In 1941 vertrokken Duitse legereenheden naar Afrika. Het geheel stond onder leiding van Generaal/Veldmaarschalk Erwin Rommel. Hier beneden ziet u een aantal foto's van vertrekkende en nadien aankomende Duitse troepen. U ziet de afreis per trein naar Frankrijk, alwaar vanuit diverse Franse havens de troepen ingescheept werden naar Afrika. Onderstaande beelden geven daar een duidelijk voorbeeld van. In Tunis  worden de troepen opgewacht door de bij de Duitsers geliefde  bevelhebber Veldmaarschalk Rommel. Er volgt binnenkort ook nog een fotoreportage van de strijd en het verloop daarvan.

23-04-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Generaal-Maarschalk Rommel werd zowel door vriend als vijand gerespecteerd om zijn leiderschap en strategisch inzicht. Op 14 juli 1944 werd hij tijdens een gewone dienstrit zwaar gewond door een luchtaanval en trok hij voor zijn herstel in bij zijn familie in  Herrlingen (Kr-Württemberg).
Op 14 oktober 1944 werd hij door generaal Burgdorf en generaal Maisel bezocht die hem mededeelde dat hij verdacht werd van de aanslag op Adolf Hitler en in het complot van Graaf Stauffenberg gezeten zou hebben. Omdat Hitler veel respect voor hem had en hem niet wenste te arresteren en te veroordelen kreeg hij de gelegenheid om afscheid van zijn familie te nemen en mocht hij de eer aan zichzelf houden door een gifpil in te nemen. Als tegenprestatie liet Hitler weten dat zijn familie niet verder gestoord zou worden en hem een groots afscheid wachtte in de vorm van een staatsbegrafenis met alles erop en eraan. Rommel die als lijfspreuk in zijn vaandel had staan: Ritterlich im Kriege, Wachsam für den Friede en ook zijn gezin graag beschermd en ongemoeid achterliet is hierop ingegaan en moedig de dood tegemoet getreden.
Op 18 oktober 1944 is hij met alle militaire eer begraven met op zijn kist alle onderscheidingen Degen en Maarschalkstaf. Ieder jaar vindt er in Duitsland nog een herdenking plaats uit respect voor deze Generaal en wordt nog veelvuldig het lied gezongen en gespeeld van:,,Ich hatt einen Kameraden" en als afsluiting wordt dan door alle aanwezigen Het Duitse Volkslied uit volle borst meegezongen.
Maarschalk Rommel is op 53-jarige leeftijd heengegaan en heeft veel voor Duitsland betekend. Zijn zoon Manfred en veel van zijn familieleden hebben na de de Tweede Wereldoorlog hoge militaire functies in het Duitse leger bekleed. De vraag is: ,,Was Erwin Rommel nou werkelijk bij de aanslag op Hitler betrokken? Nee! In 2004 heb ik van een voormalig Engelse officier gehoord dat de M-5 (de Britse Geheime Dienst) hierachter gezeten heeft. De man die me dit verteld heeft heb ik destijds ontmoet op camping "De Woeste Hoogte" te Hoenderloo.
Hier beneden vindt u de volgende foto's:  Generaal Rommel met zijn Staf, een groep rustende soldaten en aldaar werd ook gefotografeerd een in de woestijn verblijvende familie van rondtrekkende Bedouïnen en tenslotte een groep Duitse soldaten badend in de zee, verder een groep soldaten zittend op kamelen, en op laatste foto ziet u in 1943 bevrijdingstroepen van de Canadians Long Rangers Afrika binnentrekken.
In de bijlage ziet u aan het Afrika-front een passerende zendwagen passeren en rechts daarvan staat generaal Erwin Rommel. Gebruik bij teruggaan naar site pijl linksboven! 

Bijlagen:
5 B Passerende zendwagen Afrikafront.mpg (824 KB)   

Zowel in de Eerste alsmede ook in de Tweede Wereldoorlog werden dieren ingeschakeld. In Wo-1 werden postduiven als frontkoerier ingeschakeld en trekhonden werden gebruikt voor het vervoer van wapens, het leggen van telefoonkabels en een enkele keer werden ze met een springlading naar de vijandelijke linie gestuurd om een bres te slaan voor doorbraak naar een bepaalde loopgraaf of iets dergelijks. De cavalerie, zowel met paarden alsmede kamelen, heeft in beide oorlogen haar nut bewezen.In de Eerste Wereldoorlog werd door de Duitsers mosterdgas gebruikt en hierdoor zijn niet alleen militairen gesneuveld maar ook veel dieren zijn door dit verstikkende gas om het leven gekomen. Bij de Belgische domeinen liggen nog duizenden gasgranaten opgeslagen, ook in de Noordzee is veel munitie gedumpt. Men is nog steeds bezig om dit gevaarlijke oorlogstuig van bijna een eeuw geleden te ruimen. Niemand heeft tot op heden een afdoend middel uitgevonden om de grote berg giftige granaten onschadelijk te maken of te ontmantelen. In de Tweede Wereldoorlog hebben de militairen van het 14de Britse leger olifanten als"bulldozers" ingeschakeld om in Birma een brug te leggen. In WO-2 zag men aan het Russische front een mengelmoes van oud en nieuw militair materieel gebruiken: Zo ziet men tanks, cavalerie en vliegtuigen gezamenlijk opereren. In Korea werd met goed bewapende kleine eenheden geholpen door luchtondersteuning oorlog gevoerd wat niet altijd succesrijk verliep, doordat men steeds verrast werd door het verschijnen en plotseling opduiken van niet verwachte vijandelijke tegenstand. Steeds moesten er positie en coördinatieberekeningen gemaakt worden en in ijltempo moest luchtondersteuning geregeld worden.

Linksbovenin ziet men een foto met betrekking tot de strijd in Korea.
 ONDERSCHEIDING DE BRONZEN STER UIT WO-1 

