Maandag 04 augustus 2014.

Chaos bij het ontbijt. Er zijn gisteren nog enkele touringcars bij gekomen. De kleine ontbijtzaal barst uit zijn voegen. Iedereen wil om zeven uur ontbijten maar er is plaats te kort. Het is wachten in een rij tot er een plaatsje vrij komt. Er is nochtans een grote zaal. Maar die blijft dicht. Trek uw plan. Om 08:30 zitten we allen netjes in de bus en rijden opnieuw langs  de oever van de Moldau. We bezoeken vandaag de rechteroever. We rijden tot de Burchtwijk. We volgen de gids onder de schilderachtige boogpoort. Het Strahov klooster werd gesticht in 1140. We kunnen niet verder dan het kerkportaal. Het interieur is te bezichtigen achter een ijzeren hek. Iedereen is in de ban van de schitterende fresco’s op de halfronde plafonds. Het voormalige klooster, naast de kerk, werd na een verwoestende brand in 1258 herbouwd. Er bevindt zich een bibliotheek van wel 800 jaar oud. Er zouden hier maar liefst 130.000 boeken staan. Sommige bronnen spreken van meer dan twee-honderd-duizend boeken. Meestal bijbels in verschillende talen en verboden schriften. Wat dat ook mag betekenen. Er is politiebewaking rond het domein te paard.

We wandelen  verder tot bij het bedevaartsoord Maria van Loreto. Het Lobkowitz paleis dateert van 1570 maar kreeg de naam eerst nadat het in de 17^de-eeuw werd verbouwd. Vorstin Katharina von Lobkovich liet de klokkentoren bouwen in 1626. Verder groeide het complex uit met verschillende kapellen. De voorgevel wordt gesierd met menig beeldhouwwerk. Een bezoek aan de schatkamer geeft direct een beeld van de onschatbare rijkdommen. Als onderdeel van het Nationaal Museum kan men er de exposities bezoeken van documenten, schilderijen, beelden en wapens.

Dan komt de burcht van Praag aan de beurt. Hier zetelt de president van de Tsjechische republiek sinds 1918. De burcht is ontstaan in 880, maar er werd 600 jaar lang aan gebouwd. Het begon met een klein fort. In de 11^de-eeuw werd er een kasteel gebouwd met vestingmuren. De tuin van het paleis dateert van de 16^de-eeuw. Het Toscanapaleis werd ontworpen voor graaf Michael Thun van 1689 tot 1691. Eerst in 1718 kreeg het paleis de naam van de toenmalige eigenaar.

Het Aartsbisschoppelijk paleis werd gekocht door Ferdinant I in 1562, nadat het voormalige complex werd verwoest tijdens de Hussietenoorlog in 1420. Het Aartsbisschoppelijk Paleis werd geschonken aan de eerste aartsbisschop van Praag door keizer Ferdinand I. Het werd gebouwd in de 16^de-eeuw, maar door de eeuwen heen verbouwd in verschillende stijlen. Het Schwarzenbergpaleis werd tussen 1545 en 1563 gebouwd. Het paleis biedt onderdak aan het Militair Historisch Museum. De halfronde ingangspoort, van de burcht wordt dag en nacht bewaakt door twee schildwachten die om het uur worden afgelost. Honderden kijklustigen volgen de aflossing. Boven de soldaten staan twee verstarde en strijdende reuzen uit 1768. Na de schildwachten gaan we langs de Matthias-poort van 1614 naar het eerste grote plein. Het is hier heel druk en we moeten alert zijn om onze gids bij de houden. Voor de halfronde Heilige Kruiskapel met Sint-Petrus en Sint-Paulus staat de gotische fontein van drie verdiepingen. Enkele trapjes brengen de toeristen tot bij het water.

We brengen een bezoek aan de St-Vithuskathedraal. Met de bouw werd reeds in de 14^de-eeuw gestart tijdens Koning Jan. De voltooiing vond plaats in het begin van de 20^ste-eeuw. De klokkentoren is bijna 100 meter hoog. Bovenaan hangt de grootste bel van de Bohemen. Ze weegt  ongeveer 17 ton en wordt geluid bij speciale gelegenheden. Boven de vroegere ingang van de kathedraal is een mooie grote mozaïek aangebracht dat het ‘Laatste Oordeel’ voorstelt. Het interieur is rijk aan barokke heiligenbeelden. De glas-in-loodramen, vooraan, beeldt de heilige drie-eenheid uit. We zien de Madonna, de H. Wenceslas en Karel IV. Rond het mooie grafmonument van Johannes van Nepomuk staat enorm veel volk. Nepomuk werd in 1729 heilig verklaart.

