Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
23-02-2010
Christian komt verder werken
Eindelijk, na meer dan 2 maanden (feestdagen, sneeuw, regen, koud, enz....) is Christian vandaag komen verder werken om de bomen achter de schuur uit te doen. En deze keer had hij niet alleen hulp meegebracht maar ook zijn gloednieuwe tractor die hij gekocht heeft "voor zijn pensioen" Zo kon hij de bomen naar de juiste kant trekken, want vermits ze allemaal tegen de schuur aanstonden was dat niet evident. Het grootste deel ligt al om maar volgende week gaat hij toch nog eens moeten terug komen. Nu zullen Rudy en Kerim de volgende dagen weten wat te doen: al dat hout verzagen en opruimen!
Vandaag begint de krokusvakantie voor Kerim, 2 volle weken is hij thuis. Hij moet al zeker een paar uur naar de rijles en hopelijk heeft hij dan op het einde van de vakantie zijn rijbewijs!
Deze namiddag zijn we Sirka haar draadjes gaan laten uithalen, het was een fluitje van een cent, op een halve minuut was het gebeurd! Ondertussen gaat het nog steeds beter met haar. Ze eet goed (ze moet al bijna op dieet van de veearts ), ze is terug wat actiever en komt weer knuffelen.
Vrijdag dachten we dat het noodlot weer had toegeslagen. Santos had zich een ganse dag niet laten zien! Maar gelukkig kwam hij 's avonds toch terug opdagen. Ondertussen ligt hij weer op zijn vertrouwde plekje op Nils zijn bed, waar hij slaapt tussen de poten van een knuffelbeer.
Sinds vanmorgen gaat het duidelijk beter met Sirka. Ze drinkt zelf en heeft voor de eerste keer ook zonder problemen gegeten. Ook vraagt ze terug om buiten te gaan als ze moet plassen. En het tofste is dat ze terug kwispelt als we haar roepen! We zijn weer bij de dierenarts geweest en ze heeft ze nog eens onderzocht. Lichamelijk zou ze 100% ok zijn en volgens haar gaat alles terug goed komen maar moeten we nog wat geduld hebben. Maandag moeten we nog eens teruggaan om de draadjes weg te nemen. We zijn in ieder geval blij dat het de goede kant op gaat.
Vandaag hebben we gebeld met de dierenarts en morgen gaan we terug langs met Sirka, normaal zal ze anti-depressiva pillen moeten nemen. We gaan haar wel eens vragen of er geen homeopatische middel beschikbaar is of wat ze denkt van die Bachbloesemtherapie.
Nu er bijna een week over is gegaan ben ik er eigenlijk meer en meer van overtuigd dat onze dierenarts toch serieus gefaald heeft. Eerst en vooral had ze Sirka zeker niet een nacht moeten ginder houden (ze zat daar trouwens toch alleen, er is daar niemand aanwezig 's nachts). En dan had ze toen we Sirka gingen ophalen ons zeker moeten wijzen op wat de gevolgen van een keizersnede kunnen zijn. Blijkbaar is het niet accepteren van de jongen na een keizersnede geen uitzondering, zeker als moeder en puppy's meer dan 24u van elkaar gescheiden waren. I.p.v. ons aan te moedigen om de puppy's bij Sirka te leggen had ze ons moeten verwittigen om ze constant in't oog te houden en eventueel gewoon verder de fles te geven.
Maar ja, we kunnen de klok niet terug draaien en we moeten verder, maar verwerkt is het zeker nog niet. We gaan nu natuurlijk proberen om Sirka er weer helemaal bovenop te krijgen.
Gisteren kreeg Nils zijn examenresultaten. Uiteindelijk valt het nog goed mee, we hadden erger verwacht! Hij is voor 4 vakken geslaagd, heeft één lichte buis (9/20) en zoals hij al vermoedde, een zware buis voor wiskunde (2/20).
Hij kan nu nog een paar weken bekomen en tegen dat hij met Pasen naar hier komt (nog 6 weken wachten!!!) mag hij stilaan terug beginnen studeren!
Vandaag moest ik voor de 2de keer naar de kliniek in Cahors, voor een spuit in mijn hielspoor. De vorige spuit had helemaal geen verbetering gebracht en na ettelijke weken wachten mocht ik dus vandaag eindelijk terug gaan. Mijn voet werd deze keer verdoofd en na een kwartiertje wachten zette de dokter dan een spuit in mijn hiel tot tegen het bot. Gelukkig heb ik daar niets van gevoeld! Het duurde een paar uur voor ik weer normaal kon stappen en de verdoving uitgewerkt was. Ik heb nu een beetje pijn maar hoop dat het de volgende dagen alleen maar beter zal gaan, en dat ik eindelijk verlost zal zijn van die pijn in mijn hiel zodat ik eindelijk terug mee kan gaan wandelen met Rudy en Sirka.
