vanaf morgen een paar dagen in het buitenland. Ik hoop dat ik me dan wat beter voel. Wedstrijd fluiten zaterdag in de regen heeft ook niet veel geholpen, lunch in de tuin gisteren voelde als een weldaad. Er valt toch wel wat te zeggen voor een warmer klimaat. Ben ook nog aan het twijfelen over de Herfstvakantie. Zon of Herfst? Misschien kan allebei?
Leeg is het als je een weekje niet op je blog schrijft. Leeg is het als je 's-avonds na een lange dag werken thuis komt. Leeg is het als je kinderen uit logeren zijn. Leeg is het als je alleen film zit te kijken. Leeg is het als normale leven zijn gang lijkt te gaan. Leeg is het als je broertje en zijn gezin voor 7 maanden naar Nieuw Zeeland vertrekt. Leeg is het als er geen bloemen in huis zijn. Leeg is het als je geen tijd neemt om in de tuin te werken. Leeg is het als je vergeten bent wat je in eerste instantie wilde schrijven. Leeg is het.
Julius heeft zijn eenzame woensdagmiddag zelf invulling gegeven door Chocolate Chip Cookies te bakken. Goed gelukt en zonder ongelukken! Ik vond het heel goed van hem. Ik voelde me ook enigszins schuldig dat hij de hele middag alleen thuis was, maar het leek hem geenszins te storen. Misschien is het ook wel heel lekker om alleen thuis te zijn als 12-jarige zoals een vriendin suggereerde. Ik had zelf een redelijke off-day, maar een warme chocolate chip cookie maakt weer veel goed! Gisteren ook veel bramen uit de tuin geplukt en gegeten in de fruitsla. We hebben dit jaar erg veel fruit. Volgende week komen de peuters en kleuters van de Kristoffelschool hier in de tuin appels plukken voor het Sint Michaël feest. Dat is de Steinerschool waar Benjamin, Alexandra en Julius ook op hebben gezeten. Heel leuk om op deze manier nog een beetje contact te houden.
Gisteren voor het eerst sinds we in België wonen de Lesse bedwongen met de kano. Het was een beetje fris (12° C ) in eerste instantie, maar werd een prachtige dag inclusief lunch op een eilandje met (kinder) champagne, cake en zalm. We waren met twaalf, drie gezinnen en gingen goed vooruit. De meeste hilariteit kwam van een stelletje jonge vlamingen die zo onhandig waren, dat ze om de haverklap omsloegen of andere domme dingen deden. Succes verzekerd! Benjamin en Alexandra zijn vandaag op school kamp vertrokken. Ik weet nog goed dat Julius voor de eerste keer op kamp ging daags na de eerste diagnose en voor de volgende grote operatie van Sa. Wat waren we trots op het ventje zoals hij toen dapper in de bus ging zitten. En trots op Sa die toen voor de eerste van een lange reeks beproevingen stond. Wat missen we haar vreselijk! Vandaag gingen ze ook goed op weg, maar af en toe wat zenuwen. Eenmaal
in de bus met vriend en vriendin weer helemaal prima. Wat doen ze het
toch goed.
60.000 pagina's bekeken. Ik weet nog goed hoe blij Sa was met de eerste mijlpalen van 5 en 10 duizend. Je moet altijd alles vieren! We hebben veel taart gegeten.
