|
Beste Lezers,
Aan inspiratie voor een artikel geen gebrek. Tijd om daadwerkelijk de pen ter hand te nemen eigenlijk ook niet. Alleen is het meestal des avonds dat er tijd overblijft. En dan is er de goesting niet altijd meer.
Vorige week zondagmorgen was er dan de mogelijkheid om eindelijk nog eens te kaarten. Met een extra reserveman konden we meteen aan de slag. (en met winst deed het meer deugd) Vooral het weerzien en op verhaal komen was de max. Want eerlijk gezegd en getypt, het gaat hem niet alleen over dat kaarten of een pintje drinken.
Deze week zit er geen partijtje kaart in. Tijd genoeg deze zondagmorgen om te schrijven, bij het beluisteren van R2, de préhistorie.
Waar steek ik dan wel mijn tijd in? Een gedeelte van het huishouden, de tuin en de kelder slorpen een groot aantal uren op. En ook het wandelen is een tijd verslindende activiteit. Maar alle bezigheden worden met plezier uitgevoerd.
Over wandelen gesproken, deze week zijn we er met de Ronny/Catsjoe en de Jan een dagje op uit getrokken. De buurt van Tisselt lag er donderdag vredig en rustig bij. Ondanks de minder goede weersvoorspelling viel het allemaal best mee. De Jan had een mooi toerke aan elkaar gebreid. De wegeltjes en dreven liggen er mooi bij, alles mooi groen en de akkers keurig in de lijn.
Een van die wegels was door een draad afgesloten. Overklimmen om de Birrebeek verder te volgen zat er niet in. Via het betreden van een achtertuin geraakten we toch op straat. De eigenaar van die tuin had ons al gezien en gaf toestemming om zijn eigendom over te lopen. Hij had al dikwijls opgemerkt dat er wandelaars vertwijfeld over en weer drentelden. Natuurlijk loopt er nog een ander pad, via een manège, naar een andere straat toe. Maar zo zitten wij niet in elkaar, we proberen gebruik te maken van de (op kaart) aanwezige kerkwegels. Temeer omdat, eens aan de andere kant van de afgesloten wegel, we konden vaststellen dat er logischer wijze aan de andere kant van de baan een volgende wegel aansloot. (Buurtweg 78, Adrians Bosch Stegel)
Een mailtje sturen naar Nieuwenrode (Kapelle-op-den Bos) zal waarschijnlijk niet veel zoden aan de dijk zetten. Als je de wandelwegen rond Nieuwenrode, georganiseerd door verschillende verenigingen, bekijkt dan zie je dat de meeste zuidelijk verlopen, ver weg van de Molenstraat waar die bewuste wegel op uitkomt. En de enkele wandelroutes die wel in die richting gaan vermijden de bewuste route tussen de Armenbos straat en de Molenstraat. Nog opgemerkt, de wegel die wij hebben genomen, die uitkomt aan de manège, is blijkbaar ook afgesloten.
Allé, de Pol zal hier ook wel een balk in zijn oog hebben. Jammer dat een mooi stukje langs een stromende beek er verwaarloosd bijligt, alleen omdat er geen wandelaars zouden passeren.
Waar konden we beter genieten van het middagmaal dan onder de hoge bescherming van M in de lourdesgrot van Humbeek, naast het kanaal Brussel-Willebroek. De kruisweg rondom de grot is wel het bezien waard. Ik heb er al vele gezien en deze is echt beeldend.
Na de middag nam de Ronny een kortere terugweg tot de brug van Tisselt. De Catsjoe, onze trouwe viervoeter en hoeder, was moe. Het beestje is al op gezegende hondenleeftijd en kan de grotere afstanden niet meer aan.
Jan en ikzelf werden wat later getrakteerd op een flinke regen (stort) bui. En ook al klaarde het niet meer op, de wind zorgde voor een snelle droging.
Enkele kilometers verder ontwaarden we een grote tent in een tuin. Het bleek een joert te zijn. De dame op het erf was de eigenaar van het domein en verhuurde twee dergelijke tenten. Blijkbaar waren deze vooral in de winter in trek. De 1 ruimte tenten zijn binnen voorzien van centrale kachel en geïsoleerd met wol van de jak.
Een joert is een traditionele ronde tent die vooral wordt gebruikt voor bewoning door rondtrekkende vee nomaden, die leven in de koude droge steppegebieden van Centraal-Azië.
Het woord joert is afgeleid van het Russische joerta en Joert wordt ook buiten Rusland het meest gebruikt, omdat de Russen in het verleden over veel Centraal-Aziatische gebieden hebben geheerst. De Russen hebben het woord geleend uit een Turkse taal.
Het woord yurt staat in modern Turks meer synoniem voor thuisland dan voor de tent.
Om af te sluiten wil ik nog een tijdverslinde activiteit opsommen, Op Stoapel. Elke week besteed ik een dag aan het archief, uitzoeken wat relevant is en wat weg mag. Dat wil niet zeggen dat dubbels in de vuilbak verdwijnen. De Boelblaadjes bijvoorbeeld zijn nog steeds gegeerd. Verzamelaars die enkele nummers ontbreken in hun collectie kunnen bij ons terecht. Eddy heeft al vele uren gespendeerd om dit alles op nummer te klasseren en in het buiten archief op te bergen.
Het buiten archief zijn enkele kasten en rekken die achter ons lokaal, De Stuurhut, staan opgesteld. Daar staan ook de grote en zwaardere stukken, zoals de maquette van de dwarshelling.
Waar ik de laatste weken ook nog eens tijd heb ingestoken, het kijken naar het voetbal op TV. En eerlijk gezegd, het was de moeite en tijd niet waard. Het verschil tussen een bekerfinale op zijn Belgisch en een Champions League wedstrijd is immens. Maar de amusements waarde en spanning van dergelijke vertoningen zijn beneden alle peil. Die mensen werken gewoon voor hun, weliswaar iets dikkere, boterham. Winst of Verlies betekenen niet zoveel. Arme supporters, zoals eens eerder aangehaald, hou jullie centen in jullie zakken of besteed het ergens anders aan. Eens kijken hoelang de topclubs nog een aparte league zullen willen.
Grtjs en hou het goed
Volgende week spuit nr2.
Hugo
Nota: Preston van Dedem is een Hengst, Blauwschimmel met stamnummer 261167, geboren op 12 maart 2007.
|
