Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
15-10-2011
Franse humor.
Wie Penne d'Agenais al bezocht heeft is het misschien al wel opgevallen. Iets verder als "Café des arts" staat er een peperkoeken huizeke met heel veel bloemen en plantjes ervoor.
Blijkbaar heeft de bewoonster, er woont een dame alleen, gevoel voor humor
Onze poezen hebben allemaal een zwak voor mijn handwerkmandje, dat in onze living op de kast staat. Enkel onze Snowy gaat er nooit in slapen, maar zowel Santos als Poema liggen er regelmatig een dutje in te doen. Nu hebben Rufus en Rosso het mandje ook ontdekt, en als het al bezet is, dan kruipen ze er gezellig bij in, of ze gaan er onder hun tweetjes in slapen.
Na 6 jaar is het raadsel eindelijk opgelost. De boom die vanvoor naast de cipres aan onze inrit staat is een "Sorbus domestica" oftewel in het Nederlands, een "Peervormige lijsterbes".
We vroegen ons al heel lang af wat voor boom we daar staan hadden en niemand kon het ons juist zeggen. Ik moet er nu wel bijvertellen dat ik nog nooit echt de moeite had gedaan om het bv. eens op internet op te zoeken Nu heeft Willy, die hier samen met zijn vrouw Nora in september logeerde, het ons laten weten. Hij had een paar bladeren en vruchten mee naar huis genomen, en vermits hij erg geïnteresseerd is in planten en bomen is hij via via aan de juiste benaming van de boom geraakt. De peervormige lijsterbes is een plant uit de rozenfamilie en je ziet de boom vooral in zuid-Europa. De vruchten zouden geschikt zijn om te verwerken tot moes of compote, maar enkel als de vruchten overrijp zijn.
Zaterdag kwam Bénédicte samen met haar dochter Myriam eens kijken hoe onze Folie het stelt.
Ook Duncan, één van de broertjes van Folie was erbij en de kleine Jim, 5 maanden jong was ook van de partij.
Links Duncan, rechts Folie en vooraan Jim.
Folie kon het, zoals gewoonlijk, dadelijk uitstekend vinden met Duncan en Jim. Sirka daarentegen bleef ver uit de buurt van de honden. Duncan is evenals Folie een prachtige hond en hij zal in de toekomst zorgen voor het nageslacht bij SLH. (http://benedicte.rihl.pagesperso-orange.fr/) We zijn nog steeds ontzettend blij met onze Folie en als er ooit een moment komt waarop we weer een Golden zouden willen kopen twijfelen we geen minuut en gaan weer voor een hond van bij Bénédicte. Zij leeft voor haar honden en al de honden bij SLH zijn stuk voor stuk pareltjes met een ongelooflijk lief en zacht karakter!
Donderdag kwamen onze laatste gasten voor dit seizoen aan. Linda en Lucien hebben hun hondje Bonny mee gebracht. Het is een kleine "Lhasa Apso", een hondenras waar ik nog nooit had van gehoord! Het is in ieder geval een pittig beestje dat zeer zeker zijn mannetje staat!
Sinds gisteren zijn de temperaturen hier drastisch gedaald en dan spreken we van 10° 's morgens tot 17° in de namiddag. Fris dus na al die mmoie warme dagen! Gelukkig schijnt de zon nog regelmatig en dan is het toch weer echt aangenaam. De gasten hebben gisterenmorgen dan ook voor het eerst in lange tijd nog eens binnen moeten ontbijten, en ook gisterenavond hebben we de table d'hôtes in de living geserveerd, en dat bij een gezellig knetterende open haard.
Afgelopen woensdag gingen we voor de laatste keer s'morgens wandelen met de gasten. Dat waren enkel Marina en Bart, maar ook onze buren Marianne en Renee gingen mee om de buurt te verkennen.
Het was erg mistig en dus was er op de uitzichtspunten weinig meer te zien dan ... mist Maar we genoten toch nogmaals van de wandeling. Daarna trokken we naar goede gewoonte nog eens een fles "Marie Jacqmain" af en voor de gelegenheid dronk ook Rudy een glaasje mee. Ik hield het wijselijk bij water
Donderdag trokken we nog eens naar de markt in Libos en al dadelijk viel het ons op dat iedereen (allez, toch bijna iedereen ) daar rondliep met een stoel. We zagen dan ook vlug waar de mensen die stoeltjes kochten, het was aanschuiven geblazen! Zelfs op de parking gingen de mensen de stoelen rechtstreeks aan de camionette kopen en een heel deel van de marktkramers zat achter zijn kraam... op een stoel van.... 5 (ja, vijf!) euro Marina en Bart gingen voor de gelegenheid de stoeltjes eens proberen, maar vonden ze toch niet echt goed zitten!