Op foto's uit WO-1 staan Belgische soldaten

21-04-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Afgelopen vrijdag hebben weer twee Nederlandse militairen, die gelegerd waren in Afghanistan het leven verloren. Onze oprechte deelneming gaat uit naar de familie, kennissen en achterblijvende dienstkameraden. Onze Nederlandse militaire inzet was bedoeld om in het verre Afghanistan alles wat door oorlogsgeweld vernield was weer op te bouwen en de Amerikanen hadden zelfs de intentie om van Afghanistan een democratische staat te maken. Pas geleden had ik hierover nog een gesprek met een gepensioneerde legerofficier die gevochten heeft in Indonesië( voormalig Nederlands-Indië)-, Nieuw Guinea en Korea. Deze man met een militaire achtergrond van jewelste beweert dat in Aziatische en Afrikaanse landen een cultuur heerst van plaatselijke stamhoofden en strijdheren die zich door niemand hun wil laten opleggen, óók niet door Amerika en zeker niet door het kleine Nederland. Veel mensen vragen zich af hoe het nu mogelijk is dat een goed uitgerust leger verrast wordt door zogenaamde bermbommen. In de Tweede Wereldoorlog hebben wij hier in het oorlogsgebied van de Betuwe veel te maken gehad met boobytraps. Deze kleine bommetjes werden achter een deur, luik, keldertrap etc verborgen. Deed je dan bvb de deur open of dicht kwam de ontsteker vrij, ontstond er van binnen vonkgeleiding naar de springstof en ontstond er een ontploffing. Als je weet wat je gebruiken moet om een bom te maken, dan is het een fluitje van een cent om deze te produceren en het verbergen heeft ook niets op de klos.De bommetjes die in Irak, Afghanistan of in de Libanon gebruikt worden verschillen maar heel weinig met de boobytraps uit de oorlog waarmee wij te maken hebben gehad. Vroeger in Militaire Dienst gebruikten wij nog slag of vuurkoord om op afstand springstof te laten ontploffen. In de moderne techniek besturen wij alles op afstand óf het nu een bom, een vliegtuig, onze computer of TV betreft, dát maakt niet uit! Een bermbom is dus een bom van simpel makelei die geplaatst wordt aan de straatkant, in het wegdek verborgen kan liggen of onder een geparkeerd voertuig gelegd wordt en op afstand tot ontploffing wordt gebracht. Kunnen we hier wat tegen ondernemen? Weinig! Gewoon met een wichelroede is ieder stukje ijzer al op te sporen, een speciaal gemaakte robot zou dat óók kunnen, máár kom je er in de buurt dan heeft dat "Talebannetje" je allang in het vizier en hoef je de opsporingsapparatuur nooit meer te gebruiken. Je kunt ook 100.000 kilometer wegdek onklaar maken en er met tanks overheen gaan rijden, maar dan worden er nadien richtbommetjes gelegd die de rupsen onklaar maken en zó ga je maar door!

 Moge dit kaarsje eeuwig blijven branden voor alle gesneuvelde militairen!!

20-04-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Mijn stiefvader, Gerrit Roelofs de bakker, deed in de namiddag zijn wijk in Huissen-stad. Als hij bij kapper Kniest in de Vicariestraat te Huissen kwam om daar het brood te bezorgen  en er waren toevallig weinig klanten in de zaak, dan liet hij zich daar gauw knippen of scheren; op die manier ging er weinig tijd verloren. Op de knipstoel was nog één klant in behandeling n.l de aan hem bekende Pietje Gee van Het Zand. In afwachting dat Piet afgewerkt was, waren er tussentijds nog drie klanten binnen komen wandelen. Er ontstond een aardig gesprek over de nieuwe notaris die binnenkort  van Rijckevorsel ging vervangen en kwam te wonen in het statige pand kortbij de kapsalon van Kniest.Toen Piet klaar was en mijn stiefvader aan de beurt, deed dandy Pière het lijken alsof hij de nieuwe buurman van de kapper ging worden. Zo coiffeur sprak hij:,, U heeft me fantastisch gesoigneerd en in de toekomst kunt u op mijn klandizie rekenen"!,, Om me wat ruimtelijk te installeren ter aanvulling van de badkamer, doe me 3 stukken zeep, een flesje Berken haarwater en een flacon brillantine erbij" Dan wordt het af te rekenen bedrag f 16,95, mijnheer de notaris. ,,Goed mijnheer Kniest-, dan zullen we het bedrag op twee tientjes afronden vanwege de uitstekende behandeling"! Nadat Kniest zijn gironummer aan de vermeende notaris verstrekt had, dit ter overschrijving, verliet Piet Gee de kapsalon. Toen-na een kort stilzwijgen- iedereen weer bij zinnen was en men Kniest vertelde wie die vermeende notaris nú werkelijk was, ging de kapper naar buiten om te zien of hij die charlatan nog te pakken kon krijgen. máár tevergeefs!

17-04-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

De kleine Cisterciënzermonnik, gehuld in kemelharen habijt zei vol vlijt, overigens zonder haat of nijd, met een waardige blik tegen de goed proportionele Miep, de kloostermeid met fijt aan haar linkerwijsvinger:,,Het is absoluut een feit dat daar aan het einde van de vallei veel paters huizen van een orde, welke niet ondergebracht kan worden bij de katholieke kerk". Deze aparte kloosterorde peinst erover om in die ijselijke diepte van het daar gelegen ravijn veel pasteitjes en balkenbrij te eten en voortaan hun boeddhistische pijen te laten cleanen zonder uitstel en hilariteit, én dat is zonder meer de waarheid, in de wasserij van de paters Norbertijnen aan gene zijde van deze eindeloze spelonkachtige massa. De overste van het klooster dáár is pater Bikken, afkomstig uit een gehuchtje uit de Betuwe en vroeger in dienst van een of andere woningcorporatie. Wegens niet geoorloofde grondtransacties, waarvan hij later spijt gekregen heeft is hij uit boetedoening bij deze strenge en bezinnende orde ingetreden. Suboverste Balkellende heeft aan de marmeren muur van de kloosterhal een prachtig wandbord opgehangen met een echt Hollands gezegde: ,, Het is hier horen, zien en zwijgen"! De stoute pater Matser heeft achter in het tuinhok ook een spreuk opgehangen met de tekst:,, Wie "graait" wordt genaaid"! Onlangs ontving overste Bikken uit zijn geboortestreek nog een brief van een oude vriend, een zekere Bennie van Pannerden, die hem schreef dat hij met deze intrede de grootste stommiteit van zijn leven begaan had. Bennie's relaas: ,, Ik heb in mijn leven maar raak gesjoemeld, woon nú in een pracht landhuis en heb in de gemeente Slingerwaarden een hoge ambtelijke functie gekregen en dagelijks word ik overspoeld met attenties en liggen er flink gevulde enveloppen in mijn brievenbus",, We hebben hier hooggeplaatste ambtenaren die enkele jaren in het Provinciebestuur gezeten hebben en nog tien jaar wachtgeld ontvangen",, Bikken, niet tegen pater Matser vertellen hoor"! Nee Bikken-, met dat kruimelgedoe van die extra huursubsidiepotjes, dat boekhoudergeteem van die bleke Krammers, en die hardhout plantageverkoop van die oude ex-directeur uit Hessen ben je ook niet veel wijzer geworden.Dat je daar bij de Papoea's verdienstelijk werk doet is prijzenswaardig, máár dat doen je oude kameraden, waartoe ik ook behoor, met hun exorbitante salarissen en nevenverdiensten bij de Gemeentelijke Dienst en Wooncorporaties ook! Wat wij met dubbele hand ontvangen, daarvan geven we een schijntje weg aan bepaalde goede doelen om onze escapades te camoufleren en als je ons hautaine bebaarde gladdekkers of " hellebrokken vindt, die onze ijzeren blik en verstarde  bleke pokerfaceachtige gezichten verbergen om die domme burgers te misleiden, dán heb je nog gelijk ook-, waarde vriend! Een van de zonen van die rakkers, aldus "Mr. Fort", heeft onlangs aan de universiteit van Nijmegen een propedeutisch examen afgelegd over de antichrist; een propedeuse over het onderwerp klerikale publiciteit, vergeleken met complotterende Quakers en mediëvisten heeft hij tijdens het eten van een kroket, waarin een insect gevallen was, die voorheen nog rustende was op de lambrisering, laten schieten, omdat de microkosmos vergeleken met de macrocosmos geen pre is om de preses van de universiteit aan te sporen met emfase zijn corpus in de strijd te gooien om mondharmonica te gaan spelen, terwijl zijn assistente mejuffrouw Boonen zojuist op slinkse wijze geëlektrocuteerd is tijdens het maken van een fotokopie op het oude aftandse kopieerapparaat, waarvan zoals later bleek bij een onderzoek van elektrobedrijf Ommenjong de bedrading geoxideerd was door het lekken van een katheter, waarin vloeibare dioxiden zaten, die in feite bewaard hadden moeten worden in een product, samengesteld uit gevulkaniseerd materiaal, zoals vastgelegd in een traktaat, welke destijds opgesteld is door een prakkiserende en nog steeds praktiserende professor in de katalyse met een productieve geest, waarin een kwantum aan spiritualiteit zetelde waarvoor zelfs de antichristen op de vlucht  zouden zijn geslagen; de lijfspreuk hier in het land van normen en waarden luidt:,, Zonder boter op je hoofd blijf je nergens"! Als een der nazaten van "Huize Bemelen" al deze gebeurtenissen ooit te weten zal komen, dan weet ik zeker dat oom Frits op het oude kerkhof uit zijn graf opstijgt om die vermeende schijnheilige en mogelijk realistische smeerlapperij met harde hand te bestraffen.
De schrijver is tevens de auteur van dit dictee!

