Bellum ita suscipiatur, ut nihil aliud nisi pax quaesita videatur - De oorlog moet zo opgenomen worden, dat niets anders tenzij de vrede schijnt gezocht te worden. Hugo Peregrinus
21-01-2017
Mobib
Beste Lezers,
Vorige donderdag nog eens gaan stappen. Het was al geleden van begin december dat ik met de stapmaten er was op uit getrokken. Jan had een toerke Buitenland uitgestippeld, trein of bus konden me dus niet van dienst zijn. Automobielen brachten Jan en Ronny, met de Catsjoe, tot aan de Tuyschers op de kade.
Eerst hebben we, bij me thuis, een glazeke gedronken voor mijn geboortedag.
En zo rond tienen trokken we, goed ingeduffeld, de brug over. Langs de klinknagel brug liepen we het oude stort door en belanden we onmiddellijk in het Buitenland. Als je verteld aan die gasten dat je over een vuilnisbelt wandelt, kijken ze raar op. Niks laat dit vermoeden als je langsheen deze groene oase loopt.
En ondanks de vrieskou was het prachtig wandelweer. En gelukkig maar dat de grond er hard bijlag, anders waren we wellicht met natte voeten thuis gekomen.
Iets over de middag konden we onze bokes eten in de blauwe koe te Hingene. Na nog wat omzwervingen doorheen dit mooi natuurgebied, konden we St-Vadde niet passeren zonder een biertje te consumeren.
Gisteren avond was er dan de Nieuwjaars receptie van de Oud Scouts Tereken. Daar werd ik verwelkomd door de oude garde met de woorden: vanaf nu ben je aangekomen bij de wijze mensen.
Ik word het alleszins nog niet gewaar!
Wel heb ik al een Mobib kaart aangeschaft met het vervoerbewijs Omnipas 65+ 12M. Voor 51 kan ik met de Lijn heel Vlaanderen doorkruisen. En met de NMBS betaal ik vanaf nu 6 voor een rit.
Als ik dus met de stapmaten naar de Limburg ga stappen zal die eenenvijftig euro vlug terug verdiend zijn.
Zo zie je maar alle nadeel heb zijn voordeel.
Grtjs
Hugo
Fotos: Koud hè; Allemaal op de foto; Eén nacht ijs; Ook versnapering voor de Catsjoe; Eenzame dijk gravin; Machtige stroom; De Kaai; Explosie.
17 is een getal dat me altijd zal blijven achtervolgen. Zo gaat dat met geboortedagen. 65 was vroeger bijna oud. Nu weet ik het niet zo zeker meer. Ben ik nog steeds die kleine jongen en is het enkel de tijd die is voorbij gevlogen? Ook mijn blog titel slaat terug op mijn korte tijd hier op de aardkloot.
Binnen de biljartclub ben ik wel de jongste, maar dat zegt dan meer over de club hé. Niettemin wordt er heel wat afgelachen. Maar het zou toch beter zijn als er meer jonge mensen deze sport zouden beoefenen, kwestie van het voortbestaan te verzekeren.
Want dat is er ook aan, een keerzijde. Er zullen wellicht geen 65 jaren meer komen om te biljarten.
Daarom niet getreurd, voorlopig gaat alles nog naar wens en dat is al heel veel.
Van Agnes heb ik zopas een boek gekregen, Oorlog en Terpentijn van Stefan Hertmans. En daar ben ik heel blij mee. Ik wou het me eigenlijk al aanschaffen vorige week, maar koos op het laatste moment voor een ander boek.
De Rode Stoeltjes (The Little Red Chairs) van Edna OBrian speelt zich af in Ierland, vandaar mijn interesse.
De schrijfster baseerde haar verhaal op een waar gebeurd feit.
Op 26 april 2012, twintig jaar na het begin van het beleg van Sarajevo door Bosnisch-Servische troepen, werden in de achthonderd meter lange hoofdstraat 11.541 rode stoelen in rijen opgesteld. Eén lege stoel voor elke gedode inwoner tijdens de belegering, die 1425 dagen duurde. 643 stoeltjes voor de kinderen die gedood werden door scherpschutters en zwaar geschut vanuit de omliggende bergen.
De connectie met Ierland: Vlad, een gezochte oorlogscrimineel uit de Balkan, vestigt zich in een Iers dorpje en doet zich voor als gebedsgenezer. Voila, we zijn vertrokken. Met dit boek ben ik tevreden dat er eindelijk nog eens een vertaling op de markt komt van deze zeer goede schrijfster.
Oorlog en Terpentijn gaat, zij het gedeeltelijk, over oorlog. Stefan baseert zijn roman op zijn grootvader, geboren voor 1900 in Gent. Vanuit een armoedige jeugd volgen dan de gruwelijke ervaringen aan het front van WOI. Als volgende mokerslag volgt het overlijden van zijn grote liefde waarna de man zijn verdriet om zette in stille schilderkunst.
Als ik niet weet wat doen . of beter, ik weet wat doen. Eerst aardappelen gaan halen, schillen en klaarzetten tegen vanavond. De groenten en het vlees zijn al geprepareerd door Agnes, mijn lievelingskost in de winter, hesperolletjes met witloof in kaassaus. Njam!
Grtjs
Hugo
Fotos: Sneeuw over Temse kaai, vrijdag 13 jan 2017; Wat er nog rest van het Scheldebad, rechts.
Face-lifting is in. Blijkbaar is onze kade, plots, ook toe aan iets dergelijks. En daar valt wel wat voor te zeggen.
In een gemeente langs de Schelde zou een promenade langs de waterkant een prachtig alternatief zijn voor de honden weide. Niet dat ik iets tegen honden en honden bezitters zou hebben.
Wat ik in dit verhaal wel mis is een doortrekking van deze promenade tot op de Zaat. Een brug zou dan de verbinding kunnen zijn tussen oud en nieuw Temse. Als de kaai het natuurlijke epicentrum van Temse is dan is de Zaat het natuurlijke verlengde hiervan.
Menig Temsenaar komt niet zoveel op de kade, zeker niet te voet. Een verlichte promenade van anderhalve kilometer zou een fantastisch zicht én aantrekkingspunt zijn. (vanaf Belgomine tot Cordeel is het 1450m) En dit niet alleen om zelf eens uit te waaien, ook toeristen, boot toerisme en sporters zullen gretig gebruik maken van dergelijk freeway.
En de horeca zal hier zeker goed bij varen.
(die brug zou het veel veiliger kunnen maken op de hoek Dijkstraat-Markt, het is nog enkel wachten op de eerste dode)
En vanaf 1870 tot heden kan men inderdaad over eeuwen spreken! Er is nog een kans dat men dus over honderd jaar nog spreekt van die legendarische no voice, met ideeën over het uitzicht van Temse.
Is er een verkeersprobleem op de kaai?
