Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
06-08-2011
Citroenen en appelsienen.
Omdat onze citroenboom het zo goed doet en ik heerlijke limoncello maak van onze eigen citroenen hebben we ons vorig jaar ook een appelsienenboompje aangeschaft.
In de lente stond het boompje vol met honderden bloemetjes en na enkele weken hingen er massa's appelsientjes aan. Ik vreesde al dat het boompje zou knakken onder het gewicht van die groeiende vruchtjes, maar zover is het niet gekomen. De appelsientjes vielen met tientallen van de boom en gelukkig zijn er enkele die het gehaald hebben en nu dus uitgroeien tot mooie appelsienen! Nu maar hopen dat ze het uithouden tot na de winter want normaal zullen ze pas volgende zomer of zelfs de lente erna rijp zijn!
We hebben dit jaar allemaal super toffe gasten en ook deze week is het weer een leuke bende. Er wordt heel wat af gelachen en gebabbelt tot in de late (of moet ik zeggen "vroege") uurtjes.
Marc en Nell waren de eerste die aankwamen en het zijn sportieve mensen. Iedere dag maken ze een fikse wandeling en een partijtje ping-pong en petanque hoort er ook steeds bij.
Dan kwamen Peter en Anne met dochter Zoë en nichtje Kimberley toe. Zij logeerden al 2 keer bij Chantal en Marc en zijn nu voor de eerste maal bij ons te gast. Ze brachten voor ons een mooie korf met Belgische bieren mee! Ook hun vrienden Marc en Edith zijn ondertussen aangekomen en de 2 mannen trekken er regelmatig op uit met de fiets.
Gwenda en Gino zijn hier met hun kindjes Elien en Ieben. Gwenda zorgt ervoor dat het gesprek aan tafel zeker niet stil valt en Ieben kan al net zo goed tetteren als zijn mama. Het zijn trouwens 2 brave kindjes maar ze hebben wel pech dat er hier nu juist geen andere kindjes van hun leeftijd zijn.
Gisteren hielden de gasten een petanque tornooi; de vrouwen speelden tegen de mannen en het ging er hevig aan toe. De vrouwen wonnen en ik denk dat dit toch wel een beetje "pikte" bij het sterke geslacht!
's Avonds trakteerden Gino en Gwenda iedereen op bubbels om hun 10-jarig huwelijk te vieren en dat was weer de start voor een geslaagde table d'hôtes.
De tijd vliegt in onze chambres d'hôtes. De vorige lichting gasten zijn allemaal vertrokken, sommigen reizen nog verder, voor andere was het terug naar huis rijden. Raymonde en Albert zetten hun vakantie verder bij Chantal en Marc maar ook zij hebben al terug geboekt en wel voor 2013! Volgend jaar blijven ze thuis want dan hebben ze opnieuw een jonge puppy. Catherine en Filip reden nog verder naar de Ardeche en hadden dus een hele rit langs kleine wegen voor de boeg. We hopen dat ze goed op hun bestemming geraakt zijn, en wij kijken er al naar uit om hun hier volgend jaar opnieuw te ontvangen.
Na de diefstal van onze robot gingen we op zoek naar een nieuw exemplaar. In Villeneuve wilden ze ons een extra duur model aansmeren (de gewone hadden ze niet in stock) en dus reden we naar Agen waar we terug hetzelfde model kochten dat we ervoor hadden maar uiteraard in een nieuwere versie. In de winkel wisten ze ons te vertellen dat er nog mensen waren waar de robot uit het zwembad gestolen was en we kregen nog telefoon van onze nieuwe Nederlandse buren en ook daar was de robot gestolen! De dieven zijn dus blijkbaar niet alleen bij ons langs geweest! Ik zoek nu regelmatig op e-bay en Le bon coin om te zien of onze robot nergens te koop staat, maar tot nu toe zonder resultaat. We hebben alvast een foto genomen van de nieuwe robot en we gaan hem ook markeren!
Deze nacht hebben wij blijkbaar ongewenst bezoek gehad!
Vanmorgen ging Rudy zoals steeds het zeil van het zwembad oprollen en hij merkte meteen dat onze robot verdwenen was
Hij ging overal eens rondkijken, misschien had hij hem er vergeten in te leggen en had iemand hem herlegt. Niet dus. Ik ging op mijn beurt overal rondzien en kon alleen maar constateren dat de robot verdwenen was!
Filip was ondertussen al aan't zwemmen en die kon het ook niet geloven, zij slapen vlak bij het zwembad en hadden helemaal niets gehoord! Wij trouwens ook niet en iedereen slaapt met zijn venster open. De laatste gasten gingen maar slapen rond 1u30 en om 6u vanmorgen vertrokken Peter en An met hun dochters, dus daartussen moet er een dief hem komen stelen zijn.