12-04-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Vandaag is het bijna een mensentijd geleden dat in Zuid Engeland de Oefening "Tijger" van start ging. Deze militaire manoeuvre was georganiseerd ter voorbereiding op de landing in Normandië, bekend onder de operatie Overlord. Het operationeel gebeuren vond plaats onder geallieerd opperbevel. Zowel dienstplichtige alsmede beroepsmilitairen dienen goed opgeleid te worden en ieder bevel van bovenaf moet niet klakkeloos uitgevoerd worden. De officier ter velde moet kunnen beschikken over mannen die zelf kunnen denken en voor hun taak berekend zijn en daarom is het noodzakelijk dat iedere militair goed kan kaartlezen, diverse onderdelen van wapenkennis volledig onder de knie heeft, goed is in het berekenen van coördinaten en wat ook voornaam is dát is de routine, welke alleen maar verkregen kan worden door heel veel oefenen. De laatste tijd worden we nogal eens geconfronteerd met onnodige ongelukken, die te wijten zijn louter en alleen door routinegebrek, waarbij ook het Kader niet vrij uitgaat.Alle oorlogen hebben iets specifieks. De Amerikaanse Vrijheidsoorlog ging heel anders dan bvb de veldslagen die Napoleon Bonaparte geleverd heeft; hierbij stonden de troepen in slagorde tegenover elkaar en de Keizer keek met een veldkijker van bovenaf hoe het strijdverloop was én ging er voorin iets verkeerd, dan stuurde Napoleon onmiddellijk een boodschapper naar de voorste linie om een en ander te corrigeren. In Amerika stonden twee strijdende troepen uit eigen land tegenover elkaar en het gevecht werd gevoerd door een Noordelijk leger onder bevel van generaal Grant en een Zuidelijke troepenmacht onder bevel van generaal Lee. Het was een strijd om de  economische macht van het Noorden superieur te houden, waarbij geen bemoeienis van het "arme" Zuiden geduld werd. De strijd die wij Hollanders voor Koningin en Vaderland gevoerd hebben was ook een zuivere oorlog om economisch bezit. Wij hadden het rijke Nederlands Indië graag behouden maar het grote Amerika heeft er een stokje voor gestoken. Korea was een strategische oorlog en de Amerikanen hadden hier de strijd graag gewonnen om Azië in de greep te houden. Een geslaagde tunneloorlog van de Noord Koreanen in het junglegebied met daartegenover de slechte opleiding van de Amerikaanse soldaat heeft ervoor gezorgd dat zij met het Noorden een overeenkomst hebben moeten sluiten , waarbij er weliswaar nog twee fronten zijn, maar uiteindelijk verkeert de situatie nú nog steeds in  een geldverslindende status quo. Bij alle militaire oefeningen vindt er wel eens een ongeval plaats, maar bij de oefening Tijger is alles uit de hand gelopen en zijn er 749 militairen gesneuveld en 2000 hebben er verwondingen aan over gehouden. Nergens lees je er iets over, maar Churchill, ons eigen Koningin Wilhelmina, Eisenhower, Montgomery en veel van deze prominente leiders uit die tijd waren op de hoogte. Het enige voordeel wat de geallieerden tot ons aller welbehagen wel gehad hebben is dat Hitler  ook weet had van de mislukte oefening "Tijger" en nooit gedacht had dat de geallieerden de Atlantikwall, Hitler's onneembare vesting op 6 juni 1944 tóch succesvol wisten aan te vallen. Bij oefening "Tijger" is het er onder elkaar zó heet aan toe gegaan, dat vele mannen dachten dat ze echt tegen de Duitsers aan het vechten waren. Te velde aanwezige officieren hebben de zaak niet in de hand kunnen houden en m.i. verwijtbaar gefaald. Toen ik 56 jaar geleden in militaire dienst was heb ik ook diverse ongelukjes meegemaakt, maar het goed opgeleide Kader wist alles binnen de perken te houden. De hoogste score van  door eigen vuur omgekomen soldaten was in Korea. Dit is me verteld door een voormalig officier die in het Nederlandse Koreadetachement  van Majoor Den Ouden gevochten heeft. Zowel met lucht alsmede grondacties klopte het bijna nooit met de coördinatieberekeningen die de Amerikanen gemaakt hadden. Door eigen vuur zijn hierbij meer dan 30.000 jongens totaal onnodig omgekomen.

