Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
09-12-2011
We doen voort.
Weer of geen weer (de laatste dagen is het hier bewolkt en kil met af en toe een beetje regen) Rudy werkt buiten verder aan de muren. Bij zo'n miezerig weer blijf ik liever binnen.
De tweede en derde muur, die langs de kant van het terras aan de kamer Muscari zijn al even klaar. De muur aan het zwembad is nu bijna helemaal uitgepikeerd en het bovenste gedeelte is ook al opnieuw opgevoegd. Vermits ik niet helemaal boven op die hoge stelling durf heeft Rudy dat alleen moeten doen.
Het is bijna zover, de feestdagen komen eraan en dat betekent ook dat het jaar er weer bijna opzit! Wij hebben nog geen concrete plannen voor de kerstdagen maar ik heb wel al voor de nodige sfeer gezorgd. De kerstboom staat te pronken en hopelijk houd hij zijn naalden tot nieuwjaar, want het is de allereerste keer dat we een boom zonder wortels gekocht hebben. Het eerste jaar dat we hier woonden kwamen we toevallig terecht bij een kweker van kerstbomen die ook aan partikulieren verkoopt. Het aanbod in de supermarkten is hier echt erbarmelijk en dus waren we erg blij met die kweker. Nu is het zo dat 90% van de Fransen blijkbaar een kerstboom zonder wortels koopt en de keuze in die met wortels was dus steeds erg beperkt. Vermits ik dit jaar nu toch eindelijk eens een "Nordman" wou, moesten we wel een afgezaagde nemen want die worden niet verkocht met wortels. Maar als we de kweker mogen geloven blijven de naalden er zeker aan tot na nieuwjaar! Afwachten maar!
Natuurlijk kreeg ik bij het versieren van onze boom direkt hulp. Neen, niet van Rudy, maar wel van Rufus! Die heeft al ontdekt dat je lekker kunt spelen met die mooie glinsterende kerstballen. Gelukkig is er nog geen enkele gesneuveld, maar ik hou mijn hart vast telkens dat die 2 kleine rakkers een aanval doen op die mooie kerstballen!
Nog wat extra guirlandes met lichtjes zorgen voor extra sfeer.
Treintickets boeken via internet, het is toch niet alles hoor! Onze Kerim trekt bijna iedere vakantie naar België, en wie moet er zorgen dat de tickets op tijd geboekt worden, juist... ik dus.
De tickets voor de eindejarsdagen liggen al lang klaar en nu ben ik bezig met die voor de krokusvakantie. Bordeaux-Brussel en Brussel-Bordeaux zijn ook al ok maar Kerim moet natuurlijk eerst in Bordeaux geraken en daar ligt het probleem!
De enige trein die hij kan nemen vertrekt om 9u47 in Agen en komt aan om 11u14 in Bordeaux, dat wil zeggen dat hij daar dan 5 ( juist, vijf ) uur moet wachten op zijn TGV naar Brussel. Een andere mogelijkheid is dat hij een boemeltrein neemt maar dan is hij 3,5 uur onderweg i.p.v. 1,5 uur, en dan moet hij ook nog eens een uur wachten op zijn aansluiting!
Nu kan je op de site van "sncf" rechtstreeks vragen stellen en dat probeerde ik dus. In mijn beste Frans stelde ik mijn vraag op en vroeg aan "Lea" of er geen andere mogelijkheid was om op 20 februari in Bordeaux te geraken. Ik kreeg als antwoord dat mijn zin "te lang" was en dat ze me dus niet kon helpen! Ik was en toen schreef ik op het formulier "trut" Onmiddelijk kreeg ik dit antwoord: Voudriez-vous reformuler votre phrase s'il vous plaît ? Ik heb dat woordje maar niet vertaald in het Frans en heb het opgegeven
Kerim heeft dus nog steeds geen ticket Agen-Bordeaux!
Zaterdag was er naar jaarlijkse gewoonte het etentje met Vlamingen. Vermits Saskia het zonnige zuiden geruild heeft voor het noorden van Frankrijk was het Dimitri die met de hulp van Annick de organisatie op zich nam. Saskia was voor de gelegenheid wel overgevlogen en was er dus ook bij.