Zou het kunnen dat er ergens één of andere container met stoelen verdwenen is???
De trouwe bezoekers van onze kookblog hebben er lang moeten op wachten, maar nu de rust hier weerkeert, vliegen we er terug in met nieuwe receptjes, getest en goedgekeurd door onze gasten!
Heb je een vraag, opmerking, suggestie, reactie, wil je een tof receptje delen of wil je gewoon een berichtje achterlaten? Ga je gang, reageren kan op ieder recept op de blog zelf of je kan ons ook mailen op: info@aucercledeschenes.com
Gisteren kwamen Marina en Bart aan. Ze namen de TGV tot Bordeaux en huurden daar een auto om verder tot hier te komen. Marina is al een vriendin van jaren, onze kinderen hebben heel lang samen op school gezeten en vooral Nils en Carl waren echte boezemvrienden. Voor Marina is het al de 4de keer dat ze naar hier komt en voor Bart de 2de maal. Deze keer is het wel een speciale reis voor hen want zaterdag zijn ze getrouwd en dus is dit hun huwelijksreis. Onze Nils was trouwens ook op het trouwfeest, spijtig genoeg konden wij er niet bij zijn, maar nu ze hier zijn zullen we zeker genieten van het samenzijn. We wensen hen nog een fantastisch leven samen!!!
Ook onze buren Marianne en Rene kwamen hier eten. Het was een erg gezellige avond en ja, op 3 oktober eten wij nog steeds buiten! Het was nog zo aangenaam warm dat de mannen tot 23u in een hemdje met korte mouwen zaten!
Met de herfst (alhoewel we dat hier nog niet echt merken) is het notenseizoen weer aangebroken. Iedere dag loop ik dus met mijn emmer rond in de tuin om noten te rapen en hopelijk krijg ik er weer voldoende bij elkaar zodat we terug onze eigen notenolie kunnen laten persen. Ik moet natuurlijk al die noten wel nog eerst allemaal kraken, (maar dat is winterwerk) en daarna moeten ze voldoende drogen voor ze kunnen geperst worden.
Sinds vorig jaar heb ik wel geleerd om me in deze periode voldoende te beschermen tegen de aoûtats! Die vervelende rode mini-spinnetjes leven in het gras en van het ogenblik dat je daar rondloopt kruipen de larven, (die trouwens microscopisch klein zijn en die je dus niet kan zien met het blote oog) via je armen en benen omhoog en nestelen zich in je huidplooien, waar ze je voorzien van talrijke beten die verschrikkelijk jeuken Dus iedere keer voor ik ga noten rapen spuit ik met een spray, die je koopt bij de apotheker, om te vermijden dat die beestjes op mij zouden kruipen. Tot nu toe heb ik er dit jaar nog niet te veel last van gehad en ik hoop dat dit zo blijft!
Toen we hier de eerste jaren woonden wisten we niets af van het bestaan van de aoûtats en als we dan vanaf eind augustus onder de beten zaten, wisten we compleet niet vanwaar die kwamen. Voor muggenbeten waren ze te klein en te talrijk, en dus vreesden we zelfs dat onze viervoeters vlooien hadden binnengebracht Gelukkig bracht de plaatselijke bevolking ons op de hoogte van het bestaan van deze lastige beestjes en via vrienden hoorden we dat er speciale spray's te verkrijgen zijn bij de apotheker, die we nu dus steeds bij de hand hebben!
Vermits wij hier momenteel genieten van echt zomerse temperaturen van rond de 30° profiteerden we ervan om al met het jaarlijkse snoeiwerk te beginnen. Eerst was het de beurt aan al de lavendel, en het is pas als je daaraan begint dat je merkt hoeveel we er staan hebben in onze tuin
Dan begonnen we aan het grotere werk. Aan de oprijlaan stond er een enorme bos buxus en die moest er na 6 jaar ook eindelijk aan geloven, zodat ik vanuit mijn keukenraam wat meer zicht krijg! Na de grondige snoeibeurt ziet het er niet echt mooi uit, maar we hopen dat hij er binnen een jaar of 2 weer prachtig bijstaat, maar dan wel een heel stuk kleiner!
