Gisteren was het vrijdag, dus een rustdag. Vandaag werk ik dan normaal een fietstraining af, maar aangezien we seffes moeten vertrekken naar een trouw is er onvoldoende tijd om er een lange tocht van te maken. Daarom werkte ik de duurloop van morgen maar af. Naast het afleggen van de 16 km had ik nog een bijkomend doel: een energy-drink testen voor de triatlon van Neerpelt. In wedstrijden over de kwart-afstand hou ik het steeds bij Isostar-dorstlesser. Ook bij lange duurtrainingen behelp ik me met een dorstlesser. Maar voor een halve triatlon waar we normaal toch ruim 5u onderweg zullen zijn, zal een extra energie-aanvoer wel noodzakelijk zijn denk k. Kwalitatief zijn de verschillende klassieke merken wel min of meer gelijk aan elkaar, maar het komt er vooral op aan om een product te vinden dat je maag perfect kan verteren. Want het laatste wat je in een wedstrijd wil is dat die energy-drink er langs één of andere weg weer uitwil natuurlijk Die drankjes wil ik ook in verschillende omstandigheden testen: zowel bij lopen als bij fietsen, maar ook in koud én in warm weer. Eind juni kan het immers 18°C, maar evengoed ook meer dan 30°C zijn. En k wil me de laatste dagen voor en tijdens de wedstrijd zelf geen zorgen maken of ik wel het juiste product bijheb.
Vanochtend trok ik dus op pad: en de rustdag van gisteren heeft heel veel nut gehad, want mijn benen voelden supergoed aan! Het tempo (uiteindelijk 5:38/km) is nu niet 'verschroeiend', maar zelfs dan voel je of het goed gaat of niet. Ook mn hartslag bleef constant makkelijk onder de 140 sl/min. Na 7 km nam ik dan het zakje 'W-Cup Energy Drink' erbij. Ik koos voor dit merk omdat ik dit ook gebruikte toen ik competitie-wielrennen deed en er eigenlijk wel goeie ervaringen mee had. T is wel héél zoet, precies pure siroop die je binnen giet! Maar een flinke slok water erna lost dit probleem al op. K heb wel ondervonden dat je de zakjes best vooraf opendoet en terug lichtjes dichtdraait, want tijdens het lopen gaat de 'verzegeling' redelijk moeilijk open. Tijdens de rest van de tocht heb ik het heel goed verdragen, dus zeker geslaagd voor test 1 (lopen, trainingstempo, normale temperatuur
O ja, en voor diegenen die nu denken dat ik een controlefreak ben: je hebt groot gelijk (voor sommige zaken toch . Tijdens de wedstrijd is er veel dat fout kan gaan, dus als je sommige zaken vooraf kan uitsluiten... waarom zou je het risico nemen?
De voorbije dagen lag ik meestal wat te laat in bed en dat voelde ik deze ochtend toch wel. Ook de overvloed aan paaseitjes en een paar 'zware avonden' (op cullinair gebied welteverstaan) laten zich voelen op de weegschaal: meer dan een kiloke zwaarder! De rem staat er ondertussen weer op hoor
Kortom, het lopen ging niet super. En raar maar waar: vooral bij het loslopen vlotte het minder dan anders. De kilometers die ik aan 4:30 moest lopen haalde ik wel nog redelijk vlot.
14u - Zwemmen: 2.000m
Na de middag trok ik dan naar Aalst om les 7 van de start-to-swim af te werken: 600m - 500m - 3x300m. Toen k aankwam zag ik de boel al in t water vallen: de eerste 3 banen waren bezet door een groepje kinderen die een initiatie 'duiken' volgden. De volgende baan was een 'inzwembaan' voor die duikers en vervolgens waren er nog 2 banen waar ook nog wat volwassen duikers aan het trainen waren. Dus: 2 baantjes voor alle spelende kinderen én de paar baantjeszwemmers die er waren! T beloofde een toffe training te worden :-s Na het eerste baantje kwam de redder echter bij mij en bood me aan om in die 2 banen voor de 'volwassen duikers' te trainen. Die mannen zwommen toch ónder water, dus echt hinderen deed ik ze niet. Tof gebaar T geeft wel een raar beeld hoor: elke keer zag ik daar wat duikers onder mij passeren, maar t was perfect om te trainen natuurlijk! En nog meer goed nieuws: na een tijdje kwam er ook een heel schoon madammeke in deze banen trainen O ja, misschien ook nog iets over de training zelf: die was zoals deze morgen: t ging wel, maar zonder echt een supergevoel.