Nadat we iets gegeten hadden in Cahors zijn we terug gekomen via Douelle waar we onze voorraad "Chateau de Cessac" wijn zijn gaan aanvullen. Daarna werden we door Eric nog uitgenodigd om bij hem thuis, in Albas, te komen koffie drinken en kennis te maken met zijn vrouw Jacqueline.
We hebben onze Sirka meegenomen zodat ze niet alleen thuis moest blijven. Haar toestand is nog altijd hetzelfde, vandaag wou ze weer compleet niet drinken en eten. Dus hebben we haar echt water en brokjes uit onze hand gegeven. Ook begint ze soms te janken en dan zoekt ze precies naar haar jongen. Er lag hier nog een knuffel die in de doos bij de puppy's gelegen heeft en ik heb die wel gewassen maar blijkbaar denkt ze soms dat dat haar kleintje is. Ze likt eraan en jammert dan echt.
Ik ben nu op het internet aan't zoeken wat de gevolgen kunnen zijn van een keizersnede en het wegnemen van baarmoeder en eierstokken, maar ik ben nog niet veel wijzer geworden. Morgen nemen we terug contact op met de veearts en dan gaan we zien hoe het verder moet met haar.
Van Tinka nog steeds geen spoor, dat is dus ook hopeloos geworden. Een ganse week zou die nooit wegblijven. We vragen ons af of er in de buurt misschien vallen staan voor de vossen en of het zou kunnen dat de poezen daarin vast geraken.
Vorige week had Rudy het raam van de keuken aan de buitenkant verder afgewerkt. Door heel de toestand met onze Sirka waren de foto's blijven liggen. Hier dus toch het resultaat van mijn ventje zijn werkzaamheden.
Zoveel reacties op de blog en berichtjes op facebook, zoveel telefoontjes en mailtjes het doet goed dat jullie ons een hart onder de riem steken. Aan iedereen bedankt!
Ons Sirka is nog lang de oude niet, maar het gaat al een heel klein beetje beter. Vandaag heeft ze zelf gedronken (eten is nog steeds uit onze handen) en ze heeft deze namiddag met Rudy een wandelingetje gemaakt. Vandaag kwam Huguette poetsen en normaal vliegt ze daar dan direkt heen om goeiendag te zeggen. Nu bleef ze gewoon liggen en zelfs als we haar riepen kwam ze niet. Af en toe komt ze bij ons al eens een knuffel halen dus we leven op hoop!
Deze morgen zijn we met Sirka terug naar de veearts geweest. Gisteren wou ze niet eten of drinken, enkel uit onze handen wil ze water en als we haar brokje voor brokje geven eet ze een beetje. Ze lag ook de ganse dag apatisch in een hoekje, wou niet bij ons komen of buiten gaan en gromde zelfs op de katten. Ze ligt ook dikwijls te trillen en te beven. Ook begint ze af en toe te jammeren en te huilen en dan is het net of ze haar kleintjes zoekt. Hartverscheurend!!! Ze krijgt nu een extra dosis antibiotica en iets om haar melkproduktie te doen stoppen. Koorts heeft ze niet en haar wonde ziet er ook goed uit dus lichamelijk zou alles goed gaan volgens de dierenarts. Maar blijkbaar is ze nog steeds in shock (wij trouwens ook) en heeft ze een serieus trauma overgehouden aan die bevalling en operatie. Normaal zou ze de komende dagen terug normaal moeten beginnen te reageren. Vrijdag moeten we terugbellen naar de dierenarts voor een evaluatie en eventueel moet er dan gestart worden met medicatie om haar geestelijk weer in orde te krijgen. Haar draadjes moeten er dan volgende week ook nog uit.
Wij hebben hier in huis alles dadelijk opgeruimd, werpkist afgebroken, dekentjes, handdoeken, knuffels voor de kleintjes, puppymelk alles is weg. En ik weet het; misschien is het belachelijk maar hier vloeien nog heel wat traantjes...en dat voor 2 hondjes van 2 dagen oud.
En dat is nog niet alles. We hebben nog slecht nieuws! Sinds een 4-tal dagen is onze Tinka verdwenen. Door al de drukte rond Sirka hebben we dat wat op de achtergrong geschoven. Het gebeurd nog wel eens dat er een kat één dagje niet naar huis komt maar 4 dagen... die zien we niet meer terug, zeker omdat het een gesteriliseerde kattin is die gaat zowieso nooit ver weg. Zij is nog mee gekomen uit België en was bijna 7 jaar. Dat is dus al de 2de poes die verdwijnt op een half jaar tijd.
Tinka een tijdje geleden genietend in het zonnetje.
