Bellum ita suscipiatur, ut nihil aliud nisi pax quaesita videatur - De oorlog moet zo opgenomen worden, dat niets anders tenzij de vrede schijnt gezocht te worden. Hugo Peregrinus
30-12-2016
17171
Beste Lezers,
Ik kon het niet laten, maar zopas was ikzelf de 17171 lezer van de blog. Het getal 17 duikt plots wel veel op. Bij het bekijken van de aftelling viel mijn cent, ik ben werkzaam tot 31 januari 2017 en dus iets langer dan de 17e actief.
Bij deze is dit rechtgezet.
Het bedoelde getal verschijnt zeven maal in de tekst. Maar ik ben dus niet bijgelovig! Misschien haal ik het nog niet eens, wie weet?
Morgen is het feest van de Onnozele Kinderen, meer specifiek worden daar de Onschuldige kinderen mee herdacht die op bevel van koning Herodes werden vermoord.
Rond de tijd dat een "nieuwe Joodse koning", Jezus Christus, werd geboren te Bethlehem kreeg voornoemde Herodes schrik dat dit het einde zou betekenen van zijn macht. Toen de Wijzen vernamen dat Herodes Jezus wilde vermoorden bedachten die verstandige heren een list en leidden hem om de tuin.
Hierop ontstak Herodes in hevige toorn en beval dat alle jongens van twee jaar en jonger in en rond Bethlehem dood moesten. Hierop vluchten Jozef en Maria, met hun jonge spruit, naar Egypte. Daar verbleven ze tot de zotte koning overleden was.
Waarschijnlijk werd het bevel tot de moordpartij gegeven een jaar na de geboorte van Jezus. (vandaar twee jaar en jonger, om zeker te zijn!)
Is er iets nieuws onder de zon?
Argeloos, bête, dom, groen, halfzacht, imbeciel, kinderachtig, lichtgelovig, naïef, nes, schaapachtig, schlemielig, simpel, suf, groen, naïef, onervaren, doodgewoon, onbeduidend : zijn woorden die je in de plaats van onnozel kan gebruiken, maar dan wel voor volwassenen. De franse vertaling van het woord, innocent, is beter te gebruiken voor de dag van morgen: onschuldige kinderen.
Als je trouwens morgen jarig bent, het heeft geen invloed op je leven. EN Gefeliciteerd!
Vandaag nog een kort wandel tripke gemaakt, kwestie van de voeten niet te week te maken. Het parcour liep langsheen of doorheen: Schouselbroekpolder, Oost-Sive-Polder, Fort van Steendorp, Roomkouter, Gelaagpark, Land van Waaslaan, Muntstraat, Vuurkouterplein, Oeverdam, Vuurkouter en via een stukske Rupelmonde terug naar de Lepelstraat en de dijk op.
Verder passeer je langs de Steenbakkerij, die men aan het slopen is. Ik hoop dat men daar nog een gedeelte van vrij maakt om de overgang van de Roomkouter en het Gelaagpark eenvoudiger en vloeiender te maken.
Er is volgens mij nog plaats langs de oprit om een paar parkeerplaatsen te creëren voor toeristen.
Het voornoemde traject is centraal gelegen en bijzonder mooi om lopen. Je kan trouwens in Rupelmonde de overzet nemen om langs de Rechteroever terug Temse te bereiken.
Zo, voor dit jaar zit het erop voor wat mijn blog betreft.
Ik wens al mijn lezers een gezond nieuwjaar toe en een wederzien, horen en lezen vanaf begin januari 2017.
Życzę wszystkim moi czytelnicy bezpieczne i dźwięku w 2017 roku.
(Ik wens mijn lezers een gezond en veilig 2017)
Grtjs
Hugo
Fotos : Lange dreef; Vettig pad rond het Fort; Roomkouter met Fort achteraan; De Mosterdpot; Pad langsheen het hoge deel van de Muntstraat; De schelde vanaf de kil aan het Steengelaag; Steendorp en Rupelmonde vanaf het Kijkverdriet; Under the Bridge; wydłużyć dzień (de dagen lengen )
Gisteren was ik, bij controle van de tektst, toevallig de 17017e bezoeker. Volgende maand wordt ik echter geen 17, maar begint mijn leven na het werken. Hoezo?
Ik heb er een tijdje naar gezocht, een kerststal waar de sterre bleef stilstaan.
Hopelijk verhelderen de lichtstralen het brein bij de Poetins en Trumps van deze wereld. Vernietigings wapens zoals de Lockheed-Martin F-35 blijken te duur, het atoom arsenaal uitbreiden om als enige over te blijven blijkt verstandige praat te zijn!?
Peace man! мир человек ! 和平的人 ! pax hominibus ! ! ! !
25 december is er weer, herdenking van de geboorte van Jezus. De man die 2000 jaar geleden vrede op aarde heeft gebracht. Althans, dat is wat we elk jaar wensen.
En waarom precies op deze dag en datum.
Waarom niet op de geboortedag van Mohamed. Waarschijnlijk omdat we die niet precies weten, wel ergens in 570 ad.
Of waarom niet op 31 oktober 1517, toen Maarten Luther, volgens het verhaal, zijn 95 stellingen ophing aan de deur van de Slotkerk te Wittenberg. (Alleen is dit nooit echt gebeurd, hij heeft zijn stellingen gepubliceerd. En dankzij de boekdrukkunst is het daarna snel gegaan. In dit disputatio klaagt Luther de machtsmisbruiken van de clerus aan binnen de Rooms-katholieke Kerk.)
Of juist wel op 21 september, uitgeroepen tot internationale dag van de vrede door de Verenigde Naties (sinds 1981 - resolutie 36/67) en valt samen met de openingssessie van de Algemene Vergadering. Het doel is een wereldwijde dag van wapenstilstand en geweldloosheid.
Maar vooral, waarom slechts één dag?
Je kan de wereld ook verkleinen, staat, gewest, stad, huis. Men slaagt er bijvoorbeeld niet in om in een klein landje als het onze, tussen O zo toch geleerde politiekers, er voor te zorgen dat het openbaar vervoer eindelijk deftig geregeld wordt. (openbaar is voor iedereen, vooral de minder begoeden!)
Voor mij volstaat het al als er thuis vrede heerst, of in de familie. De verhalen van jarenlange twist(pun)ten om slecht begrepen woorden, erfenissen, scheidingen .onozelheid soms, triestig.
Dikwijls de kiem van niet te begrijpen vetes, clanvorming en haat. Terwijl met een beetje communicatie en de wil om de spreken de meeste problemen zo zijn opgelost.
Vrede aan iedereen en voor meer dan één dag! (ook aan de politiekers hé)
Hoewel ik enkel maar groenten diende te snijden was het al prijs alvorens de eerste snede was gemaakt. Het is te zeggen, die eerste snee was wel degelijk in mijn vinger. En dat enkel maar door het mes vast te nemen. Gelukkig verliepen de verdere activiteiten zonder bloed vergieten en was de klus vrij vlug geklaard. Vele handen maken het werk lichter was ook zo na de middag. Het opstellen van de tent en aanslepen van allerlei attributen verliep gezwind.
De WOK avond kon vlot verlopen. 150 eters op een avond is volgens mij niet slecht.
Er was ook een gin proeverij voorzien, standje bemant door JP Tastings. Tot daar de korte reclame boodschap.
Ik ben gisteren avond naar het jaaroverzicht van Ivan De Vadder gaan kijken. De titel van dit overzicht is BANG. Maar de hoofd teneur, gebracht naar het einde van de avond is echter BOOSheid. En daar kon ik me zeker in terug vinden.
