Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
19-11-2012
Laatste muur van't huis.
Vorige winter bleef er nog één muur van ons huis over die niet klaar geraakt was met uitkappen en voegen.
Hoog tijd dus om die klus nu af te werken!
Het voegsel moet nu juist nog mooi uitdrogen en dan zal het van kleur net hetzelfde zijn als de rest van de muren!
Uiteindelijk is ons huis nu helemaal netjes gevoegd en kunnen we dus aan het volgende project verder werken, de schuur! Maar dat zal zijn voor als we terug komen van België, deze week houden we het bij kleine klusjes.
Zeven dagen laat de baby nu al op zich wachten en ja, we zijn ongeduldig
Anke blijft er blijkbaar nogal kalm onder en da's maar goed ook! We hopen alleen dat die kleine ondertussen niet te groot en te zwaar aan't worden is, want dan zou het wel eens een zware bevalling kunnen worden!
Mijn 3 zonen wogen bij de geboorte allemaal rond de 4 kg en de bevallingen waren navenant ,ondanks het feit dat ze alle drie op de uitgerekende dag geboren werden. Ik weet ook nog dat als ik ander pasgeboren baby's zag op "de weeg" dat ik die dan allemaal zo super klein vond in vergelijking met de mijne.
Ondertussen zijn we ook aan't aftellen om naar België te vertrekken, nog juist een week en we vertrekken. Kerim blijft deze keer thuis want die moet natuurlijk naar school gaan.
T'is nu maar te hopen dat de baby er al is tegen dat wij in België aan komen
Vorig weekend zijn Rudy en Kerim serieus aan't uitkappen geweest aan de schuur. Heel de voorgevel is ondertussen onder handen genomen en is dus klaar om gevoegd te worden. Voorlopig zal dat nog even moeten wachten want er moet eerst nog een klein stukje aan de achtergevel van't huis afgewerkt worden. Dat was er vorige winter niet meer van gekomen.
Ondertussen blijven we wachten op nieuws uit Herent, maar die kleine heeft blijkbaar echt nog geen goesting om geboren te worden. Anke is nu al 5 dagen over tijd en als we haar mogen geloven kan ze tot 13 dagen over tijd gaan. Als de kleine dan nog geen goesting heeft om te komen zullen ze de bevalling inleiden.
Ja, ja, t'is vandaag al 12 november en Anke is nog steeds niet bevallen, dus we wachten nog steeds.
Voor Anke zelf zal het natuurlijk nog spannender zijn, eens de uitgerekende datum voorbij wil je toch liefst zo snel mogelijk bevallen, want die laatste dagen zijn er meestal toch echt teveel aan.
Maar allez, we duimen en hopen dat alles voorspoedig verloopt en misschien ... morgen, of overmorgen
Alle dode bomen zijn uit het boske gehaald en dit was dan uiteindelijk de hoop hout die er over schoot.
Ondertussen hebben Rudy en Kerim alles verzaagd en in de schuur gelegd, daar moet het nu wel nog mooi gestapeld worden maar dat zal zijn voor als het eens echt slecht weer is.
Vandaag kwam Jean-Jacques Rudy helpen met het zagen van de 2 dikke eiken takken aan Kerim zijn kamer. Rudy geraakte er met zijn kettingzaag niet door en vermits Jean-Jacques een zwaardere zaag heeft was dat voor hem een fluitje van een cent. Dat hout ligt ook al allemaal in de schuur, maar moet wel nog gekliefd worden.
Terwijl de mannen buiten aan't werk waren hielden de vrouwen binnen nog eens een gezellige koffieklets Dat moet toch ook eens kunnen hé
Vol ongeduld tellen we af tot ... 10 november! Normaal gezien moet dan ons 4 de kleinkind geboren worden.
Tot nu toe is het nog steeds afwachten en als we Anke mogen geloven zou ze wel eens over tijd kunnen gaan. De vorige keer met Finn was het een keizersnede omdat Finn in stuit lag maar normaal gezien gaat deze kleine ukkepuk gewoon ter wereld moeten komen. We weten al lang dat het weer een jongetje wordt, maar de naam weten we nog niet.