We hebben een verschrikkelijke nacht achter de rug. Toen Rudy deze nacht om 3u opstond om de puppy's te gaan aanleggen bij Sirka had ze haar twee kleintjes dood gebeten. Wij zijn er echt kapot van. Twee maand hebben we toegeleefd naar wat een mooie gebeurtenis moest worden. Twee dagen hebben we de puppy's bij ons gehad en nu is alles zo dramatisch geëindigd.
Deze nacht is Rudy 2x opgestaan om de kleintjes hun flesje te geven. Ze hebben goed gedronken en zijn ook al veel rustiger geworden. Als hun buikje vol zit en als ze hun "boodschapjes" gedaan hebben liggen ze daarna rustig te slapen.
Vooraan op de foto ligt het reutje (met de donkeren neus). Het teefje heeft een bleek neusje en ligt achteraan.
Sirka zijn we vanmorgen om 10u gaan halen. Toen ze thuis kwam heeft ze eerst een volle kom water gedronken en daarna...3x overgegeven. Eten wil ze niet. Echt interesse heeft ze niet voor haar puppy's, ze is er precies bang van als ze beginnen te piepen. Voorlopig heeft ze wel nog melk maar we weten niet of dat zo gaat blijven. Door het wegnemen van haar baarmoeder slaat die hele hormonenhuishouding natuurlijk tilt en dus nu zal hat afwachten zijn. Ze moet ook zware antibiotica nemen omdat ze een erge infektie had. Nadat ze wat bekomen was en rustig neerlag heb ik voorzichtig één kleintje bij haar gelegd en die ging dadelijk op zoek naar een tepel. Toen die goed aan't drinken was heb ik de 2de er ook bijgelegd. Sirka liet hun drinken maar ze heeft ze niet besnuffeld of afgelikt. Ze gromde ook af en toe lichtjes, misschien omdat de puppy's haar pijn deden aan haar wonde.
We hebben de kleintjes nu terug onder de verwarming gelegd om te slapen zodat Sirka wat kan rusten.
Bedankt aan iedereen voor de vele lieve reacties en mailtjes! Het doet ons goed dat iedereen zo meeleeft.
Veel mensen vragen ons ook wat we nu gaan doen met de puppy's. Wel er was al één teefje gereserveerd door Lies, Daniël en Josefien die hier met hun Golden van 10jaar, Tara, al 2x op vakantie geweest zijn. Ik wou zelf ook graag een teefje houden (Rudy was wel nog niet akkoord ) maar vermits er nu alleen nog een reutje overschiet zal die normaal gezien bij ons blijven. Zeker door heel het gebeuren zijn we nu al enorm gehecht aan die 2 schatjes dus denk ik niet dat we van alletwee zullen kunnen afstand doen!
Sirka moet nog een nachtje bij de dierenarts blijven, ze was nog niet fit genoeg om naar huis te mogen. Morgenvroeg mogen we terug bellen en ik hoop dat ze dan naar huis mag komen want dit moet voor haar echt een traumatische ervaring geweest zijn. En dan nu nog de nacht doorbrengen op een vreemde plek!
De 2 puppy's doen het tot nu toe erg goed, ze drinken goed en ze plassen ook goed (ook belangrijk!) en ze zijn al wat bijgekomen. Ze hebben wel bijna de hele tijd op onze schoot gelegen, dan slapen ze en zijn ze rustig, als ze in hun nestje liggen dan liggen ze de hele tijd te piepen.
Ik kruip nu mijn bed in want ik ben echt doodop! Rudy zal normaal gezien opstaan om de puppy's vanacht hun flesjes te geven.
Het is een heel zware dag geweest maar we zijn terug wat positiever.
Sirka is nog bij de veearts om te bekomen van de zware operatie. Normaal mogen we haar deze avond gaan ophalen. Volgens de dierenarts versperde het dode puppietje de doorgang voor de andere twee, al bij al nog een geluk want als Sirka goed zou geperst hebben dan zou ze het zeker niet overleefd hebben. Gelukkig dat ik deze morgen direkt gebeld heb naar de dierenarts en dat we dadelijk met haar naar daar gereden zijn, anders was het fataal afgelopen! We hadden zo uitgekeken naar de bevalling en naar een heel nestje pups en we hadden nooit kunnen denken dat alles zo zou aflopen. Uiteindelijk waren er dus maar 3 puppies, wat heel weinig is voor een Golden, maar daardoor waren ze ook al zo zwaar en groot. De twee puppies zijn al thuis, een teefje van 490gr en een reutje van 500gr. Ze hebben al een eerste flesje gekregen en ze zullen nu om de 3u een flesje krijgen. Ze liggen onder een verwarming maar toch zitten ze constant te huilen. Nu maar hopen dat ze goed drinken en goed bijkomen. Sirka zal ze niet kunnen zogen doordat haar baarmoeder en eileiders weggenomen zijn maar we hopen dat ze de kleintjes toch bij haar zal nemen zodat ze van haar lichaamswarmte kunnen profiteren.
