Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
12-11-2011
Appelsientjes.
Onze eerste eigen appelsientjes zijn rijp! Alhoewel, de eerste oogst maar pover is De meeste appelsienen zijn onderaan opengebarsten, waarschijnlijk heeft ons boompje te droog gestaan, en door dan ineens te veel water te krijgen zijn ze echt gebarsten. De vrucht zelf was trouwens niet te eten: veel te droog! Maar de schillen ga ik wel gebruiken om voor het eerst zelf "orancello" te maken. Mijn zelf gemaakte limoncello valt hier steeds goed in de smaak, maar vermits Rudy geen citroen lust zou hij graag hebben dat ik hetzelde recept eens maak met appelsien i.p.v. met citroen. Daar gaan we dus binnenkort werk van maken!
Folie is stilletjes aan terug "de oude" aan"t worden. Deze morgen heeft ze al haar brokjes op gegeten en ze wandelt al regelmatig terug naar buiten. De wonde doet blijkbaar nog wel wat pijn, want als ze moet rechtstaan doet ze dat toch wel erg voorzichtig. Rudy is nu met haar naar de dierenarts voor controle en hopelijk is alles in orde.
Gisteren gingen Rufus en Rosso gezellig samen bij onze Folie liggen, het was net of ze wilden haar wat opbeuren. Ze geven echt kopjes en likjes aan Folie, het is prachtig om ze bezig te zien. De 2 katertjes zijn trouwens al helemaal hersteld, maar ja, een castratie is natuurlijk maar een kleine ingreep in vergelijking met een sterilisatie.
Na weken van twijfelen en na overleg met Bénédicte hebben we besloten om onze Folie te laten steriliseren. We willen het risico niet meer lopen dat er bij een zwangerschap iets zou mis gaan (zoals bij Sirka), en zelfs al gaat alles goed, hoe vindt je hier genoeg mensen die bereid zijn om zich een Golden aan te schaffen en er dan ook nog héél goed voor te zorgen ook? We weten van Bénédicte, die meestal toch maar 2 nestjes per jaar heeft, en een ervaren kweekster is die leeft voor haar Goldens, hoe moeilijk het is om haar puppies bij fatsoenlijke gezinnen onder te brengen.
Dus, geen pups voor Folie!
Ook Rufus en Rosso waren oud genoeg voor een castratie, wat we zowieso laten doen bij al onze katers, en dus vertrokken we vanmorgen om 7u30 richting dierenarts met 2 katten en 1 hond.
Voor we goed en wel vertrokken waren had er één van de katten een "boodschapje" gedaan in de poezenmand. Dat werd dus een rit met serieuze "geurhinder". Folie was ook al een beetje over haar toeren, precies of ze wist dat er iets stond te gebeuren. We lieten onze "beestenboel" in de goede handen van Claire en deze namiddag om 15u mochten we iedereen terug gaan ophalen.
Rufus en Rosso zijn nog nooit zo rustig geweest en liggen nog steeds te slapen. Af en toe doen ze een poging om rond te wandelen, maar het is meer waggelen dan lopen en dus gaan ze maar terug in hun zetel liggen.
Folie had het koud en die hebben we ondergedekt om verder te slapen. Ze heeft enkel serieus gedronken en voor de rest slaapt ze rustig verder. Donderdag moeten we terug voor controle en maandag de 21ste mogen de draadjes eruit.
Voor het 2de jaar op rij hebben we onze eigen siervruchten staan achter de schuur. Hoe ze daar gekomen zijn weten we niet maar vorig jaar stonden ze er voor het eerst en dit jaar staan ze er weer en er zijn een paar variëteiten bijgekomen.
Ze brengen wat kleur op onze tafels nu we hier al sinds gisteren in de regen zitten. De volgende dagen voorspellen ze nog meer regen, maar gelukkig is het hier niet zoals aan de Côte d'Azur, waar er zware overstromingen zijn. Het was trouwens toch eens hoog tijd dat er wat regen viel na al die weken van droogte. Het gras is hier nog steeds "ros" en hopelijk krijgt het nu nog even een boost dankzij de regen, zodat onze kippen in de winter op een "groene" wei zitten.
Door de geboorte van de tweeling van Siem en Sara is den bompa van Antwerpen nu overgrootvader van de eerste mannelijke "de Ruijter". En natuurlijk is hij daar erg fier op! We gingen dan ook samen met Siem en Sara en Lenn en Nore naar den bompa, en wees maar zeker dat er foto's gemaakt werden. Binnenkort zal er in de Gazet van Antwerpen ook nog een artikeltje met foto verschijnen, we zijn benieuwd!
