Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
02-12-2008
Kadootje van Xiam
Onze Xiam had in 't weekend een kadootje meegebracht voor Kerim! Hij had een spitsmuisje gevangen en dat op Kerim zijn kamer losgelaten, dus toen die kon op muizenjacht gaan. Normaal eten onze poezen de muizen die ze pakken op, maar alleen spitsmuisjes lusten ze blijkbaar niet!
Speciaal voor de voetbal liefhebbers een paar foto's die Nils gisteren in het stadium van Toulouse maakte. De uitslag was 0-0 maar volgens Nils was het een goede en spannende match!
Je kent het spreekwoord "Wie bij de hond slaapt...." wel ja het is mijn beurt, ik ben snipverkouden. Ik denk dat ik vandaag niet veel uit de zetel zal komen, deze morgen heb ik de strijk gedaan en ik voel me juist een vod. Rudy voelt zich heel wat beter, hij hoest alleen nog een beetje. Zijn knieën zijn wel nog steeds niet om aan te zien! Ik durf er geen foto's meer van op de blog zetten, kwestie van jullie niet af te schrikken hé .
Nils gaat vandaag met zijn beste vriend naar de voetbal in Toulouse. De vader van Nicolas gaat ook mee dus die rijd. Ze vertrekken in Villeneuve om 13u30 en zullen rond 22u terug zijn. Ik ben eens curieus hoe het zal zijn, (ik weet zelfs niet welke match het is!) want onze Nils is dus een hevige AC Roma fan en normaal heeft hij het niet zo op de Franse ploegen. Ik heb hem deze morgen extra vroeg (10u30 !!!) uit bed gezet (normaal slaapt hij tot 12u) zodat hij nog wat kon stofzuigen en op zijn gemak eten.
Rudy is ondertussen al de ligzetels en stoelen in de schuur aan het zetten voor de winter. Normaal doen we dat veel vroeger maar we hebben nu dus gewacht tot de beton in de schuur lag. Het is anders geen weer om buiten rond te lopen, af en toe regen en veel wind .
Vandaag is er een aannemer komen kijken naar ons raampje in de gang (dat dus een raam in de keuken gaat worden). Hij gaat een prijsofferte maken om het te vergroten tot een raam van 1m x 1.25m. Als het te duur is laten we het misschien gewoon zo en anders zou Rudy het zelf willen proberen te vergroten . Ik hoop dus dat de prijsofferte meevalt!!! Zo ziet het mini-raam er nu uit langs binnen en langs buiten.
Rudy is gisteren op controle geweest bij de dokter en het zouden nu toch op sommige plekken 3de graads brandwonden zijn. Dus nog maar eens naar de apotheker voor andere zalf en andere compressen. Hij moet ook nog altijd naar de verpleegster om het te laten verzorgen.
Hier een paar foto's die Rudy deze morgen nam van de berijmde tuin.
Voor het ogenblik is het hier droog en zonnig. Voor de volgende dagen geven ze kans op nachtvorst (tot -1°) en dus was het hoog tijd om onze terrasplanten te verplaatsen. Een deel zetten we gewoon in de gastenliving en de palmen en citroenboom staan voorlopig onder het afdak van de schuur, maar als het echt heel koud moest worden dan moeten die ook binnen. Al de geraniums en de stekken die we genomen hebben staan op het terras van het technisch lokaal onder een beschermende plastiek. En nu maar hopen dat het vlug weer wat warmer en zonniger wordt!
Mijn ventje is ziek. Hij ligt nu niet alleen met zijn verbrande knieën in de zetel, hij heeft er nu ook nog een zware verkoudheid bij . Keelpijn, hoesten, lopende neus, enfin alles erop en eraan. De wondes aan zijn benen beginnen gelukkig al te genezen en de verpleegster zij dat het er goed uitziet. Voor het ogenblik gebeurt er hier dus echt niet veel. We zijn vandaag wel nog de graniet voor het werkblad van de keuken gaan kiezen en ik ben daarna nog vlug wat boodschappen gaan doen, maar Rudy is dan zelfs in de auto blijven zitten (het zonnetje scheen nog eens en dus was het lekker warm) en toen ik terug aan de auto kwam lag hij zelfs te slapen.