Ook onze eucaliptusboom was weer de hoogte ingeschoten, ieder jaar krijgt die scheuten van meer dan 2 meter en dus moesten we die ook weer kortwieken. Al dat snoeihout breng ik dan met de tractor naar onze stookplaats, Rudy die mag achterop zitten zodat we onderweg onze lading niet verliezen
Ondertussen is alles al netjes opgestookt en kunnen we morgenvrooeg weer terug verder snoeien. Morgenavond komen er dan terug gasten aan en liggen de prioriteiten weer bij ontvangen, koken, kamers poetsen, enz...
We kregen vandaag onverwachts bezoeken van 2 mannen met de quad. Kerim was thuis en herkende direkt David, de zoon van Rik en Marleen van de Commodore, waar hij al 2 jaar vakantiewerk gedaan heeft. De mannen waren een toerke aan het doen met hun quads en ze passeerden hier toevallig. David en zijn gezin zijn hier al 2 keer op vakantie willen komen in het hoogseizoen, maar spijtig genoeg voor hen, zaten we steeds al vol geboekt. Rik en Marleen hebben een domein in Laroque Timbaut waar ze binnen een aantal jaar ook chambres d'hôtes willen beginnen, maar voorlopig zijn ze nog steeds aan't verbouwen. Sirka en Folie waren natuurlijk niet weg te slaan van de 2 mannen, maar ook Rufus voelde zich direkt op zijn gemak en ging lekker op de schoot van David liggen.
Vorige zaterdag ging ik met Kerim naar de huisarts omdat hij al een paar weken last had van oorpijn. Hij dacht dat hij weer een oorontsteking had door teveel onder water te zwemmen maar dat was blijkbaar toch niet het geval. Zondag had hij ook keelpijn en blijkbaar was hij dus gewoon ziek aan't worden. Maandag en dinsdag bleef hij thuis van school, maar zwaar ziek was hij zeker niet, en dus ging hij woensdag terug naar school. Donderdagmorgen om 8u kregen we al telefoon van de schoolverpleegster om te vragen of hij naar huis mocht komen want hij had koorts. Dus tegen 's middags was hij hier terug, maar de koorts was weg en kwam niet meer terug!
Vanmorgen vertrok Tom terug naar België, zijn vakantie zit er weer op. Ondertussen is hij na een kleine omweg op de Brusselse ring , goed thuis geraakt.
Als er geen gasten zijn proberen wij om iedere dag een wandeling te maken met de honden. Vanavond deden we een stuk van de "Le Mas" wandeling.
Telkens als we hier in de omgeving wandelen prijzen we ons gelukkig dat we in zo'n prachtige streek te wonen. Hier kan je nog echt genieten van de rust en de stilte en het uitzicht is soms adembenemend.
We waren vandaag uitgenodigd bij onze nieuwe buren, Marianne en Rene van "Le Trel". Het was voor mij de eerste keer dat ik het domein helemaal zag, want met de vorige hoogbejaarde Engelse eigenaars, hadden we helemaal geen contact. Nu zijn onze buren Nederlanders en taalproblemen zijn er dus al zeker niet We hadden hen al een paar keer ontmoet en ze kwamen ook al eens bij ons langs maar ondertussen zijn ze helemaal geïnstaleerd in "La douce France" en zijn ze ook begonnen met verbouwingswerken. Het was erg gezellig en waarschijnlijk zien we ze heel binnenkort al terug.
Zaterdag vertrokken Patrick en Corry naar huis, en Nils mocht met hen meerijden. Ondertussen is hij goed in Leuven geraakt en we willen langs deze weg Corry en Patrick nog eens heel erg bedanken voor het meenemen van Nils.
Nina en Ilse zijn verder door gereisd naar de Prvovence waar ze nog een weekje gaan genieten samen met hun 2 sloebers, Simba & Sem. Volgend jaar zullen ze al voor de 4de keer terug komen, maar dan misschien eens in het voorjaar!
Vanmorgen was het dan de beurt aan Marcel en Monique om huiswaarts te rijden, nadat ze 14 dagen bij ons verbleven. Hen zien we volgend jaar ook terug.
Nu zijn we een weekje alleen, enkel Tom is hier nog, en dan komen de laatste gasten voor het seizoen aan. Deze week gaan we alleszins zelf nog eens kunnen genieten van het prachtige nazomer weer. Gisteren was het een iets mindere dag, maar vandaag is het weer volop zon en het zou de ganse week mooi blijven met temperaturen tot 30°. Ideaal dus om te genieten in "La douce France"
Ondanks het feit dat gisteren officieel de herfst begonnen is, genieten wij hier momenteel nog van zomerse temperaturen. Nina en Ilse logeren hier al voor het derde jaar op rij, maar het is de eerste keer dat ze "moedig" genoeg zijn om het zwembad in te duiken. Marcel moest het als enige man tegen 3 vrouwen opnemen in het zwembad, maar of hij daar kwaad om was ???