Wel: o.a. héél veel gaan eten en koffietjes gaan drinken. Vrienden en familie bezoeken. Gaan shoppen met onze 2 jongste zonen en als extraatje mocht ik ook nog eens met mijn oudste zoon gaan shoppen
We gingen ook voor de allereerste keer naar een voetbalmatch kijken , want we wilden onze Nils nu toch wel eens zien spelen Hij maakte zelfs een goal, maar... we misten de moment suprème , blijkbaar waren we juist naar de honden aan't kijken
Na een vlotte terugreis kwamen we vanavond terug thuis, nadat we een tussenstop hielden in Cahors om daar Kerim op zijn stageplaats achter te laten. De komende 4 weken zal hij stage doen in "Le Chartreuse".
En dan nu, zoals beloofd, de eerste foto's van ons verblijf in België.
We hadden er lang moeten op wachten, maar vorige week konden we eindelijk volop genieten van onze kleinkindjes. Zondagvoormiddag gingen we dan ook dadelijk naar Siem en Sara om de tweeling te bewonderen.
De eerste kennismaking van Nore met Pappi Rudy
Lenn bleef zalig verder slapen en trok zich niets aan van het bezoek.
Als wij naar België afreizen voorzien we familie en vrienden van verse eitjes, want tegen dat we terug thuis komen, hebben de kippen weer voor een nieuwe voorraad eitjes gezorgd.
Deze keer namen we ook druiven van eigen kweek mee, want er hangen nog steeds ettelijke kilo's druiven aan onze 2 druivelaars, veel te veel voor ons om op te krijgen.
We zijn ondertussen al een paar dagen in België en ook deze keer verliep de reis vlot.
Kerim brengt het grootste deel van zijn tijd door bij Eva (zoals we wel verwacht hadden ) en wij hebben al genoten van de kleinkindjes, het weerzien met ouders en kinderen en ook sommige vrienden zagen we al terug.
Zoals steeds hebben we een redelijk gevuld programma maar vermits we deze keer toch redelijk lang hier zijn hebben we af en toe toch een "rust"pauze. Voor mij dus op dit eigenste moment
Op foto's zullen jullie nog even moeten wachten, waarschjnlijk tot we terug thuis zijn, want dat is anders toch steeds een heel gedoe om die op verplaatsing te kopieren, verkleinen enz...
Met het weer hebben we hier trouwens echt geluk, tot nu toe hadden we één dag regen , het is wel fris maar als de zon erdoor komt is het toch aangenaam. Ideaal weer dus om tussendoor af en toe een wandeling te doen met Sirka en Folie!
Ja, als jullie dit lezen zijn wij onderweg naar België. De planning is dat we zaterdagnamiddag aankomen en dan zal het eerst richting Nils gaan, zodat ik een deel van het diepgevroren eten dat ik voor hem klaargemaakt heb, in zijn vriezertje kan steken. De rest gaat dan bij mijn ouders de diepvries in, dan kan hij daar regelmatig een portie meenemen. Natuurlijk gaan we ook de kleinkindjes opzoeken, Finn hebben we niet meer gezien sinds mei (buiten dan via de camera op skype). En Nore en Lenn is voor mij geleden van in augustus, en Rudy heeft hen nog niet gezien! Ze zullen in elk geval serieus gegroeid zijn. En dan bezoeken we natuurlijk ook nog zoveel mogelijk familie en vrienden.
Rudy meent het, hij gaat zijn klussenlijstje deze winter helemaal afwerken Gisteren heeft hij de afwateringsgootjes die in de oprit liggen, en die helemaal losgereden waren, gerepareerd.
Daarna heeft hij de elektriciteitsdraad van de lampen die aan de tonelles hangen eindelijk onder de klinkers gelegd en dan door de buizen van de tonelle naar boven gelegd. Dit werkje stond al een paar jaar op het lijstje en uiteindelijk was het maar een kleine klus, maar het moet er wel van komen natuurlijk!
Volgend seizoen gaan we in elk geval niet meer kunnen struikelen over de draden
Oktober is een echte notenmaand en als we gaan wandelen met de honden maken we van de gelegenheid gebruik om af en toe noten te gaan rapen. Sirka en Folie helpen natuurlijk met zoeken en ... met opeten
We laten de noten nu nog een tijdje drogen en dan begin ik aan het "kraken". Ik zal mij tijdens de winteravonden alvast niet vervelen .
Nu het seizoen gedaan is kunnen we stilletjesaan beginnen met de "winterklusjes".
Alle stoelen, tafels, ligstoelen, parasols en ook de tonelles zijn al opgeruimd en staan in de schuur. Nog juist één tafel en 4 stoelen, en 2 ligstoelen zijn er blijven staan, zodat wij ook nog kunnen genieten van het prachtige weer.
Rudy heeft natuurlijk weer een heel lijstje klaar met kleine en grotere klussen die deze winter moeten gebeuren en vandaag heeft hij al het eerste van zijn lijst kunnen schrappen
In de afgesloten kippenren maakte hij een trap zodat de kippen geen kruiwagens vol aarde meer in het slaaphok kunnen krabben. Ook aan de poort werd er een betonnetje gegoten zodat ze daar ook niet meer kunnen ontsnappen. En ook de emmers met water staan nu op een net betonnetje.