Er is weer eens iemand van de EDF hier geweest. Dat er hier héél regelmatig stroomonderbrekingen zijn in Frankrijk zijn we na 3 jaar al wel wat gewoon en dat de bliksem inslaat hebben we ook al meerdere keren meegemaakt! Maar ondertussen zijn ze al voor de 3de keer een toestel in de elekticiteitkast moeten komen vervangen. De meneer die vandaag kwam herrinnerde zich nog dat hij en een collega hier ook al eens geweest waren voor hetzelde euvel te verhelpen. Het komt er op neer dat er een toestel is dat er voor zorgt dat het nacht- en dagtarief op het juiste moment aangepast worden. De vorige keer hebben we een paar maanden enkel nachttarief gebruikt (goed voor ons natuurlijk). Nu was het andersom, volgens die man hadden we al sinds maart enkel dagtarief (dus duur!!) gebruikt. En ik maar altijd mijn wasmachine, droogkast en afwasmachine programeren om te draaien tijdens het nachttarief. Hoe het komt dat het altijd misgaat wist hij niet echt te vertellen, maar dagelijks moet hij toch een 3-tal van die toestellen gaan vervangen Waarschijnlijk gaat het meestal stuk door een blikseminslag en volgens hem kunnen we dat niet vermijden. Veel kosten voor bliksemafleiders met maar 5% minder kans op inslag!! Dat is het dus niet waard. Maar er is nog hoop, tussen 2012 en 2016 gaan ze waarschijnlijk al die oude installaties en meters vervangen door nieuwe Dus nog een paar jaar geduld en het komt in orde Voor de rest is het hier meestal "Leven als god in Frankrijk"....
Vermits wij hier TV Vlaanderen hebben volgen we natuurlijk ook het Belgische nieuws. En wat is er voor het ogenblik in het nieuws? Het weer natuurlijk: het sneeuwt in België!!! Hier is het gewoon grijs en af en toe miezert het een beetje en het is ook nog niet echt koud. Nu zit ik hier dus met 2 zagende jongens omdat wij hier geen sneeuw hebben en in België dus wel, en ik kan ze moeilijk zeggen dat het hier ook nog wel zal sneeuwen deze winter want die kans is dus erg klein!
Vermits de verpleegster in het weekend alleen op afspraak werkt mocht ik vandaag Rudy zijn wonden verzorgen. Ik ben er toch bijna een uur mee bezig geweest, eerst alle verband eraf, dan ontsmetten, zalf opdoen, speciaal nat gaasverband opleggen, steriele compressen erop en dan nog een windel erond. En dat x2 !
In de namiddag heb ik de blaren van de oprit geblazen, Rudy kon het niet laten van te helpen en hij heeft de grote hopen dan allemaal naar het bosje gevoerd. Nochtans loopt hij hier rond zoals een oud péke, met zijn benen stijf, maar een ganse dag in de zetel zitten dat kan hij dus echt niet!
We zijn vandaag op bezoek geweest bij Brigitte & Joeri die in de buurt van Feugarolles wonen met hun 2 kinderen. Zij hebben daar een gîte en zijn nu bezig met twee gastenkamers te maken op hun zolder. Joeri werkt ook nog op een booreiland in de buurt van Zuid-Afrika en is telkens 4 weken weg en dan weer 4 weken thuis. Brigitte zit hier dus heel veel alleen met haar kinderen. Het was bij Kerim op school ook ouderavond en vermits Nérac maar op een 15min. van Feugarolles ligt konden we dat combineren met het bezoek aan Brigitte en Joeri. Al de leerkrachten waren heel lovend over Kerim, behalve die van Spaans die vind dat hij wat meer zou moeten studeren. Die van Frans vroeg zich af waarom hij niet gewoon voor een lycée had gekozen omdat hij daar zeker slim genoeg voor is, maar ja hij heeft zelf gekozen voor de kokschool en hem verplichten om eerst lycée te doen had ook geen zin. Na de ouderavond zijn we nog in de Mc Donalds iets gaan eten (Kerim mocht kiezen ). Nu ja Rudy zag het al niet meer zitten om nog uitgebreid te gaan eten want hij is toch serieus onder de voet van zijn knieën. Stappen gaat moeilijk, alles trekt en die wonden zijn natuurlijk nog niet dicht, en hij was blij dat hij s'avonds eindelijk in zijn zetel lag. Ik had nochtans voorgesteld om alleen naar de ouderavond te gaan en dat bezoek uit te stellen, maar daar wou hij natuurlijk niet van weten.
