Bellum ita suscipiatur, ut nihil aliud nisi pax quaesita videatur - De oorlog moet zo opgenomen worden, dat niets anders tenzij de vrede schijnt gezocht te worden. Hugo Peregrinus
25-06-2021
Zeep
Beste Lezers,
De wereld is om zeep, er gebeuren rare dingen rondom mij.
Met miljoenen, of zijn het miljarden, op de bankrekening kan men mensen in zijn fabrieken uitbuiten. Solidariteit met de gemeenschap waaruit men voortkomt, is deze lui totaal onbekend. Waarom dan belastingen betalen? De soap rond deze West-Vlaamse familie duurt al decennia lang. Maar het is wraakroepend dat met geld en een paar op geld beluste advocaten de gemeenschap zomaar eventjes 800 miljoen euro onthouden word. In totaal betalen ze 160 miljoen euro afkoopgeld aan de staat.
Ik hoop dat ze die 6.4 miljoen euro die ze als losgeld hebben betaald voor Anthonyke terug hebben gekregen, de arme dutskes.
En wat dan gedacht van de peanuts die onze nationale voetballers op hun bankrekening mogen bijschrijven. Nu al 90.000 euro. (jaja, brut hé) Voor de eer! Als die mensen hun premies nu eens zouden besteden aan een goed doel. Dan zouden ze voor mijn part zelfs geen belastingen hoeven te betalen. En goede doelen zijn er in ons landje genoeg hé.
Sommigen onder de Duivels verdienen de mogelijks totale premie (eindwinst) van 435.000 euro per week. (eentje per dag!)
Dan kijk ik liever naar het dames basket. Ik weet wel dat ook die redelijk verdienen maar het is veel mooier om naar te kijken. Inzet, ploegspel, emoties en zeker spanning zijn ingrediënten die de sport veel attractiever maakt dan het ongelooflijk saaie voetbal.
Morgen om 09u stem je best af op Canvas.
Vandaag het slechte nieuws ontvangen, de DDT Light versie (2 x 50 km) op zat 3 en zon 4 juli gaat niet door. De scan chips kunnen niet op tijd worden geleverd. Ik word er dus uitgekieperd en moet zelf op zoek naar een andere datum en start plaats, of wat er nog overschiet eigenlijk. Of er dit jaar een DDT wordt gelopen is twijfelachtig. Er is ook nog de Boslandtrail in september.
Uh, de wereld is om zeep
er gebeuren rare dingen rondom mij
Helemaal om zeep
en het laatste oordeel kan niet ver meer zijn.
Urbanus had het nog zo slecht niet voor.
Volgende week is er werk aan de winkel, vanaf dinsdag de opbouw voor de zomertentoonstelling De Zaat Blaast in het Gemeentemuseum.
De titel is heel dikwijls moeilijk om te kiezen. Moet in de titel al een hint zitten naar de inhoud van een artikel? Of mag het ook al eens om te lachen, schimpen zijn? Voor dat laatste is het deze keer niet, niet om te schimpen en nog minder om te lachen.
Alles voor Vlaanderen, Vlaanderen voor Kristus.
Het klinkt niet alleen oubollig, het is in alle betekenissen onwaar.
Laten we beginnen met het laatste, Kristus. Zoals vorige week al aangehaald is de Christelijke partij bij uitstek nog steeds CDV. En daarvan is geweten dat het leden aantal, en navenant hun verkozenen, dramatisch zijn geslonken. Bovenop is er al jaren sprake van om die C te laten vallen.
Alles betekent in de huidige context letterlijk dat alles wat Vlaanderen zelf doet naar de kl oten gaat. De achterkamer vergaderingen zijn van alle tijden, het onwetend houden van de bevolking gaat echter niet meer op.
Transparantie is voor velen maar een modewoord, niet in het minst voor diegenen die er het meest over spreken. Of anders gezegd, eenvoudig en duidelijke afspraken en mededelingen zijn de kern. En omdat het in de stripwereld niet meer mag het volgende: godverdommesse politiekers (partijen) stop met zwartepieten en zorg in de eerste plaats voor de gezondheid van de mensen, Vlaamse en anderen.
Zie de tekening van Marec. Duidelijk en klaar.
Een andere titel die in aanmerking kwam was OEF. Want ondanks mijn lichtelijke aversie van wat men sport noemt kijk ik wel naar het voetbal. Ook al is het soms maar een helft, steeds weer krijg ik de wubbes van het kinderlijk gedoe van spelers. Daarom dat ik wel heb genoten van de wedstrijd tussen de eiland bewoners. Engeland en Schotland lieten zien waar het omdraait: hard maar fair spel met inzet en de wil om te winnen. Geen gedraal en eindeloos rondjes draaien. Vooruit met de geit, euh in dit geval was het met het schaap, de bal naar voor, gebruik makend van de flanken.
Typerend voor dit soort wedstrijd was ook het geringe tijd verlies. Halftime was precies op minuut 45, time was er met 92 minuten. Misschien niet altijd hoogstaand maar er was spanning, er viel iets te beleven. Jammer dat er geen doelpunten vielen.
OEF, blijft dus voor onze nationale (tous ensemble) 11 miljoen spelers die hebben kunnen vaststellen dat er inderdaad een verschil is in klasse van spelers. Dankzij Romelu die, met drie man aan zijn truitje, toch eens naar voren kon oprukken viel er eindelijk iets positiefs te noteren. En het mag en moet gezegd, KDB is wel een ras apart.
Het is dus wel jammer te noemen dat het collectief spel naar de achtergrond verdwijnt en dat winst afhankelijk wordt van enkele flitsen. Hopelijk verdwijnt de voetbal sport niet. De voetbal business zal zich zelf wel de das omdoen wegens boring.
Grtjs
Hugo
Beton zou nog een titel hebben kunnen wezen, verwijzend naar de hoeveelheid die er al is gestort aan de Clement DHooghe laan. Als het maar sterk genoeg is!
Het is volop zomer. Dit beestje, een jonge merel is wat aan de late kant maar wordt goed bewaakt door attente ouders. Hun afleidende moves en geluid hielden me (niet) op afstand en de merel bewegingsloos. Ik had geen zoom nodig.
Vorige week hebben we weer een mooi staaltje toneel gezien. Zuhal D, ook bekent als Zuhal Moeial, krijgt alles en iedereen in de politiek over haar heen. Waarom? Heel eenvoudig omdat het potje PFOS gedekt moet blijven. Alle, maar dan ook alle verantwoordelijke politiekers hebben steeds de andere kant opgekeken en proberen nu mevrouw Zuhal, en haar partij, in de vernieling te rijden.
Dat zelfs de leiding van NVA zich distantieert van haar minister toont duidelijk aan dat het in Vlaanderen niet beter is en beter wordt bestuurd. Je hoort me ook niet roepen -Lang leve België- maar van de weeromstuit zou een mens wel eens zotte dingen kunnen doen.
Het wordt steeds duidelijker dat democratie in ons Vlaanderen steeds meer particratie is geworden. Zie ook hoe de machtigste partij van de laatste eeuw krampachtig ligt te wringen om te overleven. Ook hier zie je dat steeds meer macht naar de partij gaat, ondanks wat ze nu op een (nep)congres beweren.
