Door het warme weer en het verstrijken van de tijd is de zee van bloemen tijdelijk veranderd in een golf van bloemen. Er zijn gelukkig nog een paar prachtige stukken en mooie rozen en tulpen die de tand des tijds weerstaan. Als ook zij uitgebloeid zijn zullen we het kiezelstrand aan gaan leggen en wat andere bloemen en planten op het graf zetten. Benjamin wil graag vergeet-mij-nietjes. Daaraan is nu in onze tuin geen gebrek. Volgende week ga ik weer eens op kantoor kijken. Ik kijk daar niet naar uit en het staat nog redelijk ver van me af.
Een aantal vriendinnen van Sacha zijn begonnen aan een boek met herinneringen aan het leven van Sacha voor onze kinderen. Hieronder vind je de e-mail die hierover verstuurd zal worden als ik je e-mail adres ken. Bij deze dus ook op het blog.
Lieve familie en vrienden van Sacha,
Tijdens de prachtige emotionele uitvaart kwam heel treffend naar voren
hoeveel warmte en liefde Sacha altijd uitstraalde en hoeveel zij er
belangeloos en vol overgave van schonk. Eigenlijk werd iedereen die zij
ontmoette tijdens haar veel te korte leven 'aangeraakt' door haar
stralende persoonlijkheid, niet in de laatste plaats door haar openheid
en oprechte interesse.
Wij hebben het plan opgevat om een herinneringenboek samen te stellen.
Een boek waarin alle kanten van Sacha belicht worden. Van haar jeugd
tot aan haar laatste periode thuis in Tervuren. Dit boek zou vooral een
grote steun kunnen zijn voor haar kinderen. Het zou zo fijn zijn als
zij -nu en in latere fases van hun leven- kunnen lezen over het leven
van hun moeder. Over wat hun moeder dacht, hoe zij reageerde, welke
zaken haar bezig hielden, wat zij belangrijk vond in het leven en wat
niet.
Het thema van haar uitvaart ; 'omhuld door liefde' staat voor het
gevoel waarnaar zij altijd op zoek is geweest. Onze vraag aan u is, of
u haar dierbaren voor nu en later nogmaals wil omhullen door liefde
door een bijdrage te leveren aan dit herinneringenboek, compleet
gewijd aan Sacha Molhuysen, onze Sa?
We zouden het daarom enorm op prijs stellen als u ons uw dierbare
herinneringen aan Sacha zoals u haar kende, in de vorm van een verhaal,
verslag, uitspraken en foto's zou willen mailen naar:
jet_fischer@yahoo.com of inge.borg@telenet.be.
Mocht u liever uw bijdrage per post versturen, stuurt u het dan naar
het volgende adres: Ingeborg Dashorst
Boslaan 28a
3050 Oud-Heverlee
België
(de originelen zullen, indien gewenst, naderhand naar u worden
teruggestuurd of aan Jan Dirk worden overhandigd)
Mocht u heel persoonlijke verhalen hebben, die u wel met Jan Dirk en de
kinderen wilt delen, maar niet in het boek wilt laten opnemen, mailt u
hem dan gerust rechtstreeks.
Veel dank voor uw bijdrage aan een onbetaalbare herinnering aan Sacha.
We zullen haar nooit vergeten!
Al maanden ben ik mijn zonnebril kwijt en ik heb inmiddels een nieuwe aangeschaft. Vanmiddag vond ik de oude terug in mijn golftas. Mijn eerste reactie was om dit heugelijke nieuws onmiddellijk met Sa te delen. Tot het besef doordringt dat dat niet meer kan. Nooit meer. Kleine dingen, maar straks ook grote dingen niet meer met haar kunnen delen doet veel verdriet. Ook al weet ik dat we met ons hart nog wel kunnen communiceren. Wel lekker gespeeld overigens en het weer was super.
Vandaag ontving ik een schitterend gedicht van een vriend. Ik weet niet wie de auteur is, maar ik wil het graag met jullie delen.
Als je moet huilen
Als je moet huilen wanner ik sterf huil dan om een ander die naast je loopt op straat. Als je me bitter nodig hebt sla je armen om iemand heen en geef hem wat je aan mij wilde schenken Ik wil je iets nalaten beter dan woorden of klanken. Zoek mij in mensen die ik gekend en liefgehad heb.
En kun je dat niet, geef me dan weg, laat me tenminste voortleven in je ogen, niet in je gedachten. Je hebt me het meeste lief door iemands hand vast te houden, iemands lichaam aan te raken, door onze kinderen los te laten die vrij moeten zijn. Liefde sterft niet, mensen wel. Dus als van mij niets is gebleven dan liefde, deel mij dan uit.