Deze morgend dus het verband van Rudy zijn knieën afgehaald (waarna hij bijna van zijn "sus" ging... maar dat was omdat het te warm was in de badkamer ), enfin ik heb maar voorgesteld om naar een verpleegster te gaan om het te laten verzorgen want ik wist niet hoe ik daar moest aan beginnen!
Dus eerst gebeld naar de verpleegster, maar daar moet je eerst een ordonance hebben voor verzorging, dus dan maar naar de dokter gebelt voor een ordonance. Dan naar de dokter om de ordonance te gaan ophalen, dan naar de verpleegster. Die zei direkt dat de dokter niet de juiste windels had voorgeschreven dus ik met een nieuw voorschrift nog eens naar de apotheker. Terug buiten gekomen met weer een ganse zak vol verband, dan terug naar de verpleegster en die heeft dan uiteindelijk de wonden verzorgt en verbonden. Nu moet hij dus 15 dagen naar de verpleegster om de wonden te laten verzorgen ( maar hij zit nu al te zeggen dat hij dat binnen een paar dagen wel zelf zal doen, mannen ...) Deze namiddag heeft hij allezins al doorgebracht in de zetel, want als hij rondloopt zakt dat verband altijd naar beneden. Ben eens benieuwd hoe lang hij dat gaat volhouden!!!
Rudy was dus rond 17u vertrokken naar de apotheker, maar zoals steeds was hij weer weg zonder GSM. Toen hij om 18u30 dus eindelijk thuiskwam was ik al redelijk ongerust. Wat bleek, de apotheker had direkt zijn wonden wat verzorgd en hem daarna onmiddelijk naar de dokter gestuurd. Onze eigen dokter was gelukkig nog daar en die heeft dan alles opnieuw verzorgt en medicatie en verband voorgeschreven want blijkbaar zijn zijn knieën en onderbenen verbrand tot in de 2de graad! Dus dan nog eens terug naar de apotheker en hij is thuisgekomen met een ganse zak verband, zalf en antibiotika. Morgen moet hij trouwens de rest nog gaan ophalen want ze hadden niet genoeg in stock. Ik moet er wel bij zeggen dat ze hier in Frankrijk niet zien op een pilletje of zalfje meer of minder!! Gelukkig hebben we een speciale verzekering en moeten we voor al die medicijnen zo goed als niets extra betalen. Nu, de foto's spreken voor zich, maar ik ben eens curieus hoe dat er morgen gaat uitzien als die wonden moeten verzorgt worden Gelukkig doet het voorlopig niet teveel pijn
De vloer in de schuur is klaar!!! Deze namiddag hebben ze 5,5 kubieke meter beton gebracht. Kerim, Nils en Claude brachten met de kruiwagen alles binnen. Daar probeerde ik en Claude alles al wat gelijk te doen met een gritsel en Rudy maakte dan alles glad met een ijzeren lat. We hadden nog heel wat beton over en dat hebben we nog beneden op de inrit laten storten, daar waar al die grote putten waren. Natuurlijk kwam de boer van naast ons direkt van zijn oren maken dat we dat niet mochten doen want dat dit zijn stukje weg is en wij alleen doorgangsrecht hebben, maar ik heb gewoon gezegd dat we alleen maar de weg wat wilden repareren vermits hij er toch niets aan doet. Na nog wat gezaag en gedreig is hij uiteindelijk weg gegaan, maar ik denk dat hij uiteindelijk content was dat die weg nu terug in orde is. Hier dus een foto repotage en ja, de fotograaf heeft ook geholpen, alhoewel dat natuurlijk weer niet te zien is op de foto's
En dit is dan het resultaat!!!
Ondertussen is Rudy al naar de apotheker vertrokken want die beton heeft zijn knieën blijkbaar aangetast, ze zien helemaal rood en er loopt zelfs bloed uit. Straks het vervolg van het verhaal....