Ik zie het juist als de (morele) plicht van een minister om een wantoestand op te klaren, aan de bevolking te denken.
Gezondheid lijkt enkel maar belangrijk als een (voetballer) mens voor de camera doodvalt. Dan is het wereldnieuws. De vele doden door gevaarlijke voet- fietspaden en roekeloze rijgedrag worden als (normaal) jammerlijk ervaren, daar is geen geld voor! Voor een live uitzending van een onding als professionele sport beoefening is er overheidsgeld zat.
Hoewel, reporters boven de 67 jaar krijgen bij de VRT de bons wegens te duur! Ocharmen.
Ik weet ook wel dat het hier over mooie en goed betaalde banen gaat, maar toch. Waar is onze zo geroemde vrijheid?
Oja, ik heb gekeken naar de wedstrijd van de Rode Duivels. Zonder Lukaku zou het maar sobertjes wezen. Geweldige speler met nog eergevoel.
Deze week was het de beurt aan de shed in de tuin, die moest enige aanpassingen hebben. En je begint met een beetje te modificeren maar voor je het beseft ben je aan het verbouwen. Maar de oude rieten zetels hebben nu een goede berging, tegen de zon en de regen.
En om de week af te ronden, of is het eerder om de week te beginnen, heb ik deze morgen meegeholpen met de verhuis bij BW Kruibeke. Vanaf vandaag gebeurd te uitruk vanuit een voorlopige behuizing in afwachting van de nieuwe kazerne. De enkele fotos zijn de laatste van de oude garage, vanaf morgen volgt de afbraak.
De kantine, die niet binnen dit gebouw was gesitueerd, blijft nog wel enige tijd in gebruik. Hopelijk worden de frigos terug met Palm aangevuld. Het was een beetje een jammerlijke vaststelling dat de trots van Brabant door de C crisis uit de ijskast verdwenen was.
De Weg-om is heel goed verlopen. Bij 14°C was het een beetje aan de frisse kant maar dat deed eigenlijk deugd. Bij het opkomen van de zon heb ik wel een windjakje aangetrokken, te is niet goed .
Opvallend is de explosie van de natuur. Na de regen van de laatste weken en de stijgende temperatuur van de laatste tien dagen lijkt het wel of alles tegelijk bloeit en groeit.
De beeweg heb ik gelopen met Jos V S in gedachte, de vader van stapmaat Ronny.
Vooreerst een kleine rechtzetting. Vorige bijdrage maakte ik melding van afbraak van het Mezennestje terwijl dat duidelijk het Lijsternestje moest zijn. Nu zijn beiden nog slechts een vage herinnering. De vooruitgang stopt niet.
Op donderdag morgen was het al vroeg dag. De nachttemperatuur was best aangenaam te noemen, 18°C is niet slecht. Daarom vlug de schoenen en de rest aangetrokken en een toerke Weert afgehaspeld. Dat afhaspelen gebeurde met de nodige haltes, genieten van de stilte en de natuur.
De zomertentoonstelling in het gemeentemuseum begint stilaan vorm te krijgen. Het uitwerken van ideeën en het zoeken van de nodige fotoÿs en attributen is bijna achter de rug. In première kan ik ook de officiële affiche meegeven, die prijkt vooraan.
De kraan, het monument, het laatste relict van de Boelwerf, de eye-catcher en nog zoveel meer is nog steeds in beweging. Het is te zeggen, de kraan niet zelf maar het dossier dat verband houd met de redding. Er beweegt etwat kan men zeggen. In Vlissingen heeft men deze week een soortgelijke kraan gedemonteerd om over te brengen naar Rotterdam. Daar zal ze later herrijzen als hotel, weliswaar voor de meer gefortuneerden onder ons.
Desalnietemin zou dit voor onze kraan beter zijn dan te verschrooten. Maar de prioriteit blijft om ze te behouden in Temse.
Grtjs
Hugo
De broesse is dermate bewerkt dat er terug een doorgang is gemaakt.
Eind mei en het begint iets warmer te worden. We vragen wel dikwijls om regen en dat moet het ook regelmatig doen. Dus we klagen niet. Maar het zal wel deugd doen om in het zonnetje te kunnen ontbijten.
En dat is nu ook mogelijk, dankzij het verdwijnen van de cinema. Zoals op deze prachtige morgen, als de maan afwisselt met de opkomende zon. De zonnestralen reiken op dit uur weliswaar nog niet tot op het terras, de lichtinval is wel beduidend beter.
Dinsdag begint er al weer een nieuwe maand, de zesde van het jaar. Nog even en we zijn aan de helft van 2021. Ik hoop dat het dinsdag morgen even mooi zal zijn. Ik loop dan mijn zesde Weg-om.
Deze week trof ik langs de berm op de Singel in Sint-Niklaas, ter hoogte van JPR Belgium, een stort aan van verspreidde bierblikjes, en nog wat meer. Waarschijnlijk heeft hier een trucker gestaan tijdens het lange Pinksterweekend en had die man af en toe een dorstje. Ik telde 59 blikken 33cc, dat is bijna 20 liter bier. Ik hoop dat die mens niet alleen was anders lag dat gemiddelde vocht op drie dagen vrij hoog.
Nog vastgesteld tijdens mijn plasma tocht, de werken aan de rotonde in de schoenstraat zijn aangevat. De afbraak van enkele huizen is volop aan de gang. Verderop is het Mezennestje en de nabij gelegen woning naast de spoorweg al wijlen.
De voorbereiding van de zomertentoonstelling, De Zaat Blaast, begint stilaan vorm te krijgen. Ik hoop volgende week de affiche te kunnen tonen. Er is al heel wat werk verzet om materiaal te ordenen en te zoeken.
Hierbij vraag ik aan de lezers of zij weet hebben hoe men vroegere jaren zijn boterham mee nam naar het werk. Was dat in een papier, een boterham zak of in een boterham doos. Wat lag er tussen die boterham? Vermoedelijk was het geen prépare maar reuzel.
Nam men zijn drinken mee (in een aluminium pul)? En wat dronk men dan, koffie of iets wat daar op leek, bier of gewoon water. En kreeg men tijd om te shaften?
De kelder werkzaamheden lopen ook op zijn eind. De meeste zaken zijn al gesorteerd en verdwenen naar andere oorden, in dit geval kringloopwinkel of containerpark.
En dan kan ik nu van start in de tuin. Vooral het wildpark naast me dient dringend aangepakt. Nog even en ik heb een machete nodig. Ook al was het niet te warm, de flora is flink uitgedeind. De druivelaar heeft al een uitdunning nodig.
Genoeg te doen dus om mijn dagen niet in ledigheid door te brengen.
De fauna wordt door onze kat regelmatig uitgedund. Muizen maken weinig kans en toch blijven die komen. Zo een kat heeft ongelooflijk snelle reacties, dat kleine muisje vliegt regelmatig in de lucht of wordt als speelbal van jut naar heir geslingerd. En als de kat genoeg heeft gespeeld verdwijnt ze met de buit tussen de struiken waarna het stil wordt.
