Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
16-12-2012
Viooltjes.
Om de winter een beetje op te vrolijken! Alhoewel dat we hier momenteel weer niet mogen klagen, gisteren een prachtige zonnige dag met temperaturen van rond de 14° in de schaduw. Vandaag , beetje zon, beetje bewolkt maar ook weer echt zacht weer.
Stilaan beginnen we hier ook in kerststemming te komen. Tussen de hoestbuien door en een acuut slaaptekort heb ik toch de moed gehad om de kerstboom te zetten.
Rudy voelt zich terug beter en die vliegt er vanaf vandaag terug in. De kamer Muscari krijgt een nieuwe laag verf zodat ze er terug fris en netjes uitziet tegen het nieuwe seizoen!
Ik kies echter tussen: wat achter het stoofke zitten, een beetje lezen, de blog bijwerken, en een dutje doen. Mijn hoest gaat maar niet over, mijn stem is nu ook bijna helemaal weg en ik zit met een gezwollen, etterend oog. Gelukkig is het mijn "slecht" oog, of ik zag niets meer .
Maar, ik klaag niet hoor ! Echt niet, want ik besef maar al te goed dat ik in een vorig leven nu volop in regen en kou, kerstbomen aan't verkopen zou zijn, tegen de tijd bloemstukken maken (wel leuk) de klanten helpen (ondanks dat ik er niet op mijn best zou uitzien) en nu heb ik gewoon de pure luxe om lekker uit te zieken voor een lekker brandende kachel!
Ondanks het koude weer blijven onze kippen eitjes leggen. Nu ja, "eitjes" klopt niet altijd
De twee eitjes rechts op de foto zijn de normale doorsnee eitjes. Af en toe zit er al eens een extra groot ei tussen, zoals het 2de ei van links, maar deze morgen vond Rudy nu toch echt wel een super ei in het nest
Dit exemplaar lijkt al meer op een ganzenei dan op een kippenei!
Nu snappen we dus ook waarom er soms al eens een kip zonder ophouden blijft kakelen
Het was weer een drukke, zeer drukke tijd in België!
We waren natuurlijk super blij om onze nieuwe kleinzoon, Tibe, te kunnen bewonderen en vastpakken. Maar het was vanzelfsprekend ook weer super om onze ouders, kinderen en de andere kleinkinderen weer te zien. Tussendoor probeerden we ook nog wat vrienden te zien (tof!) al bleek ook deze keer dat er weer veel tijd te kort was om iedereen te zien die ons nauw aan het hart ligt. Ook onze "gasten" die ondertussen ook vrienden geworden zijn konden we weer niet allemaal bezoeken, maar t'is beloofd, volgende keer doen we weer een poging!
Thuis werden we opgewacht door onze 4 poezen! Sirka en Folie zijn in hun nopjes nu ze eindelijk weer kunnen rond crossen in onze tuin en regelmatig een wandeling kunnen maken in de vrije natuur
De valiezen zijn leeg, de wasmachine draait op volle toeren en alle "Belgische" aankopen zijn opgeruimd. De voorraad chocolade, Cent wafels, Luikse siroop enz... is weer aangevuld
Ook mijn "boekskes" (nog eens een dikke merci aan al de "verzamelaars") zijn al gesorteerd en liggen klaar in de kast om tijdens de volgende weken en maanden te worden gelezen!
En dan is het nu tijd om in onze zetel te kruipen ..... met een boekske. Rudy was al een paar dagen niet echt in form, keelpijn, hoesten enz. en ja, nu heb ik het ook zitten : keel- en hoofdpijn, stramme spieren, we zullen het de volgende dagen dus maar wat kalm aan doen!
Ons ma ziet er ieder jaar meer en meer tegen op om de kerstboom te zetten maar vermits ik nu toch hier was kon ik een handje helpen en dus staat de kerstboom al te pronken!