                                 Het koppeltje hieronder had Hitler ter plaatse onttand
                              
                       Hier beneden zie je enkele uitvarende boten met manschappen-begin van oefening "Tijger"

08-04-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

In de Vivowinkel van Toon Vermeulen hielden we, toen we in Angeren zijn komen wonen, onze boodschappen. Zelf komend uit een middenstandsgezin was ons van oudsher opgelegd om de plaatselijke kruidenier, bakker of drogist te steunen en niet naar de stadse zaken te gaan. Bij Toon kon je nog een gezellig babbeltje maken en er was altijd wel een klant die een sterk verhaal te vertellen had. Zo kwam ik daar op een zekere middag boer Wim Lensen tegen, die mij het volgende verhaal vertelde. Zijn oude moeder zaliger had een hekel aan doktoren. Had zij ergens last van, dan gebruikte zij zelf gekweekte kruiden uit haar eigen moestuin om de kwaal te bestrijden. Bij tandpijn spoelde ze met azijn of werd er een doek, gedrenkt in hete lijnolie tegen de zere wang gehouden; werd het te slim, dan deed onze "Moet" een ijzergaren draadje om de bewuste tand heen, draadeinde aan de deurklink, deur werd door mij of onze Jan opengerukt, tand eruit, klaar is Kees! Aan alles komt een einde Eef, zei Wim; eveneens met de tanden van ons "Moet", die ondanks dat ze doktoren niet zag zitten plotseling dolgraag een kunstgebit wou hebben. Als je niet in het Ziekenfonds zit en je moet, zoals het bij ons ervoor stond, alles zelf betalen, dan verandert je portemonnee gelijk in een trekharmonica! De vraag was: ,,Waar moesten we naartoe en  wáár konden we dat voor elkaar krijgen"? Nu had ik van mijn kant bekeken geluk, dat ik in café "Moeder Grün" Hent Peters uit de Bloemstraat te Huissen tegenkwam, die voor een luttel bedrag gebitten verkocht. Op een goede avond kwam Hent met een hele doos "moelbieters" bij ons op de boerderij en na veel passen en vijlen zat er bij ons "Moet" in haar mummelmondje eindelijk weer een weliswaar wat vergeeld bruinig, echter wel een goed passend tweedehands gebit. Eef-, ze was er zo blij mee als een "kiendje" in de hemel! Ik heb, aldus Wim, haar nooit durven te vertellen dat het beroep van Hent geen tandarts maar doodsgraver in Huissen was; anders zou ons "Moet" het nieuwe "biet" nooit in haar mond hebben laten zetten. In ieder geval Eef: ,,Wij hadden genoeg verdiend en slechts twee tientjes uitgegeven-, en voor zó weinig geld kun je nog geen big kopen!" 

06-04-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Met China Airlines maak ik eens in de zes weken een zakenreis naar het mysterieuse China. Puberachtig stoïcijns uitziende Chinese agenten in burger begeleiden op onopvallende wijze deze gevaarlijke langeafstandsvlucht en zorgen ervoor dat mogelijke terroristen de passagiers niet tracteren op molotofcoctails. Lieftallige op geisha's lijkende stewardessen verzorgen op curieuse manier het natje en droogje aan boord en fungeren eveneens als paramedici door passagiers die zich niet lekker voelen te behandelen met het toepassen van accupressuur of te wel acupunctuur. Sinds Zhu Rongji na Mao en Peng de macht in China heeft overgenomen is het land economisch een van de sterkste landen ter wereld geworden. De grootste stad van China is de aan de monding van de Hangpu gelegen havenstad Sjanghai. Deze stad heeft 14 miljoen inwoners, gehuisvest zijn er veel grote wereldconcerns en de verbindingswegen, rivieren en kanalen zij echt ideaal te noemen. Andere grote steden zijn Peking (Bijing-12 miljoen inwoners), Tianjin(10 miljoen), Chengdu(9,5 miljoen), Wuhang (7 miljoen), Chinggin (6,8), Xiang (6,5) en Kanton met 6.4 miljoen inwoners.
China heeft een overwegend continentaal klimaat met een echt moessonkarakter; de variatie in landschap en vegetatie is enorm! Met het Standdaard-Mandarijn kan men zich in China bijna overal verstaanbaar maken. Op het Chinese platteland worden plm. 400 dialecten gesproken, die zo verschillend zijn dat men ieder dialect wel als een aparte taal kan beschouwen. De traditionele godsdiensten van China zijn het Taoïsme. het Boeddhisme en het Confucianisme. Heel belangrijk voor China zijn de rijke bodemschatten: gas, zink, lood, tin, mangaan, molybdeen, goud, platina, nikkel, titaan, grafiet, fosfor, vloeispaat en kwik, ook van belang zijn asbest, zwavel, zout en fosfaat. 2000 jaren heeft men erover gedaan om een waterweg van 1600 km aan te leggen, in China bekend onder de naam Het Grote Kanaal; dit kanaal loopt van Peking tot Hangzou en is van enorme betekenis voor de gevestigde indusstrieën. China heeft momenteel een uitvoer van 550 miljard en om de mondjes van de bijna 1,5 miljard mensen te vullen een invoer van 360 miljard vnl. van consumptiegoederen, ondanks de eigen grote agrarische sector.
In de grote steden zijn continue gemiddeld per stad 2 miljoen plattelanders, zowel mannen als vrouwen aan het werk, die op de fabrieken werken, eten en slapen. Dag en nacht zien we in Peking de huizenhoge neonreclames van Philips, Akzo, Electrolux, Macintosch, enz oplichten en word je eraan herinnerd dat Nederland en Amerika als grootindustriëlen in China goed vertegenwoordigd zijn. In de sportzalen van deze gigantische concerns wordt elke morgen aan ochtendgymnastiek gedaan en staan er voorts hele rijen pingpongtafels om te recreëren. Zowel de meeste werkende mannen evenals vrouwen hebben per jaar een week vakantie om bij hun familie door te brengen en dat komt de Chinese Regering met hun gezinsplanningsbeleid van slechts één kind per gezin wel heel goed uit. De doorsnee Chinees werkt zich het apelazarus, tóch zijn ze nooit chagrijnig en als je vraagt wat hun grootste hobby is, dan is het antwoord steevast hun werk.De Chinezen zijn superintelligente mensen en een moderne China is echt in opmars! Of het nu betreft scooters, mountainbikes, racefietsen, barbecues, souvenirs, lederen fauteuils, push-upbehaatjes voor teenagers of zelfs onze bankbiljetten, de Chinezen maken alles na met een perfectie die aan het ongelofelijke grenst en dit alles voor een billijke prijs. De auteur van dit verhaal is de schrijver zelf  en bedoeld als dictee voor leerlingen van een Middelbare School. Het verhaal is opgebouwd met gegevens van mijn schoonzoon Ignas Rijsemus uit Huissen die onlangs voor zaken naar China  is geweest.