Ajuus
Hugo
De Paterskerk is een heel mooie zaal geworden, of het voor techno fuiven geschikt is betwijfel ik wel.
Het deed deugd, van de dorst een Palmke kunnen drinken op café. Allée, dorst is een groot woord. Goesting is beter. In de late namiddag nog een toerke gemaakt langs de Notelaer, kasteel Van Ursel, Wielstraat en Zijdeweg terug tot de Vitsdam. En daar is er een terraske. En dat was open.
Geleden van vorig jaar oktober dat ik bij de Vadde een drankje heb genoten.
Gelukkig had ik een briefje van 5 bij me. Anders was het nougabollen geweest.
De overheid is het hoogste bevoegd gezag op een bepaald territorium of grondgebied.
Zo spreekt men van nationale, provinciale, gemeentelijke of gewestelijke overheid. Meestal wordt ook de rechterlijke macht tot de overheid gerekend.
Soms heeft de term overheid geen betrekking op een territoriaal gezag, maar op een inhoudelijke autoriteit, bijvoorbeeld een burgerlijke, of militaire overheid.
De overheid heeft een specifieke rol in de samenleving. Zij heeft veel uiteenlopende functies en taken, die voor een aanzienlijk deel afwijken van wat elders in de samenleving gebeurt. Deze functies kan men indelen naar ordenende, presterende, sturende en arbitrerende functies.
Uit de vele functies citeer ik er enkele:
- Het mogelijk maken van collectieve, democratische besluitvorming op verschillende bestuurlijke niveaus. Hierbij worden, na een publieke afweging van deelbelangen, beslissingen genomen die voor de hele samenleving van belang zijn. Bij ons beslissen de partijen!
- Het handhaven van de openbare orde en rechtsorde door middel van rechtsvorming en rechtshandhaving. Iedere Belg gelijk voor de wet!
- Het vanuit een oogpunt van rechtvaardigheid wijzigen van de inkomensverdeling. Het bestrijden van de ergste vormen van ongelijkheid. Eerst ikke, de rest komt later!
- Het bevorderen of ontmoedigen van bepaalde vormen van gedrag en consumptie door organisaties en burgers. Sociale media!
- Het reguleren van de markt en het corrigeren van marktfalen. Bouwpromotoren!
Over het gewenste takenpakket van de overheid wordt in verschillende tijden en door politieke partijen met hun ideologische achtergronden verschillend gedacht. In de loop der tijd wisselt het takenpakket van de overheid dan ook vrij sterk.
In het verleden droegen de Belgische overheden voornamelijk zorg voor het handhaven van de orde, de infrastructuur en de nationale veiligheid. De overheid was een nachtwakersstaat, een staat waar de overheid zich relatief weinig bemoeit met de burgers. In een dergelijke staat garandeert de overheid de veiligheid van de inwoners door het zorgen voor politie, leger en een aantal wetten om de rechtsorde te handhaven.
Sinds het ontstaan van de verzorgingsstaat is de overheid op veel meer gebieden actief. De overheid nam een aantal functies van particuliere organisaties en Kerk over. Zo werd de overheid actief binnen het onderwijs, de sociale zekerheid, volkshuisvesting, en de gezondheidszorg.
In de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw bestonden er hoge verwachtingen van het optreden van de overheid. Velen, met name de sociaal democraten, geloofden in de maakbaarheid van de samenleving en de oplossing van maatschappelijke problemen door middel van overheidsoptreden. Er was de nodige aandacht voor het falen van de markt. Als uitvloeisel bereikten de collectieve uitgaven in de jaren 1980 een omvang van meer dan 60% van het bruto binnenlands product.
Tijdens de jaren tachtig en negentig bleek de overheid dermate hoge verwachtingen niet waar te kunnen maken. Er werd wel gesproken van het falen van de overheid. Lang niet al het overheidsbeleid werd goed uitgevoerd of had de gewenste effecten. In reactie hierop werd een deel van de overheidstaken door middel van verzelfstandiging of privatisering weer overgelaten aan de private sector. Daarnaast streefde men naar deregulering. Men sprak van de terugtredende overheid. Internationaal werd deze visie gepropageerd door Reagan en het Thatcherisme. De overheid zelf probeerde haar efficientie te verhogen door lessen te trekken uit de werkwijzen van het bedrijfsleven. De overheid ging met andere woorden bedrijfsmatig werken. De collectieve uitgaven daalden naar een niveau van ongeveer 45% van het bruto binnenlands product in het jaar 2000.
Tijdens het eerste decennium van deze eeuw was de samenstelling van het takenpakket van de overheid redelijk stabiel met een evenwicht in de taakverdeling tussen overheid, maatschappelijk middenveld en private sector.
Tijdens de laatste decennia zijn, onder invloed van de (neo)liberale ideologie, verschillende onderdelen van de overheid geprivatiseerd of verzelfstandigd.
Wat heeft heel dit betoog te maken met de titel?
Wel als je een kat bij de melk zet krijg ze diarree. Het ongelooflijk gehannes en geklungel van de overheid in zijn geheel heeft ervoor gezorgd dat niemand zich nog iets aantrekt van wetten, laat staan van regeltjes. En regeltjes zijn er voldoende voor de burger. Alleen blijkt dit niet zo te zijn voor diegenen die de overheid vertegenwoordigen. Als blijkt dat 1/3 van de bevolking zich door geen enkele politieker aangesproken voelt dan weet je dat er shit op komst is.
Waarschijnlijk zal het parket niet optreden tegen alle supporters van FC Bruges, want dat moet allemaal in de Engelse taal gebeuren. No Sweat, No Glory hé. Remember de beursgang van de FC Corona Club.
Sport en Racisme, het blijft vooral bij een spotje op TV vòòr de Champions League wedstrijden. Zwarten blijven voor de handelaars goedkoper.
And Bruges by way last but no least, een korporaal houd het land, en een deel van de wereld, al een hele tijd bezig. Het lijkt wel entertainment. En natuurlijk zijn daar, sociale media, gelijkgestemden die veilig en wel vanaf hun mobieltje akkoord gaan dat een asociaal type het recht heeft om iemand met de dood te bedreigen.
Je kan er buikloop, dunne, poeperij, racekak, rees, schijterij, spuitpoep van krijgen, dat is bij alle volken voor iedereen gelijk. Het stinkt!
Allen nog een fijn Pinksterweekend toegewenst. (ook al regent het cats and dogs)
Grjts
Hugo
Nootje 1:
Pinksteren ontstond uit het joodse Wekenfeest (of Sjavoeot). Met dat feest wordt herdacht dat God de Tien Geboden aan Mozes gaf op de berg Sinaï. Christenen namen de feestdag over omdat ze de overeenkomst zagen met de neerdaling van de Heilige Geest.
Met Hemelvaart ging Jezus voorgoed naar de hemel, maar hij beloofde zijn leerlingen niet in de steek te laten.
Op de Eerste Pinksterdag zaten de gelovigen samen in een huis. Plotseling klonk er uit de hemel een geluid als van een hevige windvlaag, dat het huis waar ze zich bevonden geheel vulde. Er verschenen aan hen een soort vlammen, die zich als vuurtongen verspreidden en zich op ieder van hen neerzetten, en allen werden vervuld van de Heilige Geest en begonnen op luide toon te spreken in vreemde talen, zoals hun door de Geest werd ingegeven.