We kwamen samen in de "Auberge Du Relais Cathares" in Cambon-les-Lavaur, nog een heel stuk voorbij Toulouse. Het restaurant viel reuze mee, het eten was lekker en het gezelschap, zoals steeds, aangenaam! We zagen heel wat oude bekenden terug en maakten natuurlijk ook kennis met nieuwe Vlamingen die zich in het zuiden gevestigd hebben. Na afloop van de uitgebreide maaltijd werd de avond afgesloten bij Dimitri en Christophe thuis, die op zo'n 10-tal km van het restaurant wonen.
Het blijft toch leuk om elkaar zo één keer per jaar terug te zien en dan met een ganse groep Vlamingen samen te zijn en lekker bij te praten. Voor degenen die dichter in de buurt van Toulouse wonen is er natuurlijk ook 1x per maand de "Vlaamse vrijdag", maar voor ons is het toch wat ver rijden om daar regelmatig naartoe te gaan. Wij willen Dimitri en Annick nog van harte bedanken voor de organisatie en Dimitri en Christophe voor het gastvrije onthaal! Et merci Christophe et Dimi pour le petit déjeuner! Tot volgend jaar in Cahors
We hebben vandaag genoten van een gezellige zonnige dag in Cahors en dat samen met Claude, Isabelle en Maurice. Na een korte stadswandeling met koffiepauze, gingen we naar de Pont Valentré.
's Middags gingen we natturlijk eten op "de boot" en zoals steeds was het eten lekker en vooral de dessertjes zagen er weer prachtig uit en smaakten heerlijk.
Maurice was zoals altijd super braaf en at aan tafel zijn buikje lekker rond. Vooral zijn dessert, een ijsje, vond hij lekker en aan de caneléetjes van bij de koffie kon hij niet weerstaan!
Na de middag slenterden we nog wat door de oude stad en deden nog een terrasje. We reden naar huis via Puy L'Evèque waar we nog stopten in de buurt van Vire sur Lot in het erg gezellig café-atelier "Le Caillau" (http://www.lecaillau.com/) dat uitgebaat wordt door Engelsen. Je kan er in een mooi decor koffie drinken of iets eten en je kan er ook zelf poterie beschilderen. Dit is misschien wel een leuk idee voor de gasten om met kinderen te doen. De beschilderde stukken worden ter plaatse geglazuurd en gebakken en kunnen na 4 dagen opgehaald worden.
Het was een heerlijke dag en Rudy was blij dat hij na 16 dagen eindelijk nog eens een vrije dag had Na al dat uitpikeren en voegen was hij daar echt wel aan toe!
Nu ja, zaterdag is er het jaarlijkse etentje met Vlamingen in de buurt van Toulouse en we gaan er een echt weekendje van maken. Morgen vertrekken we richting Toulouse waar we eerst naar Ikea gaan. Zaterdag gaan we dan gezellig eten samen met oude bekenden (waar we al naar uitkijken) en waarschijnlijk ook nieuwe gezichten.
Dat wordt dus nog een gans weekend ontspannen, en daarna kunnen we er hopelijk met nieuwe moed terug invliegen!
Onze Rosso is amper 5 maand maar hij vangt al muizen dat het een lieve lust is! Liefst van al brengt hij zijn trofeeën naar binnen zodat wij zeker goed kunnen zien wat hij al allemaal kan vangen Nu ja, jong geleerd is oud gedaan zullen we maar denken en al bij al is het wel fijn dat onze 5 katten het muizenbestand hier binnen de perken houden!
Vijf katten in huis dat is soms toch echt niet te doen! Vooral 's morgens als ze eten willen is het een echt zottekot! Ze miauwen om ter hardst, draaien rond Rudy zijn benen en sommige (Poema en Rufus) kunnen echt niet wachten en springen constant op het aanrecht om al een aanval te doen op het blik. Huguette, die de katten komt eten geven als wij op vakantie gaan, weet echt niet hoe we het klaarspelen Bij haar vliegen de kommetjes met eten al in het rond voor ze op de grond staan Ik moet toegeven het is een hele kunst om niet over de één of andere kat te vallen als ze zo rond je benen draaien en de volle kommetjes heelhuids op de grond zetten lukt bij ons ook niet altijd Maar als ze dan eindelijk beginnen te eten zijn ze voor een paar "seconden" (je kan echt niet spreken van "minuten") rustig. Tot de eerste zijn kommetje leeg is (meestal is dat Poema) en die direkt een aanval doet op het eten van één van de andere vier Ondertussen zitten Sirka en Folie rustig te wachten tot de katten allemaal gedaan hebben met eten, dan kunnen zij de kommetjes gaan "afwassen".
