K heb gezegd dat k mn zomerseizoen ga beëindigen (en da ga ik ook doen), maar na een paar nachten goed slapen (wat de laatste tijd veel te weinig het geval was, vandaar onder andere de vermoeidheid), voel ik me toch weer opgeladen om nog enkele dagen te trainen, zodat ik de tria van Balen nog met een deftige conditie kan afwerken. Die 3 trainingsloze dagen zullen wel een klein beetje verval met zich hebben meegebracht, maar 500m zwemmen, 20 km tijdrijden en 5 km lopen zouden nog net moeten lukken ;-)
Daarnet trok ik de loopschoenen aan voor een korte tempoloop van 5 km (de wedstrijdafstand dus). Het plan was om 4:45/km te lopen, maar mn Garmin deed wat raar: die gaf steeds 4:50 à 5:00... Tot na 1 km de tussentijd verscheen "4:28". Te snel dus. Vertragen is dan moeilijk, want na 100m zit ik dan weer in het te hoge tempo. T is ook maar 5 km, dus dan konden we wel trekken. Na de 5 km nog heel rustig uitgelopen tot thuis.
Deze week doe ik dinsdag nog een reeks korte versnellingen op de piste en dan nog 1 fietstraining. De laatste dag(en) dan nog wat losrijden/lopen en dan zit het seizoen er écht op
K ga er een streep onder trekken... Het seizoen is lang geweest (train sinds oktober vorig jaar met enkel hier en daar eens een rustweekje) en nu is het bobijntje af. Wellicht neem ik wel nog deel aan de triatlon van Balen, maar voor de duatlon van Wetteren ga 'k passen.
Normaal was ik van plan om in de winter ook wat mountainbike-wedstrijden mee te pikken... Maar deze week is de wedstrijdkalender uitgekomen. Een grote ontgoocheling: vroeger werden er van oktober tot februari wekelijks zowel op zaterdag als op zondag wedstrijden georganiseerd, maar nu is er niet eens meer wekelijks eentje te vinden! K vind het echt niet de moeite om daarvoor 2 maanden specifiek te gaan trainen.
Van het voorbije jaar ben ik overigens zeer tevreden: op uitzondering van de laatste jogging in Overmere zijn alle wedstrijden beter gegaan dan verwacht. De twee wedstrijden waar ik naartoe 'gepiekt' had, hebben ook meer gebracht dan verwacht: 5de in de winterduatlon van Geel (daar waar een top-25 het doel was) en 5u08 op de halve triatlon van Neerpelt (waar ik een tijd van 5u15 à 5u30 in gedachten had).
Vooral die laatste wedstrijd was pure fun: persoonlijk vond ik dit het plezantste wat ik tot nu toe op sportgebied heb gedaan! In de voorbereiding hebben we dan ook mogen debuteren op de halve marathon (waar ik ook zeer tevreden was met 1:31:08).
De rustperiode zal wellicht een 2 à 3-tal weken duren. Daarna gaan we ons voorbereiden op de winterduatlons van Geluwe en Maldegem. Na Nieuwjaar wordt dan de wedstrijd in Geel (eerste helft van maart) het eerste hoofddoel van het jaar. De rest van het seizoen zal ik wellicht ongeveer hetzelfde programma afwerken als dit jaar: in april de 1/4 duatlon van Wevelgem en dan voorbereiden voor de halve triatlon van Neerpelt. Daarna ga ik wat langer rusten dan dit jaar (ook een 2 à 3-tal weken ipv 10 dagen) en dan nog een halve triatlon programmeren op het einde van augustus.
Daags na de loopintervallen volgden de fietsintervallen: 7 blokken van 1'30 (jawel: eentje meer dan de vorige keer ) Rustig naar de 'plaats delict' en daar dan aan het zware werk begonnen. Het was de bedoeling om hetzelfde systeem als de vorige keer (met wat reserve beginnen en dan elk blokje iets sneller rijden), maar deze keer moest ik rekening houden met de wind. De oneven blokjes gingen met rugwind, dus die zouden sowieso wat sneller zijn.
Uiteindelijk is dat nog redelijk goed gelukt: 39.1 - 38.5 - 2x 39.5 - 40.6 - 39.7 en 40.1 km/u.
Ook hier weer hetzelfde gevoel: het ging, maar de frisheid is weg...
Man, wat een wind! De atletiekpiste ligt in het open veld, waar de wind vrij spel had. En 4 à 5 Bft voel je echt wel hoor: t is moeilijk om 'recht' te blijven lopen, maar vooral de laatste meters van de blokjes waren knal tegenwind.
De warming-up bestond zoals gewoonlijk uit 2 km inlopen gevolgd door 10 versnellingen van 20 seconden met 40 seconden rust. Daarna nog wat loslopen om vervolgens de hoofdschotel aan te snijden: 8x 500m aan 3:50/km. Mn benen voelden al wat beter aan dan zaterdag, maar echt fris zit ik toch nog niet/niet meer. Wel werd telkens het tempo gehaald, maar dus met wat meer moeite dan anders.
Voor deze training trokken we opnieuw naar Wachtebeke. In het (verwarmd!) buitenbad werd eerst 500m gewoon gezwommen, vervolgens 500m met zwemvliezen en dan nog eens 500m 'gewoon'. De eerste 100m dat er terug zonder vliezen wordt gezwommen is het precies of ik niet vooruit kwam. Het verschil in snelheid tussen mét en zonder vliezen is namelijk enorm groot! Na die laatste 500m volgde dan nog eens 200m loszwemmen.