De Bijbel beschrijft daarna de verbazing bij de inwoners van Jeruzalem. Van Romein tot Arabier, en iedereen er tussenin: ze hoorden allemaal in hun eigen taal de apostelen spreken over -Gods grote daden-.
Ze hebben het toch niet over de wapentaal?
Nootje 2: De foto's in bijlage zijn van een hoekplaat die meer dan dertig jaar in de kelder aan de muur was gevezen. De vijf milimeter dikte is er niet meer. Maar veel minder zal het niet zijn. De 90° plaat zit trouwens opnieuw in de kelder als steun voor een schap. Ben benieuwd hoe die er over 30 jaar zal uitzien. Ben nog meer benieuwd hoe de Hensen kraan er dan zal bijstaan!
Aan inspiratie voor een artikel geen gebrek. Tijd om daadwerkelijk de pen ter hand te nemen eigenlijk ook niet. Alleen is het meestal des avonds dat er tijd overblijft. En dan is er de goesting niet altijd meer.
Vorige week zondagmorgen was er dan de mogelijkheid om eindelijk nog eens te kaarten. Met een extra reserveman konden we meteen aan de slag. (en met winst deed het meer deugd) Vooral het weerzien en op verhaal komen was de max. Want eerlijk gezegd en getypt, het gaat hem niet alleen over dat kaarten of een pintje drinken.
Deze week zit er geen partijtje kaart in. Tijd genoeg deze zondagmorgen om te schrijven, bij het beluisteren van R2, de préhistorie.
Waar steek ik dan wel mijn tijd in? Een gedeelte van het huishouden, de tuin en de kelder slorpen een groot aantal uren op. En ook het wandelen is een tijd verslindende activiteit. Maar alle bezigheden worden met plezier uitgevoerd.
Over wandelen gesproken, deze week zijn we er met de Ronny/Catsjoe en de Jan een dagje op uit getrokken. De buurt van Tisselt lag er donderdag vredig en rustig bij. Ondanks de minder goede weersvoorspelling viel het allemaal best mee. De Jan had een mooi toerke aan elkaar gebreid. De wegeltjes en dreven liggen er mooi bij, alles mooi groen en de akkers keurig in de lijn.
Een van die wegels was door een draad afgesloten. Overklimmen om de Birrebeek verder te volgen zat er niet in. Via het betreden van een achtertuin geraakten we toch op straat. De eigenaar van die tuin had ons al gezien en gaf toestemming om zijn eigendom over te lopen. Hij had al dikwijls opgemerkt dat er wandelaars vertwijfeld over en weer drentelden. Natuurlijk loopt er nog een ander pad, via een manège, naar een andere straat toe. Maar zo zitten wij niet in elkaar, we proberen gebruik te maken van de (op kaart) aanwezige kerkwegels. Temeer omdat, eens aan de andere kant van de afgesloten wegel, we konden vaststellen dat er logischer wijze aan de andere kant van de baan een volgende wegel aansloot. (Buurtweg 78, Adrians Bosch Stegel)
Een mailtje sturen naar Nieuwenrode (Kapelle-op-den Bos) zal waarschijnlijk niet veel zoden aan de dijk zetten. Als je de wandelwegen rond Nieuwenrode, georganiseerd door verschillende verenigingen, bekijkt dan zie je dat de meeste zuidelijk verlopen, ver weg van de Molenstraat waar die bewuste wegel op uitkomt. En de enkele wandelroutes die wel in die richting gaan vermijden de bewuste route tussen de Armenbos straat en de Molenstraat. Nog opgemerkt, de wegel die wij hebben genomen, die uitkomt aan de manège, is blijkbaar ook afgesloten.
Allé, de Pol zal hier ook wel een balk in zijn oog hebben. Jammer dat een mooi stukje langs een stromende beek er verwaarloosd bijligt, alleen omdat er geen wandelaars zouden passeren.
Waar konden we beter genieten van het middagmaal dan onder de hoge bescherming van M in de lourdesgrot van Humbeek, naast het kanaal Brussel-Willebroek. De kruisweg rondom de grot is wel het bezien waard. Ik heb er al vele gezien en deze is echt beeldend.
Na de middag nam de Ronny een kortere terugweg tot de brug van Tisselt. De Catsjoe, onze trouwe viervoeter en hoeder, was moe. Het beestje is al op gezegende hondenleeftijd en kan de grotere afstanden niet meer aan.
Jan en ikzelf werden wat later getrakteerd op een flinke regen (stort) bui. En ook al klaarde het niet meer op, de wind zorgde voor een snelle droging.
Enkele kilometers verder ontwaarden we een grote tent in een tuin. Het bleek een joert te zijn. De dame op het erf was de eigenaar van het domein en verhuurde twee dergelijke tenten. Blijkbaar waren deze vooral in de winter in trek. De 1 ruimte tenten zijn binnen voorzien van centrale kachel en geïsoleerd met wol van de jak.
Een joert is een traditionele ronde tent die vooral wordt gebruikt voor bewoning door rondtrekkende vee nomaden, die leven in de koude droge steppegebieden van Centraal-Azië.
Het woord joert is afgeleid van het Russische joerta en Joert wordt ook buiten Rusland het meest gebruikt, omdat de Russen in het verleden over veel Centraal-Aziatische gebieden hebben geheerst. De Russen hebben het woord geleend uit een Turkse taal.
Het woord yurt staat in modern Turks meer synoniem voor thuisland dan voor de tent.
Om af te sluiten wil ik nog een tijdverslinde activiteit opsommen, Op Stoapel. Elke week besteed ik een dag aan het archief, uitzoeken wat relevant is en wat weg mag. Dat wil niet zeggen dat dubbels in de vuilbak verdwijnen. De Boelblaadjes bijvoorbeeld zijn nog steeds gegeerd. Verzamelaars die enkele nummers ontbreken in hun collectie kunnen bij ons terecht. Eddy heeft al vele uren gespendeerd om dit alles op nummer te klasseren en in het buiten archief op te bergen.
Het buiten archief zijn enkele kasten en rekken die achter ons lokaal, De Stuurhut, staan opgesteld. Daar staan ook de grote en zwaardere stukken, zoals de maquette van de dwarshelling.
Waar ik de laatste weken ook nog eens tijd heb ingestoken, het kijken naar het voetbal op TV. En eerlijk gezegd, het was de moeite en tijd niet waard. Het verschil tussen een bekerfinale op zijn Belgisch en een Champions League wedstrijd is immens. Maar de amusements waarde en spanning van dergelijke vertoningen zijn beneden alle peil. Die mensen werken gewoon voor hun, weliswaar iets dikkere, boterham. Winst of Verlies betekenen niet zoveel. Arme supporters, zoals eens eerder aangehaald, hou jullie centen in jullie zakken of besteed het ergens anders aan. Eens kijken hoelang de topclubs nog een aparte league zullen willen.
Grtjs en hou het goed
Volgende week spuit nr2.