Tegenover de kathedraal staat het koninklijk paleis met de mooie  gotische Vladislavzaal. Deze zaal ontstond tussen 1487 en 1502 en diende als troonzaal. Dankzij het fantastische gewelf, dat met kromlijnige ribben rust op zes paar steunpilaren, wordt het beschouwd als een van de prachtigste zalen uit de middeleeuwen. De zaal is meer dan 16 meter breed en meer dan 14 meter hoog. Achter onze gids aan naar de Boheemse kanselarij. Hier werden in 1618 twee stadhouders en hun klerk uit een raam gegooid. De ongelukkigen overleefden gelukkig de val maar door dit feit begon de ‘Dertigjarige Oorlog’.  

De St-Jorisbasiliek in de Praagse burcht stamt uit 1142. Na drie eeuwen werd het weer tijd voor verbouwingen. Het reliëf vooraan stelt St-Joris ‘de drakendoder’ voor. De graftombes binnenin zijn van de stichter van de kerk en een andere tombe is van de stichter van het ernaast gelegen klooster. Het gouden straatje is een mengeling van gekleurde huisjes uit de 16^de-eeuw die Rudolff II liet bouwen. In 1800 waren de huisjes vervallen en werden ze verhuurd aan armen. Nu zijn er souvenirwinkeltjes gevestigd. Ze werden bewoond door burgerwachters en goudsmeden. Ook Franz Kafka woonde en werkte hier in 1917. Langs een houten uitgesleten trap bezoeken we het riddermuseum. Helmen en harnassen uit de periode van ridders, paarden, zwaarden, schilden en lansen. Men gunt ons een blik in de folterkamer. Gelukkig is die tijd reeds lang voorbij.

De Zwarte toren op de achtergrond is de oudste toren van Praag. Hij dateert van 1135, maar werd eerst in 1541 de ‘Zwarte Toren’ genoemd nadat een uitslaande brand de toren zwart blakerde. Dirk noemde de toren ‘De Medieval Prison’ in de ‘Daliborka Tower’. De toren dankt zijn naam aan de eerste gevangene. Ridder Dalibor zat hier gevangen in 1498. Hij leerde zichzelf muziek te spelen op een viool. Langs de tuin wandelen we naar de afgesproken plaats.

Na het middagmaal in de ‘Golden Star’ bezoeken we nog enkele mooie kerken. In de ‘Malà Strana’ vinden we de ‘Drievuldigheidszuil’. Hier stonden vroeger een schandpaal en een galg. Dit monument herinnerd tevens aan de tijd toen de pest de middeleeuwen teisterden. Het monument werd in 1715 opgericht. We herkennen de patroonheiligen St-Wenceslas en Sint-Johannes van Nepomuk. De St-Nicolaaskerk is een meesterwerk in barokstijl. Gebouwd tussen 1673 en 1755 door verschillende bouwmeesters. De grote achthoekige  koepel en de twee torens zijn van op een afstand zichtbaar. Van 1870 tot 1914 verbroederden de Russische orthodoxen in de kerk en later nog deed het gebouw dienst als opslagplaats en konden er soldaten in gestationeerd worden. Het interieur schittert van de fresco’s en de grote statige witte Heiligenbeelden. Ze zijn in hout gemaakt en wit geschilderd. Het orgel telt 2500 pijpen en werd ooit door Mozart bespeeld. Langs de trap klimmen we naar boven tot op het balkon. Van hieruit hebben we een duidelijk zicht op de plafond schildering. Van beneden uit zag het er enigszins beter uit. Dat komt door het perspectiefeffect. Alles werd berekend om het van beneden te zien en niet vanaf het balkon. De zuilen moeten voor echt marmer doorgaan, maar het is kunstmarmer.

