Afgelopen vrijdag hebben weer twee Nederlandse militairen, die gelegerd waren in Afghanistan het leven verloren. Onze oprechte deelneming gaat uit naar de familie, kennissen en achterblijvende dienstkameraden. Onze Nederlandse militaire inzet was bedoeld om in het verre Afghanistan alles wat door oorlogsgeweld vernield was weer op te bouwen en de Amerikanen hadden zelfs de intentie om van Afghanistan een democratische staat te maken. Pas geleden had ik hierover nog een gesprek met een gepensioneerde legerofficier die gevochten heeft in Indonesië( voormalig Nederlands-Indië)-, Nieuw Guinea en Korea. Deze man met een militaire achtergrond van jewelste beweert dat in Aziatische en Afrikaanse landen een cultuur heerst van plaatselijke stamhoofden en strijdheren die zich door niemand hun wil laten opleggen, óók niet door Amerika en zeker niet door het kleine Nederland. Veel mensen vragen zich af hoe het nu mogelijk is dat een goed uitgerust leger verrast wordt door zogenaamde bermbommen. In de Tweede Wereldoorlog hebben wij hier in het oorlogsgebied van de Betuwe veel te maken gehad met boobytraps. Deze kleine bommetjes werden achter een deur, luik, keldertrap etc verborgen. Deed je dan bvb de deur open of dicht kwam de ontsteker vrij, ontstond er van binnen vonkgeleiding naar de springstof en ontstond er een ontploffing. Als je weet wat je gebruiken moet om een bom te maken, dan is het een fluitje van een cent om deze te produceren en het verbergen heeft ook niets op de klos.De bommetjes die in Irak, Afghanistan of in de Libanon gebruikt worden verschillen maar heel weinig met de boobytraps uit de oorlog waarmee wij te maken hebben gehad. Vroeger in Militaire Dienst gebruikten wij nog slag of vuurkoord om op afstand springstof te laten ontploffen. In de moderne techniek besturen wij alles op afstand óf het nu een bom, een vliegtuig, onze computer of TV betreft, dát maakt niet uit! Een bermbom is dus een bom van simpel makelei die geplaatst wordt aan de straatkant, in het wegdek verborgen kan liggen of onder een geparkeerd voertuig gelegd wordt en op afstand tot ontploffing wordt gebracht. Kunnen we hier wat tegen ondernemen? Weinig! Gewoon met een wichelroede is ieder stukje ijzer al op te sporen, een speciaal gemaakte robot zou dat óók kunnen, máár kom je er in de buurt dan heeft dat "Talebannetje" je allang in het vizier en hoef je de opsporingsapparatuur nooit meer te gebruiken. Je kunt ook 100.000 kilometer wegdek onklaar maken en er met tanks overheen gaan rijden, maar dan worden er nadien richtbommetjes gelegd die de rupsen onklaar maken en zó ga je maar door!
Moge dit kaarsje eeuwig blijven branden voor alle gesneuvelde militairen!!
|