Dat er geen wildgroei van horecazaken mag komen is te begrijpen. Wel vrees ik dat het parkeer terrein kant brug een opstakel zal vormen om tot op de brug te kunnen wandelen of fietsen, er wordt niet gezegd wat met over de hele lengte wordt bedoeld.
Jammer dus ook van het jaagpad over de dijken die in de gemeente Temse abrupt wordt onderbroken.
Op het eind van de Frank Van Dijckelaan moet je als voetganger of fietser tweemaal achter elkaar de baan over. Het pad langs dezelfde kant houden was blijkbaar te moeilijk.
Onder de brug moet je, voetganger of fietser, de Schelde verlaten omwille van een kade die je vroeger wel mocht betreden maar nu te gevaarlijk is geworden? Wat is er verkeerd aan om schepen te zien lossen? Tenzij het nu HAVENGEBIED is, en dan gelden er andere regels! Laat als alternatief die promenade dan door lopen tot tegen Belgomine en via een brug tot aan de oude spoorwegbedding leiden.
Maar waarschijnlijk ben ik niet genoeg architect om het uitzicht van onze gemeente te bepalen.
Mijn stem telt trouwens toch niet.
Grtjs
Hugo
Foto's: De kaai vòòr; .....Veilig hoekje; Er komt een tweede!
Rebecca Ferguson is gevraagd om op te treden tijdens de inauguratie van Donald Trump als president van de Verenigde Staten. Sterren als Céline Dion, country-artiest Garth Brooks, Elton John en operazanger Andrea Bocelli bedankten al voor de eer.
De Britse zangeres stemt echter alleen toe als ze het beroemde (protest)lied Strange Fruit van Billie Holiday mag zingen.
Het lied was een aanklacht tegen het Amerikaans racisme, in het bijzonder het lynchen van Afro-Amerikanen in het zuiden van de Verenigde Staten.
Billie Holidays versie werd in 1978 een Grammy Hall of Fame Award toegekend en werd ook opgenomen in de lijst van Songs of the Century (liedjes van de eeuw) door de Recording Industry of America en de National Endowment for the Arts, een overheidsorganisatie ter bevordering van kunst en cultuur.
Strange Fruit werd geschreven door een communistische onderwijzer van Joodse afkomst uit The Bronx, Abel Meeropol, onder het pseudoniem Lewis Allan. De tekst, die in januari 1937 verscheen in The New York Teacher, verhaalt van een van de lynchpartijen zoals die vroeger veel voorkwamen in het zuiden van de Verenigde Staten van Amerika. De lijken van de zwarte Amerikanen hangen als vreemdsoortige vruchten in de bomen. Abel Meeropol was geïnspireerd door een foto van een lynchpartij van twee Afro-Amerikanen, Thomas Shipp en Abram Smith, die in 1930 werden opgehangen in Marion (Indiana).
Meeropol verklaarde later: I wrote 'Strange Fruit' because I hate lynching and I hate injustice, and I hate the people who perpetuate it ('ik heb Strange Fruit geschreven omdat ik lynchpartijen verafschuw en ik onrecht verafschuw en ik de mensen verafschuw die het in stand houden').
Strange Fruit werd door Billie Holiday voor het eerst gezongen in 1939, in Café Society, Sheridan Square, Greenwich Village, New York. Zij trad op met enkel een spot op haar gelaat gericht. Verder mochten de garçons niet rond lopen en was het publiek om stilte gevraagd. Avond na avond bracht zij deze krachtige aanklacht tegen racisme tot het nummer werd gehoord in heel Amerika.
Nadat Columbia Records het nummer had geweigerd, nam ze het op voor Milt Gablers platenlabel Commodore Records. Dankzij de zeggingskracht van de tekst en de indringende vertolking werd het lied een populaire jazzstandard met tal van opnamen en covers door andere artiesten. Samen met de uitvoeringen door Billie Holiday zijn die van Nina Simone de bekendste.
Velen anderen maakten hun versie:
Annie Lennox (ontroerend), Diana Ross met een clip, Trijntje Oosterhuis, Amy Winehouse, Jill Scott, Tori Amos, Cassandra Wilson, Josse James, Jeff Buckley, John Martyn, Dee Dee Bridgewater, Rokia Traoré (om stil van te worden), UB40, Souxsie and the Banshees, Marietta Simpson met Tyron Cooper (subliem) en .
Zoals gemeld is de versie van Nina Simone heel sterk. Wel heeft Billie het aangedurfd om deze song te brengen en is haar versie nog steeds de standaard.
Strange Fruit
Southern trees bear strange fruit
Blood on the leaves and blood at the root
Black bodies swinging in the southern breeze
Strange fruit hanging from the poplar trees
Pastoral scene of the gallant south
The bulging eyes and the twisted mouth
Scent of magnolias, sweet and fresh
Then the sudden smell of burning flesh
Here is fruit for the crows to pluck
For the rain to gather, for the wind to suck
For the sun to rot, for the trees to drop
Here is a strange and bitter crop
Zuidelijke bomen dragen vreemde vruchten
Bloed op de bladeren en bloed aan de wortel
Zwarte lichamen zwieren in de zuidelijke bries
Vreemd vruchten hangen aan de populieren.
Pastorale landschap van het dappere zuiden
De uitpuilende ogen en de verwrongen monden
Geur van magnolia zoet en fris
In de plotselinge geur van verbrand vlees.
Hier is een vrucht voor de kraaien om te plukken
Voor de regen om te verzamelen, voor de wind om het op te zuigen
Voor de zon om het te laten rotten, voor de boom om het te laten vallen
Hier is een vreemde en bittere oogst
Bitter te moeten vaststellen dat er op F-book iets dergelijks gebeurd.
Het touw wordt niet meer met de hand om de nek gelegd, de haat is er nog steeds!!!
Ik weet niet of een nieuw jaar een nieuw begin is. Als bedoeld wordt het jaartal, ja dan is het inderdaad een nieuw jaar. Een nieuwe eeuw moeten we nog even afwachten, maar ook die komt er wel.
Dergelijke gezegden heb ik altijd raar gevonden. Wat kunt ge opnieuw beginnen?
Er is altijd wel iets in de loop van je leven dat je aanvat, begint, start. En als het ergens is gestopt kan je het enkel nog verderzetten.
Stoppen met roken kan je wel meerdere malen opnieuw aanvatten.
Ik wacht nog steeds op het beloofde boek, Pilgerfuhrer Elisabethpfad 2, vanuit Duitsland. In dit boek staat een route beschrijving van een deel van het Jacobspad. Dit zal wellicht bruikbaar zijn voor mijn tocht naar Czestochowa, weliswaar in de omgekeerde richting dan. De rest van het parcour is nog in voorbereiding. Dus veel zoekwerk op tinternet. Gelukkig dat dit is uitgevonden.
Het voorbije weekend is rustig verlopen. Eigenlijk ben ik er niet rouwig om. Na nieuwjaar beginnen de dagen merkbaar te lengen, meer licht en dus ook meer leven. (en ook weer werk buitenshuis)
Maar ook weer kans op meer wandel dagen te hebben in volle licht, toch steeds aangenamer. En laat het ook maar regelmatig regenen, sorry voor de buitenwerkers.
