Een dagje eerder dan voorzien zijn we er weer aan begonnen! K ga de komende weken het schema voor de 10 km in 40' nog eens volgen. Op die manier kunnen mn benen weer de omschakeling maken van het duurwerk (halve marathon) naar het snellere werk. Nadien ga ik dan specifiek naar de korte afstand (5 km) toewerken met het oog op de winterduatlons.
Vandaag begonnen we met een wisselloop van 70 km: 500m aan 5:00/km afwisselen met 500m loslopen. Hoewel ik 'amper' 10 dagen geleden nog goed presteerde in Neerpelt, voelde ik nu toch dat het al een stuk minder ging! Of hoe de conditie snel achteruit gaat... Nu, klagen doe ik niet hoor: t zal wel vooral het 'loopgevoel' zijn dat achterwege is gebleven. Ook de hartslagen lagen wat hoger dan voordien, maar binnen enkele trainingen zal het wel weer 100% vertrouwd aanvoelen (hoop ik toch ;-)
Vandaag twijfelde ik eventjes om er zondag de duatlon van Vilvoorde bij te nemen. Een collega doet daar mee en k had er eigenlijk ook wel zin in! Maar we zullen ons maar beperken tot supporteren (en ineens de triatlons meepikken die ginder in de namiddag geprogrammeerd staan).
Windstilte op de blog... Maar k had het vooraf aangekondigd: de 10 dagen na Neerpelt zou ik geen (sportieve) poot uitsteken. En eerlijk gezegd is het toch wel eens zalig hoor. Als het een 'gedwongen' rust is (bvb door ziekte, een blessure of overtraining), geraak ik direct 'gestresseerd', maar zo een geplande rustperiode (en dan nog na het behalen van een gesteld doel)... totaal geen stress
Van de voorbije week heb ik vooral gebruik gemaakt om met ons dochtertje bezig te zijn. Tijdens trainingsweken is daar meestal wat minder tijd voor, maar nu zijn we bijna elke dag naar de Nieuwdonk gegaan. Niet om te zwemmen, maar om zandkastelen te bouwen en met een bootje te varen Ook de tuin volledig onder handen genomen en wat opkuiswerk gedaan. K heb dus weer goeie punten gescoord bij mn vrouw
Normaal gaan we donderdag terug de 'trainingsdraad' oppikken. Grofweg heb ik de volgende trainingsaccenten (met als doel de sprinttriatlon in Balen op 5 september) in gedachten: - zwemmen: geen lange afstanden meer, maar veel korte afstanden en eindelijk eens op de techniek letten. Misschien ga ik in het najaar wel eens lessen volgen. Normaal doet een mens dat voordat hij met zwemtraining begint, maar ja... - fietsen: veel kort en intensief werk. Korte blokjes (2') aan hoge snelheid (+ 40 km/u) en nadien weerstandstrainingen en melkzuurtollerantie. Is ook zeer hard nodig om nadien de stap naar het mountainbiken te zetten. - lopen: het schema voor de 10 km van onze coach nog eens afwerken. Doel: eindelijk eens onder de 40' duiken - algemeen: weer 2x per week algemene krachttraining doen.
De voorgaande weken had ik al aangekondigd dat ik na de triatlon eens ging nadenken over mijn doelen voor de komende maanden.
Eerst en vooral ga ik nu rusten, om op 8 juli terug de trainingen te hervatten.
Het oorspronkelijke doel was de Hel van Kasterlee, een monsterduatlon met 15 km lopen 105 km mountainbiken en nog eens 30 km lopen. En dat allemaal eind december, dus in heel gure omstandigheden. Maar onze verhuis zal wellicht in die periode vallen, dus van een grondige voorbereiding zal niet veel in huis komen. Dat zal dus voor één van de volgende jaren zijn
Na wat overwegen heb ik me dan ingeschreven voor de 1/8ste triatlon van Balen (6 september). Daarvoor zal ik het loopschema voor de 10 km nog eens afwerken en ook meer korte, maar intensieve fietstrainingen doen. En vooral: veel meer op het zwemmen trainen (niet meer enkel op uithouding maar vooral op snelheid).
