Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
03-02-2009
Beestjes
Dankzij Claude hebben al onze beestjes het hier overleefd terwijl wij weg waren! Hij heeft de katten, de konijnen en de kippen en eenden komen eten geven. Gelukkig hebben we geen bezoek gehad van de vos in die periode en dus waren bij onze thuiskomst alle beestjes nog springlevend! Nog eens een dikke merci Claude!
We zijn thuis van gisteren in de namiddag. Nils en ik waren hier om iets na 14u en Rudy en Kerim zijn aangekomen rond 18u.
We waren zaterdag rond 18u samen vertrokken in Kessel-Lo en we wilden net voorbij Parijs gaan slapen. Op de ring rond Parijs kan je kiezen tussen tientalle hotels maar eens Parijs voorbij........NIETS meer tot net voor Orléans. We hadden ook echt geen zin om een afrit te nemen en in de"middle of nowhere" op zoek te gaan naar een plek om te slapen. Uiteindelijk zagen we dan dat er verschillende hotels lagen naast de afrit van Orléans -Nord en we zijn dan ook aan het eerste gewoon gestopt. Het was toen al 22u30 gepasseerd en ik was echt doodop. We hadden bijna de helft van de 1000km gedaan en dat was echt genoeg voor de 2 zieken! Uiteindelijk heb ik redelijk goed geslapen maar 's morgens was ik wel al om 6u30 wakker van de barstende hoofdpijn. Rudy is de jongens dan maar gaan wakker maken en dan zijn we maar terug vertrokken.
De rit was heel zwaar, koorts, keelpijn, hoofdpijn en ik kon me nauwelijks wakker houden. We zijn dan ook veel meer gestopt dan normaal. Rudy had al gezegt dat hij en Kerim Sirka alleen zouden gaan ophalen bij Chantal en Marc (wat ik héél spijtig vond want ik had het daar ook eens graag gezien!) Ondertussen zijn Nils en ik doorgereden naar huis. Thuisgekomen eerst de chauffage opgezet + de elektrische radiators en de houtkachel aan gestoken. Nils en ik zijn in de zetel voor de kachel gaan zitten en zijn niet er niet meer uitgekomen. Toen Rudy en Kerim thuiskwamen schoten die in de lach toen ze ons daar zo alletwee zagen zitten. Dikke pulls, dekentje over ons en met onze neus tegen de kachel. Koorts meten, pilletjes tegen de koorts nemen, wat drinken en yoghourt eten dat is het enige dat we nog gedaan hebben. Ik was dan ook niet meer in staat om gisteren nog iets op de blog te zetten. We zijn van de zetel recht naar ons bed gegaan en vandaag hebben we weeral heel de dag in de zetel gelegen. Uitzieken noemen ze dat! Rudy is nu met Nils naar de dokter want die moet een bewijs hebben voor school. Kerim is deze morgen gewoon vertrokken naar het internaat.
Ik hoop nu maar dat bobonne en bompa ook geen griep overhouden aan ons verblijf ginder. Toen we aankwamen was Kerim al meer dan een week ziek en Nils voelde zich ook al slecht van onderweg, ondertussen heeft hij al 6 dagen serieuze koorts. Bij mij is het de vrijdag begonnen met keelpijn. Ik hoop dat het bij mij ook niet zolang gaat duren als bij de jongens.
Straks vertrekken we richting huis. Nils is nog altijd serieus ziek en ik voel mij ook ellendig. We gaan de rit dan ook voor de eerste maal in 2 keer doen. Deze avond proberen we tot voorbij Parijs te rijden en daar dan ergens te overnachten en dan zouden we morgenvroeg willen goed op tijd vertrekken om het 2de stuk te doen.
Gisteren was de begrafenis van mama. Nils is niet kunnen meegaan die lag ziek in bed met griep. Vandaag is hij al wat beter maar gisteren heeft hij heel de dag plat gelegen en had hij serieuze koorts. Het was dus echt niet te doen om hem mee te nemen. Kerim is beter maar hoest nog steeds en ja sinds vanmorgen heb ik nu ook keelpijn en ik vrees dat het hetzelfde verloop zal zijn als bij Nils.