05-04-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

In 1950 betaalde je bij ons in het café voor 3 consumpties, of dat nu een pintje was, een klare een wijntje of een goudlikeurtje betrof slechts een gulden, voor 40 cent had je een doosje sigaretten en voor een luxe doos Willem 2 sigaren betaalde je destijds 80 cent. Aan huur kostte een grote gezinswoning 28 gulden per maand. In euro's uitgeteld 12,75 per maand, per jaar was dit 153 euro. Het was een tijd waarin moeder de vrouw nog thuis was om de kinderen en het huishouden te verzorgen en pa was de man die het gezinsinkomen bijeen bracht. De doorsnee werkende burger verdiende in die tijd 80 to 120 gulden per maand netto, wat nu in euro's neerkomt op 37 tot 56 euro per maand. Van dit salaris was je aan vaste lasten per maand 40 procent kwijt, wat neerkwam op resp. 14,80 en 22,40 euro. 60 Procent van je salaris hield je over om boodschappen van te kopen, naar de kapper te gaan, een keertje naar de kroeg te stappen, iets nieuws te kopen etc. Vandaag verdient een gezinshoofd netto 1300 euro per maand. Aan vaste lasten is hij 74 procent van zijn loon kwijt wat neerkomt op een bedrag van 962 euro, over houdt hij 338 euro. We gaan hierbij uit van een gezin zonder kinderen, waar alleen de man werkt of van een vrijgezel die ook ditzelfde bedrag verdient of van een echtpaartje met alleen AOW en geen pensioen. Doordat in vergelijking tot vroeger het boodschappenpakket en andere diensten 250 tot 300 procent duurder is geworden komen ze dik tekort. Echtparen met kinderen en kinderbijslag, gesteld in dezelfde situatie hebben wel overal wat toelagen voor,  maar die gaan geheel teloor aan de verzorging van het gezin. We gaan weer terug naar die pa die in 1950 in euro's uitgerekend 37 euro per maand verdiende en daarvan 15 euro per maand aan vaste lasten kwijt was en nog 22 euro besteden kon aan andere dingen. In vergelijking tot die tijd van 60 jaar terug zou hij nu 660 euro over moeten houden, maar het is slechts 338 euro. Tekort komt deze vader, vrijgezel, alleenstaande moeder, oorlogsinvalide of bijstandsmoeder etc 332 euro. Te compenseren aan teruggave van belastinggelden, toeslagen en vakantiegeld is ongeveer 150 euro. Maandelijks bestedingstekort is 188 euro, per jaar dus 2.256 euro. Mensen met eventueel nog wat spaargelden achter de hand teren ieder jaar ruim 2000 euro in. Heb je bvb nog 25000 euro op de bank staan, dan ben je die over 10 jaar, ondanks de steeds bijkomende rentes, volledig kwijt. De categorie personen die ik zojuist opgesomd heb, lezen geen krant, rijden geen auto, gaan nooit op vakantie en beschikken over weinig mogelijkheden die die het leven kunnen veraangenamen. Het is nu nog een een gistende groep van stille en berustende personen en als ze zich aangemeld hebben bij een politieke groepering die door onze Christelijke regeringen in Nederland, België en Luxemburg revolutionair, links, rechts, rood of als reactionair beschouwd worden, dan hebben onze leiders dit aan zichzelf te wijten. Ook het merendeel van de tweeverdieners klagen tegenwoordig steen en been en de meeste hebben door slinkse regels van bovenaf geen houvast meer aan hun baan. Overal vallen ontslagen en worden deze werknemers van het eerste uur op straat gezet of vervangen door goedkope werkkrachten van buitenaf, die hier gekooid wonen en vaak dubbele manuren draaien, aangestuurd door koppelbazen, die wekelijks 480 euro per inzetbaar persoon opstrijken. De macht is geheel in handen van corrupte leiders en graaimanagers, die om de zaak goed uit te kunnen buiten alles zo omslachtig, ondoorzichtelijk en versluierd hebben gemaakt, dat de gewone burger niet meer weet, waarmee hij af is. Al jaren protesteer ik hiertegen en laatst heb ik in een reactie aan onze partij nog gezegd:,, Als we regeren willen, dan moet het nu"! Regeren is vooruitzien en mensen tevreden stellen, maar als alles leeggeroofd is  en je vindt straks de hond in de pot...waarmee kan je dan als weldenkende politicus de brave burger nog tevreden stellen?

04-04-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Vroeger hielden de meeste bewoners van Huissen-Zand voor eigen gebruik er enkele varkens op na. Tegen de kermistijd zag je overal geslachte varkens aan 
de ladder hangen om te besterven. In die tijd kenden we nog geen diepvries en werd het vlees geweckt, worsten en de zijden spek gerookt in een vliegenkast gelegd of in een sloop op zolder gehangen. Bij het slachten en nadien bij het afwerken werd er altijd een flinke "slok" genomen. Mijnheer pastoor of de dominee kregen in de slachtmand het haasje en andere lekkere hapjes aangereikt en soms werd voor het verkrijgen van gunsten ook wel eens een of andere notabele in de gemeente verrast met een lekker stukje varkensvlees. Heel anders ging het er aan toe bij onze buurman-de oude oom Fried Reijmers-die vroeger schipper geweest was en twee varkens in het hok had liggen, die hij Jan en Klaas noemde. Op zekere morgen nodigde hij ons uit om eens naar zijn getemde varkens te komen kijken.
Met een man of vijf uit onze buurt togen we naar Friedome om de capriolen van zijn varkens te bewonderen. Nadat we enkele circusnummers gezien hadden, deelde oom Fried ons mede dat hij ons nu ging verrassen met een van zijn topnummers. Terwijl hij op varken Jan ging zitten, had een van de buurtgenoten de buitendeur van het varkenshok geopend. Na een rondje door het hok gemaakt te hebben vloog Jan plotseling naar buiten, gevolgd door Klaas, "Hoge Schoolrijder" Fried achterlatend in het smeuïge stro van het varkenshok. Urenlang zijn we op de aangrenzende stukken land aan het vangen geweest om Jan en Klaas weer in hun hok te krijgen. Enkele jaren na deze gebeurtenis, toen dit verhaal bij ons in het café weer ter sprake kwam, kreeg ik van zijn zoon-Harrie de Fietsenmaker-te horen dat zijn vader de stoute varkens Jan & Klaas met de kermis van 1950 toch had laten slachten. 

03-04-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Medio juni 1967 was een illuster gezelschap van onze vaste caféklanten nl. Reintje en Grardje Nijenhuis,  bekend onder de bijnaam "De  Oetjes" met enkele vrienden uit Angeren vissen geweest in de Oude Rijn. Vlakbij de oude boerderij "Olburgen" hadden Jan Knuiman, Geurt Hermsen en"Kees " De Olieslager" een grote roeiboot liggen.
Na een viertal uren gevist te hebben besloot men weer terug te varen naar de ligplaats.Om een rondje direct in de kroeg, aldus een van de Oetjes willen we met jullie wedden dat we eerder zwemmend aan de overkant zijn dan jullie met de roeiboot. Jullie kunnen nog niet eens zwemmnen zei Kees gekscherend! Met kleren en laarzen aan sprongen de beide vrienden overboord.  Even later, turend over het water,  zag niemand nog een spoor van onze helden en de gasten aan boord vroegen zich af waar de beide artiesten gebleven waren. Aan de overkant gekomen, om de boot aan te meren, zagen ze plotseling twee koppen uit het hoge riet en helmgras opduiken; kennelijk de drenkelingen! Goed, beste vrienden, jullie hebben de weddenschap gewonnen en krijgen van ieder van ons een pilsje. Bij café "Moeder Groen" (Hermsen)  in Angeren werd het visfestijn met een goede slok afgesloten. Een paar dagen nadien bezochten Grardje en Reintje "Lombok" in Huissen , waar ik als kastelein de scepter zwaaide. Omdat ze bij ons nog wat  aan "de lat'' hadden staan en de heren pas hun vakantiegeld gebeurd hadden, dacht ik dat ze kwamen afrekenen. Toen ik hun hierover aansprak, kreeg ik het hele verhaal van het vissen bij Olburgen te horen. Bij het zwemmen in de Oude Rijn hadden ze beiden hun portemonnee verloren met alle vakantiecentjes erin, wat door Jan Knuiman aan de bar zittend bevestigd werd. Om op een andere manier de centjes binnen te krijgen en tevens om goede klanten niet te verliezen, kwam ik op het idee  om de beide heren een paar dagen in dienst te nemen voor het opknappen van de tuin en een grondige schoonmaakbeurt rondom ons zakenpand. Je wilt het niet geloven maar met een oude broodknipschaar uit onze bakkerij hadden ze het gazon gekort en het aanzien gegegeven van een pas gelegd biljartlaken. Om het gehele pand hadden Grardje en Reintje alles keurig tot mijn volle tevredenheid opgeruimd, zodat ze van mij ook nog wel een paar pilsjes verdiend hadden.