De nevendoelen: eindelijk eens die 40 over de 10 km halen (vandaar dat ik het schema voor de 10 km ga volgen hoewel er in Balen maar 5 km moet gelopen worden). K wil ook nog wat gewicht kwijtspelen (tot een 72 kg).
Na die wedstrijd ga ik me dan voorbereiden op een terugkeer naar het mountainbiken. Het eigenlijke doel: competitieritme opdoen voor de winterduatlon in Geel (begin maart 2011) waar ik na de 5de plaats van dit jaar het gevoel had dat er met een meer specifieke voorbereiding misschien wel een podiumplaats inzit
De ambitie in het mountainbiken zelf ga ik moeten bekijken na de eerste wedstrijd. Om te beginnen heb ik de afgelopen 6 jaren totaal geen explosiviteit getraind, iets wat toch wel cruciaal is in die discipline. Daarnaast zal ik moeten afwachten hoe het niveau van de wedstrijden geëvolueerd zal zijn tussen 2003 en nu.
Wat de loopvoorbereiding voor Geel betreft: hiervoor ga ik me de coach eens overleggen om de maand(en) voordien specifiek op de 5 km te trainen (en dus wat snelheid te winnen).
Plannen genoeg, nu eens de praktische uitwerking bekijken
Finishen, dat was het grote doel. En als het efkes kon, liefst tussen de 5u en 5u30. Uiteindelijk had ik 5u0821 nodig voor mijn eerste halve triatlon.
In de eerste 500m zwemmen zag het er nochtans eventjes heel slecht uit: k had me helemaal vooraan gelegd, in de hoop om wat meegezogen te worden door de betere zwemmers. Maar dat pakte volledig verkeerd uit: ik werd namelijk letterlijk overzwommen en had de indruk om niet vooruit te raken. Het was zelfs zo erg dat ik het zeer benauwd kreeg en eerlijk gezegd met schrik in het water lag! Eens de meute voorbij was (en ik dus ruimte had), ging het stukken beter: de rust was weergekeerd (zowel in mijn lijf als in mijn hoofd). Na dik 40 (of 5 sneller dan voorzien en als 275ste) bereikte ik de wisselzone.
Daar nam ik rustig de tijd om te wisselen en aan het fietsen te beginnen. In dat onderdeel mocht ik me zeker niet forceren. Gewoon een tempo opzoeken dat ik 90 km kon aanhouden om zonder vermoeidheid aan het lopen te beginnen. Als er een groepje passeerde pikte ik aan (op reglementaire afstand uiteraard, al kreeg ik 1x een boze scheidsrechter aan mn zij). Als ze te snel gingen, liet ik ze gaan Uiteindelijk ging het fietsen in 2u37 (179ste tijd): niet super voor een ex-wielrenner, maar ik wistwaar ik mee bezig was J
En dan het lopen: geweldig gewoon! Van bij de start aan +/- 5:00/km gelopen, soms iets sneller, soms iets trager, maar eigenlijk heel constant gelopen! Van plaats 198 (na het fietsen) kon ik opschuiven naar de 121ste plaats. K heb dus 77 man opgeraapt + dan nog diegenen die tijdens het lopen hebben opgegeven. De halve marathon (t was eigenlijk 21.6 km) ging in 1u46 (72ste looptijd).
Besluit: Het zwemmen blijft een kleine ramp, hoewel ik het naar mijn normen goed gedaan heb (op training zwem ik die afstand in 45, nu in 40).
Het fietsen ging goed, maar k reed heel bewust met de handrem op.