Dit is de tweede keer dat ons zoiets overkomt, de eerste maal werd één van onze parasoldennen gestolen en nu dus de robot.
Het ergste is dan nog, buiten het feit dat het een erg duur spul is, al de tijd die je daarmee verliest, naar de Gendarmerie om aangifte te doen (1,5u !!! om een PV op te maken), dan naar de verzekering, maar blijkbaar is diefstal niet verzekerd, stormschade e.d wel Dan naar de zwembadwinkel om een nieuwe robot te kopen, maar die zijn op maandag gesloten, dus kan Rudy morgen nog eens op pad!
Enfin, leuk is anders en vanaf nu zullen we toch voorzichtiger worden, alles degelijk op slot en de robot 's nachts achter slot en grendel!
Zoals iedere vrijdag hadden we gisteren onze vrije avond, en we werden door Filip en Catherine net als vorig jaar uitgenodigd om samen met hen te gaan eten. We mochten dus gewoon onze beentjes onder tafel schuiven en gewoon genieten van het eten en het gezelschap! Nog eens een dikke merci Filip & Catherine! Hun vakantie zit er nog niet op, ze vertrekken pas dinsdag, maar ze hebben nu al terug geboekt voor volgend jaar, kwestie van zeker plaats te hebben
Maar het hoeven niet altijd kado's of dergelijke te zijn waar de gasten ons mee verrassen! Lotte maakte samen met haar mama Sofie een prachtig plakwerkje voor ons, en dat zegt meer dan genoeg Ondertussen heeft het een mooi plaatsje gekregen in de gastenliving!
Tussen al het dagelijkse werk moet er af en toe nog iets extra's gebeuren. Fruit dat rijp is moet verwerkt worden en een paar dagen geleden plukten we alle mirabellen en ik maakte er heerlijke confituur van, deze keer met vanille erbij.
Gisteren kregen we zowaar totaal onverwachts bezoek uit de lucht! Al de gasten zaten rond en in het zwembad te genieten van het mooie weer toen er in de lucht een ULM vliegtuigje toch wel heel erg laag overvloog, en dat niet één keer, maar een paar keer. Toen we het vliegtuigje niet meer hoorde beweerde Filip dat het in "onze" wei geland was. Iedereen, al of niet in badpak, trok dus naar voren om te gaan kijken wat er gaande was. Het bleek uiteindelijk niet in onze wei maar wel in die van onze "goede" gebuur "den boer" te staan, en de piloot stond al een praatje te slaan met Rudy die juist bezig was met het gras af te rijden. Bleek dat de piloot Ronald was, een Antwerpenaar die wij binnen 2 weken met zijn familie verwachten op de chambres d'hôtes. Hij was met zijn vliegtuigje in 4 dagen naar het zuiden gevlogen en kwam al eens een kijkje nemen op zijn toekomstige vakantieadres. Natuurlijk werden er heel wat vragen gesteld door de gefasineerde gasten en ook de kinderen stonden geboeid mee te luisteren. Na een korte pauze om de dorst te lessen steeg Ronald terug op en we zien hem en zijn vrouw en dochters dus binnen twee weken terug, maar dan komen ze gewoon met de wagen Ronald heeft trouwens een paar mooie luchtfoto's genomen van ons domein en normaal gezien krijgen we die binnenkort doorgemaild.
We zaten gisteren met de hele groep gasten op het terras van de "Maki" op de markt in Libos. Ook Jan-Hendrik en Helen waren we tegen gekomen en dat maakte dat we in het totaal met 17 waren, plus 2 honden We kennen ondertussen de trucjes al om aan drank te geraken, we schrijven alles zelf op een briefje, Rudy bezorgd dat dan aan onze vaste serveuse en met wat geluk worden na wat geduldig wachten de juiste drankjes aan onze tafels gebracht.
We zijn de laatste tijd weer in de watten gelegd door onze gasten. Albert en Raymonde brachten voor mij lekkere Belgische pralines en lectuur mee en Rudy werd verwend met een ganse korf Belgische bieren en ... Cent Wafers Ook de woefies werden niet vergeten! Kauwbenen, "tandenborstels" en gedroogde kip, ze zullen weer smullen!
Catherine had zoals vorig jaar weer een hele stapel maandbladen bij, heerlijk om in de winter bij te lezen!
Zoontje Kamil had al direkt een vriendinnetje gevonden om mee te spelen, Sara-Fina, het jongste dochtertje van Peter en An.