Deze nacht hebben ze onze kleine wagen aangereden. Rudy sliep in Antwerpen bij zijn zus en stond daar dus in de straat geparkeerd. Deze morgen bleek dat de ganse zijkant aangereden was. Ik heb het zelf nog niet gezien want ik zit met de kinderen nog steeds bij mijn ouders in Kessel-Lo. Hij heeft aangifte gedaan bij de politie maar de kans dat ze de dader vinden is miniem.
Morgenavond keren we waarschijnlijk huiswaarts. We zijn van plan om tot voorbij Parijs te rijden en daar ergens te overnachten en dan zondagmorgen vroeg verder te rijden. Dan kunnen we Sirka in de namiddag gaan ophalen en daarna verder naar huis rijden.
We zijn veilig aangekomen in België. Onderweg in Brives is Marc onze Sirka komen ophalen en ik hoop dat ze niet te moeilijk doet bij Chantal en Marc! De eerste 300km hadden we af en toe een beetje mist maar de rest van de baan was het prachtig weer, zonnig en geen spatje regen. We hebben ook nergens file gehad en waren rond 18u in Leuven. Nils heeft wel maar 80km gereden want hij voelde zich niet goed (keel-en hoofdpijn) en Kerim heeft bijna de hele weg geslapen (hij had weer koorts ). Vandaag kruipen we weer maar vroeg onder de wol want we waren al voor 5u op en morgen moeten we er ook vroeg uit want we moeten al om 9u30 in Wommelgem aan de kerk zijn en met al die file's hier zullen we goed op tijd moeten vertrekken in Leuven!
De keuken staat er! T'is te zeggen, de meubels staan er allemaal maar nu moet het granieten werkblad er nog opkomen en dat zal pas zijn voor eind volgende week. Ook moeten water en gas nog aangesloten worden. Dan ook nog één frigo op zijn plaats zetten en natuurlijk nog de afwerking! Muren verder bepleisteren en verven, deur en venster afwerken enz..
Vanmorgen stonden ze hier om 9u15 met 3 man om de keuken te plaatsen. Gelukkig hebben die mannen dadelijk de buizen van het water afgezaagd en er stoppen op gezet (wat de loodgieter normaal moest gedaan hebben) en dan zijn ze er "ingevlogen" maar dan wel op zijn Frans . Om 11u45 zijn ze gestopt om te gaan lunchen en ze waren hier terug om 14u35 Het is dus duidelijk dat het werkritme hier iets lager ligt als in België Uiteindelijk kwam de loodgieter hier ook aan om 14u30 en zonder een woordje uitleg (alleen: c'est de la misère, waarmee hij de storm en de problemen met de electriciteit bedoelde)) en na overleg met de mannen van de keuken heeft hij dan alleen de buis voor de gas klaargelegd en is hij terug vertrokken. Maar volgende week als wij terug zijn van België komt hij zeker en vast de rest doen......Ik hoop het echt of wie weet hoe lang ik nog zonder water en chauffage zit in de keuken.
We beseffen nu pas dat wij hier nog veel geluk gehad hebben met de gevolgen van de storm. In sommige dorpen hier vlakbij zitten ze nu nog steeds zonder electriciteit en water!!! En dat zou nog een aantal dagen kunnen duren. De scholen waren vandaag in gans Lot&Garonne gesloten, en in sommige departementen zijn ze al minstens voor een week toe.
Mijn schoonmoeder wordt donderdag gecremeerd en dus vertrek ik woensdagmorgen met de kinderen naar België. Onderweg zetten we Sirka dan af bij Chantal en Marc en ik hoop in de late namiddag in Leuven aan te komen. Donderdag gaan we dan naar de begrafenis en vrijdag en zaterdag blijven we nog ginder. Zondag zou ik dan goed vroeg willen vertrekken zodat we Sirka nog kunnen ophalen voordat het donker is. Rudy zal dan misschien nog een paar dagen langer moeten blijven want mijn schoonvader moet nu naar een ander apartementje (1-persoons) verhuizen in de home. Blijkbaar laten ze daar geen gras over groeien, als er bij een koppel één van de twee komt te overlijden moet de ander direkt verhuizen. Mijn schoonvader is anders ook nog steeds zwaar ziek en heel zwak, het is zelfs mogelijk dat hij donderdag niet mee kan naar de begrafenis van mama.
Kerim is ook terug ziek en had daarjuist 38,2°. Hij was ook al even in zijn bed gekropen omdat hij duizelig was. Die kan morgen dus niet naar school. Hij hoest ook heel fel dus ga ik proberen om morgen met hem naar de dokter te gaan. Hopelijk voelt hij zich beter tegen dat we naar België moeten.