Lopen was schitterend! Alle lof voor de coach: die heeft er (op de lange afstand alvast) voor gezorgd dat het mijn beste onderdeel is geworden, terwijl ik vroeger geen meter kon lopen! Bedankt!!! Ook bedankt aan iedereen die (in de voorbereiding en gisteren) geduimd heeft voor mij
Volgend jaar keren we zeker terug in een poging om onder de 5u te geraken
Morgen is 't eindelijk zo ver: de grootste sportieve uitdaging die k ooit aangegaan ben wordt dan om 11u letterlijk op gang geschoten in een kanaal in het verre Limburg. 6 jaar geleden stopte ik met wielrennen, met als gevolg: de kilootjes kwamer er steeds maar bij... 2 jaar geleden (14 augustus 2008 om exact te zijn) was het dan echt genoeg geweest: bijna 90 kilo (of zowat 20 kilo meer dan toen ik stopte met koersen)! In het naburige Zele was er een duatlon geweest en k las daarvan een verslag in de krant. Frederik Broché (een collega-wielrenner van bij de jeugd en later één van onze lesgevers bij de Vlaamse Trainersschool) had die gewonnen. Dat zou ik misschien ook nog wel zien zitten... niet om te winnen uiteraard, maar toch om het tot een goed einde te brengen (als ge t leest, dank u Fré om mij onbewust terug op het goeie pad te brengen ;-) ). Dus begonnen we met start-to-run (jaja, een minuut lopen was toen écht wel een hele opgave - die 10 km leek toen héél ver weg). In de winter die volgde deed ik mee aan een winterduatlon in Geluwe (een editie waar ze nu nog over spreken vanwege de zware omstandigheden met ijs en sneeuw - van een 'kennismaking' gesproken...). De ambities werden steeds wat bijgeschroefd: 1/4 duatlon in Geluwe ("da nooit meer, zo afzien" was toen zowat mn eerste reactie) dan de non-drafting van Ruddervoorde. Wegens kniepijn moest ik efkes het lopen onderbreken waardoor het zwemmen in de plaats kwam... triatlon dus . Vorig jaar 2x een sprint-afstand meegedaan, met de bedoeling om dit jaar enkele kwart-afstanden mee te doen. Die zitten echter allemaal direct volzet door de vergunninghouders, waardoor het uiteindelijk dan maar (een jaartje vroeger dan voorzien) een halve zou worden. Morgen!!!
Vervolg na (de zoveelste) computerpanne: Wat verwacht ik er concreet van? Eigenlijk alleen maar 'FINISHEN'. Maar omdat we toch wat meer ambitieus zouden zijn ga 'k er ook wat tijden opplakken: Zwemmen: 40 à 45' Fietsen: 2u45 à 2u50 Lopen: hier heb ik het minst zicht op. Wellicht iets tussen 1u45 en 2u (al hoop ik dichter tegen de 1u45 ;-) ) Totaaltijd: zal tussen de 5u (in een superdag) en 5u30 liggen, al kan er door de hitte nog wel wat tijd verloren worden natuurlijk. Maar wat de tijd ook is, als ik de aankomst bereik ga 'k supercontent zijn!!!
Nu ga'k mijn bord spaghetti eten (jawel, 6u45) en dan zijn we ermee weg...
Het eigenlijke doel van deze training was om te beslissen of ik in Neerpelt ga lopen met klassieke of elastische veters. Mijn trainingen doe ik steeds met klassieke veters, dus vandaag liep ik eens met de elastische versie. Die spaart in de wissel veel tijd uit, maar 'zou' iets minder comfortabel zijn. Van dat minder comfortabel heb ik eigenlijk niet zo veel ondervonden (ze spannen niet te hard of niet te los), dus het zullen de elastische veters worden.
Nu zit ik nog met 1 groot vraagteken dat pas zondag zal opgelost worden: aan welk tempo loop ik? Gezien de inspanningen die ervoor geleverd zullen zijn én de broeierige temperaturen ga ik wellicht heel rustig starten (5:30/km) om dan heel geleidelijk te versnellen en dan rond km 5 een vast tempo' te bepalen. Wellicht zal het achteraf gezien wat te voorzichtig geweest zijn, maar k wil deze wedstrijd absoluut finishen. De volgende langeafstandswedstrijd zullen we dan kunnen terugvallen op Neerpelt om wat beter in te delen.
Om de tijd tussen de laatste zwemtraining en de wedstrijd niet te groot te laten worden, wou ik woensdag toch nog eens efkes het 'watergevoel' gaan onderhouden. Geen volledige ronde van 1900m dit keer, maar gewoon wat heen en weer langs het staketsel die de zwemmerszone scheidt van de watersportzone. K had zaterdag nog wat zwemmateriaal gekocht (vinnen, paddles, pull-buoy), dus kon ik van de gelegenheid gebruik maken om die eens uit te testen. Achteraf bekeken nog een geluk dat ik die training nog gedaan had, want mijn zwembrilglazen bleken heel snel aan te laden. Zo kon ik ze thuis nog es insmeren met wat Dreft, zodat ze weer als nieuw zijn. K zou er zelf niet meer aan gedacht hebben voor zondag!