Hugo
Nota: Preston van Dedem is een Hengst, Blauwschimmel met stamnummer 261167, geboren op 12 maart 2007.
Wat regelmatig terugkomt in mijn blog is de titel. Uiteraard zal je zeggen, Tempus Fugit staat bovenaan. Het besef dat het vlug gaat komt ook regelmatig terug.
Het is vandaag precies een jaar geleden dat mijn vriend Johan is heengegaan. Het gemis blijft.
Het gaat ook vlug met mijn Weg-oms. Nummer vijf is vandaag, ter memorie aan Johan, afgestapt. Ik weet niet hoe het komt maar het verliep heel vlotjes. En de natuur doet ook zijn best.
Bijna alle bomen hebben al hun groene bladeren of toch alleszins al een groene schijn. De akkers liggen klaar of zijn al ingezaaid, hier en daar is er al een eerste keer gras geoogst.
Dat gras langs de paden volgt natuurlijk ook het seizoen, de broek en schoenen waren kleddernat door de dauw. En omdat het vandaag zondag is heb ik meerdere fietsers mogen begroeten. En dat gebeurde in alle hoffelijkheid.
De Scala is niet meer. Volgende week moet er nog worden opgeruimd. Dus nog een weekje stof vreten. Gelukkig is de oude wasserij van H en Y Hens (ook voormalige bakkerij) nu volledig opgeruimd. Het uitbreken van de vloeren behoorde tot de laatste werken. Hierbij kwamen er nog een oude gemetste waterput en een vergeten mazouttank aan de oppervlakte.
Deze week werd de vloer van de nieuwe parking aan de reiger gegoten. Een hele dag reden de beton wagens af en aan. Nog even en Temse centrum beschikt over alweer een groene zone.
Tot slotte ben ik deze week er eindelijk aan begonnen, het opruimen van de kelder. Na 35 jaar was het wel eens nodig. En zoals steeds komen hierbij meer werkzaamheden dan gedacht. Maar goed, dan moeten we daar maar tijd voor maken.
Ik weet niet of jullie allemaal uit Temse en omstreken komen en of jullie de Hensen kraan kennen.
De beroemde skyline van Temse, dorpsgezicht in eenvoudiger woorden, wordt heden ten dage beheerst door de kaai, de kerk- en gemeentehuis toren én het nieuw Temse.
Dat nieuwe Temse is in de plaats gekomen van de Boelwerf met zijn vele torenkranen en imposante gebouwen.
Eén restant van vroeger, de torenkraan, staat er nog. De gemeente wil af van het geschenk van de curator. Er zijn andere prioriteiten! In het Vlaams Parlement wordt er over gepraat, en niet in positieve zin.
Of zijn er andere spelers achter de schermen? Voor sommigen staat de kraan in de weg. Deze mensen hebben een appartement gekocht op de Zaat met de bedoeling om een onbelemmerd zicht te hebben. Dat van die kraan werd ofwel in de begindagen van de verkaveling verzwegen ofwel was toen al beslist om alles te doen verdwijnen. De nagel die is scheef geklopt kan daarmee niet uit het hart worden getrokken.
Wat er ook van komt, onderstaand gedicht geeft het geheel alvast keurig weer:
Fantoompijn
Bij nachte wordt hij wakker
Tast zwetend naar wat niet meer is
Wroeging in zijn geweten
Om wat hijzelf heeft uitgewist
De helling naar de Schelde
De verdwenen buizerij
De mannen die hier werkten
En zongen zij aan zij
ÿt Silhouet van zoveel schepen
Kil tot schroot vergaan
Intussen ook vergeten
De laatste torenkraan
Zo schrikt hij vele nachten
Tussen wakker zijn en droom
Nu alles is verloren en
Verdwenen langs de stroom
Dan loopt hij snel de deur uit
Naar het schaambordje dat hij leest
Hier lag ooit de Boelwerf
Het sust alweer zijn geest.
MH
Dit weekend is het ook erfgoed weekend. Al enkele jaren werkt Op Stoapel hier aan mee, meestal met een open deur in AC De Zaat. Net zoals vorig jaar vindt dit niet plaats maar heeft OS een andere bijdrage geleverd. Onder de titel Roestduivels en Zaatmollen, Nachtwerk op Boelwerf, geeft OS een nieuwsbrief uit. Deze kan je ook lezen via onze website.
Vorige week ben ik plasma gaan geven. Dit gebeurd aan het Station te Sint-Niklaas. In de negentiende eeuw heette deze straat Boulevard de l Est. Die naam zal de straat opnieuw dragen, maar dan als Oosterlaan.
L II laan behoord tot het verleden. Het verleden van L II daarentegen behoord nog steeds tot de actualiteit.
Normaliter is de plasmadag een stapdag. Te voet naar S-N en daarop volgend naar Belsele is een mooi tripke. Als je als een van de eersten in de morgen je plasma wil doneren moet je vroeg vertrekken. En dat betekend in de wintermaanden heel goed opletten. Mensen die zich naar het werk begeven en het drukke vrachtverkeer in de Laagstraat/Eigenlo merken een voetganger, ondanks fluo en verlichting, soms te laat op.
Het doneren neemt ongeveer een uurtje in beslag, een goede rust om dan het grootste gedeelte van de dagtocht aan te vatten. En waarom Belsele, wel om een goede vriend een bezoekje te brengen. Helaas, Etienne is op 8 april ll overleden. Hij was al enkele jaren weduwnaar. Sinds enkele maanden vertelde hij me dat zijn einde naderde, het ging niet meer zo goed. Mentaal was het niet op maar dat lichaam was het wel. Precies een week eerder, op 1 april is Etienne 87 jaar geworden. En daar had hij best vrede mee. Ik heb een goed leven gehad en ben tevreden, vertelde hij me bij onze laatste ontmoeting. En toch komt het nog als een mokerslag binnen. Wel verlangde hij om terug samen te kunnen zijn met zijn Diane. Het ga jullie goed.
Grtjs
Hugo Peregrinus
Het paasverlof heeft de sloopwerken een weekje stil gehouden, vorige week vloog het stof ons terug om de oren.
Alle goede bedoelingen zijn onvoldoende om tegenwoordig wat dan ook te organiseren zonder kans op rellen. De sociale media worden, volgens mij althans, vooral gelezen door anarchisten. Hoe meer boel hoe liever. Alleen vergeten die schobbejakken dat zij zich geen zorgen hoeven te maken over hun toekomst. Ook al woon je in de buurt en wil je op een mooie avond wel eens een wandelingetje maken in het park, als je ziet dat de boel uit de hand loopt verwijder je je toch? Tenzij je de aandacht opzoekt.
Afijn, missie voor de anarchisten en de niet meer zo jonge dame geslaagd. Maar is het nieuws?
Tis maar om te zeggen, we leven in een luxe wereld. Iedereen zijn probleem is het belangrijkst. Maar als iemand me kan uitleggen waarom de corona crisis voor een bepaalde leeftijdsgroep zwaarder is om dragen, shoot.