Deze nacht en vandaag is er een zeer zware storm over zuid-west Frankrijk getrokken. Verschillende departementen zaten in de gevarenzone "rood" waaronder ook wij in de Lot en Garonne. Deze nacht heb ik heel slecht geslapen, het was verschrikkelijke wind en alles rammelde en vloog weg. Daarbij ook nog gietende regen! Deze morgen was ik al om 6u30 op omdat ik door al die wind toch niet meer kon slapen. Tot 9u leek alles nog redelijk ok maar toen viel de electriciteit uit en zaten we tot 16u zonder! Af en toe sprong alles een enkele seconde aan om daarna weer uit te vallen. Voor het ogenblik hebben we terug electriciteeit maar af en toe valt hij toch nog een paar minuten uit. TV hebben we nog steeds niet. De wind is momenteel iets gaan liggen maar voor vanavond en vanacht geven ze nog stormweer. Luchthavens en stations waren gesloten. Zware vrachtwagens mochten de baan niet op en op sommige plaatsen mocht je ook met de auto niet buiten. Ze vergelijken deze storm met die van de winter van '99 maar wel deze is wel beperkt gebleven tot een kleiner gebied. Nils en Kerim konden het niet laten om in de buurt eens te gaan kijken naar de schade. Uiteindelijk valt het hier nog mee, een paar bomen om, electriciteitdraden die gebroken zijn en velden die onder water staan.
Gisteren hebben ze tegen de avond de keuken geleverd, daarna ben ik nog vlug naar Agen gereden met Nils om kleren te kopen voor de begrafenis, dan Kerim opgepikt aan het station en nog boodschappen gaan doen. Daarna zijn we in de Mc Donalds gaan eten. Vandaag heb ik tevergeefs gewacht op de loodgieter. Ik heb verschillende keren geprobeerd om hem te bellen maar zonder resultaat!!! Maandag beginnen ze met de plaatsing van de keuken en er is nog geen aansluiting voor water, gas of chauffage!!! Die mannen gaan niet content zijn denk ik. (ik trouwens ook niet!)
Chantal belde gisteren en ze stelde voor om Sirka eventueel bij hen achter te laten als ik met de kinderen naar België moet vertrekken. Zij wonen in de buurt van Brive, van hieruit is dat zo'n 200km richting België. Ik vind het echt tof van haar om dat voor te stellen, want zij zitten voor het moment toch ook zelf volop in de verbouwingen (ze willen openen tegen Pasen). Voor onze Sirka is dat een heel goede oplossing want anders zou ik ze moeten meenemen en dan is ze helemaal over haar toeren van het over en weer gerij in België en vooral omdat ze daar geen vaste stek heeft. Ze zit zowieso al niet graag in de auto want ze is altijd wagenziek. In het terug naar huis komen zouden we haar dan terug gaan ophalen bij Chantal en Marc.
De toestand van mijn schoonmoeder is nog niet veranderd en ze krijgt nu palliatieve zorgen. Ze is eigelijk niet meer bij bewustzijn en waarschijnlijk beseft ze niet dat Rudy daar is. Mijn schoonvader is er ook nog heel slecht aan toe maar de dokters denken wel dat hij erdoor zal komen. Rudy blijft overdag bij zijn ouders in de home en gisterennacht is hij bij zijn zus gaan slapen. Hij lag er al om 10u in want hij was doodop.
Ik heb vandaag een groot stuk van de keukenvloer ingevoegd en het ziet er echt mooi uit nu. Morgen komen ze alles leveren en normaal beginnen ze dan maandag met het plaatsen. Ik heb eindelijk ook de loodgieter kunnen bereiken en die zou nu zaterdag komen. Doordat Rudy nu zo plots is moeten vertrekken zal er nog heel wat moeten gebeuren nadat de keuken er al staat. We moeten nog een stuk muur bepleisteren en dan moet alles nog geverfd worden. De afwerking aan het raam en de deur moet ook nog gebeuren en die moeten dan ook nog geverfd worden.
Deze avond moet ik ook nog naar de kiné voor mijn rug alhoewel ik er echt geen zin in heb. Dinsdag geraakte ik bijna niet thuis met de wagen na de kiné, omdat ik zoveel pijn had na de behandeling.