We hebben alvast onze volgende trip naar België vast gelegd! We zouden na het etentje met de Vlamingen op 24 november, door rijden richting België en dus zal de kleine dan ongeveer 2 weken jong zijn. We kijken er al naar uit!
We genoten vandaag van een stralende zonnige dag in tegenstelling tot gisteren want toen was het somber en zeer fris weer.
Het was dan ook veel aangenamer om buiten te werken en met z'n momenten konden we zelfs in t-shirt lopen.
We zijn begonnen aan de opkuis in "ons boske" en dat was echt wel eens nodig! Heel veel dode bomen en dode takken aan andere bomen en die moeten er dus allemaal uit!
En wat één dagje volle zon al niet kan doen, het vuur ging zonder problemen in brand en dus zijn mijn 2 mannen nu bezig met het opstoken van "een beetje" snoeiafval
Nu Kerim weer terug thuis is van zijn trip naar België en hij nog een week vakantie heeft, profiteren we ervan om te beginnen aan het zwaardere snoeiwerk.
Eerst moesten er nog een paar dikke takken af van de eikenboom tussen het huis en de schuur. Het resultaat is dat we nu veel meer licht hebben op het terras en in de zomer zullen we s'morgens nog vroeger kunnen genieten van de zon op het terras.
Ook aan de waterput werden er een paar bomen weg gezaagd zodat Rudy binnenkort vrij spel heeft om de waterput mooi op te voegen.
Daarna trokken we naar de achterzijde van het huis, aan Kerim zijn kamer. Ook daar sneuvelden er een paar enorme takken zodat Kerim nu in zijn kamer ook veel meer licht binnenkrijgt.
Natuurlijk krijg je van al dat zagen en snoeien heel veel klein hout bij elkaar dat moet opgestookt worden. Ik probeerde samen met Kerim om vuurke stook te doen maar door de regen van vorige week was alles zo nat dat het snoeiafval niet wou branden.
Ons project voor deze winter is om een deel van de schuur te voegen.
Bij Rudy begint het natuurlijk al danig te kriebelen en hij kon niet wachten tot Kerim thuis is om eraan te beginnen en dus is hij alvast gestart met het eerste uitkap werk!
Na onze jaarlijkse herfstvakantie was het weer hoog tijd om in de tuin te werken. Buxus, lavendel, hagen en bloeiende struiken snoeien, het is ieder jaar weer een hele klus, maar we willen dan ook dat alles volgend seizoen weer mooi oogt tegen dat de gasten komen.
Tussendoor maken we graag tijd vrij om af te spreken met de "winter"vrienden. Zoals ieder jaar proberen we maandelijks eens uit eten te gaan met Claude en Isabelle en vorige week gingen we eten in restaurant Mariottat (http://www.restaurant-mariottat.com/) in Agen. Het restaurant heeft één Michelin ster, maar als je er 's middags gaat lunchen kan je aan vrij democratische prijzen een dagmenu eten en dat deden we dus.
We werden dadelijk verwend met 4 overheerlijke amuses en ook de rest van het menu (waarvan ik vergat foto's te nemen ) was echt super!
Zoals iedere keer hadden we super gezellige namiddag met Claude en Isabelle en we kijken al uit naar de volgende keer.
Deze week kwam het er eindelijk ook van om eens met onze buren, René & Marianne, te gaan eten op "den boot" in Cahors. Normaal was dat al gepland voor het seizoen, maar er kwam altijd wel iets tussen en dus werd het uiteindelijk oktober...
Binnenkort gaan we trouwens terug naar "den boot" waar het jaarlijkse Vlamingen etentje doorgaat op 24 november.
Gisteren, 1 november, had ik echt zin om nog eens taart te bakken. Maar een frangipane taart voor 2 personen da's er over en dus nodigden we Jean-Jacques en Ginette uit om mee taart te komen eten. Er moest weer veel bij gebabbeld worden en de dag vloog om! We hebben dan al maar ineens terug afgesproken om maandag samen te gaan lunchen en daarna gaan we eens kijken hoe ver de werken in en rond hun huis al gevorderd zijn.