Sinds gisterennamiddag is het weer trouwens stilaan terug "normaal" aan't worden. De temperaturen zijn wel nog niet wat ze anders zijn in juli, maar we zien de zon toch terug en dat maakt iedereen gelukkig!
Zaterdag kwamen Hans en Sofie met hun dochtertje Lotte aan. Twee jaar geleden waren ze hier ook al samen met hun vrienden Filip en Catherine. Ze konden zaterdag en zondag nog genieten van een "redelijke" dag maar vandaag is het hier... nat, nat en nog eens nat (en niet van het plonsen in het zwembad ) Het regent met tussenpozen al de ganse dag
We werden ook nog eens heerlijk verwend door Hans en Sofie! Rudy kan weer genieten van Cent wafers en voor mij hadden ze heerlijke Belgische pralines bij!
Zondag kwam dan de rest van het nieuwe gezelschap aan. Albert en Raymonde kenden we nog niet, alhoewel het net is of we Raymonde al een beetje kennen! Ze is een trouwe blogbezoekster die dikwijls reageert en daardoor was ze toch al wat "gekend" door ons. Filip en Catherine komen met hun kinderen Fien en Kamil al voor het derde jaar op rij. Peter, An, Marja-Lisa en Sara-Fina wonen in Herent en vonden ons adres in de bloemenwinkel. Peter is trouwens ook een oude bekende van ons. Hij was in het lager onderwijs de turnleraar van onze jongens.
Zoals ieder jaar in de maanden juli en augustus is er iedere vrijdag een picknick in de "Musée du Foie Gras". Het was weeral heel lang geleden dat wij er nog eens een kijkje gingen nemen op een vrijdag en gisteren kwam het er eindelijk nog eens van. De gasten trokken ook allemaal richting picknick. Het is er echt een gezellige boel, er staan kraampjes waar je van alles kan kopen om te picknicken, van gebraden kip tot frietjes, fruit, wijn, escargots, brood enz. enz. Onder de pruimenbomen staan er houten picknick tafels waar je kan aanschuiven of je kan zelf een deken meebrengen en ouderwets gezellig op de grond zitten. Je bent ook absoluut niet verplicht om iets te kopen, sommigen mensen brengen alles van thuis mee en komen gewoon om mee te genieten van de sfeer. Er is muziek, een tombola, spelletjes voor groot en klein, en de kinderen kunnen een ritje te paard maken. Ik laat jullie mee genieten met een paar sfeerfoto's.
Lenn en Nore zijn al 1 week jong, en ze zijn al zooooo veranderd!
Zo samen in hun verwarmde bedje zien ze er echt schattig uit! Mama Sara is ondertussen al naar huis maar de kleintjes moeten eerst nog wat zwaarder worden voor ze naar huis mogen. De kersverse ouders zullen dus nog een paar zware dagen hebben voor ze hun schatjes mee kunnen nemen. Gelukkig zijn ze volkomen gezond en dat is toch het voornaamste!
We hebben weer een plezante bende in huis! Ondanks het mindere weer wordt er heel veel gelachen en plezier gemaakt
Kurt en Marianne arriveerden als eersten en zij hebben hun Jack Russel Floor mee gebracht.
Dan was het de beurt aan An en haar 2 zonen Maxime en Mathieu. De volgende dag kwamen Yves en Melanie met hun kinderen Remi en Fleur toe. Remi was ontzettend bang van onze honden, maar na 2 dagen is daar al niet veel meer van te merken Yves en Melanie waagden zich al meteen aan een partijtje badmington en ondertussen speelden Remi en Fleur samen met Mathieu en Maxime een spelletje jeu de boules.
Vandaag zijn de 2 families trouwens al samen op uitstap. Ze zijn met de boot gaan varen op de Baïse in Nérac. Hopelijk komen ze niet te nat thuis, want regelmatig valt de regen hier met bakken uit de lucht. De regen die we in het voorjaar te kort hadden kregen we vannacht en vandaag kado
Gisteren was het dan de beurt aan Wim en Tamara met hun tweeling, Diederik en Jarik om aan hun vakantie te beginnen. Ondanks het frisse en bewolkte weer was de tweeling niet te houden! Het zwembad lonkte en ze genoten ervan! De 2 jongens lijken trouwens ontzettend op elkaar, maar ik kan ze al herkennen... ra ra ra !
Toen we hier nog maar een paar maanden woonden zagen we ze al eens hangen aan kleine beekjes en riviertjes, de bordjes met.....