Bang zijn lost niks op, de boosheid verbinden en er samen iets proberen aan te doen, dat is het moeilijke. Diegenen die het voor het zeggen hebben treuzelen, of ze wel al dan niet langer zouden werken, zoals alle Belgen.
Treuzelen over een klimaat akkoord, dat nota bene in België met minstens zes excellenties moet overlegd worden.
Treuzelen over van alles en nog wat maar NOOIT over de benefietjes die ze hun eigen toebedelen. Hoelang kan je als sos, blauwen of tjeef hierover nog geloofwaardig zijn en de kritiek van zakken vullerij weerleggen.
Waarom verdient een manager van de overheid zoveel meer? Omdat men anders geen geschikte kandidaten vindt? Wie gelooft dat nu. De benoemingen zijn pure politiek. Competentie is, zoals al vele decennia het geval is, ondergeschikt.
En de problemen zijn steeds voor de toekomst, de jeugd van tegenwoordig. Dat die al eens kwaad zijn op de ouderen is best te begrijpen hé.
Mijnheer De Vadder las ook een stukje voor dat 400 jaar geleden is geschreven.
Sonnet 66
Tired with all these, for restful death I cry:
As, to behold desert a beggar born,
And needy nothing trimm'd in jollity,
And purest faith unhappily forsworn,
And gilded honour shamefully misplaced,
And maiden virtue rudely strumpeted,
And right perfection wrongfully disgraced,
And strength by limping sway disablèd,
And art made tongue-tied by authority,
And folly, doctor-like, controlling skill,
And simple truth miscalled simplicity,
And captive good attending captain ill.
Tired with all these, from these would I be gone,
Save that to die I leave my love alone.
Zo uitgeput ben ik van dit alles dat ik naar de dood verlang,
Van een mens van waarde te zien als bedelaar geboren,
En nietsnutten die zich vrolijk uitdossen,
En zuivere trouw kwaadaardig bedrogen,
En het overladen met eer van hen die het niet verdienen,
En een onschuldig meisje tot hoer gedwongen,
En rechtvaardige volmaaktheid met slechtheid behandeld,
En kracht door corruptie ondermijnd,
En kunst monddood gemaakt door zij die heersen,
En dwaasheid die zich als een dokter vermomt,
En simpele waarheid voor te simpel gehouden,
En het goede dat naar het pijpen van het kwade moet dansen,
Ik wil voorgoed ontsnappen aan dit alles,
Echter, sterven betekent ook: jou alleen te moeten laten.
Geschreven door de one and only William Shakespeare. Beangstigend dat dit nog steeds geldig is. Er veranderd dus niet veel in de wereld. Berusting is het enige dat er nog rest.
De voorstelling was goed met een weeral fantastische Jan De Smet op accordeon, gitaar en zijn stem.
Het geheel werd opgehangen aan de sublieme tekeningen (aquarellen ofte waterverfkes) van Karl Meersman, geniale kunstenaar.
En nu terug aan de arbeid, kaartjes schrijven tot de kramp erop volgt.
Grtjs
Hugo
Fotos: Kerk Bornem; Nieuwe kliniek; Van Oud naar Nieuw; Bouw van Orlay; Mooi receptie gebouw; Temse en Scheepvaart, voor eeuwig verbonden; Opkuis peilers, wel wordt alles in t water gekieperd; Deze staan pal; Blijft de A27 (M22) nog overeind?
De warmste week begint nu zondag al, of is het zaterdag?
Ik maak al eens meer een vergissing. Zo ook in verband met Le Petit Ecrivain heb ik een kleine fout gemaakt. Het is namelijk zo dat er op maandag 19 december geen (GEEN!!!!) WOK avond is voorzien.
En ik wil me hier niet uitpraten of schrijven. De reden is dat het voorliggende blad (just voor mij) waarop het programma van t Schrijverke for Life staat uitgetekend iets fijner van lijndikte vermeld: grote lijnen.
En ja, dan gebeurd het wel eens dat die grote lijnen wel eens aangepast worden. Vandaar!
Niet getreurd evenmin, op dindsdag ben ik van dienst. De taak van keukenhulp is me toebedeeld, dan kan ik op zijn minst al niet te veel fout doen, tenzij in mijn vingers snijden.
Toch allemaal welkom op Dinsdag e.k. voor een legendarische wok-avond.
Vandaag zijn we de 15e december, Kerstmis is nu wel dichtbij. Alleen zie je dat niet in de wereld. En we zien veel meer dan vroeger, we zien het zelfs live hoe mensen worden bedreigd, of nog erger gedood.
Ik heb niks tegen rechters of advocaten, maar hun opleidingen zijn die niet gelijklopend?
En waarom staan de beide beroepsgroepen dan in de rechtszaal diametraal tegenover elkaar? Of is het recht dan toch niet zo recht.
En heeft de ene meer gelijk dan de andere?
Of heeft de ene meer geld dan de andere?
Laat ons er van uit gaan dat alle mensen vredelievend én rechtvaardig worden geboren. Op het eind, de dood, zijn we weer allemaal gelijk! Of niet?
Genoeg gefilosofeerd, voor iedereen, ongeacht lezer of niet, van harte het beste voor 2017, liefst in vrede en vooral in vrede met jezelf.
Champagne proeven blijft een aangename bezigheid. Eén maal per jaar mag dat wel eens. Alhoewel een weekend voldoende is.
En het blijft een gezellige bende in een aangenaam kader. Zeker als het zonnetje mee wil werken is Chavot-Courcourt een prachtige streek.
De feestelijkheden op de Avenue de Champagne in Epernay, met de optocht, blijft wel een publiekstrekker.
Ondanks de controle voor de ingang van de avenue, en het daaruit voortvloeiende geschuifel en gedrum, kon je er op de koppen lopen. Minpunt voor ons bezoekers is wel dat het proeven aan de coöperatieve nu fors duurder is geworden. Alhoewel, als je de prijzen ziet aan sommige kelders, amai!
Er is dit jaar geen slimste mens van Chavot.
Aan de hand van persoonlijke voorwerpen zijn we wel het een en ander van elkeen te weten gekomen, best wel interessante verhalen.
Het bepalen aan wie elk voorwerp toebehoorde was wel moeilijk. Afijn, ik heb er maar op los gegokt, ik wist eerst begot niet welk voorwerp Agnes bij had.
En meteen zijn we dicht bij het einde van het jaar aanbeland.
Wandelen zit er niet echt meer in. Wel doe ik op zondag nog een tochtje van een goede twintig kilometer met de actie voor de warmste week. Ik stap mee met de Mobiele School, waarvoor ik graag nog eens het rekening nummer meedeel.
Zonder fiscaal attest: Je gebruikt het rekeningnummer van Mobiele School vzw:
BE04 5230 8020 4931. Je kan jouw bankinstelling een doorlopende opdracht geven om maandelijkse een kleine gift te doen of je schenkt eenmalig een groter bedrag.
Met fiscaal attest: Er werd een fonds "Vrienden van Mobiele School" opgericht bij de Koning Boudewijnstichting.
Je gebruikt het nummer:
BE10 0000 0000 0404 met de vermelding 012/0110/00041.
Ook hier kan je bij je bankinstelling een doorlopende opdracht geven voor een maandelijkse bijdrage. Vanaf een totaal op jaarbasis van 40 bezorgt de Koning Boudewijnstichting jou begin volgend jaar een fiscaal attest. De giften op het fonds "Vrienden van Mobiele school" worden integraal gebruikt om onze projecten te realizeren.