02-04-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Toen de abituriënt door het alang-alang liep, ontmoette hij plotseling een baboen die zwaaiend met een enorme bacove hem in dit zoölogische natuuretablissement brullend en grijnzend toelachtte; daar sta je dan William! Als remplaçant van de bakra schrok hij geenszins van dit ad remme riposte gedoe en begon een beetje te stoeien met deze borstelige, ludieke kalis uit moeders natuur.Met een waarlijk vriendelijk gebaar bood de brulaap hem een halve pisang aan en verdween opeens door het hoge rietgras in de richting van de weelderige bosschages die op open plaatsen in deze wildernis zich af en toe als pittoreske silhouetten aan de horizon aftekenden. Hier in deze rimboe moet je geen slangen tegenkomen of geplaagd worden door zwermen rajaps; laat ik om dit rapaille te bestrijden voor alle veiligheid mijn driedelige randjoe, toentertijd gekocht op de markt te Paramaribo, maar eens uit mijn rugzak halen; je weet maar nooit! Omdat ik al uren onderweg was en volgens het digitale kompas op mijn horloge nog minstens een kwart etmaal van de bewoonde wereld verwijderd was, floot ik uit verveling het Yankee-Doodle, een melodietje  destijds opgepikt uit een of andere Amerikaanse verzetsfilm. Ineens word ik opgeschrikt door het gesis van kennelijk een slang; opzij kijkend zie ik zijn fel getekende kop gracieus heen en weer bewegen; het is schrikbarend als je een dergelijk monsterachtige reuzendoder, bekend om zijn dodelijke houtgreep ongevraagd tegenkomt! Van alle soorten dierlijke wezens heb ik in mijn leven ontmoet, in de Hongaarse poesta een steigerend przewalskipaard, in Egypte ooit een boze kasuaris en in Zuid-Afrika een op hol geslagen wisent, maar dit was niet te vergelijken met de situatie nú! Het is echt choquerend als je door angstpsychoses wordt overmeesterd met de gedachte dat die tijgerslang je vandaag op haar menu heeft staan. Om dat beest te behagen moet je ad infinitum doorgaan met fluiten William! Je zou er poesing van worden en je bent opgelucht als je zo langzaamaan uit deze pi'a fraus terugkeert naar de realiteit van de frenalogie waar je uiteraard  in bent afgestudeerd; basta met deze schrizofrene gedachtegang die misschien met Sint-Juttemis zal ophouden.

Dictee uit de bundel: Hoofdbrekens van Eef Hübbers

01-04-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Pasen is de hoogste plechtigheid van het jaar. Wij herdenken de Opstanding van Christus uit de dood, maar deze herdenking moet voor alle gelovigen ook een vernieuwde opstanding uit de zondedood betekenen. In de eerste eeuwen van De Kerk was Pasen trouwens het grote Doopfeest. Ook nú nog staat de hele Paasliturgie in het teken van zonde en boetedoening. De zondige gewoontes moeten we afzweren en we moeten ernaar streven om niet steeds in die oude slechte gewoontes terug te vallen. De Kerk heeft het niet afgezworen, maar vroeger ging je in de Goede Week biechten en op Paaszondag de H.Mis bijwonen en te communie. Dat hoefde volgens de Vijf Geboden van de H. Kerk niet per sé met Pasen te gebeuren, máár de verplichting was minstens éénmaal per jaar! Vanaf Pasen begonnen we allemaal weer met een schone lei. In de Twaalf Artikelen van het Geloof-ons Credo-vallen drie belangrijke artikelen terug op het Paasgebeuren.
Artikel 10-Ik geloof in de vergeving van de zonden.
    ,,       11- ,,     ,,     in de verrijzenis van het lichaam
    ,,       12- ,,     ,,     in het eeuwig leven

Laten we tijdens de Paasdagen ook bidden voor de overledenen en de door oorlogsgeweld omgekomen burgers en gesneuvelden van wat voor natie ook en hopen dat er nooit een Derde Wereldoorlog zal komen. Ik wens alle mensen waar ook ter wereld een fijne Pasen!

Bijlagen:
3 Zicht op TCC Ieper.jpg (24 KB)   

Vandaag herdenken we de dag dat Jezus gekruisigd is. Op de kruizen bij de Katholieken in huis lezen we de afkorting INRI, waarvan de betekenis is Jesus Nazarénus, Rex Judaeorum; Jezus van Nazareth, Koning der Joden. Omdat de Joodse Schriftgeleerden Jezus als een concurrent beschouwden en bang waren dat hij te veel aanhangers en macht zou krijgen hebben ze hem op een gegeven moment naar Pontius Pilatus gebracht, landvoogd en plaatsvervanger van de Romeinse Keizer in Judea. Ofschoon Pilatus geen enkel kwaad in de man zag liet hij Jezus eerst geselen en vervolgens kruisigen, dit uitsluitend en alleen om populair bij het Joodse Volk over te komen. Iedere dag worden er nog duizenden mensen gekruisigd en zijn er in de wereld ontelbare gezaghebbers die er maling aan hebben dat anderen lijden en omwille van geloof, haat, hebzucht, gierigheid, hoogmoed of puur tot vermaak niet schromen de meest bestiale maatregelen te treffen om hun concurrenten of in hun opwellende gedachtewereld andersdenkenden neer te sabelen. Vannacht dacht ik aan 10 juni 1944 toen in koelen bloede op vreselijke wijze in Frankrijk een heel dorpje met bewoners en al vermoord werden door een op hol geslagen pantserdivisieregiment "Das Reich" van de Waffen SS. De betrokken Duitse officieren waren SS-Gruppenführer Lammerding, majoor Kampfe, majoor Dickmann en Luitenant Barth. Deze mensen hebben nooit enig spijt betuigd dat ze het kleine stadje Oradour-Sur-Glane in vlammen hebben doen opgaan door alle mannelijke bewoners in schuren te jagen en vrouwen met kinderen in de dorpskerk op te sluiten  en levend te verbranden. Van de 648 bewoners zijn er 642 om het leven gekomen en bruut vermoord. De daders hebben tweemaal voor een rechtbank moeten verschijnen en beriepen zich op het gezegde waar totaal geen geweten achterschuilt: ,,Befehl war Befehl"! Wat lager geplaatste manschappen werden voor de show zelfs ter dood veroordeeld máár juridisch gezeur en rechterlijk eigenbelang van de Franse Regering in 1983 zijn er de oorzaak van geweest dat ze hun verdiende straf ontlopen zijn. Beweerd wordt dat het bloedbad in Oradour-Sur-Plane pure wraak van de Duitsers was vanwege de landing in Normandië van de Geallieerden op 6 juni 1944. Anderen beweren dat de Duitsers verbitterd waren door de verliezen die ze hadden geleden door toedoen van het Franse Verzet. De laatste hoofdbetrokkenne van dit vreselijke bloedbad Heinz Barth is vorig jaar augustus overleden en voor zijn daad, bestaande uit alle denkbare Hoofdzonden, zal hij door De Heer hierboven wèl gestraft worden evenals zijn mededaders die hem voorgingen en zó zal het óók gaan met de daders die in het Hollandse Putten hebben thuis gehouden, die in de Congo geopereerd hebben, het Palestijnse Rafah van de aarde hebben doen verdwijnen en ook met hen die nú bezig zijn om hun medeburgers neer te sabelen! 


