Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
22-01-2009
Sirka
Chantal belde gisteren en ze stelde voor om Sirka eventueel bij hen achter te laten als ik met de kinderen naar België moet vertrekken. Zij wonen in de buurt van Brive, van hieruit is dat zo'n 200km richting België. Ik vind het echt tof van haar om dat voor te stellen, want zij zitten voor het moment toch ook zelf volop in de verbouwingen (ze willen openen tegen Pasen). Voor onze Sirka is dat een heel goede oplossing want anders zou ik ze moeten meenemen en dan is ze helemaal over haar toeren van het over en weer gerij in België en vooral omdat ze daar geen vaste stek heeft. Ze zit zowieso al niet graag in de auto want ze is altijd wagenziek. In het terug naar huis komen zouden we haar dan terug gaan ophalen bij Chantal en Marc.
De toestand van mijn schoonmoeder is nog niet veranderd en ze krijgt nu palliatieve zorgen. Ze is eigelijk niet meer bij bewustzijn en waarschijnlijk beseft ze niet dat Rudy daar is. Mijn schoonvader is er ook nog heel slecht aan toe maar de dokters denken wel dat hij erdoor zal komen. Rudy blijft overdag bij zijn ouders in de home en gisterennacht is hij bij zijn zus gaan slapen. Hij lag er al om 10u in want hij was doodop.
Ik heb vandaag een groot stuk van de keukenvloer ingevoegd en het ziet er echt mooi uit nu. Morgen komen ze alles leveren en normaal beginnen ze dan maandag met het plaatsen. Ik heb eindelijk ook de loodgieter kunnen bereiken en die zou nu zaterdag komen. Doordat Rudy nu zo plots is moeten vertrekken zal er nog heel wat moeten gebeuren nadat de keuken er al staat. We moeten nog een stuk muur bepleisteren en dan moet alles nog geverfd worden. De afwerking aan het raam en de deur moet ook nog gebeuren en die moeten dan ook nog geverfd worden.
Deze avond moet ik ook nog naar de kiné voor mijn rug alhoewel ik er echt geen zin in heb. Dinsdag geraakte ik bijna niet thuis met de wagen na de kiné, omdat ik zoveel pijn had na de behandeling.
Rudy is gisteravond om 22u30 richting België vertrokken en daar ondertussen goed aangekomen.
De toestand van zijn moeder is momenteel stabiel maar kritiek. Ook zijn vader's toestand is zeer ernstig. Het is dus afwachten hoe het evolueert. Ik wil iedereen langs deze weg alvast bedanken voor de lieve woorden van steun!
We kregen net een telefoontje van mijn schoonzus dat Rudy zijn mama heel slecht is. Mijn schoonouders lagen sinds een paar dagen alle twee in bed met de griep en een longontsteking. Ze zijn beiden 87 jaar en dan weet je dat een griep fataal kan zijn. Heel waarschijnlijk gaat Rudy deze avond nog richting België vertrekken in de hoop van haar nog te kunnen zien.
Rudy heeft deze morgen een das aangereden. Hij was om 6u hier vertrokken om Kerim terug naar school te brengen en in het terug naar huis komen, op de grote baan tussen Nérac en Agen, stak hij een vrachtwagen voorbij en toen stak er juist een das de baan over. Hij kon het dier niet meer ontwijken en heeft hem blijkbaar met de zijkant van de bumper geraakt, want die hangt helemaal los. Tot nu toe hebben we nog maar een paar keer een levende das gezien en dat zijn echt redelijk grote dieren. Ze zijn ook vrij traag en daardoor zie je ze dus ook meestal dood langs de kant van de weg liggen. Zelf heb ik nog nooit een foto van een das kunnen nemen, dus dit is er één van op internet.