De allerlaatste echte looptraining . Al heel lang naar uitgekeken, maar vandaag was het dan (eindelijk) zover! Na gisteren was ik benieuwd wat het ging geven. Op het vlak van conditie stelde ik me geen vragen, maar k hoopte wel om deze training nog 'plezant' te vinden. En zelfs dat is gelukt De 18 km vlogen voorbij. Het opgegeven tempo van 5:45/km zat van in de eerste kilometer exact juist (ook al iets heel uniek) en de laatste 6 km werd er zelfs versneld tot 5:30 - 5:20 en 2 km aan 5:00/km. Deze week gaan we wel nog 1 of 2x enkele kilometers gaan loslopen.
Over het lopen stel ik me nog één vraag: ga ik het in Neerpelt doen met klassieke of elastische veters? Elastische veters zijn sneller in de wisselzone, maar op een wedstrijd van meer dan 5u gaan die paar seconden niet echt het verschil maken... Klassieke veters zitten dan weer wat comfortabeler... En voor het 'type' schoen moet ik het niet laten, want die zijn namelijk identiek (Saucony Echelon). Na het loslopen (met elastische veters) ga ik de knoop doorhakken...
Seffes nog een zwemtraining in open water en dan... 2 dagen platte rust!!! haha
Oeps, k sta een paar dagen achter met mijn trainingsverslagen, maar daar is een goeie reden voor: onze computer weigerde dienst! Enerzijds valt hij van tijd tot tijd gewoon uit (en dan ben je alles kwijt wat je aan het type was), maar ook een aantal programmas (waaronder Garmin Training Center) zijn gewoon verdwenen! Alles kwijt dus L. Nu ja: het belangrijkste is wel dat de trainingen uitgevoerd werden, maar het is toch wel handig/plezant om van tijd tot tijd eens terug te keren in de tijd (al is het maar om jezelf te motiveren en je vooruitgang vast te stellen).
Gelukkig heb ik meestal een print-screen genomen om op de blog te zetten, zodat ik hier nog kan piepen
16u: Lopen 6.84 km in 37:33 (5:29/km)
Door omstandigheden (zie post van maandag) kon ik de versnellingen die de coach op dinsdag voorzien had, niet uitvoeren. Dinsdag werd woensdag... Woensdag werd donderdag... Donderdag werd vrijdag... Vandaag moesten ze er absoluut door! Maar... t ging écht niet. De benen waren wel OK, maar mijn hoofd wil voor geen geld van de wereld meer mee Het eerste blokje was al trekken en sleuren. Met veel goede moed aan blokje 2 begonnen (wie weet gaat het toch beter!?). Nee dus. Allez, nog een laatste poging... Maar ook blokje 3 was niet om over naar huis te schrijven: ik keek op mijn Garmin in de veronderstelling dat ik al halfweg was... nope, nog 800m te gaan (200m afgelegd dus). Toch nog uitgelopen, maar toen heb ik met spijt in het hart mijn 'kar' gedraaid en rustig naar huis gelopen. Bij wijze van 'straf' nog getrakteerd op een serieuze stortbui. Waarom niet?
Eigenlijk vind ik het wel spijtig: k heb 36 (jawel! ik ben op 12 oktober begonnen aan de voorbereidingen van het nieuwe seizoen) weken lang mijn schema bijna perfect (denk ik toch) uitgevoerd. En nu die laatste week is er teveel aan. Vanavond op tijd gaan slapen en morgen met een positieve noot trachten af te sluiten: een duurloop over 18 km en nog een zwemtrainingske.
Na de duurtraining van woensdag was dit dus de laatste echte fietstraining. Volgende week zal ik nog wel eens gaan losrijden, maar het 'stevige' werk werd vandaag afgerond: 9 blokjes van 3 aan 37 à 39 km/u, dus zon 5 km/u sneller dan wat het in wedstrijd zou moeten worden.