Ook wil ik hier nog meegeven dat t Schrijverke for Live weer van de partij is voor dezelfde actie van studio Brussel.
Noteer alvast volgende data:
- VIP tafels (bubbels, hapjes K&W) Don 15, Vrij 16 en Zat 17 dec.
Don 22 dec.
- WOK avonden Ma 19, Dins 20 dec.
- AWP (Food-Booz-Dancing) Vrij 23 dec.
Contact : Hermanbrys@hotmail.com of 0497 846 137
Op zondag 18 december om 8 uur 's morgens start de Warmste Week van Music For Life. Linde Merckpoel, Eva De Roo en - nieuwkomer - Bram Willems kamperen een week lang in de kou!
Linde, Eva en Bram maken een week lang live radio vanop het Provinciaal Recreatiedomein De Schorre in Boom. Samen met de Vlamingen en meer dan duizend goede doelen maken ze er de Warmste Week van het jaar van.
Ze draaien jouw verzoekplaten en ontvangen er honderden Vlamingen die een actie organiseerden.
Op de slotdag van Music for life is er De Warmste Radio, een gezamenlijk radioprogramma dat tegelijk uitgezonden wordt op Radio 1, Radio 2, MNM en Studio Brussel en gepresenteerd wordt door radiostemmen van de vier VRT-radiozenders.
De vrieskou was maar van korte duur. Het heeft niettemin wel deugd gedaan.
Het Barbarafeest op zaterdag was weeral een topper. Zondag morgen was rond elven het grootste deel van de opkuis al achter de rug, vlugge mannen daar in Kruibeke, zeker als je weet dat ze daarvoor al enkele uren in de kou hadden gestaan. (ongeval afrit Haasdonk)
En het komend weekend zit er een proeverij aan te komen. Het heeft iets met water en alcohol te maken en gewoonlijk wordt het bij feestelijkheden gedronken.
Voor de rest blijft het aftellen naar de rust én naar de dag van de arbeid. Deze feestdag valt op een maandag en dan lijkt het wel leuk om te vertrekken.
Ik hou jullie wel op de hoogte! Ill keep you posted!
Będę na bieżąco informować!
Grtjs
Hugo
Fotos: Huisje bouwen! En enige info hoeveel je hiervoor moet verzetten.
Jeroboam is vernoemd naar Jerobeam, de eerste koning van de tien stammen van Israel (1Kon 11)
Rehoboam is vernoemd naar Rehabeam, de zoon van Solomon (1Kon 12)
Mathusalem is vernoemd naar Methusalem (Methusalach), grootvader van Noah, de man die 969 jaar oud werd (Gen 5)
Salmanazar is vernoemd naar Salmaneser, koning van Assyrië (2Kon 17)
Balthazar: Zoon van Nabonidus en regent van Babylon, gedood door Cyrus in 539 voor Chr.
Nabuchodonosor s vernoemd naar Nebukadnezar, de koning van Babel (2Kon 24)
Melchior: één van de 3 koningen
De rijping in een grote fles verloopt trager dan in een normale fles. Daarom worden de grootste flessen pas na bestelling gevuld.
De jeroboam wordt niet alleen voor champagne gebruikt. In Bordeaux heeft een jeroboam echter een inhoud van 5 liter, een 3 liter fles krijgt er de naam dubbele magnum.
Bij een Nabuchodonosor heeft de fles een gewicht van 15 kilo, net als de drank in de fles. Een dergelijke fles waarop een druk van ongeveer vijf atmosfeer staat moet bijzonder sterk zijn.
De flessen worden met de hand geblazen, en er staat statiegeld op. De wijnhuizen zien ze graag terug.
De vrieskou doet deugd. Bij het stappen loop je niet door de modder en dat is eens iets anders. Donderdag ben ik met de stapmaten naar Oudenaarde getrokken. De treinen reden bijna stipt en dus waren we tegen elven ter plaatse.
Oudenaarde, de parel van de Vlaamse Ardennen, ligt nu niet zover maar het zijn dikwijls de aansluitingen met andere treinen die enige tijd vergen. Vandaar dat te Gent aan de overkant van het St-Pieters station een bezoekje werd gebracht aan den Baziel.
Op het Oudenaardse wapenschild staat een afbeelding van een bril. Volgens een zestiende-eeuwse legende zou keizer Karel V hebben opgedragen om die bril er te zetten, omdat de stadswachter de keizer niet had zien aankomen. De stadswachter, die de geschiedenis zou ingaan als Hanske de Krijger, maar die volgens Charles De Coster Thyl Ulenspiegel was, zou toen in slaap zijn gevallen, omdat hij te veel had gedronken.
In werkelijkheid is het embleem in het wapenschild geen bril maar een gestileerde letter A van Audenaerde.
Tijdens de tocht, die rond de stad liep, konden we steeds de toren van de Sint-Walburgakerk spotten.
Het monument van Tacambaro, op het gelijknamige plein, bestaande uit een liggende vrouw die richting Mexico kijkt. Het monument is vernoemd naar de plaats Tacámbaro de Collados, 55 kilometer ten zuidoosten van Pátzcuaro in Mexico. Het werd opgericht ter nagedachtenis van enkele tientallen Oudenaardse vrijwilligers die omkwamen in het Mexicaanse avontuur van Maximiliaan van Habsburg en Charlotte van België in de periode tussen 1863-1867. Tussen 7 april 1865 en 11 april 1865 vocht het Belgisch Legioen in Tacámbaro de Slag van Tacambaro.
Verder staat er op dit plein ook nog een herdenkingszuil voor de Amerikaanse infanteriesoldaten die in de Eerste Wereldoorlog tijdens de Slag aan de Schelde op 1 november 1918 in Oudenaarde de Schelde overstaken.
De Ronde van Vlaanderen doet elk jaar Oudenaarde aan. Onder meer de beroemde Koppenberg (zie ook Koppenbergcross) ligt in de Oudenaardse deelgemeente Melden. Oudenaarde heeft overigens een museum dat gewijd is aan de Ronde van Vlaanderen en aan de wielersport in het algemeen. Vanaf 2012 is de stad de aankomstplaats van de wedstrijd. De stad Oudenaarde en Flanders Classics hebben besloten de samenwerking nog minstens tot 2023 verder te zetten. Ook de komende jaren zal de winnaar van Vlaanderens Mooiste dus in deze stad over de meet bollen!
De stad was in heel Europa bekend om haar wandtapijtenproductie, een nijverheid die haar bloeiperiode meemaakte in de zestiende eeuw, maar nog bleef voortduren tot in de achttiende eeuw.
De tapijtweefkunst is een bij uitstek specifieke Vlaamse kunst geweest en is ook ontstaan in Vlaanderen.
Verdures (een verdure is een wandtapijt waarvan de achtergrond en eventueel de decoratieve boord volledig gevuld is met decoratief loofwerk) werden voornamelijk in grote aantallen in Oudenaarde, Geraardsbergen en Edingen geproduceerd. Oudenaardse wandtapijten waren gedurende meer dan 400 jaar het voornaamste luxe exportproduct met een wereldwijde afzetmarkt, en namen van de vijftiende tot de achttiende eeuw een belangrijk aandeel van de wereldproductie van verdures voor hun rekening. De Oudenaardse wandtapijten zijn meestal getekend met een brilletje. Er werkten in de stad meer dan 12000 personen in deze industrietak. Een van de meest fameuze producties was "De werken van Hercules, Les travaux d'Hercule". Het is omwille van de verdures dat Oudenaarde zijn populariteit kreeg.