Als we terug thuis zijn gaan wij ook een kerstboom kopen, wij zetten tot nu toe nog steeds een "echte" kerstboom, dat zal nog wel een erfenis zijn van ons leven als bloemist
Lap, t'is weer van dat! We zijn in België en gisteren viel hier de eerste sneeuw en deze morgen zag het weer wit! Er zijn er natuurlijk 2 die dat witte goedje super leuk vinden maar voor ons hoeft het echt niet. Dat het maar sneeuwt als we thuis zijn en niet meer de baan op moeten, dan kunnen we tenminste genieten van een mooie wandeling in de sneeuw, samen met de honden.
Hopelijk hebben we morgen geluk en valt er niets meer, want morgen middag vertrekken we terug richting Frankrijk. We hopen dan tegen woensdag middag thuis te zijn tegen dat Kerim van schoolkomt. Gisteren was er volgens Kerim in Auradou nog geen sneeuw gevallen maar richting Lot zag het ook wit!
We brachten natuurlijk ook al een bezoekje aan de tweeling, die ondertussen al flink kunnen stappen Rudy had nog 2 kleine stoeltjes die al meer dan 50 jaar oud zijn en die verhuisden nu naar Korbeek-Lo. Nore deed dadelijk stoer en liet zien hoe zij op de stoel kon klimmen
Tegen bedtijd instaleren ze zich alletwee in de zetel om hun flesje te drinken, hier is lenn volop aan't genieten.
Donderdag waren we de ganse dag bij Anke. De plannen om met Finn naar het park te gaan vielen in't water want hij was ziek en had koorts. Hij bleef heel de tijd bij mami op schoot zitten, met zijn tutje in de mond en zijn knuffel dicht bij hem.
Tibe sliep bijna de hele namiddag! Terwijl Anke een dutje deed mochten wij babysitten, maar Tibe liet zich niet horen, regelmatig keken we eens om te zien of hij nog wel ademde.
Eva kwam ook eens kijken naar het petekindje van Kerim. Hij zal nog een paar weken geduld moeten hebben om zijn petekindje te kunnen bewonderen!
Naar jaarlijkse gewoonte gaat vandaag het etentje met de Vlamingen door. Deze keer gaan we eten in "Au fil des douceurs"of, m.a.w. op de boot in Cahors en normaal gezien zullen we ongeveer met zo'n 40 Vlamingen zijn.
We kijken er zoals ieder jaar naar uit om oude bekenden terug te zien en ook om nieuwe mensen te leren kennen.
Dimitri die mee in stond voor de organisatie zal er samen met Christophe spijtig genoeg niet kunnen bijzijn. De vader van Christophe is overleden en de crematie is vandaag. Bij deze wil ik zeker nog onze welgemeende deelneming betuigen aan allebei.
Gisteren genoten we weer van een aangename herfstdag. s'Morgens bij het ontwaken hing er nog mist in't dal en dat gaf een mooie maar mysterieuze zonsopgang.
Ondertussen hebben we Tibe al 2 keer gezien via skype en het ziet er al echt een flinke baby uit. Hij woog dan ook 3,700 kg bij de geboorte maar ja, die 11 extra dagen zitten daar zeker voor iets tussen
Van het moment dat we een mooie foto van hem hebben zetten we hem natuurlijk op de blog!
Onze citroenboom heeft dit jaar echt voor een massa citroenen gezorgd. Ik kan die citroenen natuurlijk niet eeuwig aan de boom laten hangen en het was weer hoog tijd om te "oogsten".
Wat doe ik met al die citroenen? Juist, limoncello maken!
De citroenschillen hebben nu zo'n 2 weken getrokken in 3 liter alcohol. Iedere dag eens schudden met de potten en gisteren heb ik dan het suikerwater gemaakt om bij de alcohol te doen. Alles mengen en zeven en ... klaar. Er staat dus nu toch weer zo'n 7 liter limoncello klaar om de gasten volgend seizoen mee te verwennen
Tijdens de voorbije maanden heb ik weer heel wat confituur en gelei gemaakt. Al de potten stonden nog klaar om afgewerkt te worden met een etiketje en een mooi stofje en laat dat nu een ideaal werkje zijn om eens tussendoor te doen
Bij deze is dat dus ook gebeurd!