Deze week op de radio te horen: de hippies kwamen allemaal uit welgestelde milieus. De spreekster in kwestie verklaarde dat in de tijd van de flower power de mode, als je die al wilde volgen, te duur was voor iemand van gewone komaf. Bovendien, waar haalde je het geld om niet te werken en toch naar (langdurig en in het buitenland) festivals te gaan. Dat radio programma is de classics 1000 op 1, goede muziek van de laatste 70 jaar.
Hoe meer boel hoe liever, dat zou je ook kunnen zeggen over de Boelwerf. Helaas slaat dat de laatste dagen vooral op het feit dat het erfgoed niet zo goed in de krant komt. Het verdwijnen van de laatste getuige ligt in het verschiet.
De jongelui van VLD Temse worden met een vis op de rug, veertien dagen te laat weliswaar, het Frans Boel plein op gestuurd. Een beeld van de torenkraan zou het lege plein opvullen en tegelijkertijd een verwijzing zijn naar de grootsheid van de Boelwerf! Hoe groot moet dat worden, 1.5m met erbovenop een blauwe wimpel. Die wimpel kreeg het passagiersschip dat als snelste de Atlantique overvoer. Hier zou het de kleur van schaamte moeten zijn, de grootsheid van de kraan kan niet vervangen door een zoethoudertje.
Waar je gaat langs Vlaamse heu alle wegen, overal kom je het blauw fabriekje tegen.
Je kan er niet omheen. Manieren echter is te veel gevraagd. Natuurlijk is dat uit den boze bij le monde politique élevé . Zelfs een collega te kakken zetten hoort er blijkbaar bij. Of met subsidies gooien, naar de eigen achterban en niet hun geld.
Waar zijn die speurneuzen naar politiek talent nu heen. Niet meer te zien of te horen. Verantwoordelijkheid nemen? Homaar! Derkannenikniksaandoen zulle.
Al dikwijls aangehaald, in de bedrijfswereld vlieg je. Met of zonder doktersbriefje!
Ik zou zelfs niet kunnen slapen. Zwakheid zeker.
1 april is al lang voorbij, alweer. En een mens moet al eens kunnen lachen. En een stoelendans op muziek is ook al eens plezant. En op 1 mei gaan de caféÿs open.
En een bewonerskaart aanvragen als bewoner van de gele zone is plezant. De website (alweer is het een ander) werkt niet naar behoren. Geen nood, op de gemeente, die het heeft uitbesteed, willen ze je graag helpen. Via elektronische weg of brief.
Ook na een dagje wachten blijkt het systeem niet te werken, de fout lift niet bij mij, ook mijn gebuur heeft hetzelfde probleem.
Alles gaat eenvoudiger en sneller. Tja, alles is om te lachen.
De afbraak werken aan de Scala schieten goed op. Ook aan de voorkant, de voormalige wasserij, zijn de pannen met zorg verwijderd. Alles werd handmatig in zakken gestoken en in een speciale, asbest container, gedeponeerd. Er gaapt nu al een groot gat in de gevel.
aar ook de Murphy, de boom in de schouw van de cinema is verwijderd. De werkmannen hadden eerst een behoorlijke klus op de schouwpijp te verwijderen, ook al stond die al jaren vrij schuin. Met hamer en beitel moesten ze bijna een meter stenen wegkappen alvorens die asbest pijp vrij kwam. De boom zelf die was ook stevig in de muur gegroeid, die viel er niet zo maar uit. De kettingzaag maakte hem steeds een stukje kleiner. Het allerlaatste stukje zal deze week verdwijnen, samen met de muur.
Het is verbazend hoe innig boom en muur waren verbonden.
Innig verbonden is ook een koppel duiven. Hun nest en slaapplaats heeft stand gehouden tot half deze week. De grijper heeft op woensdag onverbiddelijk hun stek verwijderd. Maar tot op heden komen het koppeltje nog steeds op de resterende muur zitten.
En het gaat Vooruit. Ik ben en blijf verwonderd dat subsidieÿs zo makkelijk worden gegeven, als het binnen de communeÿs blijft wel te verstaan.
De Belgica, bouwnummer 1514 op de Boelwerf, is na 37 jaar goede vaart op 26 maart 2021 voor de laatste maal binnen gelopen op de basis in Zeebrugge. Zijn opvolger wordt dit jaar nog in dienst genomen. En nog een Boelwerf icoon staat op het punt te verdwijnen, de Hensen torenkraan. De ene noemt het een stuk roestig ijzer, de ander vindt het een bijzonder landmarkÿ. Feit is dat het laatste resttand van de werf niet het juiste is. Er waren vele andere gebouwen die als herdenking konden worden behouden. En die nog praktisch hadden geweest voor de culturele sector van de gemeente.
De enige oplossing is dat de kraan een andere opstellingsplaats krijgt, misschien op het einde van site De Zaat, juist aan het begin van de potpolder. Dan blijft het een landmarkÿ en ook bereikbaar.
Ik roep hierbij iedereen op om zijn ideeën te delen met als het maar vooruit blijft gaan.
Gisteren heb ik mijn Weg-om gelopen. Op 1 april is het niet gelukt, den derde is ook goed hé. En dus zit ik al aan aflevering 4 van mijn queeste, alhoewel ik niet op zoek ben naar de heilige graal.
Wie kent er die driehoek niet die boven vele deuren hing, zelfs in cafe's, waarop de spreuk stond geschreven: God ziet mij, hier vloekt men niet.
Dat gebeurt nu wel, en zeker in de kerk.
´God kan de zonde niet zegenen¡.
Antwerps bisschop Johan Bonny is boos en beschaamd, maar de hele Belgische Kerk gaat achter hem staan. In ons land zegenen de priesters wél holebistellen in. Clandestien dus, volgens het Vaticaan.
God kan de zondaar zegenen maar de zonde niet. Dus verbintenissen van personen van hetzelfde geslacht kunnen niet worden gezegend. Basta!
Het Vaticaan, moet dat nog met een hoofdletter?, erkend nog wel holebiÿs maar niet hun relatie. En die zogenaamde progressieve Zuid-Amerikaan, wel met hoofdletters, kan niet anders dan akkoord gaan.
Dat de Kerk een instituut is dat vierkant draait is al langer geweten. En dit is niet eens hun grootste schandaal of dwaling.
Het regelen van paspoorten voor het vluchtende Herrenvolk, de inquisitie, de kruistochten, de wereldlijke macht onder het mom van God, de pauselijke onfeilbaarheid, hun kerkbank. Met dat laatste bedoel ik de financiële instelling, de Banco Ambrosiano.
De Banco Ambrosiano was een Italiaanse privé-bank die in de 19e eeuw werd gesticht door rooms-katholieke geestelijken. In de tweede helft van de 20e eeuw groeide de bank, onder leiding van de zakenman Roberto Calvi, uit tot een belangrijke factor in de Italiaanse financiële wereld.
Via de Banco Ambrosiano werden gelden van de Rooms-Katholieke Kerk en van de maffia belegd in Zuid-Amerika. Toen de bank in 1982 failliet ging, met een schuldenlast die geschat werd tussen de 700 miljoen en de anderhalf miljard dollar, veroorzaakte dat een schandaal dat ver buiten de financiële kringen doordrong.