Vorig weekeinde een hele mooie wandeling in CH gemaakt met mijn broer en twee vrienden. Een dag 1800 hoogtemeters, de volgende dag 2800 hoogtemeters en slapen in het matrazenlager van een berghut op 2450 meter. En natuurlijk de onvermijdelijke tussen sprintjes. Prachtige vergezichten en heel mooi weer en toch vers gevallen sneeuw. Toen het bij ons in de laaglanden overvloedig regende heeft het in de bergen gesneeuwd. Ook spierpijn. Tijdens het wandelen kwamen we diverse keren langs en over gletchers. Dan is goed te zien waar ze vroeger lagen en de berg hebben uitgesleten en hoever ze zich inmiddels door de opwarming van het klimaat hebben terug getrokken. Moeilijker is vast te stellen hoe hard dat gaat, maar het is wel heel duidelijk. Het smelt dus, maar toch wordt zoet en drinkbaar water wat in de gletchers ligt opgeslagen een steeds groter probleem in grote delen van de wereld. Terug in de Belgische pre-formatie lees ik in de krant dat ook hier water als machtsmiddel ge(mis)bruikt wordt. Blijkbaar haalt Vlaanderen 25% van haar drinkwater uit Wallonië en een of andere franstalige politicus merkte al op dat dat een machtig onderhandelingspunt kan zijn. Ik denk dat Bart De Wever dit weekeinde op zoek gaat naar nog onontdekte zoetwater bronnen in Vlaanderen.
Net het nieuwe praatprogramma van Goedele op VTM gezien. Veel flut onderwerpen, maar ook een interview met Marie-Rose Morel. Een Vlaams politica die onlangs te horen heeft gekregen dat ze, volgens de klassieke geneeskunde, niet meer dan zes maanden te leven heeft doordat de kanker zo is uitgezaaid dat het niet meer te behandelen is. Twee kinderen van 4 en 6. Krachtige en vechtlustige vrouw! Wat niet wil zeggen dat ik het met haar politieke ideeën eens ben. Wel gaf het interview een kijkje in de belevingswereld van iemand die te horen heeft gekregen dat hij / zij niet lang meer te leven heeft. Hoe ga je met je kinderen om, wat gaat er door je hoofd, waar denk je aan, hoe leef je daarmee. Goed interview en het gaf me ook een paar puzzlestukjes en herinneringen hoe Sa dat deed en gedaan moet hebben, want niet altijd uitgesproken. Deze dagen vooral veel verdriet voor en om de kinderen. Mijn gevoel, zij hebben het niet zo geloof ik, niet nu. Morgen gaan ze weer naar school na een eindeloze vakantie.
Benjamin en Alexandra hebben een heerlijke hockey stage gehad deze week ondanks af en toe een bui en initiële weerstand van Benjamin dat het geen voetbal betrof. Hij heeft daar een paar keer over geklaagd tijdens de vakantie, maar vlak voor de stage niet meer en hij is er erg opgewekt naar toe gegaan en zo mogelijk nog opgewekter vandaan gekomen. Zijn passie blijft echter voetbal en hij was dolgelukkig dat ik vanmiddag eindelijk het gras heb gemaaid zodat hij weer even op goal kon schieten. Julius is bij zijn tante in Amsterdam deze week en heeft zich ook uitstekend vermaakt. Gisteren met een aantal naar het concert van het jaar geweest hier in de streek: Fransje Bauer. Erg gelachen, maar eerlijk gezegd vond ik het optreden aan het begin van de vakantie van Clouseau beter. Vandaag dierbare lunch bij Antwerpen voor vertrek goede vriendin van Sa naar het buitenland. Dat zijn momenten dat je daar graag samen naar toe wil rijden en niet alleen. Wel wat emotioneel, maar ook vele, oude, vrienden en kennissen gezien en gesproken.
Gelukkig kwam de zon weer tevoorschijn eind vorige week. Heerlijke dagen in Cadzand, vrijdag avond op het IJ en het weekeinde op het IJsselmeer. Lekker gezeild en de kinderen laten ervaren dat 37 voet anders vaart dan 9 voet. Veel wind dus we vlogen het IJsselmeer over. Weekeinde afgesloten met concert van Trijntje in Vondelpark. Vandaag weer aan het werk
Heel veel water is er gevallen de afgelopen dagen. Maar de zon schijnt nu weer en de komende dagen zullen we heerlijk aan, in en op het water zijn in plaats van eronder. Het vele regenwater heeft onze stenen en planten bij het graf van Sa gelukkig niet weggespoeld . Wel is er zoals eerder geschreven een nieuw graf bijgekomen en vanochtend ontdekte ik dat er aan de andere kant nu een grote deksteen wordt gelegd. De lomperikken hadden met grote voeten op onze plantjes gestaan, dus enige herstelwerkzaamheden waren op zijn plaats. Nu ziet het er weer ok uit en kunnen we verder werken aan het definitieve plan.