Oudenaarde telde in het begin van de 17de eeuw een groot aantal brouwerijen, deze bevonden zich vnl. in de omgeving van de Schelde (voor de grondstoffen en het lozen van afvalwater). Tot op vandaag zijn er nog vier brouwerijen overgebleven: Brouwerij Roman die al meer dan 4 eeuwen actief is en daarmee de oudste brouwerij van Vlaanderen is. Roman brouwt onder meer Adriaen Brouwer bruin bier en de Ename abdijbieren. Brouwerij Liefmans onderscheidt zich door haar bieren van gemengde gisting in open gistkuipen, zoals onder meer Liefmans Oud Bruin, Goudenband en Liefmans kriek. Brouwerij Smisje is een jonge en kleine ambachtelijke brouwerij die bieren brouwt als Smiske en Smiske bruin met Belgische hop. En tot slot is er brouwerij Cnudde, eveneens een kleine brouwerij bekend omwille van haar bruine bieren en Bizon bier.
Uiteraard mocht een degustatie hier niet ontbreken.
Gisteren heb ik dan het feest van Barbara gevierd bij de collegas van Kruibeke.
Barbara ( 206?) is een christelijke heilige. Zij zou gewoond hebben in Nicomedië in Klein-Azië. Haar heidense vader, Dioscurus, sloot haar op in een toren om haar te vrijwaren van de vele jongemannen die naar haar hand dongen. Ook liet hij een badhuis voor haar bouwen, zodat ze geen gebruik hoefde te maken van de openbare baden. Dit badhuis bevatte oorspronkelijk twee ramen, maar op verzoek van Barbara werden het er drie (zij had zich in het geheim tot het christendom bekeerd en wilde op deze manier de Heilige Drievuldigheid eren). Toen haar vader haar bekering bemerkte, onthoofdde hij haar, maar werd daarop zelf door de bliksem dodelijk getroffen.
Op grond hiervan geldt de H. Barbara als beschermster tegen brand en bliksem en tegen een plotselinge dood. De H. Barbara is ook de beschermheilige van artilleristen, infanteristen, telegrafisten, genisten, ingenieurs, mijnwerkers, brandweerlieden, architecten, boeren, dakdekkers, metselaars, bouwvakkers, klokkengieters, metaalgieters, smeden, steenhouwers, beiaardiers, koks, hoedenmakers, slagers, gevangenen, meisjes, stervenden, torens, vestingen en van inwoners van Vreeswijk. Veel werk voor dat meisje.
Morgen sluit ik de feestelijkheden af met een ontbijt samen met de collegas van Temse.
Grtjs
Hugo
Fotos: De Stapcollegas, Jan en Ronny en de Catsjoe; Sint-Pietersplein; Te koop, het oud station Oudenaarde; Les travaux d'Hercule; De Treurende Vrouw; Herdenkingszuil voor de Amerikanen; Sint-Walburga kerk; Catsjoe heeft kou;6.6% hellingsgraad!
Het voorbije weekend stond in het teken van jeugdclub Broebelke.
Op vrijdag avond werd naar jaarlijkse traditie het jaarboek van het Gemeentemuseum van Temse voorgesteld.
Naar traditie is er een In Galop door 2015, een overzicht van de belangrijkste gebeurtenissen en feiten van het voorbije jaar. De oudste bewoners, in memoriam van bekende figuren, uitzonderlijke sportprestaties, historische boeken, jubileums van verenigingen en vele andere onderwerpen zijn vaste onderdelen van dit overzicht.
Elk jaar staat een of andere gebeurtenis of verhaal als hoofdartikel vermeld.
En dit jaar is de geschiedenis van jeugdclub Broebelke het enige hoofdartikel. Eigenlijk kan je stellen dat het een themanummer is geworden.
Gedurende de jaren 70 van vorige eeuw speelde Broebelke een belangrijke rol voor de jeugd. Het is de post 68 periode met revolutie op de scholen en een zeer verwarrende tijd, een tijd van het opheffen van (stikkende) verboden, een alles overheersende drang naar verandering op allerlei vlakken, alles werd in vraag gesteld. Als jong volwassene (of bijna) bood de jeugdclub een steun en houvast door het contact met leeftijd genoten.
Dat de club wat betekent heeft voor de toenmalige jongeren bewijst het gebeuren van dit weekend.
Op vrijdag werd het themaboek van het Gemeentemuseum voorgesteld, gisteren avond vond een heuse echte Broebelfuif plaats. Het aantal aanwezigen bevestigde de nood om het verhaal van toen te boek te stellen.
En dat het een gezellige fuif is geweest mag dan ook geen verwondering wekken, DJ Rudy stond pal en de dansvloer vol.
Proficiat aan de initiatief nemers Werner M, Rudy B, Erik W en Dirk L. Erik had nog een schat aan fotos en Dirk is de man die de vele getuigenissen noteerde en in een overzichtelijke vorm goot, nu verschenen in het jaarboek. Dat het een immens werk is geweest staat buiten kijf.
De hoes van Sgt Peppers Lonely Hearts Club Band, LP opgenomen tussen november 1966 tot april 1967, werd enigszins aangepast. Alle hoofden van personen die er op voorkomen zijn vervangen door hoofden van leden van JC Broebelke. Zowaar een heus huzaren stuk, met recht dan ook als cover voor het jaarboek gebruikt. O ja, voor de jonge lezertjes, bedoelde elpee Sgt P L H C B is van The Beatles.
Grtjs
Hugo
Foto's : Dirk een aantal uren voor aanvang van de fuif. Er stonden nog enkele zaken te wachten die dringend een oplossing moesten krijgen. Maar zoals altijd, met vele handen en de nodige vindingrijkheid, kwam alles op zijn pootjes terecht.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik van de titel ook niks zou begrijpen als die zo voor me wordt neergeschreven. Het is de Zwarte Madonna van Czestochowa.
Even wat toelichting bij de plannen voor een volgende voetreis, zoals je al een tijdje het reisdoel kan zien op mijn blog.
Czestochowa kan in een adem genoemd worden met plaatsen als Lourdes en Fatima. Jaarlijks komen zon vijf (of meer) miljoen gelovigen naar dit bedevaartsoord. Dit alles vanwege het icoon de Zwarte Madonna die zich in het klooster op de heuvel Jasna Gora bevindt.
Dit icoon, in het zuiden van Polen, zorgt ervoor dat jaarlijks miljoenen pelgrims en toeristen naar het klooster komen om haar in levende lijve te zien. Zij is misschien wel het meest vereerde icoon onder de Katholieke gelovigen.
Maar wat maakt haar zo bijzonder, zo bijzonder dat zij ook wel de koningin van Polen wordt genoemd?
In de 14 eeuw werd in Czestochowa op de heuvel Jasna Góra een klooster gesticht door de hertog Wladyslaw van Opole voor de aanhangers van Paulus de Eremiet, een kluizenaar uit de 3e eeuw. Enkele jaren na de oprichting van het klooster, omstreeks 1384, zou het icoon van de Zwarte Madonna haar intrede in het klooster hebben gedaan. Een icoon waarbij de heilige Maria en de baby Jezus in zwarte gelaatstrekken zijn afgebeeld. Vermoedelijk omdat het icoon is gemaakt in het Ottomaanse Rijk, waar het gebruikelijk was Maria in deze kleur af te beelden.
Al snel werd duidelijk dat dit icoon niet zomaar een icoon was. In de Poolse geschiedenis heeft zij een belangrijke plaats gekregen.