Na de pittige looptraining van gisteren stond er vandaag iets 'luchtigers' geprogrammeerd: nog wat experimenteren met de tijdritfiets. Mijn benen voelden de eerste kilometers inderdaad nog redelijk verzuurd aan, maar k heb toch een 10-tal kilometers de tijd genomen om die wat los te rijden. Daarna deed ik 2 ronden van 6 km aan 33 km/u en vervolgens nog eens 2 ronden aan 36 km/u. Na wat sleutelen (elke ronde de zadelpositie enkele milimeters gewijzigd) staat mijn zadel nu goed, dus de test is geslaagd Volgende week gaan we nog wat met het stuur (niet de hoogte, maar wel de 'hellingsgraad') experimenteren. Nu zitten mijn polsen immers nogal 'gewrongen', wat vooral in het begin van de training voor wat pijn zorgt. Door het stuur wat te kantelen (dus lichtjes naar beneden wijzend) denk ik dat mn voorarmen meer horizontaal zullen liggen en dus ter hoogte van de polsen geen 'knik' meer veroorzaken. Tot zover de theorie
Enne... in de namiddag was er geen training, maar heb k onze tuin 'summerproof' gemaakt: gras maaien en verticuteren. Ook es leuk!
K was eigenlijk van plan om deze ochtend mijn looptraining af te werken en dan in de namiddag te gaan zwemmen. Maar k had vorige week gezegd dat k met ons Laura es wou meegaan als zij naar 't zwembad ging. En deze ochtend was het dus zover. Van baantjes trekken kwam uiteraard niks in huis (k had ook bewus mn gerief niet meegenomen of k zou me toch niet kunnen inhouden), maar in plaats daarvan werden het afdalingen van de glijbaan, rondjes draaien in een tropische draaikolk, spelen met opblaasballen enzo... Ook leuk! K heb zelfs mn eerste keer buiten gezwommen. Niet in 'open water' uiteraard, maar t zwembad heeft ook een buitenbad (dat gelukkig wel lichtjes verwarmd is).
16u - Lopen: 14.63 km in 1:19:34 (5:26/km)
Na een middagdutje (ja, nu t verlof is profiteer k daar volop van) trok ik mijn loopkostuum aan voor een training volgens een nieuw formaat. Interval, dat wel, maar in plaats van een bepaald aantal keer een afstand af te leggen waren er nu 4 reeksen voorzien waarbij elke reeks bestond uit 400m, 800m en nog eens 400m aan 3:55 à 4:00/km met tussendoor telkens 1' rust. Tussen de reeksen liep ik dan telkens 5' los. Voor deze training trok ik naar de Scheldedijk. Er zat een redelijk briesje (hier in de polders staat er altìjd een briesje), dus liep ik reeks 1 en 3 met tegenwind en reeksen 2 en 4 met rugwind. Het tempo aanhouden viel nog redelijk goed mee. Een paar keer zat ik pal op de 4:00/km, maar meestal ging het een tikkeltje sneller. Wat me wel opviel: 1' rust is rap voorbij
K heb me overigens (net als vorig jaar) ingeschreven voor de Ronde van het Waasland, een wielerronde voor niet-aangesloten renners. Geen meerdaagse 'Tour', waarbij er een aantal dagen na elkaar een wedstrijd is, maar wel een klassement van een 10-tal wedstrijden die verdeeld zijn over het ganse zomerseizoen. Niet dat ik van plan ben om alle wedstrijden mee te rijden hoor: het risico op een valpartij is te groot en k zou het zonde vinden om de triatlon op het spel te zetten voor 1 onbenullig wedstrijdje. Maar misschien dat ik na 27 juni wel eens start om het pelotongevoel terug te ervaren. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan
Op deze eerste dag van mijn weekje verlof wou ik nog een lange trage duurtraining op de fiets afwerken. De komende dagen zal het dan allemaal wat intensiever worden, maar door nu nog wat basiswerk te doen hoop ik sneller te kunnen herstellen van de volgende trainingen én kan ik met een gerust gevoel (de afstand heb ik zeker in de benen) naar de kwart-duatlon van Wevelgem (18/4).