Vandaag hebben we de kaap van 15 000 blogbezoekers overschreden. Bedankt aan al de trouwe blogbezoekers en natuurlijk ook aan de toevallige "passanten". Rudy&Myriam
Het einde van de werken komt stilaan in zicht (alhoewel het er nog steeds als een echte werf uitziet )
Hier volgen nog eens een paar foto's van wat er al gedaan is.
De grondlaag. De 2de laag: kleur.
Na de kleur terug een laag wit. Het eindresultaat.
De muren opnieuw bezet.
Vandaag is de elektricien langs geweest en dus hebben we nu overal stroom in de keuken! Alles is aangesloten (en het werkt ). Nu moet de loodgieter nog dringend langs komen om de chauffage te plaatsen en de waterleiding aan te sluiten. En dan is er nog goed nieuws: ze komen de keuken een week eerder plaatsen dan eerst voorzien was. Ze leveren volgende maandag en misschien beginnen ze dezelfde dag nog aan de plaatsing. Nu is het alleen te hopen dat de steenkapper ons granieten werkblad daartegen klaar heeft!!! Vorige week had hij de graniet nog altijd niet binnen (hij had hem zelfs nog niet besteld omdat Schmidt "zogezegd" nog geen voorschot betaald had). We zijn daar al 2x zelf langs geweest en hebben er geen goed oog in. In principe moeten die van Schmidt zorgen dat het werkblad samen met de rest geplaatst wordt dus we zullen nog maar wat afwachten.
Zoals sommigen onder jullie al wisten waren wij van plan om onze Sirka eens kleintjes te laten krijgen. Een eerste poging bijna 2 jaar geleden was mislukt omdat de eerste hond blijkbaar te oud was en de tweede helemaal niet geïntereseerd was in onze Sirka. Nu hadden we gedacht om haar te laten dekken door één van de 2 Goldens van Chantal & Marc. Dublin was even oud als onze Sirka en een heel mooie donkerkleurige Golden Retriever, heel levendig en heel gehoorzaam. Spijtig genoeg kregen we deze morgen een mailtje van Chantal om te zeggen dat Dublin deze nacht geheel onverwachts overleden is. Ik vrees dus dat het plan voor kleintjes voor Sirka niet zal doorgaan, we hebben niet veel zin om naar een andere "papa" op zoek te gaan.
Op de foto die genomen is toen Chantal en Marc bij ons logeerden zie je links onze Sirka, in het midden Dublin en rechts Cusco.
Na 3 jaar werd het tijd om onze website wat te moderniseren, en het resultaat is er nu! Onze volledig vernieuwde website is klaar en je kan hem bekijken op het vertrouwde adres:
Hopelijk vinden jullie de site duidelijk,informatief en natuurlijk ook mooi om te bekijken. Laat gerust weten wat jullie ervan vinden.
Ik wil natuurlijk Chantal nog eens héél erg bedanken voor al de tijd en moeite die ze erin gestoken heeft om onze site volledig te hermaken en dat terwijl ze samen met Marc aan serieuze verbouwingen en renovaties bezig is in hun huis en de handen meer dan vol heeft om tegen Pasen zelf gasten te kunnen ontvangen!
Deze voormiddag kregen we een telefoontje van de verpleegster op Kerim's internaat om te vragen of we hem wilden komen halen omdat hij ziek in bed lag. Dus werkkleren uit, omkleden, auto in en weer eens een ritje naar Nérac (dat was de 3de x deze week). Hij had 38,8° koorts, hoofdpijn, keelpijn en was misselijk. Hij heeft al de ganse namiddag in de zetel gelegen en de koorts zakt nog niet, ik vrees dus dat het griep zal zijn en hoop nu maar dat Rudy of ik het ook niet krijgen want dat zou nu echt niet het juiste moment zijn!