Corry en Patrick gingen gisteren de sportieve toer op, eerst wandelden ze naar Penne, goed voor 13km heen en terug en dat bij een temperatuur van 26°. Na een tussenstop hier, om wat bij te drinken , trokken ze nog te voet tot in Auradou. de heenweg is makkelijk; da's enkel dalen, maar de terugweg dat is serieus bergop! Toen ze terug hier kwamen trakteerden ze iedereen op bubbels.
Het was zo'n mooi weer dat we gisterenavond terug buiten aten en het bleef echt aangenaam zacht, een dikke trui was absoluut niet nodig. Vnmorgen konden de gasten ook weer buiten ontbijten want de zon was al vroeg van de partij. Als we Meteo France mogen geloven wordt het vandaag 28°
Van Nina en Ilse kregen onze woefies een erg origineel cadeau: zelfgebakken hondenkoekjes die dan ook nog verpakt waren in een mooie glazen pot! Ik heb er niet van geproefd, maar de honden vinden ze blijkbaar heerlijk! Voor ons hadden ze heerlijke Belgische pralines en chocolade bij, en dat blijft natuurlijk altijd even lekker
Vermits Sem nog maar een pup is van 5,5 maand is Nina nog volop bezig met hem op te leren. Hij wordt dan ook héél dikwijls beloond met een hondenkoekje als hij flink is, en laat daar nu toch wel 3 andere honden zijn die telkens als ze het woord "koekje" nog maar horen (of ruiken ) ook klaar zitten om mee te snoepen
Sinds vrijdag logeren Lorenzo en Evelien hier. Zij dachten eerst een last minute te boeken naar Turkije maar kozen in laatste instantie toch voor "la douce France".
Patrick en Corry kwamen zondag aan en dus mochten ze dadelijk mee aanschuiven voor de koffie met taart. Omdat Nils hier nog is bakte ik zijn lievelingstaart: appeltaart.
Patrick en Corry zijn van plan om de wijde omgeving te verkennen, gisteren reden ze richting Sarlat en vandaag bezoeken ze Toulouse. Na een paar mindere dagen is vandaag de zon weer van de partij, en dus liggen Lorenzo en Evelien nu te genieten aan het zwembad. Vanmorgen bezochten ze Agen. De temperatuur van het zwembad is serieus gedaald de laatste 2 dagen, maar met een dikke 25° is het water nog steeds heel aangenaam om in te zwemmen.
Vandaag verwachten we weer oude bekenden, Ilse en Nina komen al voor het 3de jaar op rij naar hier in september. Vorig jaar was alleen Simba erbij maar nu hebben ze nog een 2de hondje, Sem, en die mag natuurlijk ook meekomen. Dat wordt vast en zeker weer spelen en rollebollen met Folie!
Op onze vrije dag trokken we nog eens richting St. Cirq Lapopie samen met de 3 zonen.
We hadden een super ontspannende dag en na een kleine tussenstop in Cahors, waar we nog vlug de Pont Valentré bezochten reden we terug huiswaarts.
's Avonds gingen we eten in de "Moulin de Dausse". Het was de eerste keer dat we daar gingen eten en het viel erg goed mee, en dus zeker voor herhaling vatbaar! Alleen spijtig dat het restaurant in de winter gesloten is!
Vanmorgen vertrokken Gerda, Anne-Sofie en Diederik richting Provence, waar ze nog een stukje aanbreien aan hun vakantie. Omdat ze het hier zo naar hun zin hadden hebben ze al ineens beslist om volgend jaar in september terug te komen, en ik ken er een paar die daar heel erg blij mee zijn Het zit zo, iedere dag kregen Sirka en Folie hun portie koekjes van Anne-Sofie, en ook de 2 kittens, Rufus en Rosso werden niet overgeslagen. Tegen het einde van hun verblijf wisten de honden al zo goed vanwaar de koekjes kwamen, en dus waren ze niet meer weg te slaan bij Anne-Sofie En ook de poesjes aten letterlijk uit haar hand
Bij het afscheid kregen we nog een mooie kaart met veel lieve woorden op, en dat deed ons natuurlijk heel veel plezier! De kaart krijgt zeker een plaatsje in ons gastenboek.