De Vaticaanse Bank Instituut voor Religieuze Werken (je moet het maar verzinnen) had een groot aandeel in deze bank en betaalde dan ook 250 miljoen dollar aan schuldeisers van de Banco Ambrosiano. Het Vaticaan en aartsbisschop Paul Marcinkus ontkenden echter iedere betrokkenheid bij het schandaal van dit faillissement.
De zakenman en voorzitter van de bank, Roberto Calvi, en zijn vermeende betrokkenheid bij de vrijmetselaarsloge P2 worden vaak vermeld als mogelijke oorzaken voor het tenietgaan van de Banco Ambrosiano. Calvi werd in 1982 aangeklaagd voor een lange lijst van financiële en politieke overtredingen waaronder het witwassen van grote bedragen. Hij dook onder, maar op 17 juni 1982 werd hij dood aangetroffen in Londen, hij was opgehangen aan de Blackfriars Bridge.
Bij het onderzoek naar de bank werd duidelijk dat Calvi en de zijnen meer dan 200 spook-banken hadden opgericht, en dit bood hem een labyrint van mogelijkheden om zijn duistere praktijken te verdoezelen. Een bestaande bank, de Cisalpina Overseas Nassau Bank op de Bahama's, die door Calvi en aartsbisschop Marcinkus werd bestuurd, was betrokken bij het witwassen van cocaïne-geld uit Latijns-Amerika.
En het houd niet op, 2010.
De bank van het Vaticaan, IOR, heeft rekeningen bij UniCredit Group. In Oostenrijk bezit de groep Bank Austria. De Italiaanse maffia staat onder verdenking gelden uit ontdoken belastingen en witwasoperaties via rekeningen van de Vaticaanbank IOR (Instituto per le Opere di Religione) bij UniCredit ondergebracht te hebben.
Sinds meer dan 25 jaar bezit IOR een rekening bij het Banca di Roma-filiaal aan de grens tussen het Vaticaan en Italië, aan de Via della Conciliazione, waarop maandelijks transacties ter hoogte van 60 miljoen Euro verliepen. Bij de meeste van deze transacties is het niet geweten wie de titularis van de rekening is, noch wie er gebruik kan van maken. De rekeningen zouden op naam van de Vaticaanbank lopen, wat een inbreuk is tegen de Italiaanse wetgeving op witwaspraktijken.
Stond er in die tijd geen Herr van standing aan het roer van dit vrolijke instituut?
Hou het gezond en rustig, het komt allemaal goed.
Grtjs
Hugo Peregrinus
In bijlage enkele fotokes van de afbraak van de Scala.
Gelezen in de krant:
´Dit is geen maffiaverhaal waarbij de helft van justitie meedoet. Maar de verwevenheid tussen boven- en onderwereld is toch wel akelig groot. Er zijn mensen die op cruciale plaatsen zitten en die informatie delen. Vanaf nu zullen we een beter zicht krijgen in welke sectoren dat precies het geval is. Douane, ambtenaren... we kunnen geen enkele sector uitsluiten.' Dixit Mariua Quicky.
Het woord akelig zou ik ook in een zin willen plaatsen.
De afstand tussen de politiek en het kiesvee is akelig groot.
Vele van de verkozenen des volks weten niet meer wat een brood kost. En dat komt omdat ze een riant loon krijgen (plus .) Toch beweren ze dat ze voor dezelfde job in de privé véél meer te kunnen verdienen. Of is het toch maar een bijverdiensteke.
En dan is de volgende stap helemaal niet ver. De Clan Claes verdeelde alles netjes onder elkaar. Hoe de verkozen des volks, ook bij mutualiteiten is het partijkaart troef, in de Limbuurg hun bevoorrechte positie misbruiken voor corruptie.
Nog een kleine stap, monyetime in het voetbal.
Een politieke vinger zit in de pap of likt zeker aan de rand. Geen of weinig RSZ voor de vette kontrakten. Op de koop toe sluizen de spelers en consoorten, via belasting paradijzen en nep bedrijven, geld door zonder belastingen te betalen.
Een duur abonnement voor het voetbal mag van mij. Alleen wens ik het niet. Nog minder heb ik ervoor gekozen om de nationale helden rijk te maken. Op de koop toe op de rug van de supporters en de rest van Heel België.
(200.000 per jaar besparen is niet slecht hé. En met dat geld een nieuwe, superdeluxe electronische wagen aanschaffen waarvan de helft alweer door de gemeenschap wordt betaald!)
Tout ensemble!
Waar hebben we dat nog gehoord.
Hoe kan je in een jaar tijd een bedragje van 923.041 omzetten in 24.560.000 . Eén antwoord: Juist, goed ge(g)raajen.
Goede raad aan Club supporters, investeer niet in de aandelen, de winst gaat niet naar Club maar naar de aandeelhouders. En dat zijn er niet veel. Arm stadsbestuur van Brugge of ..
Deze week ben ik niet op stap geweest. De hobby genaamd Op Stoapel neemt af en toe wat tijd in beslag. De inventarisatie van het archief is lopende (en het loopt niet weg). Er is ook nog de zomertentoonstelling van het gemeentemuseum die wat voorbereiding vergt.
De titel van deze tentoonstelling kan ik al verklappen: De Zaat Blaast. De ondertitel Ontworpen door mensen, gemaakt door mensenhanden', verwijst duidelijk naar het onderwerp van deze drie maanden durende expo.
Hou het goed en nog even volhouden. En niet zoals JMDD het formuleert : ´Van het vaccin lig ik niet wakker, aan dit tempo sterf ik eerder aan ouderdom'.
Maart is bijzonder goed ingezet. Het mooie weer van eind vorige maand blijft aanhouden. Maar het is nog geen lente!
Op maandag 1 maart ben ik, zoals aangekondigd (geen excuus mogelijk), op stap gegaan voor de 3e weg-om van dit jaar. Op de enkele foto's in bijlage is te zien dat het al redelijk vroeg licht is. Ook kan je vaststellen dat de werken op Hoogkameren van start zijn gegaan en dat het dak van de Heikapel in de Beeldstraat is afgewerkt.
En om de vorige week af te ronden geef ik nog de beelden mee die zijn gemaakt op de laatste dag Voeren. Na een nachtje op de openbare parkeerplaats/standplaats voor mobile homes in s'Gravenvoeren was de morgen eerder aan de frisse kant. De afwisseling kon tellen. De Ronny wou graag een viske mee naar huis nemen. Daarom werd de motorkap richting St-Pietersvoeren gestuurd alwaar een forellen kwekerij, de Commanderie, is gevestigd. Ook op onze laatste dag werd er een korte wandeling gemaakt zodat de week in schoonheid kon worden afgesloten aan de boorden van de Maas in Visé.
Het was een toffe week, enigzins anders dan gewend. Maar ik moet zeggen dat ik heel goed heb geslapen, gegeten en geproefd - met mate(n).
En sinds maandag zijn de werken gestart in verband met de afbraak van de voormalige cinema Scala. Vandaag werd een groot deel van de dakbedekking, die er nog oplag, verwijderd. Dit gebeurde door een gespecialiseerde firma. Een firma die asbest verwijderd volgens de regels. Alle tegels werden manueel verwijderd en onmiddelijk in zakken gestoken. Op de grond stond een speciale container om de vele zakken stofvrij te kunnen afvoeren. Ook binnen de voormalige wasserij werd het asbest verwijderd.