Vermits Kerim voor zijn eerste stage van dit jaar in "Auberge de Cassagne" in Le Pontet, Avignon zit(http://www.aubergedecassagne.com/) trokken wij die richting uit voor onze vakantie. We bezochten natuurlijk Avignon zelf, een prachtige stad met de overbekende St. Benezet brug en het Palais des Papes.
Tijdens zijn wekelijkse 2 vrije dagen trok Kerim mee met ons door een prachtig stukje van de Provence. We bezochten o.a. Les baux de Provence.
In Robion, in het departement Vaucluse, maakten we een wandeling van meer dan 4 uur met heel veel klimmen maar dat was zeker de moeite waard, we werden beloond met adembenemende uitzichten. Bij het dalen moesten we op een bepaald moment via een "ladder" naar beneden Door de samenwerking van Rudy en Kerim lukte het om onze 2 honden beneden te krijgen, maar simpel was het zeker niet!
Zoals steeds na het seizoen trokken we er nu zelf ook even op uit voor een korte vakantie. We zijn al wel thuis van zondagavond, maar het kwam er nog niet van om te bloggen De plannen om richting Noord-Spanje te trekken hebben we even opgeborgen vermits Kerim in Avignon zat (en zit) en we toch nog eens stukken van de Provence wilden ontdekken trokken we dus richting Vaucluse, Var en Haute Provence.
We genoten van de deugd doende vakantie en tijdens zijn 2 vrije dagen pikten we Kerim op die zo toch ook nog "even" vakantie had en alzo mee een stukje Provence kon ontdekken. Morgen krijgen jullie wat foto's van de plaatsen die we bezochten.
We hadden van Huguette al gehoord dat het hier stevig gewaaid had toen we weg waren maar gelukkig hadden we geen echte schade. Er zijn wel 2 serieuze takken afgebroken van de eikeboom tussen de schuur en het huis maar voor de rest was alles hier ok.
Huguette, encore un trés grand merci pour votre aide et votre gentillesse !!! Ook aan René, een dikke merci om zo goed voor de kippetjes te zorgen en "we" drinken er nog wel een Duvelke op
Al 7 jaar zwemmen onze 4 Belgische goudvissen in een halve wijnton.
Een paar weken geleden was de ton s'morgens ineens zo goed als leeg. De visjes hadden nauwelijks nog water en dus moest er voor een noodoplossing gezorgd worden. Ze kregen een voorlopig onderkomen en de ton werd nagekeken en ja hoor, ze was zo lek als een zeef. Rudy ging op zoek naar een nieuwe "visbak" en hij vond in de schuur nog een oude zinken waskuip. De vissen zwemmen nu dus weer vrolijk rond en Folie die gaat net als vroeger drinken van het lekkere water met "visssmaak"!
Inderdaad, als Rudy iets in zijn hoofd heeft dan moet en zal dat gebeuren
Hij zat er blijkbaar al "een tijdje" over te denken om de beton achter het technisch lokaal mooi recht te maken. De vorige eigenaars hadden die beton maar gewoon uitgekapt zonder een mooie aflijning te maken en dat stoorde mijn ventje! Ik lag daar zeker niet wakker van en ook de gasten komen zo goed als nooit achter het zwembad dus die zullen er ook wel geen last van gehad hebben, maar ja, ....
De eerste vrije uurtjes leefde Rudy zich dus eens goed uit aan het aflijnen van die beton met de cirkelzaag en daarna werd er gekapt, geslagen, uitgebroken, alle brokstukken werden in emmers gegooid en daarna naar het containerpark gebracht. Daarna werd alles mooi opgevuld met grond en mijn ventje is nu dus content dat ook dat weer in orde is
Au Cercle Des Chênes
,ondanks het feit dat ze alle drie op de uitgerekende dag geboren werden. Ik weet ook nog dat als ik ander pasgeboren baby's zag op "de weeg" dat ik die dan allemaal zo super klein vond in vergelijking met de mijne. 
Dat moet toch ook eens kunnen hé 
Roussilon
en alzo mee een stukje Provence kon ontdekken.