Onze volgende kerk is de St-Maria de Victoriakerk, eveneens in de ‘Malà Strana’, de oudste barokkerk van Praag. Hier wordt het ‘Kindje Jezus’ aanbeden. Het beeld is meer dan 300 jaar oud. Ons Rina bezoekt het kleine museum met enkele Heiligen voorwerpen en een collectie kleding voor het beeld van het kindje Jezus, waaronder een gewaad dat geschonken werd in de 18^de-eeuw door de Oostenrijkse Keizerin Maria Theresia. De kerk is van 1611 en het beeld wordt hier sinds 1613 aanbeden. Er zijn maar liefst 40 gewaden voor het beeldje gemaakt. De kerken zijn echt van onschatbare waarde.

Langs de ‘Velkoprevorske Nam’ bereiken we de ‘John Lennon’ muur. Een symbool van protest tegen het regime van de jaren zeventig en tachtig. Na de moord op Lennon in 1980 veranderde deze muur elke dag in schreeuwlelijke kleuren. De boodschap is duidelijk. De Engelse woorden en teksten uit de nummers van de Beatles vragen om vriendschap, liefde en vrede. We gaan over een brug met ijzeren borstwering. Langs beide zijden is de brug met hangsloten versierd. De hangsloten werden  door verliefde koppeltjes aan de brugreling vastgemaakt om hun liefde te bezegelen. Vaak  met hun namen erin gegraveerd. De sleutels werden daarna in het water weggeworpen. Duizenden hangsloten in verschillende kleuren en grootte sieren de brug. 

Om 16:00u begint het druilerig te regenen. Met de gids bezoeken we een brouwerij. We geraken niet verder dan de tapkast. Nadat de dorst is gelest wandelen we de Karelsbrug over, waarvan de eerste steen werd gelegd in 1357 door Karel IV. Vroeger reden hier rijtuigen en koetsen over naar en van de Oude Stad. De borstwering wordt gedomineerd door 30 beeldengroepen waarvan enkelen kopieën blijken te zijn. Het zijn veelal Heiligen zoals: St-Salvator, St-Cosmas, St-Filippus van 1714 en nog vele andere. Te veel om op te noemen. Aan het eind van de Dertigjarige Oorlog, in 1648, werden de Zweden hier op de brug tegengehouden die Praag wilden innemen. Honderd jaar later werden op deze brug de Pruisen verslagen. Langs beide zijden hebben we een prachtig zicht op de enorme torentjes van kerken, kloosters en paleizen. Er loopt hier een massa volk over de brug. Kraamventers proberen je te overtuigen om iets te kopen. Een kunstenaar maakt karikaturen van een jong koppeltje. Hopelijk kunnen ze ermee lachen. De Bruggetoren werd in 1464 gebouwd in opdracht van koning George van Podiebrad. Hij moest hoger worden dan de Judith toren van 1188.

We hebben met Dirk afgesproken op het ‘Oude stadsplein’ dat wordt gedomineerd door het monumentale bronzen beeldengroep van Jan Hus. Dit Jugendstilbeeld werd onthuld in 1915, 500 jaar na de dood van de Tsjechische magistraat. De Tsjechische tekst kunnen we niet lezen. Dirk vertaalt: ‘Heb elkaar lief en laat de waarheid overwinnen’. Jan Hus, een beroemd Praags prediker, protesteerde tegen de misbruiken van de kerk en de Duitse overheersing. De kerk nodigde Hus uit om zijn theorieën kracht bij te zetten. Hij belande echter in een cel. Hij weigerde op zijn woorden terug te komen en werd ter dood veroordeeld. In 1415 belandde Jan Hus op de brandstapel. Er staan prachtige gebouwen in verschillende pasteltinten op de achtergrond Ze rijzen als de neo-barokke Jugendstil ‘herenhuizen’ boven het monument uit. Gebouwd in de 19^de- en de 20^ste-eeuw. Een pand werd kunstig in sgraffito geschilderd.  De Tynkerk heeft vele spitse torens en is van ver in de Oude Stad te zien. Men begon de kerk te bouwen in 1365 en een kwart eeuw later werd ze ingewijd. Op de gevel van de Tynkerk is een gouden beeld bevestigt van de Heilige Maria. Praag is de stad van de klassieke muziek. ‘s Avonds wonen we een opera bij. Boven in een lokaal met een zestigtal stoelen, waarvan de helft gevuld is. De zang is van Lenka Skornickova. Goed om een keer mee te maken.