Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
01-09-2009
Mochito
De laatste avond dat Tom hier was maakte hij samen met Charlotte een Mochito als aperitief. Normaal drink ik nooit iets van alcohol als ik moet koken maar deze keer maakte ik een uitzondering, en ik vond het best lekker.
Toen Anke hier was zijn Kerim en Nils met haar gaan kajakken op de Lot. Blijkbaar is het wel vrij zwaar want je moet tegen de stroom in varen. Je kan kiezen voor 10 of 17 km, maar onze jongens (die al het werk moesten doen) vonden 10 km al zwaar genoeg!
Vandaag was het Nils zijn laatste dag hier bij ons in Frankrijk. Deze nacht vertrek ik naar België om hem te gaan instaleren op zijn kot in Leuven. Tom rijd dan ook ineens mee terug. Gisterenavond hadden we nog een vrije avond en zijn we met Tom, Nils en Kerim gaan eten.
De laatste keer in het zwembad samen met Kerim en Charlotte.
Nils zijn beste vriend Nicolas kwam vandaag ook nog afscheid nemen.
Alles steekt in de auto, we zijn klaar om te vertrekken, maar eerst nog zorgen voor de table d'hôtes en dan nog wat slapen zodat we tegen 3u kunnen vertrekken.
Donderdag kwamen Paul en Margerite aan en ze hadden voor Nils nog 6 blikken Ice-tea bij. Die zal hij kunnen opdrinken als we naar België rijden! Ze hadden ook nog een hele stapel boekskes bij, allemaal P-magazines, dat zal wel meer iets voor Rudy zijn om in te lezen, ik hou het wel bij Feeling en Libelle .
s'Avonds haalde Marguerite al dadelijk een "wondermiddel" boven. Rudy was door een "geppe" gestoken op zijn oor en dat werd direkt helemaal dik. Marguerite heeft een middel van in Oostenrijk, met geheime ingrediënten, en door dat op de beet te houden trok de zwelling dadelijk weg!
Gisteravond trakteerden Anne en Paul iedereen op "bubbels", ze waren namelijk 26 jaar getrouwd!
Kerim kwam terug thuis na 10 dagen verlof in België. Hij heeft serieuze pech gehad met de Franse en Belgische spoorwegen! In het opgaan naar België had de trein van Agen naar Bordeaux een half uur vertraging. Toen hij met vrienden van Leuven naar Oostende reisde hadden ze 2 uur vertraging! En in het traject van Brussel naar Bordeaux waren er 4x problemen, resultaat: 2,5 uur vertraging en een extra overstap in Angouleime!!
Op de laatste dag van zijn vakantie heeft Thomas samen met zijn maat Gert nog een poging gedaan om te leren zwemmen. Thomas is een echte waterrat en is helemaal niet bang, het zwemmen lukt bijna, hij komt vooruit, al is het meer onder dan boven water!
Woensdag was het D-day. Voor de table d'hotes zaten we heel uitzonderlijk met 27 aan tafel! Dirk en zijn vriendin, samen met hun 4 kinderen en goede vrienden van hen ook met 4 kinderen kwamen mee eten. De kinderen genoten eerst nog van een duik in het zwembad.
Alles is uiteindelijk goed verlopen, we hadden ons heel goed voorbereid, maar Rudy en ik hebben wel nauwelijks aan tafel gezeten. Gelukkig zitten er niet alle dagen zoveel mensen aan de table d'hôtes, want dat zouden we echt niet zien zitten! Eén van de kindjes was zijn schoentjes kwijt toen ze moesten vertrekken, maar die hebben we ondertussen terug gevonden. deze morgen vond Rudy ook nog een broek, bloesje en polo. Vermits ik zondag toch naar België rijd kan ik dan alles afleveren in Kessel-Lo!
Eergisteren kwamen Anne en Paul aan samen met hun labrador Uschi. Eigelijk wilden ze bij Marc en Chantal gaan logeren want dat zijn vrienden van hun, maar omdat er daar geen plaats meer was hadden die hun doorverwezen naar ons. Bij deze, nog eens bedankt Chantal en Marc!! Sirka en Uschi kunnen het trouwens al best vinden met elkaar!
We vierden ook Claudia's verjaardag. Het was het tweede jaar op rij dat ze hier verjaart. Deze keer mocht kleine Thomas mee de kaarsjes uitblazen.
We hebben al veel reacties gekregen op het verdwijnen van onze Xiam. Iedereen denkt dat hij wel zal terugkomen van zijn "liedesuitstapje" maar ik vrees dat het dat niet is. Al onze katers zijn gecastreerd en onze kattin in gesteriliseerd, en dus zijn ze niet meer geïnteresseerd in de andere sexe. Ondertussen blijven we hopen, maar de kans dat hij nog opduikt wordt natuurlijk klein !
Neen, het is niet wat je zou denken, hier wordt 's avonds NIET op tafel gedanst!!!