Ik ben blij dat de zon schijnt en de natuur opbloeit, anders is het allemaal zo somber. Sommige momenten gaat het OK, maar er ligt nog een zware deken van verdriet over me heen. Ben voor het eerst sinds lang alleen thuis en dat is fijn, maar ook moeilijk. Herinneringen vliegen om mij heen. Van lang geleden, maar ook veel recente. Wat heeft Sacha moeten strijden en wat is het toch ongelooflijk dat ze al die tijd zo positief was en ons wist te inspireren. Jullie brieven brengen ook veel herinneringen boven, en dat doet goed. Onze kinderen waren gisteren heerlijk op het tennis-, hockey- en voetbalveld. Alexandra heeft vandaag sportdag. Goede afleiding. Ze zijn verdrietig, maar genieten ook van de alledaagse dingen. Het eten op 20 april bij de Japanner was een groot succes. Een nieuwe traditie is geboren wat mij betreft. In roze kimono's zaten we rond de chef en het flamberen en de rondvliegende omelet waren hoogtepunten. Vanmorgen in een holle weg op weg naar het graf van Sa zag ik een haas en een fazant. Met name die laatste heb ik hier in de buurt nog niet vaak gezien. De begraafplaats was gehuld in de houtgeur van het vuurtje dat op de naastgelegen akker gestookt werd. De haan kukelde en en de kerktoren van Vossem sloeg. Rustiger en landelijker kan niet. Daarna nog een kaarsje aangestoken in de Romaanse kerk van Vossem.
De vierenveertigste geboorte dag van Sa. Een mooie dinsdag in de lente. "Je moet alles vieren" is 1 van de vele dingen die ze ons heeft meegegeven. En dat doen we dan ook. Vanmorgen de Paaskaars aangestoken, de vlag uitgehangen en er is taart. Vanavond eten bij de Japanner zoals ze het zich enkele weken geleden had voorgesteld. De kinderen hebben de berg, terug naar het ritme van school, gisteren genomen. De dag doorkomen is OK. Voor het slapengaan lijkt voor hen het moeilijkste moment. We praten er veel over en dat is goed. Gisteren heeft Alexandra haar nieuwe schoenen aan Sa laten zien. Wat een mooi mens is het toch. Jan.
Het is onzin zegt het verstand Het is wat het is zegt de liefde Het is ongeluk zegt de berekening Het is alleen maar verdriet zegt de angst Het is uitzichtloos zegt het inzicht Het is wat het is zegt de liefde
Het is belachelijk zegt de trots Het is lichtzinnigheid zegt de voorzichtigheid Het is onmogelijk zegt de ervaring Het is wat het is zegt de liefde
KOMENDE VANUIT NL ERNSTIGE VERKEERSHINDER IVM WEGWERKZAAMHEDEN ROND RING ANTWERPEN ZATERDAG AS
Met intens verdriet delen wij u mede dat thuis vredig is ingeslapen onze
lieve, moedige en tot het einde levenslustige vrouw, mamma, zusje en tante
SACHA DIANA JULIA MOLHUYSEN
Den Haag, 20 april 1966Tervuren,
13 april 2010
Wij zijn erg trots op haar
Tervuren, België
Jan Dirk van Beusekom
Bas, Lara en David
Amsterdam
Ilona Molhuysen
Mimi
Correspondentie adres:
Victor Van Espenlaan 7
3080 Tervuren, België
De herdenkingsbijeenkomst voor Sacha vindt plaats op zaterdag 17 april
2010 om 10.30 uur in het Koloniënpaleis, Paleizenlaan, 3080 Tervuren.
Aansluitend vindt de begrafenis in besloten kring plaats op de
begraafplaats van Vossem.
Na de begrafenis bent u uitgenodigd om met ons te toasten op het leven
van Sacha in Hof te Oude Voorde, Stationsstraat 49, 3080 Vossem (gemeente
Tervuren) van 14.00 tot 16.00 uur.
Sacha hield van kleurrijke kleren en heeft gevraagd of iedereen een
steen voor haar wil meenemen.
Vanmorgen om 8u55 is mijn allerliefste Sa omringd door ons heel rustig ingeslapen. Wat een strijd de afgelopen jaren en wat een kracht en moed om vandaag in totale overgave los te laten. Wat een prachtige vrouw en mamma.
De herdenkingsbijeenkomst en begrafenis zal op zaterdag 17 april in Tervuren plaatsvinden. Nadere details volgen. Jan.
Na een relatief rustige nacht, met veel ijsblokjes, volgde een redelijk heldere ochtend. Daarna ging de hogere dosis morfine haar werk doen en werden de verhalen van Sacha wat verwarder. Geen pijn in keel, mond nog wel droog en gevoelig. Vandaag een nieuw matras tegen het doorliggen opgehaald; Sacha kreeg last van haar stuitje en de onderrug. Verder komt de fysio elke dag om wat lymfe drainage toe te passen. Ze houdt erg veel vocht vast met name in haar benen. Ze is zo ongelooflijk sterk van geest en nog met vele zaken bezig in haar hoofd. Het handelen gaat erg traag. Ademhaling wordt wat onrustiger. Ze ligt redelijk rustig in haar bed, bijna kinderlijk aandoenlijk, maar tegelijk zo in- en intriest dat ze hier nog door heen moet gaan. Loslaten valt zwaar voor haar en ons allen. Jan.