Ondanks dat ik nu regelmatig naar een osteopaat ga blijf ik voor het moment sukkelen met mijn rug. Vandaag ben ik dus nog eens terug geweest en voor de dokter is het simpel: bij pijn, rusten . Simpeler gezegd dan gedaan natuurlijk maar ja als je bij iedere verkeerde beweging een pijscheut krijgt, als je niet meer gewoon in een zetel kan zitten of je 's nachts in je bed eens omdraaien, dan zal het wel moeten zeker. Dus in het vervolg een half uurtje werken en dan rusten.....pfff. Ik moet ook terug naar de kiné omdat ook mijn nek en schouders helemaal geblokeerd zitten.
Gelukkig is het plafond in de keuken bijna klaar, de eerste 3 lagen staan erop, het terug opschuren van de laatste couche heeft Rudy trouwens gedaan, en nu moet ik er alleen nog een beschermende laag opzetten. Rudy heeft al een stuk van de muren "bezet" (hier wordt dat gedaan met een mengsel van zand, cement en chaux). Hij heeft ook de buizen voor de chauffage klaar gelegd en dus begint het af te korten! Nu nog de rest van de muren bezetten en dan kan hij aan de vloer beginnen. Hopelijk zijn morgen de ramen er ( ze waren al beloofd voor de 12de) en dan kan hij die ook plaatsen.
Vandaag moesten we met Kerim op controle in het ziekenhuis voor zijn voet. Dus deze voormiddag vertrokken om tegen 12u in Nérac te zijn om Kerim op te halen, dan vandaar recht naar Villeneuve gereden naar het ziekenhuis waar we een afspraak hadden om 13u50. Na het nodige wachten ( eerst aan het onthaal, dan wachtkamer nr1, dan wachtkamer nr2 en dan nog eens in de onderzoekskamer ) was het dan eindelijk aan ons. Die dokter betast die voet, vraagt eens of het pijn doet, we leggen uit dat het nooit pijn heeft gedaan behalve vlak na het vallen, en dan zegt hij doodleuk: niets aan de hand die voet is nooit gebroken geweest . Als je geen pijn hebt kan het gewoonweg geen breuk zijn! Ik moest eens mee naar de radio's kijken en hij toont daar een streepje waarvan ze "dachten" dat het een breuk was maar nu, na dus 3 weken rondlopen met een brace en krukken, concludeert die dokter dat het "niets" is, misschien een oud wondje of gewoon een aangeboren "foutje" wat blijkbaar nog meer mensen hebben.
Is dit nu typisch Frans? Of kan dit in elk ander Europees land ook gebeuren?
Maar allez, eind goed al goed, Kerim mag morgen zonder krukken terug naar school vertrekken . (En ik dus al die tijd maar zagen als hij weer eens zijn krukken langs de kant liet staan....of zijn brace niet aanhad, moeders toch!!!)
Zoals iedereen wel weet is publiciteit enorm belangrijk voor ons.
Deze week zit er bij Libelle nr3 van 15 januari een extra boekje met vakantie adressen en wij zijn bij de gelukkigen die geselecteerd werden hiervoor Het doet ons natuurlijk veel plezier dat we hiervoor uitgekozen zijn want het aanbod van chambres d'hôtes van Belgen in Frankrijk word alsmaar groter en dus is wat extra publiciteit meer dan welkom.
Gelukkig hebben wij heel veel klanten die voor ons reclame maken ( bedankt allemaal!) en de "mond aan mond" reclame blijft toch nog steeds de beste! Vandaar dat we voor deze zomer ook al heel veel boekingen hebben en dat we van half juli tot half augustus nog alleen maar een paar dagen vrij hebben in de kamers Camelia en Helleborus!
Wij kijken in ieder geval al uit naar het begin van het seizoen, naar al de nieuwe gasten en de "oude bekenden".