De Zwarte Madonna zou Polen hebben behoed voor enkele fatale gebeurtenissen in de geschiedenis. Tijdens een aanval in de 17e eeuw van het Zweedse leger, hield het klooster stand en dat terwijl het leger uit Zweden vele malen groter was dan het kleine leger van Czestochowa. Deze gebeurtenis versterkte het Poolse verzet en zorgde uiteindelijk voor een einde van de Zweedse bezetting. Vlak hierna roemde Koning Jan II Kazimierz Waza het icoon en kroonde hij de Zwarte Madonna tot beschermster en Koningin van Polen.
Heden ten dage trekt de Zwarte Madonna veel gelovigen uit de hele wereld aan die in haar beschermkracht geloven. Een belangrijk figuur is Lech Walesa, de eerste president na het communisme, die tijdens zijn opstand de Zwarte Madonna om bijstand vroeg. Als dank heeft Lech Walesa later zijn oorkonde van de Nobelprijs aan het klooster geschonken. Ook de pausen Johannes Paulus II en Benedictus vereerden de Madonna met een bezoek.
Een koningin kan niet zonder bijpassende kleding. Zo zijn er speciaal voor het icoon een kroon en een jurk ontworpen, die zo nu en dan wordt veranderd. Elke dag krijgt De Zwarte Madonna enkele uren rust van het vele publiek dat haar wilt bekijken en is er een speciale ceremonie waarbij de gordijnen wordt gesloten.
Een andere legende vertelt het volgende verhaal:
In 1430, tijdens een van de vele veldslagen in de middeleeuwen, werd de icoon door hussieten uit het altaar gerukt en ontvreemd. Onderweg leek de icoon steeds zwaarder te worden en toen getracht werd om hem met zwaarden stuk te hakken, begon de icoon te bloeden. Uiteindelijk viel hij in drie stukken uiteen. De koning gaf opdracht hem te restaureren, maar in de linkerwang van Maria lieten ze een litteken zitten.
Sindsdien komen elk jaar duizenden pelgrims naar de Jasna Góra (lichte berg) in Częstochowa om deze afbeelding te zien. Ze noemen de zwarte madonna (in het Pools Czarna Madonna) ook wel Matka Boska (goddelijke moeder) en beschouwen haar als de 'koningin van Polen'.
Volgens de overlevering is deze icoon geschilderd door de evangelist Lucas en gebruikte de evangelist een tafel uit het huis van Maria als ondergrond.
Het vinden van een reisbeschrijving is niet evident. In feite is er gewoon geen. Naar Compostela en Rome kan je bovendien lid zijn van een vereniging die je begeleid en adressen doorspeelt waar je als pelgrim kan overnachten.
Wel heb ik op een Nederlandse site al iets gevonden dat me wel eens nuttig zou kunnen zijn. Alles over wandelen, Trek 11, zoals die site genoemd is, bied misschien een uitweg, weliswaar vanuit Nederland.
Als ik dan op eigen houtje door Frankrijk kan trekken, moet dat in Duitsland ook wel lukken. Wel hebben ze een beschrijving die me goed zou kunnen dienen vanaf het midden van Duitsland.
We zoeken nog even verder.
Wel kan ik ook al melden dat fotoboek Bedevaart Rome 2016 deel II is voltooid. Het is op het ogenblik al gedrukt en onderweg. Het is iets lijviger, maar dat kan je binnenkort zelf ontdekken.
De Cultuurbabbel donderdag avond is goed verlopen. Als gastspreker kon ik drank verkrijgen à volonté. Ik antwoordde dat ik dan toch moest oppassen. Geen nood, Sophie wou me graag naar huis voeren.
Het is alleszins bemoedigend te horen dat ik in ieder geval niet aan mijn lot zou zijn overgelaten.
Maar, het is dus niet gebeurd. Met enkele platte waters en twee pintjes zou het dus moeilijk kunnen.
Dat het goed verlopen is heeft niks vandoen met mijn drink gewoonten. De aandacht waarmee de toehoorders naar me luisterden des te meer. En het blijkt eens te meer dat velen van ver of dichtbij betrokken zijn met het fenomeen van pelgrimeren.
Ik was eerst van plan om te beginnen met enige info in verband met pelgrims, pelgrimeren en het hoe en waarom. Het bleek spoedig veel interessanter om enkel nog mijn eigen voorbereiding in het kort uit de doeken te doen en vlug over te schakelen op het tonen van de fotos. De vragen naar de redenen of de werkwijze kwamen vanzelf.
En hierdoor werden vragen gesteld die ikzelf niet kon voorzien. Wat niet wil zeggen dat ik met mijn mond vol tanden stond. Integendeel, het was juist verrijkend om mijn eigen voorbereiding en werkwijze weer eens te evalueren.
Het was een voor mij best aangename avond, ik hoop voor mijn toehoorders hetzelfde.
Ondertussen zijn we weeral een druk weekend gepasseerd.
Vrijdag algemene quiz van de Nauwe Band, waarin ik met Faux Gras het eigenlijk vrij goed heb gedaan. Het kwam er op een drietal gissingen op aan.
Een rode draad over iets van een rookverbod, ik neem het mezelf kwalijk dat ik Prof Em R Blanpain niet wist. Shame on me!!!
Van vissoorten waren we geen van allen op de hoogte, toch nog 50%, uitstekend. Maar over bijnamen van steden was het gissen in het wilde weg, edoch, weeral 50%.
Met als eindresultaat 15 op 45 ploegen, het is wel eens anders geweest. En dus tevreden over mijn ploeg. Bedankt Nadine, Chris, Isabelle en Jonas om me te willen ondersteunen. Het was vooral een aangename avond. (deel twee)
Zaterdag avond was het mosselavond met de oud-scouts van Tereken. Waarom Tereken zal ik misschien eens vertellen op een andere keer. Wel was deze avond iets speciaals. Het was de eerste keer dat het niet door onze leden zelf werd klaar gemaakt. Ons lid die jaren lang de mosselen heeft klaargemaakt is dit jaar overleden. Norbert, ik hoop dat je hierboven ook de mosselen mag bereiden, ik heb er alleszins wel een Palmke op gedronken. Voor de rijstpap moet ik niet meer wachten, enkel die gouden lepertjes wil ik wel nog een beetje uitstellen.
Aangename avond deel III.
Richard Wagner is muzikaal niet mijn favoriet maar als er een Wagneriaanse opera in je abonnement staat vermeld ga je toch wel kijken. Der Fliegende Höllander kon me niet zo boeien. De man naast me blijkbaar ook niet want hij was in een diepe slaap geraakt. Het eind van het stuk was dan weer meer spektakel. Een vol podium met een koor dat uit volle borst zong, dat geeft altijd wel een kick. Dat wil niet zeggen dat de vertolkingen ondermaats waren, integendeel, de zang was voortreffelijk.
Vandaag heb ik als niet mossel eter voor de tweede maal in enkele dagen toch genoten van een mosselsouper. Ditmaal met de biljartclub GOE, gezellig onder elkaar, en dat was het ook. (GOE is de club van de dinsdag KBCOO is voor maandag avond De K staat voor Koninklijk)
Eigenlijk ben ik deze namiddag toegetreden tot de club van gepensioneerden, dus de ouderlingen. Ik voel me daar niet anders bij, het is gewoon een vaststelling. Ik ben niet gewend om door de week aan feestjes deel te nemen, wellicht is dit de klik. Alles heeft een plaats en alles op zijn tijd.
Dit weekend staat er dan weer Broebelke op de agenda. Vrijdag de voorstelling van het jaarboek van het Gemeentemuseum, hoofdzakelijk handelend over B. En zaterdag avond is er een goed ouderwetse (weer die leeftijd?) Broebelfuif.
