In 1950 betaalde je bij ons in het café voor 3 consumpties, of dat nu een pintje was, een klare een wijntje of een goudlikeurtje betrof slechts een gulden, voor 40 cent had je een doosje sigaretten en voor een luxe doos Willem 2 sigaren betaalde je destijds 80 cent. Aan huur kostte een grote gezinswoning 28 gulden per maand. In euro's uitgeteld 12,75 per maand, per jaar was dit 153 euro. Het was een tijd waarin moeder de vrouw nog thuis was om de kinderen en het huishouden te verzorgen en pa was de man die het gezinsinkomen bijeen bracht. De doorsnee werkende burger verdiende in die tijd 80 to 120 gulden per maand netto, wat nu in euro's neerkomt op 37 tot 56 euro per maand. Van dit salaris was je aan vaste lasten per maand 40 procent kwijt, wat neerkwam op resp. 14,80 en 22,40 euro. 60 Procent van je salaris hield je over om boodschappen van te kopen, naar de kapper te gaan, een keertje naar de kroeg te stappen, iets nieuws te kopen etc. Vandaag verdient een gezinshoofd netto 1300 euro per maand. Aan vaste lasten is hij 74 procent van zijn loon kwijt wat neerkomt op een bedrag van 962 euro, over houdt hij 338 euro. We gaan hierbij uit van een gezin zonder kinderen, waar alleen de man werkt of van een vrijgezel die ook ditzelfde bedrag verdient of van een echtpaartje met alleen AOW en geen pensioen. Doordat in vergelijking tot vroeger het boodschappenpakket en andere diensten 250 tot 300 procent duurder is geworden komen ze dik tekort. Echtparen met kinderen en kinderbijslag, gesteld in dezelfde situatie hebben wel overal wat toelagen voor,  maar die gaan geheel teloor aan de verzorging van het gezin. We gaan weer terug naar die pa die in 1950 in euro's uitgerekend 37 euro per maand verdiende en daarvan 15 euro per maand aan vaste lasten kwijt was en nog 22 euro besteden kon aan andere dingen. In vergelijking tot die tijd van 60 jaar terug zou hij nu 660 euro over moeten houden, maar het is slechts 338 euro. Tekort komt deze vader, vrijgezel, alleenstaande moeder, oorlogsinvalide of bijstandsmoeder etc 332 euro. Te compenseren aan teruggave van belastinggelden, toeslagen en vakantiegeld is ongeveer 150 euro. Maandelijks bestedingstekort is 188 euro, per jaar dus 2.256 euro. Mensen met eventueel nog wat spaargelden achter de hand teren ieder jaar ruim 2000 euro in. Heb je bvb nog 25000 euro op de bank staan, dan ben je die over 10 jaar, ondanks de steeds bijkomende rentes, volledig kwijt. De categorie personen die ik zojuist opgesomd heb, lezen geen krant, rijden geen auto, gaan nooit op vakantie en beschikken over weinig mogelijkheden die die het leven kunnen veraangenamen. Het is nu nog een een gistende groep van stille en berustende personen en als ze zich aangemeld hebben bij een politieke groepering die door onze Christelijke regeringen in Nederland, België en Luxemburg revolutionair, links, rechts, rood of als reactionair beschouwd worden, dan hebben onze leiders dit aan zichzelf te wijten. Ook het merendeel van de tweeverdieners klagen tegenwoordig steen en been en de meeste hebben door slinkse regels van bovenaf geen houvast meer aan hun baan. Overal vallen ontslagen en worden deze werknemers van het eerste uur op straat gezet of vervangen door goedkope werkkrachten van buitenaf, die hier gekooid wonen en vaak dubbele manuren draaien, aangestuurd door koppelbazen, die wekelijks 480 euro per inzetbaar persoon opstrijken. De macht is geheel in handen van corrupte leiders en graaimanagers, die om de zaak goed uit te kunnen buiten alles zo omslachtig, ondoorzichtelijk en versluierd hebben gemaakt, dat de gewone burger niet meer weet, waarmee hij af is. Al jaren protesteer ik hiertegen en laatst heb ik in een reactie aan onze partij nog gezegd:,, Als we regeren willen, dan moet het nu"! Regeren is vooruitzien en mensen tevreden stellen, maar als alles leeggeroofd is  en je vindt straks de hond in de pot...waarmee kan je dan als weldenkende politicus de brave burger nog tevreden stellen?