De eerste helft was 45 km met heel lichte rugwind, zodat ik heel lage hartslagen kon aanhouden. Maar in de loop van de voormiddag begon de wind wat op te zetten, zodat ik uiteindelijk een redelijk zware terugweg voor de boeg had. Van de nood een deugd maken dan maar: af en toe een tandje groter schakelen om er een paar intensieve stukjes van 5 km tussen te steken... Na iets meer dan 90 km stond ik moe maar voldaan weer aan de deur. Rap mn patatjes opgegeten en dan de PC opgezet om naar de livestream van de Marathon van Utrecht te kijken, waar ik hopelijk de coach en Wendy over de streep zou zien. En inderdaad! Hun tijd mogen ze zelf bekendmaken, maar ze hebben het super gedaan! De coach moest na zijn aankomst efkes over de nadar gaan uithijgen (hij had er nog een spurtje uitgeperst), maar hij had pech: t was een mannelijke Rode Kruis-medewerker die kwam zien of m in orde was (en dus geen hollandse schone ). Wendy zag er nog betrekkelijk fris uit (maar de camera stond ook redelijk veraf . In elk geval: t zijn helden!
Deze Paasdag begon uiteraard met het zoeken naar... paaseitjes. Altijd hillarisch met zo een kleine uk in huis . Daarna werd het echter tijd voor de zondagse duurloop. 14 km aan 5:30/km waren voorzien en ik wou me deze keer écht aan het opgelegde tempo houden, zodat ik ook nog eens in de lage hartslagen kon lopen (en dus de basisconditie nog wat aanscherpte). 'Opdracht perfect gelukt' mag ik wel zeggen: de eerste kilometers allemaal te traag, en in de tweede helft wat versneld (mijn diesel, weet je wel), maar overwegend onder de 140 sl/min gebleven.
Na de middag werd het dan tijd voor 'Vlaanderens Mooiste'. En of we een mooie wedstrijd hebben gekregen: mijn persoonlijke favoriet (voor de leken: Fabian Cancellara, de man die ik deze week nog gebruikte als voorbeeld om de 'ideale tijdritpositie' te illustreren) trok samen met onze nationale trots op meer 40 km van de meet in de aanval om er dan vanaf de Muur een onvoorstelbaar soloke van te maken. Indrukwekkend!
Ook in de Ronde van Vlaanderen voor vrouwen werd er een indrukwekkend nummertje opgevoerd. Door één van onze landgenotes dan nog wel! Daar waar een vrouwenkoers doorgaans een oersaai verloop kent (sorry dames, maar het is nu spijtig genoeg eenmaal niet anders), doorprikte Grace Verbeken deze traditie door op dezelfde plaats als beide bovengenoemde heren in het offensief te trekken. Eventjes moest ze nog het gezelschap dulden van een Nederlandse, maar ze bleef nadien kilometerslang met enkele seconden voorsprong voor een groepje (met o.a. 'het fenomeen' Marianne Vos) uitrijden om uiteindelijk met een handvol seconden als eerste Belgische de Ronde te winnen. RESPECT!