De beentjes waren goed, want zelfs de stukken met tegenwind werkte ik af aan die geplande snelheden. Fietsen: check!
Donderdag 17 juni: Lopen 12 km in 55:16 (4:36/km)
Ook donderdag had ik het de eerste kilometers moeilijk. Dit keer niet zozeer met de benen die het tempo nog moesten vinden, maar vooral met de motivatie. Eigenlijk ben ik een 2-tal weken te vroeg klaar met de voorbereiding op de halve triatlon. Het loopschema loopt nog door tot volgende week, maar in de andere disciplines zijn de geplande trainingen bijna allemaal afgewerkt (1900m zwemmen: check 90 km fietsen en de geplande intervaltrainingen: na morgen check). K had er bij de planning namelijk rekening mee gehouden dat er hier en daar toch wel een weekske verlies zou zijn door ziekte of zo, maar (gelukkig!) ben ik er al sinds november van gespaard gebleven. Enkel die spinnebeet van vorige week had wat vertraging tot gevolg.
Van mijn dagje verlof heb ik gebruik gemaakt om de laatste lange fietstraining van de voorbereiding te maken. K wou per sé nog eens de wedstrijdafstand in de benen hebben, dus het was het ideale moment. De weersomstandigheden waren redelijk pittig: de zon scheen wel en het was ook een aangename temperatuur, maar die wind... 4 Bft in het binnenland, maar aangezien ik mn duurtrainingen steeds in de Nederlandse polders afwerk was het ginds al dicht tegen de 5 Bft. Gelukkig was het vooral tegenwind in het heenrijden, zodat ik redelijk 'relaxed' en met een goed gevoel kon terugkeren. In het heenrijden reed ik constant een goeie 27 km/u, zodat ik mn hartslag redelijk laag kon houden. Na het keerpunt ging het dan 'gone with the wind' tegen 30 à 31 km/u. Geslaagde/plezante training!
Deze week is het de laatste echte trainingsweek, dus het aftellen kan beginnen: vandaag stond de voorlaatste zwemtraining in open water op het programma. Terug een gewone 'duurtraining' van 1900m (de wedstrijdafstand en exact 1x rond de Nieuwdonk). Na vorige zondag is het dus de 2de keer dat ik de volledige afstand zwem, dus dat zal in Neerpelt ook wel lukken. Zaterdagavond trek ik nog een laatste keer naar het meer, maar wellicht ga ik dan langs het staketsel wat snellere intervalletjes zwemmen.
In principe zou ik morgen intervalletjes moeten lopen, maar de electricien komt naar het huis dat we gaan kopen, dus zullen we daar ook langsgaan (k moet er immers voor zorgen dat er zeker een stopcontact voorzien wordt op de plaats waar ik van plan ben om op de Tacx te trainen hé
Gisteren heb ik me in de laatste run bewust wat ingehouden, zodat ik vandaag de geplande duurloop kon doen. Normaal gezien zou ik die in de avond moeten afwerken, want ik had immers de 'eer' om als bijzitter te gaan zetelen bij de verkiezingen. Gelukkig heb ik me ginder heel vroeg aangemeld, stond ik als eerste reserve (want diegenen die laatst komen moesten blijven), hadden ze geen reserven nodig (iedereen is braaf komen opdagen) en... was ik dus om 7u45 al terug thuis
De duurloop dan: de eerste kilometer was het weer wat zoeken naar het tempo van 5:30, maar tegen dat ik op de Scheldedijk zat (na 3 km) had ik dat gevonden. De rest is eigenlijk heel onbelangrijk: kilometerkes afgemaald (de ene al wat sneller dan de andere, maar allemaal binnen de grenzen van het 'toelaatbare'). Na 13 km begon ik toch wel de inspanning van gisteren wat te voelen, wat me direct met mijne poezelige maat 45 op de grond zette: niet te hard van stapel lopen daar in Neerpelt. Beter te traag vertrekken en na 10 km nog kunnen versnellen, dan stevig uitpakken en na 10 km weer te moeten inpakken . K denk dat 'k zo van die briefkes op mijn drinkbuskes/energydrinks ga plakken om mij eraan te herinneren, want in t heetst van de strijd zal dat (lees: overmoed) wel eens het probleem kunnen worden...