Rudy is gisteravond om 22u30 richting België vertrokken en daar ondertussen goed aangekomen.
De toestand van zijn moeder is momenteel stabiel maar kritiek. Ook zijn vader's toestand is zeer ernstig. Het is dus afwachten hoe het evolueert. Ik wil iedereen langs deze weg alvast bedanken voor de lieve woorden van steun!
We kregen net een telefoontje van mijn schoonzus dat Rudy zijn mama heel slecht is. Mijn schoonouders lagen sinds een paar dagen alle twee in bed met de griep en een longontsteking. Ze zijn beiden 87 jaar en dan weet je dat een griep fataal kan zijn. Heel waarschijnlijk gaat Rudy deze avond nog richting België vertrekken in de hoop van haar nog te kunnen zien.
Rudy heeft deze morgen een das aangereden. Hij was om 6u hier vertrokken om Kerim terug naar school te brengen en in het terug naar huis komen, op de grote baan tussen Nérac en Agen, stak hij een vrachtwagen voorbij en toen stak er juist een das de baan over. Hij kon het dier niet meer ontwijken en heeft hem blijkbaar met de zijkant van de bumper geraakt, want die hangt helemaal los. Tot nu toe hebben we nog maar een paar keer een levende das gezien en dat zijn echt redelijk grote dieren. Ze zijn ook vrij traag en daardoor zie je ze dus ook meestal dood langs de kant van de weg liggen. Zelf heb ik nog nooit een foto van een das kunnen nemen, dus dit is er één van op internet.
Vandaag hebben we de kaap van 15 000 blogbezoekers overschreden. Bedankt aan al de trouwe blogbezoekers en natuurlijk ook aan de toevallige "passanten". Rudy&Myriam
Het einde van de werken komt stilaan in zicht (alhoewel het er nog steeds als een echte werf uitziet )
Hier volgen nog eens een paar foto's van wat er al gedaan is.
De grondlaag. De 2de laag: kleur.
Na de kleur terug een laag wit. Het eindresultaat.
De muren opnieuw bezet.
Vandaag is de elektricien langs geweest en dus hebben we nu overal stroom in de keuken! Alles is aangesloten (en het werkt ). Nu moet de loodgieter nog dringend langs komen om de chauffage te plaatsen en de waterleiding aan te sluiten. En dan is er nog goed nieuws: ze komen de keuken een week eerder plaatsen dan eerst voorzien was. Ze leveren volgende maandag en misschien beginnen ze dezelfde dag nog aan de plaatsing. Nu is het alleen te hopen dat de steenkapper ons granieten werkblad daartegen klaar heeft!!! Vorige week had hij de graniet nog altijd niet binnen (hij had hem zelfs nog niet besteld omdat Schmidt "zogezegd" nog geen voorschot betaald had). We zijn daar al 2x zelf langs geweest en hebben er geen goed oog in. In principe moeten die van Schmidt zorgen dat het werkblad samen met de rest geplaatst wordt dus we zullen nog maar wat afwachten.
Zoals sommigen onder jullie al wisten waren wij van plan om onze Sirka eens kleintjes te laten krijgen. Een eerste poging bijna 2 jaar geleden was mislukt omdat de eerste hond blijkbaar te oud was en de tweede helemaal niet geïntereseerd was in onze Sirka. Nu hadden we gedacht om haar te laten dekken door één van de 2 Goldens van Chantal & Marc. Dublin was even oud als onze Sirka en een heel mooie donkerkleurige Golden Retriever, heel levendig en heel gehoorzaam. Spijtig genoeg kregen we deze morgen een mailtje van Chantal om te zeggen dat Dublin deze nacht geheel onverwachts overleden is. Ik vrees dus dat het plan voor kleintjes voor Sirka niet zal doorgaan, we hebben niet veel zin om naar een andere "papa" op zoek te gaan.
Op de foto die genomen is toen Chantal en Marc bij ons logeerden zie je links onze Sirka, in het midden Dublin en rechts Cusco.
Au Cercle Des Chênes
.
Het is dus duidelijk dat het werkritme hier iets lager ligt als in België 
de rest doen......Ik hoop het echt of wie weet hoe lang ik nog zonder water en chauffage zit in de keuken.
)
). Nu moet de loodgieter nog dringend langs komen om de chauffage te plaatsen en de waterleiding aan te sluiten.