Even kijken wat er zondag op het programma staat.
Grtjs
Hugo
Fotos: Eigenlijk geen, maar ik kan het niet laten. Dus enkele fotos van vorige week, toch nog eens naar de Weert gestapt. En nog eentje genomen op zondag bij het afscheid van M Sleen aan de Bib in S/N.
Voor de storm vlug nog een toerke gedaan langs de scheldekant. En ook omdat het eindelijk over was met regenen. En zo tegen valavond, met dit weer is het al om vijven donker, krijg je prachtige schilderijen.
Er is redelijk veel water in de Schelde, niks om je ongerust over te maken. het mag gerust nog wel meer en harder regenen. De voorspelling is echter dat er de komende uren geen neerslag zal zijn. De windrichting is WZW en matig. Morgen en vrijdag is er kans op krachtige tot vrij krachtige wind. Dus moeten we ons geen zorgen maken over de waterstand in de Schelde.
De laatste voorbereidingen zijn achter de rug. Gelukkig kan ik dit terug meedelen. Mijn PC was enkele dagen buiten strijd. Bij het downloaden van een update voor W10 verliep alles prima. Bij het terug opstarten bleef er ergens iets haperen, zeg maar. Na een eerste oplichten van het scherm volgde een kortstondig wit scherm en begon alles weer van voor af aan. Eerst dacht ik nog dat er nog wat wijzigingen dienden verwerkt te worden. Na een paar uurtjes en pogingen met stop en start knoppen moest ik hulp inroepen.
Mijn goede vriend Raoul heeft de laptop genezen en de foutjes rechtgezet met heureusement geen gevolgen voor de instellingen.
Dan doe je al eens iets om je hulpje in goede conditie te houden en blijkt er in het down-geloade file iets fout te zitten.
Bij deze, bedankt Raoul voor de goede zorgen.
En die laatste voorbereidingen betreffen deze voor de cultuur babbel van morgen avond. Daar zal ik spreken over mijn bedevaartstocht naar Rome.
Als gastspreker stel ik in ongeveer 20 minuten mijn project voor aan de tafelgenoten (ca. 7 à 8 personen). Na 20 minuten schuif ik door naar een andere tafel.
Er wordt 4 keer gewisseld zodat de babbelronde in het totaal anderhalf uur duurt. Een pauze met een drankje is voorzien, wellicht geen overbodige luxe voor de stembanden.
Ik zal het hebben over de pelgrim, de beweeg redenen, voorbereiding, kaarten, schoenen, rugzak, stokken . en vooral aan de hand van fotos over hetgeen je onderweg kan tegen- en overkomen.
Ook ben ik nog bezig met deel II van het fotoboek. Van deel I zal ik proberen een link op mijn blog te krijgen.
Grjts
Hugo
Fotos: Tweetal fotos van de wapenstilstand herdenking 11 nov te Rupelmonde; Twee prachtige landschap fotos vanuit Toscane.
Al vele jaren loop ik geregeld langs de slagvelden en begraafplaatsen in de Westhoek, niet alleen omdat het 100 jaar is geleden. Er zijn ondertussen al vele andere oorlogen gevoerd en steeds met hetzelfde resultaat. Geen enkel.
Wel krijg ik tranen in de ogen als ik langs de grafstenen loop en de leeftijden aflees. Zo jong en al verloren of minder jong, vader van een gezin en toch geen toekomst. Het blijft steeds een bijzondere ervaring om deze memorials te betreden en de zinloosheid van oorlog als het ware te proeven. Vieze smaak!
Vele jaren heb ik dan ook de herdenking plechtigheden in Temse of Ieper bijgewoond. (nu Kruibeke) Ieper is zeer indrukwekkend als je onder of in de nabijheid van de Menenpoort kan staan. Ook op een gewone doordeweekse dag, met minder volk blijft dit gebeuren beklijvend.
De fotos geven de negen Belgische begraafplaatsen weer met het aantal graven, waarvan vele bovendien naamloos zijn.
Grjts
Hugo
Fotos: Met enige uitleg:
- Hoogstade - Op de Belgische militaire begraafplaats van Hoogstade liggen 808 Belgische doden begraven. Deze begraafplaats werd tijdens de oorlog aangelegd.
- Oeren - Op de Belgische militaire begraafplaats van Oeren liggen 642 Belgische doden begraven. De begraafplaats werd tijdens de oorlog aangelegd rond het laatgotische kerkje (16de eeuw) in gele baksteen.
De begraafplaats telt nog slechts 5 heldenhuldezerkjes met een Keltisch kruis, een meeuw of Blauwvoet en de letters AVV VVK, ontworpen door frontsoldaat, schilder en tekenaar Joe English.
Ooit stonden er meer van die zerkjes in Oeren, maar in de nacht van 9-10 februari 1918 hebben grafschenners er 38 besmeurd: de letters AVV VVK werden met cement dichtgesmeerd. De Vlamingen reageerden prompt en de nacht erop overschilderden frontsoldaten de gedichte letters met zwarte verf.
Later werd afgesproken elk jaar samen te komen "waar populaire Vlaamse doden begraven lagen":
-1920 - 1ste IJzerbedevaart - Hulde aan Joe English - Steenkerke
1921
- 2de IJzerbedevaart. - Hulde aan de Gebroeders Van Raemdonck - Steenstrate
1922
- 3de IJzerbedevaart. - Hulde aan Renaat De Rudder - Westvleteren
In 1923 vond hier de vierde IJzerbedevaart plaats onder het thema "Eerherstel aan de geschonden graven".
Vanaf het jaar erop vonden alle IJzerbedevaarten te Diksmuide plaats.
- Adinkerke - Op deze begraafplaats liggen Belgische, Britse en Franse doden. De aanleg van de Heldenweg gaf in 1925 aanleiding tot scherp protest. Op bevel van de toenmalige Minister van Landsverdediging werden immers een 130-tal heldenhuldezerkjes verbrijzeld en met rode baksteen vermengd om als ondergrond voor de weg te dienen.
Deze grafschennis zou de rechtstreekse aanleiding zijn voor het oprichten van de IJzertoren te Diksmuide.
Op de begraafplaats staan nu nog 6 heldenhuldezerkjes.
Op de Belgische militaire begraafplaats van Adinkerke liggen 1.717 Belgische doden begraven en 1 Franse militair onder een Belgische grafsteen. Deze begraafplaats werden tijdens de oorlog aangelegd. Heel wat bijzettingen waren overledenen van het militair hospitaal L'Océan in De Panne.
- De Panne - Op de Belgische militaire begraafplaats De Panne liggen 3.152 Belgische doden begraven. Deze begraafplaats is daarmee de grootste Belgische militaire begraafplaats. De aanleg van deze begraafplaats startte tijdens de oorlog. Na de oorlog waren er nog heel wat bijzettingen door ontruiming van kleinere begraafplaatsen in de Westhoek.
- Keiem - De IJzer maakt een bocht ter hoogte van Tervate. Aan de rechteroever ligt Keiem. Daar ligt een Belgische begraafplaats met 628 graven, waarvan meer dan de helft naamloos. Veel van deze soldaten sneuvelden in gevechten op 19 oktober 1914 tijdens een verwarde Belgische terugtocht naar de IJzer. De ijzeren draaibrug werd op 19 oktober 1914 opgeblazen.
In de nacht van 21 op 22 oktober slaagden de Duitsers er toch in om ter hoogte van de huidige brug over de IJzer te komen.
Aan de oude Tervaetebrug (zie de herberg Tervaete en restanten van de kaaimuren) herinnert een naamsteen aan deze gevechten. Deze begraafplaats werd na de oorlog aangelegd.