Aangezien deze ochtend de kans op droge perioden het grootst was, probeerde ik zo vroeg als mogelijk aan de training te beginnen. Toen ik 2 km ver was begon het al te druppelen, dus besloot ik om maar direct aan de blokjes te beginnen. Fout dus: na 1' stonden mn benen al op ontploffen door de verzuring. De motor was dus absoluut nog niet warmgedraaid... En eerlijk is eerlijk: t geeft ook geen moral voor de volgende blokjes. Vanaf blokje 2 ben ik voorzichtiger gestart (een tandje kleiner) en steeds rond de 36 km/u blijven rijden, wat een goed vol te houden tempo bleek te zijn. Weer een lesje geleerd voor de volgende blokkentraining... Na het laatste blokje trainde ik nog verder aan duurtempo tot ik 30 km had.
14u: Zwemmen: 2000m
Les 6 van de 'start-to-swim': 2x500m + 4x250m. Wellicht door de vakantie lag het zwembad er, op enkele moedige baantjeszwemsters na, zo goed als verlaten bij. Heel plezant om te trainen dus! En hoewel het 2 weken geleden was, liep de training eigenlijk nog wel vlot. Enkel in het laatste blokje begon de techniek te lijden onder de vermoeidheid. Toen was het eerder 'niet proberen verzuipen' ipv 'vlot zwemmen'
De maand maart zit erop, dus tijd om statistiekjes te maken
Zwemmen: voorlopig zit ik nog steeds aan 1 training per week, maar ik hoop om dat aantal vanaf april toch te verdubbelen. Dit is immers het onderdeel waar ik voor de triatlon van Neerpelt het meeste 'schrik' van heb... 7.40 km - 3:35:00 (12% van de totale trainingstijd in maart)
Fietsen: de duur van de trainingen werd opgebouwd tot 90 km, dus dat moet volstaan om de komende 2 duatlons (waar resp 40 en 20 km moet gereden worden) vlotjes aan te kunnen. in april zal het dan ook de intensiteit (en niet meer de duur) van de fietstrainingen zijn die zal worden opgedreven. 371.94 km - 12:55:25 (43% van de totale trainingstijd in maart)
Lopen: Hoewel ik noot een goede loper zal worden, ben ik van mijn huidig loopniveau zeker tevreden. De schema's van de coach doen hun werk! Als we vergelijken met vorig jaar rond dezelfde periode gaat het nu toch wel stukken 'sneller' (zie vergelijking van de looptijden in de duatlon van Geel). Aangezien er voortaan meer moet gefietst en vooral gezwommen moet worden, heeft de coach het aantal looptrainingen teruggebracht van 4 naar 3 per week. Vandaar dat het aantal kilometers per week/maand wat lager dan in januari/februari ligt. Wat ben je er immers mee dat je een 'snelle' halve marathon kan lopen terwijl je niet binnen de limiettijd binnen bent na het zwemmen!? Misschien zet ik na de triatlon van Neerpelt nog eens alles op het lopen om daar een serieuze progressie te maken, maar dat zien we dan wel... 143.32 km - 13:12:46 (44% van de totale trainingstijd in maart)
Besluit: 29:43:11 uren getraind. Naar triatlon-normen zijn dit zeker geen indrukwekkende cijfers (veel triatleten halen ongetwijfeld het dubbele van mijn totalen), maar ik probeer ook in het huishouden en bij de opvoeding van ons Laura zeker mijn deel van het werk te doen. Persoonlijk zou ik het zonde vinden om binnen een paar jaar te moeten vaststellen dat ik de kleine niet heb zien groot worden. Ook mijn gestel zou het dubbele van deze trainingen niet aankunnen. Trouwens: stél dat ik het wél zou doen, dan zal ik op een triatlon misschien 15' (of 10 plaatsen) sneller zijn... wie gaat daar wakker van liggen? Nu is het gewoon een heel leuke ontspanning, zonder druk of stress!