Het is maar pas gestart, jaargang 2017 AD, en in Istanboel zit het er al op.
Niet alleen viel de electriciteit uit door sneeuw, werd er een nieuwe tunnel onder de Bosporus geopend en werd er een journalist aangehouden, het is vooral de laffe aanslag van een kerstman die weeral een geweldig jaar aankondigt.
Hier in Temse verliep het, bij mijn weten, iets rustiger. Het vuurwerk duurde wel iets langer als de door de overheid voorziene periode. Maar ach, het is tenslotte veel lawaai en rook waarvan je niet moet schrikken.
De katten daarentegen lagen plat tegen de grond met hun oortjes in de nek. Ook dit was maar tijdelijk, ze lopen alweer heen en weer in de tuin.
Wees voorzichtig op de weg, niet alleen voor de ijzel maar ook door het respecteren van de nieuwe verkeersregels.
Ik kon het niet laten, maar zopas was ikzelf de 17171 lezer van de blog. Het getal 17 duikt plots wel veel op. Bij het bekijken van de aftelling viel mijn cent, ik ben werkzaam tot 31 januari 2017 en dus iets langer dan de 17e actief.
Bij deze is dit rechtgezet.
Het bedoelde getal verschijnt zeven maal in de tekst. Maar ik ben dus niet bijgelovig! Misschien haal ik het nog niet eens, wie weet?
Morgen is het feest van de Onnozele Kinderen, meer specifiek worden daar de Onschuldige kinderen mee herdacht die op bevel van koning Herodes werden vermoord.
Rond de tijd dat een "nieuwe Joodse koning", Jezus Christus, werd geboren te Bethlehem kreeg voornoemde Herodes schrik dat dit het einde zou betekenen van zijn macht. Toen de Wijzen vernamen dat Herodes Jezus wilde vermoorden bedachten die verstandige heren een list en leidden hem om de tuin.
Hierop ontstak Herodes in hevige toorn en beval dat alle jongens van twee jaar en jonger in en rond Bethlehem dood moesten. Hierop vluchten Jozef en Maria, met hun jonge spruit, naar Egypte. Daar verbleven ze tot de zotte koning overleden was.
Waarschijnlijk werd het bevel tot de moordpartij gegeven een jaar na de geboorte van Jezus. (vandaar twee jaar en jonger, om zeker te zijn!)
Is er iets nieuws onder de zon?
Argeloos, bête, dom, groen, halfzacht, imbeciel, kinderachtig, lichtgelovig, naïef, nes, schaapachtig, schlemielig, simpel, suf, groen, naïef, onervaren, doodgewoon, onbeduidend : zijn woorden die je in de plaats van onnozel kan gebruiken, maar dan wel voor volwassenen. De franse vertaling van het woord, innocent, is beter te gebruiken voor de dag van morgen: onschuldige kinderen.
Als je trouwens morgen jarig bent, het heeft geen invloed op je leven. EN Gefeliciteerd!
Vandaag nog een kort wandel tripke gemaakt, kwestie van de voeten niet te week te maken. Het parcour liep langsheen of doorheen: Schouselbroekpolder, Oost-Sive-Polder, Fort van Steendorp, Roomkouter, Gelaagpark, Land van Waaslaan, Muntstraat, Vuurkouterplein, Oeverdam, Vuurkouter en via een stukske Rupelmonde terug naar de Lepelstraat en de dijk op.
Verder passeer je langs de Steenbakkerij, die men aan het slopen is. Ik hoop dat men daar nog een gedeelte van vrij maakt om de overgang van de Roomkouter en het Gelaagpark eenvoudiger en vloeiender te maken.
Er is volgens mij nog plaats langs de oprit om een paar parkeerplaatsen te creëren voor toeristen.
Het voornoemde traject is centraal gelegen en bijzonder mooi om lopen. Je kan trouwens in Rupelmonde de overzet nemen om langs de Rechteroever terug Temse te bereiken.
Zo, voor dit jaar zit het erop voor wat mijn blog betreft.
Ik wens al mijn lezers een gezond nieuwjaar toe en een wederzien, horen en lezen vanaf begin januari 2017.
Życzę wszystkim moi czytelnicy bezpieczne i dźwięku w 2017 roku.
(Ik wens mijn lezers een gezond en veilig 2017)
Grtjs
Hugo
Fotos : Lange dreef; Vettig pad rond het Fort; Roomkouter met Fort achteraan; De Mosterdpot; Pad langsheen het hoge deel van de Muntstraat; De schelde vanaf de kil aan het Steengelaag; Steendorp en Rupelmonde vanaf het Kijkverdriet; Under the Bridge; wydłużyć dzień (de dagen lengen )
Gisteren was ik, bij controle van de tektst, toevallig de 17017e bezoeker. Volgende maand wordt ik echter geen 17, maar begint mijn leven na het werken. Hoezo?
Ik heb er een tijdje naar gezocht, een kerststal waar de sterre bleef stilstaan.
Hopelijk verhelderen de lichtstralen het brein bij de Poetins en Trumps van deze wereld. Vernietigings wapens zoals de Lockheed-Martin F-35 blijken te duur, het atoom arsenaal uitbreiden om als enige over te blijven blijkt verstandige praat te zijn!?
Peace man! мир человек ! 和平的人 ! pax hominibus ! ! ! !
25 december is er weer, herdenking van de geboorte van Jezus. De man die 2000 jaar geleden vrede op aarde heeft gebracht. Althans, dat is wat we elk jaar wensen.
En waarom precies op deze dag en datum.
Waarom niet op de geboortedag van Mohamed. Waarschijnlijk omdat we die niet precies weten, wel ergens in 570 ad.
Of waarom niet op 31 oktober 1517, toen Maarten Luther, volgens het verhaal, zijn 95 stellingen ophing aan de deur van de Slotkerk te Wittenberg. (Alleen is dit nooit echt gebeurd, hij heeft zijn stellingen gepubliceerd. En dankzij de boekdrukkunst is het daarna snel gegaan. In dit disputatio klaagt Luther de machtsmisbruiken van de clerus aan binnen de Rooms-katholieke Kerk.)
Of juist wel op 21 september, uitgeroepen tot internationale dag van de vrede door de Verenigde Naties (sinds 1981 - resolutie 36/67) en valt samen met de openingssessie van de Algemene Vergadering. Het doel is een wereldwijde dag van wapenstilstand en geweldloosheid.
Maar vooral, waarom slechts één dag?
Je kan de wereld ook verkleinen, staat, gewest, stad, huis. Men slaagt er bijvoorbeeld niet in om in een klein landje als het onze, tussen O zo toch geleerde politiekers, er voor te zorgen dat het openbaar vervoer eindelijk deftig geregeld wordt. (openbaar is voor iedereen, vooral de minder begoeden!)