Het is eindelijk beslist, we gaan eind februari met de kinderen een weekje naar Rome. Het is waarschijnlijk één van de laatste keren dat we met ons vieren op vakantie kunnen vermits onze Nils volgend jaar normaal gezien terug naar België zal gaan. Nils wou al héél lang eens naar Rome gaan om een match bij te wonen van zijn lievelingsclub AC RomaAS Roma en Kerim was vorig jaar op schoolreis geweest naar Rome en die was daar toen zo laaiend enthousiast over dat hij direkt nog eens wou terug gaan! Rudy heeft er eigenlijk niet veel zin in, want die heeft het niet zo voor steden, die zoekt veel liever de natuur op maar uiteindelijk heeft hij toch toegestemd. En dus ben ik al een tijdje op internet informatie en logies aan het zoeken. We zouden vertrekken op 19/02 en rijden tot in de buurt van Pisa, daar dan overnachten en de volgende dag o.a. de Toren van Pisa bezoeken. Dan in de namiddag door rijden naar Rome en daar verblijven we dan 4 dagen in een Italiaanse B&B. Nils gaat dan de 22ste naar een match van AC RomaAS Roma kijken. Daarna zouden we nog doorgaan naar Napels en de Vesuvius en Pompëi willen bezoeken. Dan is het terug richting huis ofwel in één keer (1650km), we kunnen wel met 3 afwisselen om te rijden, ofwel overnachten we nog ergens onderweg. Het grootste probleem als we weggaan zijn natuurlijk al de dieren! We hadden al gedacht om iemand te zoeken om te komen "home sitten". Maar uiteindelijk is Anne zo lief om een weekje van Zweden af te komen en ze neemt dan Sirka bij haar in huis in Frespech. De poezen, konijnen, kippen en eenden komt ze dan hier regelmatig eten geven. Nu eerst nog een paar weken doorwerken in onze keuken en dan kunnen we beginnen aftellen!
Gisteren hebben we in de voormiddag nog verder gewerkt in de keuken. Ik heb verder geverft aan de grondlaag op het plafond. Rudy heeft al de sleuven van de leidingen dichtgemaakt met cement. In de namiddag naar Agen gereden en al eens gaan zien voor verlichting voor boven het aanrecht en boven het eiland. We hebben iets gezien naar ons goesting maar laten het eerst nog even bezinken. Ook moeten we nog eens goed uitmeten waar we de verlichting juist willen hangen en hoeveel stuks we nodig hebben. Daarna zijn we nog in de Carrefour geweest en een Brusselse wafel gaan eten. Dan was het weer tijd om Kerim op te halen aan het station. Vandaag heb ik het laatste stukje van het plafond gedaan en, oef, ik ben blij dat de grondlaag erop zit. Door die eiken balken met allemaal gaatjes en barsten in heb ik er veel langer over gedaan dan geplant en ik had ook veel meer verf nodig dan we uitgerekend hadden. Nu nog de kleur erop zetten, dan een witte pasta erop en dan een deel terug afwassen zodat het gepatineerd geel wordt. Hopelijk gaat dat allemaal wat sneller dan die grondlaag!! Rudy heeft nog een extra stopcontact bij gezet (ik vond dat er nog één te weinig was) en dan heeft hij alle kasten zitten uitmeten en uittekenen op de muren en vloer zodat we weten waar we de muren mooi moeten afwerken.
Al de buizen voor de afloop en de elektriciteit liggen eindelijk klaar in de keuken. Nu nog de stopcontacten en lichtknoppen plaatsen en dan kan de elektricien komen om een nieuwe zekeringenkast te plaatsen en alles aan te sluiten.
Au Cercle Des Chênes
)
). Nu moet de loodgieter nog dringend langs komen om de chauffage te plaatsen en de waterleiding aan te sluiten.
. 
) was het dan eindelijk aan ons. Die dokter betast die voet, vraagt eens of het pijn doet, we leggen uit dat het nooit pijn heeft gedaan behalve vlak na het vallen, en dan zegt hij doodleuk: niets aan de hand die voet is nooit gebroken geweest 
. Als je geen pijn hebt kan het gewoonweg geen breuk zijn!
.
!!