Tempoduurloop: 10 km aan 4:45/km. Dat moest het worden op deze eerste april. En bovenaan zie je het resultaat: 13 seconden per kilometer te snel. Het wil maar niet lukken om het tempo in zo een tempoduurloop goed in te schatten. Als ik op de Garmin kijk en zie dat mn tempo te hoog ligt, vertraag ik. Maar dan ligt het 100m verder weer net iets te traag en versnel ik weer... maar globaal gezien blijft het dus te snel. Wel een goed teken: die 10km gingen heel goed. Als ik een maand geleden 8 km aan 4:40/km liep was ik toch wel blij da'k thuis was, maar vandaag liep het heel vlot. Er breken trouwens mooie tijden aan: vandaag de laatste werkdag achter de rug, want vanaf morgen ben ik voor 10 dagen (jawel) in verlof Als het weer wat meewil kan ik dus een behoorlijk hoog trainingsritme volgen de komende anderhalve week...
Door de ongeëvenaarde stiptheid van onze nationale Spoorwegmaatschappij had ik deze ochtend 1u (t was eerder middag dan ochtend toen k op mn bureau aankwam) en vanavond nog eens een half uur vertraging, dus moesten we ook de training met wat vertraging aanvatten...
Op dinsdag zijn het steevast versnellingen: de zwaardere kost dus. In de opwarming zaten eigenlijk 10x 100m op een brug, maar aangezien er een koude wind was en die brug in een open vlakte ligt, wisselde ik die 'beklimmingen' maar met 20/40 versnellingen (hoewel ik de heuvel-loopjes eigenlijk wel liever doe, maar het risico op verkoudheden is te groot als k daar bezweet in de tocht moet staan wachten tot de 2' rust voorbij zijn).
De kern van de training: 4x500m en 2x1000m aan 3:55/km met telkens 500m loslopen tussen. Toen k vertrok begon het ook net te regenen. In combinatie met de gure wind had ik het spijtig genoeg al héél snel koud. Vooral de handen leden onder het voorjaarsweertje. Gelukkig kon ik me opwarmen aan de versnellingen hé Die gingen 'behoorlijk'. T is te zeggen: geen supergevoel, maar k mocht ook niet klagen. Hoewel ik wel zeer tevreden was toen het laatste biepke na die 2° kilometer ging Toen ben k nog langs huis gepasseerd om een paar handschoentjes op te pikken, waardoor de PC signalen van de Garmin oppikte en dus wat raar begon te doen (vandaar die afwijkende waarden in de 2 laatste lijntjes van de gegevens - waarvoor mijn excuses).
Ik heb de indruk dat het grootste deel van de lezers van mn blogje lopers zijn, maar voor de fietsers/triatleten of andere geïnteresseerden zal ik van de trainingen die ik gebruik om mn fietspositie te bepalen hier een verslagje schrijven...
Vandaag heb ik de Stealth voor een eerste keer aan een praktijktest onderworpen, met de bedoeling om een zo aerodynamisch mogelijke positie aan te nemen op de fiets. Maar aërodynamisch alleen is niet genoeg: je kan dan wel een positie vinden waarbij je het minste luchtweerstand ondervind, maar je moet die positie wel 40 (kwart-afstanden) resp. 90 km (halve triatlon) kunnen aanhouden. Vooral de rug is hierbij een belangrijke schakel weer rekening moet mee worden gehouden... Bij deze eerste test heb ik verschillende stuurposities uitgetest, gaande van hoog naar laag. De eerste positie was deze waarbij het stuur dezelfde hoogte had als het stuur van mn wegfiets. Nadien verlaagde ik telkens met 1 cm om uiteindelijk op de laagst mogelijke positie (stuurpen pal op het balhoofd) uit te komen. Deze positie zal het (voor de kwart-afstanden alvast) worden. Eigenlijk zou ik gerust nog wat dieper kunnen gaan, maar dan moet ik een stuurpen met een redelijk grote hoek gaan halen. Voorlopig gaan we het echter houden zoals het momenteel is.