Zoals beloofd hier de eerste voor, tijdens en na foto's van de eerste muur die volledig opnieuw gevoegd is. Al zeg ik het zelf het resultaat is prachtig!
Een ongeluk komt nooit alleen zegt men en bij ons is dat van toepassing op... tegenslag met toestellen enz.
Een paar weken geleden deed Rudy zijn boormachien het niet meer, maar ja hij had dat gekocht in '77 ( ja echt, 1977) en dat machien heeft dus echt wel dienst gedaan! Allez, wij dus een nieuw gaan kopen, dit keer op batterijen en ik ben eens curieus hoe lang dat spel gaat marcheren
Om in de "werkmachines" te blijven was het volgende dat stuk ging de kettingzaag. Nu ja, da's hier om de 2 à 3 jaar dat die hun geest geven, dus daar stonden we niet van te kijken. Dus, een nieuwe gaan kopen!
Daarna was het onze printer die het opgaf, en dat na amper 2 jaar . We hadden nog nieuwe inktpatronen in reserve liggen dus wij op zoek naar een nieuwe printer en dus liefst dezelfde. Noppes dus, dezelfde kan je niet meer krijgen dus werd het een nieuwer model van hetzelfde merk, met .... ja een ander soort inktpatronen
Ondertussen was Kerim ook nog met de Mitsubishi naar de autocontrole geweest en ja, de 2 voorbanden waren versleten en moesten vervangen worden Weer kosten
Gisterenmorgen was het dan de beurt aan de betonmolen, na 6 jaar trouwe dienst gaf hij forfait en dus gingen Rudy en Anthony een nieuwe kopen. Het is krak hetzelfde model enkel het kleurtje is wat meer flashy!
Om een lang verhaal kort te maken, het geld is op deze maand
Ja, eindelijk ben ik aan't meehelpen. De eerste 2 muren zijn volledig uitgekapt en dinsdag zijn Rudy en Anthony beginnen te voegen. Ik had een afspraak die al weken vast lag dus mocht ik nog een dagje "rusten". Gisteren ben ik dan begonnen aan mijn eigen "muurtje" te voegen. In de voormiddag hadden we wel al een verplichte pauze, want Anne en Tommy kwamen onverwachts langs. Ze hebben een paar weken vakantie en die brengen ze door in hun huis in Frespech, daarna keren ze terug naar Abu Dabi. We hielden dus een extra lange koffiepauze
Na het koken en eten vloog ik er na de middag dan terug in. En ik heb het geweten s'Avonds deden mijn armen serieus pijn, ik wist niet hoe ik ze moest houden, leggen of steken toen ik in mijn zetel voor tv zat. Enfin, deze morgen was alles terug ok en dus zijn we er vol goede moed terug aan begonnen. Normaal gezien zullen morgen de 2 eerste muren volledig klaar zijn Dus in't weekend volgen de foto's van het resultaat!
Sinds gisteren heeft Rudy de hulp gekregen van Anthony. Doordat Anthony een echte professionele stelling heeft, kunnen ze nu tot helemaal bovenaan de muren werken. Gisteren hebben ze de eerste 2 muren volledig verder uitgekapt zodat die klaar waren om vandaag beginnen te voegen.
Vanmorgen, na de nodige voorbereidingen, werden dan de eerste betonmolens gedraaid met zand, renocal en water.
Ook de Shouby komt "meehelpen" met zijn baasje. Af en toe mag hij samen met onze Folie een beetje spelen in de tuin, maar na een tijdje wil Shouby altijd laten zien dat hij wel degelijk een reu is en dan scheiden we ze maar weer.
Kerim is thuis voor het weekend, maandag vertrekt hij terug naar Cahors voor zijn laatste stageweek. Gisteren had hij afgesproken met Oliver dus zat zijn dag vol, maar vandaag is hij al van deze morgen Rudy aan't helpen. Rudy pikeert de stukken los die met zware beton "gevoegd" zijn en Kerim werkt dan alles verder af met het kleine toestel. Gelukkig is het hier nog steeds ongelooflijk prachtig weer, er staat wel een beetje wind, maar de zon schijnt de ganse dag en het is toch 19° in de schaduw. Ideaal weer om buiten te werken! We hebben er deze middag trouwens nog maar eens van geprofiteerd om buiten te eten.