MILITAIREN ZONDER HART HEBBEN DEZE KINDEREN KOELBLOEDIG VERMOORD
               IEDEREEN LEVEND VERBRAND!
IN DEZE KERK ZATEN ALLEMAAL VROUWEN EN KINDEREN
        
BEVEL IS BEVEL EN ZONDER GEWETEN DIT OPVOLGEN IS OVOORSTELBAAR!

TOTAAL UITGEBRANDE EN OVERGEBLEVEN SCHROOT VAN AUTO HUISARTS

                       
IN DE BOULANGERIE WERDEN EIGENAARS AAN VLEESHAKEN OPGEHANGEN

   ORADOUR-SUR-GLANE IS NOOIT HERBOUWD EN EEN EEUWIG MONUMENT
TER HERINNERING WAT ER GEBEURD IS EN ZICH NOOIT MEER MAG HERHALEN!
  HET DORPJE LIGT OP 25 KM AFSTAND VAN LIMOGES-GA ER EENS NAARTOE


              BOVEN MONUMENT MET URNEN OMGEKOMENEN

Bijlagen:
6 Grafmonument.jpg (25.9 KB)   

Dinsdag 11 maart 2008 kwam de laatste nog in leven zijnde Poilu op 110-jarige leeftijd te overlijden. Als arme berooide Italiaan trad hij vrijwillig in bij het Franse Vreemdelingenlegioen om voor Frankrijk te gaan vechten in de Eerste Wereldoorlog, begonnen in 1914 en afgelopen medio 1918. Bij de Tweede Wereldoorlog was Ponticelli ook betrokken en zette hij zich eveneens in voor het Légion Etrangère en diende de belangen van Frankrijk. Wereldwijd zijn er nog 10 veteranen van diverse andere onderdelen in leven, máár van de Poilu's was hij de laatste der oud-strijders. Maandag 17 maart werd hij met alle honneurs in tegenwoordigheid van de Franse President en veel Hoogwaardigheidsbekleders begraven. In de Dôme des Invalides was een rouwplechtigheid en stond de kist met het stoffelijke overschot bedekt met de Franse vlag opgesteld. Door een militaire kapel werd de Dodenmars van Chopin gespeeld en tijdens de bijzetting het legioenlied Boudin ten gehore gebracht. Moge deze veteraan die helemaal geen eerbetoon wilde, máár deze plechtigheid opdroeg aan alle Poilu's die hem waren vóór gegaan, rusten in vrede. 



  

Bijlagen:
12 Kerels uit één stuk.jpg (21.9 KB)   

                 Kapitein Erich Topp van de onderzeeër U-552

                    

                  DUITSE ZEEHELD EN GEWELDIG STRATEEG
                    
               ERICH TOPP IS TERUG VAN EEN BELANGRIJKE MISSIE  EN IN 
               LUDWIGSHAVEN KWAMEN ZIJN DRIE BEVALLIGE DOCHTERS
              AAN BOORD OM ALS BLOEMENMUSKETIERS LUISTER BIJ TE
              ZETTEN OP DEZE GEDENKWAARDIGE DAG, WAARBIJ AAN HEM
              EN ZIJN BEMANNING STRAKS DOOR DE VLOOTCOMMANDANT
              ENKELE ONDERSCHEIDINGEN UITGEREIKT ZULLEN WORDEN.
                 
                ERICH TOPP KON JE ALS TEGENSTANDER BETER NIET
                 ONTMOETEN
                      
          HET WAS VOOR IEDERE DUITSE MATROOS EEN EER OM ONDER HET
          BEVEL VAN KAPITEIN ERICH TOPP DE ZEEËN TE VERKENNEN OP DE
          AANWEZIGHEID VAN VIJANDELIJK GEVAAR EN VOOR DEZE LEIDER
          GING IEDEREEN FIGUURLIJK EN LETTERLIJK DOOR HET VUUR!

         
      ECHT IETS VOOR ERICH TOPP OM VLAK VOOR DE AMERIKAANSE
      KUST BOVEN WATER TE KOMEN, DE DUITSE VLAG TE HIJSEN EN
      MOGELIJK ZIJN ZE OOK NOG MET DE HELE BUPS AAN DE WAL EEN
      BORRELTJE GAAN DRINKEN. 

                       
         OP WEG NAAR SCHUILPLAATS FRANKRIJK OM OP VERHAAL TE
         KOMEN VAN LANGE REIS. OP DE ACHTERGROND ZIE IK EEN GE-
         BOUW WAAROP STAAT: PETIT BEURRE. ZE KIJKEN ALLEMAAL DE
         ANDERE KANT UIT; DUS ZE ZIJN, DENK IK,  NIET VAN PLAN OM
                              SMOKKELWAREN IN TE SLAAN!
        
  HIER BEVINDT MEN ZICH WEER OP VOLLE ZEE EN ONDER WATER EN ENKELE
  MATROZEN ZIJN DE APPARATUUR AAN HET INSTELLEN OM DIRECT WAT 
  TORPEDO'S TE LANCEREN OM HIERMEE EEN VIJANDELIJK DOEL TE BELAGEN.

             
 DE DUITSE KRIEGSFLOTTE BESTOND VOORNAMELIJK UIT SNELLE EN NIET AL TE GROTE
 DUIKBOTEN DIE TOT VER OP ALLE WERELDZEE|ËN ZICH VERTOONDEN OP ZOEK NAAR HUN
 GEALLIEERDE TEGENSTANDERS EN ZEKER IN DE EERSTE OORLOGSJAREN VAN DE TWEEDE
 WERELDOORLOG HEBBEN DE DUITSERS MET HUN U-BOTEN GROTE SUCCESSEN WETEN TE
 BOEKEN.
 