Wat was er dan wel aan de hand? Wel gisteren en eergisteren hebben we moeten binnen eten wegens onweer en regen. De deuren stonden allemaal open zodat het wat kon afkoelen en toen kwam er ineens een pad binnengewandelt. Sonia had ons al vertelt dat ze een panische angst heeft voor padden en dat is hiermee dus bewezen!!! Ze sprong onmiddellijk op tafel en durfde er niet meer afkomen. De vorige dagen waren er nooit padden te zien wegens véél te warm en te droog maar door de regen kwamen ze nu natuurlijk weer te voorschijn.
Tom had achteraf het lumineuze idee om de pad te gaan pakken zodat we ze nog eens goed konden bekijken.
En nu maar hopen dat Sonja vanavond niet hetzelfde gaat doen, want op ons terras lopen er tegen valavond altijd zo'n 3 padden rond, en vanavond zitten we met 27 ( ja, zevenentwintig) personen aan tafel. Dirk van den Argenta in Kessel-Lo komt met een ganse bende eten.
Gisteren kwamen Claudia, Gert en Charlotte aan. Zij zijn hier ook al voor de 2de keer en slapen dit jaar in de Camelia.
Het is vandaag al de 4de dag dat onze Xiam weg is en vrezen we het ergste! Gisteren is onze Tinka dan ook nog eens een ganse dag spoorloos geweest maar die is 's avonds gelukkig terug thuis gekomen.
Eén van onze 4 poezen, Xiam, is al 2 dagen verdwenen. Normaal komen ze alle 4 trouw 's morgens binnen om te eten. Het gebeurt wel eens dat er eentje te laat is maar dan komt die in de loop van de dag wel thuis. Nu hebben we Xiam al 2 dagen compleet niet gezien en we hebben er het raden naar wat er gebeurt is. We hopen natuurlijk dat hij terug opdaagt. Ik heb vorige week nog een mooie foto van hem gemaakt.
Ja, augustus loopt stilaan op zijn einde en dus hebben we binnenkort enkel nog volwassenen in huis. Deze week logeren Luc, Hilde en Anke en Thomas hier nog. Thomas is een echte "babbelaar", en hij is heel spontaan en heeft heel veel energie.
Deze morgen kreeg ik telefoon van Tom om te vragen welk weer het hier was, en of hij mocht afkomen. Nu zitten wij natuurlijk helemaal vol, maar vermits Kerim naar België is voor 10 dagen is er wel een "privé"-bed vrij. Enfin na wat over en weer bellen is het nu zeker , ik moet hem morgennamiddag gaan ophalen in Agen en dan blijft hij hier tot de 30ste en rijdt met mij en Nils mee terug naar België. Ik vind het natuurlijk tof dat hij afkomt want het is de eerste keer dat hij ons hier komt opzoeken, nu alleen nog wat tijd "vinden" om samen met hem wat uitstapjes te maken!
Binnen een 10-tal dagen verhuisd onze Nils naar België ! Die laatste weken dat hij hier is vliegen natuurlijk voorbij, zeker omdat wij het nu zo druk hebben. Af en toe probeer ik hem nog vlug wat voor te bereiden op het "alleen" wonen, en dus is het nu iedere dag les: was sorteren, wasmachine opzetten, droogkast programeren enz. Op zijn kot staat er een wasmachine en een droogkast en dat zal natuurlijk erg handig zijn voor hem, dan moet hij geen beroep doen op de familie of naar een wasserette gaan. Gelukkig is hij een vlotte leerling en, al doende leert men, dus het zal wel lukken zeker ginder in het verre België???
De voorbije dagen konden we hier "genieten" van een hittegolf. Het was soms zo warm dat het alleen in het zwembad aangenaam was. Kerim is voor 10 dagen naar België en hij dacht te ontsnappen aan de hitte, maar wat blijkt: in België is het even warm, met dat verschil dat hij daar niet zomaar een duik in het zwembad kan nemen Vandaag was het gelukkig al een beetje draaglijker met af en toe een briesje en de zon bleef gedeeltelijk achter de wolken zitten. we zijn er niet kwaad voor, want in de keuken staan met zo'n weer is echt niet plezant meer.
Snuitje is het hondje van Luc en Sonia. Onze Sirka komt er goed mee overeen want het is een kalm hondje, ze is dan ook al 12 jaar.
Luc en Sonia zijn helemaal geïnstaleerd om te gaan wandelen met Snuitje! Omdat ze niet goed tegen de warmte kan rijden ze met haar rond in een buggytje, en ze hebben er zelfs voor gezorgt dat ze in de schaduw zit!
Toen Antoon en Hilde met hun 3 kinderen zondag vertrokken hadden ze voor ons nog een kado bij. Antoon had een Tupperware fruitschaal meegebracht, en die zal zeker nog van pas komen. Vermits hij werkt bij Tupperware is het natuurlijk het laatste nieuwe model!
Au Cercle Des Chênes
.
! 