Voor mij volstaat het al als er thuis vrede heerst, of in de familie. De verhalen van jarenlange twist(pun)ten om slecht begrepen woorden, erfenissen, scheidingen .onozelheid soms, triestig.
Dikwijls de kiem van niet te begrijpen vetes, clanvorming en haat. Terwijl met een beetje communicatie en de wil om de spreken de meeste problemen zo zijn opgelost.
Vrede aan iedereen en voor meer dan één dag! (ook aan de politiekers hé)
Hoewel ik enkel maar groenten diende te snijden was het al prijs alvorens de eerste snede was gemaakt. Het is te zeggen, die eerste snee was wel degelijk in mijn vinger. En dat enkel maar door het mes vast te nemen. Gelukkig verliepen de verdere activiteiten zonder bloed vergieten en was de klus vrij vlug geklaard. Vele handen maken het werk lichter was ook zo na de middag. Het opstellen van de tent en aanslepen van allerlei attributen verliep gezwind.
De WOK avond kon vlot verlopen. 150 eters op een avond is volgens mij niet slecht.
Er was ook een gin proeverij voorzien, standje bemant door JP Tastings. Tot daar de korte reclame boodschap.
Ik ben gisteren avond naar het jaaroverzicht van Ivan De Vadder gaan kijken. De titel van dit overzicht is BANG. Maar de hoofd teneur, gebracht naar het einde van de avond is echter BOOSheid. En daar kon ik me zeker in terug vinden.
Bang zijn lost niks op, de boosheid verbinden en er samen iets proberen aan te doen, dat is het moeilijke. Diegenen die het voor het zeggen hebben treuzelen, of ze wel al dan niet langer zouden werken, zoals alle Belgen.
Treuzelen over een klimaat akkoord, dat nota bene in België met minstens zes excellenties moet overlegd worden.
Treuzelen over van alles en nog wat maar NOOIT over de benefietjes die ze hun eigen toebedelen. Hoelang kan je als sos, blauwen of tjeef hierover nog geloofwaardig zijn en de kritiek van zakken vullerij weerleggen.
Waarom verdient een manager van de overheid zoveel meer? Omdat men anders geen geschikte kandidaten vindt? Wie gelooft dat nu. De benoemingen zijn pure politiek. Competentie is, zoals al vele decennia het geval is, ondergeschikt.
En de problemen zijn steeds voor de toekomst, de jeugd van tegenwoordig. Dat die al eens kwaad zijn op de ouderen is best te begrijpen hé.
Mijnheer De Vadder las ook een stukje voor dat 400 jaar geleden is geschreven.
Sonnet 66
Tired with all these, for restful death I cry:
As, to behold desert a beggar born,
And needy nothing trimm'd in jollity,
And purest faith unhappily forsworn,
And gilded honour shamefully misplaced,
And maiden virtue rudely strumpeted,
And right perfection wrongfully disgraced,
And strength by limping sway disablèd,
And art made tongue-tied by authority,
And folly, doctor-like, controlling skill,
And simple truth miscalled simplicity,
And captive good attending captain ill.
Tired with all these, from these would I be gone,
Save that to die I leave my love alone.
Zo uitgeput ben ik van dit alles dat ik naar de dood verlang,
Van een mens van waarde te zien als bedelaar geboren,
En nietsnutten die zich vrolijk uitdossen,
En zuivere trouw kwaadaardig bedrogen,
En het overladen met eer van hen die het niet verdienen,
En een onschuldig meisje tot hoer gedwongen,
En rechtvaardige volmaaktheid met slechtheid behandeld,
En kracht door corruptie ondermijnd,
En kunst monddood gemaakt door zij die heersen,
En dwaasheid die zich als een dokter vermomt,
En simpele waarheid voor te simpel gehouden,
En het goede dat naar het pijpen van het kwade moet dansen,
Ik wil voorgoed ontsnappen aan dit alles,
Echter, sterven betekent ook: jou alleen te moeten laten.
Geschreven door de one and only William Shakespeare. Beangstigend dat dit nog steeds geldig is. Er veranderd dus niet veel in de wereld. Berusting is het enige dat er nog rest.
De voorstelling was goed met een weeral fantastische Jan De Smet op accordeon, gitaar en zijn stem.
Het geheel werd opgehangen aan de sublieme tekeningen (aquarellen ofte waterverfkes) van Karl Meersman, geniale kunstenaar.
En nu terug aan de arbeid, kaartjes schrijven tot de kramp erop volgt.
Grtjs
Hugo
Fotos: Kerk Bornem; Nieuwe kliniek; Van Oud naar Nieuw; Bouw van Orlay; Mooi receptie gebouw; Temse en Scheepvaart, voor eeuwig verbonden; Opkuis peilers, wel wordt alles in t water gekieperd; Deze staan pal; Blijft de A27 (M22) nog overeind?
De warmste week begint nu zondag al, of is het zaterdag?
Ik maak al eens meer een vergissing. Zo ook in verband met Le Petit Ecrivain heb ik een kleine fout gemaakt. Het is namelijk zo dat er op maandag 19 december geen (GEEN!!!!) WOK avond is voorzien.
En ik wil me hier niet uitpraten of schrijven. De reden is dat het voorliggende blad (just voor mij) waarop het programma van t Schrijverke for Life staat uitgetekend iets fijner van lijndikte vermeld: grote lijnen.
En ja, dan gebeurd het wel eens dat die grote lijnen wel eens aangepast worden. Vandaar!
Niet getreurd evenmin, op dindsdag ben ik van dienst. De taak van keukenhulp is me toebedeeld, dan kan ik op zijn minst al niet te veel fout doen, tenzij in mijn vingers snijden.
Toch allemaal welkom op Dinsdag e.k. voor een legendarische wok-avond.
Vandaag zijn we de 15e december, Kerstmis is nu wel dichtbij. Alleen zie je dat niet in de wereld. En we zien veel meer dan vroeger, we zien het zelfs live hoe mensen worden bedreigd, of nog erger gedood.
Ik heb niks tegen rechters of advocaten, maar hun opleidingen zijn die niet gelijklopend?
En waarom staan de beide beroepsgroepen dan in de rechtszaal diametraal tegenover elkaar? Of is het recht dan toch niet zo recht.
En heeft de ene meer gelijk dan de andere?
Of heeft de ene meer geld dan de andere?
Laat ons er van uit gaan dat alle mensen vredelievend én rechtvaardig worden geboren. Op het eind, de dood, zijn we weer allemaal gelijk! Of niet?
Genoeg gefilosofeerd, voor iedereen, ongeacht lezer of niet, van harte het beste voor 2017, liefst in vrede en vooral in vrede met jezelf.
Champagne proeven blijft een aangename bezigheid. Eén maal per jaar mag dat wel eens. Alhoewel een weekend voldoende is.
En het blijft een gezellige bende in een aangenaam kader. Zeker als het zonnetje mee wil werken is Chavot-Courcourt een prachtige streek.