De laatste kilometers van deze training liep ik weer in een hoger tempo (5:02 en 4:55) en dat ging nog behoorlijk vlot, dus k zat nog niet steendood.
Zaterdagochtend stond ons recreatief duatlonnetje geprogrammeerd. Om het voor iedereen haalbaar te maken hadden we een formule volgens de 'sprintafstand (5 km lopen - 26 km fietsen en nog eens 2.5 km lopen) én nog een wedstrijd over de 'halve sprint'-afstand (2.5 - 13 en 2.5 km) georganiseerd. Gans het traject is verkeersvrij, dus dan denk je 'nu kan er niks meer misgaan'... Breekt er halverwege toch geen paard uit zijn weide zeker!? Gelukkig kon iedereen veilig passeren en gebeurden er geen ongelukken
De wedstrijd zelf was voor mij eigenlijk nog een goede laatste conditietest voor de triatlon. De eerste run ging in 20:28 waardoor ik met 17" voorsprong kon wisselen. Doordat er op lange rechte wegen werd gereden, kon ik tijdens het fietsen mijn tempo afstemmen op dat van de achtervolger. De 26.2 km gingen erdoor in 46:52. De laatste run tenslotte liep ik in 11:01, goed voor een totaaltijd van 1u19'25". Aangezien we vorig jaar op een identiek parcours liepen/fietsten, kan ik de tijden onderling vergelijken. Toen ging het in 1u22'38, dus we zijn erop vooruit gegaan
Wat me wel opviel: door nu al een paar maanden voor die halve marathon te trainen is de snelheid en de explosiviteit wat weg. Een tempo onder de 4:00/km in de eerste run zat er nu bvb niet in, terwijl dat in de periode dat ik voor de 10 km trainde bvb wel vlot ging op een wedstrijdje over 5 km. T kan natuurlijk ook komen door ruim onvoldoende te rusten de voorbije dagen (redelijk veel werk gehad met de voorbereidingen, vrijdag een ganse dag rondgecrosst enz) én met de cortisone die ik de vorige 10 dagen moest innemen.
Maar we trainen nu voor de halve en die gaat wel goed, dus we klagen zeker niet
Vrijdag 11 juni: toch getraind tussen het voorbereiden
10u - Fietsen: 8x 3' (2' recuperatie)
Deze ochtend heb ik nog gauw een intervaltraining op de tijdritfiets afgewerkt. Voor de rest van de dag had ik het superdruk met de voorbereidingen van onze duatlon die morgenochtend doorgaat hier op de Scheldedijk in Berlare: paaltjes in de grond kloppen, pijltjes ophangen, startnummer plastificiëren, materiaal voor de seingever/jury/bevoorrading/wisselzone klaarzetten, nadarafsluiting ophalen enzo... Elk jaar vraag ik me weer af waarom ik me die miserie telkens weer op mn nek haal! Want op t laatste moment zijn er telkens weer mensen die afmelden, nog proberen inschrijven, materiaal dat niet beschikbaar is... Maar als alles dan achter de rug is en 't is goe verlopen, haalt de voldoening het toch weer van de frustraties
Zelf doe 'k uiteraard ook mee. Als k mn winst van vorig jaar wil hernieuwen zal k moeten proberen om geen (of toch zo weinig mogelijk) tijd te verliezen in de 5 km lopen (dit jaar doen er een paar goeie lopers mee) om dan in t fietsen (26 km) proberen wat voorsprong te pakken voor de laatste run (van 2.5 km)... Maar t is vooral voor t plezier, dus de uitslag is eerlijk gezegd bijkomstig hoor! Om 10u30 beginnen we eraan...
Eigenlijk is woensdag een 'fietsdag', maar aangezien de vorige looptraining ook een dag eerder afgewerkt was, kon ik vandaag al (in de gietende regen) aan mijn opdracht beginnen: een tempoloop van 9 km aan 4:45/km. Om er wat rapper van af te zijn (niet van de training, maar van de regen) zou ik 'iets' sneller lopen, maar dat 'iets' werd al gauw 4:22 over de eerste kilometer... Té snel dus. Maar het gevoel zat wel goed, waardoor ik de resterende kilometers eigenlijk allemaal tussen 4:25 en 4:30 afwerkte.