Wat een rotweer vandaag in België. Ik hoop dat het nog iets beter wordt, we hebben nog enkele dagen vrij en ik zou graag met ons vieren nog wat gezellige dingen buiten doen. Vanmiddag hebben we het graf van Sa van extra potgrond voorzien, planten geplant en van een groot aantal stenen een rechthoek als omkadering gemaakt en haar naam gespeld. Foto volgt. Nadat we drijfnat thuis kwamen hebben we tosti's gemaakt en de film Avatar op groot scherm bekeken. Prachtige film. Onderbroken door Studio Sport. Gelukkig heeft Ajax gewonnen
Op 1 van onze wandelingen vorige week in CH zaten we lekker aan de kant van een bergbeekje te pick-nicken toen er een vlinder rond ons bleef fladderen en een tijdje naast en op Alexandra bleef zitten. Wij zagen allemaal, en Alexandra zei het, dat ze precies de kleur had van Sacha's haar. Een mooi moment tijdens prachtige dagen in de bergen met dierbare vrienden.
Inpakken is niet mijn favoriete bezigheid. Zeker niet omdat je in onverwachte hoeken en gaten van je kasten komt, waardoor je weer op onverwachte herinneringen stuit. Fijn en niet fijn. Je kan niet zonder, maar hebt er ook niet altijd zin in. Een gevoel van alleen ligt op de loer. Ook Julius heeft blijkbaar moeite met inpakken, of zou hij zijn beugel expres thuis hebben gelaten? In ieder geval heb ik een koerier gevonden en wordt hij zaterdag met zijn beugel herenigd en als het enigszins meezit over een week of drie met zijn nieuwe blauwe jas.
Vorige week was er teveel nu weer te weinig. Het mag de pret op de diverse zeilscholen niet drukken. Het is lekker warm en er wordt veel gezwommen. Veel enthousiaste verhalen, al zaten de giek en het roer Benjamin danig in de weg bij het overstag gaan. Kreeg ook hele goede berichten uit Ober Steinberg, waar na de triomf van Sa vorig jaar nu ook anderen de geneugten van het romantische berg hotel zonder water en electriciteit ontdekken. Had net de kampleiding van Julius' volgende kamp aan de lijn die informeerde hoe het met hem gaat na het overlijden van Sa. Heel zorgvuldig vind ik dat. Wordt vast ook weer vet cool! Morgen naar CH, zal raar zijn zonder Sa na die heerlijke vakantie samen vorig jaar.
Wat een noodweer gisteren. Afgelopen zaterdag barstte het voor het eerst los. We hadden een heerlijke dag doorgebracht in de zeilboot op de Oudegaase Brekken. Na eerst nog met de open Rolls van Oom M een rondje Heeg terug in ons Oranje kamp en iedereen in de tent, begint het enorm te waaien en barst het onweer los over ons weilandje. De kinderen, 10 in totaal, besluiten dat het in de auto veiliger is dan in de tent. Het is half een en de tent waarin ik lig waait bijna de sloot in, maar ik fungeer als anker en alles blijft op z'n plaats. Over de moderne tent met haar flexibele materialen maakte ik me niet zo'n zorgen, over het chemisch toilet naast de tent des te meer. Gelukkig gebeurt er verder niets en als ik net weer in slaap val komen Julius en Alexandra bezorgd informeren of ik het wel overleefd heb. De volgende ochtend is iedereen een beetje gaar, maar een nieuwe dag op en in het meer brengt veel plezier tot zondag avond iets voor half elf ... Wat speelde Oranje beroerd. Alleen maar achteruit, ze vonden elkaar niet, lange ballen, grove overtredingen en niet slim of gehaaid genoeg om de scheids en de Spanjolen te verschalken. Desondanks was het een hele vrolijke en mooie avond in het café in Oudega. De kinderen geheel uitgedost op de fiets en luid vuvuzela-end door het dorp. Deze week zijn Alexandra en Benjamin op zeilkamp en ze hebben het heerlijk zo te horen. Ik reis enkele buitenlandse vestigingen af van de bank en probeer e-mails en achterstallige administratie weg te werken. Dit weekeinde naar het strand!