Welke confituren en gelei's heb ik zoal klaar staan? Gele en zwarte vijgen, abrikozen, mirabellen, pruimen, rode vruchten, kweeperen ...
En, neen, voor al degenen die samen met ons ongeduldig aan't wachten zijn en de blog volgen, de kleinzoon is nog steeds niet geboren
Vorige winter bleef er nog één muur van ons huis over die niet klaar geraakt was met uitkappen en voegen.
Hoog tijd dus om die klus nu af te werken!
Het voegsel moet nu juist nog mooi uitdrogen en dan zal het van kleur net hetzelfde zijn als de rest van de muren!
Uiteindelijk is ons huis nu helemaal netjes gevoegd en kunnen we dus aan het volgende project verder werken, de schuur! Maar dat zal zijn voor als we terug komen van België, deze week houden we het bij kleine klusjes.
Zeven dagen laat de baby nu al op zich wachten en ja, we zijn ongeduldig
Anke blijft er blijkbaar nogal kalm onder en da's maar goed ook! We hopen alleen dat die kleine ondertussen niet te groot en te zwaar aan't worden is, want dan zou het wel eens een zware bevalling kunnen worden!
Mijn 3 zonen wogen bij de geboorte allemaal rond de 4 kg en de bevallingen waren navenant ,ondanks het feit dat ze alle drie op de uitgerekende dag geboren werden. Ik weet ook nog dat als ik ander pasgeboren baby's zag op "de weeg" dat ik die dan allemaal zo super klein vond in vergelijking met de mijne.
Ondertussen zijn we ook aan't aftellen om naar België te vertrekken, nog juist een week en we vertrekken. Kerim blijft deze keer thuis want die moet natuurlijk naar school gaan.
T'is nu maar te hopen dat de baby er al is tegen dat wij in België aan komen
Vorig weekend zijn Rudy en Kerim serieus aan't uitkappen geweest aan de schuur. Heel de voorgevel is ondertussen onder handen genomen en is dus klaar om gevoegd te worden. Voorlopig zal dat nog even moeten wachten want er moet eerst nog een klein stukje aan de achtergevel van't huis afgewerkt worden. Dat was er vorige winter niet meer van gekomen.
Ondertussen blijven we wachten op nieuws uit Herent, maar die kleine heeft blijkbaar echt nog geen goesting om geboren te worden. Anke is nu al 5 dagen over tijd en als we haar mogen geloven kan ze tot 13 dagen over tijd gaan. Als de kleine dan nog geen goesting heeft om te komen zullen ze de bevalling inleiden.
Ja, ja, t'is vandaag al 12 november en Anke is nog steeds niet bevallen, dus we wachten nog steeds.
Voor Anke zelf zal het natuurlijk nog spannender zijn, eens de uitgerekende datum voorbij wil je toch liefst zo snel mogelijk bevallen, want die laatste dagen zijn er meestal toch echt teveel aan.
Maar allez, we duimen en hopen dat alles voorspoedig verloopt en misschien ... morgen, of overmorgen
Au Cercle Des Chênes
.
! Echt niet, want ik besef maar al te goed dat ik in een vorig leven nu volop in regen en kou, kerstbomen aan't verkopen zou zijn, tegen de tijd bloemstukken maken (wel leuk) de klanten helpen (ondanks dat ik er niet op mijn best zou uitzien) en nu heb ik gewoon de pure luxe om lekker uit te zieken voor een lekker brandende kachel!
maar voor ons hoeft het echt niet. Dat het maar sneeuwt als we thuis zijn en niet meer de baan op moeten, dan kunnen we tenminste genieten van een mooie wandeling in de sneeuw, samen met de honden.
,ondanks het feit dat ze alle drie op de uitgerekende dag geboren werden. Ik weet ook nog dat als ik ander pasgeboren baby's zag op "de weeg" dat ik die dan allemaal zo super klein vond in vergelijking met de mijne. 