T wordt gelukkig keer op keer bevestigd: de conditie is (volgens mijn niveau uiteraard) redelijk goed en ik denk niet dat ik nog echt beter zal worden in de resterende 2 weken. Het komt er dus op aan om gewoon te onderhouden en vooral goed te verzorgen en de laatste week te rusten!
Normaal heb ik een vast stramien voor mijn avonden: thuiskomen van t werk, trainen, eten, evt wat TV-kijken en dan gaan slapen. Als ik nog iets vóór mijn training moet doen, wordst ik daar zó nerveus van en meestal komt die training er dan niet eens meer van... Maar vandaag moest het gewoon: aangezien het de enige dag is dat er nog droog weer wordt voorzien, zouden de intervalletjes er vandaag door moeten. Maar t was ook zwemles/watergewenning voor ons Laura... Dus eerst eten, dan naar t zwembad en pas tegen 20u (als k normaal al bijna gedaan heb) nog mn kledij aantrekken om te gaan trainen...
Maar gelukkig ging de training (8x 1km aan 4:05/km) heel goed: alle blokjes een stukje sneller gelopen zonder te moeten forceren. K ben content dat ik mn karakter getoond heb om te vertrekken No pain, no gain...
Fietsen gaat pijnloos, dus deze ochtend gingen we es testen of ook het lopen goed lukt, zodat morgen eventueel versnellingen kunnen afgewerkt worden. Ook hier kan ik kort zijn: geen enkele pijn gevoeld. Bizar eigenlijk: donderdag niet eens gewoon kunnen stappen (toen was 'k van mening dat dit toch een paar dagen ging duren) en 3 dagen later al pijnloos kunnen lopen! Maar we klagen niet Eerst heb ik 4.5 km rustig gelopen, gevolgd door 500m aan een 4:30/km om dan nog een kilometertje los te lopen.
Dus: morgen versnellingen (8x 1km
Ondertussen is er ook nog wat (klein) nieuws van de triatlon in Neerpelt die over exact 3 weken doorgaat: momenteel zijn er voor de 1/2de afstand 302 deelnemers ingeschreven (ik start voorlopig met nummer 146)! Dat zal drummen worden in die eerste zwem-meters (al ga ik me met veel plezier achteraan leggen, want t zal in dat onderdeel echt niet op een minuutje min of meer aankomen
Deze middag ga ik ook eens werk maken om mijn bevoorradings-strategie op papier te zetten, zodat mn begeleiders weten wat te doen
UPDATE: 19u30 - Zwemmen: 1.900m open water
De ganse middag was het hier pijpestelen aan het regenen, maar rond 18u hield het ineens op! Meer zelfs: er kwam zowaar een warm lentezonnetje opzetten . Ideaal moment dus om nog eens naar de Nieuwdonk te trekken om die langverwachte 'ganse ronde' te kunnen maken. En gelukkig had ik er totaal geen problemen mee. Of toch: door het warme weer van de voorbije dagen, begon er op de stukken waar je makkelijk kan staan algen en van die 'lange groene slierten' (het heeft ongetwijfeld een wetenschappelijke benaming, maar dit eventjes terzijde) te groeien die eigenlijk wel hinderen. Je trekt die immers steeds mee met je hand en ze blijven aan je gezicht plakken. Maar door een metertje of 5 op te schuiven omzeil je het probleem makkelijk!
Op de foto: mijn assistente die telkens braafje met mijn 'teenslippers' staat te wachten als ik uit het water kom. Lief hé
Het eerste blokje was al trekken en sleuren. Met veel goede moed aan blokje 2 begonnen (wie weet gaat het toch beter!?). Nee dus. Allez, nog een laatste poging... Maar ook blokje 3 was niet om over naar huis te schrijven: ik keek op mijn Garmin in de veronderstelling dat ik al halfweg was... nope, nog 800m te gaan (200m afgelegd dus). Toch nog uitgelopen, maar toen heb ik met spijt in het hart mijn 'kar' gedraaid en rustig naar huis gelopen. Bij wijze van 'straf' nog getrakteerd op een serieuze stortbui. Waarom niet?