De feestelijkheden op de Avenue de Champagne in Epernay, met de optocht, blijft wel een publiekstrekker.
Ondanks de controle voor de ingang van de avenue, en het daaruit voortvloeiende geschuifel en gedrum, kon je er op de koppen lopen. Minpunt voor ons bezoekers is wel dat het proeven aan de coöperatieve nu fors duurder is geworden. Alhoewel, als je de prijzen ziet aan sommige kelders, amai!
Er is dit jaar geen slimste mens van Chavot.
Aan de hand van persoonlijke voorwerpen zijn we wel het een en ander van elkeen te weten gekomen, best wel interessante verhalen.
Het bepalen aan wie elk voorwerp toebehoorde was wel moeilijk. Afijn, ik heb er maar op los gegokt, ik wist eerst begot niet welk voorwerp Agnes bij had.
En meteen zijn we dicht bij het einde van het jaar aanbeland.
Wandelen zit er niet echt meer in. Wel doe ik op zondag nog een tochtje van een goede twintig kilometer met de actie voor de warmste week. Ik stap mee met de Mobiele School, waarvoor ik graag nog eens het rekening nummer meedeel.
Zonder fiscaal attest: Je gebruikt het rekeningnummer van Mobiele School vzw:
BE04 5230 8020 4931. Je kan jouw bankinstelling een doorlopende opdracht geven om maandelijkse een kleine gift te doen of je schenkt eenmalig een groter bedrag.
Met fiscaal attest: Er werd een fonds "Vrienden van Mobiele School" opgericht bij de Koning Boudewijnstichting.
Je gebruikt het nummer:
BE10 0000 0000 0404 met de vermelding 012/0110/00041.
Ook hier kan je bij je bankinstelling een doorlopende opdracht geven voor een maandelijkse bijdrage. Vanaf een totaal op jaarbasis van 40 bezorgt de Koning Boudewijnstichting jou begin volgend jaar een fiscaal attest. De giften op het fonds "Vrienden van Mobiele school" worden integraal gebruikt om onze projecten te realizeren.
Ook wil ik hier nog meegeven dat t Schrijverke for Live weer van de partij is voor dezelfde actie van studio Brussel.
Noteer alvast volgende data:
- VIP tafels (bubbels, hapjes K&W) Don 15, Vrij 16 en Zat 17 dec.
Don 22 dec.
- WOK avonden Ma 19, Dins 20 dec.
- AWP (Food-Booz-Dancing) Vrij 23 dec.
Contact : Hermanbrys@hotmail.com of 0497 846 137
Op zondag 18 december om 8 uur 's morgens start de Warmste Week van Music For Life. Linde Merckpoel, Eva De Roo en - nieuwkomer - Bram Willems kamperen een week lang in de kou!
Linde, Eva en Bram maken een week lang live radio vanop het Provinciaal Recreatiedomein De Schorre in Boom. Samen met de Vlamingen en meer dan duizend goede doelen maken ze er de Warmste Week van het jaar van.
Ze draaien jouw verzoekplaten en ontvangen er honderden Vlamingen die een actie organiseerden.
Op de slotdag van Music for life is er De Warmste Radio, een gezamenlijk radioprogramma dat tegelijk uitgezonden wordt op Radio 1, Radio 2, MNM en Studio Brussel en gepresenteerd wordt door radiostemmen van de vier VRT-radiozenders.
De vrieskou was maar van korte duur. Het heeft niettemin wel deugd gedaan.
Het Barbarafeest op zaterdag was weeral een topper. Zondag morgen was rond elven het grootste deel van de opkuis al achter de rug, vlugge mannen daar in Kruibeke, zeker als je weet dat ze daarvoor al enkele uren in de kou hadden gestaan. (ongeval afrit Haasdonk)
En het komend weekend zit er een proeverij aan te komen. Het heeft iets met water en alcohol te maken en gewoonlijk wordt het bij feestelijkheden gedronken.
Voor de rest blijft het aftellen naar de rust én naar de dag van de arbeid. Deze feestdag valt op een maandag en dan lijkt het wel leuk om te vertrekken.
Ik hou jullie wel op de hoogte! Ill keep you posted!
Będę na bieżąco informować!
Grtjs
Hugo
Fotos: Huisje bouwen! En enige info hoeveel je hiervoor moet verzetten.
Jeroboam is vernoemd naar Jerobeam, de eerste koning van de tien stammen van Israel (1Kon 11)
Rehoboam is vernoemd naar Rehabeam, de zoon van Solomon (1Kon 12)
Mathusalem is vernoemd naar Methusalem (Methusalach), grootvader van Noah, de man die 969 jaar oud werd (Gen 5)
Salmanazar is vernoemd naar Salmaneser, koning van Assyrië (2Kon 17)
Balthazar: Zoon van Nabonidus en regent van Babylon, gedood door Cyrus in 539 voor Chr.
Nabuchodonosor s vernoemd naar Nebukadnezar, de koning van Babel (2Kon 24)
Melchior: één van de 3 koningen
De rijping in een grote fles verloopt trager dan in een normale fles. Daarom worden de grootste flessen pas na bestelling gevuld.
De jeroboam wordt niet alleen voor champagne gebruikt. In Bordeaux heeft een jeroboam echter een inhoud van 5 liter, een 3 liter fles krijgt er de naam dubbele magnum.
Bij een Nabuchodonosor heeft de fles een gewicht van 15 kilo, net als de drank in de fles. Een dergelijke fles waarop een druk van ongeveer vijf atmosfeer staat moet bijzonder sterk zijn.
De flessen worden met de hand geblazen, en er staat statiegeld op. De wijnhuizen zien ze graag terug.
De vrieskou doet deugd. Bij het stappen loop je niet door de modder en dat is eens iets anders. Donderdag ben ik met de stapmaten naar Oudenaarde getrokken. De treinen reden bijna stipt en dus waren we tegen elven ter plaatse.
Oudenaarde, de parel van de Vlaamse Ardennen, ligt nu niet zover maar het zijn dikwijls de aansluitingen met andere treinen die enige tijd vergen. Vandaar dat te Gent aan de overkant van het St-Pieters station een bezoekje werd gebracht aan den Baziel.
Op het Oudenaardse wapenschild staat een afbeelding van een bril. Volgens een zestiende-eeuwse legende zou keizer Karel V hebben opgedragen om die bril er te zetten, omdat de stadswachter de keizer niet had zien aankomen. De stadswachter, die de geschiedenis zou ingaan als Hanske de Krijger, maar die volgens Charles De Coster Thyl Ulenspiegel was, zou toen in slaap zijn gevallen, omdat hij te veel had gedronken.
In werkelijkheid is het embleem in het wapenschild geen bril maar een gestileerde letter A van Audenaerde.
Tijdens de tocht, die rond de stad liep, konden we steeds de toren van de Sint-Walburgakerk spotten.