Na 6 jaar vragen we ons nog steeds af waarom er niet mag gevist worden op vrijdag We hebben al dikwijls rond gevraagd maar iedereen blijft ons het antwoord schuldig. Misschien moeten we het eens aan de vissers zelf vragen
Ondanks de mindere weersvoorspellingen was het gisteren weer zwembadweer. De kinderen genoten er volop van en ondertussen kunnen de meeste papa's en mama's wat rusten.
Kleine Ralph is absoluut niet bang van water en na zijn middagdutje samen met papa Frederik is hij steeds paraat om te "zwemmen".
Dries en Wouter gaan meer voor de "acrobatentoeren", maar zij zijn natuurlijk wel al wat ouder.
Ook Bram, Pieter en Lien zijn waterratjes. Lien is pas 5 jaar en kan al zwemmen maar voor alle zekerheid moet ze van mama en papa toch nog een zwemvestje dragen.
Vanmorgen vertrokken Nancy en Frederik met Ralph terug richting België en ook Lutgarde en Francis hun vakantie zit erop. Deze avond hebben we dus weer nieuwe mensen aan tafel!
Gisterenavond kregen we de eerste foto's van Lenn en Nore in onze mailbox. We laten jullie mee genieten! Dat het een onechte tweeling is wisten we natuurlijk al vermits het een meisje en een jongen is, maar ze lijken ook compleet niet op elkaar! Alles gaat goed met de mama en de baby's al zullen ze wel nog even in het ziekenhuis moeten blijven.
Gisteren was het 14 juli en dus Franse nationale feestdag. 's Morgens gingen de meeste gasten naar de markt en zoals meestal kwamen we samen in de "Maki".
Voor de gelegenheid hadden we onze vrije dag verschoven naar donderdag zodat degene die het wilden naar het vuurwerk konden gaan kijken in Villeneuve-sur-Lot. Zelf vertrokken we ook rond 21u en we stonden echt goed om alles te kunnen zien, en zoals ieder jaar was het weer de moeite waard.
Ondanks de dreigende wolken was de opkomst voor de ochtendwandeling woensdag groot! Om 8u stonden bijna alle gasten paraat om te vertrekken en de wandelaars werden weer beloond want ze zagen onderweg een reebok.
De rest van de dag bleef het somber en in de voormiddag regende het zelfs zodat het ontbijt hoogst uitzonderlijk binnen geserveerd werd. Tegen de avond klaarde het weer op en kwam de zon er af en toe door zodat we tijdens de table d'hôtes toch weer buiten zaten. Het is de eerste keer in 6 jaar dat de maand juli hier zo wisselvallig is. Anders is het gewwon altijd zonnig en warm tot zeer warm, met af en toe een onweer, maar nu weten we nooit lang op voorhand wat het zal worden. De voorspellingen van Meteo France veranderen om de haverklap. Gelukkig voor de gasten blijft het meestal droog, maar de zon laat het regelmatig afweten.
Rudy had hout besteld bij één van onze verdere buren, Claude. De eerste lading werd gebracht met de tractor maar de rest leverde zijn copain met het camionetje. Claude kon niet meer met de tractor rijden want hij had in zijn been gezaagd! De man heeft de laatste tijd al wat tegenslag gehad Zijn jonge Madagaskische vrouw van 28 heeft hem laten zitten na 6 jaar huwelijk en hij staat er dus op zijn 62ste terug alleen voor. Op de koop toe zou ze hem "gepluimd" hebben
Juist voor Kerim naar België vertrok heeft hij samen met Nils nog de hele voorraad naar de schuur gebracht. Rudy zorgde ervoor dat alles netjes werd gestapeld.
Gisterenavond zijn Siem en Sara de trotse ouders geworden van een koningswens, Lenn en Nore. Ze zijn geboren na 35 weken zwangerschap, Lenn weegt 2,655kg en Nore 2,355kg, een mooi gewicht voor een tweeling! Van ons allemaal hier een dikke proficiat aan mama Sara en papa Siem!
Wij zullen spijtig genoeg nog wat geduld moeten hebben om onze kleinzoon en kleindochter eens te knuffelen, met 14 gasten in huis kunnen we er hier natuurlijk niet zomaar even tussenuit. Maar zo gauw als we kunnen reizen we richting België!
Au Cercle Des Chênes
wordt er heel veel gelachen en plezier gemaakt 
We hebben al dikwijls rond gevraagd maar iedereen blijft ons het antwoord schuldig. Misschien moeten we het eens aan de vissers zelf vragen 
Zijn jonge Madagaskische vrouw van 28 heeft hem laten zitten na 6 jaar huwelijk en hij staat er dus op zijn 62ste terug alleen voor. Op de koop toe zou ze hem "gepluimd" hebben 