17-03-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Een paar jaar na de oorlog 40-45 kwam er bij ons een zekere pater Willibrord langs, die mijn ouders wist te overtuigen dat deze stoute en zondige jongen in navolging van Heeroom Hübbers die pastoor was in Reedly(Californië) priester moest gaan worden.Begin 1947 werd ik door mijn moeder in de auto van wegenbouwer Jan de Raaf, een goede klant van ons café en huisvriend, naar het St.Theresia Missiehuis van de paters Assumptionisten te Boxtel gebracht. Plotseling kwam ik in een totaal andere wereld terecht van een hele straffe dagindeling, die begon  om kwart voor zes des morgens opstaan, ochtendgebeden, H.Mis, aardappelen pitten, gangen schrobben, was opruimen, lessen bijwonen, middagmaaltijd met vooraf het Angelusgebed, klasonderwijs, dan de None met hierna gebruik kopje thee, weer studeren, avondeten, huiswerk maken,Vespers, hierna recreatie, Rozenkransgebed en tenslotte naar bed. De Assumptionisten  waren van oorsprong een Franse congregatie en alles was achteraf bezien toch heel anders en gemoedelijker dan bij andere communiteiten, waar bovendien hele dagen niet gesproken mocht worden en waar aan zelfkastijding gedaan werd. Wat mij van het seminarie altijd bijgebleven is was de zogeheten ritselavond. Een moderne douche en badgelegenheid was er in die tijd niet. De studenten van de eerste drie seminarieklassen huisden op een slaapzaal van 80 studenten. In het lavabo stond een hele rij wasbakken en ook waren er speciale voetbakken om je te wassen. Verder dan tot het kruis kwam je niet, want we leefden toen in een tijd van bloot sloeg dood ! Je wist niet beter en het was in die tijd niet anders; ik zie daar beslist niet rancuneus op terug!
Privacy had je als seminarist helemaal niet, want je even terugtrekken om tot jezelf te komen was er niet bij.Van ondergoed verwisselen gebeurde in die periode op vrijdagavond zo tegen half elf als alles donker was en de lichten op de slaapzaal gedoofd. In de schemer zag je lakens en dekens op en neer gaan, je hoorde het zachtjes open maken van de nachtkastjes en opgerolde handdoeken met inhoud hierin verdwijnen. Altijd ging ik midden in de nacht stiekem even naar het lavabo om in het duister mijn onderlichaam  te wassen. Dat was altijd prima gegaan totdat ik in een van die nachten overlopen werd door surveillant pater Alphons Bonenkamp, die mij opdroeg onmiddellijk mijn goed aan te trekken om weer ter ruste te gaan en mij 's anderendaags naar de overste stuurde  om zelf aangifte te doen van mijn onkuis gedrag. Gelukkig stond ik bij pater van Thienen nogal in een goed blaadje en is alles met een sisser afgelopen!

15-03-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Dit is een boek geschreven door de bekende schrijver Ronald Weinland, waarin hij schrijft dat de geprofeteerde eindtijd is geopenbaard.
Vanaf heden tot het einde van 2008 zullen vele profetieën in vervulling gaan, vooral de Zeven Donders uit het boek Openbaring die de apostel Johannes zag maar nooit mocht opschrijven. Die Donders worden in dit boek onthuld, samen met veel gedetailleerde informatie over de laatste drie en half jaar van menselijk zelfbestuur op aarde, die opgetekend staan in het Zevende Zegel van de Openbaring. Sommige van deze voorspellingen gaan over de ondergang van de Verenigde Staten tijdens het volgend jaar; dit zal gevolgd worden door de laatste wereldoorlog van de mensheid. De eindtijd is aangebroken! Honderden miljoenen mensen zullen sterven in de ergste tijd van verdrukking die de wereld ooit gekend heeft. U moet hierover op de hoogte worden gebracht, zodat u weet wat u kunt doen. De geprofeteerde eindtijd zal voor vele lezers een uitdaging zijn als zij acht slaan op de catastrofale eindgebeurtenissen waarvan staat voorspeld dat zij binnenkort zullen plaatsvinden. Dit boek kan tot nader order gratis gedownload worden.(zie mijn blog)
Dit boek is het echt waard om gelezen te worden. In de Katholieke kerk kennen we uit de Evangeliën van Johannes en ook de H. Matheus maakt hier gewag van al enige vage voorspellingen die het einde der tijden aankondigen. De eindtekst van het Matheus-Evangelie op de laatste zondag na Pinksteren geeft een duidelijke aanwijzing:  Als gij al deze gruwelen ziet gebeuren, weet dan, dat het einde der tijden is aangebroken.Vooraf wordt er in deze boodschap aan de mensheid een parallel getrokken met de vijgenboom, waarvan er in Palestina duizenden stonden en iedereen kon aan het zacht worden van zijn takken merken dat de zomer in aantocht was.

14-03-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers

Het supermacht concern Ahold heeft zijn voormalig topman Andres Moberg ruim 7 miljoen euro uitgekeerd bij zijn vertrek. Dat blijkt uit het jaarverslag dat Ahold donderdag heeft gepubliceerd. Moberg die in juli vorig jaar opstapte kreeg nog een basissalaris van 750.000. Daar bovenop kwam een bonus van 2,55 miljoen euro. Daarnaast kon hij rekenen op een vertrekpremie van 3,4 miljoen euro. Ook verzegelde hij nog voor bijna een half miljoen aan aandelen. Als ik dit zo lees raakt mijn hele wezen in opstand. Wij gaan terug naar 11 september 2001 toen het World Trade Center in New York  getroffen werd door het gebruik van extreem  geweld op Amerika, hierop volgde een beurskrach en vooral de kleine beleggers zijn hiervan de dupe geworden en daar vielen wij persoonlijk ook onder. Toen wij in 1995 ons eigen huis verkocht hadden hebben we een deel van de centjes aan onze kinderen geschonken, nieuwe meubels gekocht in ons gehuurd appartementje te Angeren en tevens heb ik op naam van mijn vrouw die stukken jonger dan ikzelf was enkele koopsompolissen afgesloten. Komend uit een familiebedrijf met de bedoeling dat ik later de zaak zou overnemen is er door ziekte, nadien overlijden van mijn moeder en allerlei nare onvoorziene omstandigheden niets van de planning in deze terecht gekomen. De opgebouwde pensioengelden waren zo laag dat deze wettelijk verplicht afgekocht moesten worden. Van een financieel expert uit Bemmel, werkende bij een woonstichting kregen we het advies om de rest van de centjes te beleggen in hardhout plantages in Portorico of te investeren in Dexiaplannen dit om als later mijn vrouw ook 65 werd verzekerd te zijn van voldoende financiële armslag. Dit laatste hebben we gedaan en iedereen in de Benelux weet hoe het met Dexia en de investeerders afgelopen is. Doordat wij veel vertrouwen in Ahold hadden hebben wij destijds gekozen voor een groot pakket aandelen van dit concern. Het waren deze aandelen die ons de das omgedaan hebben.We wensen mijnheer Moberg een fijne oude dag toe!  

14-03-2008 om 00:00 geschreven door Eef Hübbers