- Houthulst - Op de Belgische militaire begraafplaats van Houthulst liggen 1.723 Belgische en 81 Italiaanse doden begraven. Deze begraafplaats werd na 1923 (na ruiming van springstoffen en bij het begin van de herbebossing) in een stervorm aangelegd en heeft een oppervlakte van 5 ha 24 a.
De meeste Belgen stierven in de nabije omgeving tijdens het eindoffensief dat begon op 28 september 1918.
De Italianen waren krijgsgevangenen in het Duitse leger. Zij moesten o.a. munitie via de smalspoorlijnen aanvoeren. Velen stierven in die situatie onder het vuur van hun geallieerde bondgenoten. Ze liggen achteraan op de begraafplaats tegen de bosrand begraven.
- Ramskapelle - In Ramskapelle ligt een Belgische militaire begraafplaats met 632 grafstenen, waarvan ongeveer 400 naamloze. Deze begraafplaats werd na de oorlog aangelegd. Achter de indrukwekkende voormuur staan negen boogvormige rijen grafstenen. Ze zijn uit blauwe hardsteen gemaakt, dragen een metalen driekleur en een bronzen identificatieplaat.
- Steenkerke - Op de Belgische militaire begraafplaats van Steenkerke liggen 534 Belgische doden begraven. Deze begraafplaats werd tijdens de oorlog aangelegd. Op deze begraafplaats liggen ook Britten begraven. Negen graven dragen nog het heldenhuldezerkje dat door Joe English ontworpen werd. Deze frontsoldaat die in Vinkem stierf, was oorspronkelijk hier begraven.
De allereerste IJzerbedevaart vond hier in 1920 plaats bij zijn graf. In 1930 werd hij bijgezet in de crypte van de IJzertoren.
- Westvleteren - Op de Belgische militaire begraafplaats van Westvleteren liggen 1.208 Belgische doden begraven. Deze begraafplaats werd tijdens de oorlog aangelegd.
Het blijft druk, hoe deed ik dat vroeger allemaal? Weliswaar heb ik nu meer tijd om andere dingen te doen, fietsen en wandelen, op de PC tokkelen, biljarten in de namiddag,.. En af en toe doe ik nog huishoudelijke taken. Het betekend ook dat ik meer thuis ben savonds. En dat is ook niet slecht.
Wel zijn we al bijna half november en de agenda is weeral vol. Ik som even op: wapenstilstand herdenking, naar de garage, de autokeuring, de cultuur babbel, algemene kwis NB, mosselsouper OS, opera, mosselsouper GOE, etentje VOB, gaan stappen, voorstelling Jaarboek Temse, Broebel fuif, Barbara feest, en we zijn in December aanbeland. Er resten nog twee bezette weekends en dan is het al Kerstmis.
Zo erg is dat niet hoor, maar het lijkt wel alsof de tijd voorbij raast. Tempus Fugit ofte Czes Leci!
De voorbereiding is al gestart met het bekijken van de kaart van Duitsland en een stukje Polen. Een bezoek aan Oswiecim staat al rood aangevinkt.
Gisteren nog eens een goed tochtje gedaan tussen Knokke en de Nederlandse grens, meer bepaald in het Zwin, de zeearm die Brugge met de Noordzee verbond. De regenvoorspelling was gisteren ochtend voor de regio 65% kans op regen. Wel de ervaring was enigszins anders, het was een 100 procent regendag. Ach, het mocht de pret niet drukken, wel gelukkig dat we op de middag terecht konden onder een grote luifel van een spiksplinter nieuw gebouw, het Zwin Natuur Park, geopend op 10 juni 2016 door de provincie West-Vlaanderen en het Agentschap voor Natuur en Bos.
Het Zwin Natuur Park moet dé nieuwe natuurgerichte topattractie aan de kust worden. De bezoeker krijgt er de gelegenheid om de typische en bijzondere Zwinnatuur op een attractieve en prikkelende manier te ontdekken en te beleven, interactief of via rechtstreeks contact met de natuur.
Dit kan zowel in het nieuwe bezoekers- en natuureducatiecentrum als in het natuurpark en de van daaruit toegankelijke Zwinvlakte.
Een andere blikvanger is het kijkcentrum van waaruit de bezoeker bij alle weersomstandigheden de Zwinvlakte en het getij kan beleven.
Nog Zwin in verandering :
Dit voorjaar startte de Vlaamse overheid de uitbreidingswerken in het Zwin: het grensoverschrijdend natuurgebied wordt tegen 2019 niet alleen 120 hectare groter, het wordt ook veiliger en waardevoller. Onder andere door het verbreden en het verdiepen van de Zwingeul wordt de verzanding aangepakt, een nieuwe dijk zal de kustveiligheid verhogen.
De uitbreiding wordt uitgevoerd door het Agentschap voor Maritieme Dienstverlening en Kust en het Agentschap voor Natuur en Bos van de Vlaamse Overheid, in samenwerking met de Provincie Zeeland.
Hierdoor dienden we onze tocht nog een beetje langer te maken daar Retranchement enkel te bereiken is via de weg. Omdat we diezelfde weg dienden terug te nemen, het nog steeds regende en de klok al naar vier uur wees, besloten we terug op Knokke af te stevenen.
Bij het verlaten van onze zitplaats in etablisement De Junior, lag er een grote plas onder de tafel en stoelen. Het was eigenlijk wel tijd om eventjes te kunnen drogen.
Grjts
Hugo
Fotos: RDZ (Zee, Duinen en Regen); Broed gebied in het Zwin, tot tegen Cadzand; Misschien beter niet tegenkomen in het donker; Picnic uit de regen, wel in de drogende wind-brr; Zwin Natuur Park, zwart en toch onopvallend gebouw; België-Nederland , kost ook veel geld maar dient tot iets, in tegenstelling tot de 1-1; Terug bij Tijl en Nele; Op die meetpaal ben ik nog geweest, wel bij prachtig weer.
Gisteren mocht ik vanuit Italië een mail ontvangen van Francesco G. De laatste drie weken op de VF hebben we stukje bij beetje elkaar leren ontdekken. Hij is ook de man die me het leven op de route veel eenvoudiger heeft gemaakt.
In zijn JumboMail, vergelijkbaar me WeTransfer, heeft hij enkele fotos gedeeld. Niet zo maar fotos van de Via Francigena maar Aqaurellen. Het zijn meesterwerkjes die een goede evocatie geven van hetgeen we zijn tegengekomen op onze weg, zoals de PO vlakte.
Het werkje waarop hijzelf is te zien achter een rol hooi is heel bijzonder.
Ik wist dat Francesco een technisch geschoold man was en zeer geïnteresseerd in geschiedenis en kunst. Elke avond nam hij de tijd om zijn ervaringen en gedachten aan het papier toe te vertrouwen. Dit had ik echter niet verwacht.
Het is alleszins een mooie verassing. Proficiat Francesco.
Ik vond dat ik dit moest vermelden in mijn blog, een mooie aanvulling bij mijn eigen ervaringen.
Belofte maakt schuld, dus hierbij het stukje over de/mijn stamboom.
Van Ludo H heb ik de Bloed Verwantschapslijn doorgestuurd gekregen.
Als je deze volgt kom je zo halfweg de jaren 700 uit bij Karel I De Grote.
Karel de Grote, afkomstig uit het geslacht der Karolingen, was vanaf 9 oktober 768 koning der Franken en vanaf 25 december 800 keizer van het Westen.