Het regent vandaag en dus heb ik er deze voormiddag van geprofiteerd om te kokkerellen. Vermits we nu geen gasten meer hebben groeide de voorraad eitjes in de kelder weer aan, dus heb ik advokaat gemaakt. Zo'n 60 eierdooiers heb ik gebruikt om een 20 tal potten advokaat te maken. Nu moet de advokaat eerst nog een tijdje "rusten" voor ik hem kan gebruiken in dessertjes.
Rudy is bezig met de laatste voorbereidingen in de schuur. Morgen brengen ze de beton in de namiddag. Vermits ze niet leveren op zaterdag moesten we het wel op een woensdagnamiddag doen, dan is onze Nils thuis, en Kerim ga ik om 11u ophalen in Nérac zodat die ook kan helpen. Claude komt ook een handje toesteken zodat ik niet te veel met zware kruiwagens moet rijden ( zeer slecht voor mijn rug en vermits ik de laatste tijd weer meer last heb..., anders zal ik het volgende week weer mogen uitleggen bij de osteopaat )
Het is eindelijk beslist, de nieuwe keuken komt er! We zijn vandaag het contract gaan tekenen bij Schmidt. Na natuurlijk eerst nog een paar wijzigingen te bespreken ( we hebben uiteindelijk gekozen voor één kleur, vanille, zodat we met de muren alle kanten uit kunnen) en nog eens een laatste extra korting af te dingen, hebben we dan onze handtekening gezet. De levering is voorzien voor eind januari en de plaatsing zal normaal gebeuren vanaf 2 februari. Dus dat wil zeggen dat we er binnenkort weer zullen moeten invliegen!
Nu de dagen wat somber en grijs zijn brandt hier binnen de kachel weer. Degenen die daar overdag het meest van genieten zijn onze poezen. Alleen onze Tinka laat zich meestal niet zien in de living, die ligt dan bij onze Nils op de kamer.
In het "stille" seizoen proberen we altijd om de contacten met de vrienden hier te onderhouden. Het is altijd prettig om met collega's eens bij te praten over het voorbije seizoen. Ideëen en tips worden uitgewisseld bij een hapje en een drankje en wees maar zeker dat er wat wordt "afgetetterd". Gisteren kwamen Claude en Isabelle op bezoek met hun kindjes, Aurélie en Aimée, en het werd een heel gezellige namiddag en avond. Zo'n etentjes zijn ook altijd ideaal om eens een nieuw receptje uit te proberen en dat werd deze keer een "warme chacolademousse" als dessert.
Gisterenavond heb ik nog eens witloof met hesp en kaassaus klaargemaakt. Dat is het lievelingsgerecht van Nils en Rudy.
Nils neemt dan altijd nog een extra portie, dat doet hij anders nooit want eigenlijk is hij maar een kleine eter. Alleen yoghourt en fruit, dat eet hij met de kilo.
We kregen de laatste weken al heel wat boekingen binnen voor de zomer van 2009. Daar zijn we natuurlijk zeer blij om, vooral omdat vorig jaar de aanvragen zeer laat op gang kwamen. Nu begint de periode van half juli tot half augustus al aardig vol te raken en we zijn nog maar november. Er zijn ook weeral heel wat mensen die terug komen, sommigen al voor de 4de of 5de keer en dat doet toch wel erg veel plezier. Uiteindelijk worden zo'n gasten dan toch een beetje vrienden ( als ze dat al niet waren !) en soms vloeit er dan al wel eens een traantje bij het afscheid. Ik wil ook eens iedereen bedanken die voor ons reclame maakt want dat blijft toch nog altijd de beste publiciteit, mond-aan-mond reclame! Ook bedankt aan allen die onze blog volgen. Reacties en tips zijn natuurlijk nog steeds welkom!
Au Cercle Des Chênes
.
.
. Ik hoop dus dat de prijsofferte meevalt!!!
Waarschijnlijk gaat het meestal stuk door een blikseminslag en volgens hem kunnen we dat niet vermijden. Veel kosten voor bliksemafleiders met maar 5% minder kans op inslag!! Dat is het dus niet waard.
Gelukkig doet het voorlopig niet teveel pijn 