Vandaag was een relatief rustige dag. Sacha was zeer bij vanmorgen en heeft veel gesproken (zachtjes). Wel heel veel last van aften en wondjes in haar mond. Pijnlijk. Long-term vriend P. kwam vandaag uit London over. Hij verloor iets meer dan een jaar geleden zijn zus en daarvoor zijn moeder aan kanker. Sacha wilde daarover het naadje van de kous weten. Vanmiddag veel geslapen. Dat gaan wij nu ook doen. Jan.
Sacha vraagt mij jullie te zeggen dat ze zo blij is met alle sms'en die ze ontvangt. Verder lezen we ook alle brieven en e-mails voor. Ze geniet daarvan uitkijkend over de bloesem in de tuin en het park of met de ogen gesloten lichtjes mee knikkend op het ritme van de woorden. Jan
Sacha heeft moeite met focussen, maar vandaag toch genoten van de verschillende bloesem die ze vanuit haar bed in onze tuin kan zien bloeien. Ook lezen we haar brieven, sms en gedichten voor. Ondanks enige pijnstillende middelen heeft ze vandaag veel heldere momenten beleefd. Ze geeft daarbij ook aan dat het op deze manier voor haar niet meer hoeft. Slikken blijft erg pijnlijk, maar volgens eigen zeggen "bearable" itt de afgelopen dagen. Er zijn echter ook nog veel dierbare momenten gedurende de dag (en de nacht). De kinderen genieten ondanks alles van tennis, voetbal en het mooie weer. De dagen gaan voor mij snel voorbij met regelen en vooral ook veel praten. Ondanks dat er relatief veel mensen in huis zijn, heerst er een serene sfeer. Ik vind het zelf ook wel prettig om mensen om mij heen te hebben nu. Het huis is in rust, alle voorbereidende taken mbt Sacha voor de nacht zijn genomen, tijd voor bed. Jan.
Sacha slaapt en doezelt bijna de gehele dag om dan ineens met een schok rechtop in bed te zitten met een heldere en meestal praktische vraag of opmerking. Af en toe ontvang ik een sms van haar als ik beneden ben en ze wil iets zeggen of vragen. De walkie talkie doet momenteel dienst als bel. Haar stem spaart ze voor de kinderen. Ik geloof niet dat ze veel pijn heeft, alleen de maagsonde en haar zwakte (zeer lage bloeddruk) irriteren haar mateloos. Wat er om haar heen gebeurt interesseert haar steeds minder. Ze heeft er de kracht niet meer voor. Ze wil dolgraag leven, maar niet dit leven. Jan.
THUIS - en wat K om het onderstaande te schrijven ..
Vorige week vrijdag hebben de artsen in Leuven ons verteld dat ze niets meer tegen het woekerende tumorweefsel in de buik van Sacha kunnen doen. Ondanks het feit dat Sa al meer dan vier en een half jaar strijd levert tegen eierstok kanker en ze het de laatste maanden heel zwaar had en erg verzwakte kwam dit nieuws toch vrij onverwacht voor ons. Het is ook absurd dat iemand dat zomaar tegen je zegt. En is het leven dan anders dan de 5 minuten daarvoor? Begin deze week is Sacha nog twee keer naar het ziekenhuis gegaan om te kijken of ze verlost kon worden van de maagsonde door haar neus en keel. Helaas, helaas is zelfs dat beetje comfort haar niet gegund. Ze heeft daardoor heel veel last van haar keel en praat moeilijk. Verder is haar bloeddruk erg laag zodat ze heel erg moe is en de trap met zeer veel moeite op komt. Dinsdag hebben we aan de kinderen verteld dat mama niet meer beter wordt. Heel hard en bitter. Iets waartegen je je kinderen altijd zou willen beschermen. Vreselijk moeilijk. Ze reageren alle drie op hun eigen verschillende manier, maar zijn ondanks alles zo mooi in balans en kunnen ook elkaar troosten. Het is zo onwerkelijk, ook omdat Sacha nog zo heel helder van geest is. Het is niet te geloven en moeilijk te aanvaarden. We hebben dan ook nog even de tijd nodig om dit nieuws met elkaar en onze dierbaren te verwerken. Mede daar door en Sa's energie en stem willen we bezoek tot een minimum beperken. Het is wel heerlijk voor Sa en ons om te merken hoeveel mensen meeleven en van ons houden. Jan.
Voor onderzoek en verdere behandeling zal Sacha de komende dagen in het ziekenhuis moeten blijven. Het valt ons allen zwaar, maar is op dit moment het beste. Sacha blijft een vechter en ondergaat het allemaal met een zeer groot doorzettingsvermogen en veel moed. In de hoop op betere tijden. Liever gister dan vandaag. Jan.
Sa is sinds gisteren weer opgenomen in het Gasthuisberg. Haar maag darm problemen maakten een opname noodzakelijk. Met de chemo gaat het eigenlijk goed, de tumormarker daalt gestaag, het niet kunnen eten / of drinken is nu de grootste zorg. Hoe dit op te lossen is nog niet duidelijk. Om moedeloos van te worden. Desondanks houdt Sa zich kranig staande. Sms'en mag. Jan.