Deze middag stond er een jogging op het programma, maar k wou nu toch wel eerst de beentjes nog eens losrijden. De eerste kilometers draaide het 'vierkant': de benen wilden niet echt mee, hoewel het toch wel rugwind was... Geen goed teken. Er was echter nog 1 noodoplossing: eens efkes 'diep gaan'. Maar dat is een risico: de enek keer ben je ermee geholpen (en schud je als het ware je benen wakker), maar voor hetzelfde geld rij je je benen definitief 'kapot' en is er niet zo veel meer mee aan te vangen... K wou het er toch op wagen en in het zicht van een brug schakelde ik naar de buitenplaat en achteraan ergens op de 12 of 13, zodat er tegen 45 km/u naar boven werd gevlamd. En dan voel je het direct: dit zou geen superdag worden De resterende kilometers heb ik dan aan een rustig tempo afgewerkt.
15u30 - Lopen: 8.91 km in 0:39:07 (4:23/km)
Tijdens het 'inlopen' voor de jogging was het gevoel van deze ochtend er zeker niet beter op geworden: aan een rustig tempo lopen ging wel, maar de versnellingen die ik normaal doe gingen deze keer echt stroef. Er zat totaal geen kracht of explosiviteit in de benen. Ook mn eten was totaal nog niet verteerd. We zouden wel zien wat het wordt...
Bij de start maakte ik al een grote beginnersfout door mee te gaan in een te snel groepje. De eerste kilometer ging in 3:39. Zelfde aanvangstempo dan vorge week in Grembergen, maar toen had ik nog reserve terwijl het nu al 'à bloc' was. Noodgedwongen moest ik vertragen en op de duur begon zelfs mn eten naar boven te komen. Op het einde van de eerste ronde ben k dan een minuutje gestopt bij mn pa. Dan weer vertrokken en weer wat tempo gemaakt, maar 2 kilometer verder was het weer van datte... Opnieuw gestopt... Omdat aandringen geen zin meer had, heb ik de laatste 4 km gewoon aan een comfortabel tempo uitgelopen. Geen idee waar ik ergens in de uitslag gestrand ben... maar heel dicht kan het niet zijn
Besluit: k heb zowat alle beginnersfouten gemaakt die je kan maken: - de voorbije dagen wat te weinig geslapen - te intensieve ochtendtraining - te laat gegeten - te snel gestart
T was nu absoluut geen belangrijke wedstrijd, maar t is toch altijd plezanter als je met een goed gevoel uit een wedstrijd kan stappen. Gelukkig is het geen conditioneel probleem en ken ik de oorzaken.
Aangezien het zwembad van Aalst nog tot eind augustus gesloteh is, moesten we op zoek naar een alternatief. T is ondertussen zowat 2 maanden geleden dat er nog een serieuze zwemtraining afgewerkt werd, dus met het oog op de tri van Balen mag het stilaan wat meer worden. In Wachtebeke hebben ze een schitterende accomodatie: 2 baden van 50m! Eentje binnen (dan momenteel opgesplitst is in 2 banen van 25m) en dan nog eentje buiten. Binnen was er bijna geen kat, dus hebben we er ons daar maar ingesmeten. De training was redelijk eenvoudig van structuur: allemaal blokjes van 200m: eerst gewoon zwemmen, dan met zwemvliezen, daarna met pull-buoy, vervolgens met paddles. En dat 2x na elkaar. Qua gevoel zat het nog el redelijk goed. T is te zeggen: t ging niet slechter dan gewoonlijk
Nog es een korte tijdrittraining met dezelfde inhoud als de vorige (6 x 1'30" - er moet de volgende keer zeker een blokje extra ingelast worden). Deze training heb ik eens 'volgens het boekje' gedaan. T is te zeggen: elk blokje net een fractie sneller afgewerkt. Begonnen aan 36.6 km/u en eindigend aan 39.9 km. Als 'compensatie' voor die rustige start moesten de recuperatiestroken dan wel sneller afgewerkt worden. Dus niet de snelheid er volledig uithalen, maar toch zo tussen 27 en 29 km/u blijven rijden.
Op 5 september gaan we van start in de 1/8ste triatlon van Balen. Een sprint-afstand, en dus komt het (in theorie dan toch) op een seconde aan... In de jacht op tijdswinst is het niet-dragen van kousen dan natuurlijk zeer interessant, want een paar sokken aantrekken na het zwemmen (dus met natte voeten) duurt toch al gauw een half minuutje. Vandaar dat ik eens wou testen hoe dat nu eigenlijk voelt, zo gaan lopen zonder kousen aan... En om het direct ook 'echt' te testen liep ik dan maar met mn schoenen waar elastische veters inzitten. De eerste kilometers van mn tempoloop was dit geen probleem. Maar aan kilometer 4 begon ik precies toch wat schuurplekken te voelen aan mn rechterachillespees... en bij kilometer 5 begon mn kleine teen van de linkervoet wat te schuren... nog een kilometerke verder kwamen er schuurplekken op de kleine teen van de rechtervoet. Niks van aantrekken: lopen! Tot ik thuiskwam en mn schoenen uittrok: gans de hielkap was bebloed en k had ook wonden op de kleine tenen... Gevolg: vandaag kan ik niet lopen (want die wonden gaan terug open als k schoenen aantrek) en k zit nog steeds met de vraag of k het in wedstrijd wel zou proberen om met blote voeten te lopen. T is namelijk maar 5 km en van die kleine wonden gaat ge (normaal gezien toch) niet dood... Om het eerste probleem (niet lopen) op te vangen trekken we vanavond de wetsuit nog es aan om een open-water training te doen. T is namelijk (op 1 zwemtrainingske na) namelijk van bij de triatlon van Neerpelt geleden da'k nog es gezwommen heb... Valt het op dat t mn minst favoriete discipline is!?
)