Bij de volgende testsessie gaan we de zadelpositie eens onder handen nemen...
In de afbeelding in bijlage zie je een zij-aanzicht van Fabian Cancellara, ongetwijfeld de strafste tijdrijder van het moment. Zijn positie benadert de perfectie (al is dat natuurlijk altijd vatbaar voor discussie), dus wat mij betreft kan dit gerust als 'model' dienen. Om de belangrijkste afmetingen te duiden heb ik er wat lijnen op getrokken: - horizontale rug (zou in theorie bij Cancellara nog wat beter kunnen, maar wie ben ik om daarover te oordelen!?) - rechte hoek in de schouders (tov de bovenarm) - rechte hoek in de ellebogen (tov onderarmen) - punt van het zadel dichter naar de trapas tov een gewone koersfiets - zadelpunt lichtjes naar beneden kantelend
Iets anders: morgen gaan we de loopschoenen weer aantrekken voor versnellingen! 4x500m + 2x1000m, telkens aan 3:55/km. T belooft dus weer pittig te worden. Hopelijk willen de weermakers hun goeie wil nog eens tonen, want die versnellingen afwerken in de gietende regen is nu niet echt het plezantste wat er is
Mijn fietsen staan momenteel allemaal properkes gekuist, dus t was moment op ze eens op de gevoelige plaat te leggen. In volgorde: mijn tijdritfiets (Stealth van Planet X), de wegfiets (Z80 van Zannata), de fiets voor op de rollen (Compact van Ridley) en de mountainbike (Sub01 van Thompson)
Aan de tijdritfiets ga 'k de komende weken wel nog wat werk hebben om die zo perfect mogelijk af te stellen. Die houding is immers volledig anders dan op een standaard-koersfiets, dus dat wordt veel passen, meten, rekenen en vooral: testen. Een geluk dat er destijds in de cursus "Trainer B-Wielrennen" van de Vlaamse Trainersschool een heel stuk over fietspositie van (oa) tijdritfietsen ging en dat ik daarop toch zal kunnen terugvallen voor de 'theorie'.
Vandaag werd op de Gentse Blaarmeersen een jogging georganiseerd. Een van de mannen uit de organisatie is een collega van mij en die heeft natuurlijk ook graag dat er zoveel mogelijk mensen op afkomen. In mijn schema stond een duurloop van 14 km, dus kon ik die afstand evengoed in die jogging over 15 km gaan afwerken, op voorwaarde dat ik 'op reserve' zou lopen (niet starten om een zo snel mogelijke tijd te behalen dus). Bij de start zette ik me redelijk achteraan, zodat ik wel traag 'moest' lopen. Een zeer goede tactiek moet ik zeggen: ik kon heel rustig vertrekken en ondertussen passeerde ik de schoonste (vrouwelijke!) kontjes van Gent T plan was om tussen de 4:45 en 5:00 per km te lopen, iets wat eigenlijk perfect lukte. In de laatste 3 km zag ik een eindje voor mij nog een paar deelnemers lopen, dus heb ik toen het tempo wat opgetrokken om die toch nog op te rapen en achter te laten. De coach zegt immers dat we de laatste km's van een duurloop altijd wat sneller mogen doen
uiteindelijk moet ik zeggen dat het eens heel plezant is om een training in een wedstrijd te doen (zowel voor de conditie als voor de eerder genoemde voordelen). Bij gelegenheid is het zeker voor herhaling vatbaar, al moeten er natuurlijk ook voldoende trage trainingen afgewerkt worden!