Het monument van Tacambaro, op het gelijknamige plein, bestaande uit een liggende vrouw die richting Mexico kijkt. Het monument is vernoemd naar de plaats Tacámbaro de Collados, 55 kilometer ten zuidoosten van Pátzcuaro in Mexico. Het werd opgericht ter nagedachtenis van enkele tientallen Oudenaardse vrijwilligers die omkwamen in het Mexicaanse avontuur van Maximiliaan van Habsburg en Charlotte van België in de periode tussen 1863-1867. Tussen 7 april 1865 en 11 april 1865 vocht het Belgisch Legioen in Tacámbaro de Slag van Tacambaro.
Verder staat er op dit plein ook nog een herdenkingszuil voor de Amerikaanse infanteriesoldaten die in de Eerste Wereldoorlog tijdens de Slag aan de Schelde op 1 november 1918 in Oudenaarde de Schelde overstaken.
De Ronde van Vlaanderen doet elk jaar Oudenaarde aan. Onder meer de beroemde Koppenberg (zie ook Koppenbergcross) ligt in de Oudenaardse deelgemeente Melden. Oudenaarde heeft overigens een museum dat gewijd is aan de Ronde van Vlaanderen en aan de wielersport in het algemeen. Vanaf 2012 is de stad de aankomstplaats van de wedstrijd. De stad Oudenaarde en Flanders Classics hebben besloten de samenwerking nog minstens tot 2023 verder te zetten. Ook de komende jaren zal de winnaar van Vlaanderens Mooiste dus in deze stad over de meet bollen!
De stad was in heel Europa bekend om haar wandtapijtenproductie, een nijverheid die haar bloeiperiode meemaakte in de zestiende eeuw, maar nog bleef voortduren tot in de achttiende eeuw.
De tapijtweefkunst is een bij uitstek specifieke Vlaamse kunst geweest en is ook ontstaan in Vlaanderen.
Verdures (een verdure is een wandtapijt waarvan de achtergrond en eventueel de decoratieve boord volledig gevuld is met decoratief loofwerk) werden voornamelijk in grote aantallen in Oudenaarde, Geraardsbergen en Edingen geproduceerd. Oudenaardse wandtapijten waren gedurende meer dan 400 jaar het voornaamste luxe exportproduct met een wereldwijde afzetmarkt, en namen van de vijftiende tot de achttiende eeuw een belangrijk aandeel van de wereldproductie van verdures voor hun rekening. De Oudenaardse wandtapijten zijn meestal getekend met een brilletje. Er werkten in de stad meer dan 12000 personen in deze industrietak. Een van de meest fameuze producties was "De werken van Hercules, Les travaux d'Hercule". Het is omwille van de verdures dat Oudenaarde zijn populariteit kreeg.
Oudenaarde telde in het begin van de 17de eeuw een groot aantal brouwerijen, deze bevonden zich vnl. in de omgeving van de Schelde (voor de grondstoffen en het lozen van afvalwater). Tot op vandaag zijn er nog vier brouwerijen overgebleven: Brouwerij Roman die al meer dan 4 eeuwen actief is en daarmee de oudste brouwerij van Vlaanderen is. Roman brouwt onder meer Adriaen Brouwer bruin bier en de Ename abdijbieren. Brouwerij Liefmans onderscheidt zich door haar bieren van gemengde gisting in open gistkuipen, zoals onder meer Liefmans Oud Bruin, Goudenband en Liefmans kriek. Brouwerij Smisje is een jonge en kleine ambachtelijke brouwerij die bieren brouwt als Smiske en Smiske bruin met Belgische hop. En tot slot is er brouwerij Cnudde, eveneens een kleine brouwerij bekend omwille van haar bruine bieren en Bizon bier.
Uiteraard mocht een degustatie hier niet ontbreken.
Gisteren heb ik dan het feest van Barbara gevierd bij de collegas van Kruibeke.
Barbara ( 206?) is een christelijke heilige. Zij zou gewoond hebben in Nicomedië in Klein-Azië. Haar heidense vader, Dioscurus, sloot haar op in een toren om haar te vrijwaren van de vele jongemannen die naar haar hand dongen. Ook liet hij een badhuis voor haar bouwen, zodat ze geen gebruik hoefde te maken van de openbare baden. Dit badhuis bevatte oorspronkelijk twee ramen, maar op verzoek van Barbara werden het er drie (zij had zich in het geheim tot het christendom bekeerd en wilde op deze manier de Heilige Drievuldigheid eren). Toen haar vader haar bekering bemerkte, onthoofdde hij haar, maar werd daarop zelf door de bliksem dodelijk getroffen.
Op grond hiervan geldt de H. Barbara als beschermster tegen brand en bliksem en tegen een plotselinge dood. De H. Barbara is ook de beschermheilige van artilleristen, infanteristen, telegrafisten, genisten, ingenieurs, mijnwerkers, brandweerlieden, architecten, boeren, dakdekkers, metselaars, bouwvakkers, klokkengieters, metaalgieters, smeden, steenhouwers, beiaardiers, koks, hoedenmakers, slagers, gevangenen, meisjes, stervenden, torens, vestingen en van inwoners van Vreeswijk. Veel werk voor dat meisje.
Morgen sluit ik de feestelijkheden af met een ontbijt samen met de collegas van Temse.
Grtjs
Hugo
Fotos: De Stapcollegas, Jan en Ronny en de Catsjoe; Sint-Pietersplein; Te koop, het oud station Oudenaarde; Les travaux d'Hercule; De Treurende Vrouw; Herdenkingszuil voor de Amerikanen; Sint-Walburga kerk; Catsjoe heeft kou;6.6% hellingsgraad!
Het voorbije weekend stond in het teken van jeugdclub Broebelke.
Op vrijdag avond werd naar jaarlijkse traditie het jaarboek van het Gemeentemuseum van Temse voorgesteld.
Naar traditie is er een In Galop door 2015, een overzicht van de belangrijkste gebeurtenissen en feiten van het voorbije jaar. De oudste bewoners, in memoriam van bekende figuren, uitzonderlijke sportprestaties, historische boeken, jubileums van verenigingen en vele andere onderwerpen zijn vaste onderdelen van dit overzicht.
Elk jaar staat een of andere gebeurtenis of verhaal als hoofdartikel vermeld.
En dit jaar is de geschiedenis van jeugdclub Broebelke het enige hoofdartikel. Eigenlijk kan je stellen dat het een themanummer is geworden.
Gedurende de jaren 70 van vorige eeuw speelde Broebelke een belangrijke rol voor de jeugd. Het is de post 68 periode met revolutie op de scholen en een zeer verwarrende tijd, een tijd van het opheffen van (stikkende) verboden, een alles overheersende drang naar verandering op allerlei vlakken, alles werd in vraag gesteld. Als jong volwassene (of bijna) bood de jeugdclub een steun en houvast door het contact met leeftijd genoten.
Dat de club wat betekent heeft voor de toenmalige jongeren bewijst het gebeuren van dit weekend.