Wij zijn terug van de veearts ...eerst bloed genomen en Sirka had dus geen krachtige contracties en er werd beslist een keizersnede te doen.
Wij mochten er niet bij blijven en zijn dan maar een koffie gaan drinken en 45 lange minuten wachten.
Terug bij de veearts was er niet veel positiefs te rapen...Sirka had een gescheurde baarmoeder en die hebben ze volledig moeten verwijderen maar haar toestand was vrij stabiel , maar wij zijn er niet erg gerust in .
Het enige iets betere nieuws is dat ze toch nog twee puppy's overhoud en ééntje was er dood maar of die twee het zullen halen is nog de vraag. Als alles goed komt zal er wel wat leven in huis zijn maar met mate.
Om 14.30 uur mogen we terug naar de veearts en als we terug zijn volgt het vervolg van deze in mineur geëindigde storry.
Voor de vroege vogels alvast een berichtje! Ik ben de ganse nacht opgebleven bij Sirka en ze heeft heel de nacht weeën gehad maar... nog steeds geen puppies! Ze heeft dus ook zo goed als niet geslapen, het was constant in en uit de werpkist, dan weer eens naar buiten voor een plasje (en ja er ligt hier nu ook weer een heel dun laagje sneeuw) en heel de tijd maar hijgen en zuchten en jammeren! Ze is echt moe nu, en ze wil constant geknuffeld worden.
Gisteren hebben we 198 unieke bezoekers gehad op de blog, dat is dus een nieuw record! Iedereen zit blijkbaar samen met ons te wachten op het heuglijke nieuws . Ik hoop echt dat het nu niet te lang meer zal duren want anders zullen zelfs de zalfjes die Jan mij aanraad niet meer helpen tegen de wallen onder mijn ogen
Sirka is sinds gisteren avond heel nerveus en we veronderstellen "in arbeid". Ze heeft de hele nacht niet geslapen en Myriam ook niet, zij heeft de wacht gehouden.
Sirka is dan ook volledig uitgeput en na enkele telefoontjes met de veearts is er afgesproken om nu langs te komen met haar.
Of het al dan niet een keizersnede zal worden dat laten we zo snel mogelijk weten.
Gisteren heeft Sirka van de ganse dag niets willen eten. Alleen drinken doet ze en hondenkoeken die wil ze ook wel eten. Rudy had voor vannacht de wekker gezet om 4u maar om 2u30 was ik al wakker geworden en ben ik dus maar opgestaan en eens gaan kijken hoe het zat. Ze had de werpkist helemaal overhoop gehaald en wou direkt gaan plassen. Ik heb daarna een poging gedaan om terug te gaan slapen maar tevergeefs, ik lag maar te woelen en deed geen oog dicht. Dus maar terug opgestaan en de rest van de nacht boekskes gelezen. Sirka heeft de hele tijd in haar werpkist gelegen en zat regelmatig te hijgen maar voor de rest geen verandering. Om 6u30 ben ik terug gaan slapen en Rudy is dan om 8u opgestaan.
Rudy blijft er allemaal kalm bij en gaat ervan uit dat het nog te vroeg is! Dus wachten we verder af...
Vandaag dag 59 van Sirka's dracht. Normaal heeft ze nog 4 dagen te gaan! We (vooral ik) zijn erg ongeduldig aan't worden. Vanmorgen heeft ze weer niet willen eten, ze gunde haar brokjes (met rijst & soep) geen blik!!! Haar temperatuur is al gezakt met ongeveer 0.5°. Straks gaan we haar t° nog eens nemen en als het dan weer gezakt is dan denk ik ... dat het voor vannacht zal zijn! We houden jullie op de hoogte
De voorbij dagen is Rudy bezig geweest met het gieten van nieuwe dekstenen voor op het muurtje aan de achterkant van het huis. Ook de goot die achter dat muurtje ligt heeft hij helemaal opnieuw uitgecementeerd zodat we nu hopelijk geen nat meer binnen krijgen in onze kelder. De nieuwe dekstenen liggen nu allemaal netjes op het muurtje en dat ziet er toch weeral veel netter uit dan vroeger!
Ik denk dat Rudy altijd maar nieuwe punten toevoegt aan zijn lijstje met winterklussen en nu is hij zelfs al bezig met een lijstje te maken voor volgende winter....
Au Cercle Des Chênes
Zo kon hij de bomen naar de juiste kant trekken, want vermits ze allemaal tegen de schuur aanstonden was dat niet evident.
), ze is terug wat actiever en komt weer knuffelen.
) maar vermits er nu alleen nog een reutje overschiet zal die normaal gezien bij ons blijven. Zeker door heel het gebeuren zijn we nu al enorm gehecht aan die 2 schatjes dus denk ik niet dat we van alletwee zullen kunnen afstand doen!