Of de kippen het verschil merken kan ik niet zeggen, maar mijn ventje is er gelukkig mee en dat is natuurlijk het belangrijkste
Het is hier nog steeds prachtig weer en we hebben al weken geen regen meer gehad. Het gras, dat er in de zomer nog vrij groen uitzag, is nu helemaal droog en ros. Veel planten hebben echt last van de droogte en we moeten water geven zoals normaal enkel in volle zomer.
De temperatuur van het zwembadwater was gisteren nog 24° en dus profiteerde Kerim ervan om, waarschijnlijk voor de laatste keer dit jaar, te gaan zwemmen. Ook Sirka en Folie mochten deze keer mee in het zwembad en ze genoten er met volle teugen van. Ze mogen enkel in ons zwembad als de laatste gasten vertrokken zijn en of ze dat weten!
Wie Penne d'Agenais al bezocht heeft is het misschien al wel opgevallen. Iets verder als "Café des arts" staat er een peperkoeken huizeke met heel veel bloemen en plantjes ervoor.
Blijkbaar heeft de bewoonster, er woont een dame alleen, gevoel voor humor
Onze poezen hebben allemaal een zwak voor mijn handwerkmandje, dat in onze living op de kast staat. Enkel onze Snowy gaat er nooit in slapen, maar zowel Santos als Poema liggen er regelmatig een dutje in te doen. Nu hebben Rufus en Rosso het mandje ook ontdekt, en als het al bezet is, dan kruipen ze er gezellig bij in, of ze gaan er onder hun tweetjes in slapen.
Na 6 jaar is het raadsel eindelijk opgelost. De boom die vanvoor naast de cipres aan onze inrit staat is een "Sorbus domestica" oftewel in het Nederlands, een "Peervormige lijsterbes".
We vroegen ons al heel lang af wat voor boom we daar staan hadden en niemand kon het ons juist zeggen. Ik moet er nu wel bijvertellen dat ik nog nooit echt de moeite had gedaan om het bv. eens op internet op te zoeken Nu heeft Willy, die hier samen met zijn vrouw Nora in september logeerde, het ons laten weten. Hij had een paar bladeren en vruchten mee naar huis genomen, en vermits hij erg geïnteresseerd is in planten en bomen is hij via via aan de juiste benaming van de boom geraakt. De peervormige lijsterbes is een plant uit de rozenfamilie en je ziet de boom vooral in zuid-Europa. De vruchten zouden geschikt zijn om te verwerken tot moes of compote, maar enkel als de vruchten overrijp zijn.
Zaterdag kwam Bénédicte samen met haar dochter Myriam eens kijken hoe onze Folie het stelt.
Ook Duncan, één van de broertjes van Folie was erbij en de kleine Jim, 5 maanden jong was ook van de partij.
Links Duncan, rechts Folie en vooraan Jim.
Folie kon het, zoals gewoonlijk, dadelijk uitstekend vinden met Duncan en Jim. Sirka daarentegen bleef ver uit de buurt van de honden. Duncan is evenals Folie een prachtige hond en hij zal in de toekomst zorgen voor het nageslacht bij SLH. (http://benedicte.rihl.pagesperso-orange.fr/) We zijn nog steeds ontzettend blij met onze Folie en als er ooit een moment komt waarop we weer een Golden zouden willen kopen twijfelen we geen minuut en gaan weer voor een hond van bij Bénédicte. Zij leeft voor haar honden en al de honden bij SLH zijn stuk voor stuk pareltjes met een ongelooflijk lief en zacht karakter!
Donderdag kwamen onze laatste gasten voor dit seizoen aan. Linda en Lucien hebben hun hondje Bonny mee gebracht. Het is een kleine "Lhasa Apso", een hondenras waar ik nog nooit had van gehoord! Het is in ieder geval een pittig beestje dat zeer zeker zijn mannetje staat!
Sinds gisteren zijn de temperaturen hier drastisch gedaald en dan spreken we van 10° 's morgens tot 17° in de namiddag. Fris dus na al die mmoie warme dagen! Gelukkig schijnt de zon nog regelmatig en dan is het toch weer echt aangenaam. De gasten hebben gisterenmorgen dan ook voor het eerst in lange tijd nog eens binnen moeten ontbijten, en ook gisterenavond hebben we de table d'hôtes in de living geserveerd, en dat bij een gezellig knetterende open haard.
Au Cercle Des Chênes
, want we wilden onze Nils nu toch wel eens zien spelen 
, blijkbaar waren we juist naar de honden aan't kijken 
en uiteindelijk was het maar een kleine klus, maar het moet er wel van komen natuurlijk!