Op vrijdag werd het themaboek van het Gemeentemuseum voorgesteld, gisteren avond vond een heuse echte Broebelfuif plaats. Het aantal aanwezigen bevestigde de nood om het verhaal van toen te boek te stellen.
En dat het een gezellige fuif is geweest mag dan ook geen verwondering wekken, DJ Rudy stond pal en de dansvloer vol.
Proficiat aan de initiatief nemers Werner M, Rudy B, Erik W en Dirk L. Erik had nog een schat aan fotos en Dirk is de man die de vele getuigenissen noteerde en in een overzichtelijke vorm goot, nu verschenen in het jaarboek. Dat het een immens werk is geweest staat buiten kijf.
De hoes van Sgt Peppers Lonely Hearts Club Band, LP opgenomen tussen november 1966 tot april 1967, werd enigszins aangepast. Alle hoofden van personen die er op voorkomen zijn vervangen door hoofden van leden van JC Broebelke. Zowaar een heus huzaren stuk, met recht dan ook als cover voor het jaarboek gebruikt. O ja, voor de jonge lezertjes, bedoelde elpee Sgt P L H C B is van The Beatles.
Grtjs
Hugo
Foto's : Dirk een aantal uren voor aanvang van de fuif. Er stonden nog enkele zaken te wachten die dringend een oplossing moesten krijgen. Maar zoals altijd, met vele handen en de nodige vindingrijkheid, kwam alles op zijn pootjes terecht.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik van de titel ook niks zou begrijpen als die zo voor me wordt neergeschreven. Het is de Zwarte Madonna van Czestochowa.
Even wat toelichting bij de plannen voor een volgende voetreis, zoals je al een tijdje het reisdoel kan zien op mijn blog.
Czestochowa kan in een adem genoemd worden met plaatsen als Lourdes en Fatima. Jaarlijks komen zon vijf (of meer) miljoen gelovigen naar dit bedevaartsoord. Dit alles vanwege het icoon de Zwarte Madonna die zich in het klooster op de heuvel Jasna Gora bevindt.
Dit icoon, in het zuiden van Polen, zorgt ervoor dat jaarlijks miljoenen pelgrims en toeristen naar het klooster komen om haar in levende lijve te zien. Zij is misschien wel het meest vereerde icoon onder de Katholieke gelovigen.
Maar wat maakt haar zo bijzonder, zo bijzonder dat zij ook wel de koningin van Polen wordt genoemd?
In de 14 eeuw werd in Czestochowa op de heuvel Jasna Góra een klooster gesticht door de hertog Wladyslaw van Opole voor de aanhangers van Paulus de Eremiet, een kluizenaar uit de 3e eeuw. Enkele jaren na de oprichting van het klooster, omstreeks 1384, zou het icoon van de Zwarte Madonna haar intrede in het klooster hebben gedaan. Een icoon waarbij de heilige Maria en de baby Jezus in zwarte gelaatstrekken zijn afgebeeld. Vermoedelijk omdat het icoon is gemaakt in het Ottomaanse Rijk, waar het gebruikelijk was Maria in deze kleur af te beelden.
Al snel werd duidelijk dat dit icoon niet zomaar een icoon was. In de Poolse geschiedenis heeft zij een belangrijke plaats gekregen.
De Zwarte Madonna zou Polen hebben behoed voor enkele fatale gebeurtenissen in de geschiedenis. Tijdens een aanval in de 17e eeuw van het Zweedse leger, hield het klooster stand en dat terwijl het leger uit Zweden vele malen groter was dan het kleine leger van Czestochowa. Deze gebeurtenis versterkte het Poolse verzet en zorgde uiteindelijk voor een einde van de Zweedse bezetting. Vlak hierna roemde Koning Jan II Kazimierz Waza het icoon en kroonde hij de Zwarte Madonna tot beschermster en Koningin van Polen.
Heden ten dage trekt de Zwarte Madonna veel gelovigen uit de hele wereld aan die in haar beschermkracht geloven. Een belangrijk figuur is Lech Walesa, de eerste president na het communisme, die tijdens zijn opstand de Zwarte Madonna om bijstand vroeg. Als dank heeft Lech Walesa later zijn oorkonde van de Nobelprijs aan het klooster geschonken. Ook de pausen Johannes Paulus II en Benedictus vereerden de Madonna met een bezoek.
Een koningin kan niet zonder bijpassende kleding. Zo zijn er speciaal voor het icoon een kroon en een jurk ontworpen, die zo nu en dan wordt veranderd. Elke dag krijgt De Zwarte Madonna enkele uren rust van het vele publiek dat haar wilt bekijken en is er een speciale ceremonie waarbij de gordijnen wordt gesloten.
Een andere legende vertelt het volgende verhaal:
In 1430, tijdens een van de vele veldslagen in de middeleeuwen, werd de icoon door hussieten uit het altaar gerukt en ontvreemd. Onderweg leek de icoon steeds zwaarder te worden en toen getracht werd om hem met zwaarden stuk te hakken, begon de icoon te bloeden. Uiteindelijk viel hij in drie stukken uiteen. De koning gaf opdracht hem te restaureren, maar in de linkerwang van Maria lieten ze een litteken zitten.
Sindsdien komen elk jaar duizenden pelgrims naar de Jasna Góra (lichte berg) in Częstochowa om deze afbeelding te zien. Ze noemen de zwarte madonna (in het Pools Czarna Madonna) ook wel Matka Boska (goddelijke moeder) en beschouwen haar als de 'koningin van Polen'.
Volgens de overlevering is deze icoon geschilderd door de evangelist Lucas en gebruikte de evangelist een tafel uit het huis van Maria als ondergrond.
Het vinden van een reisbeschrijving is niet evident. In feite is er gewoon geen. Naar Compostela en Rome kan je bovendien lid zijn van een vereniging die je begeleid en adressen doorspeelt waar je als pelgrim kan overnachten.
Wel heb ik op een Nederlandse site al iets gevonden dat me wel eens nuttig zou kunnen zijn. Alles over wandelen, Trek 11, zoals die site genoemd is, bied misschien een uitweg, weliswaar vanuit Nederland.
Als ik dan op eigen houtje door Frankrijk kan trekken, moet dat in Duitsland ook wel lukken. Wel hebben ze een beschrijving die me goed zou kunnen dienen vanaf het midden van Duitsland.
We zoeken nog even verder.
Wel kan ik ook al melden dat fotoboek Bedevaart Rome 2016 deel II is voltooid. Het is op het ogenblik al gedrukt en onderweg. Het is iets lijviger, maar dat kan je binnenkort zelf ontdekken.
De Cultuurbabbel donderdag avond is goed verlopen. Als gastspreker kon ik drank verkrijgen à volonté. Ik antwoordde dat ik dan toch moest oppassen. Geen nood, Sophie wou me graag naar huis voeren.
Het is alleszins bemoedigend te horen dat ik in ieder geval niet aan mijn lot zou zijn overgelaten.