Het zand en de Rénocal die we nodig hebben om te voegen zijn ondertussen ook geleverd. Rudy heeft het zand op het terras laten kappen, dan ligt het op een propere ondergrond, en met een zeil erover blijft het droog en wordt het geen "kattebak" voor onze 5 poezen Nog een voordeel , we zullen nu wel moeten voortdoen, zodat die hoop zand opgebruikt is tegen dat het nieuwe seizoen begint
We waren het al lang van plan en hadden het er al dikwijls over gehad; ons huis zou er veel mooier uitzien als het helemaal mooi opgevoegd zou zijn. En de kogel is door de kerk, deze winter gaat het gebeuren
Het zal een enorm werk worden, en we weten niet hoelang we er gaan over doen, maar we zien wel hoever we geraken! We gaan muur per muur aanpakken en als we't beu zijn.... dan is de rest voor volgende winter
Kerim wil alvast mee helpen (als hij al eens thuis is ), Rudy ziet het helemaal zitten, en waarschijnlijk krijgen we ook nog "professionele" hulp. Ondanks dat Rudy ook wat last heeft van een verkoudheid is hij er al serieus ingevlogen! Dankzij het materiaal van Anthony, zal het "uitkappen" van het oude voegwerk alvast veel vlotter gaan dan dat we dat allemaal met de hand zouden moeten doen. Maar toch zal dat ook nog een héél zware klus worden die ongeveer 30 werkdagen in beslag zal nemen! En dan hebben we het nog niet over het voegen zelf, hoe lang dat zal duren daar hebben we nu nog totaal geen idee van!
Het begin: de muur naast de keuken voor!
Rudy in actie.
Dezelde muur na het uitpikeren.
Achter de hoek, hier moet er wel met een stelling gewerkt worden!
Ja, er is er weer eentje geschrapt van het lijstje
De vuilbakken, die er al sinds vorig jaar helemaal verroest bij stonden hebben een nieuw laagje verf gekregen. En ook voor de petanquespelers is er goed nieuws de "cochonnettes" hebben ook een heel opvallend kleurtje gekregen zodat iedereen het kleine balletje nu goed zal zien liggen Dus, geen excuses meer bij de verliezers, omdat ze "zogezegd" het klein balletje niet konden zien
Voor en na
Ondertussen is Rudy helemaal klaar om aan een héél groot werk te beginnen!!! Iets dat al een paar jaar in ons achterhoofd zat en waar we al lang aan wilden beginnen! De voorbereidingen zijn gestart, het materiaal bijna allemaal in huis, en hulp onderweg!
Omdat het hier nog steeds prachtig weer is wilden we ervan profiteren om nog te genieten van een weekje vakantie. Vermits ik met een serieuze verkoudheid zat vertrokken we een dagje later dan voorzien en uiteindelijk keerden we al na 2 dagen huiswaarts vanwege diezelfde heel hardnekkige verkoudheid
We reden richting Pyreneeën en gingen nadat we de markt in Bagnères-de-Bigorre bezochten, op bezoek bij Karine en Rudi in Antist, zodat we eens met eigen ogen konden zien welke verbouwingen ze al allemaal gerealiseerd hebben. Je kan hun verhaal trouwens ook volgen op deze blog : http://antistlesfaitsdivers2.blogspot.com/ Ze hebben al heel wat werk verzet en als alles goed gaat moeten ze volgend seizoen zeker hun eerste gasten kunnen ontvangen. We werden heel hartelijk ontvangen en in de namiddag genoten we op het terras, waar trouwens een prachtige Kakiboom staat ( laten staan hé Rudi ), van het zonnetje en kregen we uitleg over al de bezienswaardigheden in de buurt.
We maakten samen ook een flinke wandeling in de buurt en genoten van de prachtige uitzichten op o.a. de Pic du Midi. Ook Sirka en Folie, die zich al heel wat beter voelt na haar operatie, haalden hun hartje op.