Donderdag ben ik mijn fiets gaan halen (zie eerdere post), dus wou ik mn wisselloop op vrijdag houden. Dat is mijn dagje ouderschapsverlof, maar die taak probeer ik zo goed mogelijk te doen dus kan ik tijdens de dag niet trainen. Tegen 17u30 was mn vrouw thuis, wou ik me klaarmaken... maar toen sprong de afvoer van de lavabo! Miljaar, dat moest dringend gerepareerd worden! Bijkomend 'probleem': t was onze 'ijzeren' huwelijksverjaardag, dus wilden we eens gaan uit eten. En nóg een 'probleem': mn ma en zus verjaren, dus die moesten we ook gaan bezoeken. Je hoort me al komen: er zat geen training meer in
Zaterdagochtend dan maar hé. De inhoud van de training: 10 km wisselloop (500m loslopen en 500m aan 4:30/km). De eerste kilometers waren rampzalig! het gevoel zat compleet niet goed: k had de indruk dat mijn voeten zodanig hard op de grond 'pletsen' dat de buren ervan wakker zouden worden! Mijn onderbenen deden (voor het eerst sinds wéken) pijn, de bovenkant van mn voeten waren pijnlijk, ... kortom: k voelde mij nen oude vent! Na 3 km ben ik efkes gestopt om te stretchen en mn veters wat losser te maken. En voila, het goede (of toch 'betere') gevoel was er weer. Raar hé!
Deze middag staat er geen training geprogrammeerd. Mijn vrouw gaat deelnemen aan een bedrijvenloop in Oudenaarde. T moet al een halfjaar geleden zijn dat ze nog eens loopschoenen/loopkledij aanhad, dus t is echt voor de fun
Voor vandaag heeft de coach me een wisselloop van 10 km voorgeschreven. Noodgedwongen (hoewel?) ga ik die verplaatsen naar morgen. Gisterenavond hebben ze me namelijk laten weten dat mn tijdritfiets klaar is en die wil k vanavond nu toch wel gaan halen zenne Op vrijdag heb ik normaal toch rustdag, dus kan ik die wisselloop perfect een dagje opschuiven.
Deze middag begon de zon te schijnen in Brussel, dus nam ik zoals gepland op de middag de trein huiswaarts om mijn fietstraining af te werken. Superweertje om in te rijden trouwens! K had een dun jasje in mn achterzak gestopt, maar heb het absoluut niet nodig gehad: een trui met lange mouwen was al meer dan genoeg Deze tijd van het jaar zie je overigens zowat vanalles rondrijden: gaande van mannen/vrouwen in korte mouwen en korte broek, maar evenzeer wintermutsen, dikke schoenovertrekken en zelfs een paar winterhandschoenen heb ik gezien!!! De trip ging als vanouds richting Nederland: 45 km rugwind, draaien en dezelfde 45 km tegenwind. Persoonlijk vind ik dat de beste 'strategie' voor lange trainingen: je hebt tijd zat om goed in te rijden en de ganse terugweg kan er stevig getraind worden.
Na exact 90 km stond ik weer voor de deur. De beentjes voelden nog heel goed aan, maar mn poepke is precies niet meer zo gewend aan die lange trainingen
Op dinsdag staat telkens de lastigste (loop)training van de week geprogrammeerd. Voor deze week waren dat 10x 600m in 3:50/km. Voor deze klus trok ik naar de Scheldedijk, waar het heel plezant is om te lopen op zo een rustige voorjaarsavond als vandaag! Ondanks mijn goed voornemen (zie één van mijn posts van een paar weken geleden) om de intervaltrainingen niet meer te snel af te werken, zat ik er ook vandaag weer telkens een paar seconden onder... Maar k heb een goed excuus: het duurt telkens efkes eer de Garmin het correcte tempo aangeeft als je vanuit stilstand vertrekt. Vandaar dat ik dus blijkbaar telkens te snel vertrek... De pauze tussen elk blokje duurde totdat mijn hartslag onder de 110 sl/min ging. Nu is dat natuurlijk wel relatief: zelf heb ik een max. hartslag van 187, terwijl ik op het einde van die blokjes rond de 175 à 180 haal. Het duurt dus langer om aan die 110 sl/min te komen dan iemand die bvb wat ouder is en een max. pols heeft van pakweg 175 (en 165 sl/min haalt in de blokjes). Maar goed: meestal haalde ik toch de 110 sl/min alvorens de maximale rust-duur van 2' verstreken was
Voor morgen wordt een echte lentedag voorspelt (als Frank/Sabine er weer niet naast zitten zoals het voorbije weekend hé). Daarom heb ik een half dagske verlof gevraagd om morgenmiddag een duurtraining van 90 km te doen. Beter in t zonneke gaan trainen dan komend weekend in de regen op pad te moeten!