De stamboom van Karel de Grote:
* Overgroot ouders:
-Pepijn van Herstal(* ca. 635 - 714) Frankische hofmeier & Alpaida ( voor 714) Friedelehe
-Liutwin ( ca. 717 in Reims) bisschop Trier,Reims en Laon & NN (zie Rotrude van Trier)
* Grootouders:
-Karel Martel (* ca. 689 - 741) Frankische hofmeier & Rotrude van Trier (* 690 - 724)
-Charibert, (* 680 - 747) graaf van Laon & Gisele van Aquitanië (zie Bertrada van Laon)
* Ouders:
-Pepijn de Korte (* 714 - 768) koning van de Franken & Bertrada van Laon (* ca. 725 - 783)
Pepijn (of Pippijn) is geboren in Jupille-sur-Meuse, 714 en overleden in Saint-Denis, 24 september 768, Hij werd de Korte (of de Jongere) genaamd, was vanaf 741 hofmeier en vanaf 751 tot zijn dood de eerste koning der Franken uit het Karolingische huis.
Karel de Grote (* ca. 747 - 814) Koning der Franken, Keizer van het Heilige Roomse Rijk
Ik stam dus af van de eerste Keizer van het Heilige Roomse Rijk. Geen enkel van de woorden in Heilig Roomse Rijk zijn van toepassing op mezelf.
Andreas is dus een verre nazaat van deze "Pater Europae" ("Vader van Europa") volgens het epos Karolus Magnus et Leo Papa, van eind 8e eeuw. Karel de Grote wordt beschouwd als de persoon die het collectief Europees historisch bewustzijn heeft vormgegeven.
Waarom we dan ook geen koning of prins zijn begrijp ik niet, de Frankische edelen zwoeren, op straffe van excommunicatie, om alleen nakomelingen van Pepijn de Korte als koning te kiezen. (Pepijn beloofde op zijn beurt aan de paus een eigen staat rond Rome, onder zijn bescherming. Deze gift van land staat bekend als de Donatie van Pepijn.)
Wie is Andreas Van Britsom.
Wel, hij is de
zoon van: Ruben en Veronique
kleinzoon van: Franky en Anne-Marie
achterkleinzoon van: Wilfried en Irene.
Hij is de top van het viergeslacht Van Britsom.
Proficiat aan allen.
Grjts
Hugo
Nota:
Nomen nescio (NN of N.N.) is een Latijnse uitdrukking die betekent 'ik weet de naam niet' of informeel 'naam onbekend'.
Op de foto klikken voor meer leesbaarheid.
En het eerste deel van het fotoboek is klaar, (Van Temse tot Col du Grand Bernard).
De herfst is nu wel volop begonnen. Maandag een toerke gewandeld met Jan. We zijn tot Kallo gereden om vanaf daar via de Melkader tot Liefkenshoek fort te wandelen. Het is doorheen het havengebied met zijn druk verkeer en over de sluis. De weg terug liep over de dijk, dat was al veel beter. De tussenstop in de kantine van de golfclub liet zich smaken. Net zoals de verdere tocht langs mooie natuurgebieden tot Fort St Marie. Daar kon je niet veel meer zien tenzij de gebouwen aan de ingang, waar de vluchtelingen verblijven. Doorheen het groot Rietveld en het Rietveld Kallo terug tot het oud gemeentehuis waar ons vervoermiddel stond. Het was een fris maar mooi tochtje.
Wegens tijdsgebrek (!) verwijs ik graag naar de blog van Jan: voetstappen in vaderlandsche bodem. Daar kan je trouwens ook het relaas al lezen van onze tocht, gisteren, door de scheldevallei rond Melle. Zie de link in de rechterkolom van de pagina.
Volgende week kom ik terug met een verhaal over de stamboom.
Na de dropping is het deze week vrij rustig geweest. Op dinsdag voor de regenbui nog vlug een toerke met de fiets afgewerkt en voor de rest als sport enkele malen geoefend met biljarten. En dat is nodig want mijn vertoning is niet om over naar huis te schrijven.
Ik moet trouwens dringend mijn pommerance vervangen, versleten tot bijna op het beentje. De keu is nog afkomstig van mijn vader en ik schat dat deze al tegen de 70 jaar oud wordt.
Eind jaren veertig, begin jaren vijftig waren er nog een groot aantal clubs in Temse. Bijna elke kroeg had wel een of ander type van biljart staan. Ik weet alleszins nog dat de carambole bij ons thuis, café de Graanmarkt, door de week meestal gebruikt werd door ons om te spelen, niet te biljarten. En omdat ik maar juist boven het biljart kon kijken diende ik vrij veel rond het meubel te lopen. Maar de uren die ik daarop heb gespeeld met de lego zijn niet te tellen. Ook had ik een speelgoed treintje (Fleischmann) gekregen, een doos met een lokomotief en twee wagonnetjes, waarvan het spoor precies tussen de banden viel. Er lag wel altijd een bescherming op het biljart ter voorkoming van schade aan het groene laken. Op het biljart mochten we zeker niet komen, we zouden met ons grote gewicht de banden wel kunnen vervormen!
Het was meer in de wintermaanden dat er intensief gebruik werd gemaakt van de binnen speeltuin.
Een andere speeltuin bevond zich in het zaaltje boven het café. Met een touwtje over de breedte speelden ik met mijn oudere broer toen al volleybal, wellicht waren we de eerste Temsese club. Helaas begaf de grote kerstbol het al vlug, zodat we op een plastiek geval verder moesten. Dat deed al eens pijn aan de vingers maar vooral, het stootte hier en daar al eens iets om. Hierdoor werd ons moeder dan weer gealarmeerd waardoor de partij ten einde liep.
De schade aan de kerstbol werd enkele maanden later vastgesteld. Maar ja, het was dan vredestijd, en de herrie was vlug over. Het is altijd een zaak geweest om goed te kunnen plannen!
Onze grote speeltuin bevond zich uiteraard op de markt en omliggende. De kerk was een geliefkoosd terrein, vooral bij het huiswaarts keren na de cowboy en indianen gevechten achter de kerk, de noord, de kleine kaai en de Dijkstraat. De broers Servotte (Freddy en Roger) en onze Dirk waren meestal de goede cowboy, ik de jongste, lag meestal vastgebonden in het gras tussen de struiken.
In het wijwater vat achteraan konden we rustig onze handen en voeten afspoelen zodat ons moeder niet kon zien dat we tot bijna in de schelde waren geweest. Want haar heilige schrik was water. Den blauwen steen was absoluut verbonden terrein. Allé, als ze erbij was natuurlijk. En soms was het zo plezant om die regel aan je laars te lappen dat je versteende als daar plots die bekende stem over de kaai galmde. Afijn, het heeft me niet weerhouden om graag op het water te vertoeven.
Gisteren avond heb ik nog eens mosselen gegeten. En ze smaakten voortreffelijk, ik heb me drie maal bediend. En niet alleen de mosselen waren goed op smaak, ook de voorgerechtjes en de bijhorende wijnen én de gesprekken maakten het tot een toffe avond. Onze maatschappij is drastisch aan het veranderen, hoe gaan we hiermee om en wat brengt de toekomst. Bedankt L&M.
Volgende week staan er dan weer twee wandeldagen op het programma, telkens een goede 23 km, moet lukken.
En eindelijk ben ik gestart met het maken van het fotoboek. Nu is het doorbijten en niet meer omkijken. سنرى - Sanraa we zien wel
Grjts
Hugo
Fotos: Vrijdag eerste frisse dag met mist van dit jaar.
Schip gaat achterwaarts onder de brug door, kapitein is niet honderd procent zeker van de doorvaar hoogte.