Toch een tijdje van nabij blijven opvolgen.
De Scala
In 1911 startte drukker-uitgever Ernest De Bock de eerste cinema van Temse op: de Gaumont in de August Wautersstraat, (later de Bonzanzabar). Louis Corthals, die tot dan werkte in de drukkerij van Edward De Landtsheer, startte twee jaar later met Het Goede Zaad, eveneens in de August Wautersstraat. De zaal werd later omgedoopt tot Olympia en Scala.
Enkele maanden voor de officiële opening van de Scala had Ernest De Bock zijn Gaumont in de August Wautersstraat verlaten en een nieuwe cinemazaal geopend in de Stationsstraat. Odeon was de naam van het complex, de huidige gemeentelijke schouwburg.
De Odeon en de Scala leverden jaren een felle concurrentiestrijd. In 1936 kocht Ernest De Bock de Scala over.
In 1944 werd de Odeon totaal vernietigd door een vliegende bom. Op dezelfde plaats liet De Bock een nieuwe cinema bouwen, de Roxy. Een gewezen medewerker begon datzelfde jaar de British Palace in de Oeverstraat.
De cinema's Roxy en Scala overleefden Ernest De Bock (1877-1963) slechts enkele jaren. In 1969 eindigde hun geschiedenis. De Roxy werd verkocht aan het Gemeentebestuur van Temse. De Scala ging over in handen van een zakenman (Electro VD) en kreeg een winkel- en magazijnfunctie.
Vandaag vertoonden zowel mezelf als de Ronny grensoverschrijdend gedrag. We werden hierop attent gemaakt door een Nederlandse dame. Zij deed het dan wel in België terwijl wij op het punt stonden Nederlandse bodem te betreden. Gisteren was de inbreuk slechts enkele meters, vandaag waren de meters niet te meten.
Deze morgen hebben we de mobilehome terug op de eerste standplaats neergezet, ttz op de parkeerplaats in 's- Gravenvoeren.
De tocht begon en eindigde aan de Voer. Boven de helling kom je zo in Nederland. Via Mheer bereikten we op de middag Neerbeek.
Onder een stralend zonnetje passeerden we, terug in België, kasteel Altenbroek.
Tegen vieren arriveerden we op de parking in 's-Gravenvoeren. Net op tijd om, bij een Orval, van de laatste zonnestralen van de vroege lente te genieten.
Morgen terug naar huis, niet tegen de goesting. Maar ook de voorbije dagen waren een mooie belevenis. De prachtige streek en het mooie weer waren daaraan niet vreemd.
Vandaag was precies een lentedag. Na een frisse start kon al vlug een laagje worden verwijderd. En het bleef crescendo gaan. Dat laatste betrof niet alleen de temperatuur. De voerstreek is en blijft een prachtig stukje België, daar kan geen politiek tegen op.
Het is uiteraard mooi meegenomen om precies deze week hier te vertoeven bij dit uitzonderlijk (?) weer.
Vandaag een toerke van een dikke twintig paaltjes gedaan. Door het reliëf van de streek voelt het wel zwaarder aan.
Iets na de middag een ijskreem automaat tegen gekomen. In plaats van een trappist te drinken voor de verandering eens een potje glace genuttigd.
Gisteren met goed weer aangekomen in de Voerstreek, samen met de Ronny en zijn Mobilhome. En natuurlijk is ook de Catsjoe van de partij.
Op de gemeentelijk parking in 's Gravenvoeren stelde de Ronny vast dat zijn electriciteit van de woonruimte niet naar behoren werkte. Eigenlijk werkte die helemaal niet tenzij op de hoofdmotor. Dat is natuurlijk verre van ideaal en dus gingen we op zoek naar hulp. Die werd gevonden in Schophem, tussen 's Gravenvoeren en St-Martens Voeren. En wel bij een bedrijf van landbouw machines, vooral dan traktoren.
De uiterst vriendelijke en spraakzame eigenaar stelde ons zijn bekwame technieker ter beschikking. Na hier en daar wat verhuiswerk binnen de mobilhome kon de man vaststellen dat de batterijen in goede conditie vertoefden. De woonruimte batterij echter lag niet aan de massa. Hoe dat kon? Een extra kabel geplaatste kabel zorgde dan voor een degelijke verbinding en het probleem was opgelost. Met een relatief kleine vergoeding was de zaak achter de rug. Met dit alles werd toch besloten om naar een camping te verhuizen.
De namiddag tocht beperkte zich dan maar tot een kort toerke. s'Avonds werden alle apparaten nog eens gecontroleerd, net als de hoeveelheid schotse drank. Die kwam echter niet aan de massa te liggen.
Vandaag konden we dan met een gerust hart een ietwat grotere tocht maken. Op aanraden van de Jan, last minute advice, trokken we naar de markt in Aubel. En daar bleek eens te meer hoe Cor Ona de gemoedelijkheid beperkt. Veel volk was er niet en om uitdroging te vermijden ben je verplicht zelf met drank te sleuren. Maar eigenlijk is het toch van ondergeschikt belang. De natuur en de mooie omgeving zorgen er voor dat ons humeur opperbest blijft.
En een frisse Orval als apero maakt ons ook niet triest. Het avond eten valt ook mee, dus ook van die kant geen gemopper.
Morgen is er alweer mooi weer voorspelt, de schoenen zijn nog steeds droog.
Het is strabant als het vriest tussen man en vrouw.
Alle gekheid op een pegel, het woord strabant is uitgevonden door Staf M, specialist lasser in den onderhoud destijds op de werf. Veertig jaar later ken ik het woord nog en denk er steeds aan als het stenen diep vriest. Maar wat het juist betekend was me onbekend. Tot nu!
Groot is mijn verbazing om te ontdekken dat het wel degelijk een betekenis heeft.
STRABANT: 1) Brutaal 2) Hevig 3) Krachtig 4) Lastig 5) Sterk. En dat klopt dus met de bedoeling van onze Staf zijn uitspraak.
Bij ons in den onderhoud was het 'a good joke' om iemand te vertellen dat iets of het weer strabant was. Dat kon heel warm zijn of heel koud. De toehoorder wist eigenlijk niet wat je bedoelde. De (on)eigenlijke betekenis, serieus, bleek bij aanraking van het te warme of te koude onderdeel.
Als iemand bezweet binnen kwam tijdens de zomer of handenwrijvend in de winter, werd deze uitdrukking ook gebruikt. De verbaasde toehoorder dacht dan dat er enkel gekken in den onderhoud stonden.
In mijn latere job heb ik deze uitdrukking ook eens gebruikt. Dat eindigde met een heel lange uitleg en een dikke frons bij de toehoorder. Het is dus bij deze ene keer gebleven.
Maar toch, het was geen gekkenpraat!
Grtjs
Hugo Peregrinus
Noot: Als je zo'n potje afgeeft op 14 februari aan je geliefde kan het wel eens strabant worden!