De fietstraining die ik normaal zaterdag doe had ik omwille van de weersvoorspellingen (zie blog van gisteren) verplaatst naar vandaag... niet echt een succes moet ik zeggen: de zeer krachtige wind was wel wat verdwenen, maar de regen is blijkbaar met een dagje vertraging gekomen. T was eerder motregen, maar nat is nat hé. Gelukkig had k een regenjasje meegenomen, want voor de rest stond ik er nogal 'zomers' op: dunne handschoentjes en geen neopreen- maar wel lycra-schoenovertrekken aangetrokken!
De benen hadden echter geen hinder van het troosteloze weertje. Het gevoel zat goed, de hartslag bleef perfect binnen de trainingszone en de snelheid was ook behoorlijk! En als je achteraf onder de douche staat is die regen gauw vergeten hé
Normaal ga ik op zaterdagochtend fietsen en in de namiddag zwemmen. De weerberichten voorspellen voor zondag echter beter weer dan voor vandaag, dus ben ik wat gaan wisselen:
8u30 - Zwemmen: 2000m
Voor de eerste keer een ochtendtraining in het zwembad, waar op dit redelijke vroege uur overigens uitsluitend baantjeszwemmers aanwezig waren. Het werd eerst 500m, vervolgens 400m en dan 3x200m. Als uitsmijter nog eens 500m zwemmen. Tijdens alle blokjes zat de techniek redelijk goed, maar k zal één van de komende trainingen toch nog eens met een plankje moeten trainen om de beenbeweging terug wat te verbeteren. (maar sinds we dinsdagmiddag geen les meer krijgen van ons 'Zwembadfee' zijn er nog die daar last mee hebben hé Liesbeth )
13u30 - Lopen: 12.09 km in 1:09:27 (5:44/km)
K was van mening dat er voor deze training 14 km geprogrammeerd stonden, maar blijkbaar waren het er 2 minder... 12 km aan 5:45/km dus! En nu heb k weer ondervonden dat 'k nen diesel aan het worden ben: de eerste 2 km kraakt het langs alle kanten, maar daarna kwam ik weer in een ritme dat ik (bij wijze van spreken misschien) toch wel een paar uur zou kunnen volhouden. Die leeftijd hé
De training zelf ging vlot, maar k had wel een hogere hartslag dan normaal. Kan wat met de krachtige wind te maken hebben, maar ook in de stukken met rugwind was het net een tikkeltje hoger...
Ondanks het gemiddelde van amper 6:10/km werd het toch een heel intensieve training. Die rustpauzes halen het gemiddelde namelijk heel erg naar beneden... Na 2 km rustig inlopen begon ik aan deel 2 van de warming-up: 10x een brug van 100m naar boven lopen. Geen sprints, maar wel een stevig tempo. Vervolgens nog 1 km loslopen en dan... 8x 500m aan 3:50/km met 500m loslopen tussen elk blokje. T was al efkes geleden dat er versnellingen gedaan werden, dus k vond het vooral in het begin moeilijk om terug het correcte tempo in te schatten. Maar met de hulp van de Garmin lukte het uiteraard wel hoor. K heb geen flauw idee hoe ik er ooit zou in slagen om zonder die Forerunner deftig te trainen, want mijn tempogevoel is blijkbaar niet echt goed ontwikkeld!?
Na een dik anderhalf uur zwoegen was de klus geklaard en heb k mij in de zetel gesmeten (wel eerst n verkwikkend douchke gepakt hoor!)