De volgende dag maakten we nog een rondrit langs de Col d'Aspin, maar omdat ik mij echt rotslecht voelde na nog maar eens een ganse nacht hoesten en keelpijn beslisten we om vervroegd terug naar huis te keren, temeer omdat Rudy ondertussen ook al begon te hoesten
We gaan zonder twijfel zo vlug mogelijk nog eens terug richting Pyreneeën want het is echt een prachtige streek!
En nu ga ik dus eerst eens goed uitzieken en afwachten of Rudy het al dan niet ook zitten heeft!
Onze eerste eigen appelsientjes zijn rijp! Alhoewel, de eerste oogst maar pover is De meeste appelsienen zijn onderaan opengebarsten, waarschijnlijk heeft ons boompje te droog gestaan, en door dan ineens te veel water te krijgen zijn ze echt gebarsten. De vrucht zelf was trouwens niet te eten: veel te droog! Maar de schillen ga ik wel gebruiken om voor het eerst zelf "orancello" te maken. Mijn zelf gemaakte limoncello valt hier steeds goed in de smaak, maar vermits Rudy geen citroen lust zou hij graag hebben dat ik hetzelde recept eens maak met appelsien i.p.v. met citroen. Daar gaan we dus binnenkort werk van maken!
Folie is stilletjes aan terug "de oude" aan"t worden. Deze morgen heeft ze al haar brokjes op gegeten en ze wandelt al regelmatig terug naar buiten. De wonde doet blijkbaar nog wel wat pijn, want als ze moet rechtstaan doet ze dat toch wel erg voorzichtig. Rudy is nu met haar naar de dierenarts voor controle en hopelijk is alles in orde.
Gisteren gingen Rufus en Rosso gezellig samen bij onze Folie liggen, het was net of ze wilden haar wat opbeuren. Ze geven echt kopjes en likjes aan Folie, het is prachtig om ze bezig te zien. De 2 katertjes zijn trouwens al helemaal hersteld, maar ja, een castratie is natuurlijk maar een kleine ingreep in vergelijking met een sterilisatie.
Na weken van twijfelen en na overleg met Bénédicte hebben we besloten om onze Folie te laten steriliseren. We willen het risico niet meer lopen dat er bij een zwangerschap iets zou mis gaan (zoals bij Sirka), en zelfs al gaat alles goed, hoe vindt je hier genoeg mensen die bereid zijn om zich een Golden aan te schaffen en er dan ook nog héél goed voor te zorgen ook? We weten van Bénédicte, die meestal toch maar 2 nestjes per jaar heeft, en een ervaren kweekster is die leeft voor haar Goldens, hoe moeilijk het is om haar puppies bij fatsoenlijke gezinnen onder te brengen.
Dus, geen pups voor Folie!
Ook Rufus en Rosso waren oud genoeg voor een castratie, wat we zowieso laten doen bij al onze katers, en dus vertrokken we vanmorgen om 7u30 richting dierenarts met 2 katten en 1 hond.
Voor we goed en wel vertrokken waren had er één van de katten een "boodschapje" gedaan in de poezenmand. Dat werd dus een rit met serieuze "geurhinder". Folie was ook al een beetje over haar toeren, precies of ze wist dat er iets stond te gebeuren. We lieten onze "beestenboel" in de goede handen van Claire en deze namiddag om 15u mochten we iedereen terug gaan ophalen.
Rufus en Rosso zijn nog nooit zo rustig geweest en liggen nog steeds te slapen. Af en toe doen ze een poging om rond te wandelen, maar het is meer waggelen dan lopen en dus gaan ze maar terug in hun zetel liggen.
Folie had het koud en die hebben we ondergedekt om verder te slapen. Ze heeft enkel serieus gedronken en voor de rest slaapt ze rustig verder. Donderdag moeten we terug voor controle en maandag de 21ste mogen de draadjes eruit.
Au Cercle Des Chênes
en toen schreef ik op het formulier "trut" 
. We hadden nog nieuwe inktpatronen in reserve liggen dus wij op zoek naar een nieuwe printer en dus liefst dezelfde. Noppes dus, dezelfde kan je niet meer krijgen dus werd het een nieuwer model van hetzelfde merk, met .... ja een ander soort inktpatronen 
Weer kosten 
Rudy in actie.
de "cochonnettes" hebben ook een heel opvallend kleurtje gekregen zodat iedereen het kleine balletje nu goed zal zien liggen 