Gisteravond werd ik na de gewonnen halve finale van Oranje nog gebeld door Benjamin, een jaar jonger dan ik in 1974. Hij is bij zijn grootouders en gelukkig mocht hij de wedstrijd zien want voetbal is zijn lust en zijn leven en in zijn wereldbeeld duurt het niet lang meer of hij zit in Ajax 1 en wordt vervolgens geselecteerd voor Oranje. De weg van de Duiveltjes van KV Tervuren naar Oranje is lang, maar hij is vastbesloten. Een technische analyse van de wedstrijd volgde met als conclusie dat Oranje niet echt goed had gespeeld en dat het bij 1-1 heel spannend was, maar het doelpunt van Van Bronckhorst was echt vet cool, pap. Ben benieuwd of hij zich over 36 jaar ook nog de finale wedstrijd zal kunnen herinneren. Ik vermoed van wel.
Met de Belgische bureaucratie en overheids bemoeizucht blijf ik moeite hebben. Zeker gezien het feit dat ze er zelf zo'n rotzooi van maken. Waarom je dan bemoeien met andermans zaken? Zaken die daardoor altijd weer anders lopen dan je verwacht.
Het was dan ook met gemengde gevoelens dat ik gisteren de burgergriffie van de rechtbank van eerste aanleg te Leuven 3e kanton betrad om enkele documenten te tekenen voor de aanvaarding van de nalatenschap.
De ramen stonden wagenwijd open, de zon scheen naar binnen en uit de oude radio op het jaren vijftig muurkastje klonk het prachtige lied uit de film "As it is in Heaven". Het was een wonderlijk en intens moment en Sa voelde zeer nabij. De formaliteiten waren snel geregeld, ondanks dat de printer niet werkte - ook jaren 50 - waarna ik heerlijk koffie heb gedronken op het terras van de favoriete boekhandel van Sa.
De kinderen hebben vanaf vandaag officieel vakantie, hoewel er de laatste dagen al niet veel meer gebeurde op school. Julius is al sinds het begin van de proefwerk periode twee weken geleden nauwelijks meer op school geweest. Alledrie hebben ze schitterende rapporten. Werkelijk ongelooflijke cijfers. De vakantie brengt wel enkele logistieke problemen met zich mee aangezien de kinderen thuis zijn en ik op kantoor. Er zijn weliswaar veel logeer adressen - vooral in NL, maar ze zijn al zoveel weg deze zomer. Gelukkig kunnen mijn ouders veel bijspringen hier in Tervuren. Dat brengt wat rust, voor ons althans. Vanavond uit eten met vrienden uit Zwitserland en dan met de kinderen naar het concert van Clouseau hier op het marktplein. Vanaf vandaag tot en met het weekend is het Festival Hee Tervuren en on top of al die feestelijkheden raast maandag de Tour de France door de gemeente.... En niet te vergeten Nederland - Brazilië morgen, wat hier ook erg leeft al zijn de meeste Belgen voor Brazilië heb ik de indruk!
Foto ongeveer 12 maanden geleden genomen in Parijs.
Vanaf morgen een paar dagen in het buitenland. Ik hoop dat ik me dan wat beter voel. Wedstrijd fluiten zaterdag in de regen heeft ook niet veel geholpen, lunch in de tuin gisteren voelde als een weldaad. Er valt toch wel wat te zeggen voor een warmer klimaat. Ben ook nog aan het twijfelen over de Herfstvakantie. Zon of Herfst? Misschien kan allebei?
 "Shocked"){kind=icon}