Maar, het is dus niet gebeurd. Met enkele platte waters en twee pintjes zou het dus moeilijk kunnen.
Dat het goed verlopen is heeft niks vandoen met mijn drink gewoonten. De aandacht waarmee de toehoorders naar me luisterden des te meer. En het blijkt eens te meer dat velen van ver of dichtbij betrokken zijn met het fenomeen van pelgrimeren.
Ik was eerst van plan om te beginnen met enige info in verband met pelgrims, pelgrimeren en het hoe en waarom. Het bleek spoedig veel interessanter om enkel nog mijn eigen voorbereiding in het kort uit de doeken te doen en vlug over te schakelen op het tonen van de fotos. De vragen naar de redenen of de werkwijze kwamen vanzelf.
En hierdoor werden vragen gesteld die ikzelf niet kon voorzien. Wat niet wil zeggen dat ik met mijn mond vol tanden stond. Integendeel, het was juist verrijkend om mijn eigen voorbereiding en werkwijze weer eens te evalueren.
Het was een voor mij best aangename avond, ik hoop voor mijn toehoorders hetzelfde.
Ondertussen zijn we weeral een druk weekend gepasseerd.
Vrijdag algemene quiz van de Nauwe Band, waarin ik met Faux Gras het eigenlijk vrij goed heb gedaan. Het kwam er op een drietal gissingen op aan.
Een rode draad over iets van een rookverbod, ik neem het mezelf kwalijk dat ik Prof Em R Blanpain niet wist. Shame on me!!!
Van vissoorten waren we geen van allen op de hoogte, toch nog 50%, uitstekend. Maar over bijnamen van steden was het gissen in het wilde weg, edoch, weeral 50%.
Met als eindresultaat 15 op 45 ploegen, het is wel eens anders geweest. En dus tevreden over mijn ploeg. Bedankt Nadine, Chris, Isabelle en Jonas om me te willen ondersteunen. Het was vooral een aangename avond. (deel twee)
Zaterdag avond was het mosselavond met de oud-scouts van Tereken. Waarom Tereken zal ik misschien eens vertellen op een andere keer. Wel was deze avond iets speciaals. Het was de eerste keer dat het niet door onze leden zelf werd klaar gemaakt. Ons lid die jaren lang de mosselen heeft klaargemaakt is dit jaar overleden. Norbert, ik hoop dat je hierboven ook de mosselen mag bereiden, ik heb er alleszins wel een Palmke op gedronken. Voor de rijstpap moet ik niet meer wachten, enkel die gouden lepertjes wil ik wel nog een beetje uitstellen.
Aangename avond deel III.
Richard Wagner is muzikaal niet mijn favoriet maar als er een Wagneriaanse opera in je abonnement staat vermeld ga je toch wel kijken. Der Fliegende Höllander kon me niet zo boeien. De man naast me blijkbaar ook niet want hij was in een diepe slaap geraakt. Het eind van het stuk was dan weer meer spektakel. Een vol podium met een koor dat uit volle borst zong, dat geeft altijd wel een kick. Dat wil niet zeggen dat de vertolkingen ondermaats waren, integendeel, de zang was voortreffelijk.
Vandaag heb ik als niet mossel eter voor de tweede maal in enkele dagen toch genoten van een mosselsouper. Ditmaal met de biljartclub GOE, gezellig onder elkaar, en dat was het ook. (GOE is de club van de dinsdag KBCOO is voor maandag avond De K staat voor Koninklijk)
Eigenlijk ben ik deze namiddag toegetreden tot de club van gepensioneerden, dus de ouderlingen. Ik voel me daar niet anders bij, het is gewoon een vaststelling. Ik ben niet gewend om door de week aan feestjes deel te nemen, wellicht is dit de klik. Alles heeft een plaats en alles op zijn tijd.
Dit weekend staat er dan weer Broebelke op de agenda. Vrijdag de voorstelling van het jaarboek van het Gemeentemuseum, hoofdzakelijk handelend over B. En zaterdag avond is er een goed ouderwetse (weer die leeftijd?) Broebelfuif.
Even kijken wat er zondag op het programma staat.
Grtjs
Hugo
Fotos: Eigenlijk geen, maar ik kan het niet laten. Dus enkele fotos van vorige week, toch nog eens naar de Weert gestapt. En nog eentje genomen op zondag bij het afscheid van M Sleen aan de Bib in S/N.
Voor de storm vlug nog een toerke gedaan langs de scheldekant. En ook omdat het eindelijk over was met regenen. En zo tegen valavond, met dit weer is het al om vijven donker, krijg je prachtige schilderijen.
Er is redelijk veel water in de Schelde, niks om je ongerust over te maken. het mag gerust nog wel meer en harder regenen. De voorspelling is echter dat er de komende uren geen neerslag zal zijn. De windrichting is WZW en matig. Morgen en vrijdag is er kans op krachtige tot vrij krachtige wind. Dus moeten we ons geen zorgen maken over de waterstand in de Schelde.
De laatste voorbereidingen zijn achter de rug. Gelukkig kan ik dit terug meedelen. Mijn PC was enkele dagen buiten strijd. Bij het downloaden van een update voor W10 verliep alles prima. Bij het terug opstarten bleef er ergens iets haperen, zeg maar. Na een eerste oplichten van het scherm volgde een kortstondig wit scherm en begon alles weer van voor af aan. Eerst dacht ik nog dat er nog wat wijzigingen dienden verwerkt te worden. Na een paar uurtjes en pogingen met stop en start knoppen moest ik hulp inroepen.
Mijn goede vriend Raoul heeft de laptop genezen en de foutjes rechtgezet met heureusement geen gevolgen voor de instellingen.
Dan doe je al eens iets om je hulpje in goede conditie te houden en blijkt er in het down-geloade file iets fout te zitten.
Bij deze, bedankt Raoul voor de goede zorgen.
En die laatste voorbereidingen betreffen deze voor de cultuur babbel van morgen avond. Daar zal ik spreken over mijn bedevaartstocht naar Rome.
Als gastspreker stel ik in ongeveer 20 minuten mijn project voor aan de tafelgenoten (ca. 7 à 8 personen). Na 20 minuten schuif ik door naar een andere tafel.
Er wordt 4 keer gewisseld zodat de babbelronde in het totaal anderhalf uur duurt. Een pauze met een drankje is voorzien, wellicht geen overbodige luxe voor de stembanden.
Ik zal het hebben over de pelgrim, de beweeg redenen, voorbereiding, kaarten, schoenen, rugzak, stokken . en vooral aan de hand van fotos over hetgeen je onderweg kan tegen- en overkomen.
Ook ben ik nog bezig met deel II van het fotoboek. Van deel I zal ik proberen een link op mijn blog te krijgen.
Grjts
Hugo
Fotos: Tweetal fotos van de wapenstilstand herdenking 11 nov te Rupelmonde; Twee prachtige landschap fotos vanuit Toscane.
